Czy różnice temperamentu są przezwyciężalne?

[Farquad]

Zastanawiam się czy w ogóle istnieją związki, które różnią się temperamentem, ale jakoś przezwyciężyli ten problem (nie chodzi mi o rozwiązania typu: otwarcie związku). Z życiowych obserwacji i własnych doświadczeń mam wrażenie, że takie coś jest po prostu nie do zrobienia. A jakie są wasze doświadczenia (nie tylko empiryczne, ale też z lektur, opowieści itp). Czy są przypadki, że jakoś para znalazła kompromis czy coś w tym stylu? Czy może różnice temperamentu bezpowrotnie oznaczają frustrację jednej ze stron.

[Ryba147]

Mój związek się rozpadł z tego powodu, pomimo że poszedłem na terapię do seksuologa, bo byłem oskarżany o uzależnienie od seksu itp. Po prostu to raczej nie miało prawa zadziałać. Przy czym partnerka w cale nie była jakaś oziębła, była lubiącą seks kobietą, ale to i tak było dla mnie za mało (zarówno pod względem częstotliwości jak i eksperymentów, próbowania nowych rzeczy itp). Na tym polu dochodziło do kłótni, manipulacji, aż w końcu musieliśmy się rozejść, bo za dużo sobie wyrządziliśmy w złości krzywd.

[Sofiane]

Może rozwalić związek, sam mam duży temperament, z obecną partnerką zgraliśmy się. Miałem partnerkę gdzie była różnica i sie rozpadło.

[Farquad]

Napisane przez Ryba147

Mój związek się rozpadł z tego powodu, pomimo że poszedłem na terapię do seksuologa, bo byłem oskarżany o uzależnienie od seksu itp. Po prostu to raczej nie miało prawa zadziałać. Przy czym partnerka w cale nie była jakaś oziębła, była lubiącą seks kobietą, ale to i tak było dla mnie za mało (zarówno pod względem częstotliwości jak i eksperymentów, próbowania nowych rzeczy itp). Na tym polu dochodziło do kłótni, manipulacji, aż w końcu musieliśmy się rozejść, bo za dużo sobie wyrządziliśmy w złości krzywd.

A nie mogłeś masturbować się? Jakbym miała seks często, ale chciałabym mieć jeszcze częściej, to byłabym w stanie sobie to zrekompensować masturbacją.

[Sofiane]

Napisane przez Farquad

A nie mogłeś masturbować się? Jakbym miała seks często, ale chciałabym mieć jeszcze częściej, to byłabym w stanie sobie to zrekompensować masturbacją.

Czucie partnera bliskość a masturbacja to coś innego. Jednak poczucie partnera, dotyk, bliskość to daje dużo.

[Farquad]

Napisane przez Sofiane

Czucie partnera bliskość a masturbacja to coś innego. Jednak poczucie partnera, dotyk, bliskość to daje dużo.

Ale zaspokaja na tyle, żeby te kilka dni wytrzymać. Przecież on napisał, że i tak miał sporo seksu.

[Monia284]

Napisane przez Sofiane

Czucie partnera bliskość a masturbacja to coś innego. Jednak poczucie partnera, dotyk, bliskość to daje dużo.

Zgadzam się.

Chociaż myślę ze przy małych różnicach temperamentu można się dogadać. Jeżeli jednak różnice są duże i jedna osoba np chcialaby kilka razy w tygodniu a inna raz na miesiąc to jest ciężko.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pugslove]

Można próbować popracować z seksuologiem, ale jeżeli jesteście w totalnej opozycji do siebie toooo może być ciężko.

[Sofiane]

Napisane przez Monia284

Zgadzam się.

Chociaż myślę ze przy małych różnicach temperamentu można się dogadać. Jeżeli jednak różnice są duże i jedna osoba np chcialaby kilka razy w tygodniu a inna raz na miesiąc to jest ciężko.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Właśnie o to chodzi.

[Farquad]

Napisane przez Pugslove

Można próbować popracować z seksuologiem, ale jeżeli jesteście w totalnej opozycji do siebie toooo może być ciężko.

I co seksuolog będzie proponował takiej parze?

[Monia284]

Ciężka sprawa. Jak są właśnie duże różnice w temperamencie to wiele chyba nie da się zrobić. No chyba że u kogoś jest różnica ale z powodu jakichś przeżyć, ciężkiego okresu. Wtedy zmieniając pewne rzeczy można i tu podziałać. Inaczej ciężko bo jedna osoba ma znacznie ograniczyć swoje potrzeby? Inna ma się zmuszać? To nie są dobre rozwiązania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Sofiane]

Napisane przez Monia284

Ciężka sprawa. Jak są właśnie duże różnice w temperamencie to wiele chyba nie da się zrobić. No chyba że u kogoś jest różnica ale z powodu jakichś przeżyć, ciężkiego okresu. Wtedy zmieniając pewne rzeczy można i tu podziałać. Inaczej ciężko bo jedna osoba ma znacznie ograniczyć swoje potrzeby? Inna ma się zmuszać? To nie są dobre rozwiązania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To takie na siłę wręcz katowanie się. Nie widzę tego. To walnie z hukiem

[maruda80]

Napisane przez Sofiane

To takie na siłę wręcz katowanie się. Nie widzę tego. To walnie z hukiem

Potwierdzam. u mnie poprzedni związek się posypał ze względu a różnice w potrzebach. Skończyłam na terapii z ciężka depresją.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Monia284]

To u mnie w związkach raczej nie było różnicy w potrzebach ale domyślam się o co chodzi. W końcu każdy chce czuć się atrakcyjny w oczach partnera. Ja jestem osobą która potrzebuje zarówno dużo czułości całowania przytulania jak i bardzo lubię seks I przyjemność z tego plynaca.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Sofiane]

Napisane przez maruda80

Potwierdzam. u mnie poprzedni związek się posypał ze względu a różnice w potrzebach. Skończyłam na terapii z ciężka depresją.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Już jest lepiej u Ciebie?
Bo jednak każda sfera powinna być zaspokojona.

[Ryba147]

Napisane przez Farquad

A nie mogłeś masturbować się? Jakbym miała seks często, ale chciałabym mieć jeszcze częściej, to byłabym w stanie sobie to zrekompensować masturbacją.

Czasami pomagało, a czasami nie. Próbowaliśmy też wielokrotnie różnych kompromisów, szukaliśmy pola do zgody. Wiesz próbowaliśmy np tego żebym masturbował się w jej obecności co dawało mi większej zaspokojenie niż samotna masturbacja. Mimo to jakikolwiek ten kompromis by nie był to ostatecznie uwierał moją partnerkę. Ostatecznie to ja musiałem zrezygnować ze wszystkiego na co miałbym ochotę, natomiast partnerka nie musiałaby rezygnować z niczego i nie robić nic dla mnie. Nie mogłem prosić albo wymagać żeby robiła coś, czego nie chce, jednocześnie nie mogłem pogodzić się z sytuacją, że to tylko ja jestem osobą, która musi się w tej kwestii poświęcać. I dlatego nie wyszło.


Inna sprawa, że jak teraz jestem singlem, to masturbuję się może z raz na tydzień i nie mam większych potrzeb. Po prostu jej obecność, wzrok, dotyk, zapach, ciepło mnie podniecały i dlatego było to tak nieznośne.

---------- Dopisano o 09:20 ---------- Poprzedni post napisano o 09:16 ----------

Napisane przez Farquad

I co seksuolog będzie proponował takiej parze?

Nic. Ja byłem u seksuologa. Usłyszałem w sumie że mało da się zrobić. Mi bardzo te wizyty pomogły, bo zrozumiałem, że w moim podejściu nie ma absolutnie nic złego, co sugrowała mi partnerka. Po prostu mam takie potrzeby jakie mam, one są moje, nie są ani złe ani dobre.



Libido można podnieść generalnie w jakimś stopniu jeżeli kobieta chce spróbować i podejdzie do tego z otwartą głową. Po pierwsze można się gruntownie przebadać, sprawdzić czy wszystkie hormony są ok, czy mikro i makrolementy się zgadzają (witaminy itp). Jeżeli coś nie bangla to suplementacja, albo leczenie. Później można zacząć odżywiać się zdrowiej (ograniczyć cukry proste i tłuszcze nasycone w diecie), jeść więcej zielonych warzyw, błonnika, zjadać zdrowy tłuszcz (niektóre kobiety jedzą wszystko light, nie jedzą tłuszczu który jest bardzo potrzebny w diecie). Do tego dołożyć regularną aktywność fizyczną (np. codziennie spacer, plus 3 razy w tygodniu ćwiczenia siłowe albo wytrzymałościowe) i medytację. Natomiast jak usłyszysz od kobiety "mi pasuje tak jak jest" no to już pozamiatane.




EDIT


Wizyta u seksuologa może też oczywiście pomóc jeżeli niskie libido partnerki wynika z jakichś blokad w głowie. Np. może uważać że seks jest w jakiś sposób brudny, niegodny, upokarzający bo taką narrację często przedstawia kościół, wiara, rodzicę, czy nawet filmy porno. Mogła mieć nieciekawe doświadczenia w przeszłości które nawet wyparła ze świadomości, może bardzo obawiać się zajścia w ciążę i konsekwencji z tym związanych (np. samotnego macierzyństwa jeżeli np. jej mama ją wychowywała sama). Takich powodów może być dużo. Może to być nawet niska samoocena, albo duży wstyd. Wtedy terapia może pomóc.

[Sofiane]

Napisane przez Ryba147

Czasami pomagało, a czasami nie. Próbowaliśmy też wielokrotnie różnych kompromisów, szukaliśmy pola do zgody. Wiesz próbowaliśmy np tego żebym masturbował się w jej obecności co dawało mi większej zaspokojenie niż samotna masturbacja. Mimo to jakikolwiek ten kompromis by nie był to ostatecznie uwierał moją partnerkę. Ostatecznie to ja musiałem zrezygnować ze wszystkiego na co miałbym ochotę, natomiast partnerka nie musiałaby rezygnować z niczego i nie robić nic dla mnie. Nie mogłem prosić albo wymagać żeby robiła coś, czego nie chce, jednocześnie nie mogłem pogodzić się z sytuacją, że to tylko ja jestem osobą, która musi się w tej kwestii poświęcać. I dlatego nie wyszło.


Inna sprawa, że jak teraz jestem singlem, to masturbuję się może z raz na tydzień i nie mam większych potrzeb. Po prostu jej obecność, wzrok, dotyk, zapach, ciepło mnie podniecały i dlatego było to tak nieznośne.

---------- Dopisano o 09:20 ---------- Poprzedni post napisano o 09:16 ----------




Nic. Ja byłem u seksuologa. Usłyszałem w sumie że mało da się zrobić. Mi bardzo te wizyty pomogły, bo zrozumiałem, że w moim podejściu nie ma absolutnie nic złego, co sugrowała mi partnerka. Po prostu mam takie potrzeby jakie mam, one są moje, nie są ani złe ani dobre.



Libido można podnieść generalnie w jakimś stopniu jeżeli kobieta chce spróbować i podejdzie do tego z otwartą głową. Po pierwsze można się gruntownie przebadać, sprawdzić czy wszystkie hormony są ok, czy mikro i makrolementy się zgadzają (witaminy itp). Jeżeli coś nie bangla to suplementacja, albo leczenie. Później można zacząć odżywiać się zdrowiej (ograniczyć cukry proste i tłuszcze nasycone w diecie), jeść więcej zielonych warzyw, błonnika, zjadać zdrowy tłuszcz (niektóre kobiety jedzą wszystko light, nie jedzą tłuszczu który jest bardzo potrzebny w diecie). Do tego dołożyć regularną aktywność fizyczną (np. codziennie spacer, plus 3 razy w tygodniu ćwiczenia siłowe albo wytrzymałościowe) i medytację. Natomiast jak usłyszysz od kobiety "mi pasuje tak jak jest" no to już pozamiatane.




EDIT


Wizyta u seksuologa może też oczywiście pomóc jeżeli niskie libido partnerki wynika z jakichś blokad w głowie. Np. może uważać że seks jest w jakiś sposób brudny, niegodny, upokarzający bo taką narrację często przedstawia kościół, wiara, rodzicę, czy nawet filmy porno. Mogła mieć nieciekawe doświadczenia w przeszłości które nawet wyparła ze świadomości, może bardzo obawiać się zajścia w ciążę i konsekwencji z tym związanych (np. samotnego macierzyństwa jeżeli np. jej mama ją wychowywała sama). Takich powodów może być dużo. Może to być nawet niska samoocena, albo duży wstyd. Wtedy terapia może pomóc.

Zgodzę się że jak jemy ma duży wpływ na seks. A aktywność też, moje libido bardzo podniosło jak zacząłem lepiej jeść, trenować, coś robić dla siebie. A terapia może pomóc jeśli dana osoba chce bo na siłę nic nie da.

[maruda80]

Napisane przez Sofiane

Już jest lepiej u Ciebie?
Bo jednak każda sfera powinna być zaspokojona.

Tak l, wracam do życia ale dalej jestem na terapii i pewnie to chwilę potrwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz
Fakt odkąd zaczęłam zdrowo się odżywiać, ćwiczyć to zauważyłam że libido mocno mi skoczyło do góry.

[Sofiane]

Napisane przez maruda80

Tak l, wracam do życia ale dalej jestem na terapii i pewnie to chwilę potrwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz
Fakt odkąd zaczęłam zdrowo się odżywiać, ćwiczyć to zauważyłam że libido mocno mi skoczyło do góry.

To dobrze, ważne że Jesteś innym miejscu lepiej się czujesz.
Sam kiedyś byłem na terapii by zrozumieć siebie i przy okazji lepiej czerpie przyjemność w sferze kochania się.

[Farquad]

Napisane przez Ryba147

Ostatecznie to ja musiałem zrezygnować ze wszystkiego na co miałbym ochotę, natomiast partnerka nie musiałaby rezygnować z niczego i nie robić nic dla mnie.

Patologia i brak miłości. Uważam, że kiedy jednej stronie nie chce się zaspokajać drugiej, to powinna się do tego mimo wszystko czasami zmotywować. Jak już zacznie to robić, to motywacja pojawi się w trakcie. To zresztą dotyczy innych sfer życia... Kiedy partner czy przyjaciółka ma jakiś problem i chce o nim porozmawiać, to rozmawiam na ten temat niezależnie czy mam ochotę czy nie. Ale niestety taka postawa "ja, mnie, moje" uniemożliwia związek.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez Farquad

Patologia i brak miłości. Uważam, że kiedy jednej stronie nie chce się zaspokajać drugiej, to powinna się do tego mimo wszystko czasami zmotywować. Jak już zacznie to robić, to motywacja pojawi się w trakcie. To zresztą dotyczy innych sfer życia... Kiedy partner czy przyjaciółka ma jakiś problem i chce o nim porozmawiać, to rozmawiam na ten temat niezależnie czy mam ochotę czy nie. Ale niestety taka postawa "ja, mnie, moje" uniemożliwia związek.

Seks to nie jest rozmowa. Nikt nie powinien się do aktywności seksualnych zmuszać wbrew sobie, tylko i wyłącznie aby podtrzymać relację. To najprostszy sposób, żeby zacząć traktować seks w związku jako obowiązek i całkiem przestać z niego czerpać przyjemność. Już nie mówiąc o tym, że jak ja kocham się z partnerem to chcę widzieć, że on to robi, bo też tego chce i mnie pożąda, a nie z jakiejś powinności.

Moim zdaniem trzeba się dobrać i tyle. Jeśli różnice w preferencjach są duże to nie ma co się męczyć nawzajem. Lepiej rozstać się w zgodzie i poszukać kogoś innego.

[Aaneczkaa86]

Napisane przez Farquad

Patologia i brak miłości. Uważam, że kiedy jednej stronie nie chce się zaspokajać drugiej, to powinna się do tego mimo wszystko czasami zmotywować. Jak już zacznie to robić, to motywacja pojawi się w trakcie. To zresztą dotyczy innych sfer życia... Kiedy partner czy przyjaciółka ma jakiś problem i chce o nim porozmawiać, to rozmawiam na ten temat niezależnie czy mam ochotę czy nie. Ale niestety taka postawa "ja, mnie, moje" uniemożliwia związek.

Powinieneś kilka razy pomyśleć zanim napiszesz o takim absurdzie. Partner ma się zmuszać i motywować do seksu, a jak nie ma na niego ochoty to i tak ma się godzić bo przecież ochota ma mu przyjść w trakcie stosunku.

Faktycznie reprezentujesz tutaj postawę, którą ponoć tak na końcu potępiasz" ja, mnie, moje" Ja mam ochotę na seks, więc ty masz się do niego zmusić, a jak nie masz ochoty to Ci motywacja przyjdzie w trakcie"

[Sofiane]

Napisane przez Farquad

Patologia i brak miłości. Uważam, że kiedy jednej stronie nie chce się zaspokajać drugiej, to powinna się do tego mimo wszystko czasami zmotywować. Jak już zacznie to robić, to motywacja pojawi się w trakcie. To zresztą dotyczy innych sfer życia... Kiedy partner czy przyjaciółka ma jakiś problem i chce o nim porozmawiać, to rozmawiam na ten temat niezależnie czy mam ochotę czy nie. Ale niestety taka postawa "ja, mnie, moje" uniemożliwia związek.

Takim podejściem można zrobić krzywdę komuś.

[niepogodna]

Napisane przez Farquad

Zastanawiam się czy w ogóle istnieją związki, które różnią się temperamentem, ale jakoś przezwyciężyli ten problem (nie chodzi mi o rozwiązania typu: otwarcie związku). Z życiowych obserwacji i własnych doświadczeń mam wrażenie, że takie coś jest po prostu nie do zrobienia. A jakie są wasze doświadczenia (nie tylko empiryczne, ale też z lektur, opowieści itp). Czy są przypadki, że jakoś para znalazła kompromis czy coś w tym stylu? Czy może różnice temperamentu bezpowrotnie oznaczają frustrację jednej ze stron.

Zależy, jak bardzo ważny jest w twoim życiu seks. Jeśli to priorytet, to związek się może rozpaść. Ale generalnie wydaje mi się, że związek budowany głównie na seksie, fascynacji to relacja o słabym spoiwie. W życiu są różne sytuacje: ktoś jest chory, ktoś wyjeżdża, ktoś ma depresję i niskie libido, kobieta jest po porodzie. I co, każdy taki moment to koniec relacji, bo za mało seksu?

[Monia284]

Myślę że seks nie musi być priorytetem. Może być ważny. Jednak dla mnie inna jest sytuacja gdy partner jest chory a inna gdy np odmawia cały czas i ma dużo niższe libido. Normalny człowiek zawsze zrozumie chorobę. Do tego wiadomo że to stan przejściowy. Osobiście podoba mi się to że z partnerem mamy podobne libido i mocno na siebie działamy. Nawet jeżeli człowiek jest zmęczony i nie ma seksu to i tak jest czułość czy okazywanie jak bardzo się sobie podobamy. To nie wyklucza przecież że łączy ludzi coś więcej niż seks w innych sferach też jest dobrze. Jak ludzi łączy sam seks to faktycznie kiepsko jak i głęboka więź plus fajny seks to jest super a da się.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ryba147]

Napisane przez Monia284

Myślę że seks nie musi być priorytetem. Może być ważny. Jednak dla mnie inna jest sytuacja gdy partner jest chory a inna gdy np odmawia cały czas i ma dużo niższe libido. Normalny człowiek zawsze zrozumie chorobę. Do tego wiadomo że to stan przejściowy. Osobiście podoba mi się to że z partnerem mamy podobne libido i mocno na siebie działamy. Nawet jeżeli człowiek jest zmęczony i nie ma seksu to i tak jest czułość czy okazywanie jak bardzo się sobie podobamy. To nie wyklucza przecież że łączy ludzi coś więcej niż seks w innych sferach też jest dobrze. Jak ludzi łączy sam seks to faktycznie kiepsko jak i głęboka więź plus fajny seks to jest super a da się.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokładnie. Po tym jak się rozeszliśmy jestem sam już kilka miesięcy i będąc sam po prostu rozumiem, że nie mam jak uprawiać seksu i z kim (tzn wiem, że mógłbym go gdzieś szukać poza związkiem, ale nie mam ochoty) i jakoś to akceptuję. Kiedy nie ma tej drugiej osoby jako bodźca. Po prostu jest inaczej. Tak samo logicznym jest, że jak ktoś ma problem ze zdrowiem, to się po prostu rozumie.
Chodzi o sytuacje, w której partnerka na przykład mówi, że seks sprawia jej ogromną frajdę, jak się kochacie to dochodzi kilka razy podczas wieczoru, na co dzień potrafi być kokieteryjna, uwodzić i budować napięcie, ale seks jest zbyt rzadko. Po prostu zbyt duża różnica, żeby być w stanie tak żyć cały czas.

[Monia284]

Doskonale rozumiem. Mimo że jestem kobietą też mam spore potrzeby myślę i gdy jest to ukochana osoba obój to chce tego seksu dużo. Tylko jak pisałam jak jest chorobą to nie mam żadnego problemu ze seksu nie ma. Wspieram i jestem obok. Jak byłam singielka to też daje rade. Nie rzuciłabym się na byle kogo też. Coś musi dwojga ludzi łączyć. Z nieznajomym to nie. Dla samego tylko seksu też nie. Jak obydwoje ludzi mają podobne potrzeby to nikt nie musi się zmuszać i jest naprawdę fajnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[SukDuken1]

Różnica w temperamentach moim zdaniem prędzej czy później doprowadzi do frustracji jednej ze stron. Jeśli para nie podejmie rozmowy, i rozwiązania tematu, są dwie drogi. Rozstanie, albo zdrada.