Boję się o moją przyjaciółkę. Poradźcie, co robić?

[moje2konto]

Dziewczyny, ja już nie wiem, co mam z tym zrobić. Poradźcie mi, proszę.

Zacznę od tego, że mam jak- to powiedziała moja mama – skłonności anorektyczne. W moim życiu były 2 takie 'epizody', kiedy w tajemnicy przed bliskimi strałam się nic nie jeść, a gdy już zjadłam- powodowałam wymioty. Ostatnim razem, gdy tak robiłam, zwierzyłam się z tego mojej przyjaciółce i chłopakowi. Oni, przerażeni tą sytuacją zdecydowali się powiedzieć o tym mojej mamie. I tak, skończyło się moje 'odchudzanie'.
Miałam do nich ogromny żal, że mnie 'wydała'.

Miałam (w sumie mam) wizyty u psychiatry, przyjmuje leki przeciwdepresyjne.

Jakiś miesiąc temu zaczęło się TO od nowa. Bardzo mało jem, po zjedzeniu czegoś kalorycznego powoduje wymioty. Ale tu nie chodzi o mnie. Ja nie potrzebuję porad ani pomocy. Chodzi o moją przyjaciółkę.

Ostatnim razem gdy wyszłyśmy na kawę, zwierzyła mi się, że od pewnego czasu drastycznie ogranicza liczbę spożywanych posiłów, a po bardziej kalorycznyh wymiotuje.

Nie chodzi mi tylko o jej fizyczne zachowania, które mogą doprowadzić do anoreksji. Ja ją rozumiem, bo sama mam takie myślenie o sprawach związanych z jedzeniem. Ale zostały mi jeszcze 'resztki' rozsądku, i zdaje sobie z tego sprawę, że to, co ona mówiła i robi nie jest normalne.

Boję się o nią. Wydaje mi się, że ona zaczyna tracić nad tym kontrolę. Wiem, że TAKIE zachowanie prowadzi do anoreksji, a ana do smierci.

Nie wiem, co mam zrobić. Opisałam moje „odchyły”, żebyście wiedziały dlaczego nie za bardzo chcę powiedzieć o tym jej rodzicom. Z jednej strony, rozumiem jej „awersję” do jedzenia, powody, dla których powoduje wymioty. Ale myslę, że ja wciąz mam nad tym kontolę.

Nie wiem, jak sobie z tym poradzić. Nie ma sensu, żebym prosiła ją lub wymagała na niej obietnice, że nigdy więcej TEGO nie zrobi, bo wiem – po sobie- że obiecałabym dla „swietego spokoju”, a tak naprawdę dalej bym TO robiła.


Dziewczyny, co robić?

[bassienkaw]

a ja mysle,ze wy obydwie macie ten sam problem. Mowisz,ze potrafisz nad tym trzymac kontrole, a mi sie wydaje,ze nie potrafisz wogole. Ale to tylko moje zdanie. Nie widzisz siebie, tylko ją. A moze warto popatrzec i tu, i tu.

[rambo]

Właśnie.
Moim zdaniem obie macie kłopot z tym samym.
Może we dwie udajcie się do lekarza? Będzie Wam raźniej.

[kontrola nad czymś co rujnuje zdrowie?]

[novakia]

zgadzam się w zupelnosci. i nie probuj sie usprawiedliwiac bo tak wlasnie robią osoby które maja problem. i smieszy mnie gdy mowisz ze nie potrzebujesz porad ani pomocy. mialam kolezanke anorektyczke i to wcale nie jest zabawa, i WCALE NIC nie kontrolujesz. a skoro korzystasz z pomocy specjalistow to znaczy ze twoj problem nie jest mały.
dlatego moze wez na takie spotkanie i przyjaciolke? skoro ci sie na tyle zwierzyla, widocznie oczekuje pomocy i nie umie sobie sama poradzic. gorzej jak razem popadniecie w tak gleboki problem

[SaMa]

ty nad soba masz kontrole, tak? a przyjaciolka to juz nie ma nad soba kontroli?
byc moze przyjaciolka pozazdroscila ci silnej woli i samozaparcia. ale ta anorektyczna silna wola w rzeczywistosci jest baardzo slaba wola. skoro potrafisz sobie odmowic jedzenia to dlaczego nie potrafisz jesc normalnie?

obie powinnyscie pojsc do lekarza, poki nie jest za pozno. i wspierac sie - nie w odchudzaniu, a w zdrowym podejsciu do jedzenia.
porozmawiaj z sama soba - co ci da tak drastyczna dieta? co w ten sposob osiagniesz? meszek na karku, wypadajace wlosy, lamliwe paznokcie, zanik okresu.. anoreksja nie ma dobrych stron - sa TYLKO te zle.
pokazcie wszystkim, ze macie na tyle sil i rozumu, by sie z tego wyciagnac.

[izia17]

Też myśle, że wspólna wizyta to dobry pomysł. Z pewnością nie masz nad tym kontroli tak samo jak ona i żadne wmawianie sobie nie pomoże.

[***luna]

Całe zaburzenia jedzenia rozbijaja się o kontorle ,c zyli o dażenie do niej. Nie jem, panuje nad tym co jem lub czego nie jem.Wykrzywiony iobraz kontroli.



Moim zdaniem obie powinnyście spotkac sie ze specjlaista. Skoro juz masz kontakt z psychiatra i wiesz,że to nie boli, a pomaga to może spróbuj powiedziec przyjaciółce by tez spróbowała a nim pogadac.

A jak przekonac?? Nie wiem wydaje mi się ,że skuteczna metodą jest pokazywanie faktów, negatywnego wpływu niejedzenia na zdrowie.



w anoreksji i bulimii nie odchudzanie jest problemem, a to,że isteniej problem postrzegania siebie.

[monis276]

skoro ciebie koleżanka że tak to powiem wydała to ty zrób to samo!teraz pewnie jesteś wdzięczna tej koleżance która ,,naskarżyła" twojej mamie więć ty zrób to samo...i zobaczysz ze kiedyś i ta koleżanka bedzie ci wdzięczna


ps. ja też wyglądam jak anorektyczka ale staram sie w to nie wciągnąć! nie wymiotuje! na szczęście tylko mam taki problem że nie musze już jeść np jak nie jem cały dzień to już się do tego przyzwyczajam i nie jem kolejny albo znów jak coś zjem to jestem ciągle głodna dlatego nie jem!co moge jeść żebym sie najadała? bo nie wiem co jest takie syte;/nic mi nie pomaga;/