Powiedziałybyście facetowi na samym początku związku o chorobie?

[arrabbiata]

Niedawno rozstałam się z chłopakiem... jednak kilka dni temu poznałam kogoś. W sumie nie chcę tak szybko od razu zaczynać nowego związku, ale najprawdopodobniej w ciągu najbliższych miesięcy będzie to coś poważniejszego.

I teraz problem. Mam anoreksję bulimiczną od kilku lat. Nie wiem, czy mówić chłopakowi o tym na początku, żeby go ostrzec z kim się ewentualnie zwiąże i czy chce się w takie coś pakować... czy poczekać te parę miesięcy, aż znajomość się rozwinie i z etapu randek przejdzie w związek?

Mój poprzedni chłopak dowiedział się o tym po 4 miesiącach naszego związku, w sumie przypadkiem- wygadałam się niechcący (a naiwnie myślałam, że się wyleczę zanim będziemy w poważnej relacji, czy też udawałam, że nie mam problemów). Był wściekły, że go oszukiwałam i nie powiedziałam wcześniej, była awantura.

Więc teraz nie wiem? Powiedzieć w miarę wcześniej, żeby ostrzec i nie było niedomówień później, czy po jakimś czasie, kiedy związek bedzie poważniejszy, będzie jakaś więź, zaufanie itd?

W sumie to nienawidzę o tym rozmawiać z bliskimi, najchętniej nic bym nie mówiła, ale tak nie mogę...

[Eper]

Myślę, że nie ma potrzeby mówić o tym, jeśli to są tylko randki od czasu do czasu. Jednak jeśli zacznie się robić poważnie, to nie czekaj z tym zbyt długo, bo może się powtórzyć taka sytuacja jak z Twoim byłym (swoją drogą, szczerze mówiąc uważam, że miał rację).
Ja też musiałam powiedzieć mojemu chłopakowi o kilku sprawach (nie dotyczyło to w żaden sposób mojego stanu zdrowia, ale jednak były to bardzo osobiste kwestie, o których uznałam że powinien wiedzieć), zrobiłam to dość szybko - znaliśmy się od 4 miesięcy, od tygodnia widywaliśmy się praktycznie codziennie i już było wiadomo, że coś z tego będzie... wtedy mu powiedziałam.

[Fresa]

Napisane przez arrabbiata

Niedawno rozstałam się z chłopakiem... jednak kilka dni temu poznałam kogoś. W sumie nie chcę tak szybko od razu zaczynać nowego związku, ale najprawdopodobniej w ciągu najbliższych miesięcy będzie to coś poważniejszego.

I teraz problem. Mam anoreksję bulimiczną od kilku lat. Nie wiem, czy mówić chłopakowi o tym na początku, żeby go ostrzec z kim się ewentualnie zwiąże i czy chce się w takie coś pakować... czy poczekać te parę miesięcy, aż znajomość się rozwinie i z etapu randek przejdzie w związek?

Mój poprzedni chłopak dowiedział się o tym po 4 miesiącach naszego związku, w sumie przypadkiem- wygadałam się niechcący (a naiwnie myślałam, że się wyleczę zanim będziemy w poważnej relacji, czy też udawałam, że nie mam problemów). Był wściekły, że go oszukiwałam i nie powiedziałam wcześniej, była awantura.

Więc teraz nie wiem? Powiedzieć w miarę wcześniej, żeby ostrzec i nie było niedomówień później, czy po jakimś czasie, kiedy związek bedzie poważniejszy, będzie jakaś więź, zaufanie itd?

W sumie to nienawidzę o tym rozmawiać z bliskimi, najchętniej nic bym nie mówiła, ale tak nie mogę...

Powiedz teraz, nie zwlekaj.
Jeśli on nie zaakceptuje Twojej choroby oboje zaoszczędzicie czas.
Jeśli zaakceptuje, poczujesz ulgę, że nie zaczynasz od niedomówień i tajemnic i dodatkowo będziesz miała jego wsparcie.

[whatIthink]

Napisane przez Eper

Myślę, że nie ma potrzeby mówić o tym, jeśli to są tylko randki od czasu do czasu. Jednak jeśli zacznie się robić poważnie, to nie czekaj z tym zbyt długo, bo może się powtórzyć taka sytuacja jak z Twoim byłym (swoją drogą, szczerze mówiąc uważam, że miał rację).
Ja też musiałam powiedzieć mojemu chłopakowi o kilku sprawach (nie dotyczyło to w żaden sposób mojego stanu zdrowia, ale jednak były to bardzo osobiste kwestie, o których uznałam że powinien wiedzieć), zrobiłam to dość szybko - znaliśmy się od 4 miesięcy, od tygodnia widywaliśmy się praktycznie codziennie i już było wiadomo, że coś z tego będzie... wtedy mu powiedziałam.

Zgadzam się, że może warto poczekać, aż przerodzi się to w coś poważniejszego.
Jeśli słabo go znasz, a on Ciebie, to może się wystraszyć.
Później będzie Cię znał lepiej, znał Twoje zalety, więc będzie miał możliwość lepszej oceny sytuacji.

[arrabbiata]

Nie wiem właśnie nie jestem w 100% przekonana do żadnej z opcji...jak np miałaby wyglądać taka rozmowa na początku, przed związkiem: "Musisz o czymś wiedzieć zanim się ze mną zwiążesz"? Głupio rozmawiać o takich rzeczach z nowo poznanym facetem...

Z drugiej strony, po paru miesiącach może właśnie wyjść taka sytuacja jak z byłym... w sumie nie wiem co gorsze.

[rapifen]

Poznałaś kogoś - czyli go dopiero znasz czy zaczynacie się spotykać? Nie wiem jak to wygląda. Na 5 spotkaniu pewnie spytałabym się czy on ma mi coś do powiedzenia, co powinnam wiedzieć... I po prostu karty na stół, 'jestem chora na to i na to sądzę że powinieneś wiedzieć, jest to taka choroba z którą wiążę się to i tamto...' No bądź z nim szczera ale zrozum że facet ma prawo się przestraszyć i wycofać...
Chyba sama swoją kobiecą intuicją wyczujesz moment odpowiedni :P Ale raczej na początku, coś koło 5-8 spotkania. ;}

[Dotka90]

Szczerze mówiąc, to nie wiem, czy bym powiedziała.
Z moim poprzednim facetem, kiedy byliśmy ledwo miesiąc ze sobą, to dowiedziałam się, że jestem chora. Od razu mu powiedziałam. Ale to było dla mnie oczywiste i naturalne, że mu powiedziałam. Aczkolwiek miał wybór, czy się ze mną związać, czy nie, bo przecież miesiąc bycia ze sobą to bardzo krótko, więc mógł się wycofać, zanim oboje się jeszcze bardziej zaangażujemy. Ale nie zrobił tego, cudownie mnie wspierał i w tym względzie był naprawdę fantastyczny.
Jednak myśląc ostatnio o jakimś 'przyszlym' związku, to na pewno nie powiedziałabym tego na 1wszym spotkaniu, ani na żadnym początkowym. Musiałabym mu mocno ufać i wiedzieć, że mnie nie zawiedzie w takiej chwili.
Poza tym - nie mówi się też o takich rzeczach byle komu, więc nie ma sensu mówić na samym początku, bo niektóre 'związki' rozpadają się w przeciągu powiedzmy 3-4 miesięcy, więc tutaj nie widzę sensu mówienia.

Ale generalnie na pewno bym powiedziała. Ale musi przyjść na to odpowiedni moment. Musisz czuć, że to taki facet, któremu możesz powiedzieć, taki, który Cię nie wyśmieje, tylko wesprze.

[Immaginary]

Ja uważam że wszystko to zależy od Twojego stanu i od tego jak sobie w danym momencie z tą chorobą radzisz. Kiedy ja trzy lata temu miałam poważną operację kręgosłupa, informowałam o tym potencjalnych kandydatów na moich facetów, bo nie czułam się wtedy jeszcze w pełni sił i wolałam z góry uprzedzić. Teraz, gdy miewam się już dobrze, nie mówie o tym zbyt często, bo nie widze takiej potrzeby.
A więc jeśli Ty czujesz się już w porządku, możesz przemilczeć i poczekać, aż znajomość się nieco rozwinie. Jeśli jest odwrotnie i choroba nadal daje Ci w kość, wtedy możesz o tym wspomnieć, ale wcale nie musisz przedstawiać jej w bardzo poważnym świetle. Myśle, że wystarczy jeśli powiesz o "lekkich zaburzeniach żywienia".
Pozdrawiam

[kermitowa]

ja chyba bym poczekala na rozwoj sytuacji miedzy nami tzn. jesli z tego sie cos rozwinie powaznego to wowczas powiedz mu.

ale na dzien dzisiejszy chyba bym nie mowila.

[dressy]

jeżeli to jeszcze nic poważnego to nie ma na razie sensu go w tym uświadamiać. ale jeżeli wasze stosunki nabiorą głębszych obrotów powinien o tym wiedzieć. jeżeli to zaakceptuje (w sumie nie ma tu nic do akceptowania, bo to Twoja sprawa) to przynajmniej będziesz miała pewność, że nie traciłaś przy nim czasu i będziesz czuć się pewnie, wiedząc, że nie masz nic do ukrycia.

[pieluchomajtek]

Napisane przez Eper

Ja też musiałam powiedzieć mojemu chłopakowi o kilku sprawach (nie dotyczyło to w żaden sposób mojego stanu zdrowia, ale jednak były to bardzo osobiste kwestie, o których uznałam że powinien wiedzieć), zrobiłam to dość szybko - znaliśmy się od 4 miesięcy, od tygodnia widywaliśmy się praktycznie codziennie i już było wiadomo, że coś z tego będzie... wtedy mu powiedziałam.

ja tez choruje na dosyc powazna chorobe i nigdy nie powiedzalabym o niej po tygodniu znajomosci.

ja powiedziaam o mojej chorobie po 3 latach zwiazku (w sumie to wyszlo przypadkiem).

[Krakoska87]

Napisane przez arrabbiata

Niedawno rozstałam się z chłopakiem... jednak kilka dni temu poznałam kogoś. W sumie nie chcę tak szybko od razu zaczynać nowego związku, ale najprawdopodobniej w ciągu najbliższych miesięcy będzie to coś poważniejszego.

I teraz problem. Mam anoreksję bulimiczną od kilku lat. Nie wiem, czy mówić chłopakowi o tym na początku, żeby go ostrzec z kim się ewentualnie zwiąże i czy chce się w takie coś pakować... czy poczekać te parę miesięcy, aż znajomość się rozwinie i z etapu randek przejdzie w związek?

Mój poprzedni chłopak dowiedział się o tym po 4 miesiącach naszego związku, w sumie przypadkiem- wygadałam się niechcący (a naiwnie myślałam, że się wyleczę zanim będziemy w poważnej relacji, czy też udawałam, że nie mam problemów). Był wściekły, że go oszukiwałam i nie powiedziałam wcześniej, była awantura.

Więc teraz nie wiem? Powiedzieć w miarę wcześniej, żeby ostrzec i nie było niedomówień później, czy po jakimś czasie, kiedy związek bedzie poważniejszy, będzie jakaś więź, zaufanie itd?

W sumie to nienawidzę o tym rozmawiać z bliskimi, najchętniej nic bym nie mówiła, ale tak nie mogę...

lepiej powiedz mu o chorobie. Kiedyś i tak się to wyda, poza tym chłopak może chcieć Ci pomóc, wspierać Cię. Jeśli mu powiesz, okaże się czy jest prawdziwym mężczyzną i czy nie ucieknie, ale myślę,ze nie, przeciż to nie choroba zakaźna Mam znajomą, która nie powiedziała chłopakowi, że ma żółtaczkę typu chyba C-jakąś mało lub wcale zaraźliwą. A on ją po prostu zostawił....

[Eper]

Napisane przez pieluchomajtek

ja tez choruje na dosyc powazna chorobe i nigdy nie powiedzalabym o niej po tygodniu znajomosci.

ja powiedziaam o mojej chorobie po 3 latach zwiazku (w sumie to wyszlo przypadkiem).

Uważasz, że to było... sprawiedliwe wobec tego faceta? Ja na jego miejscu czułabym się oszukana. Jeśli jestem z kimś, to takie poważne sprawy dotyczą nas obojga, przecież w przyszłości może to wpłynąć na jego życie. Co innego kiedy zdarzy się coś w trakcie trwania związku, kiedy jest już silne uczucie- wtedy partner, jeśli kocha, powiedzmy "nie ma wyjścia", bo jest miłość. Ale jeśli zaczyna się spotykać z osobą, która ma jakiś poważny problem to powinien o tym wiedzieć, żeby móc zdecydować.

[arrabbiata]

Powiedzieć powiem tylko właśnie kiedy...

No ja mogę to zrozumieć, że nie każdy facet będzie chciał się związać z anorektyczką/bulimiczką. Może uznać, ze jestem walnięta i po co się w takie coś pakować
Podstępne by było poczekać aż się zakocha i nic mu nie będzie przeszkadzało we mnie. No ale...

Z drugiej strony, powiem na początku, a on nie ucieknie, to będzie dobrze o nim świadczyć, że mogę liczyć na wsparcie.

[ooomadziaaaxxx]

Ja też jestem chora, tzn nie na to co Ty....ale nigdy jakoś się nie paliłam do tego, żeby o tym wspominać tym bardziej, że to nie jest coś co zagraża mojemu zyciu. Myslę, ze powiedziałabym gdybym była chora cięzko, no nie wiem smiertelnie;| A tak, to tylko temu chyba z którym byłabym już tak na powaznie

[wiolkaa85]

Ja bym chyba na poczatku nie mowila.
To jest dosc delikatna kwestia i nie wiesz, czy za 2 miesiace wciaz bedziecie sie spotykac.
Wiec moze troche (nie za dlugo) poczekac z tym wyznaniem??

[Mariie]

Powiedz mu dopiero wtedy, gdy faktycznie wasza znajomość przerodzi sie w poważny związek. Zbyt wcześnie nie ma sensu mu mówić. Zresztą sama będziesz widziała odpowiedni moment. Może akurat nadarzy sie sytuacja, którą będzie można wykorzystać żeby mu powiedzieć. Tak czy siak nie mów mu teraz, ale też nie czekaj zbyt długo.

[*Lillith*]

Z doświadczenia wiem, ze należy o tym mówić na samym początku. Ja choruję na schizofrenię i mówię o tym. Wstydze się owszem i boję reakcji innych, ale nauczyłam sie żyć z tą chorobą i ją w miarę akceptuję. Miałam takie 3 sytuacje, gdzie musiałam powiedzieć swoim ex( wtenczas chłopakom) że jestem chora. Jeden na początku nic nie wiedział i była wielka awantura dlaczego nie powiedziałam, dwóch następnych wiedziało na samym początku ( ostrzegałam) no i odeszli, ale to ja z nimi zerwałam. Po prostu mnie nie rozumieli... jeśli chcesz być szczera i fair w stosunku do chłopaka powinnaś mu o tym powiedzieć. Ukrywanie tutaj nic nie da.

[pieluchomajtek]

Napisane przez Eper

Uważasz, że to było... sprawiedliwe wobec tego faceta? Ja na jego miejscu czułabym się oszukana. Jeśli jestem z kimś, to takie poważne sprawy dotyczą nas obojga, przecież w przyszłości może to wpłynąć na jego życie.

W jaki to niby sposob ma wplynac na jego zycie? Mam chorobe przewlekla, nie zagraza memu zyciu jakos powaznie wiec po co mam o tym mowic?
Ciekawe czy Ty bys tak od razu wyjawiala wszystkie swoje choroby, sekrety rodzinne (przecie ma prawo wiedziec, bo to moze wplynac na jego zycie). Myslicie ze to takie fajne opowiadac kazdemu napotkanemu potencjalnemu partnerowi o swoich chorobach? Takie rzeczy powinien jednak wiedziec osobnik ktoremu calkowicie ufamy i jestesmy pewne, ze nie wykorzysta tego w zly spoosb.

[olkaa_pw]

według mnie kluczem do rozwiązania Twojego pytania nie jest czas czy ilość spotkań, ale stopień zaufania, więź jaka między wami się tworzy. jeśli poczujesz, że mu ufasz, że jest Ci bliski, to powiesz mu od razu, bez zastanawiania czy to już, czy za chwilę. tak mi się zdaje

[Wroclovianka]

Ja bym odrazu powiedziała, po kilku spotkaniach - jeżeli bedziesz widzieć, ze zmierza to w dobrym kierunku i bedziesz gotowa, zeby mu to powiedzieć. A jak? Albo zejdz jakoś na temat chorób, albo poprostu powiedz, ze chciałabyś, zeby coś wiedział (+ rzuć tekst o tym, że już mu ufasz na tyle, ze możesz mu to powiedzieć - chłopak przy okazji sie podbuduje ) ...I do dzieła

[natusia167]

Jesli przerodzi sie to w cos wiecej niz randki czyli zwiazek to wtedy powiedz, a teraz zachowaj to dla siebie, tylko tym razem sie nie wygadaj :P tylko neich bedzie to zamierzone

[Eper]

Napisane przez pieluchomajtek

W jaki to niby sposob ma wplynac na jego zycie? Mam chorobe przewlekla, nie zagraza memu zyciu jakos powaznie wiec po co mam o tym mowic?
Ciekawe czy Ty bys tak od razu wyjawiala wszystkie swoje choroby, sekrety rodzinne (przecie ma prawo wiedziec, bo to moze wplynac na jego zycie). Myslicie ze to takie fajne opowiadac kazdemu napotkanemu potencjalnemu partnerowi o swoich chorobach? Takie rzeczy powinien jednak wiedziec osobnik ktoremu calkowicie ufamy i jestesmy pewne, ze nie wykorzysta tego w zly spoosb.

Nie wiem na co chorujesz, napisałaś tylko, że to dość poważne, a poważne choroby zwykle się czymś poważnym objawiają - więc to ma wpływ na życie partnera.
Nie twierdzę, że trzeba o takich sprawach opowiadać "każdemu napotkanemu potencjalnemu partnerowi" - to oczywiste, że trzeba temu komuś ufać. Jedni zdobywają zaufanie szybciej, inni wolniej... ale 3 lata to moim zdaniem szmat czasu, ja nie byłabym w stanie tak długo nie powiedzieć swojemu facetowi o poważnej chorobie - dla mnie to zatajanie prawdy. Ale oczywiście nie oceniam Cię, Twoje życie i Twoja sprawa, wyraziłam tylko swoje zdanie.
Dla jasności - kwestie, które uważałam za naprawdę poważne, które mogą realnie zaważyć na naszym wspólnym życiu, przedstawiłam swojemu obecnemu TŻ kiedy wiedziałam, że coś z tego będzie na serio - tak jak napisałam wyżej. Zaręczam, że nie są to sprawy dla mnie lekkie i przyjemne.

[Klarissa]

Powiedziałabym w miarę szybko - może nie na pierwszej randce, ale szybko, na początku zanim zaangażujecie się uczuciowo. Byłam w takiej sytuacji (to znaczy jestem właściwie) i zaraz na początku związku powiedziałam mojemu teraz już mężowi o problemie zdrowotnym. Nie było mi łatwo ale źle bym się czuła gdybym to przed nim zataiła (zresztą na tej podstawie mógłby nawet otrzymać unieważnienie małżeństwa). Nie żałuję - chociaż jak pisałam miałam problem jak mu to powiedzieć.

[besio]

Jeśli zajdziecie na etap znajomości gdy dobrze się znacie a nie jesteście jeszcze parę koniecznie mu powiedz, tylko tak bedziesz mogla stworzyc prawdziwa relacje, bo jesli powiesz mu po jakis delkaracjach po zaczeciu zwiazku moze poczuc się oszukany i odejsc.

[sweetish]

Również uwazam, że o takich sprawach powinno się rozmawiać.. pytanie tylko kiedy. No właśnie. Uważam, że powinna to byc swobodna rozmowa, coś w stylu:kochanie, mam jutro wizytę u lekarza..odezwe sie jak wróce( czy coś w tym stylu). Zapewne chłopak spyta do jakiego lekarza idziesz i w jakim celu-wtedy powiedzialabym mu co i jak. Nie chcialabym, by np. mój mężczyzna w romantyczny wieczór, w restauracji czy na spacerze powiedzial do mnie coś w stylu: słuchaj skarbie, mam ci cos waznego do powiedzenia-jestem chory Odebrałabym to jak wyrok śmierci jakiś...i zapewne przestraszyłabym sie, że to coś naprawdę poważnego...coś, z czym ciężko ci zyc...coś co być może spadnie i na mnie(jako cięzar nie do udźwignięcia). Jeśli powiesz mu to tak zdawałoby się przypadkowo, chłopak zobaczy, że potrafisz z tym życ, ze masz nad wszystkim kontrolę, że to nie koniec swiata....i nawet do glowy mu nie przyjdzie, zeby wiać od ciebie. Ale wiedzieć o tym powinien i to na początku znajomości. Powodzenia

[arrabbiata]

Ale szczerze mówiąc, ja bym się wystraszyła, gdyby mi facet po kilku dniach/tygodniach znajomości z takimi wyznaniami wyskoczył.
Może faktycznie trochę z tym poczekać ale nie wyobrażam sobie tej rozmowy.
W sumie, może się też sam domyślić ale na to nie będę czekać

[studi]

Napisane przez arrabbiata

Ale szczerze mówiąc, ja bym się wystraszyła, gdyby mi facet po kilku dniach/tygodniach znajomości z takimi wyznaniami wyskoczył.
Może faktycznie trochę z tym poczekać ale nie wyobrażam sobie tej rozmowy.
W sumie, może się też sam domyślić ale na to nie będę czekać

Napewno narazie nie mówić, wszytsko sie jakoś tam potoczy i pewnie kiedyś przy okazji mu o tym powiesz...

[3fdf4aad46e7278db313008e91fc4b2556f821de_62bf7dda21660]

.

[makeupnotwar]

Napisane przez arrabbiata

Ale szczerze mówiąc, ja bym się wystraszyła, gdyby mi facet po kilku dniach/tygodniach znajomości z takimi wyznaniami wyskoczył.
Może faktycznie trochę z tym poczekać ale nie wyobrażam sobie tej rozmowy.
W sumie, może się też sam domyślić ale na to nie będę czekać

mój jest chory i mi powiedział
nie uciekłam



wspieram go
a on wspierał mnie, dzięki niemu ed odeszło w siną dal i mam nadzieję, że nigdy nie wróci.