Nawyk z dzieciństwa (???)

[kasiagora23]

Na wstępie zaznaczam, ze już od dawna chciałam założyć ten wątek ale było mi wstyd (dalej jest).
Mam 23 lata i starszego brata o 2,5 roku. Gdy byliśmy mali na co dzień zamiast rodziców mieliśmy nianie, było ich kilka jak nie kilkanaście, jedne z tego co pamiętam były na kilka dni (nie sprawdziły się) inne na rok może dwa. Czasem zostawały na noc. Dwie z nich wspominam bardzo miło. Jedno z rodziców często było za granicą, drugie wracało z pracy jak już spaliśmy. Nie twierdzę, że w ogóle nie było z nimi kontaktu ale na pewno nie był on wystarczający.

Teraz do sedna: mój brat notorycznie ssał palca (nawet gdy miał 14-16 lat!!! można go było na tym przyłapać jak leżał twarzą do ściany i już właściwie spał) drugi jego nawyk to to, że wkładał sobie poszewkę od poduszki między palce i ściskał w dłoni. Jego poduszkę zawsze można było po tym poznać ("powyciągane" rogi poszewek). I broń Boże niech mu ktoś podmienił poduszki to była wojna. Ja natomiast do dziś mam "pozostałość z dzieciństwa", która polega na tym, że zaciskam w dłoni róg poduszki. Przeprowadzając się do męża po ślubie oczywiście obowiązkowo zabrałam ze sobą moja podusię. Na początku się nie zorientował do czego mi ona służy, później gdy już mu się sama przyznałam (co przyszło mi z trudem) jakoś wynegocjował to by wylądowała na strychu. Obecnie mąż się ze mnie śmieje, poduszka została ochrzczona jako "żółw"(nie wiem czemu jakoś tak wyszło) i oczywiście co noc muszę ją mieć (oprócz poduszki pod głową). Czasem zdarzają mu się docinki pod moim adresem, ze trzy osoby w jednym łóżku to za dużo. Normalnemu człowiekowi może wydać się dziwne/śmieszne jak można ze ściskania rogu poduszki czerpać jakąś tam przyjemność. Ja mam wrażenie, że mnie to uspokaja i łatwiej zasypiam. Rozpisałam się o moim dzieciństwie bo mam wrażenie, że ma to jakiś wpływ na "takie nawyki". Myślę, że jest to próba zastąpienia sobie w dzieciństwie przytulenia się do mamy/taty. Tylko co jeśli takie nawyki się utrzymują?

Moje pytanie brzmi: czy wy też macie jakieś takie nawyki z dzieciństwa? A może nawet znajdzie się ktoś z takim samym jak ja. Ja wiem, że to dziwne co napisałam ale to na prawdę poważna sprawa bo już nie wiem czy ja jestem jakimś ewenementem czy takie rzeczy się zdarzają.

[25malinka10]

jak najbardziej zarówno Twoje zachowanie jak i brata może mieć ścisły związek z brakiem rodziców w czasie dzieciństwa, podobne dziwne nawyki/zachowania obserwuje się u dzieci porzuconych mieszkajacych np w domach dziecka i takich które żyły w bardzo patologicznych rodzinach, w których brakj było miłości ze strony rodziców. Niestety dzieciństwo jest kluczowym elementem w naszym życiu, nieważne czy tego chcemy czy nie to własnie od niego zalezy nasze dalsze życie emocjonalne

[boangelina]

No coz, przyznam się... Ja (21 lat, 2 rok studiow) ssę kciuka. Odkąd pamiętam. Nie wiem, czy sie kiedys oducze, nie wiem czy chce...
Chlopak sie przyzwyczail, z rodzicami juz nie mieszkam. Taki urok
To zostaje, byc moze uspokaja, daje poczucie bezpieczenstwa, jest tak zakorzenione ze trudno to wygryzc :P I powiem tez, ze w moim przypadku dziedziczne (mama miala to samo, ale jej przeszlo po maturze)

[Forever In My Heart]

Napisane przez kasiagora23

Na wstępie zaznaczam, ze już od dawna chciałam założyć ten wątek ale było mi wstyd (dalej jest).
Mam 23 lata i starszego brata o 2,5 roku. Gdy byliśmy mali na co dzień zamiast rodziców mieliśmy nianie, było ich kilka jak nie kilkanaście, jedne z tego co pamiętam były na kilka dni (nie sprawdziły się) inne na rok może dwa. Czasem zostawały na noc. Dwie z nich wspominam bardzo miło. Jedno z rodziców często było za granicą, drugie wracało z pracy jak już spaliśmy. Nie twierdzę, że w ogóle nie było z nimi kontaktu ale na pewno nie był on wystarczający.

Teraz do sedna: mój brat notorycznie ssał palca (nawet gdy miał 14-16 lat!!! można go było na tym przyłapać jak leżał twarzą do ściany i już właściwie spał) drugi jego nawyk to to, że wkładał sobie poszewkę od poduszki między palce i ściskał w dłoni. Jego poduszkę zawsze można było po tym poznać ("powyciągane" rogi poszewek). I broń Boże niech mu ktoś podmienił poduszki to była wojna. Ja natomiast do dziś mam "pozostałość z dzieciństwa", która polega na tym, że zaciskam w dłoni róg poduszki. Przeprowadzając się do męża po ślubie oczywiście obowiązkowo zabrałam ze sobą moja podusię. Na początku się nie zorientował do czego mi ona służy, później gdy już mu się sama przyznałam (co przyszło mi z trudem) jakoś wynegocjował to by wylądowała na strychu. Obecnie mąż się ze mnie śmieje, poduszka została ochrzczona jako "żółw"(nie wiem czemu jakoś tak wyszło) i oczywiście co noc muszę ją mieć (oprócz poduszki pod głową). Czasem zdarzają mu się docinki pod moim adresem, ze trzy osoby w jednym łóżku to za dużo. Normalnemu człowiekowi może wydać się dziwne/śmieszne jak można ze ściskania rogu poduszki czerpać jakąś tam przyjemność. Ja mam wrażenie, że mnie to uspokaja i łatwiej zasypiam. Rozpisałam się o moim dzieciństwie bo mam wrażenie, że ma to jakiś wpływ na "takie nawyki". Myślę, że jest to próba zastąpienia sobie w dzieciństwie przytulenia się do mamy/taty. Tylko co jeśli takie nawyki się utrzymują?

Moje pytanie brzmi: czy wy też macie jakieś takie nawyki z dzieciństwa? A może nawet znajdzie się ktoś z takim samym jak ja. Ja wiem, że to dziwne co napisałam ale to na prawdę poważna sprawa bo już nie wiem czy ja jestem jakimś ewenementem czy takie rzeczy się zdarzają.

To raczej nie będzie nawyk, ale przypomniało mi się, gdy przeczytałam Twój post.

Jak ktoś włączy suszarkę, to bardzo chce mi się spać, często wtedy zasypiam. I tak się zastanawiałam co może być przyczyną. Przypomniałam sobie,że przed zaśnięciem mama zawsze suszyła włosy (w przedpokoju). Teraz jak słyszę dźwięk suszarki, to czuję się jak taka mała dziewczynka, bezpieczna...

[Fame]

hm.. ja obgryzam tylko paznokcie, ale to chyba robi polowa ludnosci

[rapifen]

Nie wiem mam dziwny i głupi nawyk mój tata zawsze robił tak samo, co mama krytykowała i nie rozumiała. Jak myję zęby to mam kubeczek z letnią wodą by je płukać. Po umyciu zębów szczoteczkę wkładam do kubeczka potrząsam nią by się wyczyściła, i tą wodą z resztkami i pozostałościami płuczę zęby. Nie mam pojęcia, robię to mimowolnie i od zawsze. Wiem że tata robił identycznie, może jak bylam mala to razem z tatą mylam zęby ?:P

[Cannabis84]

Kasiagora23 miałam bardzo podobnie jak Ty. Też był to róg tyle tylko, że nie konkretnej poduszki, a obojętnie której, albo nawet kołdry. Moją pościel też można było od razu poznać Wzięło się to stąd, że miałam kłopoty z zaśnięciem, a że w tamtych czasach wcale niełatwo było o maskotki, mama wkładała mi do łóżeczka pieluchę tetrową (pampersów też nie było ). Zajmowałam się nią, chwytałam w rączkę i dopiero zasypiałam. Z czasem pieluchę zamieniłam na poduszki, kołdrę. Wyrosłam z tego. Ale po pewnym czasie nawyk wrócił. Byłam nastolatką i nadal sypiałam z rogiem kołdry w dłoni Przeszło mi dopiero jak zaczęłam sypiać z obecnym mężem. Wstyd mi było po prostu. Ciężko było, ale jakoś się odzwyczaiłam <ufff>. Tak więc nie jesteś osamotniona w tym dziwactwie.

Napisane przez 25malinka10

jak najbardziej zarówno Twoje zachowanie jak i brata może mieć ścisły związek z brakiem rodziców w czasie dzieciństwa, podobne dziwne nawyki/zachowania obserwuje się u dzieci porzuconych mieszkajacych np w domach dziecka i takich które żyły w bardzo patologicznych rodzinach, w których brakj było miłości ze strony rodziców. Niestety dzieciństwo jest kluczowym elementem w naszym życiu, nieważne czy tego chcemy czy nie to własnie od niego zalezy nasze dalsze życie emocjonalne

Ja miałam pełną rodzinę, nigdy nie narzekałam na brak zainteresowania ze strony rodziców, ani tymbardziej brak miłości. A jednak przyplątało się do mnie takie dziwactwo Myślę, że to zwykły nawyk, jak każdy inny np. obgryzanie paznokci. Nie ma co wiązać tego z patologią.

[Goshia]

Zgadzam się z 25malinka10, może powinnaś porozmawiać z psychologiem? Jesli nie daje Ci to spokoju...

[theoneandonly]

Napisane przez kasiagora23

Moje pytanie brzmi: czy wy też macie jakieś takie nawyki z dzieciństwa? A może nawet znajdzie się ktoś z takim samym jak ja. Ja wiem, że to dziwne co napisałam ale to na prawdę poważna sprawa bo już nie wiem czy ja jestem jakimś ewenementem czy takie rzeczy się zdarzają.

Takie nawyki chyba trudno wyplenić.
Od razu jak przeczytałam Twój post przypomniało mi się, że znałam kiedyś osobę , która pochodziła z patologicznej rodziny i zawsze jak siedziała na krześle to kiwała się w przód i w tył( co podobno jest objawem choroby sierocej) nawet gdy obok był tłum ludzi.

[Lexie]

Może to brak poczucie bezpieczeństwa w dzieciństwie to spowodował, ale to w sumie mało ważne

Twój nawyk jest chyba zupełnie nieszkodliwy, więc najlepiej się nim nie przejmuj. Moim zdaniem coś takiego nie należy do rzeczy wstydliwych

[LadyMakbet18]

Jak zasypiam to musze coś trzymać w łapie. Kiedyś, za czasów mojego singlowania był to ogon kota, a teraz przy mieszkaniu z TŻ, domyślcie się co. Poważnie, bez tego nie zasnę, a biedak sie już przyzwyczaił.

[kasiagora23]

dodam jeszcze, że moi rodzice nigdy nie nadużywali alkoholu i tak jest do tej pory (głównie z tym mi sie kojarzy słowo "patologia"-jakies inne znaczenia pewnie tez ma) w tym przypadku zamiast alkoholu był po prostu biznes i ciągła pogoń za pieniądzem.
Ja jakoś nie jestem w stanie pozbyć sie tego nawyku, nawet nie wiem czy tego chce-myślę, ze raczej nie-raz juz próbowałam. Sama nie wiem czego oczekuję pisząc ten watek, może tego że sie okarze że nie jedyna tak mam albo ktoś mi napisze ze ma gorsze "dziwactwa"

[201604200942]

Twój nawyk nie jest taki straszny, a tym bardziej nieszkodliwy.

jaki mam nawyk? Obgryzam paznokcie i obrywam skórki przy nich. Podejrzewam, że odziedziczyłam ten nawyk od babci, która też to robi

Poza tym zasypiając, nie ważne jak gorąco byłoby w pokoju, muszę być szczelnie przykryta kołdrą. Mój tż mówi, że robię sobie z tego kokon.

[sweetish]

Napisane przez LadyMakbet18

Jak zasypiam to musze coś trzymać w łapie. Kiedyś, za czasów mojego singlowania był to ogon kota, a teraz przy mieszkaniu z TŻ, domyślcie się co. Poważnie, bez tego nie zasnę, a biedak sie już przyzwyczaił.

h ahahahahahahha:ha haha:

[Cannabis84]

Napisane przez LadyMakbet18

Jak zasypiam to musze coś trzymać w łapie. Kiedyś, za czasów mojego singlowania był to ogon kota, a teraz przy mieszkaniu z TŻ, domyślcie się co. Poważnie, bez tego nie zasnę, a biedak sie już przyzwyczaił.

Poważnie??

[kasiagora23]

jak sobie pomyślę, że miałabym z tego zrezygnować to aż się boje, mój mąż przed chwilą stwierdził (dałam mu do przeczytania to co napisałam), ze trzeba uśpić "żółwia", że go zawiezie do weterynarza -takie właśnie żarty sobie ze mnie robi. Ale z drugiej strony mnie pocieszył mówiąc, że jego siostra jak chodziła do 8 klasy podstawówki (teraz się do tego nie przyznaje) to czasem sobie kaszkę z butelki jadła/piła.

---------- Dopisano o 23:42 ---------- Poprzedni post napisano o 23:41 ----------

Napisane przez LadyMakbet18

Jak zasypiam to musze coś trzymać w łapie. Kiedyś, za czasów mojego singlowania był to ogon kota, a teraz przy mieszkaniu z TŻ, domyślcie się co. Poważnie, bez tego nie zasnę, a biedak sie już przyzwyczaił.

ja wiem czy biedak? może mu się spodobało?

[201604200942]

Napisane przez kasiagora23

jak sobie pomyślę, że miałabym z tego zrezygnować to aż się boje, mój mąż przed chwilą stwierdził (dałam mu do przeczytania to co napisałam), ze trzeba uśpić "żółwia", że go zawiezie do weterynarza -takie właśnie żarty sobie ze mnie robi. Ale z drugiej strony mnie pocieszył mówiąc, że jego siostra jak chodziła do 8 klasy podstawówki (teraz się do tego nie przyznaje) to czasem sobie kaszkę z butelki jadła/piła.

a w czym mu ta biedna poduszka przeszkadza?

[kasiagora23]

chyba czuje się zagrożony

[natka88]

Napisane przez LadyMakbet18

Jak zasypiam to musze coś trzymać w łapie. Kiedyś, za czasów mojego singlowania był to ogon kota, a teraz przy mieszkaniu z TŻ, domyślcie się co. Poważnie, bez tego nie zasnę, a biedak sie już przyzwyczaił.

pewnie mu to nie przeszkadza specjalnie

[nAyu]

Napisane przez LadyMakbet18

Jak zasypiam to musze coś trzymać w łapie. Kiedyś, za czasów mojego singlowania był to ogon kota, a teraz przy mieszkaniu z TŻ, domyślcie się co. Poważnie, bez tego nie zasnę, a biedak sie już przyzwyczaił.

właśnie to sobie próbowałam wyobrazić... o raaaaaany, epickie
spróbuję tak kiedyś z moim [Tż-tem :P]

ja mam taki dziwny zwyczaj, że jak mnie ktoś obudzi z mocnego snu i średnio ogarniam , to siadam na łóżku i "obkręcam" jakiś kosmyk włosów na palcu, często kołysząc się delikatnie w przód i tył. podobno wyglądam wtedy jak nawiedzona

[MoniX24]

Ja mialamdosc dlugo nawyk z dziecinstwa,a mianowicie posiadalam swoj kocyk(a raczej pieluche)bez ktorego nie moglam zasnac.Zasypiajac musialam ja miec przy policzku,czulam sie bezpeicznie i przytulnie zasypiajac z nia.Jak bylam mala to rozmawialam z kocykiem haha.Dopiero ok 17 roku zycia,kiedy mialam 1 powaznego chlopaka,postanowilam ja wyrzucic i oduczyc sie spania z kocykiem a przerzucic na chlopakaBylo ciezko ale gdyby nie moja silna wola pewnie nadal bym miala ten kocyk gdzies pod poduszka.
Nastepnym nawykiem bylo obgryzanie paznokci,na szczescie tez porzycilam ten nwyk nawet nie wiem kiedy.
Aha,jeszcze cos mi sie przypomnialo,jak mnie boli brzuch to sobie go masuje,zupelnie tak jak robila to moja mama gdy bylam mala.
Jeszcze jedno przyzwyczajenie mi aktualnie zostalo-kolysanie sie na krzesle lub kolysanie noga podczas siedzenia.To chyba takie glowne,mi tez w dziecinstwie brakowalo jednego z rodzicow,przypuszczam ze niektore nawyki sa tym brakiem spowodowane.

[Aivilo]

ja, żeby zasnąc, muszę mieć dłonie zaciśnięte w pięści, inaczej nie dam rady. Poza tym nie jestem w stanie zasnąć z odkrytymi stopami, muszą być szczelnie owinięte kołdrą, w takim kokoniku. To chyba dlatego, że jak byłam mała bałam się, że coś mnie za stopy złapie i wciagnie pod łóżko.

Poza tym... hm, od dziecka kiedy się zamyślę i zapatrzę na coś intensywnie, to zaczynam patrzeć lewym bokiem, tzn wykrzywiać głowę i zezować.

A ponadto mam takie strasznie głupie coś... nie wiem, czy to nawyk z dzieciństwa, ale kiedy np ktoś klaśnie w ręce, pstryknie palcami, zakaszle, pociągnie nosem czy zapuka, to mam ogromną, nieodpartą chęć zrobić to samo i jeśli się nie pilnuję, to bezwiednie powtarzam po kimś. Jak byłam mała to nie potrafiłam się opanować, teraz już raczej rzadko mi się zdarza naśladować kogoś, ale te ogromną chęć czuję zawsze, coś mnie aż od środka rozrywa. Najgorsze jest pociąganie nosem
Głupie to strasznie.

[201604200942]

Napisane przez Aivilo

ja, żeby zasnąc, muszę mieć dłonie zaciśnięte w pięści, inaczej nie dam rady. Poza tym nie jestem w stanie zasnąć z odkrytymi stopami, muszą być szczelnie owinięte kołdrą, w takim kokoniku. To chyba dlatego, że jak byłam mała bałam się, że coś mnie za stopy złapie i wciagnie pod łóżko.

Ja mam podobnie
ogólnie nie cierpię spać odkryta, a przez te letnie upały to jest dla mnie katorga
ja sobie kołdrę zawijam w ręce, by mieć ramiona w tym "kokonie"

[MoniX24]

Popatrzcie,jak duzo rzeczy wynosimy z dziecinstwa,dopiero teraz sobie to uswiadomilam.Pewnie dlatego ze nasza psychika w dziecinstwie sie intensywnie rozwija,naprawde dziecinstwo ma ma duzy wplyw na nasza przyszlosc jako doroslych ludzi.

[monaa01]

o bosz ja od zawsze miziam się rogiem od poduszki zawsze mojej , co porę lat wymienianej, to mój gojg, mam 32 lata i nie mogę się odzwyczaić, ale męża do tego przywyczaiłam, gdy czytam książkę lub ogladam film w łóżku to po prostu muszę
ostatnio mama mi powiedziała,że mąż jej koleżnaki -lat 60 też ma taki nawyk, więc nawet nie walczę, jestem skazana na gojga

[zuczek89]

Napisane przez SamaraMorganx

Ja mam podobnie
ogólnie nie cierpię spać odkryta, a przez te letnie upały to jest dla mnie katorga
ja sobie kołdrę zawijam w ręce, by mieć ramiona w tym "kokonie"

i ja również nie zasnę nawet, gdy nie będę szczelnie okryta. Muszę być zawinięta w kołdrę, koc, no cokolwiek dopiero wtedy mogę spokojnie spać. Ale miałam tak od zawsze i w sumie nigdy się nie zastanawiałam czy to jest jakiś nawyk z dzieciństwa i czy ma z czymś związek

[Lexie]

Napisane przez Aivilo

A ponadto mam takie strasznie głupie coś... nie wiem, czy to nawyk z dzieciństwa, ale kiedy np ktoś klaśnie w ręce, pstryknie palcami, zakaszle, pociągnie nosem czy zapuka, to mam ogromną, nieodpartą chęć zrobić to samo i jeśli się nie pilnuję, to bezwiednie powtarzam po kimś. Jak byłam mała to nie potrafiłam się opanować, teraz już raczej rzadko mi się zdarza naśladować kogoś, ale te ogromną chęć czuję zawsze, coś mnie aż od środka rozrywa. Najgorsze jest pociąganie nosem
Głupie to strasznie.

To raczej nie przyzwyczajenie z dzieciństwa, tylko tik

[Ponura]

Nie rozumiem, jak można coś takiego wyśmiewać . Masz swoje prywatne dziwactwo i tyle.

Ja to mam dopiero nerwicę natręctw:
- nie zasnę jeśli wszystko nie będzie sprawdzone: drzwi pozamykane, z kranu nie cieknie, pies ma wodę, alarm załączony... i potrafię bardzo zmęczona wstać, obejść dom i posprawdzać.
- nie zasiądę do posiłku, jeśli (pardon) nie będę wysiusiana.
- nie zjem zupy, jeśli wiem, że była z torebki. NIE ZJEM. (Dodam, że potrafię wsunąć batonika, fastfood, czy jakiś inny szmelc. Ale zupa nie).
- WSZYSTKIE popielniczki muszą być opróżnione.
- Absolutnie, bezwzględnie (i to chyba najbliższe jest Twojemu zwyczajowi) każdy fragment krawędzi, rożek kołdry musi być podwinięty, a ja muszę na nim leżeć. Sypiam w takim kokonie, to daje mi poczucie bezpieczeństwa. (Latem budzę się zlana potem, ale co tam).

Wiem, nie jest dobrze

[Marseille]

Napisane przez Forever In My Heart

To raczej nie będzie nawyk, ale przypomniało mi się, gdy przeczytałam Twój post.

Jak ktoś włączy suszarkę, to bardzo chce mi się spać, często wtedy zasypiam. I tak się zastanawiałam co może być przyczyną. Przypomniałam sobie,że przed zaśnięciem mama zawsze suszyła włosy (w przedpokoju). Teraz jak słyszę dźwięk suszarki, to czuję się jak taka mała dziewczynka, bezpieczna...

słodko

[cava]

Napisane przez Ponura

Nie rozumiem, jak można coś takiego wyśmiewać . Masz swoje prywatne dziwactwo i tyle.

No własnie, tez nie rozumiem co TZtowi "żółwik" przeszkadza. Chyba miłośc polega na akceptacji a nie zeby jeszczedokuczyć.

Ja nie usnę jak nie mam nakrytego ucha. Mogę być cała rozkryta , ale ucho musi być przykryte czymkolwiek (kawałkiem kołdry, prześcieradła, jaśkiem) nawet w najgorsze upały.
Co ciekawsze, dziadek miał tak samo - na południowa drzemkę kładł się czy siadał gdziekolwiek na 15minut, zaciagał połę marynarki na ucho i... już spał.
Moze takie dziwactwa są dziedziczne?