Czy wasz TŻ nadal wam imponuje ?

[migociaa]

Szukałam , ale nie znalazłam podobnego tematu. Chodzi o to,że właściwie jestem z moim TŻ 5 lat i zastanawiając się - niczym mi nie imponuje... Jest taki szary , zwyczajny. W sumie nawet nigdzie specjalnie mnie nie zabiera. Kiedyś byłam w niego zapatrzona , uważałam ,że to ten jedyny, a teraz nie jestem tego pewna. Wiem ,że to nie powinno mieć wpływu na nasz związek, ale bardzo mnie to gryzie w środku. Więc chciałam zapytać jak to jest z wami?? Czy wasi TŻ są najlepszymi kochankami, przyjaciółmi, imponują wam?? Są tak ważni, że nie macie żadnych wątpliwości czy to właśnie z nimi chcecie dzielić resztę życia ?

[lachryma]

Napisane przez migociaa

W sumie nawet nigdzie specjalnie mnie nie zabiera.

a jakie to ma znaczenie w związku z tematem? Chodzi Ci o to, że jakby przestał się "starać"?

jeśli chodzi o pytanie- to tak, mój TŻ po prawie 5 latach nadal mi bardzo imponuje. nie jest szary, a szalenie kolorowy
każdego dnia traktuje mi wyjątkowo. zaskakuje (pozytywnie), zero rutyny, stara się bym zawsze była uśmiechnięta.

i choć jestem jeszcze "relatywnie młoda" wiem, że to z nim chcę spędzić każdy mój dzień i tylko on potrafi mnie uszczęśliwić.

[justi699]

Napisane przez migociaa

Szukałam , ale nie znalazłam podobnego tematu. Chodzi o to,że właściwie jestem z moim TŻ 5 lat i zastanawiając się - niczym mi nie imponuje... Jest taki szary , zwyczajny. W sumie nawet nigdzie specjalnie mnie nie zabiera. Kiedyś byłam w niego zapatrzona , uważałam ,że to ten jedyny, a teraz nie jestem tego pewna. Wiem ,że to nie powinno mieć wpływu na nasz związek, ale bardzo mnie to gryzie w środku. Więc chciałam zapytać jak to jest z wami?? Czy wasi TŻ są najlepszymi kochankami, przyjaciółmi, imponują wam?? Są tak ważni, że nie macie żadnych wątpliwości czy to właśnie z nimi chcecie dzielić resztę życia ?

o matko! czytając Twoją wypowiedź czułam się jakbym sama ją napisała czuje dokładnie to samo, no może prawie bo wiem że Tż to mój Naj najlepszy przyjaciel co do pogrubionego- czuje to samo, i coraz częsciej zastanawiam się nad sensem tego związku, jesteśmy razem przeszło 3 lata, on we mnie wpatrzony, no ale czy ja w nnim? nie potrafie jednoznacznie odpowiedzić sobie na to pytanie. Rozmawialiśmy o tym 100 razy on twierdzi że wszystko jest ok, nie rozumie że ja się źle czuje jest wspaniałym człowiekiem, dobrym, opiekuńczym- kocham to w nim, ale irytuje mnie bardzo jego nieporadność życiowa i nieumiejętnośc podjęcia jakiellkowiek decyzji samodzielnie, jest taki przewidywalny-nie potrafi mi zrobić niespodzianki czar prysł- przeszkadzają mi jego wady. Jednego dnia chce z nim zerwać, drugiego kocham z całego serca i zrozum tu kobiete

wiem, wiem może powinnam z nim zerwać, bo przeciągając to tylko jeszcze bardziej go zranie, ale nie potrafie, po prostu

[madmuazelle]

Mi cały czas tż imponuje,przede wszystkim tym że jest bardzo zaradny życiowo.Jest naprawde wspaniałym przyjacielem,kochankiem itp

[201804200947]

Napisane przez migociaa

Szukałam , ale nie znalazłam podobnego tematu. Chodzi o to,że właściwie jestem z moim TŻ 5 lat i zastanawiając się - niczym mi nie imponuje... Jest taki szary , zwyczajny. W sumie nawet nigdzie specjalnie mnie nie zabiera. Kiedyś byłam w niego zapatrzona , uważałam ,że to ten jedyny, a teraz nie jestem tego pewna. Wiem ,że to nie powinno mieć wpływu na nasz związek, ale bardzo mnie to gryzie w środku. Więc chciałam zapytać jak to jest z wami?? Czy wasi TŻ są najlepszymi kochankami, przyjaciółmi, imponują wam?? Są tak ważni, że nie macie żadnych wątpliwości czy to właśnie z nimi chcecie dzielić resztę życia ?

Ja ze swoim TŻtem jestem dłużej,niż Wy ale imponuje mi cały czas.
I to wieloma rzeczami,więc daruję sobie wymienianie ich.
Ja jestem pewna,że to jest ta osoba,z którą chcę dzielić życie,z którą chcę dzielić się swoimi problemami i radościami i wiem,że z nim poradzę sobie z każdym problemem.

Natomiast co do Twojej sytuacji,to może rozwiązaniem byłaby tutaj rozmowa z partnerem?
Być może i on ma jakieś powody dla których tak się dzieje.

[ellinka]

Napisane przez justi699

czar prysł- przeszkadzają mi jego wady. Jednego dnia chce z nim zerwać, drugiego kocham z całego serca i zrozum tu kobiete

Też Was rozumiem, bo u mnie było identycznie. Z osoby zapaotrzonej w już Ex-TŻta z dnia na dzień stałam się kimś zupełnie innym. Denerwowały mnie jego zachowania, przyzwyczajenia, humor, wszytsko. Coś, co kiedyś wydawało się wspaniałe, stało się męczące i uciążliwe.

I było tak jak u poprzedniczki- jednego dnia chciałam odejśc, drugiego wydawało mi sie, że jest ok. W końcu odeszłam, nie chciałam męczyc jego i siebie. Ale zbierałam się do tego ponad pół roku. Była to jedna z lepszych decyzji w moim życiu.

[Lexie]

Napisane przez migociaa

Szukałam , ale nie znalazłam podobnego tematu. Chodzi o to,że właściwie jestem z moim TŻ 5 lat i zastanawiając się - niczym mi nie imponuje... Jest taki szary , zwyczajny. W sumie nawet nigdzie specjalnie mnie nie zabiera. Kiedyś byłam w niego zapatrzona , uważałam ,że to ten jedyny, a teraz nie jestem tego pewna. Wiem ,że to nie powinno mieć wpływu na nasz związek, ale bardzo mnie to gryzie w środku. Więc chciałam zapytać jak to jest z wami?? Czy wasi TŻ są najlepszymi kochankami, przyjaciółmi, imponują wam?? Są tak ważni, że nie macie żadnych wątpliwości czy to właśnie z nimi chcecie dzielić resztę życia ?

Trochę nie rozumiem co ma zabieranie Ciebie gdzieś i rutyna do imponowania, to są przecież różne kwestie
Z rutyną można powalczyć, zdarza się w wielu związkach. A Ty jego gdzieś zabierasz? Proponujesz rozrywki, które by urozmaiciły związek?

To, że nie jesteś "zapatrzona" jest naturalne bo ślepo zapatrzonym w partnera jest się raczej na początku, później patrzy się już bardziej realnie.

A jeśli o mnie chodzi, to tak, imponuje mi i nie sądzę by to się zmieniło, bo imponuje mi cechami charakteru, które są raczej stałe

[natusia167]

Moj Tz nadal mi baredzo imponuje swoja zaradnoscia swoim podejsciem do zycia, mimo ze jestesmy ze soba 3 lata

[justi699]

Napisane przez ellinka

Też Was rozumiem, bo u mnie było identycznie. Z osoby zapaotrzonej w już Ex-TŻta z dnia na dzień stałam się kimś zupełnie innym. Denerwowały mnie jego zachowania, przyzwyczajenia, humor, wszytsko. Coś, co kiedyś wydawało się wspaniałe, stało się męczące i uciążliwe.

I było tak jak u poprzedniczki- jednego dnia chciałam odejśc, drugiego wydawało mi sie, że jest ok. W końcu odeszłam, nie chciałam męczyc jego i siebie. Ale zbierałam się do tego ponad pół roku. Była to jedna z lepszych decyzji w moim życiu.

Ja nie potrafie odejść, boje się, że będę sama, że nie trafie 2 raz na tak dobrego człowieka, nie chce go ranić itp. nie potrafie po prostu, znając życie dalej bede to ciągnąć, postaram się go zaakceptować jesli nie wyjdzie- trudno

sorry to nie mój wątek, ale tak jakby o mnie

[krysiaxx]

Szukałam , ale nie znalazłam podobnego tematu. Chodzi o to,że właściwie jestem z moim TŻ 5 lat i zastanawiając się - niczym mi nie imponuje... Jest taki szary , zwyczajny. W sumie nawet nigdzie specjalnie mnie nie zabiera. Kiedyś byłam w niego zapatrzona , uważałam ,że to ten jedyny, a teraz nie jestem tego pewna. Wiem ,że to nie powinno mieć wpływu na nasz związek, ale bardzo mnie to gryzie w środku. Więc chciałam zapytać jak to jest z wami?? Czy wasi TŻ są najlepszymi kochankami, przyjaciółmi, imponują wam?? Są tak ważni, że nie macie żadnych wątpliwości czy to właśnie z nimi chcecie dzielić resztę życia ?

Doskonale cię rozumiem. Miałam podobnie. Niby między nami było wszytsko ok, ale jakoś bez fajerwerków. Wątpliwości męczyły mnie chyba z rok, aż w końcu powiedziałam dosyć. Nie było konkretnego powodu, nie zranił mnie, a jednak nie czułam się przy nim mega szczęśliwa. Czy mam się skazywać na brak szczęścia do końca życia i pluć sobie potem w brodę? Też bałam się, że będę sama... nawet nie wiesz, jak się bałam. no i jestem, ale przynajmniej nie męczą mnie już wątpliwości, jestem spokojna, choć swoje oczywiście też musiałam odcierpieć. I wierzę, że coś wspaniałego jeszcze mnie w życiu spotka.
Tobie, droga autorko wątku radzę zastanowić się nad sensem związku, który chyba nie daje Ci pełnej satysfakcji... Życzę podjęcia udanej decyzji.

[sugar cube]

Też miałam podobnie. Po 3 latach zakończyłam związek, bo stało się dziwnie... Eks-TŻ zaczął mnie po prostu strasznie irytować, przestałam dostrzegać w nim to, co na początku, jego wady stały się bardzo widoczne, uciążliwe i mimo licznych rozmów on właściwie nie rozumiał o co mi chodzi i nie próbował niczego zmienić. Nie strarał się. W końcu z nim zerwałam, długo się zbierałam, bałam i jak już się stało poczułam....ulgę. Z perspektywy czasu wiem, że trwało to przynajmniej o kilka miesięcy za długo.
Więc przemyśl wszystko. Porozmawiaj z nim o swoich wątpliwościach. I daj sobie/wam czas, bo pochopnych decyzji podejmować nie warto.
Powodzenia i życzę szczęśliwego rozwiązania. Jakiekolwiek by ono nie było.

[Gloire]

Jestem ze swoim ponad 4 lata i imponuje mi coraz bardziej Jest bardzo mądry, rozsądny i mimo młodego wieku bardzo wiele osiągnął i cały czas odnosi sukcesy, bardzo chciałabym być taka jak on

[mika16]

Napisane przez warszawianka

Ja ze swoim TŻtem jestem dłużej,niż Wy ale imponuje mi cały czas.
I to wieloma rzeczami,więc daruję sobie wymienianie ich.
Ja jestem pewna,że to jest ta osoba,z którą chcę dzielić życie,z którą chcę dzielić się swoimi problemami i radościami i wiem,że z nim poradzę sobie z każdym problemem.

Natomiast co do Twojej sytuacji,to może rozwiązaniem byłaby tutaj rozmowa z partnerem?
Być może i on ma jakieś powody dla których tak się dzieje.

zgadzam sie, myślę że rozmowa z TŻtem to jest rozwiązanie.
skoro Cię nigdzie nie zabiera może ty go gdzieś zabierz, pokaż że brakuje tobie wspolnego spędzania czasu poza domem

Mój TŻ też imponuje mi caly czas )))) i to jest On

[v-x-n]

Mogę napisać to samo co Gloire. Z Tż jestem prawie 5 lat i ani odrobiny nie stracił w moich oczach, wręcz odwrotnie. Zaczęliśmy ze sobą być jako "dzieciaki" (18 lat), więc miałam okazję widzieć, jak Tż zmienia się w mężczyznę Imponuje mi wieloma rzeczami - uważam, że ma wszechstronną wiedzę, jest naprawdę inteligentny, lubię słuchać, gdy rozmawia z moim ojcem na jakieś tam techniczne sprawy (ja nie mam oczywiście bladego pojęcia o czym mówią ). Nie znam drugiego tak zaradnego faceta. Oczywiście widzę też jego wady (ma ich sporo, jak każdy), ale z każdym kolejnym rokiem Tż imponuje mi coraz bardziej..

Co do wątpliwości - owszem, miałam, każdy związek prędzej czy później przechodzi kryzys.. Jeżeli Tż na początku Ci imponował - warto ratować ten związek. Spróbuj pogadać z Tż, może wyciągnij pierwsza rękę i gdzieś go zabierz, jakiś spływ kajakowy czy wspinaczka górska - co by mógł pokazać, że jest facetem?

[Gloire]

Napisane przez v-x-n

Mogę napisać to samo co Gloire. Z Tż jestem prawie 5 lat i ani odrobiny nie stracił w moich oczach, wręcz odwrotnie. Zaczęliśmy ze sobą być jako "dzieciaki" (18 lat), więc miałam okazję widzieć, jak Tż zmienia się w mężczyznę Imponuje mi wieloma rzeczami - uważam, że ma wszechstronną wiedzę, jest naprawdę inteligentny, lubię słuchać, gdy rozmawia z moim ojcem na jakieś tam techniczne sprawy (ja nie mam oczywiście bladego pojęcia o czym mówią ). Nie znam drugiego tak zaradnego faceta. Oczywiście widzę też jego wady (ma ich sporo, jak każdy), ale z każdym kolejnym rokiem Tż imponuje mi coraz bardziej..

Zaczynam się zastanawiać czy przypadkiem nie mowa o tej samej osobie

[madzia2306]

jestem z moim TŻ od prawie 4 lat i nadal mi imponuje, jest wspaniałym partnerem kochankiem, potrafi wiele rzeczy gdy z czymś sobie nie radzę zawsze mi pomoże...to ten jedyny po prostu...

[melunia21]

Jaz moim TZ jestm 5 lat, i z kazdym kolejnym rokiem imponuje mi coraz bardziej! jest strasznie inteligenty i ma swietna pamiec co do jezykow obcych, skubany

[amber2046]

My mieliśmy wczoraj 4 rocznicę, także podobny staż związku. TŻ imponuje mi w wielu sprawach, z cech charakteru najbardziej podziwiam w nim te których mi samej brakuje: cierpliwość, konsekwencja i systematyczność. Z umiejętności: zmysł techniczny, biegła znajomość angielskiego, wyniki studiów, zagraniczne praktyki i to że nie ważne jak daleko pojedzie potrafi się świetnie odnaleźć w nowym otoczeniu zawierając ciekawe znajomości i nawiązując przyjaźnie. Zresztą z upływ czasu przybyło mi "materiału badawczego" i teraz imponuje mi bardziej niż kilka lat temu.

[SugarbabyLove]

Jaa jestem z moim mezem juz 2 lata niecale.. jestesmy szczesliwi... niewiem czy mozna to nazwac imponowaniem.. nie zabiera mnie czesto gdzies ani niejest specjalnie romantyczny... ale daje mi do zrozumienia ze mnie kocha i wiem o tym ze by mnie nie zostawil w potrzebie wiem ze moge na niego liczyc... tyle juz razem przeszlismy.. mysle ze jest dla mnie i kochankiem, opiekunem i przyjacielem kims kto nadajemojemu zyciu tego blasku.. nie zmienilabym go..

[Kleo24]

.

[SugarbabyLove]

taak dokladnie.. mialam dodac.. wlasnie to jest w facecie moim tez najlepsze... ze sie niczym nie przejmuje jak cos postanowi to tak robi... jest energiczny i odwazny taki powinien byc facet

[Meier Link]

Czasami imponuje, czasami myślę, że jest beznadziejny, ale wtedy też nie mogłabym go zostawić, bo jak by sobie beze mnie poradził. Jesteśmy razem prawie 4 lata.

[Kleo24]

Ja jestem ze swoim TŻ już 8 lat. Czasem jest lepiej, czasem gorzej... wiadomo... ale z całą pewnością mi imponuje... zaradnością, odpowiedzialnością, optymizmem życiowym, energicznością, umiejętnością podejmowania decyzji, tym że wyznacza sobie nowe cele i dąży do ich realizacji, choć czasem nie jest łatwo gdy pojawiają się na jego drodze przeszkody potrafi się wziąć z życiem za bary, choć znamy się jak łyse konie on nadal potrafi mnie zaskakiwać... Jest moim prawdziwym przyjacielem, mogę mu zwierzyć się ze wszystkiego bez obaw. Jest niesamowitym kochankiem. Przy nim czuję się bezpieczna. Jest romantyczny. Zawsze mamy super udane wyjazdy na wakacje. Wie co lubię, czego nie. Nie nudzę się przy nim. Jestem pewna, że chcę być z nim do końca życia Wiadomo, że ma też wady, jak każdy, ale umiem z nimi zyć i akceptuję je. Tak samo jak on moje Może nie jest zbyt rozrywkowy, kiedyś przeszkadzało mi czasami to, że rzadko gdzieś wychodzimy, ale z czasem spojrzenie na te sprawy się zmienia. Priorytety się zmieniają. Wyszaleliśmy się już. Jesteśmy dorośli, planujemy założyć rodzinę, więc jakieś mega ekscesy nie są nam potrzebne. Bardziej liczy się to czy ma poukładane w głowie, i to właśnie tym mi imponuje a nie tym czy często zabiera mnie do baru, kina czy na dyskotekę.

[Edytkaaa]

Mnie też ostatnio bierze na przemyślenia o moim związku i powiem szczerze, że zaczynam dochodzić do wniosku, że nie jestem w pełni szczęśliwa. Jednego dnia myślę, że wszystko jest ok, a drugiego dnia, że nie. Wiem jedno - w chwili obecnej nie jest tak jak bym chciała. Wiele razy próbowałam rozmawiać o tym z Tż, ale on chyba nie widzi problemu i jakoś nie chce mu się chyba o tym rozmawiać. Mówiłam mu nawet, że nie jestem szczęśliwa, i w tym momencie mam wrażenie, jak by on się w ogóle tym nie przejmował... A znów innego dnia wydaję mi się, że mnie kocha. Nie jestem idealna, nie oczekuje też, żeby Tż był idealny, ale ja po prostu jestem osobą, która potrzebuje prawdziwej milości i musi to CZUĆ. A ja nie czuje sie kochana Nie wiem dlaczego tak jest. Ale źle mi z tym. Do naszego związku wkradła się rutyna. Prawie każdy dzień jest taki sam. Tż niczym mnie nie zaskakuje, codziennie słysze, że nie chce mu się nic i że jest zmęczony. Tak jak by w nim w ogóle życia nie było. Rozumiem, że pracuje i wstaje wcześnie rano, ale inni też pracują i nie wszyscy tak się zachowują. Czasem mam wrażenie, że mnie trochę przytłacza. Kocham go i nie wiem co mam z tym wszystkim robić. Nie chce być do końca życia niespełniona i nieszczęśliwa

[v-x-n]

Napisane przez Gloire

Zaczynam się zastanawiać czy przypadkiem nie mowa o tej samej osobie

Ojoj, trzeba by to jakoś sprawdzić tak na wszelki wypadek Mój jest dość charakterystyczny - bardzo wysoki (prawie dwa metry) i z alternatywną fryzurą (dredy), to ten sam? Chociaż jak tak myślę, to wiesz - może być tak, że te dready to tylko peruka, tak dla zmylenia! Będę musiała jutro dokładniej obmacać "sprawę"

Edytkaaa, a ile jesteście razem? Powiem Ci, że miałam ostatnio dokładnie tak jak Ty, kumulowało się to wszystko we mnie - i nawet doszło do tego, że rozstałam się z Tż Ale po tej całe szczęście krótkiej przerwie znów jest super, wszystkie uczucia wróciły ze zdwojoną siłą i teraz znowu czuję, że to naprawdę to Może też potrzebujesz takiego odcięcia się, dystansu? A tym, że Twój Tż wydaje się być obojętny jak mówisz, że nie jesteś szczęśliwa sie nie przejmuj - uważam, że w 95% on po prostu nie wie, co ma powiedzieć, co zrobić.. I dlatego woli nie robić/mówić nic. Pokaż mu może, czego od niego oczekujesz. Wsuń mu czasem jakiś romantyczny liścik do kieszeni, kup mu coś słodkiego, wyślij smsa z wyznaniem, przywieś na lustrze listę 20 rzeczy, ktore w nim kochasz - on pewnie po jakimś czasie załapie i zacznie naśladować.. Co do rozmowy - mój Tż też jest średni jeżeli chodzi o rozmowę, ale prawda taka: może i wygląda jakby do niego nic nie docierało, ale jednak jak mu się powtórzy kilka razy, wytłumaczy, to cos tam zawsze zostaje w głowie, więc próbuj rozmawiać!

[ellinka]

Napisane przez justi699

Ja nie potrafie odejść, boje się, że będę sama, że nie trafie 2 raz na tak dobrego człowieka, nie chce go ranić itp. nie potrafie po prostu, znając życie dalej bede to ciągnąć, postaram się go zaakceptować jesli nie wyjdzie- trudno

sorry to nie mój wątek, ale tak jakby o mnie

Wybacz, ale bez sensu jest to, co piszesz. Będąc z nim, nie kochając go odbierasz sobie i jemu szanse na szczęście. Ja wiem, że dobrze jest stac z boku i dawac dobre rady, gorzej wprowadzic je w życie, ale uwierz mi, mimo podobnych dylematów znalazłam w sobie siłę i odeszłam. Bywało ciężko, w kółko myslałam, czy aby na pewno zrobiłam dobrze. Ale teraz wiem, że lepiej nie mogło się stac. A jeśli chodzi o to, czy kogoś znajdziesz.. Ja od rozstania nie byłam w związku, ale moje singielstwo mi nie ciąży, wręcz przeciwnie- ma wiele dobrych stron. Myślę, że na mnie kiedys też przyjdzie czas

Życzę Ci podjęcia słusznej decyzji. Może jeszcze nie wszystko stracone, może uda Wam się dojśc do porozumienia.

[Albe]

jestem z moim tz dosc dlugo i to ze on mi impodnuje w wielu dzidzinach zycia to nic- wlasnie sie zmartwilam i poszlam go zapytac czy ja mu czyms imponuje...powiedziaz ze tak- wszystim??? cokolwiek to by mialo znaczyc- dobrze o tym widziec

ale w Twoim zyciu nie o imponowanie chyba chodzi tylko moze o codzinnosc? pogadaj z tz, porobcie cos razem, cos nowego czego nigdy jeszcze nie robilisc razem. powodzenia.

[Madaleinee]

my jesteśmy razem 5 lat i imponuje mi bardzo, jest bardzo zaradny, pracowity, mądry....
no i zabiera mnie "gdzieś" (bo widzę, że to dla Ciebie problem) ale nawet gdybyśmy siedzieli całe dnie przed telewizorem to i tak byłby dla mnie tak samo kochany jak teraz...

[migociaa]

imponowanie do rutyny nie ma nic , chciałam tylko nakreślić problem... Ja się staram naprawdę nawet zabrałam go na mecz siatkówki bo wiem ,że kocha ten sport. Chodziło o to ,że kiedyś byłam niesamowicie w niego zapatrzona , byłam dumna ,że jestem z nim. Teraz zastanawiam się czy to ma sens bo on chyba nie jest tym kim był 5lat temu. Ludzie się zmieniają wiem o tym. Po prostu boje się ,że obudze się kiedyś po ślubie i zdam sobie sprawę ,że z kimś innym mogłabym być szczęśliwsza. To dobry człowiek i także mój najlepszy przyjaciel. Nie potrafię od niego odejść bo wiem ,że go to zrani a poza tym tak jak poprzedniczki boje się samotności...

[Edytkaaa]

Napisane przez v-x-n

Edytkaaa, a ile jesteście razem? Powiem Ci, że miałam ostatnio dokładnie tak jak Ty, kumulowało się to wszystko we mnie - i nawet doszło do tego, że rozstałam się z Tż Ale po tej całe szczęście krótkiej przerwie znów jest super, wszystkie uczucia wróciły ze zdwojoną siłą i teraz znowu czuję, że to naprawdę to Może też potrzebujesz takiego odcięcia się, dystansu? A tym, że Twój Tż wydaje się być obojętny jak mówisz, że nie jesteś szczęśliwa sie nie przejmuj - uważam, że w 95% on po prostu nie wie, co ma powiedzieć, co zrobić.. I dlatego woli nie robić/mówić nic. Pokaż mu może, czego od niego oczekujesz. Wsuń mu czasem jakiś romantyczny liścik do kieszeni, kup mu coś słodkiego, wyślij smsa z wyznaniem, przywieś na lustrze listę 20 rzeczy, ktore w nim kochasz - on pewnie po jakimś czasie załapie i zacznie naśladować.. Co do rozmowy - mój Tż też jest średni jeżeli chodzi o rozmowę, ale prawda taka: może i wygląda jakby do niego nic nie docierało, ale jednak jak mu się powtórzy kilka razy, wytłumaczy, to cos tam zawsze zostaje w głowie, więc próbuj rozmawiać!

Jesteśmy razem 3 lata. Czy potrzebuje odcięcia? Raczej nie. Lubie z nim spędzać czas. Czasem chciałabym jeszcze wiecej. Z tym że nudzi mi sie jak przychodzi do mnie po pracy i się kładzie i mówi, że zmęczony. Czasem mam wrażenie, że najchętniej on by tak sobie codziennie tylko leżał. Może faktycznie musi odpocząć. Ale często jest tak że po prostu sie kładzie i tak leży a później idzie do domu. A czy dociera do niego to co mówie, nie wiem. Coraz częściej mam wrażenie, że on mnie wogóle nie słucha. Że nie interesuje go, to co mu chcem powiedzieć. Już nie tylko dotyczące naszego związku ale ogólnie. jeśli by słuchał tego co mówie, to może by się jakoś starał, żebym poczuła się szczęśliwa.. Może ja się nie nadaje do tego żeby stworzyć fajny związek i zawsze dla mnie będzie coś nie tak