Dziecko-kwiat czy elegancja francja?

[patrycja77]

Drogie Wisażanki proszę o radę.
Otóż mam 30 lat i ubieram się młodzieżowo tzn.jeansy,rybaczki ,kolorowe bluzeczki,rozpinane sweterki,japonki,klapki itp. natomiast mój mąż chce żebym ubierała się bardziej elegancko-spódniczka,buty na obcasie,żakiecik. Czasami tak się ubieram,ale nie czuję się wtedy dobrze i komfortowo.Kłócimy się o to coraz częściej,mąż twierdzi,że już czas przestać być dzieckiem-kwiatkiem a zacząć być kobietą.
Co o tym sądzicie?

[AaniaA]

no bez przesady... ja chodze tak jak ty ubrana (mam 26 lat) i nie zamierzam zmieniac stylu . jak mam sie ubrac w zakiet, spodnice i do tego buty na obcasie to jestem chora . jak musze to sie tak ubiore, ale potem to szybko zmieniam swoj image .

[Yoolia]

yyyy, no cos ty, nie słuchaj go

Ja mam 27 lat i bardzo lubie sie ubierac mlodzieżowo, dzinsy, bojówki, bluzeczki, topy. Naprawde od wielkiego świeta wkładam jakies elegantsze rzeczy i naprawde mam ich mało
Kiedyś poznalam siostre cioteczną mojego TŻ, dziewczyna nie miala wtedy 30 lat a wyglądala na 35. Z twarzy wyglądala młodo - to strój ją tak postarzał.
Ja chcee jak najdłużej czuć się młodu, lubie tak się ubierac, bo w tym najlepiej, najwygodniej się czuję

[cheer]

Powiem tak - nie wyobrażam sobie, żebym miała się w wieku 30 lat ubierać inaczej niż teraz. Przecież to w końcu jeszcze bardzo młody wiek. Do pracy - owszem, ale to też zależy od rodzaju pracy. Na pewno nie sugerowałabym się niczyim zdaniem w tej kwestii. Ty się ubierasz jak Ci wygodnie, a poza tym "młodzieżowo" - cokolwiek to znaczy w tym wypadku, bo jesteś młoda Rozumiem, że w pewnym wieku ubieranie się "na mlodą dziewczynę" zaczyna być śmieszne, ale Tobie jeszcze do tej kłopotliwej sytuacji daleeeeeeeko
Ja uważam, że jest jak najbardziej ok

[brązowiutka]

Napisane przez cheer

Powiem tak - nie wyobrażam sobie, żebym miała się w wieku 30 lat ubierać inaczej niż teraz. Przecież to w końcu jeszcze bardzo młody wiek. Do pracy - owszem, ale to też zależy od rodzaju pracy. Na pewno nie sugerowałabym się niczyim zdaniem w tej kwestii. Ty się ubierasz jak Ci wygodnie, a poza tym "młodzieżowo" - cokolwiek to znaczy w tym wypadku, bo jesteś młoda Rozumiem, że w pewnym wieku ubieranie się "na mlodą dziewczynę" zaczyna być śmieszne, ale Tobie jeszcze do tej kłopotliwej sytuacji daleeeeeeeko
Ja uważam, że jest jak najbardziej ok

Zgadzam się w zupełności Ubieraj się jak Ci wygodnie, a mąż musi zaakceptować Twój styl czy mu się to podoba czy nie
Poza tym, czy Twój TŻ chodzi cały czas w garniaku, pod krawatem?

[Aeterna]

Zaraz dziecko kwiat. Normalnie się ubierasz.

Dziecko kwiat to kojarzy mi się z totalnym rozcyganieniem odzieżowym, jakie charakteryzować powinno nastolatki .
Rozumiem - że indiańska opaska z koralików - to nie jest ''dobry'' wybór.


Dużo bliżej mi do dziecka kwiatka .
Mam 24 lata - ale moja mama dla przykładu - chyba nigdy w zyciu garsonki nie miała.
Zawsze to były piękne haftowane spódnice, delikatne sandałki, bluzki.

Kobieco - ładnie (ja lubię taką modę ) - a nie od razu - jak biurwa. Przepraszam za określenie.

Bo w serialach to widuję różne Ali Makbile - w świetnych kostiumach i na szpileczkach - ale na ulicach to widuję uniformy.

Ważne moim zdaniem podobać się mężowi .
Ba. Ale od razu wskakiwać w żakiety?
Nieee, to nie moja działka......

Czemu ubierać się tak, jak piszesz - to nie być kobietą?
Sorry - zgłupiał ten Twój mąż ..?

No chyba że nosisz różowe kokardki we włosach - czy sandałki całe z plastiku.
( No, coś w tym stylu )

Ja tam się cieszę, że granice się przesuwają.
Kiedyś 30 lat to było poważna pani - dziś - to młoda kobieta.
Młoda. Nie matrona.

Elegancja francja - no kwestia wyboru.

Ale przyznaję - że dużo bardziej spodoba mi się ubiór Bullock i Kidman z (np) ''Totalnej magii'', J. Roberts z ''The Mehican'', czy C. Theron w ''Słodki listopad'' - niż najbardziej nawet obcisła spódniczka jakiejś Calisty Z ''McBeal'' - choć nie da się nie docenić (bo zły tu przykład) wdzięków, jakie garsoneczki opinają.

Może Twoje koleżanki ubierają się tak elegąsiaście - i Twój mąż dlatego naciska..?

Tak czy śmak -
nie daj się .

[haima]

E tam, od razu dziecko-kwiat. Tak jak dziewczyny wcześniej pisały- młoda jesteś więc z tego korzystaj Garsonke można zakładać na jakieś poważne spotkania a nie na co dzień

Pamiętaj: "starość nie radość- młodość nie wieczność"- więc korzystaj z praw młodości

[elly2]

Znam ten bol. Mimo, ze mam dopiero 20 lat to moj TŻ juz mi mowi, ze ubieram sie jak dziecko Chociaz nie wypomina mi tego czesto to widze, ze wolalby bym ubierala sie bardziej elegancko, w zakieciki, buciki na obcasie itp. Moim zdaniem powinnismy sie ubierac na codzien tak jak nam jest najwygodniej, a nie jak innym jest wygodnie. Oczywiscie sa miejsca, ktore wymagaja od nas "elegancji" ... ale na codzien preferuje swoj wlasny styl

[misioczat]

Za chwile stuknie mi 30stka i ubieram sie bardziej "mlodziezowo" niz w liceum Wtedy waskie spodniczki i obcasy, szarosci i beże, teraz dzinsy, trampki i tshirty we wszystkich kolorach teczy Nie mam ani jednej "powaznej" spodnicy (no nie, mam, czarna aksamitna do polowy uda ) i JEDNE spodnie w kant (mam je od hmmm.. prawie 10 lat i zakladam mniej wiecej raz do roku, na szczescie nie wychodza z mody ) Jak chce sie bardziej elegancko ubrac, to jedynie rezygnuje ze wscieklych kolorow i zakladam np szeroka haftowana spodnice plus czarny obcisly sweterek i balerinki Ale najczesciej (nawet jak pracowalam) ganiam w dzinsach i sportowym obuwiu, bo najwygodniej

[marcelina73]

Uważam, że ważne jest ubierać się stosowanie do okoliczności.
Dlatego w pracy wyglądam bardziej "francja elegancja" a po pracy bradziej "dziecko-kwiat".
Śmieszą mnie np. gołe brzuchy, japonki, dekolty itp w pracy, szkole czy na uczelni, ale nie po pracy, szkole czy uczelni. Podobnie śmieszą mnie obcasy, kantki, kostiumy w piaskownicy, plenerze itp. Ostatnio normalnie zbaraniałam zobaczywszy nad morskim okiem paniusie w czarnych spodniach na kantki i SZPILKACH.

Jednak nie można dać się zwariować - własny styl, wygląd, wiek, upodobania są równie ważne. Dlatego należy wybrać złoty środek - taki strój, coby pasował do okoliczności i był zgodny z naszymi upodobaniami. Nie jest to łatwe - wiem. Zwłaszcza jak się nie chce wyglądać od świtu do nocy jak lolitka albo dla odmiany paniusia.

[paula78]

proponuje wcisnąc go na codzien w garnitur,spodnie z kantem i koszule z kolnierzykiem-no chyba ze to taki typ i tak lubi ,dla mojego Tż garnitur to stroj roboczy ,nie tolerowany na codzien

[paula007]

Ubieraj się w to, w czym się dobrze czujesz. To chyba najprostsza odpowiedź

[Luba]

Ja mam juz ponad 30 lat i wcale nie uwazam, ze muszę juz zmienic styl ubierania. Też chodze w dzinsach, bluzach, koszulkach itd. Ale mam tez duży zestaw spódnic i bluzek, takich bardzo kobiecych i niektóre są tez na oficjalne okazje. Nie zakładam już kusych topów, króciutkich spódniczek i plastikowych ozdób, bo to moim zdaniem jest raczej zarezrwowane dla młodych ciałem, a nie duchem
Ale jest jedna podstawowa sprawa na którą zwracam uwagę przy zakupie ubrania: ma byc z porządnego materiału, nie żadne tam sztuczności. Dobry materiał i dobre uszycie to podstawa dobrego ubrania.

[Lukrecja_Borgia]

Brr.. żakiety. Kostiumy kojarzą mi się z podstarzałymi pańciami, nie wyobrażam sobie, żeby moja 30-letnia siostra wyskoczyła w garsonce
Chyba, że praca tego wymaga- to już się mówi trudno.

We wczesnym liceum z przerażeniem obserwowałam dziewczyny w wieku 18-19, które chodziły w kostiumikach i pantofelkach na obcasie. Stara- maleńka. Bałam się, że to taki wiek, że gdy będę miała te 20 lat, też będę musiała się tak ubierać

[ruda7816]

ja ubieram sie na tyle ile sie czuje ,a czuje sie na 17 majac 28 eheheheh.
zart,
ubieram sie po prostu w to co mi odpowiada i nigdy nie zmienie swojego stylu,jest mi wygodnie w dzinsach,w sztruksach,kolorowych bluzkach,martensach,glana ch,trampkach,sandalkach,p rzewiewnych sukienkach....
po prostu to na co mam ochotę to zakladam.
podobaja mi sie garsonki i szpilki,ale wiem ze nie czulabym sie w tym wiec nie nosze ,bo ubranie musi byc jak druga skora.
musi wyrazac twoj charakter,osobowosc.
ooo.
to na tyle

[windykatorka]

A jak kochana ubiera sie Twój mąż?

Jestem ciekawa czy chodzi w garniakach i lakierkach

Dziecko kwiatów?
źle powiedziane
Znajdź mu jakieś przykłady hippisów i pokaz jak to wogóle wygląda.
Chociaż sam powinnien wiedzieć,wczoraj mu się na świat nie przyszło.
Jestem troszkę gadaniem Twojego męża zniesmaczona,sama mam w domu taką sytuację.
Tata koniecznie chce 'ubrac' mamę.
A ona ?
Czuje się tym poprostu przytłoczona,bo chce się podobać meżczyźnie swojego życia,ale żeby od razu 'żakiet albo rzuć'
Nie,nie,nie
Ona ubiera się po swojemu.Dżinsy,bluzki,swe terki,czasem sukienka.
Stylowo-ale po swojemu.
Jaki ten Twój mąż ma wogóle cel,w zmienieniu Ci 'imażu' ?
Bo ja tego nie rozumiem.
Co mu nie pasuje?

Ty masz dopiero 30 lat.
I prawo do czucia się dobrze i komfortowo.
Chyba,że tez chcesz zmian.
Wtedy-forum Moda.
Jak Ty poczujesz,że chcesz zaczac ubierac się inaczej,to zacznhiesz się tak ubierać.
Teraz chodź w tym ,w czym Ci wygodnie i dobrze.
Poprostu.

[moee]

kurcze wkurza mnie to na jedno.. sama mam 30 a nawet po , i nie wyobrazam sobie chodzenia w garsonkach, spodiumach i innych takich ( boze strzez mnie do szpilek)nie siadania na murkach, schodach , kraweznikach itp a tu zewszad bo ile masz lat i jak wygladasz, ubralabys sie elegancko jakos ( wiadomo trzeba od czasu do czasu) i powiem strzeze ze jak mialam zjazd z liceum to bylam przerazona jak te moje kolezanki co niektore staro wygladaja ) w tych sztywnych ubraniach, fryzach itp
w ogole 30-ki wygladaja duzo lepiej i mlodziej teraz niz kilka lat do tylu
i ciesze sie ze juz zanika ta moda jak kiedys znaczy sie jestem mloda mezatka to musze sciac wlosy i wskoczyc w garsonke

dziewczyno nie ubieraj sie na sile w cos czego nie za bardzo preferujesz, badz soba i tyle

[Kobieta_słonecznik]

Hmm, najważniejsze, żebyś Ty się czuła dobrze... 30-sto letnia kobieta jest jeszcze młoda i nie ma powodów aby się postarszać....., powiedz mężowi, że taki styl Ci odpowiada, nie czujesz sie skrępowana...., jeżeli kocha to zaakceptuje.... i szczerze mówiąc nic mu do tego jak się ubierasz Bo przecież "Nie szata zdobi człowieka" tralalala

[haima]

Napisane przez marcelina73

Śmieszą mnie np. gołe brzuchy, japonki, dekolty itp w pracy, szkole czy na uczelni, ale nie po pracy, szkole czy uczelni.

Zgadzam się z Toba w zupełności

Napisane przez marcelina73

Podobnie śmieszą mnie obcasy, kantki, kostiumy w piaskownicy, plenerze itp. Ostatnio normalnie zbaraniałam zobaczywszy nad morskim okiem paniusie w czarnych spodniach na kantki i SZPILKACH.

Ała. Ja chodzę dużo po górach i mam odpowiednie do tego buty, a mimo to jak wieczorem wracam do schroniska lub "kwatery" to nogi mnie bolą. Nie potrafię sobie wyorazić wycieczki nad Morskie Oko w szpilkach

Tak od siebie to dodam jeszcze, że warto się ubierać po "młodzieżowemu". Moja siostra jest ode mnie starsza o 8 lat i tak się właśnie ubiera. Niby nic wielkiego, ale skubanicha wygląda młodziej ode mnie a ja mam 23 lata

[elsi]

Przyłączam się do pytania o styl ubierania męża. Jeśli na co dzień jest elegancki i oficjalny, to faktycznie, jako para możecie wyglądać na niedobranych odzieżowo i ma prawo czuć się nieswojo. Polecam kompromis
Przyznam, że ja też miałam z pewnym panem podobne przejścia. Za wszelką cenę chciał mnie widzieć w bielach, jak mawiał "zwiewną jak motyl". Problem w tym, że ja bieli szczególnie nie znoszę, bo jest niepraktyczna. A ja nawet nie mając warunków do usmarowania się i tak to zrobię Za drugim razem miał straszne pretensje, że na jego urodziny nie pojawiłam się w stroju koktajlowym a tylko w eleganckich, czarnych spodniach i białej bluzce z kołnierzykiem pod sweterkiem. Był luty, za oknem -20 st. C, a ja musiałam się do niego telepać półtorej godziny komunikacją miejską z przesiadkami, na drugi koniec miasta. Elegancja - francja, do dziś nie zapomnę jego mamusi w "koktajlach" i jego w garniaku z kapciami na nogach które i mnie niezwłocznie na wejściu wręczył Pana "wymieniłam na lepszy model", bo okazało się, że niedopasowanie pod względem stroju i poglądów na elegancję, to dopiero wierzchołek góry lodowej
W Twoim przypadku Patrycjo nie przypuszczam, by problem miał takie rozmiary, więc sądzę, że uda się Wam dojść do porozumienia.
A jeszcze ze swej strony dodam, że będąc (sądzę po nicku rocznik '77 - czyli gdzie to 30??) o rok młodsza od Ciebie, chodzę od 4 (gdy zrzuciłam jarzmo exa) lat w jeansach i sztruksach (ew. lnie ), moim ulubionym sklepem z bluzkami jest Carry, a na nogach mam glany, lub sandały, bo nawet w 2 cm szpilkach czuję się niepewnie. Cała moja szafa składa się z ciuchów czarnych albo czerwonych, tylko w szufladzie mam stado skarpetek w kolorze tęczy i najdziksze wzory (mam malutką stopę więc często kupuję dziecięce). Jeśli zmienię kolorystykę to tylko na papuzią, bo w żywych kolorach czuję się cudnie Włosy mam za pupę i nie zamierzam ściąć, nawet po ślubie, na serdecznym palcu noszę smoka a na kciuku srebrną obrączkę po w.w. byłym - ku przestrodze Dzięki temu wszystkiemu, pomimo dawno ukończonych studiów, jeżdżę na zniżce studenckiej, bo mi kanarzy nigdy legitymacji nie sprawdzają A byłemu chyba by ręce opadły, gdyby zobaczył, co się stało, z tą jego elegancką kiedyś dziewczyną
Całuję i życzę powodzenia

[aga21087]

"Spódniczka do kolna żakiecik butki na obcasie" zabrzmiało znajomo
Mój TŻecik zawsze podkresla ze woli jak ubieram jakas zwiewna spódniczke do kolana eleganckie butki żakiecik mówi ze wygladam wtedy tak bardziej kobieco a tak jak ubieram dzinsowa mini i jakis topik uwaza ze wygladam jak podlotek czasami złoszcze sie na niego ale nie daje za wygrana jak mam ochote ubieram sie elegancko a jak chce wygody wskakuje w dzinsy japonki i topik
Ty tez niedaj sie swojemu mezowi czasmi moze warto pójsc na ustepstwo ale najwazniejsze bys ty dobrze sie czuła

[Impersona]

Ja zawsze lubiłam szpileczki, garsoneczki itp. ale mój TŻ tego bardzo nie lubi, jakoś się odzwyczaiłam, na codzień biegam w adidasach/japonkach i jeansach, do szkoły i na uroczystości a la "francja elegancja".
Moja koleżanka zawsze ubierała sie na sportowo i jest wogole typem kobiety-chłopaczycy, zawsze krotciutkie wlosy , zero makijazu itd. Odkad jej mąż dostał awans, zamęcza ją, że ma ubierać się bardziej kobieco. Efekt? Koleżanka zapuścila włosy, zaczęła sie malować, nosić obcasiki, sukienki. Sama w tym dostaje szału i mówi, że czuje sie nieswojo, wygląda też tak, jakby ktoś ubrał faceta w strój clowna. Uważam, żę każdy powinien ubierać się tak, jak czuje sie dobrze, oczywiście adekwatnie do sytuacji, ale jeśli w pracy wymagany jest strój biurowy, a kobieta nie lubi szpilek, to nie widze przeszkód, żeby ubrała np. eleganckie mokasyny i spodnie w kant... spodnie i brak obcasa nie muszą być niekobiece, bo to nie kwestia tego co sie nosi, ale jak się nosi. Kobiecość to coś co sie poprostu ma lub nie i tyle

[Jula]

Ja mam lat 24. Aktualnie ubieram się tak, jak mnie na to stać. Kostiumiki, żakiety, szpilki przerabiałam jako nastolatka - obcasy nosiłam mniejsze lub większe od czasów podstawówki. Teraz stawiam na wygodę - dzińsy, t-shirty, baleriki, proste rzeczy.
A z tymi naciskami ze strony męza - nie daj się. Z facetami to jest tak, że jak nosiłam dzinsy i adidasy to chcieli sukienek i szpilek, jak nosiłam się elegancko to widzieliby mnie w dresach. Nie dogodzisz

[nebraska]

A ja sobie nie wyobrażam, żeby mój mąż/TŻ wtrącał się do mojego stylu ubierania!!

CO najwyżej może mieć zdanie w sprawie bielizny, a i tu prośby nie są zawsze rozpatrywane pozytywnie

[b-a]

oczywiście ja też ubieram się stosowinie do sytuacji, mam prawie 30 lat, ale na starą babkę też się nie zamierzam robić
Pozdrowienia dla prawie 30-ek i 30-ek!!!!!!!!!!

[patrycja77]

Mój mąż ubiera się w jeansy + t-shirt a ma 31 lat.Ponadto nie mogę nosić krótkich włosów bo to niekobiece.Ostatnio mam grzywkę i włosy do ramion( jak Ania Mucha) i są straszne uwagi o tę grzywkę właśnie.Zmieniłam nawet kolor włosów na jasny brąz bo moje ukochane miedziane też mu nie pasowały.

[windykatorka]

Jeśli sam chodzi przede wszystkim wygodnie,to fige mu pokaz i tyle.

Wyraźnie widać,że się czepia.

[nebraska]

A nie próbowałaś postawić sprawy jasno? "Mój drogi, ubieram się tak jak lubię, czeszę się tak jak lubię. I albo mnie taką kochsz, albo nie!"

Nie dziw się, że jeśli spełniasz każde jego widzimisię, to on chce ciągle więcej. Kreuje Cię na jakąś pannę ze swoich fantazji, to trochę nie fair wobec Ciebie, nie sądzisz? To tak jakby nie chciał Cię zaakceptować taką, jaką jesteś. Wybacz, ale tak to widzę.

Ja rozumiem, możemy spełniać MAŁE prośby naszych TŻ, np. mogłabyś dla niego czasem założyć tę nieszczęsną garsonką, ale to nie powinno być na co dzień.

Mój TŻ też ma swoje preferencje, np chciałby, żebym miała włosy czarne, ale ja w czarnych wyglądam okropnie (chociaż jamu się podoba - kiedyś przymierzałam peruki), więc czarnych mieć nie będę.

Nie podoba mu się, jak maluję oczy na zielono, bo mu się to kojarzy z podbitym okiem. Ale musi się niestety przyzwyczaić, bo mnie się tak podoba.

PAtrycja: Nie daj z siebie zrobić przebranej i przefarbowanej lalki!

[elsi]

Napisane przez patrycja77

Ponadto nie mogę nosić krótkich włosów bo to niekobiece.

Możesz nosić! Są bardzo kobiece! Ostatnie sezony moim zdaniem prezentują wyjątkowo kobiecy styl pod względem mody i fryzur, nie zmuszając wcale do chodzenia w szpilkach i uniformach. A w temacie dłuuuugości włosów możesz podesłać męża do mojego TŻ-a, on mu opowie o tym jak uciążliwe potrafią być takie włosy u kobiety Mężczyźni fantazjują o długowłosej blondynce, a jak przychodzi co do czego, to wolą by związać te włosy, bo przeszkadzają
Kończąc gdybanie, a przechodząc do konkretów. Może zainwestuj w super sexy bieliznę? Ja pomimo bawełny, jeansów i glanów na zewnątrz, pod spodem mam zawsze jakąś śliczną koronkę, czy sexowne stringi. Czasem nie mam nic a mój TŻ uwielbia wyłuskiwać te tajemnice spod koszulek Toż to kobiecość w 100%-ach!! Zainwestuj w odpowiednie perfumy! Może uda się go przekonać, że kobiecość wcale nie polegana podaniu jej na tacy, lub na sztywnych regułach "szpileczka w cm, spódniczka od kolanka tyle a tyle".
Powodzenia

[marcelina73]

Powiedz mu, że jak on będzie ubierał się seksownie i super męsko, to ty też.