Zwolnić się?

[juka_juka]

Cześć dziewczyny.Potrzebuje rady.Długo szukałam pracy,mimo że jestem wykształcona niczego nie mogłam znaleźć.Cudem dostałam prace,umowa zlecenie...w markecie..zarobki poniżej średniej krajowej.Jest to praca fizyczna,wykładanie towaru.Jest bardzo ciężko,nie daje po prostu rady fizycznie.Atmosfera pracy nieciekawa.Kiedy mam iść do pracy to nie mogę spać,ciągle myśle o pracy,śni mi sie.Nie potrafie cieszyć się z życia,wyżywam się na mężu.Mysłałam że gdy dostane pracę to będę wniebowzięta a teraz czuje się gorzej niż wtedy gdy byłam bezrobotna.Nie wiem co robić.Zdaje sobie sprawę że gdybym się zwolniła kolejna prace mogę dostać albo i nie.To nie jest lenistwo,chce pracować.Ale nie tam...Wracam kompletnie wyczerpana,wszystko mnie boli,cale ciało w siniakach.Na dodatek mam lęk wysokości a muszę pracować na drabinie,boję się,chwieję,mało nie spadłam.Nie wiem co robić..Zwolnić się ale zacisnać pasa i szukać,czy tkwić w tym dla tych paru groszy...

[201803290936]

Napisane przez juka_juka

Cześć dziewczyny.Potrzebuje rady.Długo szukałam pracy,mimo że jestem wykształcona niczego nie mogłam znaleźć.Cudem dostałam prace,umowa zlecenie...w markecie..zarobki poniżej średniej krajowej.Jest to praca fizyczna,wykładanie towaru.Jest bardzo ciężko,nie daje po prostu rady fizycznie.Atmosfera pracy nieciekawa.Kiedy mam iść do pracy to nie mogę spać,ciągle myśle o pracy,śni mi sie.Nie potrafie cieszyć się z życia,wyżywam się na mężu.Mysłałam że gdy dostane pracę to będę wniebowzięta a teraz czuje się gorzej niż wtedy gdy byłam bezrobotna.Nie wiem co robić.Zdaje sobie sprawę że gdybym się zwolniła kolejna prace mogę dostać albo i nie.To nie jest lenistwo,chce pracować.Ale nie tam...Wracam kompletnie wyczerpana,wszystko mnie boli,cale ciało w siniakach.Na dodatek mam lęk wysokości a muszę pracować na drabinie,boję się,chwieję,mało nie spadłam.Nie wiem co robić..Zwolnić się ale zacisnać pasa i szukać,czy tkwić w tym dla tych paru groszy...

Porozmawiałaś o tym z mężem? Co on na to? Bo jednak decyzja o rzuceniu pracy najpierw powinna być obgadana w domu, z osobą, której to również bezpośrednio dotyczy (na męża spadnie znowu całość utrzymania gospodarstwa domowego).

[201607040946]

A miałaś mniej więcej pojęcie, że ta praca właśnie tak wygląda?

[anndan]

Pierwsza moja myśl - oczywiście, że sie zwolnij! Ale łatwo powiedzieć, gdy ma się to szczęście, że robię to co lubię i to za w miarę przyzwoite pieniądze może zacznij szukać czegoś innego pracując jeszcze trochę w tym sklepie?

[juka_juka]

Napisane przez Doris1981

Porozmawiałaś o tym z mężem? Co on na to? Bo jednak decyzja o rzuceniu pracy najpierw powinna być obgadana w domu, z osobą, której to również bezpośrednio dotyczy (na męża spadnie znowu całość utrzymania gospodarstwa domowego).

Na początku myślał że po prostu mam stres,w nowym miejscu,wśród nowych ludzi.Po kilku dniach zobaczył że jestem zupełnie inna i zapytał co się dzieje.Opowiedziałam mu jak to wygląda,powiedział że jeśli naprawdę nie daje rady to żebym się zwolniła.Chyba że po prostu po pewnym czasie wyrobie się fizycznie,że organizm się przyzwyczai i dam radę.Pozostaje główny problem,rodzina zacznie mówić że nie chce mi się pracować,że wybrzydzam,że takie bezrobocie
.A to nie tak.Bardzo chcę.

---------- Dopisano o 17:47 ---------- Poprzedni post napisano o 17:44 ----------

Napisane przez kaguya

A miałaś mniej więcej pojęcie, że ta praca właśnie tak wygląda?

Wiedziałam że wykładanie towaru to wykładanie towaru.Nie wiedziałam że w praktyce wygląda to tak że mam zarzucic na samą górę półki pudła ważące czasami po 10,15 kg.W dodatku w wyznaczonym czasie.

[201803290936]

Skoro masz sprawę obgadaną z mężem i sytuacja się nie poprawia, a pogarsza, to cóż, chyba nie ma się nad czym zastanawiać.

Ale na przyszłość sobie przemyśl jakie w ogóle masz kwalifikacje, umiejętności i czy masz szansę na inną pracę. Może czas się przebranżowić, nauczyć czegoś nowego.

[zlotniczanka]

Napisane przez juka_juka

Na początku myślał że po prostu mam stres,w nowym miejscu,wśród nowych ludzi.Po kilku dniach zobaczył że jestem zupełnie inna i zapytał co się dzieje.Opowiedziałam mu jak to wygląda,powiedział że jeśli naprawdę nie daje rady to żebym się zwolniła.Chyba że po prostu po pewnym czasie wyrobie się fizycznie,że organizm się przyzwyczai i dam radę.Pozostaje główny problem,rodzina zacznie mówić że nie chce mi się pracować,że wybrzydzam,że takie bezrobocie
.A to nie tak.Bardzo chcę.

---------- Dopisano o 17:47 ---------- Poprzedni post napisano o 17:44 ----------




Wiedziałam że wykładanie towaru to wykładanie towaru.Nie wiedziałam że w praktyce wygląda to tak że mam zarzucic na samą górę półki pudła ważące czasami po 10,15 kg.W dodatku w wyznaczonym czasie.

nie przejmuj się rodziną - będą gadać, ale jak znajdziesz inną pracę, to przestaną. Albo znajdą szybko inny, ciekawszy temat. Podejrzewam, że strach przed nimi jest większy, niż to co faktycznie mogą strasznego powiedzieć. A zresztą nawet jeśli - sponsorują Ci życie, że mają prawo się czepiać? Albo w razie czego do psychologa zaprowadzą, jak wpadniesz w depresję?
Moim zdaniem, zacznij szukać pracy innej już teraz, zaraz. Moje doświadczenie jest takie, że jak szukasz pracy jako "zatrudniona" to jesteś bardziej wartościowym nabytkiem, niż jako bezrobotna. Twórz cv i uderzaj w miejsca, gdzie podejrzewasz że może być lepiej.

[Dotka90]

Piszesz, że jesteś wykształcona. Jakie masz to wykształcenie, że nie mogłaś znaleźć ŻADNEJ innej pracy, niz ta, na u. zlecenie?

Pracowałaś gdzieś wcześniej? Masz jakieś doświadczenie?

[ama]

Napisane przez juka_juka

Cześć dziewczyny.Potrzebuje rady.Długo szukałam pracy,mimo że jestem wykształcona niczego nie mogłam znaleźć.Cudem dostałam prace,umowa zlecenie...w markecie..zarobki poniżej średniej krajowej.Jest to praca fizyczna,wykładanie towaru.Jest bardzo ciężko,nie daje po prostu rady fizycznie.Atmosfera pracy nieciekawa.Kiedy mam iść do pracy to nie mogę spać,ciągle myśle o pracy,śni mi sie.Nie potrafie cieszyć się z życia,wyżywam się na mężu.Mysłałam że gdy dostane pracę to będę wniebowzięta a teraz czuje się gorzej niż wtedy gdy byłam bezrobotna.Nie wiem co robić.Zdaje sobie sprawę że gdybym się zwolniła kolejna prace mogę dostać albo i nie.To nie jest lenistwo,chce pracować.Ale nie tam...Wracam kompletnie wyczerpana,wszystko mnie boli,cale ciało w siniakach.Na dodatek mam lęk wysokości a muszę pracować na drabinie,boję się,chwieję,mało nie spadłam.Nie wiem co robić..Zwolnić się ale zacisnać pasa i szukać,czy tkwić w tym dla tych paru groszy...

Zwalniać się. I to już. Skoro mąż cię utrzyma to w ogóle nie ma po tam tkwić.

[szamankaa]

Ja Ci radzę szukać nowej pracy, bo szkoda Twojej psychiki.

[lulka19]

Jeżeli zarabiasz poniżej średniej krajowej (4 tys brutto) to i tak bardzo dużo, więc ja bym z tej pracy nie rezygnowała

[ama]

Napisane przez lulka19

Jeżeli zarabiasz poniżej średniej krajowej (4 tys brutto) to i tak bardzo dużo, więc ja bym z tej pracy nie rezygnowała

Tylko zauważ, że poniżej średniej krajowej to jest i 2500 na rękę, i 1300.
Swoją drogą byłam przekanana, że średnia krajowa to ok. 3,5 brutto, czyli 2,5 na rękę. A wchodzę na stronę gus i za 2014 rok średnia to 3980,24, czyli prawie 3000 na rękę. Całkiem szybko nam ta średnia rośnie. Szkoda tylko, że dzieje się to kosztem rozwarstwiania zarobków.

[Dotka90]

Poza tym mnie się jednak wydaje, że to czepianie się słów i chodzi nie o pracę poniżej ŚREDNIEJ krajowej, a poniżej MINIMALNEJ krajowej.

[_malinowy_kisiel_]

Zdecydowanie zwolnij się... Zdrowie jest ważniejsze niż głupia praca. Jeśli będziesz zdeterminowana i zawzięta, na pewno znajdziesz inną, taką, w której będziesz się lepiej czuła.

[Zorzoli]

Napisane przez Dotka90

Piszesz, że jesteś wykształcona. Jakie masz to wykształcenie, że nie mogłaś znaleźć ŻADNEJ innej pracy, niz ta, na u. zlecenie?

Pracowałaś gdzieś wcześniej? Masz jakieś doświadczenie?

Wlasnie o to samo mialam sie pytac.
Teraz studia ma kazdy i znacza one prawie tyle co nic jak nie sa poparte innymi osiagnieciami.
Skoro nie moglas znalezc zadnej racy to wyciagnij z tego jakies wnioski.
Jak masz mozliwosc to oczywiscie zwolnij sie skoro ta praca cie meczy ale musisz tez obiektywnie ocenic swoje mozliwosc na rynku pracy.

[zlotniczanka]

Napisane przez lulka19

Jeżeli zarabiasz poniżej średniej krajowej (4 tys brutto) to i tak bardzo dużo, więc ja bym z tej pracy nie rezygnowała

przy wykładaniu towaru w markecie? To chyba w Anglii

[juka_juka]

Oczywiście praca poniżej minimalnej krajowej.Nawet 1 tys nie wychodzi ale nie pracuje codziennie.Skonczylam studia bez przyszlosci,obecnie jestem w trakcie przekwalifikowania się.Kończe szkole w czerwcu.Jeśli nic nie znajde w tym zawodzie to chce otworzyć swój interes.Miałam plan popracować tu poki nie skoncze szkoly.Ale nie daję rady.Z drugiej strony może z czasem bedę miała więcej siły i jednak przetrwam jakoś te kilka miesięcy..Nie wiem.Pracowała tak któraś z Was?Z czasem jest lepiej?

[zlotniczanka]

ja pracowałam w marketach na studiach, nawet miałam umowę o pracę na 3miesiące, jak mi się skończyła (była na okres próbny) to skakałam z radości. Wiem, że żadna praca nie hańbi, ale to nie było dla mnie, spalałam się tam. Brak dziennego światła, suche powietrze - nawet fizycznie było mi trudno to wytrzymać

[CarrieBra]

Nie napiszę nic innego jak poprzedniczki - zwolnij się, jeśli wypływa to na Twoje zdrowie i faktycznie nie dajesz rady. Zdrowie masz jedno, prac jeszcze będzie pewnie wiele. Tylko nawet jeśli się zwolnisz, nie możesz odpuścić poszukiwań pracy - wysyłaj CV, zawsze w torbie mniej CV, może będziesz akurat przechodzić obok jakieś fajnej firmy gdzie warto zostawić CV i jeszcze raz wysyłaj CV. Jeśli się nie zwolnisz z obecnej pracy, mimo jej posiadania cały czas wysyłam CV. Może coś się trafi... a z umowy zlecenia przecież z dnia na dzień możesz zrezygnować.