Ślub kościelny a ateizm

[dance makabre]

Nie wybieram się jeszcze do ślubu, ale od pewnego czasu męczy mnie pytanie: czy ateista, niechrzczony itd. może wziąć ślub kościelny z partnerem wierzącym? Z góry dziękuję za rozjaśnienie tematu

[Taverney]

tak, może.
Warunkiem jest przyzwolenie na to, żeby innowierca zgodził się na wychowanie dzieci po katolicku, czyli chrzest, komunie, obrzędy, wiara itd. Różnicą głównie kilka formalności i brak komunii innowiercy.

Do poczytania:
http://www.wizaz.pl/forum/showthread.php?t=76796

[chilanes]

jak już napsiała Taverney - może (pod pewnymi warunkami)

[dekoderka]

tylko po co taki ślub? Jedna osoba jest związana przysięgą w kościele, a druga?

[dance makabre]

A druga jest związana własnym sumieniem oraz miłością przede wszystkim A co jeśli, przykładowo, jest się związanym przysięgą z kimś, kogo się już nie kocha, kto stosuje agresję wobec nas itd. (niezależnie od wyznania)? Uważasz, że wtedy też za wszelką cenę nie powinno się łamać przysięgi?

[Taverney]

Napisane przez dekoderka

tylko po co taki ślub? Jedna osoba jest związana przysięgą w kościele, a druga?

bo przysięgę nosi się w sercu i umyśle
po co? z szacunku dla wiary współmałżonka i jego przekonań, z miłości, z oddania, z dobrej woli, z chęci zapewnienia drugiej osobie "ceremonii przejścia", czy też "sakramentu" przed Bogiem. A najprościej: bo się kogoś kocha i chce się taki ślub zawrzeć pomimo różnic.

[dekoderka]

Ja absolutnie nie powiedziałam że jestem przeciwko, po prostu głośno się zastanawiam. Skoro taki ślub zawiera się z szacunku dla drugiej osoby, dla jej poglądów to ok, tylko co w momencie gdy ludzie chcą się rozstać, już się nie kochają? Czy maja jeszcze wtedy do siebie szacunek?

[Taverney]

Napisane przez dekoderka

Ja absolutnie nie powiedziałam że jestem przeciwko, po prostu głośno się zastanawiam. Skoro taki ślub zawiera się z szacunku dla drugiej osoby, dla jej poglądów to ok, tylko co w momencie gdy ludzie chcą się rozstać, już się nie kochają? Czy maja jeszcze wtedy do siebie szacunek?

myślę, że żadne małżeństwo nie jest zawierane z myślą o rozstaniu. A i taki ślub de facto w rozstaniu ani nie pomoże, ani nie zaszkodzi... jeśli ludziom jest pisane rozstanie, to tak się stanie. A co do szacunku, rodzaj ślubu nie ma tu nic do rzeczy, to raczej zależy od jednostki, czy rozstanie spowoduje nienawiść do tej drugiej osoby, czy też ludzie będą potrafili rozstać się z szacunkiem i klasą.