motywacja-->ogólnie

[windykatorka]

Jak w temacie.
Nie mam na myśli motywacji związanej z brakiem silnej woli w ćwiczeniach( forum fitness),ale o taka ogólna motywację,która mobilizuje Was do działania,do walki z lenistwem,słomianym zapałem itp.
Ogólnie do walki ze słabościami i wadami.
Czy macie swoje sposoby na to by się zmotywować i zmobilizowac do czegokolwiek?
Krok po kroku czy od razu na głęboką wodę?

Pozdrawiam Wizażanki-Myślicielki

[windykatorka]

Dziewczyny nooooo...
Wypowiedzcie się
Dla mnie motywacja chyba może byc brak przyjemności i tego co lubię np. Wizażu

[Christina77]

hmmm... kiedyś moją motywacją (prawie do wszystkiego) był mój chłopak, teraz nie mam juz zadnej :P

[madie]

Najczęściej ciężko mi przychodzi odwaga na podejmowanie różnych wyzwań, bo ciężko znoszę każde niepowodzenie. Dlatego zawsze mam więcej "przeciw" niż "za" i boję się nawet zacząć. Chodzi mi oczywiście o realizowanie jakichś większych przedsięwzięć, a nie o np. sprzątanie domu, czy naukę
Generalnie strach przed porażką wygrywa z ambicjami, niestety.
Jeśli już się za coś wezmę to staram się wszystko doprowadzić do końca i intensywnie pracuję. Potrzeba mi jednak często wsparcia, bym była przekonana że to co robię jest słuszne i potwierdzenia, że jestem w stanie "to" zrobić.
Brak wiary we własne siły- mój najgorszy wróg.

[czapeczkaelfa]

U mnie pojawiaja sie od czasu do czasu przebłyski zapału do wszystkiego ale nigdy nie umiem go dlugo podtrzymac. I faktycznie,tak jak pisała Christina77- najlepsza motywacja do wszystkiego i w ogole sila napedowa do zycia jest zakochanie sie... I to wcale niekoniecznie z wzajemnoscia. Bo to tak jak z ta rożą (patrz-moj podpis)- wystarczy świadomość ze gdzies tam ona jest i juz świat jest piekniejszy i wszystko staje sie mozliwe.

[windykatorka]

A motywacja do zmiany siebie i odrzycenia swoich przywar i wad,które niszczą i utrudniają życie?

[nan]

Napisane przez windykatorka

Jak w temacie.
Nie mam na myśli motywacji związanej z brakiem silnej woli w ćwiczeniach( forum fitness),ale o taka ogólna motywację,która mobilizuje Was do działania,do walki z lenistwem,słomianym zapałem itp.
Ogólnie do walki ze słabościami i wadami.
Czy macie swoje sposoby na to by się zmotywować i zmobilizowac do czegokolwiek?
Krok po kroku czy od razu na głęboką wodę?

Pozdrawiam Wizażanki-Myślicielki

Hmmm, kolejny temat rzeka. Jak w przypadku większości zjawisk na tym świecie, potrzebny jest tzw. złoty środek. Trzeba umieć odróżnić to co da się zmienić, od tego, czego nie można zmienić. Każdy z nas ma wady, jeżeli zdaje sobie z nich sprawę to już jest dużo. Naturalnie, należy się doskonalić, ale jednocześnie nie stawiać sobie zbyt wysokich, nierealistycznych wymagań - nigdy nie uda nam się dosięgnąć ideału (szczególnie, że często sami dla siebie jesteśmy najgorszymi, najbardziej bezlitosnymi krytykami). Osobiście uważam, że lenistwo, uważane za straszliwą wadę, jest bardzo ludzką cechą.

Psychologia wyróżnia dwa typy motywacji: motywację "do" i motywację "od". Z grubsza rzecz biorąc motywacja "do" polega na dążeniu do celu, który wydaje nam się ważny (np. zależy nam na dobrej ocenie z przedmiotu, który lubimy, więc uczymy się pilnie), motywacja "od" służy uniknięciu czegoś, ma miejsce wówczas, gdy nie podoba nam się istniejący stan rzeczy i chcemy go zmienić (np. nie cierpimy matematyki, ale uczymy się pilnie do klasówki, żeby nie musieć jej później poprawiać). Oba rodzaje motywacji poniekąd się uzupełniają, jednak już na pierwszy rzut oka widać, że większe zadowolenie daje nam osiągnięcie wymarzonego celu, niż uniknęcie czegoś, co nie sprawia nam przyjemności. Jasną jest rzeczą, że łatwiej nam się zmusić np. do nauki czegoś co nas interesuje, niż czegoś co uważamy za nudne. Ogromnie ważna jest realistyczność celów: zbyt wysoka poprzeczka sprawia, że mimo wysiłków i włożonej pracy cel jest nieosiągalny. To rodzi tylko frustrację i niezadowolenie z siebie. Natomiast osiągnięcie sukcesu jest nagrodą, która motywuje nas do dalszego działania. Toteż: pracuj nad sobą, ale mierząc siły na zamiary.

Co do wad: praca nad doskonaleniem się jak najbardziej wskazana, ale trzeba pamiętać, że ona nigdy się nie kończy. Prace przebiegają na materiale krnąbrnym i opornym, czyli nad samą sobą, więc trzeba liczyć się z biernym oporem i licznymi porażkami. Nie zrażać się i pracować dalej - kropla drąży skałę. Niektóre wady należałoby właściwie polubić, szczególnie, że nie wszystkie są aż tak straszne, żeby nie można było z nimi żyć, lub też są trudne do zmiany. Choleryk nie stanie się flegmatykiem na skutek powziętego postanowienia noworocznego Ale z drugiej strony - umiejętność kontrolowania emocji jest wielką sztuką, nad którą warto pracować - może nas uchronić od nieprzemyślanych decyzji, od wypowiedzenia słów, których kiedyś bardzo będziemy żałować, od działań niegodnych człowieka dojrzałego. Bo kontrola nad emocjami to ważny element dojrzałości.

Co do lenistwa: trzeba pamiętać, że życie to nie obóz koncentracyjny, trzeba umieć wrzucić na luz od czasu do czasu. To jest ważna umiejętność, która we współczesnym świecie zdaje się zanikać. Ciężka praca - owszem, ale i odpoczynek, leżenie do góry brzuchem i nicnierobienie - to też sztuka.

Z wieloletnich obserwacji moich własnych motywów postępowania wyłania mi się prosta zależność: jeżeli coś mi sprawia przyjemność lub zależy mi na jakimś celu, to ciężko pracuję na jego osiągnięcie i nawet ta ciężka praca sprawia mi wiele radości. Jeżeli mi nie zależy - czasem się zmuszam, a czasem nie. I nie wychodzę na tym najgorzej, możesz mi wierzyć.

[czapeczkaelfa]

Napisane przez windykatorka

A motywacja do zmiany siebie i odrzycenia swoich przywar i wad,które niszczą i utrudniają życie?

To jest najtrudniejsze. Myslę, że własciwie cale zycie polega na doskonaleniu siebie i walce z samym soba, bo przeciez nigdy nie przyjdzie taki moment kiedy mozna powiedziec- jestem idelany, już nic nie musze w sobie zmieniac. Ale mysle ze celem tak naprawde jest dążenie do celu i najwieksza satysfakcje przynosza drobne zwyciestwa nad samym soba, przezwyciezanie malych slabostek czy wad. Droga do celu sklada sie z wielu malych kroczkow a nie jednego duzego

[windykatorka]

Dzieki dziewczyny
Jak zwykle Wizaż okazał się niezastąpiony

[Supersonic]

Dla mnie najlepszą motywacją są marzenia. Np. wiem, że chciałabym się kiedyś zajmować pracą naukową i kiedy o tym myślę, dostaję kopa do działania. Od razu jest mi się łatwiej zmobilizować praktycznie do wszystkiego, w szczególności do siedzenia nad książkami, przed czym czasem mój organizm broni się jak może Zresztą, to dotyczy nie tylko pracy (ja wiem czy pracy, to bardziej chyba sposób na życie), ale wielu kwestii, chociażby wyglądu - ciapię się po tyłku tymi kremami wszystkimi, bo jak pomyślę o tym, że za parę lat miałabym wyglądać jakoś źle, to od razu znajduje się i czas, i motywacja. I tak jest praktycznie ze wszystkim.

Nie wiem, czy to dobrze wytłumaczyłam, ale mniej więcej o to chodzi. Jeśli sobie pomyślisz jak dobrze się będziesz czuła kiedy zmienisz to czy tamto (niekoniecznie od razu, czasem nawet drobne zachowania wystarczą), powinno Ci to pomóc. Mnie pomaga Buźka

[windykatorka]

Supersonic jakbysmy były bratnimi duszami ja też tak to sobie tłumacze ale jakoś to nie wychodzi.
Może podziałały by na mnie takie"widoczne' motywacje,bo to że sobie coś tam pomyslę jakoś nie zawsze daje efekty.
Może powinnam porozwieszać sobie w miejscach w domu do których często zaglądam(tzn. szafka czy biurko) że musze się zmotywować,może jakieś hasła sobie napisać?
Byłabym bardzo wdzięczna gdyby któras z Wizażanek podała jakiś taki sposób,a dozgonnie wdzięczna gdyby któraś z Was zechciała nękać mnie prywatnymi wiadomościami albo na gg,żebym się w końcu zmobilizowała,wzięła za siebie i działała
Ale ja jestem głupia

[nan]

Wizualizacja celu (o ile jest możliwy do zwizualizowania) jest dość często stosowaną metodą, w niektórych przypadkach bardzo skuteczną (ponoć swego czasu stosował ją Małysz ) Supersonic stosuje motywację od i jak widać to działa.

Co do maila to już jeden ode mnie masz, wprawdzie nie na temat, ale zawsze

[Jula]

Jednych motywują marchewki, mnie motywują kije Czyli zdecydowanie motywacja "od". Jestem strasznym leniuchem, ciężko mi uwierzyć we własne siły, mam słomiany zapał i wolę, gdy ktoś coś za mnie zrobi... dużo czasu poświęcam planowaniu, jak czegoś uniknąć. Generalnie marnuję mnóstwo czasu i energii. Co jest bodźcem do zmiany? Myślę, że pierwsze sukcesy pociągają za sobą kolejne. Dają więcej sił, energii i entuzjazmu.
Nigdy nie chciałam robić czegoś "dla kogoś" - bo znam kobiety, które po rozstaniu z facetem (który był jedyną motywacją), nie wiedzą co robić dalej ze swoim życiem. Dla mnie chyba jest najważniejsze, żeby być z siebie zadowolonym, mieć święty spokój a przy okazji mieć satysfakcję z jakichś osiągnięć (tudzież uników )

[Lexie]

Napisane przez czapeczkaelfa

U mnie pojawiaja sie od czasu do czasu przebłyski zapału do wszystkiego ale nigdy nie umiem go dlugo podtrzymac. I faktycznie,tak jak pisała Christina77- najlepsza motywacja do wszystkiego i w ogole sila napedowa do zycia jest zakochanie sie... I to wcale niekoniecznie z wzajemnoscia. Bo to tak jak z ta rożą (patrz-moj podpis)- wystarczy świadomość ze gdzies tam ona jest i juz świat jest piekniejszy i wszystko staje sie mozliwe.

Na mnie niestety działa to zupełnie odwrotnie - nieszczęśliwie zakochana raczej będę siedzieć, słuchać smutnych piosenek i patrzeć w ścianę niż robić coś konstruktywnego...

[czapeczkaelfa]

Napisane przez lexie

Na mnie niestety działa to zupełnie odwrotnie - nieszczęśliwie zakochana raczej będę siedzieć, słuchać smutnych piosenek i patrzeć w ścianę niż robić coś konstruktywnego...

Ale zawsze (no, prawie zawsze) jest choc najmniejszy cien nadziei, ze nieszczesliwa milosc zmieni sie w szczesliwa. To mnie tak motywuje do wszystkiego, ta wizja szczescia ktore gdzies tam jest i moze uda mi sie go dosiegnac. Ale moze tak naprawde to jest blad. Bo pozniej spada sie z oblokow na ziemie i to wcale nie jest przyjemne. Chyba jednak najlepiej zeby motywacja do zycia i dzialania miala swoje zrodlo w nas a nie w otoczeniu, bo na to co na zewnatrz wplywu sie nie ma, a na siebie samego jak najbardziej.

[windykatorka]

dziewczyny a czy według Was warto się zmieniać,jeśli męczą nas jakieś cechy,czy warto walczyć ze słabościami i wadami?
czy jest jakaś granica wieku w pracy nad sobą?

wiem że może już udzieliłyście odp. ale mi chodzi o zwięzłą i prostą: tak/nie

pozdrawiam

[czapeczkaelfa]

Ależ oczywiscie ze warto!!! Cale zycie powinno polegac na dokonaleniu siebie i walce z wlasnymi slabosciami. Nie ma tu zadnej granicy wieku. Ja tak uwazam

[windykatorka]

Dziekuje CzapeczkoElfa
Nawet nie ma takeij emotikonki która mogłaby wyrazic moją wdzięczność
Jest to dla mnie naprawde ważne

[aaliyah]

Odkopalam ten watek, bo temat automotywacji jest teraz dla mnie bardzo wazny. Czesto zdarza mi sie marnowac duzo czasu na glupoty zamiast zrobic cos konstruktywnego. I mam z tego powodu duze wyrzuty sumienia.

Stad moje pytanie do was Wizazanki: co was motywuje, co sprawia, ze wam sie po prostu chce? Jak odnalesc w sobie ten entuzjazm, trwac w nim i nie zrazac sie? Bede wdzieczna za kazda rade!

[nri]

ja jako etatowy len, ktory brzydzi sie systematyczna praca (bez ktorej jak wiadomo - sukces niezaleznie od dziedziny, nie jest mozliwy) mam kilka sposobow:

1. wyznaczam sobie konkretne cele, w miare precyzyjnie staram sie okreslic czego od siebie oczekuje w danym czasie

2. układam sobie plan dnia w ktorym wyznaczam ile czasu i w jaki sposb bede poglebiac dana dziedzine

3. plan na poczatku nie zawiera wszystkiego co bym chciala osiagnac - zaczynam od kilku podpunktow; w momencie w ktorym systematyczna praca nie sprawia mi problemow, wchodzi w nawyk, przestaje mnie brzydzic- dodaje kolejne

4. moja motywacja jest ambicja, duma, chec samodoskonalenia sie, zwalczenia kompleksow, dowartosciowania sie, robienie tego co lubie

5. oczywiscie postep i sukces zachecaja do dalszej pracy

6. realizuje plan, nawet gdy mi sie nie chce


prawda jest taka, ze z naszymi slabosciami trzeba sobie poradzic w niekonwencjonalny sposb; ja nigdy niczego nie planuje, czesto ide "na zywiol" - ale z takim podejsciem nie wyrobie sobie nawyku systematycznej pracy; i najwazniejsza rzecz - trzeba lubic to co sie robi - wtedy - po przelamaniu bariery lenistwa istnieje juz tylko przyjemnosc; jesli chodzi o przykre obowiazki - w nich tez trzeba poszukac pewnej satysfakcji, doskonalenia siebie

niemniej to co napisalam tyczy sie mojej osoby - kazdy ma inny charakter i sam powinien dobrze wiedziec w jaki sposb narzucic sobie dyscypline

[aaliyah]

Dziekuje nri,postaram sie wykorzystac to co napisalas

Moze ktos ma jaszcze jakies rady?

[ahinsa]

Napisane przez nri

1. wyznaczam sobie konkretne cele, w miare precyzyjnie staram sie okreslic czego od siebie oczekuje w danym czasie

2. układam sobie plan dnia w ktorym wyznaczam ile czasu i w jaki sposb bede poglebiac dana dziedzine

To się powinno sprawdzać u wszystkich, bez wyjątku. Im bardziej precyzyjny co do miejsca, czasu, czasu trwania i sposobu plan, tym większe prawdopodobieństwo, że uda nam się zrealizować cel

[AniaWila]

Aaliyah nie no nie wierze... z totalnej nudy skacze sobie po najdziwniejszych meandrach wizazu i wpadlam tutaj. No i rzeczywiscie mamy chyba cos wspolnego cos w tej ''duchowej siostrze'' jest
No wiec moze Cie to pocieszy, ale mam to samo.
-Odwlekam swoje zaplanowane sprawy z dnia na dzien
-codziennie wieczorem obiecuje sobie, ze nastepnego dnia juz nie przepuszcze miedzy palcami( w rezultacie dzieje sie inaczej)
-codziennie zabieram sie do nauki jezyka....skonczylo sie na wyciagnieciu ksiazek i zakupie piora i zeszytow
- odkladam sprzatanie, gotowanie, zakupy, zaplate rachunkow na poczcie, itp, itd...na rzecz mojego uzaleznienia od netu
- w ogole porazka :/ :/ :/
I najgorsze jest to, ze ja codziennie wierze, ze od jutra bedzie inaczej

[aaliyah]

Napisane przez AniaWila

Aaliyah nie no nie wierze... z totalnej nudy skacze sobie po najdziwniejszych meandrach wizazu i wpadlam tutaj. No i rzeczywiscie mamy chyba cos wspolnego cos w tej ''duchowej siostrze'' jest
No wiec moze Cie to pocieszy, ale mam to samo.
-Odwlekam swoje zaplanowane sprawy z dnia na dzien
-codziennie wieczorem obiecuje sobie, ze nastepnego dnia juz nie przepuszcze miedzy palcami( w rezultacie dzieje sie inaczej)
-codziennie zabieram sie do nauki jezyka....skonczylo sie na wyciagnieciu ksiazek i zakupie piora i zeszytow
- odkladam sprzatanie, gotowanie, zakupy, zaplate rachunkow na poczcie, itp, itd...na rzecz mojego uzaleznienia od netu
- w ogole porazka :/ :/ :/
I najgorsze jest to, ze ja codziennie wierze, ze od jutra bedzie inaczej

Masz racje Aniu Jakbys o mnie pisala... Teraz juz oficjalnie jestes moja DUCHOWA SIOSTRA Wszystko (absolutnie!) sie zgadza!

[dra]

ja mam dopiero motywację jak jestem sama w domu wtedy wszystko mogę robić a jak ktoś jest to już mi się nic nie chce,jak bym mieszkała sama to bym miała motywację,dlatego,że lubię samotność ale także uwielbiam całymi dniami i nocami spędzać czas z tż ale z nikim więcej

[syntagma]

mnie to chyba nic nie motywuje z tego co wypisalyscie. Zawsze mi sie wydaje, ze ze wszystkim "jeszcze mam czas, zdaze". Wszystko odkladam na ostatnia chwile i budze sie z reguly gdy jest juz po ptakach

[Aeterna]

Bardzo fajne wykopki.

Ze str: http://szybkanauka.net/zwlekanie

Metody radzenia sobie z odwlekaniem

Najlepszym sposobem na zrobienie czegoś jest zacząć.

• Wykonuj wpierw najbardziej żmudne, najnudniejsze i najcięższe zajęcia.
• Odłóż odpoczynek na po pracy/nauce.
• Zarządzaj swoim czasem efektywnie
• Postaraj się w miejscu pracy/nauki nie mieć niczego co da Ci okazje do wymigania się od zadanej pracy/nauki (TV, tel., radio, etc.)
• Nie oczekuj, że nagle zaczniesz pracować pełną parą cały dzień. Stopniowo osiągaj większą sprawność: powiedz sobie np. teraz się będę uczyć przez 40 minut, a potem pójdę coś zjeść. Nagradzaj się za wykonaną pracę. Brzmi głupio – nagradzać siebie samego za pracę, która samemu się sobie wyznaczyło, prawda? Jednak ten psychologiczny trick działa!
• Staraj się wyrobić systematyczność i osiągać coraz większą sprawność wyraźnie oddzielając pracę/naukę od czasu wolnego.
• Postaraj się wyciągać satysfakcje z tego co robisz. Jeśli to jest całkowicie nieinteresujące – pomyśl o czymś co Cię zmotywuje do skończenia danego zadania (czy nauczenia się na kolokwium) – wynagrodzenie, stypendium, etc.
• W czasie nauki (np. przy komputerze) wyłącz wszelkie komunikatory, programy pocztowe, jeśli możesz – wyłącz nawet telefon – nie daj okazji sobie (ani nikomu innemu) zakłócić Twojej nauki – to przełoży się na Twoje lepsze skupienie, a także niemożność odłożenia na później tego co i tak masz wykonać.
• Chcesz mieć coś zrobione? Zacznij to robić! Teraz! Będziesz mieć wolny czas, bez nerwów iż coś na Ciebie czeka – jeśli to zrobisz teraz.

Na co czekasz?

Ma ktoś pomysły na to, jak się 'nagradzać'..?!
Zakupy w sieci, wiemy.
A jakieś inne..?

[syntagma]

Napisane przez Aeterna

Bardzo fajne wykopki.

Ze str: http://szybkanauka.net/zwlekanie


Ma ktoś pomysły na to, jak się 'nagradzać'..?!
Zakupy w sieci, wiemy.
A jakieś inne..?

ooooo Aeterna super naprawde. To jest jakbym o sobie czytala po prostu: "Nie oczekuj, że nagle zaczniesz pracować pełną parą cały dzień.". Zawsze mysle, ze dzisiaj nic..ale za to jutro jak sie zawezme to caly dzien sie bede uczyc..jaaaaaasne

Bo ja wiem jak sie nagradzac? hmm.. moze po ciasteczku?

"Wykonuj wpierw najbardziej żmudne, najnudniejsze i najcięższe zajęcia." zawsze robie na odwrot mowiac szczerze..

[Aeterna]

Chyba jednak wolę nie nagradzać się jedzeniem.



Aha, btw, Wizażanie , pamiętajcie też, że nie da się wyspać 'na zapas'.

[safinka]

Napisane przez AniaWila

Aaliyah nie no nie wierze... z totalnej nudy skacze sobie po najdziwniejszych meandrach wizazu i wpadlam tutaj. No i rzeczywiscie mamy chyba cos wspolnego cos w tej ''duchowej siostrze'' jest
No wiec moze Cie to pocieszy, ale mam to samo.
-Odwlekam swoje zaplanowane sprawy z dnia na dzien
-codziennie wieczorem obiecuje sobie, ze nastepnego dnia juz nie przepuszcze miedzy palcami( w rezultacie dzieje sie inaczej)
-codziennie zabieram sie do nauki jezyka....skonczylo sie na wyciagnieciu ksiazek i zakupie piora i zeszytow
- odkladam sprzatanie, gotowanie, zakupy, zaplate rachunkow na poczcie, itp, itd...na rzecz mojego uzaleznienia od netu
- w ogole porazka :/ :/ :/
I najgorsze jest to, ze ja codziennie wierze, ze od jutra bedzie inaczej

....zupełnie jak ja - nic dodać, nic ująć!

Jak tu się za siebie zabrać?! Planowanie nie działa - sprawdzałam. A do matury już kilkadziesiat dni tylko..chyba się pochlastam