Bliźniaczki syjamskie połączone głowami rozdzielonehttp://wiadomosci.onet.pl/wideo/ni

[kolorowatecza]

http://wiadomosci.onet.pl/wideo/nikt...6,1,klip.html#

Bardzo piękny filmik ukazujący, że medycyna idzie naprzód. Ale nie o to chciałam zapytać.
W komentarzach pojawiły się słowa, że skoro nie można zadbać o dzieci to po co je robić.
Rodzice oddali je, bo nie mieli pieniędzy na ich leczenie.
Popieracie zdanie internauty, czy może jesteście w stanie zrozumieć, że w obliczu braku środków finansowych oddali dzieci do Domu Dziecka?
Jestem bardzo ciekawa Waszych zdań, bo dla mnie jest to chyba niewyobrażalne zarówno w jedną jak i w drugą stronę.

[paula78]

Ja taki płód bym przede wszystkim usunęła.
Uważam,że zdecydowanie sie na urodzenie chorego dziecka,oddanie go do DD jest większym okrucieństwem ,karą i brakiem odpowiedzialnosci niż aborcja.

[magica]

Napisane przez paula78

Ja taki płód bym przede wszystkim usunęła.
Uważam,że zdecydowanie sie na urodzenie chorego dziecka,oddanie go do DD jest większym okrucieństwem ,karą i brakiem odpowiedzialnosci niż aborcja.

Dlaczego chore dziecko nie może mieć prawa żyć tylko dlatego, że jest chore? czy jest przez to gorsze? Takie hierarchizowanie ludzi i odrzucenie kogoś przez jego chorobę albo jakąś dysfunkcję jest obrzydliwe i kojarzy mi się z nazizmem.

[paula78]

Napisane przez magica

Dlaczego chore dziecko nie może mieć prawa żyć tylko dlatego, że jest chore? czy jest przez to gorsze? Takie hierarchizowanie ludzi i odrzucenie kogoś przez jego chorobę albo jakąś dysfunkcję jest obrzydliwe i kojarzy mi się z nazizmem.

To rodż sobie chore dzieci ,mnie daj spokój.
Odp .co na ten temat sądzę i tyle.

[Akashka]

Napisane przez paula78

To rodż sobie chore dzieci ,mnie daj spokój.
Odp .co na ten temat sądzę i tyle.

Pytanie tylko czy bys wiedziala ze dziecko bedzie chore W moim rodzinnym miescie byla sytuacja (glosna zreszta na cala Polske) ze kobieta urodzila dziecko z wada genetyczna. Krotkie raczki i nozki (nie pamietam jak sie ta choroba nazywa). W kazdym razie gdy znow zaszla w ciaze poprosila o badania prenatalne bo istnialo ryzyko ze drugie dziecko bedzie mialo ta sama chorobe. Gdyby w badaniach wyszlo ze tak jest, to kobieta ciaze by usunela. Jednak lekarz odmowil badan i dziecko urodzilo sie chore...
Faktem jest ze dzieci chore potrzebuja duzo wiecej i czasu i kasy. Rozne rehabilitacje, leki itp. To wszystko kosztuje. I czasem naprawde lepiej jak takie dziecko zostanie oddane do adopcji. Przynajmniej ma szanse na normalne zycie i niczego mu nie brakuje.
Wedlug mnie gorzej jest jak ludzie rodza dzieci jak kroliki i trzymaja je w domu nie dbajac o nie zupelnie, liczac na zasilki na nie itp. I najczesciej w takich przypadkach sasiedzi i opieka spoleczna reaguja dopiero jak zdazy sie tragedia...

[magica]

Napisane przez paula78

To rodż sobie chore dzieci ,mnie daj spokój.
Odp .co na ten temat sądzę i tyle.

Ok, ja też odpowiedziałam co sądzę Pozdrawiam

[_vixen_]

Napisane przez magica

Dlaczego chore dziecko nie może mieć prawa żyć tylko dlatego, że jest chore? czy jest przez to gorsze? Takie hierarchizowanie ludzi i odrzucenie kogoś przez jego chorobę albo jakąś dysfunkcję jest obrzydliwe i kojarzy mi się z nazizmem.

Zauważ, że często takie choroby wiążą się z ogromnym cierpieniem. Dorosła osoba czasem potrafi sobie jakoś nadac temu cierpieniu sens, na przykład poprzez wiarę w Boga - dla mnie to absurd, ale tak bywa.
A malutkie dziecko cierpi i nawet nie umie o tym powiedzieć. To jest trochę jak cierpienie zwierzęcia, po prostu nie można na to patrzeć, człowiek zrobi wszystko, żeby nie cierpiało (i wiem, co mówię, mam dośc chorowitego psa). Tyle że psa ludzie humanitarnie usypiają, żeby nie cierpiał (kolejny paradoks, że psa się z litości usypia, a cierpiącemu człowiekowi wiele osób tego odmawia !!!), a noworodki skrajne wcześniaki lub rokujące słabe nadzieje podtrzymują przy życiu, fundując im masę operacji, reanimacji, wkuwania wenflonów, zastrzyków, życia w inkubatorach. Często te dzieci nie są normalne, mają masę upośledzeń, czasem to tak zwane warzywa. To jest ogromne obciążenie dla rodziców, bywa, że na wiele lat życia, bez większych nadziei na poprawę.
Warto?
Dla zaspokojenia egoistycznej potrzeby rodziców, że dziecko za wszelką cenę ma żyć?

Byłaś kiedyś w domu opieki z upośledzonymi dziećmi? Ja byłam raz i długo nie moglam dojść do siebie. Dzieci tak spragnionych jakichkolwiek uczuć jeszcze nie widziałam, kleiły się dosłownie do wszystkich.

Konflikt między samym życiem a jego jakością (czy warto żyć za wszelką cenę) jest bardzo aktualny w naszych czasach.

[paula78]

Napisane przez Akashka

Pytanie tylko czy bys wiedziala ze dziecko bedzie chore W moim rodzinnym miescie byla sytuacja (glosna zreszta na cala Polske) ze kobieta urodzila dziecko z wada genetyczna. Krotkie raczki i nozki (nie pamietam jak sie ta choroba nazywa). W kazdym razie gdy znow zaszla w ciaze poprosila o badania prenatalne bo istnialo ryzyko ze drugie dziecko bedzie mialo ta sama chorobe. Gdyby w badaniach wyszlo ze tak jest, to kobieta ciaze by usunela. Jednak lekarz odmowil badan i dziecko urodzilo sie chore....

to troche inna sytuacja ,bo urodzilo sie bo lekarz odmówił badań ,swoja drogą przy takim ryzyku zrobiłabym te badania prywatnie lub nie decydowala sie na kolejne dziecko.

Napisane przez Akashka

Faktem jest ze dzieci chore potrzebuja duzo wiecej i czasu i kasy. Rozne rehabilitacje, leki itp. To wszystko kosztuje. I czasem naprawde lepiej jak takie dziecko zostanie oddane do adopcji. Przynajmniej ma szanse na normalne zycie i niczego mu nie brakuje.

wiesz jaki jest odsetek adoptowanych, chorych dzieci ?
chyba nie.

Napisane przez Akashka

Wedlug mnie gorzej jest jak ludzie rodza dzieci jak kroliki i trzymaja je w domu nie dbajac o nie zupelnie, liczac na zasilki na nie itp. I najczesciej w takich przypadkach sasiedzi i opieka spoleczna reaguja dopiero jak zdazy sie tragedia...

A jak to sie ma do tematu ?

---------- Dopisano o 22:22 ---------- Poprzedni post napisano o 22:21 ----------

Napisane przez _vixen_

Konflikt między samym życiem a jego jakością (czy warto żyć za wszelką cenę) jest bardzo aktualny w naszych czasach.

Zaraz sie zacznie jazda aborcyjna i przyjdzie Wyrak

[_vixen_]

Napisane przez paula78

Zaraz sie zacznie jazda aborcyjna i przyjdzie Wyrak

Co Ty tak straszysz tym Wyrakiem?
Poza tym mnie spotkało to szczęście, że Wyrak nie wytrzymał nerwowo potęgi mojego intelektu i nie cytuje ani nie odnosi się do moich postów Upatrzy sobie innego nieszcześnika


Co do tematyki aborcyjnej, nie zapomnę, jak w innym wątku jakaś nieco nawiedzona wizazanka pisała, że nie usunęłaby ciąży z chorym płodem, nawet jeśli urodzone dziecko miałoby cierpieć, bo cieszyłaby się każdą chwilą z nim spędzoną. Polemiki, że każda taka chwila to dla dziecka dodatkowe ogromne cierpienie, niestety nie podjęła

Etyka katolicka, która skrajnie wiele kwestii upraszcza, nie jest w stanie sprostać wymogom dzisiejszych czasów, czego niestety wiele osób jeszcze nie jest w stanie zauważyć.

[paula78]

Napisane przez _vixen_

Co Ty tak straszysz tym Wyrakiem?
.

bo tęskno mi za nim :P

[_vixen_]

Jeszcze co do tych syjamskich bliźniaczek, to są one w ogóle sprawne umysłowo?

Napisane przez paula78

bo tęskno mi za nim :P

Spoko spoko, łatwo go spotkać, jest na swoich stałych wątkach, na tym o wierze w Boga już kogoś dorwał (oczywiście wyczynów pielgrzymek podczas burzy z piorunami, które liczą na to, że Bóg nie pozwoli piorunowi w nie uderzyć, słowem nie skomentował jakby sam megafon niósł za księdzem na tej wyprawie ), a poza tym gdzieś jak zwykle agituje za Kaczyńskim, PiSem i naziolami

[invisible_01]

Gdybym wiedziała, że moje dziecko będzie upośledzone przez całe swoje życie, to usunęłabym ciążę. Nie obchodzi mnie, czy ktoś uzna, że jestem bez serca czy czego tam innego. Nie łykam głodnych kawałków, jak to "ważne jest, że dziecko w ogóle żyje". Żyje, dobra, ale co to za życie? Takie dziecko na zawsze pozostanie dzieckiem, bo nigdy nie będzie samodzielne. Cierpiałoby i byłoby nieszczęśliwe. Ci, którzy uważają, że człowiekowi jedynie rodzice do szczęścia wystarczają, chyba nie wie o czym mówi.

A co do tematu wątku - uważam, że skazali te dziewczynki na jeszcze gorszy los.

[Akashka]

Napisane przez paula78

to troche inna sytuacja ,bo urodzilo sie bo lekarz odmówił badań ,swoja drogą przy takim ryzyku zrobiłabym te badania prywatnie lub nie decydowala sie na kolejne dziecko.

Nie zdecydowali sie... Kobiety uzywaja jak wiemy tabl. anty np a mimo wszystko zdaza sie wpada. Tak jak w tym wypadku...



wiesz jaki jest odsetek adoptowanych, chorych dzieci ?
chyba nie.

Mowimy teraz o dziecku ktore juz sie urodzilo i jest w biednej rodzinie bez srodkow do zycia i na leczenie. Zostaje oddane do adopcji.. Kto mowi ze musi zaraz zostac adoptowane? Moze po prostu przebywac w osrodku, gdzie bedzie mialo jedzenie, lekarstwa, opieke medyczna oraz nie bedzie glodne i zmarzniete.


Zaraz sie zacznie jazda aborcyjna i przyjdzie Wyrak
Jezeli to mialo byc do mnie to ja nie jestem przeciwko aborcji

.

[karolynka90]

Napisane przez invisible_01

Gdybym wiedziała, że moje dziecko będzie upośledzone przez całe swoje życie, to usunęłabym ciążę. Nie obchodzi mnie, czy ktoś uzna, że jestem bez serca czy czego tam innego. Nie łykam głodnych kawałków, jak to "ważne jest, że dziecko w ogóle żyje". Żyje, dobra, ale co to za życie? Takie dziecko na zawsze pozostanie dzieckiem, bo nigdy nie będzie samodzielne. Cierpiałoby i byłoby nieszczęśliwe. Ci, którzy uważają, że człowiekowi jedynie rodzice do szczęścia wystarczają, chyba nie wie o czym mówi.

Zgadzam się.

A co do tematu wątku - uważam, że skazali te dziewczynki na jeszcze gorszy los.

Dlaczego? Z filmiku wynika, że sa zdrowe. Jedna juz w pełni, druga wolniej dochodzi do zdrowia, ale chyba jakichś poważnych problemów zdrowotnych nie ma.

[invisible_01]

Napisane przez karolynka90

Dlaczego? Z filmiku wynika, że sa zdrowe. Jedna juz w pełni, druga wolniej dochodzi do zdrowia, ale chyba jakichś poważnych problemów zdrowotnych nie ma.

Tak, w efekcie wyszło dobrze, ale czy rodzice mieli pewność, że dziewczynki będą zdrowe? Nie. A one do końca życia będą uważały, że rodzice ich nie chcieli.

[karolynka90]

Napisane przez invisible_01

Tak, w efekcie wyszło dobrze, ale czy rodzice mieli pewność, że dziewczynki będą zdrowe? Nie. A one do końca życia będą uważały, że rodzice ich nie chcieli.

A ja zrozumiałam tak, że lekarze skazali je na jeszcze gorszy los, że je rozdzielili..
Późno już.

[invisible_01]

Napisane przez karolynka90

A ja zrozumiałam tak, że lekarze skazali je na jeszcze gorszy los, że je rozdzielili..
Późno już.

Chyba źle to ujęłam, teraz jak to czytam, to rzeczywiście tak można odebrać moje słowa

[UrbanWarrior]

Napisane przez Akashka

Mowimy teraz o dziecku ktore juz sie urodzilo i jest w biednej rodzinie bez srodkow do zycia i na leczenie. Zostaje oddane do adopcji.. Kto mowi ze musi zaraz zostac adoptowane? Moze po prostu przebywac w osrodku, gdzie bedzie mialo jedzenie, lekarstwa, opieke medyczna oraz nie bedzie glodne i zmarzniete.
.

No jasne, bo domy dziecka czy domy opieki to istne Eldorado ...

Nie zapominajmy, ze dzieci (podobnie jak i dorosli) maja sfere emocjonalna i samo zapewnienie im pozywienia czy lekarstw szczesliwymi ich nie uczyni ...

[wesna]

Czasem bywa tak, że sytuacje konkretnych dzieci adopcyjnych są tak mocno nagłaśnianie w mediach, że w końcu znajduje się jakaś mocno zdeterminowana rodzina, która decyduje się na adopcje. Miejmy nadzieję, że w przypadku tych dzieci też tak będzie.

Nie zmienia to jednak sytuacji dzieci "anonimowych", które nie miały szansy na taką "reklamę" w mediach

[Ninquelote]

Napisane przez _vixen_

Etyka katolicka, która skrajnie wiele kwestii upraszcza, nie jest w stanie sprostać wymogom dzisiejszych czasów, czego niestety wiele osób jeszcze nie jest w stanie zauważyć.

Mówi też o środkach proporcjonalnego i nieproporcjonalnego leczenia, że nie trzeba za wszelką cenę ratować.
Tak, urodziłabym i robiła wszystko, żeby zapewnić opiekę. I znam ludzi upośledzonych w różnym stopniu. Akurat w przypadku moich najbliższych znajomych to badania prenatalne nic by raczej nie pomogły, są chorzy przez głupotę lekarzy.

Dzieci chore to trafiają chyba tylko do adopcji zagranicznych.

[_vixen_]

Napisane przez Ninquelote

Mówi też o środkach proporcjonalnego i nieproporcjonalnego leczenia, że nie trzeba za wszelką cenę ratować.
Tak, urodziłabym i robiła wszystko, żeby zapewnić opiekę. I znam ludzi upośledzonych w różnym stopniu. Akurat w przypadku moich najbliższych znajomych to badania prenatalne nic by raczej nie pomogły, są chorzy przez głupotę lekarzy.

Dzieci chore to trafiają chyba tylko do adopcji zagranicznych.

Ale teraz jest tendencja do ratowania za wszelką cenę. Taki nacisk wywierają na lekarzy rodzice, a lekarze nie chcą sobie robić kłopotów, więc ratują.

Nie zapomnę przykładu z książki Szymona Hołowni, który rozmawiał z lekarzem właśnie zajmującym się takimi przypadkami. Młoda lekarka była bardzo szczęśliwa, że uratowała takie dziecko. Za rok przyszła do niej zrozpaczona matka tego dziecka, które było ślepe, upośledzone w znacznym stopniu - po prostu takie brzydko zwane warzywo, i zapytała, co ona ma z nim zrobić teraz.
A załóżmy teraz, że dziecko nie umrze i będzie żyło lat 30, wciąż jako to warzywo, bez szans na poprawę. Przecież to jest zmarnowane życie dla tej kobiety. Bo według wszelkiego prawdopodobnieństwa facet od niej odejdzie, bo przecież ma prawo do szczęśliwej i zdrowej rodziny. I nieważne często, jak bardzo się kochali i czy przysięgali przed Bogiem, czy w USC. Typowy schemat, zresztą niespecjalnie się nawet osobie (czy to facet, czy kobieta) odchodzącej dziwię, bo od ludzi heroizmu wymagać nie można.

Albo nawet nie odejdzie, ale zarabia to polskie standardowe 2-3 tysiące, mnóstwo pieniędzy idzie na opiekę nad dzieckiem, żeby mu się chociażby odleżyny nie porobiły. Facet ucieka w pracę, kobieta nie ma szansy na pracowanie i 24h/dobę tkwi przy dziecku.

Dziecko rośnie, jest w wieku nastoletnim i budzi u wszystkich odrazę, bo się non stop masturbuje, w końcu ma potrzeby seksualne, a poziom rozwoju zwierzątka. Nikt znajomy zapewne nawet do domu nie przyjdzie, też z tego powodu, że ludzie chcą być jak najdalej od nieszczęścia, i to też jest zrozumiałe.

I czy jest sens poświęcać swoje życie dla kogoś, u kogo nie ma żadnej nadziei na poprawę? W imię czego? Domniemanej nagrody w niebie? Bo przecież etyka katolicka tego wymaga od ludzi. To Bóg jest aż tak okrutny i tego chce od ludzi?
A jeśli nagrody w niebie nie będzie, a życie mamy tylko jedno?

[Ninquelote]

Napisane przez _vixen_

Ale teraz jest tendencja do ratowania za wszelką cenę. Taki nacisk wywierają na lekarzy rodzice, a lekarze nie chcą sobie robić kłopotów, więc ratują.

Każdy rodzic ma nadzieję, że akurat jego dziecko będzie w gronie tych które przeżyją bez przykrych konsekwencji. Ja bym chyba nie ratował (tak jak lekarze zbyt długo nie ratowali mojej kuzynki urodzonej w 6 miesiącu) ale to też zależy co dziecku jest.
Z drugiej strony każdy przypadek to szansa na postęp medycyny.

[_vixen_]

To, co dziecku jest, często okazuje się dopiero po paru tygodniach czy miesiącach.
Postęp medycyny nie w każdym przypadku jest dobry, jeśli prowadzi do ratowania dzieci, które mają szanse na jedynie okupioną cierpieniem wegetację.

Ja generalnie jestem zdania, że ważniejsza jest jakość życia niż sam jego fakt. I że nikomu nie można nakładać na drogę krzyża w postaci ciężko upośledzonego dziecka.

[Ninquelote]

Ale kto ma decydować czy to życie będzie wystarczająco dobre? Przecież mając jednakową chorobę jedna osoba będzie cieszyć się ze wszystkiego co może zrobić a druga będzie narzekała na swoje życie.

[karolynka90]

Napisane przez _vixen_

Ja generalnie jestem zdania, że ważniejsza jest jakość życia niż sam jego fakt. I że nikomu nie można nakładać na drogę krzyża w postaci ciężko upośledzonego dziecka.

Zgadzam się.
Tylko często rodzice sami na siebie nakładają ten krzyż.
I na dziecko również, bo skazują je na życie w cierpieniu.

[_vixen_]

Napisane przez Ninquelote

Ale kto ma decydować czy to życie będzie wystarczająco dobre? Przecież mając jednakową chorobę jedna osoba będzie cieszyć się ze wszystkiego co może zrobić a druga będzie narzekała na swoje życie.

Dobrze, ale kiedy mówimy o przypadku, kiedy dany człowiek jest tzw. warzywem (nie lubię tego określenia, traktuję to jako skrót myślowy). Kiedy generalnie praktycznie nie myśli, tylko spędza czas na patrzeniu w sufit. Co tak naprawdę definuje człowieka i odróżnia go od zwierzęcia? Wydaje mi się, że jednak rozum. No i zdolnośc do uczuć wyższych, przez co rozumiem też decyzję o godnym zakończeniu życia, a nie trwaniu w poniżających cierpieniach (bo cierpienie jest poniżające, kiedy człowiek nawet wydalania nie kontroluje i nikt mi nie wmówi, że jest inaczej).

Plus jeszcze to, że osoby upośledzone bywają agresywne, a z wiekiem coraz silniejsze, w odróżnieniu od coraz słabszych rodziców.
To nie wygląda jak u Maciusia z "Klanu", który siedzi grzeczniew pokoju i myje rączki przed jedzeniem.

Są osoby z porażeniem mózgowym które studiują, żyją tak normalnie jak się da. Nikt normalny im prawa do życia nie odbiera.

[paula78]

Napisane przez Akashka

Nie zdecydowali sie... Kobiety uzywaja jak wiemy tabl. anty np a mimo wszystko zdaza sie wpada. Tak jak w tym wypadku...

.

wpadki z czegos wynikaja np. z zapominania

Napisane przez Akashka

Mowimy teraz o dziecku ktore juz sie urodzilo i jest w biednej rodzinie bez srodkow do zycia i na leczenie. Zostaje oddane do adopcji.. Kto mowi ze musi zaraz zostac adoptowane? Moze po prostu przebywac w osrodku, gdzie bedzie mialo jedzenie, lekarstwa, opieke medyczna oraz nie bedzie glodne i zmarzniete.

DD nie zapewni mu tego co potrzebuje ,prawdziwej rodziny.
dwa wolalabym aby panstwo wspieralo rodziny a nie wymuszalo oddawanie dzieci

Napisane przez Akashka

Jezeli to mialo byc do mnie to ja nie jestem przeciwko aborcji

Nie, to miało byc tak ogólnie ,że zaraz przyjda przeciwnicy najlepsi to tacy zajadli egoisci ,nawet jesli chore,niechciane ma sie urodzić co by kobieta miala czyste sumienie stając przed świętym Piotrem.

---------- Dopisano o 14:25 ---------- Poprzedni post napisano o 14:19 ----------

Napisane przez wesna

Czasem bywa tak, że sytuacje konkretnych dzieci adopcyjnych są tak mocno nagłaśnianie w mediach, że w końcu znajduje się jakaś mocno zdeterminowana rodzina, która decyduje się na adopcje. Miejmy nadzieję, że w przypadku tych dzieci też tak będzie.

Nie zmienia to jednak sytuacji dzieci "anonimowych", które nie miały szansy na taką "reklamę" w mediach

Obstawiam ,że sa to przypadki 1 na tysiace/miliony czekających chorych dzieci w ośrodkach,DD czy szpitalach .
Przykład Michałka ,angłośniony w oststnim Expresie reporterów ,dzieci musialo opuścic szpital i poszlo do ośrodka ,gdzie warunki były tragiczne.