Facet umiejący gotować!!! ZGROZA!!

[giraffe]

Jak to jest u Was z gotowaniem obiadków Partnerowi?? Czy Wasi TŻ też się Wam tak perfidnie wcinają w sprawy gotowania??

Mój partner gotować umie lepiej niż ja (niestety) i jak coś robię, czuje czasami, że on zrbiłby to inaczej. Nigdy mnie jakoś bardzo nie pochwalił. A jak widzi, że nie mogę się z tym wszystkim pozbierać (śpiesze się) - to wstaje i robi to za mnie - czy to nie jest wkurzające?? Chyba nie jest z tego mojego gotowania zbytnio zadowolony. A ja się staram jak mogę żeby mu smakowało. Nie oznacza to, że nie wiem jak się do czego zabrać, ale po prostu nie jestem w kuchni tak wprawiona jak On. i chyba mam też trochę inne "smaki" jak on.
TŻ lubi podczas gotowania próbować i mówić, że on to dodałby jeszcze tego, tego i tego - i robi to za mnie choć mi np. tak doprawione nie odpowiada. I robi to nawet przy znajomych.Troszkę mi to "ubliża" bo chciałabym się przed nim jakoś wykazać - a jednak nie mogę Pozatym robi mi się przykro jak wiecznie mnie w kuchni poprawia Czy kiedyś powie mi, że obiad ugotowany przezemnie mu BARDZO SMAKUJE??

Z dwojga złego wolałabym chyba faceta, który nie ma pojęcia o gotowaniu niż faceta który wie na ten temat wszystko. Mogłabym gotować po swojemu, to co chcę i nie zaglądał by mi w gary i wiecznie mnie poprawiał. Chyba mu w życiu nie dogodzę

Czy któraś z Was też tak ma??

[Momo]

Matko!!!Jakie Ty masz szczęście!!!Taki facet ,to skarb.Ja na Twoim miejscu zostawiłabym gotowanie jemu.Jak to lubi i umie - to niech to robi

[giraffe]

I tak zazwyczaj jest ...
Na razie jeszcze nie mieszkamy razem, ja pomieszkuje u Niego od czasu do czasu (np. w wakacje). Ale Momo ... to na dłuższą metę nie jest takie dobre.

Czasami on nie ma czasu gotować, muszę zrobić to ja ... a on wtedy kręci nosem bo czegoś nie doprawiłam jakby chciał albo coś jest nie tak.

Boje się jednak, że jak u Niego zamieszkam - będzie mi wiecznie zaglądał w gary, albo nie będzie dostatecznie zadowolony z mojej kuchni. A chyba nie ma nic gorszego niż baba, która nie potrafi sprawić, żeby jej facetowi smakowało

Pozatym kwestia jest jeszcze taka:
Jesteśmy ze znajomymi np w górach, i ja mam zrobić obiadek (mamy kuchnie do dyspozycji). Robię ... staram się, znajomi siedzą i patrzą (czekają na obiad), a On wstaje i zagląda, dogaduje i wręcz odgania mnie od garów - ale wygląda to tak - jakbym ja nic nie potrafiła (nawet ugotować najzwyklejszego obiadu ) Czasami czuje się strasznie!!

[wskazówka]

Jak ja bym chciała faceta kucharzyka Gdybym ja robiła obiad i mi zaglądał w gary i przyprawiał coś, to powiedziałabym że to ja dziś gotuję i że będzie po mojemu, a jeśli on ma inny smak, niech sobie przyprawi to na swoim talerzu A jeśli piszesz że odgania cię od garów, ja odwróciłabym się na pięcie i gotuj sobie sam

[Luba]

Moj maz gotuje i lubi to robic. Problem w tym, ze ja tez to lubie
Mielismy podobny problem na poczatku znajomosci, bo on mnie a ja jemu zagladalismy w gary. Jedno drugie caly czas poprawialo, doprawialo itd.
Pare nieporozumien na tym tla wybuchlo. I po namysle wprowadzilismy zasade, ze jak jedno z nas gotuje to drugie ma zakaz wstepu do kuchni. Zakaz probowania, podpowiadania itd. I trzeba zjesc to co to drugie ugotowalo bez komentarzy : bo ja to bym troche jeszcze majeranku dodala... Jak komus cos nie smakuje to mozna sobie doprawic, ale nie gadac na ten temat.

U nas ta zasada funkcjonuje juz od lat i skonczyly sie nieporozumienia, smaki mamy teraz podobne i doprawiac juz nie trzeba.

Aha, zapomnialam, ze jest jeszcze u nas druga zasada dotyczaca gotowania: kto gotuje, ten sprzata, bo roznie wyglada kuchnia po gotowaniu, wiec kto sobie nabalaganil ten sprzata.

[taszkin]

Napisane przez giraffe

...(...) I robi to nawet przy znajomych.Troszkę mi to "ubliża" bo chciałabym się przed nim jakoś wykazać - a jednak nie mogę Pozatym robi mi się przykro jak wiecznie mnie w kuchni poprawia Czy kiedyś powie mi, że obiad ugotowany przezemnie mu BARDZO SMAKUJE??

Przykra sytuacja.

Powiem szczerze, ze nie lubię takiego typu zachowania przy znajomych, mam wtedy wrażenie, ze wiedza kulinarna to nie wszystko co ten ktoś chce pokazać...dobra rada i pomoc znacznie się różnią od demonstracji swoich umiejętności kosztem bliskiej osoby - nie znam sytuacji dobrze, ale wydaje mi się, ze takie cos ma miejsce. On coś pokazuje, nie jest u niego priorytetem poprawa smaku potrawy - takm mi się wydaje.

Ja również mysląc o gotowaniu odczuwam lekką (może lżejszą niż Ty bo sytuacje mam inną) presję wywartą przez otoczenie (rodzina TZ) na moją "rolę w kuchni". Staram się tłumaczyć sobie, ze tak myśleć nie powinnam, stereotypowe to takie... - od kobiety oczekuje się w tej kwestii, a moze bardziej same od siebie tego oczekujemy? Chcemy sprostać tej roli? - choć wcale się z tym nie zgadzam - rozumiem Cię.
Twoje stwierdzenie, że "nie ma nic gorszego..." tylko to potwierdza. Twój TZ nie dość, że zaburza u Ciebie poczucie wartości w tej sferze (a powinien wesprzeć, skoro potrafi więcej) to krzywdzi Cie widząc jak się starasz nie dopingując Cię, nie chwaląc.
Czy tylko przy gotowaniu sprawia, że tak się przy nim czujesz?

ps. tu chyba nie jest problemem "zaglądanie sobie w gary"...może on nie wie, że pokazując się w ten sposób sprawia Ci przykrość? Porozmawiajcie o tym razem.

[giraffe]

Hmmm może masz rację Luba z tym ZAKAZEM WSTĘPU

Jednak boję się właśnie tego, że mu nie zasmakuje ... On co prawda nic nie powie ... ale wystarczy, że na niego spojrzę i będe wiedziała. No nic ... spróbujemy sposobu Lubej

W każdym razie przy znajomych napewno - bo nie chce najeść się wstydu

Tak Taszkin - kwestia dotyczy wyłącznie gotowania!!

Wiesz ... mnie się wydaję, że on robi mi przykrość nieświadomie (nawet przy znajomych). Bo to nie jest perfidna demonstracja, tylko niby delikatne wyręczanie mnie, co jednak mnie się nie podoba - bo czuje się własne nie spełniona w kuchni. Fakt, że nie jestem jeszcze mistrzem gotowania - bo dopiero niedawno zaczełam, nie zmienia to jednak faktu że nie chce się nauczyć, a on wyręczając mnie myśli, że robi mi przysługę. Nic mu jeszcze na ten temat nie powiedziałam - ale będe musiała.

Jego sytuacja zmusiła do nauczenia się gotowania. To nie znaczy jednak, że ja będe od niego tego wymagała - bo lubie to robić. Tylko chciałabym dostać kiedyś jasną, wyraźną pochwałę!!

[Luba]

Napisane przez giraffe

Jednak boję się właśnie tego, że mu nie zasmakuje ... On co prawda nic nie powie ... ale wystarczy, że na niego spojrzę i będe wiedziała. No nic ... spróbujemy sposobu Lubej

W każdym razie przy znajomych napewno - bo nie chce najeść się wstydu

Jesli spotyka sie dwoje roznych ludzi, inaczej wychowywanych, z innych domow, to zawsze smaki beda mieli inne. Kazda mamusia swoim dzieciom inaczej gotuje. Na poczatku wiekszosc par ma taki problem, ze maja inne smaki i nie ma sie czym przejmowac. Jak bedziecie ze soba dluzej to i smaki bedziecie mieli podobne. Jesli TZowi cos nie smakuje, to nie dlatego, ze Ty zle gotujesz, ale dlatego, ze gotujesz inaczej niz on jest przyzwyczajony. To sie wszystko jeszcze wyrowna i przyzwyczaicie sie obydwoje do roznych smakow.
A czy rozmawialas z nim na ten temat? Czy mowilas, ze jest Ci przykro, kiedy Cie poprawia, a zwlaszcza przy znajomych. Powiedz mu to prosto z mostu: ze ma tego nie robic, bo sprawia Ci tym przykrosc i zle sie z tym czujesz. Nie powinien Ci odbierac pewnosci siebie, zwlaszcza, ze wie, ze w kuchni radzisz sobie odrobinke gorzej od niego. Tym bardziej powinien Cie wspierac i doceniac Twoje starania.

[motylek1007]

Giraffe....rozumiem ze Ci przykro..heh ale masz racje ze on nie robi tego specjanie...

moze rzeczywiscie zasada "zakaz wstepu" cos pomoze

moj TZ tez umie gotowac - moze nie jakos super ale jadalnie, urozmaicone a nawet umie placek upiec....coz musze czym predzej nauczyc sie gotowac zeby nie bylo KLAPY przy nim....

W sumie to dobrze ze On umie gotowac - mozecie sie wymieniac

[Fioletto]

może on chce się po prostu przed Tobą wykazać? w końcu facet umiejący dobrze gotować to cenny nabytek i stosunkowo jeszcze rzadkość
zgadzam się z Lubą- z czasem wasze smaki sie wyrównają i powstanie wasza "wspólna kuchnia". póki co, może faktycznie umówcie się, że jedno gotuje, a drugie w tym czasie zajmuje sie gośćmi albo potem zmywa. możecie się też podzielić: ty przyrządzasz sałatkę, a on mięsko, albo jedno z was kroi a drugie smaży fajnie jest też robić coś wspólnie, nie chodzi w końcu o rywalizację.

[Momo]

Jak mu nie smakuje,to trudno - ma pecha.Ja takimi drobiazgami się nie przejmuję.
U nas też jest zasada - kto nie gotuje,nie zagląda do kuchni

[kiniaczek]

Mam niestety identyczny problem. Pociesza mnie mysl, ze za 20 lat bede sie czula po prostu wyreczona.

[giraffe]

Napisane przez kiniaczek

Mam niestety identyczny problem. Pociesza mnie mysl, ze za 20 lat bede sie czula po prostu wyreczona.

Heh ... może ja też powinnam zacząć tak myśleć

A swoją drogą ... "straszny" masz avatarek

[Luba]

Napisane przez Momo

Jak mu nie smakuje,to trudno - ma pecha.Ja takimi drobiazgami się nie przejmuję.
U nas też jest zasada - kto nie gotuje,nie zagląda do kuchni

No nie wiem... Ja moze nie tyle sie przejmuje co zalezy mi zeby cos co ugotuje komus smakowalo. Gotowanie to w koncu nie jest sztuka dla sztuki tylko robi sie to dla siebie ale i dla kogos, kto z nami bedzie to jadl. Chcialabym, zeby mojemu mezowi smakowalo to co ja ugotuje, bo w sumie lubie mu robic przyjemnosc

Zreszta chyba nie byloby mi milo, gdyby kiedys maz powiedzial, ze jesli cos tam mi nie pasuje to mam pecha i on sie tym nie przejmuje. I dlatego ja takze staram sie nie mowic takich rzeczy.

[Klariska]

Dobrze ze nie mam tego problemu Moj TŻ na szczescie daleko sie trzyma od kuchni Przyznaje ze umie zrobic sniadanie i kolacje, a obiad... nie wiem i wole nie wiedziec. Gdyby mi powiedzial ze czegos nie doprawilam czy cos podobnego to powiedzialabym, by nie jadl jak mu nie smakuje. Proste Kiedys mu zrobilam sama kolacyjke, takie danie na cieplo i az sie zachwycal ,pomijajac ze nie lubil jednego ze skladnikow do tej pory Czuje sie dumna.

[giraffe]

No właśnie chodzi o to, że bardzo bym chciała żeby Mu smakowało. Stram się po to, żeby docenił moje starania. Kocham Go i chcę się dla Niego starać.

Ja jestem perfekcjonistka. I to począwszy od kuchni, poprzez dekoracje stołu a skończywszy na prezentacjach, referatach i ubiorze. Lubie zbierać pochwały (lekka próżność).

[m.a.r.t.a]

U nas w kuchnii obydwoje jesteśmy aktywni, to znaczy razem gotujemy lub ja pichce a mój jedynie smakuje i mówi co by tu jeszcze dodac, żeby nam smakowało. Kilka razy była taka sytuacja, że próbował przejąc inicjatywe i sam zrobic obiad od początku do końca, szczerze mówiąc raz sie zgodziłam, ale później czułam się jakos tak dziwnie...

[Pomadka]

Dostałam zgłoszenie złego postu od niejakiego dowcipnisia skurtyzanisyn
Przeczytałam wątek i NIE zauważyłam ani jednej złej wypowiedzi, a tym samym podstaw do interwencji! Więc pan dowcipny skurtyzanisyn raczy się nie bawić opcjami na forum, bo sięgnę po środki ostrzegawcze i tak się skończy dowcipkowanie!

[bess]

młoda jestes żyrafko i nabierzesz wprawy
moj ex tez umial gotowac i to potrawy o ktorych ja wowczas nie mialam pojecia,ale wcale mi to nie przeszkadzalo,uslugiwal mi i juz,to on sie martwil zeby mi smakowalo bo umialam skrytykowac a jakze

[giraffe]

Młoda nie młoda... po prostu do tej pory nie musiałam gotować obiadów.
I nie czuje się w tym wprawiona, co nie znaczy, że nie umiem przyżądzić czegoś przysznego Szkoda tylko, że mamy różne gusty i smaki z moim pratnerem.
No nic ... jakoś to będzie , przecież nie rzucę go z tego powodu, że umie gotować i robi to zdecydowanie wprawniej niż ja

[bess]

no moglabys sie martwic gdybys probowala i nic by z tego nie wychodzilo.no ale wtedy poddałabys sie i to on uraczałby Cie pysznosciami,co mysle nie jest takie złe
mnie tez sytuacja zmusila i musialam sie za to zabrac,okazalo sie ze dobrze sobie radze,sama przygotowuje swieta ,imieniny itd,
jakby mi to ktos powiedzial ze 3 lata temu to bym sie popukala w głowe.

[lorelei]

Napisane przez giraffe

Ja jestem perfekcjonistka. I to począwszy od kuchni, poprzez dekoracje stołu a skończywszy na prezentacjach, referatach i ubiorze. Lubie zbierać pochwały (lekka próżność).

Czy ty jesteś może Koziorożcem , bo ja robie identycznie.

Mój partner też dobrze gotuje ale nie konkurujemy ze sobą. Raz gotuje ja, raz on, a często wspólnie - to bardzo zbliża, lubię nasze kuchenne żarty i dyskusje .

Skoro masz kompleksy i uważasz ze twój TŻ robi to lepiej - poproś go żeby Cię podszkolił .

[giraffe]

Napisane przez lorelei

Czy ty jesteś może Koziorożcem , bo ja robie identycznie.

Mój partner też dobrze gotuje ale nie konkurujemy ze sobą. Raz gotuje ja, raz on, a często wspólnie - to bardzo zbliża, lubię nasze kuchenne żarty i dyskusje .

Skoro masz kompleksy i uważasz ze twój TŻ robi to lepiej - poproś go żeby Cię podszkolił .

Ja jestem Strzelcem.
I nie mam ŻADNYCH kompleksów Mogę gotować i przy nim o ile nie będzie mi "wchodził" w paradę.
W tym wątku nie chodzi o to, że umiem czy nie umiem gotować. Chodzi o to... że przykro mi, że on nie usiedzi na miejscu i nie popatrzy tylko wstaje i zaczyna mnie wyręczać, doprawiać i po prostu wcina mi się.
I tak staram się doprawiać tak jak On lubi... ale chciałabym choć raz ugotować coś SAMA bez Jego pomocy i żeby to pochwalił

[lorelei]

Napisane przez giraffe

Ja jestem Strzelcem.
I nie mam ŻADNYCH kompleksów Mogę gotować i przy nim o ile nie będzie mi "wchodził" w paradę.
W tym wątku nie chodzi o to, że umiem czy nie umiem gotować. Chodzi o to... że przykro mi, że on nie usiedzi na miejscu i nie popatrzy tylko wstaje i zaczyna mnie wyręczać, doprawiać i po prostu wcina mi się.
I tak staram się doprawiać tak jak On lubi... ale chciałabym choć raz ugotować coś SAMA bez Jego pomocy i żeby to pochwalił

No ja wywnioskowałam że jest Ci przykro że twój TŻ wpędza Cię w kompleksy , ale widocznie źle zrozumiałam.

Mój partner jest anglikiem więc siłą rzeczy był przyzwyczajony do innej kuchni, ale bardzo lubi polskie potrawy i nie wybrzydza, bo wie że byłoby mi bardzo przykro z tego powodu.

Może po prostu powiedz swojemu partnerowi co Cię trapi. Pewnie on myśli że sprawia Ci przyjemność swoim zainteresowaniem i nie wie że ty odbierasz to inaczej.

[myShaczeQ]

moj to nawet kanapki niekoniecznie zrobic portafi chyba ze naprawde musi ustalcie stalowe zasady, ze albo Ty albo on jest w kuchni i powiedz mu ze jest Ci przykro jak tak bardzo Ciebie kontroluje bo czujesz ze nic nie potrafisz. Mysle, ze on tego nie widzi i z dobrego serduszka chce Ci pomoc, zeby wyszlo jak najlepiej bardzo dobrze a swoja droga to zazdroszcze bardzo bardzo

[Momo]

Napisane przez Luba

No nie wiem... Ja moze nie tyle sie przejmuje co zalezy mi zeby cos co ugotuje komus smakowalo. Gotowanie to w koncu nie jest sztuka dla sztuki tylko robi sie to dla siebie ale i dla kogos, kto z nami bedzie to jadl. Chcialabym, zeby mojemu mezowi smakowalo to co ja ugotuje, bo w sumie lubie mu robic przyjemnosc

Zreszta chyba nie byloby mi milo, gdyby kiedys maz powiedzial, ze jesli cos tam mi nie pasuje to mam pecha i on sie tym nie przejmuje. I dlatego ja takze staram sie nie mowic takich rzeczy.

Luba jak tak nie cierpię gotować,że mój mąż ,cieszy się ze wszystkiego co zrobię A mam szczęście ,bo jest wszystkożerny
I niestety po 12-stu latach małżeństwa moje umiejętności kulinarne są nadal na niskim poziomie,więc gdybym ciągle się przejmowała czy mu smakuje - wpadłabym w nerwicę

[Chantalle]

hehe, watek idealny, moj TZ tez o wiele sprawniej sie porusza w kuchni niz ja, no i na nieszczescie mamy inne gusta kulinarne. jak cos schrznie to nie robi z tego tragedii tylko radzi co bylo zrobione nie tak

[agness86]

Mój Tż gotuje o wiele lepiej ode mnie, ale mi to jest na rękę, bo strasznie nie lubie siedzieć przy garach

[Ray]

gadd w czym w ogole problem???????? ja bym sie cieszyla ze mi facet gotuje w opgole bym chyba nie goptowala wtedy a tak musze pol dnia przy agrach spedzic nie widze zadnego problemu

[Voodia]

U nas gotuje TŻ, ja mogę co najwyżej zalać płatki na owsiankę
Rok temu jeszcze gotowałam, piekłam, cudowałam różne pieczenie i gulasze, ale kucharzenie to jednak nie moja para kaloszy, więc zajął sie tym Małż.
Układ jest taki: On gotuje, ja zmywam, często też przygotowuję półprodukty (kroję kuraka,warzywa, gotuję jajka do sałatek i takie tam).

Co do Twojej sytuacji, zgadzam się z Lubą- najlepiej byłoby wyłożyć kawę na ławę, usiąść sobie i na spokojnie porozmawiać