bardzo proszę o jakąkolwiek rade...

[slabiutka]

Moje życie nigdy nie było kolorowe, rodzice zafundowali mi nie za ciekawe dzieciństwo... Pamiętam z niego tylko częste moje łzy, kłótnie rodziców kiedy musiałam ich pilnować żeby nic sobie nie zrobili, wyzywanie mnie, udawadnianie mi jakim jestem beznadziejnym człowiekiem, bicie mnie o byle co itd. Okres dzieciństwa sie skończył, mam 19 lat a zachowanie moich rodziców zmieniło się tylko pod tym względem, że już sie tak nie kłócą. Oprócz tego moja rodzina chce żebym żyła dokładnie tak jak oni tego chcą a każdy sprzeciw mój kończy sie awanturą... Jestem w związku na odległość (ja mieszkam w górach a on nad morzem). Widzimy się średnio 1 weekend w miesiącu lub co dwa miesiące ale moim rodzicom to i tak przeszkadza Bo według nich powinnam mieć chłopaka na miejscu. Często słysze pod jego adresem wyzwiska chociaż oni tak naprawde praktycznie w ogóle go nie znają bo jak przyjeżdża to nie chcą z nim rozmawiać... Za tydzień ma przyjechać a ja już słysze np od mojego taty, że żadnego patałacha do domu nie wpuści (spał u nas nie będzie), że on sobie z nim porozmawia, że jest bezczelny i nie ma kultury że do mnie przyjeżdża itd Chce do niego jechać w wakacje chociaż na tydzień (za swoje pieniadze) ale kiedy powiedziałam o moich planach rodzicom rozpętała sie wielka awantura Ogólnie mam bardzo zły kontakt z rodzicami i marze żeby sie stąd wyprowadzić jak najszybiej... Ale będę miała taką możliwość dopiero kiedy pójde na studia czyli od października ale ja do tego czasu zwiariuje w tym domu, wizażanki ratujcie

[madana]

Przy takich psychicznych jazdach jedyne co możesz zrobić, to dążyć do usamodzielnienia się jak najszybszego: po maturze, praca- wynajem chociaż pokoju i może łączenie tego ze studiami.

[slabiutka]

Napisane przez madana

Przy takich psychicznych jazdach jedyne co możesz zrobić, to dążyć do usamodzielnienia się jak najszybszego: po maturze, praca- wynajem chociaż pokoju i może łączenie tego ze studiami.

bardzo bym tak chciała tylko boje sie że nie podołam finansowo, teraz wszystko takie drogie a jeśli mi nie wyjdzie dorosłe życie i bym musiała wrócić do domu z podkulonym ogonem to byłaby to dla mnie największa życiowa porażka...

[szara_orchidea]

To może zaplanuj nie tydzień nad morzem a znajdź sobie tam pracę na całe wakacje. Ale na razie musisz się uzbroić w cierpliwość, powodzenia!

[201608251020]

Napisane przez slabiutka

bardzo bym tak chciała tylko boje sie że nie podołam finansowo, teraz wszystko takie drogie a jeśli mi nie wyjdzie dorosłe życie i bym musiała wrócić do domu z podkulonym ogonem to byłaby to dla mnie największa życiowa porażka...

A może po prostu zamiast ciągłego "chciałabym, ale..." zacznij działać? Najtrudniej zacząć. Ja od biegania wykręcałam się brakiem dresu kupiłam dres = nie ma odwrotu.
Praca, własny pokój na stancji i studia - dzienne, daleko od miejsca zamieszkania. Może nad morzem?

[ulau]

Ciężka sytuacja. Koniecznie musisz się jakoś od rodziców odizolować. Po maturze znaleźć jakąś prace i do rozpoczęcia studiów popracować, to będa 4 miesiace. Nie wiem na jakie studia chcesz iść ale jak na zaoczne to może warto by było poszukać pracy w mieście w którym chcesz studiowac, wynająć jakiś pokój i spróbować.

[slabiutka]

Napisane przez ulau

Ciężka sytuacja. Koniecznie musisz się jakoś od rodziców odizolować. Po maturze znaleźć jakąś prace i do rozpoczęcia studiów popracować, to będa 4 miesiace. Nie wiem na jakie studia chcesz iść ale jak na zaoczne to może warto by było poszukać pracy w mieście w którym chcesz studiowac, wynająć jakiś pokój i spróbować.

chciałabym iść na studia dzienne ale jeśli będzie taka potrzeba to pójde na zaoczne a co do kierunku to będę składać na geodezje, budownictwo i architekture a gdzie się dostane to czas pokaże

[ulau]

Napisane przez slabiutka

chciałabym iść na studia dzienne ale jeśli będzie taka potrzeba to pójde na zaoczne a co do kierunku to będę składać na geodezje, budownictwo i architekture a gdzie się dostane to czas pokaże

Na jakie byś nie poszła to jeśli będą one w innym mieście zawsze to juz jest z dala od rodziców, czyli nie będziesz musiała wysłuchiwac ich uwag.

[Vixy]

Napisane przez slabiutka

bardzo bym tak chciała tylko boje sie że nie podołam finansowo, teraz wszystko takie drogie a jeśli mi nie wyjdzie dorosłe życie i bym musiała wrócić do domu z podkulonym ogonem to byłaby to dla mnie największa życiowa porażka...

Jeżeli od razu zakładasz porażkę, to nic z tego nie będzie
Jest mnóstwo takich osób jak Ty. Chodzi mi o samodzielne utrzymanie, wynajmowane mieszkanie etc.
Teraz postaraj się przyoszczędzić (żebyś miała coś na start), w wakacje poszukaj pracy (zapewne to trochę potrwa), ale nawet jeśli na początek załapiesz się do call center, albo jakiejś kawiarni to nie szkodzi Nikt do biura na dzień dobry raczej Cię nie zaprosi. (popytaj też wśród znajomych, może mają jakieś 'dojścia' do pracy)
Ale każdy od czegoś zaczynał. Nie masz jakiejś koleżanki, która mogłaby np. z Tobą wynajmować mieszkanie/pokój?

[201604200942]

przecież chłopak może Ci pomóc w znalezieniu pracy nad morzem. Tam zawsze kogoś potrzebują, ale powinnas szukac już teraz...
Moze rodzice zobaczą, że jestes samodzielna i zmienią stosunek do Ciebie...

[slabiutka]

Napisane przez SamaraMorganx

przecież chłopak może Ci pomóc w znalezieniu pracy nad morzem. Tam zawsze kogoś potrzebują, ale powinnas szukac już teraz...
Moze rodzice zobaczą, że jestes samodzielna i zmienią stosunek do Ciebie...

stosunku raczej nie zmienią bo mój wyjazd tam będzie się równał z zerwaniem z nimi kontaktu bo wyjechałam bez ich zgody a oni nie pozwolą mi na taki wyjazd

[senira666]

a nie masz może dziadków albo jakiś wujków u ktorych mogłabyś pomieszkać do czasu studiów ?? pomysł moze nie najlepszy ale chyba lepsze to niz mieszkanie z rodzicami jezeli jest jak piszesz.

[slabiutka]

Napisane przez senira666

a nie masz może dziadków albo jakiś wujków u ktorych mogłabyś pomieszkać do czasu studiów ?? pomysł moze nie najlepszy ale chyba lepsze to niz mieszkanie z rodzicami jezeli jest jak piszesz.

dziadkowie są tacy sami jak moi rodzice i jeszcze bardziej niż oni chcą mi układać życie. Co do wujków to nie mam takich u których bym mogła zamieszkać...

[CytrynowaPannica]

Tak, jak któraś z dziewczyn pisała - znajdź sobie pracę nad morzem.
Poproś faceta, żeby pomógł Ci w szukaniu. Może ma jakieś znajomości?
Weź pod uwagę, że wokół miejscowości, w której mieszka Twój facet, z pewnością jest mnóstwo innych. Być może tam potrzebują kogoś do pracy. Poza tym, nie martw się na zapas tym, gdzie zamieszkasz. Wielu pracodawców oferuje zakwaterowanie. Oboje możecie postarać się o taką pracę.
Głowa do góry. Musisz myśleć pozytywnie i działać. Trzymam kciuki.

[Rena]

Napisane przez slabiutka

Moje życie nigdy nie było kolorowe, rodzice zafundowali mi nie za ciekawe dzieciństwo... Pamiętam z niego tylko częste moje łzy, kłótnie rodziców kiedy musiałam ich pilnować żeby nic sobie nie zrobili, wyzywanie mnie, udawadnianie mi jakim jestem beznadziejnym człowiekiem, bicie mnie o byle co itd. Okres dzieciństwa sie skończył, mam 19 lat a zachowanie moich rodziców zmieniło się tylko pod tym względem, że już sie tak nie kłócą. Oprócz tego moja rodzina chce żebym żyła dokładnie tak jak oni tego chcą a każdy sprzeciw mój kończy sie awanturą... Jestem w związku na odległość (ja mieszkam w górach a on nad morzem). Widzimy się średnio 1 weekend w miesiącu lub co dwa miesiące ale moim rodzicom to i tak przeszkadza Bo według nich powinnam mieć chłopaka na miejscu. Często słysze pod jego adresem wyzwiska chociaż oni tak naprawde praktycznie w ogóle go nie znają bo jak przyjeżdża to nie chcą z nim rozmawiać... Za tydzień ma przyjechać a ja już słysze np od mojego taty, że żadnego patałacha do domu nie wpuści (spał u nas nie będzie), że on sobie z nim porozmawia, że jest bezczelny i nie ma kultury że do mnie przyjeżdża itd Chce do niego jechać w wakacje chociaż na tydzień (za swoje pieniadze) ale kiedy powiedziałam o moich planach rodzicom rozpętała sie wielka awantura Ogólnie mam bardzo zły kontakt z rodzicami i marze żeby sie stąd wyprowadzić jak najszybiej... Ale będę miała taką możliwość dopiero kiedy pójde na studia czyli od października ale ja do tego czasu zwiariuje w tym domu, wizażanki ratujcie

wiesz ta relacje damsko-meska tez masz ciezka. Serio widujecie sie raz na miesiac/dwa? Kto to normalnie zniesie... podziwiam samozaparcia.

Co do rodzicow, moze piszesz pod wplywem klotni z nimi? Jednak to rodzice i ciezko wierzyc, by serio Ci zle zyczyli.

[SOCKI]

Znajdź pracę, wyprowadź się. To jedyna opcja- usamodzielnienie się.

Z drugiej strony nie przedkładaj chłopaka nad rodziców.

[Brookit]

Napisane przez SOCKI

Znajdź pracę, wyprowadź się. To jedyna opcja- usamodzielnienie się.

Z drugiej strony nie przedkładaj chłopaka nad rodziców.

Dokładnie.

Najpierw usamodzielnij się. Idź na studia do innego miasta. Wynajęcie pokoju lub miejsca w pokoju dwu osobowym (choćby na początek). A może jest szansa na staranie się o miejsce w akademiku?

[Meredith_G]

Napisane przez slabiutka

chciałabym iść na studia dzienne ale jeśli będzie taka potrzeba to pójde na zaoczne a co do kierunku to będę składać na geodezje, budownictwo i architekture a gdzie się dostane to czas pokaże

Nawet będąc na studiach dziennych można pracować
Będzie ciężej ale jest to wykonalne.

[letik]

Mysle,ze powinnas zrobic tak jak radzą Ci dziewczyny...już teraz zacznij szukać, bo na ostatnią chwile nic nie znajdziesz.
Jak chcesz pracować nad morze, to tam na pewno zakwaterowanie będziesz miala, bo jak pracodawcy biora ludzi z daleka, to zwykle to zapewniaja..tylko,ze co dalej? Lato sie skonczy, i co znajdziesz sie na bruku? Bo domyslam sie,ze do domu nie bedziesz miala po co wracać, resztą nie ma co się cofać. Ja Cie rozumiem, bo sama tkwie w czymś podobnym, jestem starsza od Ciebie, ale nie mam w sobie samozaparcia.
Czasem jest cieżko ale zaciskam zęby i czekam na dobre momenty, ktore czasem nadchodzą, często nie..

Dobrym wyjściem może bym akademik..ale to od października. Ktory też musialabyś zalatwiac już teraz i to nie zależnie od tego na jaki studia sie dostaniesz, bo w akademiku można mieszkać, studiując na róznych uczelniach i jest stosunkowo tanio, przynajmniej w moim mieście..
Powodzenia Kochana.