mala badz smiala ;)

[Someone_Who_Cares]

Przegladam to forum i widze ze wiele kobiet ma taki problem jak ja- niesmialosc , odbiera nam ona przyjemnosc ktora czerpia z zycia pewne siebie osoby, zabiera czasami szanse na dobra zabawe. Do tego dochodzi niedowartosciowanie- ja np. musze miec poparcie w grupie, interesuje mnie to co inni o mnie mysla, kazda krytyke biore bardzo do serca, jest mi przykro jesli ktos mnie nie lubi. Nie myslalyscie kiedys nad tym jak wspaniale byloby byc swiadoma swoich zalet dziewczyna ktora moze pogadac z chlopakiem ktory jej sie podoba bez rumiencow, dretwienia rak i jakania sie? Nie kazda z nas moze tak poprostu powedrowac z tym do psychologa, wiec zastanawiam sie czy nie warto byloby zrobic terapie grupowa, tutaj, na wizazu i razem dzialac w zwalczaniu niesmialosci, bo osobiscie uwazam ze juz i tak zbyt wiele stracilam wiec chcecie sie przylaczyc?

[wersta]

grupa wsparcia AN anonimowych nieśmiałych

tak, jestem nieśmiała.

[tripka]

Zgłasza się kolejna nieśmiała osóbka...

[wariatka_20]

ja też w sumie zaliczam się do nieśmiałych ale z wiekiem staję się coraz bardziej otwarta i pewna siebie

[Anul3k]

I ja: nieśmiała, nie znająca swojej wartoście, nie wierząca w siebie, niedowartościowana...

[Creaketique]

Tez bym sie z checia przylaczyla

[Cdz]

ja tez jestem niesmiała choc powoli pokonuję to. niestety mam tez coś takiego, ze jesli ktoś mnie nie lubi czy daje jakąs oznakę ze mu nie pasuję to reaguje nie smutkiem a złością a nawet nienawiscią do tej osoby...

[tyneczka]

Również należę do tego typu ludzi, więc się dołączam, tylko pytanie - na czym ma ta nasza terapia polegać?

[katie-lee]

Zgłasza się następna nieśmiała. Potrafię gadać z chłopakami ale jak mi isę on podoba to tracę język... wstydzę się wyrażać uczucia... oto mój problem.

[Someone_Who_Cares]

Napisane przez wersta

grupa wsparcia AN anonimowych nieśmiałych

tak, jestem nieśmiała.

Heh wlasciwie to dokladnie o to mi chodzilo uwazam ze kto jak kto ale niesmiale dziewczyny potrzebuja wsparcia...
Wiecie co jest zrodlem Waszej niesmialosci? Ja np. nie wynioslam tego z domu, ale z otoczenia, nabawilam sie tego chyba w przedszkolu, i moze to zabrzmi smiesznie albo dziwnie, ja poprostu taka jestem przez te okropne dzieci! Dziewczynki potrafily sie z ciebie smiac, obgadywac cie, i tak bylo tez przez cala podstawowke, wiem ze to zalosne, ale niestety prawdziwe, jesli teraz ktos mnie nie lubi staram sie albo to zmienic albo ta osoba jest u mnie totalnie skreslona a ja sie zamartwiam , na dodatek nie potrafie sie wyluzowac, np. w towarzystwie mojej najblizszej przyjaciolki robie co chce ale pozniej jest juz gorzej, caly czas mysle nad tym co mam powiedziec, jak byc smieszna, jak tuszowac swoje wady, mam mase kompleksow, i zahamowan, naprawde imponuja mi ludzie ktorzy wszystko olewaja, i maja gdzies co ktos o nich powie, mam nadzieje ze kiedys uda mi sie to osiagnac

[tripka]

Napisane przez Someone_Who_Cares

Heh wlasciwie to dokladnie o to mi chodzilo uwazam ze kto jak kto ale niesmiale dziewczyny potrzebuja wsparcia...
Wiecie co jest zrodlem Waszej niesmialosci? Ja np. nie wynioslam tego z domu, ale z otoczenia, nabawilam sie tego chyba w przedszkolu, i moze to zabrzmi smiesznie albo dziwnie, ja poprostu taka jestem przez te okropne dzieci! Dziewczynki potrafily sie z ciebie smiac, obgadywac cie, i tak bylo tez przez cala podstawowke, wiem ze to zalosne, ale niestety prawdziwe, jesli teraz ktos mnie nie lubi staram sie albo to zmienic albo ta osoba jest u mnie totalnie skreslona a ja sie zamartwiam , na dodatek nie potrafie sie wyluzowac, np. w towarzystwie mojej najblizszej przyjaciolki robie co chce ale pozniej jest juz gorzej, caly czas mysle nad tym co mam powiedziec, jak byc smieszna, jak tuszowac swoje wady, mam mase kompleksow, i zahamowan, naprawde imponuja mi ludzie ktorzy wszystko olewaja, i maja gdzies co ktos o nich powie, mam nadzieje ze kiedys uda mi sie to osiagnac

nie martw się ma podobnie,zresztą wszystkie z AN tak mamy...

[Kasienka09]

hej ja też się przyłączam heh . Jestem nieśmiała i mam podobnie,że potrafię się otworzyć w gronie np najbliższych przyjaciół,wtedy to jestem nawet za bardzo śmiała.Ale gdy kogoś nowego poznam to jest gorzej

[dottta]

Napisane przez Kasienka09

hej ja też się przyłączam heh . Jestem nieśmiała i mam podobnie,że potrafię się otworzyć w gronie np najbliższych przyjaciół,wtedy to jestem nawet za bardzo śmiała.Ale gdy kogoś nowego poznam to jest gorzej

To jak ja Też się przyłączam

[katePL]

zglasza sie kolejna niesmiala ja strasznie sie denerwuje jak musze cos wyglosic publicznie, jakam sie itd. jak musze cos mowic z pamieci to na przerwie jak powtarzam to mowie plynnie (bez zajakniecia), a pozniej na lekcji koszmar !!!!! martwie sie, bo poszlam do liceum do zupelnie nowej klasy i nie wiem jak to przezyje z poprzednia klasa znalam sie 9 lat i tez sie denerwowala jak mowilam cos na forum klasy, a co bedzie teraz

[katePL]

Napisane przez Kasienka09

hej ja też się przyłączam heh . Jestem nieśmiała i mam podobnie,że potrafię się otworzyć w gronie np najbliższych przyjaciół,wtedy to jestem nawet za bardzo śmiała.Ale gdy kogoś nowego poznam to jest gorzej

tez tak mam

[ania*aneczka]

Ja rowniez sie zglaszam


Mimo ze nie obchodzi mnie, co mysla o mnie inni-mam w sobie pewna niesmialosc, ktora sprawia,ze nie moge czegos zrobic, bo..zwyczajnie tchorze. Staram sie z tym walczyc i miec w sobie wiecej odwagi...i czasami to mi sie nawet udaje..

i jest jeszcze jeden maly paradoks- mimo ,ze czesto mnie paralizuje w niektorych sytuacjach strach-jestem w oczach innych uwazana za osobe smiala i pewna siebie.. no coz..widocznie nie jest ze mna tak zle..



a moja kolejna lekcja niesmialosci (jeszcze nie odrobiona )- patrzec wszystkim przechodzacym facetom (a przede wszystkim tym, ktorzy mi sie podobaja ) w oczy. jak narazie nie za bardzo mi sie to udaje... heh...czy wy tez sie tego "boicie", czy to tylko moja mala schizofrenia..?

buziaczki dla wszystkich niesmialych

[Creaketique]

Napisane przez katie-lee

Zgłasza się następna nieśmiała. Potrafię gadać z chłopakami ale jak mi isę on podoba to tracę język... wstydzę się wyrażać uczucia... oto mój problem.

Mam to samo :/
Moge sie naprawde dogadac super z chlopakami, dopoki jakis mi sie tak naprawde nie spodoba. Wtedy nie wiem co powiedziec, mam wrazenie, ze on widzi, ze mi sie podoba i sie ze mnie nabija

Poza tym dziwne jest rowniez to, ze moi najblizsi znajomi uwazaja mnie za supersmiala osobe

[Someone_Who_Cares]

a mnie najbardziej wkurza ze wlasnie moi najblizsi uwazaja mnie za niesmiala, cicha i przewrazliwiona osobe, szczegolnie ze moja najblizsza przyjaciolka jest pewna siebie i towarzyska. Bardzo chcialabym to zmienic

[Moonlight]

Napisane przez katie-lee

Zgłasza się następna nieśmiała. Potrafię gadać z chłopakami ale jak mi isę on podoba to tracę język... wstydzę się wyrażać uczucia... oto mój problem.

o dokładnie tak mam!

kiedyś byłam bardziej nieśmiała, teraz trochę mi przeszło, ale nadal mam problemy kiedy np. muszę wystąpić przed dużą grupą ludzi (oficjalnie). z facetami gadam normalnie na luzie, potrafie nawet kogoś zaczepić na ulicy, czy na korytarzu w szkole, ale jeśli chłopak mi sie podoba i mi na nim zależy - tracę glowę!

dopisuję się do AN

[tyneczka]

Napisane przez ania*aneczka

a moja kolejna lekcja niesmialosci (jeszcze nie odrobiona )- patrzec wszystkim przechodzacym facetom (a przede wszystkim tym, ktorzy mi sie podobaja ) w oczy. jak narazie nie za bardzo mi sie to udaje... heh...czy wy tez sie tego "boicie", czy to tylko moja mala schizofrenia..?

buziaczki dla wszystkich niesmialych

Widzę, że jednak ten sposób jest wykorzystywany Muszę się pochwalić, że mnie się już udało Z początku miałam opory by patrzeć ludziom prosto w oczy. Szybko odwracałam zwrok w drugą stronę i czerwieniłam się, a teraz... przechodzę dumnie i patrzę w oczy A więc widać, że trening czyni mistrza hehe

[skrawka]

Napisane przez ania*aneczka

Ja rowniez sie zglaszam


Mimo ze nie obchodzi mnie, co mysla o mnie inni-mam w sobie pewna niesmialosc, ktora sprawia,ze nie moge czegos zrobic, bo..zwyczajnie tchorze. Staram sie z tym walczyc i miec w sobie wiecej odwagi...i czasami to mi sie nawet udaje..

i jest jeszcze jeden maly paradoks- mimo ,ze czesto mnie paralizuje w niektorych sytuacjach strach-jestem w oczach innych uwazana za osobe smiala i pewna siebie.. no coz..widocznie nie jest ze mna tak zle..



a moja kolejna lekcja niesmialosci (jeszcze nie odrobiona )- patrzec wszystkim przechodzacym facetom (a przede wszystkim tym, ktorzy mi sie podobaja ) w oczy. jak narazie nie za bardzo mi sie to udaje... heh...czy wy tez sie tego "boicie", czy to tylko moja mala schizofrenia..?

buziaczki dla wszystkich niesmialych

jakbym czytała o sobie. Z małym wyjątkiem...jedni myślą o mnie że jestem wesołą osobą, z poczuciem humoru, otwarta itp, a inni, że "zamknięta w sobie, nieśmiała i małomówna" <- dokładnie kiedyś ktoś tak mnie określił, po czym wybuchłam śmiechem bo zabrzmiało to jakby nie o mnie, ale chyba taka jest prawda. Gdy czuję się w czyimś towarzystwie niepewnie to poprostu zamykam się na cztery spusty i tylko słucham, nie wypoiwadam prawie wogóle.
Podsumowując jestem AN

[agatkaz88]

kiedys byłam nieśmiała ...teraz jestem aż za pewna siebie .
nie byłam dowartościowana, martwiłam sie co ludzie o mnie powiedzą, chciałam zeby wszyscy mnie lubili, nie próbowałam sie wyróżniać, stałam z boku ... i byłam poprostu cicha . W ogóle nie gadałam z facetami trzymałam się od nich z daleka, podczas gdy obecnie 80 % moich znajomych to faceci. Nawet jak ide na randke czy cokolwiek innego to czuje sie swobodnie. Przestałam się już bać. I w sumie sama nie wiem dlaczego wszystko sie zmieniło ... to sie stało jakoś przejsciowo ... nie miało na to wpływu żadne wydarzenie ... poprostu sie zmieniłam. I chyba juz raczej nieśmiała nie bede . Trzymam kciuki za Was żebyscie pokonały tą nieśmiałosc bo to naprawde bardzo przeszkadza w życiu ... chociaż podobno niektórzy faceci uważają to za urocze . Pozdrawiam ;*

[ania*aneczka]

Napisane przez tyneczka

Widzę, że jednak ten sposób jest wykorzystywany Muszę się pochwalić, że mnie się już udało Z początku miałam opory by patrzeć ludziom prosto w oczy. Szybko odwracałam zwrok w drugą stronę i czerwieniłam się, a teraz... przechodzę dumnie i patrzę w oczy A więc widać, że trening czyni mistrza hehe

Ja patrze w oczy. Kobietom, dzieciom, brzydkim facetom..ale nie tym..ktorzy mi sie podobaja... :sciana: od jutra biore sie za siebie


p.s. u mnie generalnie jest tak:
-rodzice mysla,ze jestem totalnie niesmiala i sie boje zalatwic czegokolwiek (hehe..),
-bliscy znajomi wiedza,ze jestem pol-na-pol albo nawet z przewaga niesmialosci ,
-ludzie, ktorych dopiero poznaje, uznaja mnie albo za pewna siebie, albo za AN. (roznie bywa-zaleznie od sytuacji)...

jednym slowem- jestem

[anka^^]

Napisane przez Kasienka09

hej ja też się przyłączam heh . Jestem nieśmiała i mam podobnie,że potrafię się otworzyć w gronie np najbliższych przyjaciół,wtedy to jestem nawet za bardzo śmiała.Ale gdy kogoś nowego poznam to jest gorzej

Uh też tak mam. Wśród swoich jestem zabawna i rozgadana a jak kogoś poznaje to mnie zamyka

[ania*aneczka]

Napisane przez skrawka

jakbym czytała o sobie. Z małym wyjątkiem...jedni myślą o mnie że jestem wesołą osobą, z poczuciem humoru, otwarta itp, a inni, że "zamknięta w sobie, nieśmiała i małomówna" <- dokładnie kiedyś ktoś tak mnie określił, po czym wybuchłam śmiechem bo zabrzmiało to jakby nie o mnie, ale chyba taka jest prawda. Gdy czuję się w czyimś towarzystwie niepewnie to poprostu zamykam się na cztery spusty i tylko słucham, nie wypoiwadam prawie wogóle.
Podsumowując jestem AN

ale ja tez tak mam! to zalezy tez od ludzi, ktorch soptykamy, prawda? bo przed jednymi az ma sie ochote otworzyc,ma sie odwage i chec, a przed innymi niekoniecznie..

[bess]

zgłaszam sie
moze cos pomozecie?jak to przelamac bez wiekszych stresów
dla mnie okreslenie mnie"ona jest niesmiala" to jest najwieksza obelga ,nienawidze w ogole tego slowa nawet,po angielsku jakos to wdzieczniej brzmi

[Creaketique]

Ja tez bym chciala sie tego pozbyc. Szczegolnie "strachu" przed obcymi ludzmi.

Boje sie czesto odezwac w towarzystwie, bo wydaje mi sie, ze nie mam nic ciekawego do powiedzenia, a jak juz cos powiem, to pozniej rozpamietuje to milion razy powtarzajac sobie, ze moglam wymyslic cos madrzejszego

Dziewczyny, a jak z Wasza niesmialoscia po alkoholu??
Czujecie sie bardziej smiale, jak troche wypijecie?

[bess]

niestety takale to jest duze ryzyko bo mozna przez to wpasc w nałóg

[tripka]

Pewnie,po alkoholu jest się bardziej śmiałym,otwartym i nie przejmuje się,ze jak cos głupiego sie powie,to co pomysla inni-ale to by trzeba było chyba zostac alkoholikiem,żeby tak było zawsze...nie tędy droga..

Ja jestem nawet tak nieśmiała nieraz,że wstydze się isć do fryzjera,tzn mysle wtedy o czym bede rozmawiac z fryzjerka,albo ja musze isc cos załatwić,cos sie spytac itd no i przy poznawaniu nowych ludzi.

Na szczeście nieśmiali mają tak,że właśnie są "skryci" tylko przy nowych osobach,na początku,za to przy osobach juz dobrze znanym,potrafią pokazac,jacy sa naprawde..

[olapisz]

Napisane przez Someone_Who_Cares

Do tego dochodzi niedowartosciowanie- ja np. musze miec poparcie w grupie, interesuje mnie to co inni o mnie mysla, kazda krytyke biore bardzo do serca, jest mi przykro jesli ktos mnie nie lubi.

Napisane przez Someone_Who_Cares

w towarzystwie mojej najblizszej przyjaciolki robie co chce ale pozniej jest juz gorzej, caly czas mysle nad tym co mam powiedziec, jak byc smieszna, jak tuszowac swoje wady, mam mase kompleksow, i zahamowan, naprawde imponuja mi ludzie ktorzy wszystko olewaja, i maja gdzies co ktos o nich powie, mam nadzieje ze kiedys uda mi sie to osiagnac

Napisane przez Creaketique

Boje sie czesto odezwac w towarzystwie, bo wydaje mi sie, ze nie mam nic ciekawego do powiedzenia, a jak juz cos powiem, to pozniej rozpamietuje to milion razy powtarzajac sobie, ze moglam wymyslic cos madrzejszego

Napisane przez skrawka

Gdy czuję się w czyimś towarzystwie niepewnie to poprostu zamykam się na cztery spusty i tylko słucham, nie wypoiwadam prawie wogóle.

Podpisuje sie pod tymi wypowiedziami calkowicie. Mam ten sam problem, więc dopisuje sie do klubu AN
Kiedy rozpoczynamy terapie?