strachliwe niemowle

[kasiunia82]

Moj 7 miesięczny synek strasznie boi się nowych osób, zarówno kiedy ktoś odwiedza nas w domu jak i my wybieramy sie do kogoś, reaguje strasznym krzykiem a później płaczem, żadne uspokajanie nie pomaga, mało tego sam sie jeszcze nakręca, niby płacze, ale wciaż zerka na te osoby ale kiedy wybieramy sie do centrum handlowego to nic sie nie dzieje, nie wiem co robić, czy to minie?

[sasanka]

minie ten typ tak ma, chociaż wiem jakie to potrafi być smutne i uciążliwe..... Moja mała skończyła 2,5 roku ( wkrótce 3 ), też jest typem wrażliwca, ale coraz bardziej sie uspołecznia, a wręcz ostatnio mnie zaskakuje

[gosiaczek071]

haha to nic, moja nie lubila jak ja ktokolwiek inny bral na rece poza mną. nawet moj maz nie mogl, nie mowiac o babci czy ciociach.

wydaje mi sie, ze minie ale ty tez powinnas sie troche do tego przylozyc. i te osobby, ktorych maluch sie "boi". mozesz np dac tej osobie cos atrakcyjnego do reki, niech probuje zabawic dziecko.

wiem, ze niestety niektorzy jak widza, ze dziecko na ich widok placze albo uciekaja gdzies pieprz rosnie albo sie "rozczulaja" nad dzieckiem. a wlasnie moim zdaniem powinno sie robic na odrot, stroic jakies miny, wydawac dzwieki, zeby dziecko odczulo tą osobe jako potencjalne zrodklo zabawy tak bylo u nas. a teraz moja prawie 2 letnia corka nikogo sie nie boi, jest bardzo smiala. NAwet do obcych.

[alkamor]

minie mu to ...trzeba przeczekać i tyle...nic na siłę

[Puma13]

Minie, my tak mieliśy jak mała miała ok 8 miesięcy. Trwało to ok miesiąca, dwóch. Ja jestem zdania, że nie należy na siłę pokazywać tej osoby i przekonywać, że ona nic złego nie zrobi, ale to moje zdanie.
Teraz moja mała ma dwa i pół roku i nie boi się niczego, więc i tobie życzę cierpliwosci.

[Hela28]

Grunt to do niczego nie zmuszac.Moj maly bal sie odkurzacza, bo pierwszy raz odkurzacz pojawil sie u nas w domu jak syn mial 10 msc i jak go wlaczalam do darl sie niemilosierni,na poczatku myslalam ze bede go wlaczac nie przejmujac sie placzem , ze sie przyzwyczai , ale gdy przy okazji wizyty u lekarza powiedzielismy mu o tym to on poradzil zeby odkurzac jak dziecka nie ma w domu , czyli zabrac na spacer niech tatus odkurza.Podzialalo z czasem na widok odkurzacza przestal plakac.

W przypadku nowych osob mniej wiecej to samo do niczego nie zmuszac , nie dawac na sile na rece itp., jedynie mozna mowic tym osoba zeby jakos zabawialy :usmiechaly sie , pokazywaly zabawki itp.

Powodzenia!!

[Salomea1]

Moja też należała do starchliwych dzieci i jak płakała na widok obcych to prosiłam,żeby się nie narzucali dziecku, tzn nic na siłę. A wrecz żeby ignorowali małą. I mała jak widziała,ze oni nie chcą jej brac na rece, anie nie robią starsznych min i nie robią gwałtownych ruchów to zezwalała na ich obecnosć.

[kasiunia82]

Super, ciesze się ,że to przejdzie, naprawde mnie pocieszyłyście

[Salomea1]

Naprawdę nic na siłę. Teraz moja córa ma 14 m-cy i jak ktoś obcy przychodzi to potrzebuje kilka minut bez narzucania i sama podchodzi i zaczepia.

[bratek 06]

to minie, mój roczniak też jest strachliwy, ale z każdym miesiącem jest coraz lepiej

[SoNeRa]

jeden z moich bliźniaków też tak miał - mniej więcej koło7 miesiąca się to zaczęło - z racji, że mamy 2 dzieci na raz jesteśmy sami za granicą ciężko było nam wychodzić do innych ludzi.
Ale postanowiłam to zmienić i coraz więcej wychodziliśmy i synek coraz mniej płakał aż teraz jest już ok ma teraz skończone 11 miesięcy.
Poza tym to typowe bo to okres lęku separacyjnego.

Moja rada to wychodz z nim do znajomych gdzie są dzieci. I nic na siłę nie dawaj go na ręce nikomu jak tak płacze i się boi. Może wyjdz z nim do innego pokoju jak się uspokoi, oswoi z nowym miejscem znów wróć.
U nas to skutkowało. Na początku długo mu zajmowało oswojenie się z osobami ale potem już coraz krócej.
Zabieraj zabawki jak wychodzicie do kogoś kto nie ma dzieci.


aż nie wierzę bo u nas to wyglądało identycznie płakał i znów patrzył na tą osobę i znów się nakręcał - masakra!
W Kościele czy w sklepie tak jak piszesz wszystko ok!
ale w bliskim kontakcie z innymi lub w mniejszym pomieszczeniu takim jak pokój - to była masakra!!

życzę powodzenia - wiem jakie to przykre i uciążliwe zarazem bo u mnie był moment, że obaj chłopcy to przechodzili ale jeden z nich jakoś szybko z tego "wyrósł"a drugiemu zajęło to pare miesięcy.

[Salomea1]

Napisane przez SoNeRa

aż nie wierzę bo u nas to wyglądało identycznie płakał i znów patrzył na tą osobę i znów się nakręcał - masakra!
W Kościele czy w sklepie tak jak piszesz wszystko ok!
ale w bliskim kontakcie z innymi lub w mniejszym pomieszczeniu takim jak pokój - to była masakra!

U nas był koszmar jak szwagier przyjechał na weekend z dziewczyną. Córa prawie przez cały dzień nie mogła przebywać z nim w jednym pomieszczeniu, a nową ciocię pokochała od pierwszego wejrzenia.