Plusy i minusy posiadania dużej ilości dzieci

[Adziullenna]

Witam wszystkie Mamy jedynaków oraz większej gromadki. Chciałabym usłyszeć od Was Drogie Panie jakie są plusy i minusy posiadania dużej ilości dzieci. Wiem, że może to brzmieć zbyt materialnie, ale taki dostałam temat pracy. Ponieważ mam dopiero 17 lat i nie wiem jak to jest mieć dziecko, proszę o Wasze odpowiedzi zwiazane z doświadczeniem.





ps. do Drogich Moderatorów- nie znalazłam wcześniejszego podobnego wątku- w razie czego, proszę o przeniesienie, połączenie.


POzdrawiam.

[anita00079]

Najpierw zadam pytanko co oznacza duza ilosc dzieci? 5, 6?Pozdrawiam

[Adziullenna]

Napisane przez anita00079

Najpierw zadam pytanko co oznacza duza ilosc dzieci? 5, 6?Pozdrawiam

trudno jest mi to okresic, bo dostalam tylko taki temat, a sama sie nie zapytalam. Mysle ze od 2 w gore. Mysle, że teraz gdy ludzie sie decydują na dziecko, to zazwyczaj tylko na jedno.

[midey]

hmm...trudno powiedziec jak masz gorszy dzien to i z jednym jest ciezko

plusem na pewno jest to ze dzieci chowaja sie razem a jak dorosna to zajma sie same soba chocby przez chwile

[Kancia]

Na razie mam jedno dziecko i czasem jest masakra ale chcę miec jeszcze jedno własnie z uwagi na wspólne zabawy widze po moim synku, ze ciągnie go do dzieci i zawsze je obserwuje i uczy się od nich nowych rzeczy.

Minusem są koszty, zwłaszcza opłaty, przedszkoli, szkoły, pomoce naukowe ehhh

[Adziullenna]

dziękuję Wam za odpowiedzi

[kristi75]

ja mam 3 dzieci (mam tyle ile chciałam )\

i powiem ci że moim zdaniem mając jedno dziecko to jest źle bo za bardzo go rozpieszczamy nie jest nauczony dzielić się z innymi nie jest uczony różnych kompromisów

ja mam dużą różnice wiekową bo pierwsze ma w tym roku 11 drugiem ma 4 a trzecie ma 6 miesięcy

plusem tego że mam tyle dzieci jest to że w domu zawsze jest wesoło nigdy ci się nie nudzi ma kto przyjść do ciebie i się przytulić ( bo wiadomo większe dziecko to się już tak nie tuli jak to mniejsze)
gdy dzieci są już dorosłe masz gdzie jeździć by je odwiedzać ma kto ciebie odwiedzać
jako babcia nigy nie bedziesz sama bo jest szansa że cię wnuki odwiedzą

wiem że daleko wybiegam z myślami ale dzieci nie ma się na rok czy dwa tylko dziesiątki lat

a jak jest tyle plusów czy liczą się minusy

wiadomo są choroby są wydatki są troski i kłopoty
ale wkońcu musimy mieć jakiś cel w życiu trzeba się mieć dla kogo poświęcać
bo życie to nie tylko zabawa

[anita00079]

Uwazam podobnie jak Kristi, decydujec sie keidys na dziecko chcialam na pewno wiecej jak jedno. Sama mam dwie siostry i nei wyobrazam sobie ich nie miec.

Wybiegajac rowniez w przyszlosc,gdy potomstwo jest juz dorosłe- wiem jak moi rodzice sa szczesliwi jak kazda z nas odwiedza dom rodzinny. A ak na swieta wszystkie zjezdzamy, atmosfera jest niepowtarzalna.

Minusy?nei wiem czy mozna w przypadku potomstwa mowic o minusach, jesli ktos mysli o konsekwencjach materialnych hmmm.Wszystko kosztuje, czy utrzymanie rodziny, czy auta Jak by myslec o owych wydatkach to wiele rodzin pozostalaby bezdzietna

[SoNeRa]

dodam, że pewne kobiety realizują się i czują się spełnione posiadając dzieciaczki

[Adziullenna]

dziękuję
Bardzo podobają mi się Twoje plusy i minusy
a przede wszystkim ich wyjaśnienie na pewno je wykorzystam
Pozdrawiam

[83monia]

odpowiem jako mama 1 sztuki dziecka - posiadanie dziecka daje mi duz plus w kwestii organizacji czasu. jeszcze nigdy doba nie wydawała mi się tak krótka a do tego tyle rzeczy trzeba zrobić w te 24h. mamy mniej czasu ale jest lepiej spożytkowany. bardziej dba sie o linię (bo rzadziej się je ). cieszy się z drobnostek (pierwsze słowo, pierwszy kroczek...), kóre wcześniej były niezauważalne. człowiek przesaje zwracać uwagę na rzeczy nieważne (naczynia w zlewie...), a skupia się na priorytetach (dziecko wkłąda palce do kontaktu). myślisz perspektywicznie (czy dosięgnie szklankę na stole?). planujesz z wyprzedzeniem (kupić już większy fotelik do auta?). planujesz wydatki bardziej skrupulatnie bo dzielisz pieniażki na więcej osób. czas spędzony z mężem/facetem jest bezcenny. spokój i cisza o rarytasy - doceniasz je. doceniasz przespane noce. błogosławisz osoby które pomagają ci (wnieść wózek, otworzyc drzwi, podniesć zabawkę jak upadnie). jestes kreaywna (klamerki moga stac sie zabawką...). potrafisz naśladować mowę zwierząt i rozśmieszać dziecko do łez - wyostrza sie humor i postrzeganie.
minusy? mniej czasu dla siebie i wieczne zabeganie. czasem nawet wyrzuty sumienia że idzie się do fryzjera a nie na plac zabaw... mniej kasy na własne zachcianki. przez okres karmienia piersią dieta (a ja tak kocham truskawki... a w sezon karmiłam... i nici z truskawek...), bo czasem kolki i wysypka. jak pracujesz - częstsze wolne bo dziecko choruje.

[Kancia]

monia pierwszą częsc Twojej wypowiedzi powinni mieć pracodawcy w ramce na biurku

[CzerwonaPapryczka]

Napisane przez SoNeRa

dodam, że pewne kobiety realizują się i czują się spełnione posiadając dzieciaczki

potwierdzam jako mama wieleodzietnej rodzinki....

ale tez zależy: od ilosci dzieci.. czy wielodzietna rodzina to rodzina z 3 dzieci czy z większą iloscią!

ja zawsze myslałam że nie będą mamą.. nigdy jakos mnie dzieci nie interesowały.. nie wzdychałam nad każdym wózkiem.. po prostu co tu dużo powiedzieć- nie chciałam być matka!
po urodzeniu pierwszego dziecka wszystko siezmieniło.. stałam sie przewrażliwooną matroną. i wtedy powiedziałam sobie ze nie chce aby dziecko chowało sie w pojedynkę, ani żeby była duza róznica wieku- bo wiem jak to jest, mam rodzeństwo starsze ode mnie o 17/ 18 lat. ale nigdy nie spodziewałam sie ze w tak szybkim czasie zajde ponownie w ciążę.

jakie są plusy: po pierwsze dzieci chowaja sie razem. każdą wolną chwilę chcesz spozytkować na maksa tylko dla siebie. masz cały zestwa róznych przygód dziennie- od najbardziej śmiesznych- do dramatów!

minusy: to zależy od punktu patrzenia matki: pracocholiczka będzie tęsknić za pracą (ja jednego czasu nie mogłam sie z tym pogodzić)... po drugie tyle dzieci na głowiei jeszcze trzeba im zapewnić opiekę. mniej czassu dla siebie, rodziny i każdego dziecka z osobna, nigdy nie ma tej kasy tyle ile byś potrzebowała... itd... mozna wymieniać dużo...

[83monia]

plusy lub minusy - codziennie widzę wschody słońca

[anita00079]

Napisane przez 83monia

plusy lub minusy - codziennie widzę wschody słońca

[paula78]

Napisane przez kristi75

ja mam 3 dzieci (mam tyle ile chciałam )\

i powiem ci że moim zdaniem mając jedno dziecko to jest źle bo za bardzo go rozpieszczamy nie jest nauczony dzielić się z innymi nie jest uczony różnych kompromisów

a moim zdaniem i wsrod licznej gromadki w takim samym stopniu mozna spotkac egoistow ktorzy nie potrafia sie dzielic byc moze dlatego ze w dziecinstwie zawsze musieli sie dzielic i komus ustepowac.

a umiejetnosc dzielenia sie i empatia zalezy od wychowania a nie posiadanie duzej ilosci rodzenstwa.

[gothika]

ja myślę że wielodzietna rodzina to co najmniej5 dzieci

Plusy jak to plusy - są - np że na starość nie zostaniesz sama

Minusy też są - ale to zależy od rodziny jak dużo ich będzie - czy zdołają utrzymać, wychować przyzwoicie, jeżeli nie zdołają to juz jest duży minus (mam przykład takiej rodziny)

[atenk1]

Napisane przez gothika

ja myślę że wielodzietna rodzina to co najmniej5 dzieci

Plusy jak to plusy - są - np że na starość nie zostaniesz sama

Minusy też są - ale to zależy od rodziny jak dużo ich będzie - czy zdołają utrzymać, wychować przyzwoicie, jeżeli nie zdołają to juz jest duży minus (mam przykład takiej rodziny)

Zgadzam się z tą wypowiedzią.Jestem mamą rozbrykanej piątki i wiem, że wszystko spoczywa na moich ramionach tzn. że muszę wychować je na porządnych,uczciwych,wraż liwych i całkiem spokojnych ludzi.I choćbym starała się ze wszystkich sił to boję się, że nie dam rady.I to jest ten minus .Bo to ja muszę być silna i cierpliwa a one nich sobie są po prostu dziećmi A plusików jest wiele:moje maluchy są otwarte,życzliwe,wspieraj ą siebie nawzajem...i mogłabym tak jeszcze pisać.Co prawda zdarzają im się spory większe i całkiem malutkie ale dzieci nauczyły się ze sobą rozmawiać i ...tak na starość(jeśli zdążę ją zauważyć)nie zostanę sama Wiele,powiem nawet bardzo wiele zależy od tego czy rodzina jest w stanie zadbać o siebie czy też klepie przysłowiową biedę.A czasy są takie sobie...Sama nie wyobrażam sobie,że moje życie mogłoby inaczej wyglądać...

[CzerwonaPapryczka]

Napisane przez atenk1

Zgadzam się z tą wypowiedzią.Jestem mamą rozbrykanej piątki i wiem, że wszystko spoczywa na moich ramionach tzn. że muszę wychować je na porządnych,uczciwych,wraż liwych i całkiem spokojnych ludzi.I choćbym starała się ze wszystkich sił to boję się, że nie dam rady.I to jest ten minus .Bo to ja muszę być silna i cierpliwa a one nich sobie są po prostu dziećmi A plusików jest wiele:moje maluchy są otwarte,życzliwe,wspieraj ą siebie nawzajem...i mogłabym tak jeszcze pisać.Co prawda zdarzają im się spory większe i całkiem malutkie ale dzieci nauczyły się ze sobą rozmawiać i ...tak na starość(jeśli zdążę ją zauważyć)nie zostanę sama Wiele,powiem nawet bardzo wiele zależy od tego czy rodzina jest w stanie zadbać o siebie czy też klepie przysłowiową biedę.A czasy są takie sobie...Sama nie wyobrażam sobie,że moje życie mogłoby inaczej wyglądać...

zgadzam sie w 100 %.... i mówie to jako mama prawie 6 dzieciakow.... jest ciężko, ale są też plusy bycia mamą, wogóle bycia wielodzietną.. dzieciaki mają siebie- już teraz widać ich przywiązanie do brata.. najstrszy jak przystało na starszego brata- umie te towarzystwo pięknie ogarnąc- choć ma dopiero 7 lat.
no jasne że pieniądze są ważne.. kto powie że nie- z nim sie nie zgodzę- bo jeśli wiedziałabym że nie utrzymam takiej gromadki zabezpieczała bym sie bardziej. miałabym tylko trójkę i koniec. ... to jest tzw. świadome macierzyństwo!

o tych wschodach i zachodach słońca- pięknie napisane! zgadzam sie!

[paula78]

Napisane przez CzerwonaPapryczka

zgadzam sie w 100 %.... i mówie to jako mama prawie 6 dzieciakow.... jest ciężko, ale są też plusy bycia mamą, wogóle bycia wielodzietną.. dzieciaki mają siebie- już teraz widać ich przywiązanie do brata.. najstrszy jak przystało na starszego brata- umie te towarzystwo pięknie ogarnąc- choć ma dopiero 7 lat.
no jasne że pieniądze są ważne.. kto powie że nie- z nim sie nie zgodzę- bo jeśli wiedziałabym że nie utrzymam takiej gromadki zabezpieczała bym sie bardziej. miałabym tylko trójkę i koniec. ... to jest tzw. świadome macierzyństwo!

o tych wschodach i zachodach słońca- pięknie napisane! zgadzam sie!

szczerze strzelilabym sobie w glowe z 6 dzieci w 7 lat :-D
od samego myslenia o tym wszytsko mnie boli ;-)

[ilonkaczapela]

z tego co kojarzę z innego wątku to czerwona papryczka ma już trójkę i niedługo dojdą trojaczki, czy dobrze rozumiem? Muszę ci powiedzieć, że zazdroszczę odwagi. Ja bardzo bym chciała mieć kilkoro dzieci, ale teraz jeszcze nie mam pojęcia jak to będzie mieć choćby jedno Wydaje mi się, że rodziny z większą ilością dzieci są często bardziej rodzinne niż te z jednym czy dwojgiem Tak patrzę po mojej rodzinie i po znajomych i zawsze przyjemnie mi się w domach tych wielodzietnych przesiadywało

[poissonivy]

Ja tam widzę prawie same minusy...

Mam bardzo złe doświadczenia na swojej osobie, koleżanek i mojego męża w sprawie podziału uczuć pomiędzy dzieci, kiedy jest więcej niż jedno dziecko. I nikt mnie za Chiny Ludowe nie przekona, że da się to zrobić sprawiedliwie .

Większe wydatki na większą gromadkę, to pikuś w porównaniu do emocjonalnego spustoszenia jakie może doprowadzić właśnie nierówny podział uczuć.

Frazesy o rozpieszczaniu mnie nie przekonują, postawienie wyraźnych granic dla dziecka pozwala na uniknięciu nieporozumień, zresztą jako nauczyciel na co dzień spotykam się i jedynakami i z dzieciakami z wielodzietnych rodzin, generalnie rzecz ujmując właśnie te z wielodzietnych rodzin są bardziej rozpuszczone i jest więcej z nimi problemów.

Także moja córka będzie jedynaczką, tak postanowiłam mając 10 lat, kiedy to mama mojego brata przytulała, a mnie już nie, utwierdziłam się w tym przekonaniu mając 15 lat, kiedy matka mojej przyjaciółki traktowała ją jak powietrze, za to druga była cacy, w wieku 22 lat, kiedy to uświadomiłam sobie, jak mój mąż cierpi, bo brat jest bardziej kochany przez matkę i ma lepszy z nią kontakt niż on.

Jeden minus:
to, że przy większej rodzinie jest fajnie, pozornie fajnie, bo jak wiadomo, z rodziną również wychodzi się dobrze, ale na zdjęciu.

[ilonkaczapela]

ja się z tobą zgodzę, że kiedy jest dwoje dzieci uczucia są często bardzo nierówno podzielone bo jest to również poważna trauma i moja i mojego narzeczonego (byliśmy oboje młodszymi dziećmi, więc już nie tymi cudownymi pierworodnymi) ale mam wrażenie że tak jest tylko przy dwójce. Albo z reguły wtedy. Ja z tego samego powodu postanowiłam, że będę miała co najmniej troje Te same przyczyny i przejścia a jak różne decyzje na nich podjęte, prawda?

[Kurzoslawa]

Napisane przez paula78

a moim zdaniem i wsrod licznej gromadki w takim samym stopniu mozna spotkac egoistow ktorzy nie potrafia sie dzielic byc moze dlatego ze w dziecinstwie zawsze musieli sie dzielic i komus ustepowac.

a umiejetnosc dzielenia sie i empatia zalezy od wychowania a nie posiadanie duzej ilosci rodzenstwa.

Zgadzam się z Tobą w 100% Mam znajoma która jest jedynaczką,a przy tym jest niezwykle wielkoduszną,pomocną i uczynna osobą.Ostatnią parę majtek oddała by potrzebującemu Wszystko jest kwestią wychowania.

---------- Dopisano o 09:57 ---------- Poprzedni post napisano o 09:46 ----------

Napisane przez poissonivy

Ja tam widzę prawie same minusy...

Mam bardzo złe doświadczenia na swojej osobie, koleżanek i mojego męża w sprawie podziału uczuć pomiędzy dzieci, kiedy jest więcej niż jedno dziecko. I nikt mnie za Chiny Ludowe nie przekona, że da się to zrobić sprawiedliwie .

Większe wydatki na większą gromadkę, to pikuś w porównaniu do emocjonalnego spustoszenia jakie może doprowadzić właśnie nierówny podział uczuć.

Frazesy o rozpieszczaniu mnie nie przekonują, postawienie wyraźnych granic dla dziecka pozwala na uniknięciu nieporozumień, zresztą jako nauczyciel na co dzień spotykam się i jedynakami i z dzieciakami z wielodzietnych rodzin, generalnie rzecz ujmując właśnie te z wielodzietnych rodzin są bardziej rozpuszczone i jest więcej z nimi problemów.

Także moja córka będzie jedynaczką, tak postanowiłam mając 10 lat, kiedy to mama mojego brata przytulała, a mnie już nie, utwierdziłam się w tym przekonaniu mając 15 lat, kiedy matka mojej przyjaciółki traktowała ją jak powietrze, za to druga była cacy, w wieku 22 lat, kiedy to uświadomiłam sobie, jak mój mąż cierpi, bo brat jest bardziej kochany przez matkę i ma lepszy z nią kontakt niż on.

Jeden minus:
to, że przy większej rodzinie jest fajnie, pozornie fajnie, bo jak wiadomo, z rodziną również wychodzi się dobrze, ale na zdjęciu.

Jest w tej wypowiedzi sporo prawdy.
Sama mam młodszego brata.Po jego narodzinach to on stał się oczkiem w głowie naszej matki.Przez wiele lat ja byłam tym gorszym dzieckiem.
Chociaż mi to mówiąc w prost zwisało bo z kolei zawsze byłam córunia tatusia i mogłam liczyć na większą aprobatę z jego strony niż mój brat.

Rzadko rodzice potrafią dokonać sprawiedliwego podziału uczuć pomiędzy swoimi dziećmi.Przynajmniej ja takie mam zdanie,bazując na własnym(i nie tylko) doświadczeniu.

[Kancia]

ale to chyba tez duzo zalezy od rodziców mam o 5 lat młodsza siostrę, teoretycznie jak ona wyrastala z pampersów ja już byłam dośc samodzielną pannicą. Nigdy rodzice nie dali mi odczuć, ze "już mnie nie potrzebują". Zawsze byłyśmy traktowane na równi, choć czasem mi się wydawało, ze tak nie jest. Teraz po wielu latach widzę, ze rodzice zawsze dzielili siebie na nas dwie nie powstawały sytuacje powodujące, ze któraś czuła się gorzej

Tak jest do tej pory pomimo tego, ze ja mam swoją rodzine i dawno się wyprowadziłam z rodzinnego miasta, to moja mama nie odpuscie, zeby raz dziennie nie zadzwonić i się nie zapytac "co słychac". Z siostrą widzą się codziennie

[SoNeRa]

Napisane przez paula78

szczerze strzelilabym sobie w glowe z 6 dzieci w 7 lat :-D
od samego myslenia o tym wszytsko mnie boli ;-)

jeden se strzeli w łeb inny przyjmie i będzie najszczęśliwszy na świecie

ja jak dowiedziałam się o trojaczkach papryczki płakałam ze wzruszenia chyba z dobre 20min (pewnie przez to, że w ciąży jestem to hormonki szaleją )

Dla mnie cud bycia w ciąży to już tak wiele a co dopiero jak się chłopcy urodzą. Niedogodności ciążowe ( a mam ich wiele przy ciąży mnogiej)i strach o dzieci które jeszcze są w brzuszku są zrekompensowane przez każdy ich ruch jaki czuję.

[poissonivy]

Napisane przez Kancia

ale to chyba tez duzo zalezy od rodziców mam o 5 lat młodsza siostrę, teoretycznie jak ona wyrastala z pampersów ja już byłam dośc samodzielną pannicą. Nigdy rodzice nie dali mi odczuć, ze "już mnie nie potrzebują". Zawsze byłyśmy traktowane na równi, choć czasem mi się wydawało, ze tak nie jest. Teraz po wielu latach widzę, ze rodzice zawsze dzielili siebie na nas dwie nie powstawały sytuacje powodujące, ze któraś czuła się gorzej

Tak jest do tej pory pomimo tego, ze ja mam swoją rodzine i dawno się wyprowadziłam z rodzinnego miasta, to moja mama nie odpuscie, zeby raz dziennie nie zadzwonić i się nie zapytac "co słychac". Z siostrą widzą się codziennie

Kancia ja nie mówię, że zawsze, bo wiadomo różnie bywa, ja generalnie mam bardzo złe doświadczenia z faktu posiadania rodzeństwa.

[Kancia]

poissonivy rozumiem a tak z ciekawości może własnie Tobie udałoby się dzielić miłośc między większa ilośc dzieci własnie dzięki doświadczeniom no ale nie wiadomo

[poissonivy]

Napisane przez Kancia

poissonivy rozumiem a tak z ciekawości może własnie Tobie udałoby się dzielić miłośc między większa ilośc dzieci własnie dzięki doświadczeniom no ale nie wiadomo

Właśnie tego najbardziej obawiam się, że nie będę umiała tego zrobić, choć nie mówię, że na 100% Ola nie będzie miała rodzeństwa , pożyjemy zobaczymy .

[lucky83]

pewnie tyle samo co plusow.dzieci nie mam poki co i mi sie nie pali,ale z racji zawodu,studiow i obserwacj minusy wielodzietnej rodziny sa najczesniej:ekonomiczne:b ieda,ciasnota,ograniczone srodki materialne.dzieci z takich rodzin szybko wychodza z domu ,maja tez duzo dzieci i szybko swoje rodziny zakladaja z w/w powodow.fizyczne:zmeczeni e rodzicow,mniej czasu dla poszczegolnego dziecka,stres,nerwowosc.m atka musi do jakiegos czasu robic rzeczy za kilkoro osob wiecej:mycie,pranie,sprza tanie ,gotowanie itp.oddbija sie to najczesciej niestety na jej wygladzie i samopoczuciu.mniejsza mozliwosc ksztalcenia dzieci-studia wyzsze.dalej ciagnac ekonom.skutki:rodzice nie kupia 3 mieszkan,3 aut i nie wyprawia 3 wesel.fakt,ze nie musza,ale jedynacy z reguly maja wiecej rzeczy zapewnionych na starcie,a teraz na koniec cos optymistycznego.rodzice kilkoro dzieci maja szanse z regulyna wieksza pomoc i wsparcie szczegolnie na starosc u swoich dzieci chociazby dlatego,ze musieli wlozyc wiecej pracy,trudu i wysilku w wich wych.,a dzieci o tym z reguly pamietaja i doceniaja.

---------- Dopisano o 21:43 ---------- Poprzedni post napisano o 21:41 ----------

co do minusow ekonom.rodzin wielodzietnych jest tez to,ze 1 z rodzicow,z reguly mama zostaje w domu tzw.kura domowa i przez dlugi czas lub wcale nie podejmuje pracy zawodowej,nie dosc,ze nie ma swojego dochodu,to jeszcze i emerytury niestety,bo za ,,siedzenie ''w domu nie placa.raczej tez nie podejmuje edukacji typu studia wyzsze.