Boję się zacząć studia

[przygnebiona19]

Witam Was serdecznie.
Często przeglądam to forum, świetne z Was dziewczyny, wiele wątków pomogło mi spojrzeć nieco inaczej na problemy. Pewnie dlatego, że wypowiedzi są zawsze szczere i obiektywne.
Zdecydowałam się podzielić z Wami moją historią.
Mam 19 lat. Od mniej więcej 2 lat przechodziłam przez bardzo ciężki okres w moim życiu, powiem wprost że cierpiałam na depresję.
Brak chęci do zycia , załamanie i tłumienie tych wszystkich złych emocji w sobie odbiło się na Tż , przyjaźniach , szkole.
I mój aktualny problem dotyczy właśnie ostatniego. Od zawsze marzyłam żeby pójść na anglistykę. W gimnazjum byłam bardzo dobrą uczennicą. Jednak bardzo zaniedbałam (mówiąc dobitnie-zawalilam) ostatnie dwa lata liceum. Z języka pamiętałam tyle o ile , wiadomo jak to jest jak się przez dłuższy czas nie powtarza.
Zimny prysznic nadszedł dopiero na miesiąc przed maturą.
Nikt mi nie pomagał wcześniej walczyć ze złym samopoczuciem (rodzina i Tż nie potrafili mnie zrozumieć, nie chcieli widzieć ze coś jest nie tak a ja nie prosiłam o pomoc, zresztą na codzień dosyć zręcznie przychodziło mi udawanie że wszystko jest wporządku). Wiem, że popełniłam wiele błędów. Miesiąc przed maturą dla powtórki , też bez większego przekonania pozapisywałam się na korki . m.in z matmy i języka. Ot, tak żeby tylko zdać , takie mialam ambicje-masakra
I wtedy trafiłam na gościa po anglistyce, był niesamowity. Przez miesiąc przerobiliśmy błyskawicznie kawał materiału , stwierdził że jestem uzdolniona. Dużo rozmawialiśmy, można powiedzieć że nawet się zaprzyjaźniliśmy. Motywował mnie do nauki ciągłymi pochwałami , które dawały mi coraz więcej siły. Jeszcze we wrześniu złozyłam deklarację , ze bede zdwac maturę rozszerzoną. Kilka miesięcy później nie miałam zamiaru wogóle do niej przystąpić. Jednak coraz to lepsze samopoczucie sprawiło ze tak dla wlasnej satysfakcji postanowiałam spróbować. Poszło mi bardzo dobrze. Po wynikach cieszyłam sie jak dziecko. Przyszedł czas na złożenie papierów na studiach. Przez myśl przeszła mi znów anglistyka-ale... matura poszła mi dobrze ale moja rzeczywista wiedza jest na o wieeeele mniejszym poziomie. Mam ogromne braki. Alternatywą było zarządzanie. jednak Tż namówil mnie na to żeby złozyć papiery w dwa miejsca, ot dla satysfakcji.
I dostałam się. Tylko że panicznie się boję podjąc studia z takimi lukami w wiedzy. Było już coraz lepiej ze mną , jednak teraz żaluję że ta "radość" trochę przesloniła mi rzeczywisty stan rzeczy. Boję się ze sobie nie poradzę , że znów wpadnę w dołek... może powinnam dla własnego dobra zrezygnowac i zajac sie czyms co nie przekracza moich możliwości

[EarlGrey]

Ciężko doradzać w wyborze studiów, zwłaszcza takich, kiedy nie znamy Twojej znajomości języka. Anglistyka to taki kierunek, gdzie wiedza z gimnazjum raczej nie wystarczy Trzeba się zainteresować tym przedmiotem, polubić go, robić to z pasją. W sumie ciężko mi cokolwiek powiedzieć na ten temat, bo nie studiuje tego kierunku, ale wiem, że nawet na studiach nie filologicznych, bardzo duży nacisk kładzie się na język. W sumie możesz spróbować, zobaczysz jak to jest, najwyżej zrezygnujesz/nie zaliczysz semestru i pójdziesz na coś innego.

[przygnebiona19]

jasne, wiem że wiedza w gimnazjum nie wystarczy. Językiem intresowałam się od lat, lubię ten przedmiot bardzo. Tylko że te dwa lata przerwy zrobiły swoje jednak
Skończyło się na "szalonej powtórce" i szczęściu na maturze.
Tylko że boję się że te luki w wiedzy będą nie do przeskoczenia i odbije się to jeszcze na moim (słabym nadal) zdrowiu psychicznym. Nie wiem czy zaczynać rok...

[MyszkaMini]

Oj tam!
Zmobilizowałaś się do matury, pokazałaś, że jak na czymś Ci zależy i do czegoś się przyłożysz do dasz radę.
Nie ma się czego bać, wtedy dałaś rade to teraz też dasz.
Trzymaj się

[muszynianka]

Jaki poziom matury i jaki wynik?

[EarlGrey]

Napisane przez przygnebiona19

jasne, wiem że wiedza w gimnazjum nie wystarczy. Językiem intresowałam się od lat, lubię ten przedmiot bardzo. Tylko że te dwa lata przerwy zrobiły swoje jednak
Skończyło się na "szalonej powtórce" i szczęściu na maturze.
Tylko że boję się że te luki w wiedzy będą nie do przeskoczenia i odbije się to jeszcze na moim (słabym nadal) zdrowiu psychicznym. Nie wiem czy zaczynać rok...

Zaczynać na pewno ! Wiesz jak kończą się roczne przerwy? Tak, że potem wydłużają się do dwóch lat, potem do trzech, później jakos ochota mija, może kiedyś...w przyszłości

Skoro ten język jest Twoja pasja, robisz to z dużym zainteresowaniem, to próbuj, przeciez na studia nie idą ludzie którzy znaja język perfect tylko Ci którzy się orientują w temacie, i pogłębiają swoja wiedzę, w końcu na studia idzie się po to, żeby się czegoś nauczyć. Niektórzy prezentują naprawdę przeciętny poziom języka, a mimo to dają radę. Ważne jest, żeby dużo ćwiczyć i uczyć się samemu w domu.

[gringolada]

jak lubisz ejzyk to zawsze mozesz sie douczyc. usiasc z kasiazkami i slownikiem i stukac. jak naprawde Ci zalezy to musisz sie wziasc w garsc

[przygnebiona19]

Napisane przez muszynianka

Jaki poziom matury i jaki wynik?

rozszerzona-ustna 85% i pisemna 90% ...
ale to nie odzwierciedla moich rzeczywistcyh umiejetności w 100%.
Przerażają mnie luki w wiedzy i słaba kondycja psychiczna.

[muszynianka]

Nie jest źle, jest przyzwoicie. Ja bym próbowała.

[verda]

Jeśli zdałaś matura na tyle żeby Cię przyjęli to dasz rade. Zawsze mozesz sie teraz troszke podouczać żeby poczuć się pewniej

[Brookit]

Napisane przez przygnebiona19

rozszerzona-ustna 85% i pisemna 90% ...
ale to nie odzwierciedla moich rzeczywistcyh umiejetności w 100%.
Przerażają mnie luki w wiedzy i słaba kondycja psychiczna.

Dziewczyno ogarnij się. Masz wakacje teraz? To bierz książki i staraj się codziennie posiedzieć nad językiem. Zobaczysz, że poduczysz się i nadrobisz zaległości. A przez to staniesz się spokojniejsza i nie bedziesz się tak martwić o to czy dasz radę.

skoro dałaś radę nadrobić przed maturą to dasz radę i teraz. Poproś tego chłopaka by znów z Tobą trochę posiedział.

[EarlGrey]

Napisane przez przygnebiona19

rozszerzona-ustna 85% i pisemna 90% ...
ale to nie odzwierciedla moich rzeczywistcyh umiejetności w 100%.
Przerażają mnie luki w wiedzy i słaba kondycja psychiczna.

Dziewczyno czym Ty się martwisz? Ludzie z podstawa idą na filologie, i to wcale nie na najgorsze ani prywatne uczelnie. Dasz radę, tylko musisz jeszcze przysiąść sama wiesz z czego się czujesz słabo. Bedzie dobrze ja w każdym razie trzymam kciuki i daj znac jak poszło na rekrutacji.

[pelnoletnia]

Wypowiem się bo właśnie od tego roku wybieram się na filologię angielską wyniki miałam gorsze niż Twoje ale u mnie jest odwrotna sytuacja. Myślę, że wyniki nie odzwierciedlają tego co naprawdę umiem, ciężkiej harówki przez całe liceum żeby się do tej matury przygotować. Z pisemnego rozszerzonego miałam 88%, więc w sumie punkt mniej od Ciebie.. nie byłam zadowolona bo straciłam tylko jeden punkt, a aż 5 odjęli mi za pisanie.. zaskoczyło mnie to bo w najgorszym wypadku liczyłam, że odejmą mi trzy. Ustny był totalną porażką. Zdawało go z 15 osób z czego dwie nie zdały, osiem miały wynik 40% a najlepszy wyniki to mój- 75%. I byłam wściekła jak wyszłam z matury bo inni mieli tematy o wakacjach, wypadkach, zwierzętach a ja trafiłam o polityce, frekwencji na wyborach w Stanach, miałam to porównać z Polską, dodatkowo kilka pytań naprawdę z kosmosu. A byłam w 100% przygotowana na zagadnienia z ekologii, zabytków Anglii.. takie tematy na czasie No ale nie o tym.. wyniki nie odzwierciedlają wiedzy i tu masz rację jednak myślę, że poradzisz sobie. Jesteś ambitna, pracowita.. jeśli się coś kocha to robi się to z przyjemnością a u Ciebie tak najwyraźniej jest z angielskim. Trzeba próbować bo później będziesz żałować.. Nie ma się czego bać, jeśli nie wyjdzie zrezygnujesz i wybierzesz w następnym roku inny kierunek.

[przygnebiona19]

Dziękuje Wam za zainteresowanie. Jestem bliska podjęciu decyzji o samodzielnej pracy w domu (wkońcu jeszcze 3 miesiące wakacji-to zawsze jest trochę czasu na ponowne obycie się z językiem ...). Wiem , że sprobować warto. Marcin (kolega-korepetytor) zapewnił że jakby co mogę liczyć na jego pomoc.
Chciałabym spróbować, może to będzie jakiś nowy, lepszy etap w moim życiu. Chciałabym pozbyć sie tych wszystkich lęków i obaw, znów cieszyć się życiem. Tylko że najbliższe mi osoby nie ułatwiają mi tej decyzji wcale. Tż radzi żebym nie porywała się na coś co przekracza moje możliwości. Wiem, że ma dobre intencje nie mówi tego żeby mnie zdołować , bardziej z troski (chociaż skutek przynosi odwrotny).

[velara]

Jeżeli się dostałaś ZACZNIJ Nic się nie stanie jeżeli sobie nie poradzisz. Najwyżej zrezygnujesz po semestrze lub dwóch i zaczniesz coś innego. Lepiej zmarnować rok, niż taką szansę poza tym jeżeli miałaś takie wysokie wyniki na maturze, to musi o czymś świadczyć. Matura rozszerzona wcale nie jest łatwa, na pisemnej jeszcze można coś strzelić, ale ustna wymaga naprawdę sporych umiejętności językowych Dasz radę, tylko uwierz w siebie. Jeżeli zdecydowałaś się na takie studia tzn., że chyba lubisz angielski i szybko go załapujesz. a to wcale nie jest trudny język, tzn. jeśli chodzi o gramatykę. a słownictwa przecież da się nauczyć Na pewno nadrobisz zaległości

[Ponura]

Wynik z nowej matury nie jest ani trochę miarodajny. Twoje 85% i 90% tak naprawdę niewiele mówi, zwłaszcza, że sama piszesz, że miałaś szczęście.

ALE

Ważne jest też to, że Cię to interesuje, że szybko sobie poradziłaś z powtórką oraz opinia kogoś po angli, który stwierdził, że masz zdolności językowe. To bardzo ważne. Masz jeszcze kupę czasu, żeby nadrobić zaległości, a nawet posunąć się dalej - WYKORZYSTAJ SZANSĘ, którą dało Ci dostanie się na studia.

Anglistyka to bardzo ciekawy kierunek. Nie wiem, do jakiego miasta się dostałaś, ale jeśli to W-wa to pisz na priv, chętnie pomogę, odpowiem na pytania, doradzę.

Nieczęsto zdarza się, że życie daje nam szansę, wykorzystaj to!

[studi]

Próbuj, dla własnej satyswakcji,że chociaż spróbowałaś, jeśli się nie uda,będziesz się martwiła co dalej...uwierz mi,że na studia idą ludzie z różnymi poziomami wiedzy i lukami w nauce i nie jestes jedyną która idzie tam z takimi obawamigłowa do góry

[daredevil]

Myślę, że jak dałaś rade z maturą to ze studiami też dasz radę. Udowodniłaś, że jesteś zdolna i ambitna i jeśli tylko chcesz to wiele potrafisz. Ja idę na studia, do których też nie jestem super przygotowana, bo zdecydowałam się na nie w ostatniej chwili, ale uważam, że mimo wszystko sobie poradzę.
A jeśli masz czas w wakacje i chęci to możesz posiedzieć ze słownikiem czy innymi książkami. Mi osobiście nauka angielskiego sprawia przyjemność, a z tego co pisałaś to Tobie chyba też.
Więc powodzenia i uwierz w swoje zdolności

[leyla3397]

Napisane przez przygnebiona19

rozszerzona-ustna 85% i pisemna 90% ...
ale to nie odzwierciedla moich rzeczywistcyh umiejetności w 100%.
Przerażają mnie luki w wiedzy i słaba kondycja psychiczna.

więęęęęcej wiary w siebie! 90% to łał i samo szczęście w osiągnięciu takiego wyniku na pewno nie wystarczyło. Dałaś radę na maturze, zmotywujesz się do pracy, to i dasz radę na studiach.. Ja bym na Twoim miejscu podjęła się tego "wyzwania";p

[teleskop86]

wiecej wiary w siebie! skoro sie dostalas to znaczy ze z Twoja wiedzą nie jest tak tragicznie jak nam tu przedstawiasz. poza tym, do października masz jeszcze 2 miesiące. to nie duzo ale zawsze troche czasu na to zeby sobie co nie co przypomniec, powtorzyc, nauczyc sie czegos nowego. zapisz sie na jakis wakacyjny kurs, ucz sie sama w domu. wiem ze wakacje nie tak powinny wyglądac ale skoro Ci zalezy na anglistyce... poza tym , jak Ci nie bedzie szlo na studiach to z nich zrezygnujesz...albo podejdziesz drugi raz za rok
Powodzenia

[Ada1986]

ja zawsze sobie powtarzam że lepiej próbowac chocby miało nie wyjść niz załować że się nie spróbowało!! sama musizz jednak wiedzieć czy jesteś na siłach żeby podołać..bo anglistyka na pewno do najłatwijszych nie należy. Ja jednak uważam że powinnaś iść na te studia a jeśli zobaczysz że nie dajesz rady to poprostu zrezygnować. w końcu pół roku czy rok to nie tak wiele, a zawsze będziesz mieć tą satysfakcje że spróbowałaś. teraz dobrze ci radze wykorzystaj pracowicie ten czas wakacji, który Ci został i przeznacz go na nauke i pogłębianie wiedzy a jak juz zaczniesz to na bieżąco będziesz przerabiać materiał i dasz rade! jeśli masz studiować coś co jest łatwiejsze, ale nie da Ci żadnej satysfakcji to dla mnie rozwiązanie bezsensu. nie ma sie co martwić na zapas

[marysienka]

Spróbuj dla własnej satysfakcji, abyś po latach nie pluła sobie w brodę, że jednak mogłaś spróbować. Jeśli nie będziesz dawała rady wtedy możesz zastanowić się nad zmianą kierunku, a narazie nadrabiaj materiały i uwierz w siebie powodzonka.

[Caramelli]

Kochana Autorko,

potrafię zrozumieć czego się boisz. Ale sama przyznaj, że trochę zawaliłaś... mniejsza o to. Wcześniej szło Ci dobrze, tak? Matura napisana świetnie, ustny tez rewelacja, korepetytor mówi, że jestes uzdolniona i że zawsze możesz liczyć na jego pomoc? Dostałaś się na studia! Na WYMARZONE studia!!!

Głowa do góry dziewczyno! Zaczynałam studia kilka lat temu i tez byłam przerazona. Zawsze może się znaleźć ktoś kto jest lepszy od Ciebie, ale rzecz polega na tym, żeby nie marnować okazji... Chciałabys kiedyś powiedzieć sobie :"Miałam szansę, ale ją zmarnowałam?" Na pewno nie. Do studiów jeszcze dwa miesiące-czytaj, słuchaj piosenek, oglądaj filmy w oryginale, czytaj angielskie i amerykanskie portale internetowe. Oswój się z tym, a nie będzie to takie straszne.

Kup sobie świetny długopis, sliczne kolorowe notatniki i spraw, żeby to czego się boisz było po prostu przyjemniejsze Bardzo bardzo w Ciebie wierzę... i wiem, że Ci się uda!

Komu się uda jak nie Tobie, co?

[zagubiona89r]

Moim zdaniem większą krzywdę Ci robi twoja psychika niż rzeczywiste braki w wiedzy. Na Twoim miejscu, albo od razu spróbowałabym z tą anglistyką, albo zrobiła rok przerwy. Przez rok podreperuj psychikę (na każdych studiach bywa naprawdę ciężko, dobrze by Twoje nerwy były w formie gdy zaczniesz się edukowac dalej), dodatkowo szkol język. Skoro ten gośc był taki rewelacyjny miej u niego korki dalej, zrób certyfikat, ucz się. Większa wiedza i ustabilizowana psychika powinny sprawic, że za rok nie będziesz miałą wątpliwości.

Angielski to Twoje marzenie. Nie rezygnuj z niego.

[Lexie]

Rozumiem, że się boisz - wiele osób stresuje się pójściem na studia i to chyba to, w połączeniu z Twoją kondycją psychiczną, powoduje te lęki.
Wyleczyłaś w ogóle tę depresję, czy tylko nadal maskujesz objawy?
Bo dla mnie Twoja chęć wycofania się nagle ze spełniania swojego marzenia - pewnie ma związek z psychiką, z depresją, z brakiem wiary w siebie i we własne siły.

Szczególnie, że masz przed sobą jeszcze dwa długie miesiące wakacji, w czasie których możesz swoje luki pouzupełniać.

Poza tym nie bierzesz pod uwagę, że na tych studiach będą różne osoby, jedne będą super znać język, a inne będą go znać przeciętnie, na tyle by się dostać i funkcjonować na zajęciach, i tak się będą tego języka uczyć. A anglistyce ani innym kierunku filologicznym nie chodzi o to, by iść tam z już perfekcyjną znajomością języka. Idzie się tam by się uczyć różnych rzeczy, w tym właśnie szlifować język

[nitek]

Tak jak dziewczyny piszą-nie przejmuj się tak, dopiero na studiach zobaczysz, jacy tam ludzie są. A na każdym kierunku są tacy z różną wiedzą.....A do października jest jeszcze tyle czasu, że dużo można nadrobić

[Gajaa]

Droga Autorko, dziewczyny mądrze radzą- studiuj anglistykę! Masz motywację, masz zdolności, masz czas i korepetytora, który Ci pomoże. Spróbowanie nic nie kosztuje, a jeśli się nie uda, nie będziesz mogła sobie zarzucić, że nie spróbowałaś. Jeśli się nie uda, trudno. straconym rokiem nie ma się co przejmować - większość zaczyna studia w planowanym czasie, ale za to jak rozjeżdżają się daty zakończenia! Mało jest osób, które robią wszystko wg idealnego planu MATURA - 3 LATA STUDIÓW. Bo studia są ważne i trzeba, absolutnie TRZEBA studiować TYLKO to, co Cię interesuje, co jest pasją -wtedy to wszystko mniej boli, daje więcej satysfakcji i ustawia Cię zawodowo, bo kto by nie chciał robić w życiu tego, co lubi?

Żeby do tego dojść, musiałam spędzić trzy długie lata na nudnej polonistyce, pójść na praktyki do podstawówki, żeby upewnić się, że to nie dla mnie, że wolę pedagogikę. Niestety, teraz już za późno na rezygnację z polonistyki (V rok będzie), więc zaciskam zęby. Każdy egzamin to walka z samą sobą. Masakra jakaś. A na pedagogice wiedza sama wchodzi do głowy (na ped. już III rok by był, ale biorę dziekankę, żeby się obronić na pierwszym kierunku).

A jeśli plan się powiedzie, to kondycja psychiczna sama się poprawi
Mi też rodzina powtarzała, że mnie porąbało z tym drugim kierunkiem. Jedynie TŻ wierzył, że mi się uda. i co? i porąbało mnie, owszem, ale z polonistyką

Poza tym nie wiesz jaki będzie poziom, jacy ludzie, jacy ćwiczeniowcy, więc jak możesz wiedzieć czy sobie poradzisz czy nie? a jak poradzisz i spełnisz marzenie ? Trochę szaleństwa w życiu jest przydatne. Tak samo jak szaleni są ci wszyscy dyslektycy z polonistyki, tak bądź i Ty :P

[mpt]

Studia są po to, żeby się uczyć, a Ty potrafisz się uczyć, co udowodniłaś. Zresztą - każdy kierunek ma trudne elementy, które mogą uprzykrzyć życie nawet najzdolniejszym, więc nie martw się na zapas. Dasz sobie radę, jestem tego pewna w stu procentach. Przez wakacje popracuj nad językiem, baw się nauką i ciesz, bo dzięki własnej ciężkiej pracy zdobyłaś szansę na coś fajnego. Zobaczysz, że za pół roku będziesz dużo szczęśliwsza niż teraz.

[kaktus236]

Przygnębiona, głowa do góry!

Jeżeli czujesz, że to co się stało, jest spełnieniem Twojego marzenia, nie możesz z tego zrezygnować! Rozumiem wszystkie Twoje obawy, to normalne, że zaczynając coś nowego boimy się tego, zwłaszcza jeżeli dodatkowym obciążeniem jest kiepski stan psychiczny.
Myślę, że mogę Ci trochę pomóc, bo właśnie skończyłam I rok filologii angielskiej
Przede wszystkim weź pod uwagę fakt, że anglistyka to nie intensywny kurs językowy. Na ten kierunek idą ludzie, którzy znają język dobrze, tak by móc się swobodnie komunikować- wszystkie zajęcia (u mnie oprócz TI i wf ) są prowadzone po angielsku. Tak więc anglistyka to nie nauka języka, ale O języku. Poza blokiem PNJA (praktyczna nauka angielskiego) w którym zawiera się np gramatyka, słownictwo czy fonetyka praktyczna, są jeszcze: językoznawstwo, morfologia, zajęcia z literatury, fonologia, kulturoznawstwo, literaturoznawstwo, wiedza o UK/USA i historia itp. I większość osób niestety nie zdaje sobie z tego sprawy
Jeżeli masz wsparcie w swoim koledze-korepetytorze, wyciągnij z niego najwięcej jak się da, tak byś poszła na studia już jako tako przygotowana, by nie przeżyć takiego szoku jak ja Bo dla mnie to, że będe się uczyć językoznawstwa było może nie szokiem, ale niespodzianką, mam jednak to szczęście, że angielski jest moim życiem i przebrnęłam przez I rok niemal bezboleśnie.
Z tego jak piszesz o nauce, widać, że robisz to z przyjemnością, mając więc kolegę anglistę i dużo wolnego czasu bierz się za książki (ale nie za podręczniki akademickie, na to będzie czas ) i pogłębiaj wiedzę.
Jeżeli uważasz, że dasz sobie radę to możesz zacząć jednocześnie i anglistykę i zarządzanie, zobaczysz "czym to pachnie" i wtedy łatwiej będzie podjąć decyzję i z czegoś zrezygnować. Ja też tak zrobiłam i przekonałam się w ten sposób, że polonistyka nie jest moim przeznaczeniem
I przede wszystkim: WIERZ W SIEBIE! Tak jak dziewczyny pisały, jeżeli zdołałaś podjąć ryzyko matury rozszerzonej i w taki krótkim czasie przygotowałaś się do niej i udało Ci się ją zdać bardzo dobrze, to poradzisz sobie i ze studiami. Powoli, małymi kroczkami dasz sobie ze wszystkim radę
Także w październiku proszę żeby się zameldowała nam szczęśliwa studentka anglistyki
Powodzenia

[anannke]

Przygnębiona wiem że wydaje Ci się że może to wszystko być ponad twoje możliwości ale tak nie jest popatrz na to co osiągnęłaś do tej pory

po pierwsze mówisz że nikt nie chciał przyjąć do wiadomości że jest z tobą źle czyli nie byłaś u żadnego psychologa tak? czyli sama sobie poradziłaś już jako tako z problem depresji teraz będzie lepiej

zdecydowałaś się zdawać maturę rozszerzoną w ostatniej chwili i zdałaś ją na prawdę super

dostałaś się na wymarzone studia

ja bym nie wahała się dłużej i wybrała anglistykę nie możesz zakładać że się nie uda! zrób wszystko by te najbliższe lata był na prawdę wspaniałe tak jak radzą dziewczyny spróbuj przez wakacje złapać kontakt z angielskim przez filmy artykuł piosenki a poza tym spróbuj podbudować siebie swoją wiarę w siebie i nie daj się depresji trzymam kciuki będzie dobrze sama jak szłam na studia myślałam że mam spore zaległości i w ogóle że sobie nie poradzę ale okazało się że wcale tak nie jest spokojnie zaczniesz naukę na studiach i pójdzie do przodu tylko uwierz w siebie nie pozwól aby najgorszy doradca - strach mówił ci co masz robić

nie wiem czy uczelnia ta jest w twoim mieście czy się wyprowadzasz gdzieś na te studia czy będziesz miała tam jakiś znajomych ale na pewno będzie dobrze poznasz nowych ludzi zmienisz trochę otoczenie będziesz uczyć się tego co uwielbiasz i moim zdaniem dobrze to wpływa na człowieka szczególnie jak masz problemy wewnętrzne... tylko zostaw strach lęk gdzieś po drodze i zacznij nowy etap z uśmiechem na pewno w grupie nie będzie ludzi którzy są Anglikami u znają wszystko najlepiej. są tacy jak ty też niepewni przyszłości zestresowani ale szczęśliwi że się dostali dobrze że TŻ namówił cię do złożenia tam papierów

głowa do góry i trzymaj się ciepło będzie dobrze może to właśnie ten krok pozwoli odmienić ci życie na lepsze? już tyle było źle że limit się wyczerpał teraz będzie tylko dobrze uwierz w to