Mamy 3 -latków wkrótce PRZEDSZKOLAKÓW - doradźcie zestresowanej mamuśce :) ..

[iza251]

Od września, jak pewnie spora cześć naszych dzieciaczków moja córcia idzie pierwszy raz do przedszkola...
Jestem tym faktem coraz bardziej poddenerwowana... cieszę się, a z drugiej strony łzy same napływają do oczu, że samą ją tam zostawię, bez ukochanej babci, która do tej pory ją pilnowała (rodzice w pracy w pracy)ahhhh ......
Jak sobie z tym radzić?Córka jest bardzo pogodnym dzieckiem,nie sprawiającym problemów,baardzo lubi towarzystwo dzieci, ale czy to wystarczy??
Nie wiem jakie ubranka małej kupić, żeby było wygodnie itd.itp... O reszcie pewnie dowiem się z przedszkola...
Przepełnia mnie jakiś smutek po prostu...jak sobie z tym poradzić....

[dorka19801]

wiesz co- jest już podobny wątek "wrześniowe przedszkolaki 2010"

tam znajdziesz część odpowiedzi

[jola46]

Zacznij już teraz rozmawiać z dzieckiem o przedszkolu, idźcie razem się pobawić na placu zabaw w przedszkolu jeżeli jest taka możliwość. Nie przedstawiaj nigdy przedszkola w czarnych barwach tzn. nie mów na razie dziecku, że tam zostanie samo, że będziesz za nim tęskniła itp. Raczej opowiadaj o tym jaka tam jest świetna zabawa, wycieczki pod przedszkole czy na plac zabaw traktuj jako nagrodę za dobre zachowanie, rozbudzaj stopniowo w dziecku takie pożądanie przedszkola. tak by nie mogło się doczekać. Gdy pierwszy raz przyprowadzisz to entuzjazm i uwijaj się szybko, żadnego ściskania, przytulania, wystawania pod drzwiami. Wprowadzasz do sali i mówisz pobaw się z dziećmi zabawkami i wychodzisz nie odwracając się. Najlepiej pierwszy raz się sporo spóźnij, gdy już nie będzie w przebieralni tylu płaczących i nie mogących się odpępnić maluchów, pamiętaj że ogólny płacz szybko się udziela.
Do przedszkola przynosisz majteczki, rajtuski, koszulki na zmianę, kapcie, ręczniczki. Najlepiej porozmawiać z nauczycielką o tym co potrzebne iść wcześniej bez dziecka tak abyś nie miała 10 pytań gdy dziecko przyprowadzasz ponieważ Ci się rozpłacze.
Pamiętaj te panie zaopiekują się Twoim dzieckiem, robią to od lat. Najczęściej dzieci płaczą ponieważ wyczuwają nasz niepokój, ponieważ to my Mamusie mamy tak naprawdę problem z rozstaniem się*z naszym dzieckiem.

[katakumba]

albo ja jestem wyrodna albo ty przewrazliwona
ubranka - dres i koszulka. w przedszkolach jest zwykle dosc cieplo, nie ma sensu zeby mala sie grzala
buty wygodne
bedzie tam spac? to pomysl zeby nic jej nie gniotlo jak sie polozy, czyli kaptury precz

mowie z doswiadczenia, bo moja miala 8 miesicy jak poszla do zloba, teraz chodzi zadowolona, weteranka prawie ze

[83monia]

katakumba - to ja to juz chyba patologia bo mój w wieku 6 miesiecy żłobkował! i bardzo dobrze czuje sie wsrod dzieci. wogole nie iwem czemu inni sie stresuja - przeciez przedszkola i zlobki nie zabijaja dzieci i ich nie katuja... ale wiadomo, sa matki polski i matki-niematkipolki

[st_ella]

Napisane przez katakumba

albo ja jestem wyrodna albo ty przewrazliwona
ubranka - dres i koszulka. w przedszkolach jest zwykle dosc cieplo, nie ma sensu zeby mala sie grzala
buty wygodne
bedzie tam spac? to pomysl zeby nic jej nie gniotlo jak sie polozy, czyli kaptury precz

mowie z doswiadczenia, bo moja miala 8 miesicy jak poszla do zloba, teraz chodzi zadowolona, weteranka prawie ze

Napisane przez 83monia

katakumba - to ja to juz chyba patologia bo mój w wieku 6 miesiecy żłobkował! i bardzo dobrze czuje sie wsrod dzieci. wogole nie iwem czemu inni sie stresuja - przeciez przedszkola i zlobki nie zabijaja dzieci i ich nie katuja... ale wiadomo, sa matki polski i matki-niematkipolki

dziewczyny... hej.....
monia pamietam jak dziś cała drogę do pracy płakałaś gdy zostawiłąś Arurka...
i chyba - chyba - łatwiej zostawić dziecko 6-8 miesieczne które szybciej przystosuje sie do nowych warunków, niz 3 letnie dziecko któe obawia sie ze mama moze nie wrócić...
niz dziecko któe jest swiadome i potrafi grać na uczuciach rodziców
ja nie posyłam córki do przedszkola jeszcze w tym roku... ale rozumiem obawy matek... ale za rok iza 251 bedzie mnie podnosiłą na dachu i mówiłą że to nic strasznego

[***luna]

Nie bardzo rozumiem ten dramat

Przedszkole to kolejny etap i lepiej się z tego cieszyć niż smucić.
Mówimy tu o kilkuletnim dziecku, które potrzebuje przebywania w grupie rówieśników.

Nie jest to najłatwiejsze, bo to zmiany, z którymi i dziecko i rodzice muszą sobie poradzić.

Dziecku zwykle przychodzi to łatwiej, zwłaszcza, gdy rodzice nie demonizują sytuacji.

[despa]

Napisane przez 83monia

katakumba - to ja to juz chyba patologia bo mój w wieku 6 miesiecy żłobkował! i bardzo dobrze czuje sie wsrod dzieci. wogole nie iwem czemu inni sie stresuja - przeciez przedszkola i zlobki nie zabijaja dzieci i ich nie katuja... ale wiadomo, sa matki polski i matki-niematkipolki

Na mnie też znajome dziwnie patrzą jak mówię że moje dziecię i żłobkowe i przedszkolne...Ale cóż...

Co do ubranek- to zawsze staralam się ubrać córę tak aby jej było wygodnie- jeśli miała sweterek to rozpinany żeby przy zabawie czy w momencie jak zrobi jej się gorąco mogła go zdjąć, jeśli spódniczki czy spodnie to miała raczej bawełniane na gumeczce żeby nie było problemu z rozpinaniem zamków, guzikami. Było jej wygodniej.
W pierwszych dniach w żłobku brała tez ulubionego pluszaka...

I powiem szczerze ze mimo iż tyle lat upłynęło od pierwszego dnia żłobkowego to pamiętam jak dziś jak się stresowałam i poryczałam że musiałam ja zostawić. Dziś już wiem że wyszło jej to na dobre. Pozdrawiam

[83monia]

dobra, popłakałam sie bo wiedzialam ze to kolejny etap, ze coraz mniej juz bedzie tego maluszka a coraz wiecej chlopca ktory nie chce by go mama calowala bo koledzy beda sie smiali (jak w filmach)... ot, dlatego. nie bylo mi go zal ze zostaje, raczej tego ze czas tak szybko mija i on tak szybko podrosnie...
taka chwila a [potem tylko czekalam na ew telefon, czy wszystko w [porzadku. i go nei bylo wiec wiedzialam ze mu sie krzywda nie dzieje