Dlaczego w pewnym momencie swojego życia człowiek dochodzi do wniosku, że ...

[Karolina2511]

nie może go spotkać już nic dobrego?
Właśnie doszłam do takiego wniosku. 5 letni nieudany związek, problemy w domu rodzinnym, szczególnie z ojczymem, utrata pracy, brak przyjaciół... no i miłość bez wzajemności...
Nie jestem sobie w stanie z tym poradzić już od dłuższego czasu. Naprawdę nie mam z kim porozmawiać o swoich problemach. Nigdy wcześniej nie byłam tak samotna.
Co raz częściej zaczynam myśleć, że tak naprawdę nie jestem potrzebna nikomu, więc - po co żyć.

[mandragona]

Ja czesto mam tak samo , mam niby Tż ale wykańcza mnie brak pracy ciagłe siedzenie w domu

[Temperance30]

Zamiast pisać na forum, gdzie prawdopodobnie nie dostaniesz żadnej konstruktywnej rady w tak poważnej sprawie, lepiej idź do psychologa - piszę to całkiem serio i bez żadnej złośliwości. Taki człowiek nie dość, że Cię wysłucha, to jeszcze wskaże Ci możliwości rozwiązania problemu.
Głowa do góry

[Karolina2511]

Myślałam już o tym. I chyba tak zrobię, bo innego wyjścia nie widzę.

[Vadrouille]

Ja ze swojej strony radze Tobie znaleźć jakiekolwiek zajęcie. Od sprzątania, po robienie jakiejś biżuterii, przerabianie ciuchów czy uprawianie sportu. Zajmie Ci to czas, przestaniesz tyle rozmyślać, bo bedziesz zmuszona skupić sie na jakiejś czynności, poprawi moze humor. Spróbuj, może to coś pomoże! I uważam ze psycholog też jest bardzo dobrym rozwiązaniem, możliwe że on pomoże Ci wykryć gdzie leży początek Twego obniżonego nastroju. A .. i możesz również zrobić sobie badania hormonów w organizmie, one też maja sporo do powiedzenia co do nastroju.
A tak swoja droga to przyjaciół nie ma, albo są do czasu, każdy ma swoje sprawy, każdy dba o siebie.

[justynkavip]

Napisane przez Vadrouille

A tak swoja droga to przyjaciół nie ma, albo są do czasu, każdy ma swoje sprawy, każdy dba o siebie.

och! jak bardzo się mylisz Moja Droga...

[d0lcevita]

Napisane przez Karolina2511

nie może go spotkać już nic dobrego?
Właśnie doszłam do takiego wniosku. 5 letni nieudany związek, problemy w domu rodzinnym, szczególnie z ojczymem, utrata pracy, brak przyjaciół... no i miłość bez wzajemności...
Nie jestem sobie w stanie z tym poradzić już od dłuższego czasu. Naprawdę nie mam z kim porozmawiać o swoich problemach. Nigdy wcześniej nie byłam tak samotna.
Co raz częściej zaczynam myśleć, że tak naprawdę nie jestem potrzebna nikomu, więc - po co żyć.

oj....dopóki zyjemy to jest nadzieja

[KropeczkaMala]

w najmniej spodziewanym momencie moze przytrafic Ci sie cos dobrego rozumiem,ze brak przyjaciol moze dobijac bo w sumie z kim tu pogadac o problemach i zwyczajnie wyzalic sie jak nie przyjaciolce
mysle,ze moze powinnas pojsc do psychologa, zawsze to jakas fachowa pomoc
trzymam kciuki zeby Ci sie wszystko ulozylo i zycze powodzenia

ps. pewnie niedlugo bedziesz sie jeszcze z tego smiala

[turkusowysmok]

Napisane przez Karolina2511

nie może go spotkać już nic dobrego?
Właśnie doszłam do takiego wniosku. 5 letni nieudany związek, problemy w domu rodzinnym, szczególnie z ojczymem, utrata pracy, brak przyjaciół... no i miłość bez wzajemności...
Nie jestem sobie w stanie z tym poradzić już od dłuższego czasu. Naprawdę nie mam z kim porozmawiać o swoich problemach. Nigdy wcześniej nie byłam tak samotna.
Co raz częściej zaczynam myśleć, że tak naprawdę nie jestem potrzebna nikomu, więc - po co żyć.

Mam podobnie.Problem sam sie nie rozwiąże i jesli nie uporasz sie z nim sama, psycholog to dobry pomysl. Sama jestem na etapie,że wierze,ze uporam sie jakos ze wszystkim,ale nie wiem jak to bedzie za 2 tygodnie na przyklad i rozwazam taka opcje. Problemem nie jest nawet rozstanie po podobnym stazu, brak przyjaciol, ale brak wiary w przyszlosc... Kiedys jak sie rozstalam, ogromnie to przezylam ale bylam pelna emocji. One strasznie zniszczyly mi zycie w tamtym momencie ale opadaly po woli. teraz jest inaczej-martwi mnie to bardziej(w sensie,ze jak wybuchne nie bedzie co zbierac).
Najwazniejsze,ze zdalas sobie sprawe, ze problem jest i czyjas pomoc (jak sama nie dasz rady) może jakos rozwiazac problem.
Bedzie dobrze

[Hefrena]

Doskonale cię rozumiem.... niby mam fajną pracę, ide na studia itd, ale zawsze znajdą się chwile załamania, kiedy mam wrażenie, że to wszystko runie jak domek z kart i zostanę znów samą, zakompleksiona dziewczyną. Może to kwestia tego, że mam bardzo niską samoocenę, a mój tż czasem lubi sie ze mnie nabijać i zamiast mówić mi miłe rzeczy, dokucza mi, wytyka mi moją figure itd. I cała praca nad samooceną leży w gruzach.

[fleur05]

Napisane przez Temperance30

lepiej idź do psychologa - piszę to całkiem serio i bez żadnej złośliwości. Taki człowiek nie dość, że Cię wysłucha, to jeszcze wskaże Ci możliwości rozwiązania problemu.

Żeby ktoś wysłuchał i doradził nie trzeba mu za to płacić. Niemal co drugim wątku widzę, że ktoś doradza psychologa.
A co taki psycholog może?
Nie jest cudotwórcą, zwykle ma głęboko pacjenta i jego problemy, interesuje go tylko, żeby jak najszybciej odbębnić wizytę. A nawet jeśli już chce pomóc to ile on może zdziałać?
Najlepszymi psychologami są osoby, którym zależy na kimś, które potrafią zmotywować.
Miałam doświadczenia z psychologami, całkiem niemało. Nie pomogli tej osobie w żadnym wypadku. Nie wierzę w ich "moc".

[Aivilo]

Napisane przez fleur05

Żeby ktoś wysłuchał i doradził nie trzeba mu za to płacić. Niemal co drugim wątku widzę, że ktoś doradza psychologa.
A co taki psycholog może?
Nie jest cudotwórcą, zwykle ma głęboko pacjenta i jego problemy, interesuje go tylko, żeby jak najszybciej odbębnić wizytę. A nawet jeśli już chce pomóc to ile on może zdziałać?
Najlepszymi psychologami są osoby, którym zależy na kimś, które potrafią zmotywować.
Miałam doświadczenia z psychologami, całkiem niemało. Nie pomogli tej osobie w żadnym wypadku. Nie wierzę w ich "moc".

Nie trzeba płacić. Są psychologowie bezpłatni, nawet całkiem sporo.

Masz spaczone podejście do psychologów, bo sama się zawiodłaś, ale spotkałaś tylko kilku (może kilkanastu) psychologów, a jest ich na świecie miliony. Nie bardzo masz prawo oceniać, że każdy psycholog jest beznadziejny i najlepiej radzić sobie samemu.

Tobie nie pomogło, ja natomiast dzięki pracy z psychologiem czuję się, jakbym narodziła się na nowo w jakimś lepszym świecie.

O dziwo, nie zapłaciłam ani grosza.

Psycholog nie musi, ale może pomóc. Siedzenie w czterech ścianach i użalanie się nad sobą NA PEWNO nie pomoże. Wniosek jest chyba jasny?

[fleur05]

Napisane przez Aivilo

Nie trzeba płacić. Są psychologowie bezpłatni, nawet całkiem sporo.

Masz spaczone podejście do psychologów, bo sama się zawiodłaś, ale spotkałaś tylko kilku (może kilkanastu) psychologów, a jest ich na świecie miliony. Nie bardzo masz prawo oceniać, że każdy psycholog jest beznadziejny i najlepiej radzić sobie samemu.

Tobie nie pomogło, ja natomiast dzięki pracy z psychologiem czuję się, jakbym narodziła się na nowo w jakimś lepszym świecie.

O dziwo, nie zapłaciłam ani grosza.

Psycholog nie musi, ale może pomóc. Siedzenie w czterech ścianach i użalanie się nad sobą NA PEWNO nie pomoże. Wniosek jest chyba jasny?

Po pierwsze to nie ja wymagałam psychologa- patrzenie na czyjeś cierpienie jest jeszcze gorsze. Miałam ochotę rzucić się na niektórych, zamiast pomóc tylko dają człowiekowi do zrozumienia, że mają go za śmiecia.
Drugi typ to miła pani, która zawsze pomoże i jest bardzo zaangażowana. W momencie, gdy wszystkie podręcznikowe rady wysiadają, pani milknie.
Jeszcze trzeci typ "nie da się nic zrobić, trzeba na oddział zamknięty". Prawdziwie profesjonalne podejście.

Wiesz, tylko się cieszyć, że jednak niektórzy umieją pomóc.
Myślę jednak, że tu nie chodzi o ich zawód. Ludzie czasem potrzebują wygadać się komuś obcemu, żeby on słuchał i wypowiedział się.
W innych przypadkach dalej twierdzę, że psychiatria i psychologia jeszcze kuleją.

[Aivilo]

Napisane przez fleur05

Po pierwsze to nie ja wymagałam psychologa- patrzenie na czyjeś cierpienie jest jeszcze gorsze. Miałam ochotę rzucić się na niektórych, zamiast pomóc tylko dają człowiekowi do zrozumienia, że mają go za śmiecia.
Drugi typ to miła pani, która zawsze pomoże i jest bardzo zaangażowana. W momencie, gdy wszystkie podręcznikowe rady wysiadają, pani milknie.
Jeszcze trzeci typ "nie da się nic zrobić, trzeba na oddział zamknięty". Prawdziwie profesjonalne podejście.

Wiesz, tylko się cieszyć, że jednak niektórzy umieją pomóc.
Myślę jednak, że tu nie chodzi o ich zawód. Ludzie czasem potrzebują wygadać się komuś obcemu, żeby on słuchał i wypowiedział się.
W innych przypadkach dalej twierdzę, że psychologia jeszcze kuleje.

A moim zdaniem z psychologiem jest tak, jak z każdym innym zawodem. Jest dobry lekarz, jest zły lekarz. Jest dobry nauczyciel, jest zły nauczyciel. Jest dobry duchowny, jest zły duchowny.
Jest dobry psycholog, jest i zły psycholog.

To zależy od tego, czy ktoś wykonuje zawód z powołania, czy robi to, bo akurat taka praca przynosi mu korzysci, bo się opłaca, bo tylko taką znalazł, bo poszedl na studia na kierunek "przyszłościowy" zamiast na coś, co lubił robić.

W życiu trafiamy czasem na złych specjalistów, ja trafiłam za dzieciaka na dentystów, którzy po kolei spieprzyli mi połowę zębów a na koniec sprawili, że moje zęby w tym momencie są krzywe, na dodatek są to jedynki. To mi już na całe zycie zostanie (bo niestety, nie mogę nosić aparatu).
Ale czy to znaczy, że mam w ogóle zrezygnować z dentysty? Nie, w końcu znalazłam takiego, który jest dobry, miły i nie boję się wizyt u niego.

Trzeba wierzyć i szukać dobrego specjalisty. Jak nie ten, to inny. Ale nie można z góry ich skreślać, bo gdyby psycholodzy nikomu nie pomagali, to ten zawód by nie istniał

[Vadrouille]

Napisane przez justynkavip

och! jak bardzo się mylisz Moja Droga...

Są koleżanki, koledzy, znajomi. Przyjaciele? Życie nauczyło mnie że to słowo jest często zbyt pochopnie i bezsensu używane. Ludzie dopiero po latach dostrzegają że tylko wydawało im się, że mieli przyjaciół. Ja wolałam stwierdzić to teraz i nie żyć złudzeniami.

[lubiecukierki]

Kochana wszystko jeszcze przed Tobą,my tez nie mamy zycia usłanego rózami ,a wyobraż sobie ,ze jeszcze większe problemy i tragedie są na tym świecie.!Wiele z nas spotkalo się z utratą pracy i zakończeniem związku,no ale co popłakało się,pozaliło i trzeba było się wziąśc w garść bo zycie toczy się dalej.A kolezanki ,ktora będzie wysłuchiwała jakie ty masz nieudane zycie to napewno nie znajdzieszA więc droga kolezanko My Cię tu wspieramy i rozumiemy bo kazdy ma chwilę załamania.Zycze znalezienia pracy i wielkiej milości oraz zeby nadszedł taki dzień,ze jeszcze będziesz się z tego śmiać

[agnieszkaqazplm]

Każdy ma jakieś problemy -jeden -małe troski, drugi -mega kłopoty. Takie to już życie jest. Idż do porzdu, nie skupiaj się za bardzo na problemach, tylko staraj się cieszyć z każdego dnia. Myśl pozytywnie, w końcu los i do Ciebie się uśmiechnie

[201604190949]

Napisane przez fleur05

Żeby ktoś wysłuchał i doradził nie trzeba mu za to płacić. Niemal co drugim wątku widzę, że ktoś doradza psychologa.
A co taki psycholog może?
Nie jest cudotwórcą, zwykle ma głęboko pacjenta i jego problemy, interesuje go tylko, żeby jak najszybciej odbębnić wizytę. A nawet jeśli już chce pomóc to ile on może zdziałać?
Najlepszymi psychologami są osoby, którym zależy na kimś, które potrafią zmotywować.
Miałam doświadczenia z psychologami, całkiem niemało. Nie pomogli tej osobie w żadnym wypadku. Nie wierzę w ich "moc".

To tak jakby laryngolog miał głęboko mnie i moje migdałki. Problemy to praca psychologa.
Ile może zdziałać? Bardzo dużo. Ma bardzo dużo skutecznych narzędzi. Przy współpracy klienta może zdziałać wręcz cuda.
I takie osoby potrafią zrobić dużą krzywdę ponieważ nie mają wiedzy o różnych mechanizmach, skupiają się tylko na problemie tej osoby a nie również na swoim stosunku do niej, na tym, czym działania ich samych są podyktowane.

Napisane przez fleur05

Po pierwsze to nie ja wymagałam psychologa- patrzenie na czyjeś cierpienie jest jeszcze gorsze. Miałam ochotę rzucić się na niektórych, zamiast pomóc tylko dają człowiekowi do zrozumienia, że mają go za śmiecia.
Drugi typ to miła pani, która zawsze pomoże i jest bardzo zaangażowana. W momencie, gdy wszystkie podręcznikowe rady wysiadają, pani milknie.
Jeszcze trzeci typ "nie da się nic zrobić, trzeba na oddział zamknięty". Prawdziwie profesjonalne podejście.

Wiesz, tylko się cieszyć, że jednak niektórzy umieją pomóc.
Myślę jednak, że tu nie chodzi o ich zawód. Ludzie czasem potrzebują wygadać się komuś obcemu, żeby on słuchał i wypowiedział się.
W innych przypadkach dalej twierdzę, że psychiatria i psychologia jeszcze kuleją.

Czasem szpital jest jedynym wyjściem.
I jak wyżej, obca osoba będzie doradzać patrząc przez pryzmat własnych doświadczeń a nie będzie spoglądać na problem przez pryzmat wiedzy specjalistycznej nt. ludzkich zachowań. Psycholog nie jest od doradzania. On pomaga znaleźć przyczynę, a potem wyjście.

Napisane przez Aivilo

A moim zdaniem z psychologiem jest tak, jak z każdym innym zawodem. Jest dobry lekarz, jest zły lekarz. Jest dobry nauczyciel, jest zły nauczyciel. Jest dobry duchowny, jest zły duchowny.
Jest dobry psycholog, jest i zły psycholog.

Zgadzam się.

[0ded61e046991206639e8e1572f46db6f3368a3a_62799cf2a5728]

Ojj wiem co czujesz ostatnio tez czuje sie najbardziej samotna jak dotychczas Juz nawet nie ma co robić z czasem - za duzo go
Czasami sie zastanawiam czy faktycznie jest po co zyc, ale moze jeszcze trochę sie pomęczę .
Tobie zycze powodzenia Trzymaj , doskonale Cie rozumiem , chociaż wolałabym nie rozumieć

[Aivilo]

Napisane przez Vadrouille

Są koleżanki, koledzy, znajomi. Przyjaciele? Życie nauczyło mnie że to słowo jest często zbyt pochopnie i bezsensu używane. Ludzie dopiero po latach dostrzegają że tylko wydawało im się, że mieli przyjaciół. Ja wolałam stwierdzić to teraz i nie żyć złudzeniami.

Po ilu latach? 15 starczy? Bo nie wiem, czy juz zrywać przyjaźń, czy nie.

To, że ludzie nadużywają słowa "przyjaźń" to jest fakt powszechnie znany, tak samo jak nadużywają słowa "miłość". Jednak to nie znaczy, że prawdziwa przyjaźń lub miłość nie istnieje. Istnieje, tylko ciężej ją znaleźć i nie kazdy ma takie szczęście.

[Karolina2511]

Napisane przez lubiecukierki

Kochana wszystko jeszcze przed Tobą,my tez nie mamy zycia usłanego rózami ,a wyobraż sobie ,ze jeszcze większe problemy i tragedie są na tym świecie.!Wiele z nas spotkalo się z utratą pracy i zakończeniem związku,no ale co popłakało się,pozaliło i trzeba było się wziąśc w garść bo zycie toczy się dalej.A kolezanki ,ktora będzie wysłuchiwała jakie ty masz nieudane zycie to napewno nie znajdzieszA więc droga kolezanko My Cię tu wspieramy i rozumiemy bo kazdy ma chwilę załamania.Zycze znalezienia pracy i wielkiej milości oraz zeby nadszedł taki dzień,ze jeszcze będziesz się z tego śmiać

Bardzo uważnie przeczytałam Twój post, jak również i innych wizażanek. Wiesz, zupełnie się z Tobą zgadzam, przecież rzeczywiście ludzie mają większe problemy. Tracą rodziny, dzieci, majątki życia, a ja użalam się nad sobą jakby nie wiadomo co się stało. Może właśnie potrzebowałam takiego "kopa", żeby się otrząsnąć i przyznać - Hej, przecież wcale nie jest tak źle... Przecież i tak nie lubiłaś tej pracy. TŻ? Jeszcze ci źle, że uwolniłaś się od alkoholika i jego wrednej mamusi? Masz przed sobą życie, jesteś młoda, ambitna, jeszcze możesz coś osiągnąć!
Muszę przyznać, że bardzo mi pomogłyście. Pora w końcu przestać użalać się nad sobą, zacząć myśleć pozytywnie. W chwilach załamania będę sobie o Was przypominała, obiecuję.
Będzie dobrze. Postanowiłam złożyć papiery na studia. I może jakieś zmiany w wyglądzie? Jakaś dietka?
Kilka słów do Ciebie, Hefreno. Wiem jak się czujesz, kiedy Twój TŻ nabija się z Ciebie. Odpłać mu tym samym, oczywiście w granicach rozsądku. Ja to zawsze powtarzałam mojemu byłemu - Nie podoba ci się?To sobie zmień. - No i się zamykał. Ale zmienił. Na żołądkową gorzką. Fajna d**a, podobno.
Wiem, jak bolesne potrafią być takie docinki. A od jego mamusi w dalszym ciągu dostaję sms-y w stylu: Co, z takim ciałkiem ciężko znaleźć amatora? Przestałam się tym przejmować. Zaczęłam się z tego śmiać. Powodzenia i głowa do góry.