Kurt Wallander - kryminały Mankella

[Aggie125]

Znacie? Czytacie? Lubicie? Ja odkryłam Mankella jakieś pół roku temu i jak dla mnie jest to jeden z najlepszych isarzy kryminałów na świecie. Realni bohaterowie, którzy są zwykłymi ludźmi, a nie superbohaterami, krajobrazy i obyczaje Szwecji, to uczucie marazmu i przygnębienia, które przez cały czas przewija się w tle... Coś rewelacyjnego. Zwłaszcza Kurt Wallander, który jest daleki od ideału, ale jest tak realistyczny, jak mało ktory bohater powieści.

Czy są tu inni wielbiciele Mankella?

[agusia1981]

Witam
Mój tz odkryl niedawno Mankella Na razie przeczytaliśmy tylko "Morderca bez twarzy" i nas zachwyciła, taką właśnie normalnością i rzeczywistością. Jesteśmy fanami Cobena i dobrze nam zrobiła taka odskocznia. Już zamowiliśmy na necie 2 kolejne tomy i czekamy na przesyłkę
A ty ile czytałaś? Pozdrawiam

[Aggie125]

Czytałam wszystkie Mankelle, które pojawiły się w Polsce. Najlepsza jest wg mnie "Piąta kobieta", najgorsza "Biała lwica". Wiesz, że ja też przeczytalam jako pierwszą książkę Mankella "Mordercę bez twarzy"?

[nebraska]

O, to widzę, że zaczęłąm od tej najlepszej Bardzo mi sie podobała (zwłaszcza obraz Szwecji) i na pewno sięgnę po inne książki Mankella

[Aggie125]

Nebrasko, u mnie "Piąta kobieta" była drugą przeczytaną powieścią. "Morderca bez twarzy" spodobał mi się, ale jeszcze mnie nie wciągnął. Potem na weekendowy wyjazd do teścia pożyczyłam sobie książki z biblioteki i traf chciał, że wzięłam właśnie "Piątą kobietę". Jak zaczęłam czytać, to koniec. Wpadłam po uszy.

[kamuha]

Mankella odkryłam już...dawno dawno (ok.3 lata temu) od "Fałszywego tropu". Jak dla mnie ejst to inna jakoś niż te wszystkie Cobeny etc. Dla mnie było świetną sprawą, że czytając wiedzieliśmy kim jest morderca, a Kurt błądził, błądził, błądził aż się chciało mu powiedzieć TO ON :P Właściwie od tej książki zaczęłam namiętnie czytać kryminały i dla mnie ona zawsze będzie na pierwsyzm miejscu, ot taki sentyment Przeczytałam jeszcze "Mordercę..." "Piątą kobietę" i "Biała lwicę" (to stosunkowo niedawno).
Mankell ma dar opowiadania zwykłych rzeczy (pamiętam, że w którejś książce urzekł mnie opis jakiegoś starszego pana) w bardzo wciągający sposób. Do tego realistyczny Kurt, który ma swoje wzloty i upadki oraz oczywiście opisy Szwecji - miodzio
Wkurza mnie tylko, że w Polsce jest to pisarz raczej mało znany i niedoceniany...no i oczywiście wydawanie serii książek o Kurcie nie po kolei, gdzie w jednej ksiązce Kurt spotyka się z córką a w następnej czytamy, że od lat nie ma z nią kontaktu-masakra. Ja czekam aż w końcu wyjdą wszystkie ksiązki, by prześledzić życie Kurta po kolei

[Aggie125]

Mi się w Mankellu podoba sposób, w jaki przedstawia Kurta. Nie jest to supermen, który nie zna strachu, ale zwykły człowiek, nie pozbawiony bynajmniej ludzkich wad - ile razy odnosi sie nieuprzejmie do swoich współpracowników czy przesłuchiwanych? Praktycznie w każdej książce musi też zwrócić uwagę na jakąś kobietę, nawet Ann-Brit wydala mu się atrakcyjna. Poza tym Wallander wiele razy się boi i nie odgrywa bohatera. A to, że od początku wiadomo kto zabił, nie umniejsza ciekawości, w jaki sposób do tego dojdzie policja. Zawsze byłam zwolenniczką typowego who-dunnit, ale Mankell, podobnie jak dawna autorka PRL-owskich kryminałów, Anna Kłodzińska, mają dar narracji która wciąga.

[agusia1981]

My właśnie staramy się czytać po kolei i kupiliśmy sobie teraz "białą lwicę" i "psy z rygi", nie pamiętam, która jest druga. Już się nie mogę doczekać, aż skończę Folleta i zacznę Mankella.