Dla tych, które wyjechały na studia do innego miasta i usychają z tęsknoty :(

[CoffeeWithMilk]

Właśnie tak jak w tytule, wyjechałam na studia, nie mogę znaleźć sobie miejsca w nowym mieście, bez rodziny, znajomych, TŻa... Usycham z tęsknoty i tylko siedzę i odliczam dni do powrotu na weekend do domu...

Ktoś też tak ma?
Złączmy się, może razem jakoś przetrwamy tą tęsknotę

[bartnix]

jawitam

od domu dzieli mnie ponad dwieście kilometrów ale co weekend wracam

[Mariolcia =P]

ja tez mam 230 km, ale mieszkam z tz-tem wiec wracam raz na miesiac

[CoffeeWithMilk]

Mój TŻ na razie nie chce wyjechać Ma dobrą pracę tam gdzie mieszkamy...

[bartnix]

Napisane przez Mariolcia =P

ja tez mam 230 km, ale mieszkam z tz-tem wiec wracam raz na miesiac

jak ja Ci zazdroszczę

[czarnulkax]

To i ja się dołączam Co prawda studiuję już od 3 lat, ale zostawiłam u siebie świetnych znajomych, za którymi mi tutaj tęskno. Na szczęście mam do domu z 80 km

[ladylajla]

witam i ja
co prawda, mam do domu tylko 50 km i bez większych problemow wracam do domu na weekendy, ale tesknię. nie do końca czuję się u siebie - akademik, te sprawy...

[CoffeeWithMilk]

ja najbardziej tęsknię za TŻem Momentami mam ochotę się spakować, rzucić wszystko i wrócić do domu Jak w przyszłym roku nie zamieszkamy razem, to ja chyba zwariuje !

[nietypowynick]

Ja tez dolaczam. Od domu dzieli mnie 86km, co drugi weekend jezdze do domu bo mam wolne od srodowego popoludnia ale to zapewne sie zmieni w 2 sem(bede miala jeden dzien w srodku wolny).Tęsknię za rodzinką, za znajomymi. Za moimi miejscami... Tu tez mam wielu znajomych ktorzy tez przyjechali na studia ale jednak co moje rodzinne miasto to moje

[19monisia89]

ja teraz mieszkam 220 km od domu.. wyjechałam zaraz po maturze, ale na szczęście mieszkam z TŻem.. jednak i tak chce się do domu.. z utęsknieniem czekam, kiedy minął 2 tyg. i znowu pojadę do domciu

[Rarita]

a mi tam jakoś nie tęskno, mam do domu i do TŻa 120 km, mieszkam w akademiku, przez pierwszy miesiąc było ciężko ale jak się myśli o domu to jest tylko gorzej, trzeba się wkręcić w nowe życie, ja zawsze marzyłam żeby się wyprowadzić i usamodzielnić i nie patrzę na to tak że "o rany bo wszyscy zostali tam a ja tu bidulka samotna ja chce do domu" tylko po prostu spełniam swoje marzenie, jestem dumna z tego że sobie radzę, wiadomo miło wrócić na weekend ale teraz tu jest moje miejsce

[margolciak]

Ja wyprowadziłam się z domu na studia tuż po maturze. Nie było łatwo - z małej wsi do wielkiego miasta, sama bez znajomych, rodziny. Ale jakoś się pzystosowałam, teraz już jestem na 5 roku i już nie tęsknie tym bardziej, że tutaj już mam swoje życie

[bartnix]

a ja tęsknie, wszyscy moi znajomi porozjeżdżali się po całej polsce
tż studiuje na politechnice niedaleko domu ale może mgr będzie robił we wrocławiu

[BJean]

Idealny wątek dla mnie!!
Ja to odliczam dni do powrotu do domu, i tak jest co weekend. ;(

Na początku to aż moje serce się ćwiartowało z bólu: rodzina, przyjaciele, różne sprawy, miejsca... za tym się tęskni i to bardzo.

Ja wciąż tęsknię za moimi i sądzę że po studiach wrócę do mojego rodzinnego miasta... nie chce żyć odizolowana od moich korzeni.

W mieście w którym studiuję czuję się obco mimo że otacza mnie wiele ludzi. Po prostu to nie jest moje miejsce.

[nietypowynick]

Napisane przez BJean

Idealny wątek dla mnie!!
Ja to odliczam dni do powrotu do domu, i tak jest co weekend. ;(

Na początku to aż moje serce się ćwiartowało z bólu: rodzina, przyjaciele, różne sprawy, miejsca... za tym się tęskni i to bardzo.

Ja wciąż tęsknię za moimi i sądzę że po studiach wrócę do mojego rodzinnego miasta... nie chce żyć odizolowana od moich korzeni.

W mieście w którym studiuję czuję się obco mimo że otacza mnie wiele ludzi. Po prostu to nie jest moje miejsce.

Skąd ja to znam.. Ja chc,e wrócić do domu, do tych ludzi, do moich miejsc, wspomnień. Co drugi tydzien mowie sobie: nie, nie pojadę do domu a i tak tu wracam. Przyjechałam wczoraj a juz jutro chcę jechac do kogos dla mnie ważnego do "mojego drugiego" domu. Ale te dwa dni to zawsze coś. Połaziłam moimi alejkami, posiedziałam na mojej ławeczce. Wspomnienia wróciły, akumulatopry naładowane. Tego brakiuje mi najbardziej.I co z tego że w Lublinie mam wiekszy park czy coś innego Tu jest moj dom.

[czarnulkax]

A mnie nie chodzi o miejsce tylko o ludzi Jak bym ich wszystkich zabrała do Krakowa, przeniosła swój domek, gdzieś pod Kraków i mam wszystko co chce

[nietypowynick]

Kraków

[czarnulkax]

Miałaś przyjeżdżać

[BJean]

ja również mam "ławeczkę", alejki, dach, "zjazd"...
wszystko to składa się w jedną całość, najchętniej wzięłabym w garść kilkanaście osób i zabrała ich do mojego nowego miejsca zamieszkania.

Ale tak się nie da... na lapku mam tysiące zdjęć i czasami jak je oglądam to chce mi się płakać... wracam z uczelni i chce jechać do domu. Tak jest nieustannie, codzienne od września aż do teraz, grudnia.

[nietypowynick]

a zdjec nie mam na lapku na szczescie bo ciagle bym je ogladala...

Mamba mialam przyjechac i się kiedys wybiorę

[bartnix]

ja chcę już święta...

[moloko123]

dziewczyny sprobojcie korzystac z tego czasu lata studiow nigdy juz nie wroca wiec zamaist teksnic otworzcie sie na nowe znajomosci poznajcie ludzi i miasto w ktorym jestescie. a chlopak jak kocha to poczeka rozlaka wzmacnia ponoc

[Zuza229]

HejDołączam i ja Ja mam do domu 100km.. Przez pierwszy miesiac jezdzilam co tydzien.. Ale teraz brak i kasy i checi..

[Neskaaaa90]

Ja do domu mam 260km i kompletnie nie wiem, jak dawniej ludzie żyli na studiach, gdy nie było ani telefonów, ani internetu... jak tu z rodzicami pogadać dopiero po 2-3 miesiącach?

[helena21]

...

[biedronka91]

Ja mam ok. 60 km, więc także obowiązkowo co weekend jestem w domu. Na początku studiów to była wielka radocha, że się z tej "dziury" w końcu wyjedzie, a wystarczyły dwa tygodnie i już mojej kochanej mieściny na żadne inne wielkie miasto bym nie zmieniła. W moim przypadku miastem studenckim jest Łódź, mieszkam na stancji, więc praktycznie siedzę w pokoju i się uczę, bo ani mi się śni wdawać w dyskusje ze starszą babką, która prawi jakieś farmazony, znowu po całym dniu zajęć na uczelni nie mam siły tłuc się 30 minut tramwajem na jakieś spotkanie i jestem oczywiście wyalienowana.
Święta będą dla mnie zbawieniem.

[helena21]

...

[bartnix]

kiedy w końcu te święta już nie mogą się doczekać ale jak sobie pomyślę jak Ci wszyscy studenci będą wtedy wracać to masakra, pociągi już w weekendy są zapchane a co to będzie przed świętami masakra

[nietypowynick]

A ja juz w domku od piatku choruje i wiecie co? Na poczatku odetchnęłam i korzystałam a teraz juz mi się nudzi i mi się tęskni za Lublinem i za tymi, których tam zostawiłam... Jutro jadę na ćwiczenia tylko i na spacer ostatni zimowy pzred świętami... Dobrze, że najbliżsi mi studenci mieszkaja w Zmc

[biedronka91]

Napisane przez bartnix

kiedy w końcu te święta już nie mogą się doczekać ale jak sobie pomyślę jak Ci wszyscy studenci będą wtedy wracać to masakra, pociągi już w weekendy są zapchane a co to będzie przed świętami masakra

No kiedyś muszą wrócić niestety. Daamy radę.