Jak zacząć od nowa ?

[brownayes]

..

[kennedy]

browneyes skonczysz licencjat zacznij rozgladac sie za praca w stolicy jak znajdziesz to mysl o przeprowadzce... mozesz wynajac z kims pokoj np

czemu piszesz ze ludzie robia ci sieczke z mozgu?

[brownayes]

...

[marchewkowe pole]

Napisane przez brownayes

Bo według nich to nienormalne, że w wieku 21 lat ktoś może być sam i nie planuje np ślubu... Nie mam już siły słuchać tego gadania, dlatego chciałabym się odciąć od tego wszystkiego..

pewnie by mnie to zdziwiło gdyby nie to że moja koleżanka u siebie na wsi w wieku 22 lat jest postrzegana jako stara panna co tu dużo mówić- po prostu się tym nie przejmuj i tyle. a co do reszty- zrób licencjat i rozejrzyj się za pracą, jak znajdziesz coś pewnego to wyprowadź się do warszawy i będziesz że tak powiem wolna- tam raczej nikt nie wytknie Ci bycia singielką

[Morholt]

O Boże dziewczyno nie dramatyzuj i na takie komentarze wymyśl sobie jakąś odpowiedz to wtedy wszyscy się odczepia, a jak będziesz się obrażać i próbować odcinać to tylko podkręca otoczenie bo jest zabawne. 21 lat na karku a nie potrafisz odpowiedzieć ludziom kulturalnie bądź mniej, ze to nie ich sprawa? Zdaj licencjat i dopiero myśl, bo uwierz przeprowadzka do większego miasta od razu nie rozwiąże Twoich problemów tylko stworzy nowe, a skoro z takimi nie potrafisz sobie poradzić jakie masz teraz to jak Ty sobie poradzisz z szukaniem mieszkania, pracy z której będziesz w stanie się utrzymać, partnera? Czy Toje odcięcie będzie polegać na tym, ze z podkulonym ogonem wrócisz do domku po jakimś czasie, żeby jednak mama Ci robiła obiady i zapewniała utrzymanie i dojdzie nowy zal bo życie jest bleee i nie fair, nikt mnie nie chce, nie ma dla mnie satysfakcjonującej pracy itd.
Na kompleksy jest jedna sprawdzona metoda- weź się za siebie, a nie je pielęgnujesz i tylko je zauważasz zamiast coś z nimi robić.

[asia 90]

zacznij szukac pracy w mieście gdzie byś chciała ewentualnie zamieszkać... zorientuj sie jakie sa ceny wynajmu pokoju/mieszkania( zebys wiedziała czy podołasz finansowo) powysylaj cv i jak ktos sie odezwie i zechce Cie do pracy pakuj sie i wyjezdzaj, na poczatku z własnego doświadczenia wiem ze jest cięzko ale po miesiącu życie nabiera sensu

[vainilla]

Napisane przez asia 90

zacznij szukac pracy w mieście gdzie byś chciała ewentualnie zamieszkać... zorientuj sie jakie sa ceny wynajmu pokoju/mieszkania( zebys wiedziała czy podołasz finansowo) powysylaj cv i jak ktos sie odezwie i zechce Cie do pracy pakuj sie i wyjezdzaj, na poczatku z własnego doświadczenia wiem ze jest cięzko ale po miesiącu życie nabiera sensu

dokładnie. a 50 km to naprawdę mało i przez pierwszy okres, zanim nie zarobisz np. na jakiś pokój itd możesz dojeżdzać - przez ten pierwszy miesiac pracy też trzeba za cos życ

[brownayes]

[...

[SugarbabyLove]

Napisane przez brownayes

Może tak... ja nie dramatyzuje i umiem odpowiadać dosyć dogryźliwie na takie podteksty, ale poprostu mnie to drażni. Bo sama nie robie z tego problemu, tylko ludzie mi je wpajają. W małym mieście jest inaczej, ludzie mają inny tok myślenia.. O wyprowadzeniu się myślałam parkatycznie od skonczenia liceum, ale rakło mi odwagi. A teraz nadszedl ten moment kiedy chce coś w swoim życiu zmienić. Wiem, że nie będzie lekko, ale moze chce własnie siebie sprawdzić... ewentualnie sama musze się sparzyć, ale dlaczego mam z góry spisywać moje poczynienia na straty ? Wiem, że pierwsze to znajść pracę. Przez pierwszy miesiąc mogłabym dojeżdżać, tylko znalezienie tej pracy nie jest takie proste... I dlatego moje pytanie od czego zacząć? A moje odciecie polega na tym, że nie jestem tu szczęśliwa.

Hej hej dziewczyno ale coto za problem? weź sobie dzien wolny i jedz do stolicy sie rozejrzeć za nową pracą. albo przez internet tez znajdziesz ogłoszenia. później tylko tanią kawalerke czy coś

[GothicLolita22]

Kiedy ja byłam na ostatnim roku licencjatu, byłam w kompletnej kropce. W mieście, w którym ten licencjat robiłam, nie było szans dostać pracy w moim zawodzie i zastanawiałam się, co w ogóle ze sobą zrobię. Nie ja jedna byłam w takiej sytuacji, po paru tygodniach siedzenia w domu zadzwoniła do mnie koleżanka, że może poszukamy pracy w Krakowie? Pojechałam z nią tylko po to, żeby się przejechać, a pracę znalazłyśmy od razu. I wszystko potoczyło się bardzo szybko. Znalezienie mieszkania, przeprowadzka do dużego miasta i obrót życia o 180 stopni. Jak nie masz odwagi sama, żeby coś zmienić w życiu, to może też zgadaj się z jakąś kumpelą? We dwie zawsze raźniej. Ta moja koleżanka, z którą razem pracujemy i mieszkamy ma 23 lata, tak jak ja i póki co jest bez faceta, a jakoś nikt jej nie wytyka palcami jako starej panny. Nie daj się zwariować!

[studi]

trzeba tylko odrobinę chęci-tj kupić gazetę czy przejrzeć ogłoszenia w internecie i dobrze napisać CV.Skoro praca nie daje Ci satysfakcji to najwzyszy czas ją zostawić, poszukac lepszej, dobrze płatnej tylko trzeba od czegoś zacząć. A więć CV +LM +ogłoszenia i jakis krok do przodu będzie.

[kermitowa]

Natruralnym zdaniem rozwojowym czlowieka jest ze w pewnym momencie swojego zycia odchodzi z domu rodzinnego. To raz. Dwa- skoncz studia, zacznij szukac pracy w stolicy, jesli chcesz byc samodzielna. Trzy- przestan zwracac uwage na glupie komentarze osob majacych ograniczone myslenie. Powodzenia, wiecej rob a mniej narzekaj

[Wroclovianka]

Napisz CV i LM.
Rozglądnij się za inną pracą, popytaj znajomych - może ktoś będzie wiedział na temat jakieś roboty, popatrz na oferty roboty w pośredniaku - nie wiem jak warszawski, ale wrocławski ma w necie oferty i bezpośrednie dane pracodawcy, popatrz na oferty ogólnie w internecie (dlastudenta.pl itp), na biura karier itd.
Na razie zacznij od tego - nie wszystko na raz. Na przeprowadzkę na razie odkładaj sobie jakieś pieniądze

[XxXGirLXxX]

powiem ci że ja mam 20 i też sie mnie czepiają co do faceta to ja im na to że "znajde se chłopa jak skończe szkołe" i temat sie kończy z przeprowadzką i pracą tak samo zresztą pracy nie moge na razie szukać (mam nadzieję że wiecie dlaczego)