Dziewczyna + dziewczyna.. ?

[Schizophrenia]

Cześć.
Otóz ostatnio dzieją się dość.. dziwne rzeczy. Nie wiem, czy to zwykłe buzowanie hormonów, zauroczenie, czy.. zakochanie?
Na początku grudnia zeszłego roku poznałam fajną dziewczynę. Na początku rozmawiałyśmy ze sobą naprawdę sporo. Potem kontakt urwał się na trochę, i to z mojej winy. Jest biseksualna, była w powazniejszym związku z dziewczyną.
Kontakt odnowił się, a ja zdałam sobie sprawę, jak bardzo tej dziewczyny mi brakowało, i jak bardzo ją.. lubię? Nie wiem, jak to nazwać, bo naprawdę dziwnie się z tym czuję. To nie jest takie zwykłe "lubienie".. Często rozmawiamy tez na gadu-gadu. To jasne, ze tam łatwiej jest rozmawiać, prawda? Wtedy zdobywam się na większe wyznania, powiedzenie jej o mojej tęsknocie, i tak dalej..
Ona sama czuła się, z tego co wynikło - bardzo, ale to bardzo podobnie. Często mówimy sobie rzeczy, której nie powiedziałabym innej dziewczynie.. I tak słowa, które tu piszę nie oddają tego, jak się przy niej czuje. Jak przy kimś magicznym, takim nieosiąganym. Idealnym. A zarazem czuję się bezpiecznie, czuję taką chęć poznania jej całej, dosłownie. Tak, jakbym bardzo czegoś pragnęła, ale zarazem się bała.
Nie wiem kompletnie, jak jej jakoś delikatnie powiedzieć, co czuję.. Jest najwspanialszą kobietą, jaką dotychczas poznałam w swoim zyciu, i nie chciałabym znowu jej stracić, tak na dobre..
Taką tęsknotę do jej osoby, nazwałam po prostu głodem. Bo tak się czuje, gdy jej nie ma. Jak na głodzie..
Dodam, ze mam 19 lat.

[klempaa]

Napisane przez Schizophrenia

Cześć.
Otóz ostatnio dzieją się dość.. dziwne rzeczy. Nie wiem, czy to zwykłe buzowanie hormonów, zauroczenie, czy.. zakochanie?
Na początku grudnia zeszłego roku poznałam fajną dziewczynę. Na początku rozmawiałyśmy ze sobą naprawdę sporo. Potem kontakt urwał się na trochę, i to z mojej winy. Jest biseksualna, była w powazniejszym związku z dziewczyną.
Kontakt odnowił się, a ja zdałam sobie sprawę, jak bardzo tej dziewczyny mi brakowało, i jak bardzo ją.. lubię? Nie wiem, jak to nazwać, bo naprawdę dziwnie się z tym czuję. To nie jest takie zwykłe "lubienie".. Często rozmawiamy tez na gadu-gadu. To jasne, ze tam łatwiej jest rozmawiać, prawda? Wtedy zdobywam się na większe wyznania, powiedzenie jej o mojej tęsknocie, i tak dalej..
Ona sama czuła się, z tego co wynikło - bardzo, ale to bardzo podobnie. Często mówimy sobie rzeczy, której nie powiedziałabym innej dziewczynie.. I tak słowa, które tu piszę nie oddają tego, jak się przy niej czuje. Jak przy kimś magicznym, takim nieosiąganym. Idealnym. A zarazem czuję się bezpiecznie, czuję taką chęć poznania jej całej, dosłownie. Tak, jakbym bardzo czegoś pragnęła, ale zarazem się bała.
Nie wiem kompletnie, jak jej jakoś delikatnie powiedzieć, co czuję.. Jest najwspanialszą kobietą, jaką dotychczas poznałam w swoim zyciu, i nie chciałabym znowu jej stracić, tak na dobre..
Taką tęsknotę do jej osoby, nazwałam po prostu głodem. Bo tak się czuje, gdy jej nie ma. Jak na głodzie..
Dodam, ze mam 19 lat.

Spotkac się i pogadac- tak po prostu.

Powodzenia

[guska]

Napisane przez Schizophrenia

I tak słowa, które tu piszę nie oddają tego, jak się przy niej czuje. Jak przy kimś magicznym, takim nieosiąganym. Idealnym. A zarazem czuję się bezpiecznie, czuję taką chęć poznania jej całej, dosłownie. Tak, jakbym bardzo czegoś pragnęła, ale zarazem się bała.
Nie wiem kompletnie, jak jej jakoś delikatnie powiedzieć, co czuję.. Jest najwspanialszą kobietą, jaką dotychczas poznałam w swoim zyciu, i nie chciałabym znowu jej stracić, tak na dobre..
Taką tęsknotę do jej osoby, nazwałam po prostu głodem. Bo tak się czuje, gdy jej nie ma. Jak na głodzie..

Powiedz jej to. Tak po prostu, nie masz nic do stracenia, tym bardziej, że jest ona bi. A tak btw.. Czy ona nie jest jeszcze z tą dziewczyną?

[Schizophrenia]

Napisane przez guska

Powiedz jej to. Tak po prostu, nie masz nic do stracenia, tym bardziej, że jest ona bi. A tak btw.. Czy ona nie jest jeszcze z tą dziewczyną?

Nie, nie jest.. zerwały ze sobą dwa miesiące temu..

[klempaa]

No to do dzieła

[ninfomane]

może zwyczajnie jesteś ciekawa, jak to jest z kobietą?
porozmawiajcie, spotajcie się 3mam kciuki

[marysienka]

Ja też myślę, że nie masz nic do stracenia, spróbuj a sie przekonasz

[kitkulka]

Spróbuj, co Ci szkodzi

[Lexie]

To co piszesz brzmi jakbyś się zauroczyła, może i zakochała, więc może tak jest faktycznie Może mniej gadaj z nią na gg a częściej się spotykaj twarzą w twarz, to swzybciej dojdziesz do tego co wobec niej czujesz?

[Caterina666]

Napisane przez Schizophrenia

Cześć.
Otóz ostatnio dzieją się dość.. dziwne rzeczy. Nie wiem, czy to zwykłe buzowanie hormonów, zauroczenie, czy.. zakochanie?
Na początku grudnia zeszłego roku poznałam fajną dziewczynę. Na początku rozmawiałyśmy ze sobą naprawdę sporo. Potem kontakt urwał się na trochę, i to z mojej winy. Jest biseksualna, była w powazniejszym związku z dziewczyną.
Kontakt odnowił się, a ja zdałam sobie sprawę, jak bardzo tej dziewczyny mi brakowało, i jak bardzo ją.. lubię? Nie wiem, jak to nazwać, bo naprawdę dziwnie się z tym czuję. To nie jest takie zwykłe "lubienie".. Często rozmawiamy tez na gadu-gadu. To jasne, ze tam łatwiej jest rozmawiać, prawda? Wtedy zdobywam się na większe wyznania, powiedzenie jej o mojej tęsknocie, i tak dalej..
Ona sama czuła się, z tego co wynikło - bardzo, ale to bardzo podobnie. Często mówimy sobie rzeczy, której nie powiedziałabym innej dziewczynie.. I tak słowa, które tu piszę nie oddają tego, jak się przy niej czuje. Jak przy kimś magicznym, takim nieosiąganym. Idealnym. A zarazem czuję się bezpiecznie, czuję taką chęć poznania jej całej, dosłownie. Tak, jakbym bardzo czegoś pragnęła, ale zarazem się bała.
Nie wiem kompletnie, jak jej jakoś delikatnie powiedzieć, co czuję.. Jest najwspanialszą kobietą, jaką dotychczas poznałam w swoim zyciu, i nie chciałabym znowu jej stracić, tak na dobre..
Taką tęsknotę do jej osoby, nazwałam po prostu głodem. Bo tak się czuje, gdy jej nie ma. Jak na głodzie..
Dodam, ze mam 19 lat.

Spotkaj się z nią i porozmawiajcie szczerze. To będzie najlepsze rozwiązanie.

A miałaś już tak wczesniej, ze interesowały Cię dziewczyny,
czy raczej w związkach z facetami byłaś?

[Schizophrenia]

Raz było tylko tak, ze interesowała mnie dziewczyna. Ona była starsza, prawie o cztery lata i uznała mnie chyba za małolatę (miałam wtedy 17 lat )
Spotykam się z nią często, praktycznie [w miarę moziwości] codziennie.
Tylko kompletnie nie wiem jak się zabrać do takiej rozmowy.
Jestem z nią umówiona dzisiaj, na dziewiątą..
Jak znam zycie, zestresuję się jak głupia.

[klempaa]

A moze nie mów, tylko spróbuj np. za rękę wziąc, przytulic/pocałowac w policzek na powitanie (nie wiem, jak daleko zaszłyscie ) itd itp?

[maczupikczu]

woow
kurde ciezko jest cos wymyslic w schemacie facet kobieta, a teraz kobieta kobieta, mysle jednak jak wiekszosc tutaj, ze najlepsze rozwiazanie to sie spotkac i pogadac najnormalniej w swiecie
a sluchaj czy ty bylas kiedys z facetem w takich relacjach?? bo to moze tez byc troche tak ze skoro nie mialas faceta to moze w pewnym sensie ona odgrywa taka role ktorej ci np brakuje, a ze jest kobieta to cie to pociaga
nie wiem czy za bardzo nie zamotalam, w kazdym badz razie trzymam za ta sprawe uczuciowa

[Schizophrenia]

Napisane przez maczupikczu

woow
kurde ciezko jest cos wymyslic w schemacie facet kobieta, a teraz kobieta kobieta, mysle jednak jak wiekszosc tutaj, ze najlepsze rozwiazanie to sie spotkac i pogadac najnormalniej w swiecie
a sluchaj czy ty bylas kiedys z facetem w takich relacjach?? bo to moze tez byc troche tak ze skoro nie mialas faceta to moze w pewnym sensie ona odgrywa taka role ktorej ci np brakuje, a ze jest kobieta to cie to pociaga
nie wiem czy za bardzo nie zamotalam, w kazdym badz razie trzymam za ta sprawe uczuciowa

Chodzi Ci o to, czy miałam faceta w ogóle? Miałam. I nie ze wtedy, kiedy mialam 5 lat, w przedszkolu. W ogóle ostatnio miała tyle nauki, ze trochę to zaniedbałam. Pisząc "to" mam na myśli sferę uczuciową.
zresztą, jakoś specjalnie nie szukam. Nie jestem jakąś desperatką ze "Ja muszę go mieć!" i koniec. Nie ciągnie mnie na siłę. Owszem, paru kumpli mam, ale to zawsze róznica..
I wiecie. Te wszystkie odczucia, które towarzyszyły mi przy zakochaniu, posyłanym w stronę faceta "powróciły" teraz ze zdwojoną, jak nie strojoną siłą, tylko ze do kobiety..

[maczupikczu]

chodzi mi o to, czy bylas w jakims zwiazku uczuciowym i cielesnym z facetem?
no ale wydaje mi sie, ze nie jestes jakas laska ktora tylko ciekawi jak to jest byc z kobieta, a wrecz przeciwnie bardziej emocjonalnie do tego podchodzisz, bo nie ma sensu zawracac glowy tej dziewczynie by np sprobowac jak to z kobieta moze byc teraz to moze byc takie "modne"

[Schizophrenia]

No tak, byłam w takim związku.
Nie, raczej nie jest to "esksperyment" z mojej strony. Chyba bym tak nie potrafiła, tylko zeby "sprawdzić jak to jest" zdaje mi się to po prostu nie fair.

Dziękuję Ci, i wam wszystkim za odpowiedzi

[maczupikczu]

nie ma sprawy i daj nam znac jak potoczyly sie sprawy, bo wszystkie tu trzymamy za ciebie/was

[Caterina666]

Napisane przez Schizophrenia

Raz było tylko tak, ze interesowała mnie dziewczyna. Ona była starsza, prawie o cztery lata i uznała mnie chyba za małolatę (miałam wtedy 17 lat )
Spotykam się z nią często, praktycznie [w miarę moziwości] codziennie.
Tylko kompletnie nie wiem jak się zabrać do takiej rozmowy.
Jestem z nią umówiona dzisiaj, na dziewiątą..
Jak znam zycie, zestresuję się jak głupia.

Nie stresuj się ;*
Napewno wszytsko dobrze pójdzie
trzymam kciuki

[Schizophrenia]

Jak mówiłam, spotkałam się z nią wczoraj, chwilę po dziewiątej.
Przyszła po mnie, potem razem poszłyśmy do restauracjo-kawiarenki. A po kiego grzyba iść do pełnego, głośnego klubu? Tym bardziej, ze w sobotę byłyśmy jeszcze z kilkoma przyjaciółmi z otoczenia.
No, i jak mówiłam - nieźle się zestresowałam. Nie, zebym od razu zaczęła jej tam gadać. Po prostu zawsze mam tak na początku.. Więc, zjadłyśmy, trochę wypiłyśmy. Nie ukrywam, było miło
Gdzieś koło 10:30 byłyśmy juz na dłuuuugim spacerze w okolicach lasu. Nie wiem, jak to się stało, ze tyle czasu w stanie byłam chodzić. I w tym lesie wcale nie było gorzej - przeciwnie, było baardzo dobrze :P
Kiedy wróciłam do domu, było juz ciemno, na dworze nikogo normalnego. Wróciłam z tego lasu gdzieś koło pierwszej trzydzieści - drugiej. I nie byłam prawie w ogóle zmęczona. Nakazałam [!] jej zostać u mnie, bo nie wyobrazam sobie, bym mogła ją samą do domu puścić o tej porze. Chciałam ją odprowadzić chociaz, ale wiadomo - wtedy ona powiedziała, ze odprowadzi mnie. Więc łaziłybyśmy tak w kółko, zapewne do rana
Więc zrobiłam herbatę, kawę, wyjęłam winko. I znowu, ciągłe gadanie. Lubię z nią rozmawiać, a szczególnie jej słuchać, więc czułam się jak w siódmym niebie
Wypiłam trochę tego wina, ale bez przesady, by mi jakoś specjalnie do głowy uderzyło
Siedziałyśmy tak, na tej mojej "salonowej" kanapie, ona przytulała mnie, a ja ją. Telewizor włączony został wcześniej, jednak nie zwracałam na niego uwagi. Przynajmniej ja, nie byłam w stanie
I dopiero o czwartej zasnęłam, nawet nie ruszając się z miejsca. Co ciekawe, dokładnie pamiętam co powiedziałam jej. I w sumie - na wpół spałam - na wpół byłam na jawie. I powiedziałam jej wszystko, co miałam do powiedzenia. I padłam, bo siły na nic więcej nie miałam.

Obudziłam się koło siódmej, moze ósmej zrobiłam śniadanko i tak dalej, umyłam, sratatata.
Obudziła się, przyszła do mnie i szczerze mówiąc.. trochę mi było głupio. No, bo wszystko jej powiedziałam, taka śnięta, nawet nie widziałamw tedy jaką ma minę, nie odpowiedziała - a przynajmniej tego nie zdązyłam usłyszeć.
I chyba trochę spanikowałam, jak powiedziiała, ze MUSI mi coś powiedzieć.. I powiedziała. ze nie wie jak zacząć, ze ma mętlik w głowie, nie potrafi jakoś tego ubrać w słowa. Ale w końcu się zdobyła i w sumie.. powiedziała prawie to samo.
Przez chwilę myślałam, ze śpię, no ale.. To chyba niemozliwe, skoro czułam ją tak namacalnie.
Teraz Ania, bo tak ma na imię poszła do siebie. Mieszka jeszcze z tatą, a napisała mu tylko SMS'a "Wrócę jutro." więc mogł się o nią trochę martwić mimo, ze jest w moim wieku..
I znowu jesteśmy umówione, na dzisiaj wieczór.

Chciałam Wam podziękować za te wszystkie rady i wsparcie, bo to mi naprawdę pomogło.

[klempaa]

Brawo no to teraz szczęścia duzo

[ineczkaxD]

Wow! To gratulacje Ciekawi mnie tylko, co sobie powiedziałyście

[Caterina666]

Napisane przez Schizophrenia

Jak mówiłam, spotkałam się z nią wczoraj, chwilę po dziewiątej.
Przyszła po mnie, potem razem poszłyśmy do restauracjo-kawiarenki. A po kiego grzyba iść do pełnego, głośnego klubu? Tym bardziej, ze w sobotę byłyśmy jeszcze z kilkoma przyjaciółmi z otoczenia.
No, i jak mówiłam - nieźle się zestresowałam. Nie, zebym od razu zaczęła jej tam gadać. Po prostu zawsze mam tak na początku.. Więc, zjadłyśmy, trochę wypiłyśmy. Nie ukrywam, było miło
Gdzieś koło 10:30 byłyśmy juz na dłuuuugim spacerze w okolicach lasu. Nie wiem, jak to się stało, ze tyle czasu w stanie byłam chodzić. I w tym lesie wcale nie było gorzej - przeciwnie, było baardzo dobrze :P
Kiedy wróciłam do domu, było juz ciemno, na dworze nikogo normalnego. Wróciłam z tego lasu gdzieś koło pierwszej trzydzieści - drugiej. I nie byłam prawie w ogóle zmęczona. Nakazałam [!] jej zostać u mnie, bo nie wyobrazam sobie, bym mogła ją samą do domu puścić o tej porze. Chciałam ją odprowadzić chociaz, ale wiadomo - wtedy ona powiedziała, ze odprowadzi mnie. Więc łaziłybyśmy tak w kółko, zapewne do rana
Więc zrobiłam herbatę, kawę, wyjęłam winko. I znowu, ciągłe gadanie. Lubię z nią rozmawiać, a szczególnie jej słuchać, więc czułam się jak w siódmym niebie
Wypiłam trochę tego wina, ale bez przesady, by mi jakoś specjalnie do głowy uderzyło
Siedziałyśmy tak, na tej mojej "salonowej" kanapie, ona przytulała mnie, a ja ją. Telewizor włączony został wcześniej, jednak nie zwracałam na niego uwagi. Przynajmniej ja, nie byłam w stanie
I dopiero o czwartej zasnęłam, nawet nie ruszając się z miejsca. Co ciekawe, dokładnie pamiętam co powiedziałam jej. I w sumie - na wpół spałam - na wpół byłam na jawie. I powiedziałam jej wszystko, co miałam do powiedzenia. I padłam, bo siły na nic więcej nie miałam.

Obudziłam się koło siódmej, moze ósmej zrobiłam śniadanko i tak dalej, umyłam, sratatata.
Obudziła się, przyszła do mnie i szczerze mówiąc.. trochę mi było głupio. No, bo wszystko jej powiedziałam, taka śnięta, nawet nie widziałamw tedy jaką ma minę, nie odpowiedziała - a przynajmniej tego nie zdązyłam usłyszeć.
I chyba trochę spanikowałam, jak powiedziiała, ze MUSI mi coś powiedzieć.. I powiedziała. ze nie wie jak zacząć, ze ma mętlik w głowie, nie potrafi jakoś tego ubrać w słowa. Ale w końcu się zdobyła i w sumie.. powiedziała prawie to samo.
Przez chwilę myślałam, ze śpię, no ale.. To chyba niemozliwe, skoro czułam ją tak namacalnie.
Teraz Ania, bo tak ma na imię poszła do siebie. Mieszka jeszcze z tatą, a napisała mu tylko SMS'a "Wrócę jutro." więc mogł się o nią trochę martwić mimo, ze jest w moim wieku..
I znowu jesteśmy umówione, na dzisiaj wieczór.

Chciałam Wam podziękować za te wszystkie rady i wsparcie, bo to mi naprawdę pomogło.

nO to super
gratulacje
jak najwięcej szczęśćia
i pisz jak wam się dalej układa

[nicka01]

Napisane przez Schizophrenia

Jak mówiłam, spotkałam się z nią wczoraj, chwilę po dziewiątej.
Przyszła po mnie, potem razem poszłyśmy do restauracjo-kawiarenki. A po kiego grzyba iść do pełnego, głośnego klubu? Tym bardziej, ze w sobotę byłyśmy jeszcze z kilkoma przyjaciółmi z otoczenia.
No, i jak mówiłam - nieźle się zestresowałam. Nie, zebym od razu zaczęła jej tam gadać. Po prostu zawsze mam tak na początku.. Więc, zjadłyśmy, trochę wypiłyśmy. Nie ukrywam, było miło
Gdzieś koło 10:30 byłyśmy juz na dłuuuugim spacerze w okolicach lasu. Nie wiem, jak to się stało, ze tyle czasu w stanie byłam chodzić. I w tym lesie wcale nie było gorzej - przeciwnie, było baardzo dobrze :P
Kiedy wróciłam do domu, było juz ciemno, na dworze nikogo normalnego. Wróciłam z tego lasu gdzieś koło pierwszej trzydzieści - drugiej. I nie byłam prawie w ogóle zmęczona. Nakazałam [!] jej zostać u mnie, bo nie wyobrazam sobie, bym mogła ją samą do domu puścić o tej porze. Chciałam ją odprowadzić chociaz, ale wiadomo - wtedy ona powiedziała, ze odprowadzi mnie. Więc łaziłybyśmy tak w kółko, zapewne do rana
Więc zrobiłam herbatę, kawę, wyjęłam winko. I znowu, ciągłe gadanie. Lubię z nią rozmawiać, a szczególnie jej słuchać, więc czułam się jak w siódmym niebie
Wypiłam trochę tego wina, ale bez przesady, by mi jakoś specjalnie do głowy uderzyło
Siedziałyśmy tak, na tej mojej "salonowej" kanapie, ona przytulała mnie, a ja ją. Telewizor włączony został wcześniej, jednak nie zwracałam na niego uwagi. Przynajmniej ja, nie byłam w stanie
I dopiero o czwartej zasnęłam, nawet nie ruszając się z miejsca. Co ciekawe, dokładnie pamiętam co powiedziałam jej. I w sumie - na wpół spałam - na wpół byłam na jawie. I powiedziałam jej wszystko, co miałam do powiedzenia. I padłam, bo siły na nic więcej nie miałam.

Obudziłam się koło siódmej, moze ósmej zrobiłam śniadanko i tak dalej, umyłam, sratatata.
Obudziła się, przyszła do mnie i szczerze mówiąc.. trochę mi było głupio. No, bo wszystko jej powiedziałam, taka śnięta, nawet nie widziałamw tedy jaką ma minę, nie odpowiedziała - a przynajmniej tego nie zdązyłam usłyszeć.
I chyba trochę spanikowałam, jak powiedziiała, ze MUSI mi coś powiedzieć.. I powiedziała. ze nie wie jak zacząć, ze ma mętlik w głowie, nie potrafi jakoś tego ubrać w słowa. Ale w końcu się zdobyła i w sumie.. powiedziała prawie to samo.
Przez chwilę myślałam, ze śpię, no ale.. To chyba niemozliwe, skoro czułam ją tak namacalnie.
Teraz Ania, bo tak ma na imię poszła do siebie. Mieszka jeszcze z tatą, a napisała mu tylko SMS'a "Wrócę jutro." więc mogł się o nią trochę martwić mimo, ze jest w moim wieku..
I znowu jesteśmy umówione, na dzisiaj wieczór.

Chciałam Wam podziękować za te wszystkie rady i wsparcie, bo to mi naprawdę pomogło.

[simplicity]

To świetnie, że się zdobyłaś na odwagę! Widzisz, naprawdę warto było Mimo, że się nie wypowiedziałam w wątku, to jednak trzymałam mocno kciuki za Ciebie - a teraz będę trzymać za Was, żeby się udało Dużo szczęścia!

[maczupikczu]

super super super
oby bylo juz tylko z gorki teraz

[Wenila]

a może po prostu imponuje Ci albo jest przyjaciółką której brakowało i stąd takie właśnie uczucie