Jak inforumujecie rodzinę, że nie chcecie już mieć potomstwa?

[lemoorka]

Witam,

mam skomplikowaną sytuację ze zdrowiem. Niby nie ma dla mnie przeciwwskazań odnośnie ciąży, ale sama się obawiam. Zdecydowałam się jednak nie mieć potomstwa. Nie mówie oczywiście "nigdy", bo natura i życie bywa przewrotne.
Jednak coraz bardziej otoczenie wywiera na nas - mnie i męża presję - że już powinnismy mieć dziecko, albo przynajmniej powinnismy się starać. Nie sa nam oszczędzane komentarze - " jesteś bezpłodna?", " nie możecie miec dzieci- to żadne wstyd musicie się leczyć". Jest to przykre, bo takie problemy pewnie tez byśmy mieli, gdybysmy się starali. Miałam zaczać brać duphaston i się starać, ale dowiedziałam sie o swojej durgiej chorobie, co zatrzymało starania.

Było mi się z tym cięzko pogodzić, nie jest to tylko moja decyzja, ale również mojego męża. na razie o naszej decyzji wie tylko moja mama, kazałą mi się tylko powaznie zastanowić. Teściowie i dalsza rodzina nie wie,a całe to grono domaga się nowego członka rodziny. Powiedzieć im? Czy jednak dac sobie spokój?

A jak W reagujecie - częśc z Was zapewne nie chce pierwszego, a częśc kolejnych dzieci. Jak W sobie z tym radzicie?

Z góry dziekuję za odpowiedź.

[Ata77]

Mam jedno dziecko. Nie planuję kolejnego. Jest mnóstwo pytań. I bardzo często od tych, którzy sami mają jedno Zawsze wtedy odpowiadam: "A ty ile masz?". Osoby, które mają jedno,a pytają mnie o moje plany prokreacyjne milkną wtedy.
Pozostałym odpowiadam "Jest dobrze tak jak jest". I nie życzę sobie rozmów na ten temat.

[lemoorka]

Napisane przez Ata77

Mam jedno dziecko. Nie planuję kolejnego. Jest mnóstwo pytań. I bardzo często od tych, którzy sami mają jedno Zawsze wtedy odpowiadam: "A ty ile masz?". Osoby, które mają jedno,a pytają mnie o moje plany prokreacyjne milkną wtedy.
Pozostałym odpowiadam "Jest dobrze tak jak jest". I nie życzę sobie rozmów na ten temat.

Chyba musze przyjąc taka postawę

najbardziej irytujace jest to,że najbardziej dzieci chcą te osoby, co je będa potem widzieć od święta do święta

[paula78]

Nie chcialam wcale ,mam jedno ktore ma juz 10 lat wiec czas na kolejne bo jak to jedynak to smutno ,egoista itp bzdurne poglądy.

na szczescie moja rodzina nie pyta ,rodzina TŻ tez nie ,pytaja obcy ludzie !
nie raguje z grzecznosci ale jesli bedzie się to powtarzac to odpowiem tak ,zeby im poszło w pięty cos w stylu :"zbieram na in vitro" albo powiem ,że TŻ cierpi na impotencje albo ,że czekamy az Bog nas obdarzy :d

Jestem typem ktory wkręca ludzi w rozne historie i bawi mnie jak ludziom szczęka opada

Albo powiedz wprost jaka jest sytuacja albo dobitnie ,że nie chcecie .

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Lemuś, to wyłącznie WASZA decyzja, rodzinie tak naprawdę nic do tego.
Jeśli masz np. rodzinę naciskającą i głuchą na wszystko, mówcie po prostu, że teraz nie możecie z powodu choroby i tyle - nie tłumaczcie dalej. Po czasie myślę, że się przyzwyczają, albo ktoś inny na tapetę wejdzie
Poza tym młoda jesteś, to nie jest tak, że teraz albo nigdy = jeśli stan Twojego zdrowia będzie lepszy, potem możecie się postarać i tyle Jeśli chcesz dziecko, i tylko choroba cię powstrzymuje - spokojnie, życie bywa zaskakujące i może się okazać, że jednak...

Jakby co, możesz im opowiadać, że znasz taką jedną, co to urodzi w wieku AŻ 31 lat

[ukrycior]

Na lajtowe zaczepki nie raguję, na beszczelne jestem bezczelna, znajomi wiedzą, że w ciąży być nie zamierzam, a dziecko będzie co najwyżej adoptowane. Krótkie ucinanie sprawy jest najlepsze.

[SoNeRa]

hej Lemoorka
my mamy 10miesięczne bliźniaki - i nie planujemy już dzieci - wiadomo jak się okażę, że jestem kiedyś tam w ciąży to będzie ok ale sami starać się nie zamierzamy.
Nikt nas nie pyta bo chyba widzą ile mamy roboty.
Raz mi ojciec się zapytał i co planujecie jakaś Marysię?(mamy 2 synków)tak bardziej się śmiał jak zapytał ale odpowiedziałam " a będziesz bawił?"

ja bym się nie spowiadała ze swoich chorób czy innych decyzji nie posiadania dzieci w końcu to nasza prywatna sprawa!
A ludzie dookoła niech się martwią

[vipek]

Napisane przez lemoorka

Było mi się z tym cięzko pogodzić, nie jest to tylko moja decyzja, ale również mojego męża. na razie o naszej decyzji wie tylko moja mama, kazałą mi się tylko powaznie zastanowić. Teściowie i dalsza rodzina nie wie,a całe to grono domaga się nowego członka rodziny. Powiedzieć im? Czy jednak dac sobie spokój?.

Witaj,
ja bym się za żadne skarby nie tłumaczyła bo to tylko moja i mojego męża sprawa. A inni niech pilnują własnego nosa
Jak nie będą doinformowani to najwyżej będą snuć domysły ale pewności mieć nie będą i tu Twoja przewaga ale jak się im wytłumaczysz to będziesz Ty i Twoja choroba- moim zdaniem- ciągle na tapecie. I tym sposobem i tak dyskusja na ten temat się nie zakończy.

Napisane przez ukrycior

Na lajtowe zaczepki nie raguję, na beszczelne jestem bezczelna.
Krótkie ucinanie sprawy jest najlepsze.

Świetne podejście- pochwalam

Skoro to całe grono tak się domaga a nie czeka na rozwój spraw to i tak nie zrozumie Twojej sytuacji.
Naprawdę daruj sobie z tłumaczeniami- bo niczemu nie jesteś winna.
Nie daj im tej satysfakcji, bo i tak jest duże prawdopodobienstwo, że znowu obiorą jakiś wspólny front i będą Ci nadal truć typu: a może spróbuj, a może jednak, a czemu? a dlaczego?
Podejrzewam, że takie pytania jeszcze bardziej będą boleć niż to samo domaganie, które łatwiej jest uciąć i temat zamknąć.

I trzymaj się cieplutko- życze Ci z całego serca, żeby Twoje zdrówko się poprawiło.

[e005a964934c5ccfb93a5ccda41449f79d95ca06]

Jak inforumujecie rodzinę, że nie chcecie już mieć potomstwa?



wysylamy telegram

[_vixen_]

Napisane przez Ata77

Mam jedno dziecko. Nie planuję kolejnego. Jest mnóstwo pytań. I bardzo często od tych, którzy sami mają jedno Zawsze wtedy odpowiadam: "A ty ile masz?". Osoby, które mają jedno,a pytają mnie o moje plany prokreacyjne milkną wtedy.
Pozostałym odpowiadam "Jest dobrze tak jak jest". I nie życzę sobie rozmów na ten temat.

A nie zastanawiałaś się, czy może jest jakaś prawda ludowa , w tym, że powinno się mieć więcej dzieci niż jedno?
Jasne, że jest to indywidualna sprawa każdego rodzica, ale z mojego punktu widzenia, cieszę się że mam brata i myślę, że brak rodzeństwa to jest jednak jakaś strata w życiu. W koncu rodzeństwo to najbliższa nam osoba pod względem genetycznym

I o tym się nie myśli, bo przecież to takie nieładne gadanie, że trzeba mieć dzieci, bo na starość ktoś sie musi nami zająć...ale jest w tym trochę prawdy. Jeśli ma się tylko jedno dziecko, z dużym prawdopodobieństwem to na nie samo spadnie cała opieka nad niedomagającymi rodzicami. A to ogromne obciążenie...

A najbardziej sensowne wydaje mi się podejście ukryciora. Nie ma sensu się zbyt dużo tłumaczyć, to prowokuje zbędne i długie dyskusje.

[ukrycior]

[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;1639053 5]Jak inforumujecie rodzinę, że nie chcecie już mieć potomstwa?



wysylamy telegram



[/QUOTE]

???

Napisane przez _vixen_

A nie zastanawiałaś się, czy może jest jakaś prawda ludowa , w tym, że powinno się mieć więcej dzieci niż jedno?
Jasne, że jest to indywidualna sprawa każdego rodzica, ale z mojego punktu widzenia, cieszę się że mam brata i myślę, że brak rodzeństwa to jest jednak jakaś strata w życiu. W koncu rodzeństwo to najbliższa nam osoba pod względem genetycznym

I o tym się nie myśli, bo przecież to takie nieładne gadanie, że trzeba mieć dzieci, bo na starość ktoś sie musi nami zająć...ale jest w tym trochę prawdy. Jeśli ma się tylko jedno dziecko, z dużym prawdopodobieństwem to na nie samo spadnie cała opieka nad niedomagającymi rodzicami. A to ogromne obciążenie...

A najbardziej sensowne wydaje mi się podejście ukryciora. Nie ma sensu się zbyt dużo tłumaczyć, to prowokuje zbędne i długie dyskusje.

Ja tam jestem jedynaczką i stratna się nie czuję, choć bardzo bardzo bardzo żałuję, że mój brat nieżyje. To jest taki dziwny, podskórny ból, bo zmarł 7 lat przed moim narodzeniem. A jednak jakoś to odczuwam.

A z tym genetycznym pokrewieństwem trzeba uważać. Na dzień dzisiejszy stać nas na posiadanie jednego dziecka, Marysia mam nadzieję - w drodze. Ale może kiedyś chciałabym, żeby miała rodzeństwo. I dzieci wcale nie będą spokrewnione, choć mam nadzieję, bliskie, najbliższe sobie na świecie. I nam. Genetyka nie gra aż takiej roli jak sądzę.

[e005a964934c5ccfb93a5ccda41449f79d95ca06]

Napisane przez ukrycior

???

co?
widzisz jakie powazne problemy ma autorka watku ?

[ukrycior]

[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;1640087 2]co?
widzisz jakie powazne problemy ma autorka watku ?[/QUOTE]

Ja uważam, że poważne. Jeśli informacja o tym, że nie planuje się (z bardzo poważnych przyczyn) dzieci wydaje Ci się niepoważna i zabawna, to gratulacje.

[e005a964934c5ccfb93a5ccda41449f79d95ca06]

Napisane przez ukrycior

Ja uważam, że poważne. Jeśli informacja o tym, że nie planuje się (z bardzo poważnych przyczyn) dzieci wydaje Ci się niepoważna i zabawna, to gratulacje.

to owszem jest powazne,nie widze jednak problemu z tym jak mozna o tym komus z rodziny powiedziec.normalnie sie mowi i juz.powinni pilnowac swojego nosa

[ukrycior]

[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;1640150 5]to owszem jest powazne,nie widze jednak problemu z tym jak mozna o tym komus z rodziny powiedziec.normalnie sie mowi i juz.powinni pilnowac swojego nosa[/QUOTE]

To wcale nie jest takie proste. W mojej rodzinie prawie nikt nie wie o mojej decyzji i o planach adopcji. Wszystko zależy od rodziny.

[paula78]

Napisane przez _vixen_

A nie zastanawiałaś się, czy może jest jakaś prawda ludowa , w tym, że powinno się mieć więcej dzieci niż jedno?.

ja znam tez inna prawde ludowa :jak sie baby nie bije to jej watroba gnije "
powinno ?co to znaczy powinno ?

powinno to sie zyc zgodnie z wlasnym sumieniem i nie krzywdzic innych.

Napisane przez _vixen_

Jasne, że jest to indywidualna sprawa każdego rodzica, ale z mojego punktu widzenia, cieszę się że mam brata i myślę, że brak rodzeństwa to jest jednak jakaś strata w życiu. W koncu rodzeństwo to najbliższa nam osoba pod względem genetycznym ?.

mowisz to z pkt widzenia posiadania rodzeństwa

owszem najblizsza pod wzgledem genetycznym ,czesto tylko genetycznym .
Na to z kim jestesmy zwiazani genetycznie wplywu nie mamy.

Napisane przez _vixen_

I o tym się nie myśli, bo przecież to takie nieładne gadanie, że trzeba mieć dzieci, bo na starość ktoś sie musi nami zająć...ale jest w tym trochę prawdy. Jeśli ma się tylko jedno dziecko, z dużym prawdopodobieństwem to na nie samo spadnie cała opieka nad niedomagającymi rodzicami. A to ogromne obciążenie....

dzieci nie rodzi sie dla siebie i dla szklanki wody bo posiadanie gromadki dzieci nie gwarantuje tej szklanki,a jedynie wychowanie ,milosc w dziecinstwie można miec JEDYNIE NADZIEJE na pomoc.

a jak sie ma 1 dziecko to ma sie wiecej kasy zaoszczedzonej ktora można wykorzystac na opiekunke

Napisane przez _vixen_

A najbardziej sensowne wydaje mi się podejście ukryciora. Nie ma sensu się zbyt dużo tłumaczyć, to prowokuje zbędne i długie dyskusje.

zgadza sie
ale jednak męczace jest wysłuchwanie tych samych tekstów co kilka miesiecy.

[lemoorka]

Dziękuja za ciepłe słowa od Was dziewczyny

[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;1639053 5]Jak inforumujecie rodzinę, że nie chcecie już mieć potomstwa?



wysylamy telegram



[/QUOTE]

Podobnież nie ma głupich odpowiedzi, są tylko głupie pytania.
Czy moja sytuacja jest az tak banalna by była warta tej odpowiedzi?

Napisane przez _vixen_

A nie zastanawiałaś się, czy może jest jakaś prawda ludowa , w tym, że powinno się mieć więcej dzieci niż jedno?
Jasne, że jest to indywidualna sprawa każdego rodzica, ale z mojego punktu widzenia, cieszę się że mam brata i myślę, że brak rodzeństwa to jest jednak jakaś strata w życiu. W koncu rodzeństwo to najbliższa nam osoba pod względem genetycznym

I o tym się nie myśli, bo przecież to takie nieładne gadanie, że trzeba mieć dzieci, bo na starość ktoś sie musi nami zająć...ale jest w tym trochę prawdy. Jeśli ma się tylko jedno dziecko, z dużym prawdopodobieństwem to na nie samo spadnie cała opieka nad niedomagającymi rodzicami. A to ogromne obciążenie...

A najbardziej sensowne wydaje mi się podejście ukryciora. Nie ma sensu się zbyt dużo tłumaczyć, to prowokuje zbędne i długie dyskusje.

TEz tak uważam jak ukrycior

[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;1640087 2]co?
widzisz jakie powazne problemy ma autorka watku ?[/QUOTE]

Nie mówie nie chce mieć dziecka bo cudownie mi jest w życiu samej. Tylko nie chce, bo nie powinnam. A to boli, bo lubię dzieci i slub brałam z nadzieją,że pojawi się potem nasze dziecko.
A wiesz jakie to głupie uczucie jak siedzisz wśrod grona ludzi podczas świąt i zaczynaja się komenatrze wsibskie i dokuczliwe na temat tego,że nie mamy dzieci? Chciałabyś usłyszeć niemiłę docinki na swój temat typu " słabo bierzecie się do roboty,że nie ma dziecka", " kasia już kilka miesięcy po ślubie i w ciązy a Wy na co czekacie?"
A ja się nie chcę tłumaczyć.........


[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;1640150 5]to owszem jest powazne,nie widze jednak problemu z tym jak mozna o tym komus z rodziny powiedziec.normalnie sie mowi i juz.powinni pilnowac swojego nosa[/QUOTE]

Tak zrobie konferencję rodziną pod hasłem czemu nie ma nowego członka rodziny. Wyjme moje wszytskie badania, przebiegi leczenia, itd.

Według Ciebie choroba jest az tak banalną sprawa by mozna o tym mówić otwarcie? Nie chcę tłumaczyć się obcym ludziom, których widze od święta, bo po co?
Gratuluje empatii i zrozumienia. Oby Ciebie ktoś tak nie potraktował.......

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;16378088]Lemuś, to wyłącznie WASZA decyzja, rodzinie tak naprawdę nic do tego.
Jeśli masz np. rodzinę naciskającą i głuchą na wszystko, mówcie po prostu, że teraz nie możecie z powodu choroby i tyle - nie tłumaczcie dalej. Po czasie myślę, że się przyzwyczają, albo ktoś inny na tapetę wejdzie
Poza tym młoda jesteś, to nie jest tak, że teraz albo nigdy = jeśli stan Twojego zdrowia będzie lepszy, potem możecie się postarać i tyle Jeśli chcesz dziecko, i tylko choroba cię powstrzymuje - spokojnie, życie bywa zaskakujące i może się okazać, że jednak...

Jakby co, możesz im opowiadać, że znasz taką jedną, co to urodzi w wieku AŻ 31 lat [/QUOTE]

Kochana wygladasz jak 20 Prawde mówiac dawno Cię nie widziałam Może się zobaczymy jak będziesz spacerować z maleństwem po naszych bulwarach

[e005a964934c5ccfb93a5ccda41449f79d95ca06]

pewnie zle sie wyrazilam.nie chcialam byc tak zrozumiana.oczywiscie wspolczuje Ci tej sytuacji.dla mnie denerwujace bylyby takie komentarze bo sa poprostu glupie,zwlaszcza ze teraz nie wszyscy decyduja sie na dzieci bo lepiej im we dwoje.innego wyjscia chyba nie ma-albo powiedziec prawde albo znosic te komentarze.

[Impersona]

Mnie tak ciągle wypytywała kuzynka, która ma 3 dzieci i jej mąż. Męczyli co spotkanie rodzinne i pouczali, że bycie jedynakiem nie jest dobre, że przecież maluch musi mieć rodzeństwo. W końcu się wkurzyłam i na kolejny cykl pytań "kiedy kolejny maluch" powiedziałam, że oni skutecznie wyrabiają normę za resztę rodziny Może i nieładnie, ale skuteczne.
Chociaż kiedy dowiedzieli się, że jestem znów w ciąży, to chwalili, że zmądrzeliśmy wreszcie.

[lemoorka]

[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;1641761 6]pewnie zle sie wyrazilam.nie chcialam byc tak zrozumiana.oczywiscie wspolczuje Ci tej sytuacji.dla mnie denerwujace bylyby takie komentarze bo sa poprostu glupie,zwlaszcza ze teraz nie wszyscy decyduja sie na dzieci bo lepiej im we dwoje.innego wyjscia chyba nie ma-albo powiedziec prawde albo znosic te komentarze.[/QUOTE]

Nam już doskwiera powoli brak dziecka.

Napisane przez Impersona

Mnie tak ciągle wypytywała kuzynka, która ma 3 dzieci i jej mąż. Męczyli co spotkanie rodzinne i pouczali, że bycie jedynakiem nie jest dobre, że przecież maluch musi mieć rodzeństwo. W końcu się wkurzyłam i na kolejny cykl pytań "kiedy kolejny maluch" powiedziałam, że oni skutecznie wyrabiają normę za resztę rodziny Może i nieładnie, ale skuteczne.
Chociaż kiedy dowiedzieli się, że jestem znów w ciąży, to chwalili, że zmądrzeliśmy wreszcie.

jak zwykle musieli mieć ostatnie słowo

Mnie męczy nie tylko rodzina, ale obcy. Tłumacze sobie to też tym,że juz chyba przewrażliwiona jestem. Po prostu przyjęło się w naszym społeczeństwie,że jak dziecka nie ma po roku małżeństwa, to coś jest nie tak....

[Ata77]

Napisane przez _vixen_

A nie zastanawiałaś się, czy może jest jakaś prawda ludowa , w tym, że powinno się mieć więcej dzieci niż jedno?.

Wybacz,ale to głupie
Aż śmieszne.

Napisane przez _vixen_

cieszę się że mam brata i myślę, że brak rodzeństwa to jest jednak jakaś strata w życiu. W koncu rodzeństwo to najbliższa nam osoba pod względem genetycznym .

Gratuluję Ci,że masz brata i fajnie,że się z tego faktu cieszysz
Nie pisz mi proszę jednak,że brak rodzeństwa to jest strata w życiu. Tzn. masz prawo tak myśleć. A ja mam prawo się z tym nie zgodzić. Nie mam rodzeństwa. Nie jestem sama. Żyję pełną piersią. Mam na kogo liczyć. Czy jestem wewnętrznie uboga?
Co do genetyki to nie ma dla mnie ona żadnego znaczenia. Czy uważasz,że wsparcie w życiu może Ci okazać ktoś tylko genetycznie z Tobą spokrewniony? Gdyby tak było-powinnam wyskoczyć przez okno. Nie mam rodzeństwa, nie ma już rodziców.
Mam kilkuletnie dziecko.
Ale i męża.
Oraz grono PRAWDZIWYCH przyjaciół.
Naprawdę mi nie smutno

Napisane przez _vixen_

Jeśli ma się tylko jedno dziecko, z dużym prawdopodobieństwem to na nie samo spadnie cała opieka nad niedomagającymi rodzicami. A to ogromne obciążenie...

Boziu jak Ty pesymistycznie zakładasz...
Że rodzice będą nie domagać...
Że to ogromny potem ciężar dla jedynaka....
Głowa do góry.
Znam dwoje ludzi w podeszłym wieku- czworo dzieci dorosłych dzieci, a schodzę, zaglądam do nich w wolnej chwili...ja.
Bo one nie mają czasu.
I co Ty na to?

Reasumując-nie zamierzam się rozmnażać,po to tylko aby zagwarantować sobie opiekę na starość.

[_vixen_]

Napisane przez Ata77

Reasumując-nie zamierzam się rozmnażać,po to tylko aby zagwarantować sobie opiekę na starość.

Nikt normalny tak chyba nie zamierza...

Jednak mój tata np. ma sporo rodzeństwa i widzę, że to jest to jednak w życiu coś ważnego.
Myślę, że czymś cennym jest posiadanie rodzeństwa w dziecinstwie, zawsze jest się z kim bawić bez angażowania rodziców, mieć wspólne tajemnice przed rodzicami itd.

Ale bynajmniej nikomu nie truję, nie nawracam i nie każę "dorabiać" więcej dzieci
Każdy ma swoje zdanie i żyje po swojemu.

[SoNeRa]

ehs ludzie są dziwni jedni pytają czemu nie ma się jeszcze dzieci a inni tak jak mi mówią " biedna dwojka na raz - przesrane"hahahhaha
nie wiem czemu niektórzy ludzie tacy są ehs:/

[kropka75]

Nigdy nie informowałam rodziny o tym, że dzieci nie planuję, ani o tym że planuję, gdy zmieniłam zdanie.

Nie będę też nikogo informować w temacie drugiego...

Ciekawy temat. Nawet bym nie wpadła na to, by kogoś o tym powiadamiać.

[kasia uk]

Z doświadczenia mogę powiedzieć, że rodzeństwo może być utrapieniem, a nie pomocą

Te wszystkie komentarze muszą być bardzo męczące i dokuczliwe i pewnie dlatego zastanawiasz się, czy może w końcu coś powiedzieć.

Czasami trzeba w końcu coś powiedzieć, skoro głupie komentarze nie ustępują, a wręcz narastają.

Skoro rodzice męża nie wiedzą, może on powinien z nimi porozmawiać, aby dali wam spokój?
Mojego męża mama dokuczliwie dopytywała ile przytyłam w ciąży, pytała za każdym razem jak z nią rozmawiałam i potrafiła mi powiedzieć 'bo ta to przytyła tylko 8kg.. ale to nic, schudniesz'! Pożaliłam się mężowi, on z nią porozmawiał i się odczepiła.

Czasami trzeba być chamskim, aby coś do kogoś dotarło. Trzeba niektórym niestety ucierać nosa.
Ja byłam przekonana, że jestem bezpłodna i zawsze mówiłam, że adoptuję dziecko, na co niektórzy reagowali niemiło, bo według nich to wstyd

Współczuję Ci szczerze mówiąc Ja nie zniosłabym takich uwag i w zasadzie ograniczyłabym stosunki z takimi postaciami.

[ukrycior]

Lemoorko, doskonale Cię rozumiem i doskonale wiem, jak się czujesz, jak powoli zaczyna się wkradać dojmujący brak małych stópek biegających po mieszkaniu. Niestety z podobnych jak ty powodów zdecydowałam, ze biologicznych dzieci mieć nie będę, bo byłoby to szczytem egoizmu, a wielce pradwodpodobna śmierć lub kalectwo urodzonego maleństwa byłoby dla mnie traumą nie wiem czy do przeżycia. Dlatego po prostu ściskam Cię mocno.

[ilonkaczapela]

Ukryciorku, jak tam Wasze czekanie? Byliscie w ośrodku?

[lemoorka]

Napisane przez kropka75

Nigdy nie informowałam rodziny o tym, że dzieci nie planuję, ani o tym że planuję, gdy zmieniłam zdanie.

Nie będę też nikogo informować w temacie drugiego...

Ciekawy temat. Nawet bym nie wpadła na to, by kogoś o tym powiadamiać.

TO nie chodzi o to,że chcę wyskoczyć jak FIlip z konopii i przy niedzielnym rosole powiedzieć - postanowilismy nie mieć dzieci. Bardziej mi chodzi jak reagowac na złosliwe i wścibskie komentarze

Napisane przez kasia uk

Z doświadczenia mogę powiedzieć, że rodzeństwo może być utrapieniem, a nie pomocą

Te wszystkie komentarze muszą być bardzo męczące i dokuczliwe i pewnie dlatego zastanawiasz się, czy może w końcu coś powiedzieć.

Czasami trzeba w końcu coś powiedzieć, skoro głupie komentarze nie ustępują, a wręcz narastają.

Skoro rodzice męża nie wiedzą, może on powinien z nimi porozmawiać, aby dali wam spokój?
Mojego męża mama dokuczliwie dopytywała ile przytyłam w ciąży, pytała za każdym razem jak z nią rozmawiałam i potrafiła mi powiedzieć 'bo ta to przytyła tylko 8kg.. ale to nic, schudniesz'! Pożaliłam się mężowi, on z nią porozmawiał i się odczepiła.

Czasami trzeba być chamskim, aby coś do kogoś dotarło. Trzeba niektórym niestety ucierać nosa.
Ja byłam przekonana, że jestem bezpłodna i zawsze mówiłam, że adoptuję dziecko, na co niektórzy reagowali niemiło, bo według nich to wstyd

Współczuję Ci szczerze mówiąc Ja nie zniosłabym takich uwag i w zasadzie ograniczyłabym stosunki z takimi postaciami.

Móji teściowie to temat rzeka. Mój Tz ma lepszy kontak z moją rodzina niż swoją. Nie chcemy o tym mówić teściowej, bo już jej się nie raz coś miłego wypsnęło. Powiedzileismy jej o moim pobycie w szpitalu i leczeniu hormonalnym, jej komentarz niewart powtarzania.

Napisane przez _vixen_

Nikt normalny tak chyba nie zamierza...

Jednak mój tata np. ma sporo rodzeństwa i widzę, że to jest to jednak w życiu coś ważnego.
Myślę, że czymś cennym jest posiadanie rodzeństwa w dziecinstwie, zawsze jest się z kim bawić bez angażowania rodziców, mieć wspólne tajemnice przed rodzicami itd.

Ale bynajmniej nikomu nie truję, nie nawracam i nie każę "dorabiać" więcej dzieci
Każdy ma swoje zdanie i żyje po swojemu.

Fajnie jest mieć rodzeństwo, pod jednym warunkiem,że rodzice umią zjednac rodzeństwo i je równo traktować

[ukrycior]

Napisane przez ilonkaczapela

Ukryciorku, jak tam Wasze czekanie? Byliscie w ośrodku?

Nie byliśmy. Jeszcze nie ogarnęłam przeprowadzki, semestr się kończy, muszę jakoś wybrnąć z tych wszystkich zajętości i się wybrać. Ale gdy o tym myślę mam serce na ramieniu - nie ukrywam.

[ilonkaczapela]

Napisane przez lemoorka

Fajnie jest mieć rodzeństwo, pod jednym warunkiem,że rodzice umieją zjednac rodzeństwo i je równo traktować

I to jest chyba najmądrzejsze zdanie, jakie przeczytała na ten temat. Problemy, jakie może stwarzać rodzeństwo są niewyobrażalne, mój mąż ma dobry przykład takiego brata, którego mama wychowała na "lepszego, mającego więcej i mogącego wszystko" i nawet nie wiecie jak to może komuś siąść na psychikę. Czasami lepiej nie mieć więcej dzieci niż nie potrafić ich dobrze i sprawiedliwie wychować.

Napisane przez ukrycior

Nie byliśmy. Jeszcze nie ogarnęłam przeprowadzki, semestr się kończy, muszę jakoś wybrnąć z tych wszystkich zajętości i się wybrać. Ale gdy o tym myślę mam serce na ramieniu - nie ukrywam.

Domyślam się, że wykładowcy mają jeszcze więcej pracy przy końcach semestrów niż studenci W każdym razie trzymam kciuki i mam nadzieję, że się w końcu odważycie tam pójść, bo to bardzo już długie czekanie.