Humanistka a konieczna do życia matmeatyka

[sorrel]

Otóż, jestem w gimnazjum.
Może to śmiesznie zabrzmi, ale mój problem polega chyba bardziej na psychicznych aspektach, czy jak to nazwać. Jestem humanistką i nigdy się nie kleiłam do matmy, fizyki czy chemii. Starałam się, w podstawówce ocena 5. Nie jest tak, że nie umiem nic. Owszem, trochę umiem, ale mam małą sprawność np. rachunków w pamięci, wolno się uczę matematyki, często moje oceny nie oddają mojej wiedzy i choć się staram, po prostu nie ogarniam tematów. Psychicznie strasznie sie z tym męczę, ciągle o tym myślę, bo moja klasa jest b.dobra ze ścisłych... przed każdą lekcją się stresuje. Ostatnio moją nauczycielką była osoba mało wymagająca, poprawiać mogłam nawet 3. Teraz - kobieta jest że tak powiem mroczna, nie można poprawiać żadnych ocen [taki program]. Boję się, jak to będzie. Może macie jakies pomysły na poszerzenie sprawności, umiejętności, nie chodzi mi o wykucie wzorów, ale o umiejętność, praktyczną wiedzę... nie koniecznie korepetytor... może jakiś dyskretniejszy sposób?
Z góry dzięki.

[kasiunia_tymbarkoholiczka]

Matematyka się do niczego nie przydaje w życiu, też nigdy jej nie lubiłam bo jestem humanistkom. Nie powinnaś sie przejmować, spróbuj po prostu poświęcić więcej czasu, albo wykuć na pamięc i powinnaś sobie poradzić. buźka

[ouuGlamour]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Matematyka się do niczego nie przydaje w życiu, też nigdy jej nie lubiłam bo jestem humanistkom. Nie powinnaś sie przejmować, spróbuj po prostu poświęcić więcej czasu, albo wykuć na pamięc i powinnaś sobie poradzić. buźka

jesteś humanistkom, a nie potrafisz poprawnie pisać?
matematyka jest potrzebna w wielu codziennych czynnościach, poczynając od zakupów i wyprzedaży, po gotowanie i odmierzanie, kończąc na pomocy w późniejszych latach dziecku.
uczy logicznego myślenia, a nie tylko wkuwania na pamięć. to akurat każdy potrafi..

trzeba zacisnąć zęby i przysiąść, liczyć liczyć i liczyć. każde zadanie jest inne, ale im więcej policzysz, tym większą będziesz miała swobodę.

[201604250941]

też nigdy jej nie lubiłam bo jestem humanistkom.

Taka z Ciebie humanistka jak ze mnie lekarz.


Autorko- cwiczyc niestety, i jeszcze raz cwiczyc. Nauczyc sie, ze jak jest w rownaniu taki a taki element to sie to robi tak i tak. Zapamietac to, nie glowic sie potem tylko od razu wiedziec aha! to sie robi tak!

Tez mialam podobna sytuacje, mialam mroczna babe od fizyki i myslalam ze nas w koncu pozabija wszystkich. Tez chcialam isc na profil humanistyczny w liceum przez nia wlasnie, i przez chemiczne w sumie tez. A jednak sie wzielam za siebie i poszlam na matematyczny, zmienili sie nauczyciele i nagle sie okazalo, ze to umiem, rozumiem i ze to nawet lubie.

Nie zalamuj sie przez durna babe. Swoim tempem, trudno, nie wchodzi szybko- musisz poswiecic wiecej czasu. Nie mozesz tego odlozyc i zostawic. Inni nie maja talentu do jezykow, ty nie masz do matmy. Po prostu trzeba siedziec nad tym.

A co do chemii- reakcji lepiej ucz sie na pamiec, jesli ich nie rozumiesz. Ja ich tez nie rozumialam za bardzo wiec uczylam sie pamieciowo. Prowadz zeszyt czytelnie, podkreslaj sobie wzory, typowe koncowki itd.

Glamour- wlasnie nie sa inne, sa takie same. Przynajmniej w tych ksiazkach co maja, pewnie matematyka z plusem, sa pogrupowane w grupy identycznych, tylko liczby inne ale metoda ta sama. Np. zadanie 1- 6 przykladow na metode A, zadanie 2- 6 na metode B. To pomaga kojarzyc typ zadania z metoda.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez sorrel

Otóż, jestem w gimnazjum.
Może to śmiesznie zabrzmi, ale mój problem polega chyba bardziej na psychicznych aspektach, czy jak to nazwać. Jestem humanistką i nigdy się nie kleiłam do matmy, fizyki czy chemii. Starałam się, w podstawówce ocena 5. Nie jest tak, że nie umiem nic. Owszem, trochę umiem, ale mam małą sprawność np. rachunków w pamięci, wolno się uczę matematyki, często moje oceny nie oddają mojej wiedzy i choć się staram, po prostu nie ogarniam tematów. Psychicznie strasznie sie z tym męczę, ciągle o tym myślę, bo moja klasa jest b.dobra ze ścisłych... przed każdą lekcją się stresuje. Ostatnio moją nauczycielką była osoba mało wymagająca, poprawiać mogłam nawet 3. Teraz - kobieta jest że tak powiem mroczna, nie można poprawiać żadnych ocen [taki program]. Boję się, jak to będzie. Może macie jakies pomysły na poszerzenie sprawności, umiejętności, nie chodzi mi o wykucie wzorów, ale o umiejętność, praktyczną wiedzę... nie koniecznie korepetytor... może jakiś dyskretniejszy sposób?
Z góry dzięki.

samodzielne rozwiazywanie zadan ze zbiorow.

[Callitus]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Matematyka się do niczego nie przydaje w życiu, też nigdy jej nie lubiłam bo jestem humanistkom. Nie powinnaś sie przejmować, spróbuj po prostu poświęcić więcej czasu, albo wykuć na pamięc i powinnaś sobie poradzić. buźka

Warto przyswoic sobie zasady pisowni ą i om na koncu wyrazow, znaim zacznie szumnie uwazac swoja osobe ze humaniste

Pomijajac fakt, ze humanista to nie jest ktos, kto nie 'klei sie do chemii czy fmatmy' (jest wrecz przeciwnie! )
W kazdym razie - jestes gimnazjalistka, a material w gimnazjum to naprawde banal. Co tam bylo - funkcja liniowa, troche geometrii z tego co kojarze? Matematyka na tym poziomie polega na wyrobieniu w sobie pewnych mechanizmow - dlatego warto zainwestowac w zbior i rozwiazywac zadania. Innej rady na to nie ma niestety
Ja teraz bedac w liceum korzystam z podrecznikow wydawnictwa Operon - zobacz, czy sa jakies ich ksiazki dla gimnazjum, warto w to zainwestowac
No i jak wspominalam - zbior, zeszyt i dlugopis, wtedy nie powinnas miec zadnych problemow

[kasiunia_tymbarkoholiczka]

Mam dyslekcję, więc robię czasem błędy, ale jestem humanistką bo nie lubię matematyki i miałam 5 z polskiego w liceum. Poza tym ukończyłam studia humanistyczne, więc hello? :/

[Callitus]

ale jestem humanistką bo nie lubię matematyki i miałam 5 z polskiego w liceum.

To marna prowokacja, prawda?

[viva91]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Matematyka się do niczego nie przydaje w życiu, też nigdy jej nie lubiłam bo jestem humanistkom. Nie powinnaś sie przejmować, spróbuj po prostu poświęcić więcej czasu, albo wykuć na pamięc i powinnaś sobie poradzić. buźka

ale humanistka chyba nie powinna popełniać błędów?
jak przyjdzie Ci wypełnić PIT-y to zatęsknisz za lekcjami matematyki.

Autorko - w pewnym sensie Cię rozumiem - też zawsze to polski, historia, WOS były moim żywiołem. Matmę umiałam, podstawówka ocena 5, gimnazjum 4, liceum 4 - ale za nią nie przepadałam. Ale kiedyś nauczycielka powiedziała mi, że jeśli chcę dostać na koniec dobrą ocenę, to muszę częściej chodzić do tablicy do zadań, to że pisałam sprawdziany na 5 to było mało. A ja nie znoszę chodzić do tablicy, a na matmie to już zupełnie. Cóż jednek było robić? - Innego wyjścia nie miałam. Za pierwszym, drugim, trzecim razem było ciężko. Ale później coraz lżej, bo uświadomiłam sobie że matematyka to nic strasznego Jak się ćwiczy to można się jej nauczyć.

Stres nie pomoże, zawsze myśl sobie - "dobra, nie umiem tego zadania, nauczycielka może mnie z niego przepytać, nie powiem nic, no ale świat będzie stał dalej, jutro się nauczę i po tragedii". Wyobrażaj sobie co może się takiego "starsznego" stać. A potem porównaj swoją sytuację do innych problemów ludzi, od których zależy ich życie, a od twojego - tylko ocena w dzienniku. Może jestem dziwna ale mnie to pomagało

Siedząc w domu i rozwiązując zadania pomyśl sobie że jesteś w klasie i masz nad sobą nauczycielkę - może to przyzwyczai Cię do sytuacji w klasie.
Ja miałam w pewnym momencie problem z chemią, a poradziłam sobie z nim w ten sposób, że chodziłam z książką/zeszytem po pokoju i udawałam nauczycielkę chemii I to czego ja nie rozumiałam, udawałam że tłumaczę - na głos - moim nieistniejącym uczniom w najbardziej prosty sposób jaki się da. Jak usłyszysz swój głos tłumaczący sobie samej dane zagadnienie łatwiej będzie Ci to zrozumieć Nabierzesz też pewności i odwagi, no bo przecież "jesteś nauczycielką" Wiem, dziwne metody ale mi pomogły

[201604250941]

A tak na marginesie- ucz sie teraz, przykladaj sie, nie rob sobie brakow bo na dzien dzisiejszy czeka Cie matura z matmy. Jak teraz olejesz to potem bedzie tylko pod gorke.

[viva91]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Mam dyslekcję, więc robię czasem błędy, ale jestem humanistką bo nie lubię matematyki i miałam 5 z polskiego w liceum. Poza tym ukończyłam studia humanistyczne, więc hello? :/

Co ty masz? Absolwentka studiów humanistycznych a ma "dyslekcję"? Nie istnieje coś takiego. Istnieje dysleksja.

[201604250941]

Moze ten jej humanizm to studia kulturoznawcze albo europeistyka... zadna filologia napewno.

[viva91]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

A musisz koniecznie iść na studia inżynierskie? Bez sensu się męczyć, skoro można mieć papier na jakiejś humanistycznej uczelni, bez wysiłku. Ja tak zrobiłam i nie żałuję.

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Moim zdaniem powinnaś iść na studia, nawet nie tyle informatyczne, co jakiekolwiek. Jeśli nie chce ci się studiować, to zapisz się na jakieś głupotki typu pedagogika czy socjologia, żeby tylko zdobyć papier. Bez niego jest ciężko na rynku pracy, ja osobiście nie wyobrażam sobie przyjąć pracownika bez jakiegokolwiek wykształcenia wyższego.

ciekawe podejście do edukacji

autorko, mam nadzieję że ty tak nie myślisz.

[201604250941]

Akurat po pedagogice teraz jest praca, ale podejscie- no litosci. Poza tym do czasu az ona liceum skonczy maja te kierunki pozamykac i ograniczyc do minimum.

[Annabel89]

pójść na cokolwiek po papierek? no po prostu brak mi słów...
Autorko, tylko ćwiczenia. Wystarczy poświęcić codziennie z 30 min na mate i zobaczysz na ile lepiej Tobie pójdzie, w liceum to teraz jest na prawdę banał. Ja w liceum miałam jeszcze całki i różniczkowanie, no ale i tak można było z tym poradzić sobie.

[nynka_1987]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Matematyka się do niczego nie przydaje w życiu, też nigdy jej nie lubiłam bo jestem humanistkom. Nie powinnaś sie przejmować, spróbuj po prostu poświęcić więcej czasu, albo wykuć na pamięc i powinnaś sobie poradzić. buźka

Nie przydaje się? A jak Cię baba w sklepie oszuka i wyda Ci 46 zł zamiast 96?

[201801022117]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Mam dyslekcję, więc robię czasem błędy, ale jestem humanistką bo nie lubię matematyki i miałam 5 z polskiego w liceum. Poza tym ukończyłam studia humanistyczne, więc hello? :/

Mam nadzieję, że to jakiś żart jest... Powiedz mi jeszcze, jakim cudem ukończyłaś studia, skoro masz 20 lat? Też bym chciała...

[leemonqa]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Mam dyslekcję, więc robię czasem błędy, ale jestem humanistką bo nie lubię matematyki i miałam 5 z polskiego w liceum. Poza tym ukończyłam studia humanistyczne, więc hello? :/

ukończyłaś studia humanistyczne ?? a masz dopiero 20 lat ...

[michachacha]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Mam dyslekcję, więc robię czasem błędy, ale jestem humanistką bo nie lubię matematyki i miałam 5 z polskiego w liceum. Poza tym ukończyłam studia humanistyczne, więc hello? :/

Kiedyś mówiono na takich 'tępak' teraz to się nazywa dysleksja lub dysortografia.

Moja rada to rozwiązywania jak największej ilości zadań np. ze zbioru.

[Lidia Paulina]

Podbiję to, co napisały dziewczyny i dodam jeszcze coś od siebie. Matematyka JEST potrzebna. Nie tylko do sprawdzenia, czy pani w sklepie dobrze wydała. Mózg zwyczajnie trzeba ćwiczyć, stawiać mu wyzwania, żeby się nie lenił. Bo jak się będzie lenił, to oprócz takich banałów, jak obliczenie, czy pani dobrze resztę wydała, będziesz miała za pięć lat problemy z:
- sprawdzeniem, czy Ci się opłaca kupić większe opakowanie proszku do prania;
- remontami (robię teraz remont przedpokoju, nie wyobrażam sobie, żeby mnie jakieś zaćmienie dopadło, kiedy trzeba policzyć, ile potrzeba farby lub tapety...);
- zwykłym logicznym myśleniem, analizowaniem jakichś ciągów przyczynowo-skutkowych ze zwykłego życia, analizowaniem problemów i szukaniem rozwiązań.

Co do sposobu na ogarnięcie matmy - polecam zwykły, codzienny trening. Jasne, zbiór zadań, kartka i długopis to najlepsze, ale dość nużące rozwiązanie. Może jakaś gra planszowa? W matematycznych się nie orientuję, wolę Scrabble, ale warto czegoś poszukać. Nie chodzi mi o Chińczyka - jest naprawdę dużo mądrych, wymagających myślenia gier dla dorosłych. Poza tym - widzisz, ja jestem na filologii polskiej, ale cieszę się, jak mi mój TŻ czasem pokaże, co tam na matmie robią. Zawsze to milej popatrzeć na cyferki... A sama robię sobie mały trening, jak tylko jestem w jakimś markecie - zapamiętuję ceny rzeczy, które wkładam do koszyka, jak je wykładam na taśmę, to szybko dodaję ceny i liczę, ile dostanę reszty. A potem sprawdzam, czy się zgadza Póki co więcej sposobów nie przychodzi mi do głowy.

Aha! Jeszcze jedna rzecz odnośnie przydatności matematyki - ta gimnazjalna jest cholernie potrzebna, żeby zdać maturę. Co więcej - to właśnie w gimnazjum uczysz się wielu banalnych metod na rozwiązanie różnych problemów i to matematyka na tym etapie daje Ci wiedzę przydatną w sklepie, przy remoncie lub zwykłym analizowaniu problemów.

[Jenna__]

Dokładnie, humanistka, a ma problemy z deklinacją.
A matematyka jest potrzebna w życiu, choćby po to, żeby wszystkiego nie liczyć na kalkulatorze. Poza tym matematyka rozwija logiczne myślenie, a to zostaje na cale życie. Ja byłam na profilu matematyczno-informatycznym i w IV klasie miałam 6 a czasem 7 godzin matematyki w tygodniu (gdy wychowawca zabierał nam godzinę wychowawczą na rzecz matematyki). Nigdy nie byłam geniuszem matematycznym, ale dawałam radę. Jak się chce, to można.

[ButterflyFlyAway]

Napisane przez Callitus

W kazdym razie - jestes gimnazjalistka, a material w gimnazjum to naprawde banal.

nie powinno się tak pisać
to, że dziś masz x lat i z perspektywy dla Ciebie mata z gimnazjum to banał, dla osoby, która chodzi do tego gimnazjum to jest bardzo ciężki materiał!
teraz np dla Ciebie sesja to masakra, a ktoś po studiach powie "banał"

autorke rozumiem doskonale.. ja też typowy humanista, a ścisłowce wszelkiego rodzaju- ygh
wszystko też zależy od nauczyciela.. jak jest dobry to Ci wszystko klarownie wytłumaczy.. a jak daremny to klapa podwójna

mój sposób? najpierw siedziałam nad tym wszystkim sama, czytałam podręczniki swoje i brata.. jak nadal nie umiałam szłam do mojego taty, który mnie uczył, rysował, czasem nawet na owocach pokazywał (w młodszych klasach)..
a w średniej szkole to kuzyn przychodził i mnie uczył, pomagał..

tyle, że ja miałam problem z fizyką i chemią.. z matą jakoś umiałam sama zakumać lub przy pomocy taty bez kuzyna się obeszło

jeżeli nie rozumiesz podstaw.. to nawet rozwiązywanie zbiorów zadań nic Ci nie da, bo np. nie umiesz wykonywać kolejności działań, to nawet jakbyś miała i tysiąc zbiorów każde zadanie zrobisz źle i wynik będzie inny..

zacznij od rozumienia podstaw i teorii jeżeli sama nie umiesz to poproś kogoś zaufanego o pomoc, nie muszą być od razu korepetycje..

to na prawde żaden wstyd a i stresu się w miare pozbędziesz

jako tako czynności ułatwiających życie matematyczne niestety nie znam.. bo jak wspominałam, nie wiedziałam i próby zrozumienia nic nie dawały- to szłam po pomoc
bo materiał frunął do przodu i nie mogłam być ciągle do tyłu..

powodzenia!

[Jenna__]

Napisane przez michachacha

Kiedyś mówiono na takich 'tępak' teraz to się nazywa dysleksja lub dysortografia.

Niestety, teraz tępaków tłumaczy się różnymi mądrze brzmiącymi zwrotami. Na wszystko można znaleźć określenie, a wystarczy się po prostu uczyć, żeby nie popełniać błędów. Zajrzeć do słownika (czy ortograficznego, czy języka polskiego), zanim się coś napisze, jeśli ma się wątpliwości. I nie oburzać się, gdy ktoś inny wytyka/poprawia błędy.

[Rose Madder]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Poza tym ukończyłam studia humanistyczne, więc hello? :/

21 lat i już po studiach humanistycznych? Toż to geniusz.

[solll]

Napisane przez Jenna__

Niestety, teraz tępaków tłumaczy się różnymi mądrze brzmiącymi zwrotami. Na wszystko można znaleźć określenie, a wystarczy się po prostu uczyć, żeby nie popełniać błędów. Zajrzeć do słownika (czy ortograficznego, czy języka polskiego), zanim się coś napisze, jeśli ma się wątpliwości. I nie oburzać się, gdy ktoś inny wytyka/poprawia błędy.

Chyba nie wiesz o czym mówisz. Owszem, zdarzają się zwyczajne tępaki, którym się po prostu nie chce, no bo nie, ale osoby z dysleksją czy jakimiś innymi dys, mają tę naukę znacznie utrudnioną,ciężej im wchodzi. Niełatwo się nie zniechęcić, gdy za każdym razem, kiedy siadasz do książek coś nie wychodzi, prawda?

Znam takiego, jak to określiłyście, tępaka, który wg testów psychologicznych jest ponadprzeciętnie inteligentny i objawia się to -w życiu codziennym. A w szkole ma problemy, ciężko mu się skupić na nauce, wysiedzieć przy książkach, potrzeba dużo cierpliwości, żeby mu coś wytłumaczyć. Jednak gdy się uda, to jest to mały sukces i w rezultacie 5, nawet z matmy, co dla tępaka wydawać by się mogło rzeczą niemożliwą do uzyskania. Takie osoby potrzebują specjalnego toku nauczania i są wtedy w stanie osiągnąć wiele.


Do Autorki- Dziewczyny dobrze Ci radzą, musisz poświęcać duuużo czasu, rozwiązywać zadania, a 'mechanizm matematyczny' sam się w Tobie wykształci. Ja np. jestem raczej humanistką, nie mam i nigdy nie miałam problemów z ortografią, zawsze dużo czytałam, potrafiłam pisać i z łatwością uczyłam się języków. Jednak poszłam na studia ścisłe, było ciężko, ale dawałam radę. Uważam więc, że wszystko to kwestia samodyscypliny- musisz znaleźć metodę nauki odpowiednią dla Ciebie. Jesteś dopiero w gimnazjum, jeśli przysiądziesz teraz, masz szansę nadrobić wszystko i w liceum nie mieć żadnych problemów z przedmiotami ścisłymi. Powodzenia!

[leemonqa]

Napisane przez Rose Madder

21 lat i już po studiach humanistycznych? Toż to geniusz.

[viva91]

Napisane przez solll

Znam takiego, jak to określiłyście, tępaka, który wg testów psychologicznych jest ponadprzeciętnie inteligentny i objawia się to -w życiu codziennym. A w szkole ma problemy, ciężko mu się skupić na nauce, wysiedzieć przy książkach, potrzeba dużo cierpliwości, żeby mu coś wytłumaczyć. Jednak gdy się uda, to jest to mały sukces i w rezultacie 5, nawet z matmy, co dla tępaka wydawać by się mogło rzeczą niemożliwą do uzyskania. Takie osoby potrzebują specjalnego toku nauczania i są wtedy w stanie osiągnąć wiele.

Dyslektyk czy nie dyslektyk - nikt nie powinien argumentować upodobań humanistycznych "bo nie lubię matematyki". Równie dobrze mogę powiedzieć: "interesuję się gotowaniem bo nie lubię tynkowania"
No i dyslektyk chyba powinien wiedzieć co ma, a nie wymyślać "dyslekcję"

W najbliższym otoczeniu mam dwóch dysortografów. O ile jeden faktycznie za Chiny nie nauczy się pisać poprawnie (przy wspólnym rozwiązywaniu krzyżówek mam niezły ubaw, gdy widzę setny raz to samo słowo napisane z różnymi błędami) o tyle drugi jest leniem i tyle. Jak przysiądzie, poćwiczy to nie ma już później problemów z pisownią.

Jak dla mnie takie zaświadczenie o "dys" uzyskać jest zbyt łatwo.
http://www.wykop.pl/link/299960/masz-dosc-dyslektykow-dysortografow-itp-wyslij-im-to/ ...

[michachacha]

Napisane przez viva91

Dyslektyk czy nie dyslektyk - nikt nie powinien argumentować upodobań humanistycznych "bo nie lubię matematyki". Równie dobrze mogę powiedzieć: "interesuję się gotowaniem bo nie lubię tynkowania"

[limonka1983]

Napisane przez kasiunia_tymbarkoholiczka

Matematyka się do niczego nie przydaje w życiu, też nigdy jej nie lubiłam bo jestem humanistkom. Nie powinnaś sie przejmować, spróbuj po prostu poświęcić więcej czasu, albo wykuć na pamięc i powinnaś sobie poradzić. buźka

Bardzo ciekawa teoria Rozumiem, że nigdy nie byłaś w sklepie, nigdy nie planowałaś budżetu (choćby drobne zakupy z kieszonkowego) i nigdy nie będziesz np. kupować farby lub tapety, by wyremontować mieszkanie... No... Możesz nająć kogoś, kto zrobi to za Ciebie, ale tu tez musisz wiedzieć, czy taka osoba Cię nie oszuka w ilości zakupionego materiału i kosztach. Musisz też wiedzieć, czy stawka, jaką ten ktoś będzie chciał, jest adekwatna do pracy i cen konkurencji. Idziesz płacić rachunki za media i co - nie sprawdzasz, czy wszystko jest dobrze naliczone, itd? Matma, to nie tylko kilka godzin w tygodniu w szkolnej ławce.
Ja od zawsze byłam typem technicznym i nie miałam pojęcia, po co są wypracowania i inne "bzdury". Przydało mi się to już w dorosłym życiu choćby przy pisaniu podań na uczelni.
Obserwuję koleżanki, którym nie chciało się kiedyś uczyć, bo "po co?". Często nie wiedzą, z jakimi krajami graniczy Polska, kto napisał Mazurka Dąbrowskiego (bo skąd miałyby wiedzieć. Przecież nazwa, to nazwa, nie?), a na samym Wizażu ostatnio przeczytałam post laski, której facet "spuścił się" na pochwę. Swego czasu, gdy czytywałam Bravo, padłam, gdy pewna dziewczyna skarżyła się, że ma bardzo owłosioną macicę, a jakiś koleś po masturbacji prawie wpadł w depresję, bo nie wie, czy czasem nie złapał HIVa (w spermie taki wirus także się znajduje Takie auto zarażanie). Ile razy mam ochotę paść, gdy ktoś nie wie, ile mm ma metr. Rozumiem, że nie trzeba umieć wszystkiego, bo chyba nikt nie posiada wiedzy absolutnej, ale niektóre rzeczy po prostu trzeba i wypada wiedzieć. Trzeba, bo nie zawsze ktoś będzie myślał za Ciebie (chyba chcesz się usamodzielnić?), a wypada, by nie narobić sobie siary brakiem wiedzy.
Wszystko kiedyś się przydaje, a weryfikuje to życie. Daleko nie zajedziesz na "wykuciu na pamięć", bo "jakoś nie będzie".

[moniczorek]

Uwielbiam takie topiki

Dlaczego w dzisiejszych czasach osobę ,która nie kuma matematyki nazywa sie humanista?....to czysty absurd....kurcze przecież nieznajomość matematyki nie moze byc czynnikiem kwalifikującym do bycia humanistą...przecież jedno nie wyklucza drugiego bycie humanistą nie uniemożliwia bycia dobrym w przedmiotach ścisłych, bycie "ścisłowcem" nie dyskwalifikuje jako humanisty.

ktoś chyba powinien przytoczyc defnicje humanisty....mnie uczono , że humanista to człowiek szlachętny, oświecony, inteligentny,zorientowany w wielu dziedzinach życia, dla którego człowiek jest najważniejszy , a nie tępak matematyczno - fizyczny co to siebie humanistą nazywa

A jeszcze jak słysze,że matematyka nie jest w życiu do niczego potrzebna to nie wiem czy sie śmiać czy płakać...nie na darmo kiedyś gdzieś przeczytałam określenie dzisiejszego humanisty jako intelektualny inwalida.