Dlaczego kobiety rezygnują z pracy?

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Pytanie w temacie ma na celu posłużyć dyskusji.
Pomijam oczywistości związane z chorobą, wypadkami losowymi i innymi przyczynami, które nie zostały wymienione.
Ostatnio gdzie nie spojrzę, jestem, czytam - kobieta nie pracuje.
Mąż utrzymuje rodzinę. Bez względu na to, czy mają jak pączki w maśle, czy ledwo wiążą koniec z końcem, czy wychowują dzieci, czy są bezdzietni.
Czy kobiety bywają wygodne? Boją się pracy? Mają co robić?
Jakie jest Wasze zdanie? Jak to wygląda u Was?
Dlaczego zdarza się, iż nie realizują się zawodowo, choć pozostawanie w domu, bądź inne zajęcia nie dają im szczęścia?
Hipotetyczne założenie - wygrywasz w lotto - rzuciłabyś pracę? Co byś całe dnie robiła?

Przyznaję, że przykłady, z którymi sama miewam styczność to często ledwo koniec z końcem, ale kobiety do pracy nie pójdą i już. Dziwi mnie stoicyzm mężczyzn w przyjmowaniu takich informacji...
Chciałabym również uniknąć tematu wychowywania dzieci, ponieważ był już podobny wątek tutaj: KLIK.

Tym niemniej zapraszam do wymiany zdań.

[f36f09c64670dbbf8506d7b7195631196fb4f2ce_65c2c8198d77a]

nie wyobrazam sobie aby calym moim życiem był mąż i dzieci....

[kolorowatecza]

Osobiście uważam, że niepracowanie kobiet jest najgorszym, co kobiety sobie mogą zgotować.
Praca to forma niezależności - własne pieniądze, kontakt z drugim człowiekiem powodują ogładę w kwestiach życiowych.
Sama mam w planach najpierw karierę zawodową, dopiero potem męża, dzieci i dom, więc nie zrozumiem kobiet, które rezygnują z pracy.

[rabid]

To dziwne, bo ja w ogóle nie znam takich przypadków. Ale nawet gdyby, to co z tego?

Mąż utrzymuje rodzinę. Bez względu na to, czy mają jak pączki w maśle, czy ledwo wiążą koniec z końcem, czy wychowują dzieci, czy są bezdzietni.
(...)
przykłady, z którymi sama miewam styczność to często ledwo koniec z końcem, ale kobiety do pracy nie pójdą i już. Dziwi mnie stoicyzm mężczyzn w przyjmowaniu takich informacji...

Związek to tylko umowa pomiędzy dwojgiem ludzi i jeżeli facetowi to pasuje, to nie ma żadnego problemu do roztrząsania, a jeżeli nie pasuje, to problem jest tylko z nim, że się na to godzi.

Czy kobiety bywają wygodne? Boją się pracy?

O rety. A czy lubią mandarynki?

Dlaczego zdarza się, iż nie realizują się zawodowo, choć pozostawanie w domu, bądź inne zajęcia nie dają im szczęścia?

Bo dla większości osób są rzeczy ważniejsze od szczęścia, takie jak święty spokój. Poza tym, praca też nie jest żadną gwarancją szczęścia.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Dlaczego?
Jedyne, co mi się nasuwa - lenistwo. Ale to chyba kobiety, nazwijmy je, mniej inteligentne Nie mają specjalnego wykształcenia, nie mają zainteresowań, nie czytają, nie interesuje ich komputer, kochają seriale i ploty z somsiatkom No to na co im pieniądze? na co mają wydawać? a dzieci - no cóż, Bóg dał dzieci, da i na dzieci najczęściej ręcami mopsu tudzież Kościoła.

Gdybym wygrała tyle, by móc pozwolić sobie na niepracowanie - dalej bym pracowała, ale powiedzmy na pół etatu (niech ktoś inny cieszy się moimi godzinami), ale ja mam dużo pasji, więc też nie nudziłabym się no i młoda też mnie potrzebuje

Ale nie, np. na wychowawczy bym nie poszła, pypcia bym dostała bez pracy.

[panierrka]

Ja znam dwa takie przypadki.

Gdybym wybrała w totka, to zapewne zajęłabym się swoimi niedochodowymi zainteresowaniami, np malarstwo (choć talent mizerny), zwiedziłabym świat i, zamiast regularnej pracy, zainwestowałabym pieniądze (własna firma czy nieruchomości).

Z drugiej strony nie wyobrażam sobie zamknięcie się w czterech ścianach z dziećmi i obiadkami, wisząc na partnerze. Może na rok, dwa - ok. Nie dłużej...

[Magda9876]

Obecnie w Polsce jest straszna nagonka na niepracujące kobiety. Co więcej, kobiet które np. poświęcają się wychowywaniu dzieci, się nie szanuje. Społeczeństwo nimi gardzi. Jest to bardzo przykre. Jak dawnymi czasy kobiety miały siedzieć w domu, tak teraz mają być niezależne, przebojowe, zarabiać, zdobywać świat. Są to jakby nie było dawniej męskie cechy. Z resztą współcześnie raczej nacisk jest na wykształcenie jednostek bezpłciowych, tzn. kobiety mają mieć cechy męskie, a mężczyźni kobiece. (np. mają pomagać w domu, w gotowaniu, w opiece nad dzieckiem). Nie jest to stwierdzenie wartościujące (ani dobre, ani złe, a raczej dla jednego dobre, a dla drugiego złe), jest to po prostu fakt.

Nie każda kobieta jest taka przebojowa. Niektóre do pracy chodzą z niechęcią i marzą o tym właśnie, żeby dbać o dom. Nie mają takich aspiracji, zadowalają się codziennymi radościami i troskami, typu praca w ogródku, gotowanie. Nie mają w sobie żadnych wielkich aspiracji.
Niech każdy żyje tak jak mu się podoba o ile nie szkodzi tym innym. Jeśli kobieta jest nieszczęśliwa pracując, a spełnia się jako gospodyni domowa, to dlaczego nie?
Najgorsze, że największy problem z tym mają właśnie te dziewczyny, które uwielbiają pracę i marzą o karierze. Są w swych wypowiedziach zazwyczaj najbardziej okrutne i niesprawiedliwe. Otwarcie krytykują, wręcz kpią z tzw. "kur domowych".
Żyjmy i pozwólmy żyć innym.
Mężczyźni w takiej sytuacji zazwyczaj akceptują taki tradycyjny podział i starają się stanąć na wysokości zadania. Są ludzie żyjący według bardzo tradycyjnych wartości (nie mówię w tym miejscu absolutnie o religii). Jeśli obydwoje zgadzają się na taki podział i się w tym spełniają to czemu nie?

Mnie najbardziej boli ten brak szacunku innych kobiet i społeczeństwa. A jeśli sytuacja dotyczy kobiety wychowującej dzieci, to odbieram to jako jawny brak szacunku dla kobiety jako matki.

W czym lepsze są kobiety pracujące całymi dniami i rzadko widujące męża i dzieci? W NICZYM. Po prostu żyją tak jak chcą i są szczęśliwe i chwała im za to. Kobietom zostającym w domu też chwała za to że żyją tak jak chcą i są szczęśliwe.

Żeby nie było...Ja sama chcę pracować i nie wyobrażam sobie całe życie siedzieć w domu. Umarłabym z nudów. Ale to nie znaczy, że roszczę sobie prawo do krytykowanie wyborów życiowych innych osób.

[karolynka90]

Magda9876,

Dlaczego kobiety rezygnują?
Niektóre z lenistwa, inne, bo po prostu takie życie im odpowiada.
Ja nie widzę w zajmowaniu się domem nic złego, jeśli facet jest w stanie utrzymać rodzinę.

Jednak sama nie wytrzymałabym w domu. Umarłabym z nudów.

[Ivy123]

Magda, fantastyczny post!.

[muszynianka]

85% - lenistwo
cała reszta - nierówne szanse na rynku pracy, niechęć do zatrudniania kobiet (nie mydlmy sobie oczu, to zjawisko występuje, nie na wielką skale, ale jest :|)


A ja dla odmiany nie zgodzę się do końca z tym co napisała Magda

[żurawinka]

Magda - ładnie napisane
Czemu tak wybierają? Trzeba je spytać, zrobić ankietę , nie wiem. Najłatwiej założyć że z lenistwa .

[karolynka90]

Napisane przez muszynianka

85% - lenistwo

Skąd wiesz Prowadziłaś jakieś badania?

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Magda - ładnie napisane, ale się nie zgadzam Ok - kobieta prowadząca dom, wychowująca dzieci - super, jeśli tak chce (oboje chcą), ich sprawa.

Ale ja widzę w pracy cholernie dużo matek - leni, nierobów. Inaczej tego nie nazwę. Mąż - przynosi pensję (a często, gęsto przepije, przepali, przepuści na coś tam), a taka (nie)matka siedzi w domu jak na grzędzie - dziecko niedopilnowane (ubrania brudne, lekcje nieodrobione, śniadania nie ma), a już prawdziwy szlag mnie trafia, gdy ma iść przynieść papiór z mopsu (naprzeciwko szkoły) by dziecko dostało obiad i NIE CHCE JEJ SIĘ ! Ma przyjść po dziecko do szkoły po zabawie andrzejkowej i nie przychodzi! wydzwania się do takiej, a ona za którymś razem łaskawie odbierze i wyśle np. rok starszego syna To są przypadki codzienne - i niech któraś mi wytłumaczy, dlaczego tak się kobieta zachowuje? Lenistwo, nic innego. Bo kobieta, która decyduje się na niepracowanie w pracy i prowadzenie w domu, i robi to - też pracuje.

[karolynka90]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;23110097]
Ale ja widzę w pracy cholernie dużo matek - leni, nierobów. Inaczej tego nie nazwę. Mąż - przynosi pensję (a często, gęsto przepije, przepali, przepuści na coś tam), a taka (nie)matka siedzi w domu jak na grzędzie - dziecko niedopilnowane (ubrania brudne, lekcje nieodrobione, śniadania nie ma), a już prawdziwy szlag mnie trafia, gdy ma iść przynieść papiór z mopsu (naprzeciwko szkoły) by dziecko dostało obiad i NIE CHCE JEJ SIĘ ! Ma przyjść po dziecko do szkoły po zabawie andrzejkowej i nie przychodzi! wydzwania się do takiej, a ona za którymś razem łaskawie odbierze i wyśle np. rok starszego syna To są przypadki codzienne - i niech któraś mi wytłumaczy, dlaczego tak się kobieta zachowuje? Lenistwo, nic innego. Bo kobieta, która decyduje się na niepracowanie w pracy i prowadzenie w domu, i robi to - też pracuje.[/QUOTE]
Nie, to nie jest lenistwo, tylko już zwykła patologia.

[muszynianka]

Skąd wiesz Prowadziłaś jakieś badania?

tak
Ale karolynko żebyśmy się dobrze zrozumiały, pominęłam sytuacje gdzie kobieta FAKTYCZNIE zajmuje się ogniskiem domowym, wychowuje dzieci, FAKTYCZNIE jest mamą zainteresowaną rozwojem dzieci itp.
No bo dużo kobiet wybiera to świadomie bo może sobie na to pozwolić, te które nie mogą sobie na to pozwolić i nie pracują, w dużej mierze są leniwe, no bo proszę cie - nie ma co do gara włożyć, dziecko lekcje nieodrobione, matki nie ma na wywiadówkach bo pazury maluje - nazwiesz to pracą?:P Obijanie się na tyłku i rejestrowanie w urzędzie pracy co chwilę by mieć ubezpieczenie... no weź przestań ;P

także przeprasza, dla jasności z tym 85% nie wyraziłam się wystarczająco jasno.

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

Ja wolę sprzątać własny dom i uśmiechać się do własnych dzieci niż uśmiechać się i znosić humory szefa. Nie chce mi się, nie pracuję, i wydaje mi się to bardzo uczciwe. Problem może być z tymi którym się nie chce a pracują. W ten sposób cała moja klasa nie zna niemieckiego, choć "uczyliśmy" się przez 5 lat (podać nazwisko ?), inna gwiazda od chemii nie wiedziała co to jest deuter i tryt (podać nazwisko ?). Pani insektor ze spółdzielni potrafiła wysłać i podpisać dwa rozliczenia, jedno z nadpłatą, drugie z niedopłatą. Lepiej by się wszystkim żyło gdyby te karierowiczki siedziały w domu. Dyrektorce szkoły przeszkadzają hałasujące dzieci .

[despa]

Napisane przez Magda9876

Obecnie w Polsce jest straszna nagonka na niepracujące kobiety. Co więcej, kobiet które np. poświęcają się wychowywaniu dzieci, się nie szanuje. Społeczeństwo nimi gardzi. Jest to bardzo przykre. Jak dawnymi czasy kobiety miały siedzieć w domu, tak teraz mają być niezależne, przebojowe, zarabiać, zdobywać świat. Są to jakby nie było dawniej męskie cechy. Z resztą współcześnie raczej nacisk jest na wykształcenie jednostek bezpłciowych, tzn. kobiety mają mieć cechy męskie, a mężczyźni kobiece. (np. mają pomagać w domu, w gotowaniu, w opiece nad dzieckiem). Nie jest to stwierdzenie wartościujące (ani dobre, ani złe, a raczej dla jednego dobre, a dla drugiego złe), jest to po prostu fakt.

Nie każda kobieta jest taka przebojowa. Niektóre do pracy chodzą z niechęcią i marzą o tym właśnie, żeby dbać o dom. Nie mają takich aspiracji, zadowalają się codziennymi radościami i troskami, typu praca w ogródku, gotowanie. Nie mają w sobie żadnych wielkich aspiracji.
Niech każdy żyje tak jak mu się podoba o ile nie szkodzi tym innym. Jeśli kobieta jest nieszczęśliwa pracując, a spełnia się jako gospodyni domowa, to dlaczego nie?
Najgorsze, że największy problem z tym mają właśnie te dziewczyny, które uwielbiają pracę i marzą o karierze. Są w swych wypowiedziach zazwyczaj najbardziej okrutne i niesprawiedliwe. Otwarcie krytykują, wręcz kpią z tzw. "kur domowych".
Żyjmy i pozwólmy żyć innym.
Mężczyźni w takiej sytuacji zazwyczaj akceptują taki tradycyjny podział i starają się stanąć na wysokości zadania. Są ludzie żyjący według bardzo tradycyjnych wartości (nie mówię w tym miejscu absolutnie o religii). Jeśli obydwoje zgadzają się na taki podział i się w tym spełniają to czemu nie?

Mnie najbardziej boli ten brak szacunku innych kobiet i społeczeństwa. A jeśli sytuacja dotyczy kobiety wychowującej dzieci, to odbieram to jako jawny brak szacunku dla kobiety jako matki.

W czym lepsze są kobiety pracujące całymi dniami i rzadko widujące męża i dzieci? W NICZYM. Po prostu żyją tak jak chcą i są szczęśliwe i chwała im za to. Kobietom zostającym w domu też chwała za to że żyją tak jak chcą i są szczęśliwe.

Żeby nie było...Ja sama chcę pracować i nie wyobrażam sobie całe życie siedzieć w domu. Umarłabym z nudów. Ale to nie znaczy, że roszczę sobie prawo do krytykowanie wyborów życiowych innych osób.

Nie zgodzę się w tym co napisałaś z jednym nie tylko kobiety pracujące krytykują te które zostały w domu. Dużo częściej spotkałam się z krytyką Pań które wybrały życie domowe, wychowywanie dzieci w stosunku do osób które chcą pracować, pracują, realizują się maja swoje pasje.

Żyjmy i pozwólmy żyć innym.

Ja wracałam do pracy na pełny etat kiedy moje dziecko miało 2 lata, córka poszła do żłobka- wszyscy jak jeden, łącznie z najbliższą rodziną uznali mnie za wyrodna matkę, z tego powodu.
Nigdy tej decyzji nie żałowałam. Moja córka nauczyła się wielu piosenek, wierszyków, nauczyła się bawić w grupie- sama w domu aż tylu rzeczy bym jej nie nauczyła- żeby nie było nie z lenistwa ale śpiewać nie umiem, wierszyków aż tylu nie znam. Owszem dziecko mi chorowało przez jakiś czas- ale jest to naturalne jak wkracza w grupę dzieci. Radziła sobie bez problemowo, nie miała problemu potem w przedszkolu czy nawet w szkole.

Ja nigdy nie wypowiadam się na temat osób, które zostają w domu z dzieckiem, czy też z innego powodu- to decyzja każdej z nas- ale nie zgodzę się na to żeby taka osoba krytykowała mnie i innych dlatego ze ma inny pomysł na siebie.

Nie dotyczy to tylko nas - popatrzcie nawet na "celebrytów"- ileż jest osób którzy nagminnie krytykują np. Martynę Wojciechowską- za jej pasje , za podróże- bo zostawia córkę, ale przecież nie zostawia jej samej tylko pod dobra opieką. Ja za tą jej pasję ją podziwiam.

Gdybym wygrała w totka to na pewno nie siedziałabym w domu- pracowałabym z całą pewnością, może nie tu gdzie teraz tylko otworzyłabym jakiś własny interes, ale nie siedziałabym w domu.

[Luba]

Ja w Polsce nie znam takich kobiet, kiedy sama w pewnym momencie przestałam pracować to byłam ewenementem na skalę światową i musiałam znosić wieczne pytania: kiedy wrócisz do pracy, a po jakmś czasie: kiedy wreszcie wrócisz do pracy
(Pomijam to, że mieliśmy powody do takiej a nie innej decyzji ale po prostu myslałam w pewnym momencie, że sobie na plecach powieszę plakat pt: tak, jestem pasożytem ) Ludzie strasznie przeżywali to, że nie pracowałam zawodowo i czujnie mnie obserwowali, czy zdziadzieję, czy łażę w dresie czy mózg mi sie aby nie skurczył

W Niemczech widzę wiele (większość)kobiet, które po urodzeniu dziecka przestają na krótszy czy dłuższy czas pracować, potem wracają na pól etatu do pracy, po jakims czasie przechodza na cały etat. Ja tu znam nawet samotne matki, które nie pracują, kiedy mają malutkie dzieci.
Ale z reguły sa to matki tzw aktywne, które czas przeznaczaja naprawdę na wychowanie dzieci, na prace społeczne, na swoje pasje itd. Że tak powiem ani maż ani rodzina nie cierpią przez to, ze matka nie zarabia, bo mają z niej inne korzyści

edycja: Chciałam jeszcze cos dodać. Nigdy się w domu nie nudziłam, chociaż też mi się kiedys wydawało, że to sie można zanudzić na śmierć, ale nie, nie nudziłam się ani chwili. I nie siedziałam w domu

W Polsce jest tyle brzydkich określeń na kobiety pozostające w domu, że aż się smutno robi.

Ja nie znam takich kobiet, które cały życie nie pracują zawodowo wiec właściwie nie wiem jak odpowiedzieć na pytanie wątku

[Magda9876]

Napisane przez karolynka90

Nie, to nie jest lenistwo, tylko już zwykła patologia.

Dokładnie też tak uważam. To jest Patologia.
Myślałam, że rozmawiamy o przypadkach "normalnych" osób, a nie o rodzinach dysfunkcyjnych. Bo jeśli mamy włączyć w dyskusję jeszcze tą drugą kategorie to się zrobi temat rzeka.

Bo znam taki przypadek, ale to już podchodzi pod chorobę i wymaga leczenia. Dziewczyna nie pracuje z powodu chorobliwej nieśmiałości i strachu. Nawet przyjaciół nie ma, sporadycznie wychodzi z domu. Tylko stwierdziłam, że rozmowa nie ma dotyczyć patologii i dysfunkcji.

[senioritta19]

Ja na razie nie pracuje ze względów zdrowotnych ale nie mogę się doczekać kiedy pójdę do pracy ...szanuję wybór kobiet niepracujących

[moee]

Wypalic sie mozna ot co :

pracujac po 16h na dobe przez 15 lat, majac pod soba nascie osob i odpowiadac za wszystko , nadstawiajac karku za innych, nie majac urlopow , a nawet jak tak to na tel. bo trzeba w kazdej chwili wrocic do firmy, nie majac chorobowego dluzszego niz dwa dni etc. . Przyjemnoscia jest posiedziec w domu i zajac sie chocby czytaniem ksiazek na ktore nie mialo sie czasu przez kilka dobrych lat , czy spedzaniem czasu z wlasnym dzieckiem ,tudziez zwyklym lezeniem na kanapie i liczeniem plam na suficie.

[karolynka90]

Napisane przez muszynianka

te które nie mogą sobie na to pozwolić i nie pracują, w dużej mierze są leniwe, no bo proszę cie - nie ma co do gara włożyć, dziecko lekcje nieodrobione, matki nie ma na wywiadówkach bo pazury maluje - nazwiesz to pracą?:P Obijanie się na tyłku i rejestrowanie w urzędzie pracy co chwilę by mieć ubezpieczenie... no weź przestań ;P

No te kobity, które nie pracują bo im się nie chce pomimo tego, że nie są w stanie zapewnić swoim dzieciom normalnych warunków do życia, to ja uważam, że to jest po prostu zwykła patologia i nic więcej.

[muszynianka]

Ja nie znam takich kobiet, które cały życie nie pracują zawodowo wiec właściwie nie wiem jak odpowiedzieć na pytanie wątku

No właśnie ja znam i nie wierzę że przez 80 lat życia nie chodziło o lenistwo

No te kobity, które nie pracują bo im się nie chce pomimo tego, że nie są w stanie zapewnić swoim dzieciom normalnych warunków do życia, to ja uważam, że to jest po prostu zwykła patologia i nic więcej.

no właśnie, jak to nazwać...? bezrobociem? czy to jest bezrobocie kiedy ktoś nie poczuwa się do odpowiedzialności?

[karolynka90]

Napisane przez muszynianka

także przeprasza, dla jasności z tym 85% nie wyraziłam się wystarczająco jasno.

No właśnie, bo takimi uogólnieniami można kogoś urazić.

[Luba]

Napisane przez muszynianka

No właśnie ja znam i nie wierzę że przez 80 lat życia nie chodziło o lenistwo

Ależ ja mówię o współczesnych kobietach w wieku produkcyjnym, jeśli dołaczymy do tego kobiety np 80letnie, to musimy także brać pod uwagę w jakich czasach one żyły, czy miały szansę na ukończenie jakiejś szkoły itd.
Proponuje nie wracać tak daleko w przeszłość, bo będziemy musieli tez brac pod uwagę cały życiorys danej damy.

Poza tym, chciałabym zauważyc, że ta pani jest w wieku moich babć z których żadna nie pracowała zawodowo. Ale biorąc pod uwagę ich życiorysy wszystko o nich można powiedzieć, ale nie to, że były leniwe. Samo prowadzenie domu w czasach ich młodości było niezłym wyzwaniem. Uważam, że obraxliwe jest nazywanie tych wszytskich starszych pań leniwymi, bo myślę, ze życie miały dośc cieżkie i z pewnością w dużej części pracowite. Pomijając patologię czy też, no nei wiem, żony badylarzy (tak se strzelam, żadnej nie znałam i nie wiem czy miały łatwe życie )

[karolynka90]

Napisane przez muszynianka

no właśnie, jak to nazwać...? bezrobociem? czy to jest bezrobocie kiedy ktoś nie poczuwa się do odpowiedzialności?

Oj nie nie.
Moim zdaniem bezrobotny to ktoś, kto chce pracować, ale tej pracy nie może znaleźć ze względu na swój wiek, jakąś niepełnosprawność itd.
A co jak komuś się nie chce pracować?
Jeżeli partner/ka utrzymuje - ok.
Ale jeśli kasy nie ma na życie, a szanownej pani i tak nie chce się pracować, bo woli ciągnąć kasę z zasiłków... no to ja bym taką osobę nazwała inaczej.

[_vixen_]

Siedzenie w domu kojarzy się zwykle z zaleganiem przed telewizorem i oglądaniem głupawych seriali czy innych tanców z gwiazdami.
Ja się nie dziwię kobietom rezygnującym z pracy, które chcą poświecić kilka lat rodzinie, małym dzieciom, kiedy mają na tyle dobrze zarabiającego partnera, że mogą sobie na tę rezygnację pozwolić.
Też nie przesadzałabym z tym, jak to się w pracy można rozwinąć, bo wiele prac to przekładanie papierków z kupki na kupkę. Ale zawsze to jakaś mobilizacja, żeby wyjść z domu, elegancko się ubrać, zrobić makijaż, iść do fryzjera. Mam wrażenie, że koboeta siedząca w domu będzie miała większe skłonnosci do zaniedbywania się.

Tylko, że jest czas, kiedy dzieci idą do szkoły, na studia i nie jest im potrzebna mama siedząca 24h na dobę w domu. I co wtedy taka kobieta ma w tym domu robić, zwłaszcza jeśli ma mało zarabiającego męża, a dom to np małe mieszkanko w bloku?

Tak sobie luźno dywaguję tylko..

[201710120930]

Ja backie mam całkiem inne doświadczenia w tej materii
Wszystkie, ale to naprawdę wszystkie moje znajome pracują
Połowa z nich nie musi ale lubi ,a druga połówka nie lubi ale musi
To tak mniej więcej

Co więcej uważam ze panie w tej kwestii nie dogadają sie nigdy
W sensie kto' lepszy' ? pracująca czy niepracujaca

To tak jak dyskusja miedzy świeżo upieczoną mamą 17 -letnią a 40- letnią
Kazda bedzie twierdzic ze za chiny by nie chciała byc na miejscu tej drugiej

No i pytasz o tego totka ....no więc ja to bym.....

[Hultaj]

ciekawe za ile będzie tu sajgon.

[Luba]

Napisane przez ŁAJKA

No i pytasz o tego totka ....no więc ja to bym.....

Ja to od dawna wiem co bym zrobiła