Drobne gesty uczucia

[martiniątko]

Cześć wszystkim. Od 2 miesięcy spotykam się z nowym facetem. Właściwie można powiedzieć, że jesteśmy od kilku tygodni już oficjalnie parą. Wszystko jest niby tak jak powinno być - to on zawsze mnie wszędzie zapraszał, na samym początku przyjeżdżał dla mnie specjalnie 150 km żeby się spotkać, zamiast szaleć grzecznie pisał smsy każdego dnia jak był w górach z kumplami (mimo że wcale tego od niego nie wymagałam), zawsze dzwoni kiedy powie że zadzwoni, poznałam jego znajomych. Widzę, że jest uczciwy i godny zaufania. Wszystko pięknie

Jednak ja jako perfekcjonistka z dość dużym (ilościowo i jakościowo) bagażem doświadczeń chcę żeby było naprawdę perfekcyjnie. Mam bardzo wysokie wymagania, bo mój ex postawił poprzeczkę bardzo wysoko... Otóż, w poprzednim związku mój facet zawsze okazywał mi to, jak mu na mnie zależy poprzez małe niespodzianki, prezenciki, szarmanckie gesty, dbanie żeby zawsze było mi ciepło, wygodnie, itd. I ja odwdzięczałam mu się tym samym (to, dlaczego ten związek się skończył to bardzo smutna historia, nie ważne...). Obecny chłopak tego nie robi I teraz zastanawiam się, co z tym począć i czy w ogóle coś z tym robić, czy może przesadzam i za bardzo porównuję.

Niby dopiero początek związku, więc może on potrzebuje trochę czasu żeby się otworzyć. Z drugiej strony, wiem dobrze, że należy od samego początku ustalać "zasady" jakie panują w relacji, bo potem schematy ciężko jest zmienić.

Myślę, że istotna informacją jest to, że on nigdy nie miał tak naprawdę dziewczyny (mamy po 24 lata). Jest to dość dziwne, bo facet naprawdę nie jest brzydki ani głupi, ale nie uważam tego za coś złego. Nie jest podrywaczem, chyba po prostu jest dość nieśmiały, z tego co mówił, te które jemu się podobały albo go nie chciały albo były zajęte. Także, on nie ma doświadczenia w związkach, co z jednej strony jest wadą ale z drugiej strony daje mi możliwość "uformowania" go (czy jak kto woli nauczenia bycia w związku) według moich preferencji

Póki co, ja zdecydowanie więcej dla niego robię, np. gotuję, sprawiam mu przyjemność na różne sposoby, on właściwie tylko codziennie dzwoni i jest miły i sympatyczny, ale moim zdaniem specjalnie się nie wysila. Chciałabym, żeby też wykazał się trochę inwencją twórczą i inicjatywą, bo powoli zaczynam czuć się wykorzystywana. Myślicie, że powinnam mu o tym powiedzieć? Może on po prostu nie wie, czego się od niego oczekuje w związku. Ale moim zdaniem narzekanie i dopominanie się o swoje przynosi odwrotny rezultat, to powinno wyjść od niego. Mam czekać? Mam przestać być dla niego taka dobra i zobaczyć jak zareaguje? A jak nie zareaguje? Nie satysfakcjonuje mnie taki układ, ja lubię być dobra dla mojego faceta, ale chcę dostawać też coś od niego. Już teraz powoli czuję się zawiedziona i coraz mniej mi się on sam zaczyna podobać

[eeela]

Napisane przez martiniątko

Cześć wszystkim. Od 2 miesięcy spotykam się z nowym facetem. Właściwie można powiedzieć, że jesteśmy od kilku tygodni już oficjalnie parą. Wszystko jest niby tak jak powinno być - to on zawsze mnie wszędzie zapraszał, na samym początku przyjeżdżał dla mnie specjalnie 150 km żeby się spotkać, zamiast szaleć grzecznie pisał smsy każdego dnia jak był w górach z kumplami (mimo że wcale tego od niego nie wymagałam), zawsze dzwoni kiedy powie że zadzwoni, poznałam jego znajomych. Widzę, że jest uczciwy i godny zaufania. Wszystko pięknie

Jednak ja jako perfekcjonistka z dość dużym (ilościowo i jakościowo) bagażem doświadczeń chcę żeby było naprawdę perfekcyjnie. Mam bardzo wysokie wymagania, bo mój ex postawił poprzeczkę bardzo wysoko... Otóż, w poprzednim związku mój facet zawsze okazywał mi to, jak mu na mnie zależy poprzez małe niespodzianki, prezenciki, szarmanckie gesty, dbanie żeby zawsze było mi ciepło, wygodnie, itd. I ja odwdzięczałam mu się tym samym (to, dlaczego ten związek się skończył to bardzo smutna historia, nie ważne...). Obecny chłopak tego nie robi I teraz zastanawiam się, co z tym począć i czy w ogóle coś z tym robić, czy może przesadzam i za bardzo porównuję.

Niby dopiero początek związku, więc może on potrzebuje trochę czasu żeby się otworzyć. Z drugiej strony, wiem dobrze, że należy od samego początku ustalać "zasady" jakie panują w relacji, bo potem schematy ciężko jest zmienić.

Myślę, że istotna informacją jest to, że on nigdy nie miał tak naprawdę dziewczyny (mamy po 24 lata). Jest to dość dziwne, bo facet naprawdę nie jest brzydki ani głupi, ale nie uważam tego za coś złego. Nie jest podrywaczem, chyba po prostu jest dość nieśmiały, z tego co mówił, te które jemu się podobały albo go nie chciały albo były zajęte. Także, on nie ma doświadczenia w związkach, co z jednej strony jest wadą ale z drugiej strony daje mi możliwość "uformowania" go (czy jak kto woli nauczenia bycia w związku) według moich preferencji

Póki co, ja zdecydowanie więcej dla niego robię, np. gotuję, sprawiam mu przyjemność na różne sposoby, on właściwie tylko codziennie dzwoni i jest miły i sympatyczny, ale moim zdaniem specjalnie się nie wysila. Chciałabym, żeby też wykazał się trochę inwencją twórczą i inicjatywą, bo powoli zaczynam czuć się wykorzystywana. Myślicie, że powinnam mu o tym powiedzieć? Może on po prostu nie wie, czego się od niego oczekuje w związku. Ale moim zdaniem narzekanie i dopominanie się o swoje przynosi odwrotny rezultat, to powinno wyjść od niego. Mam czekać? Mam przestać być dla niego taka dobra i zobaczyć jak zareaguje? A jak nie zareaguje? Nie satysfakcjonuje mnie taki układ, ja lubię być dobra dla mojego faceta, ale chcę dostawać też coś od niego. Już teraz powoli czuję się zawiedziona i coraz mniej mi się on sam zaczyna podobać

Jeszcze się taki nie urodził, co by wszystkim dogodził....

Pewnie nie wie skoro mu o tym nie powiedziałaś. Uważam, że rozmowa jest o wiele ważniejsza niż ciągłe prezenty. Może oboje musicie się tego nauczyć?

[elvegirl]

Po pierwsze - porozmawiać.

Po drugie - uświadomić sobie, że każdy człowiek, każdy związek jest inny, przestać porównywać każdy gest nowego do gestu eksa. Jeśli tego nie potrafisz, to moim zdaniem nie jesteś jeszcze gotowa na nowy związek.

[DO SKUTKU]

Szczerosc,szczerosc i jeszcze raz szczerosc.A niby skad chlopak ma wiedziec ,ze cos Cie irytuje? mysli ,ze wszystko jest cacy.Porozmawiaj z nim,co Ci nie lezy,a nie dus tego w sobie,bo kiedys wybuchniesz i bedzie tylko gorzej.W zwiazku trzeba ze soba duzo rozmawiac,i nie tylko o milych rzeczach,ale tez o tym co nam sie nie podoba.Powodzenia.

[normalnyFacet]

nie wymagaj od faceta ponad to jaki on sam jest....a skoro z nim jestes to wyjatkowy musi byc...i tak zostaw...postaw na czas a bedzie ok

[Madzialenka_21]

Odnosząc sie do tytułu Twojego wątku, nie wydaje mi sie aby chodziło tu o drobne gesty. Odniosłam wrażenie, że zależy Ci przede wszystkim na prezentach i wygodzie, bo tego nauczył Cie były. Moim zdaniem najlepiej zrobiłoby Ci troche samotności, bo miłość to nie prezenty i nie poprzez prezenty okazuje się szczere i prawdziwe uczucie.

[loottie]

weź wyluzuj bo stracisz fajnego chłopaka. To, że Ty chcesz i możesz dać tyle i tyle nie znaczy, że on może lub chce dać tyle co Ty. TYm bardziej, że nie jest Twoim byłym. Działaj tak dalej a zostaniesz z ręką w nocniku.

[martiniątko]

Dziękuję za Wasze opinie.
Tak, zostałam przyzwyczajona do prezentów i wygody, ale też do dawania od siebie bez ryzyka, że będę wykorzystana. Wydaje mi się, że nie jestem namolną adoratorką, nie jestem zdesperowana na związek, mam swoje życie poza nim i nie cierpię na brak zajęć, ale po prostu lubię sprawiać przyjemność komuś, na kim mi zależy. I być może robię to już za mocno. W ciągu tych dwóch miesięcy zdążyłam upiec dla niego ciasto, przynieść jako niespodziankę ciasteczka na randkę, zrobić obiad/kolację już kilka razy, jak został u mnie na noc to chciałam żeby mu było jak najwygodniej, specjalnie zmieniłam poszewki na świeże i pachnące, oddałam swoją super poduszkę itd, trenuje sport i zawsze po treningu może liczyć na masaż. Jeszcze z parę rzeczy mogłabym wymienić. On nic takiego dla mnie nie zrobił. Nawet nie zaproponował, że pozmywa naczynia po moim gotowaniu... Mi się wydaje, że on nie oczekuje wcale tego wszystkiego ode mnie, nie prosi o nic i dlatego też nie czuje, że sam powinien się "odwdzięczyć" Nie znam tego faceta jeszcze aż tak dobrze, ale widzę że on chyba trochę się rozleniwia. Jak już pisałam, dawanie sprawia mi przyjemność ale z drugiej strony nie chcę skończyć jak usługiwaczka

[brownies]

Nie licz, że facet SIĘ DOMYŚLI... bo to się bardzo bardzo rzadko zdarza... Musisz z nim porozmawiać o tym jakie masz oczekiwania, o tym, że byłoby Ci miło, gdyby on choćby raz na jakiś czas Cię czymś zaskoczył, zrobił coś dla Ciebie czym sprawi Ci radość. To działa, naprawdę. On na pewno chce dobrze, z tym że potrzebuje Twoich wskazówek.

[Weronikapr]

Moim zdaniem jeszcze jest za wcześnie na wszystkie te rzeczy, które robisz, przynajmniej w takim natężeniu i grupowo. 2 miesiące to jeszcze jest czas, kiedy ludzie sie poznają, badają z kim mają do czynienia i na ile mogą sobie pozwolić (nieładnie brzmi). A on teraz się uczy, że będzie miał te wszystkie obiadki, kolacyjki, ciasteczka i masaże ot tak i nie musi nic w zamian z siebie dawać, żeby to mieć. Rada jest jedna - porozmiawiaj z nim, bo chłop się sam nie domyśli, to nie jasnowidz, a może wystarczy zwykła rozmowa, by było tak jak pragniesz. Tylko mu nie mów "bo mój były chłopak to....", nie chodzi o to, żeby ten nowy czuł się jak na zawodach z exem.
Wiele można załatwić rozmową, bez gierek, znikania, udawania, że wszystko nam się podoba licząc na to, że partner to 1). zauważy; 2). zrozumie co jest JEDNAK nie tak dla partnerki; 3). zmieni/naprawi.

[maryanna3]

Napisane przez martiniątko

Jednak ja jako perfekcjonistka z dość dużym (ilościowo i jakościowo) bagażem doświadczeń chcę żeby było naprawdę perfekcyjnie. Mam bardzo wysokie wymagania, bo mój ex postawił poprzeczkę bardzo wysoko(...)

(to, dlaczego ten związek się skończył to bardzo smutna historia, nie ważne...). Obecny chłopak tego nie robi I teraz zastanawiam się, co z tym począć i czy w ogóle coś z tym robić, czy może przesadzam i za bardzo porównuję.

W związkach nie musi być perfekcyjnie i mimo, że jesteś perfekcjonistką musisz się tego oduczyć, na życie, na związki nie ma jakiegoś wzoru, wszystkiego dwoje ludzie razem się uczą ale dalej są tylko ludźmi którzy idealni nigdy nie będą.

A ja właśnie myślę że ważne. Moim zdaniem po prostu jesteś jeszcze nie całkiem gotowa na nowy związek, bo masz w głowie ciągle ten stary, tamtego chłopaka, a że nie jesteście razem naturalnym jest że pewnie idealizujesz to co było, do takich rozmiarów że ex był perfekcyjny i ten teraz musi 'dociągnąć' do niego. Szczerze mówiąc to jest okropne.

Napisane przez martiniątko

I być może robię to już za mocno. W ciągu tych dwóch miesięcy zdążyłam upiec dla niego ciasto, przynieść jako niespodziankę ciasteczka na randkę, zrobić obiad/kolację już kilka razy, jak został u mnie na noc to chciałam żeby mu było jak najwygodniej, specjalnie zmieniłam poszewki na świeże i pachnące, oddałam swoją super poduszkę itd, trenuje sport i zawsze po treningu może liczyć na masaż. Jeszcze z parę rzeczy mogłabym wymienić. On nic takiego dla mnie nie zrobił. Nawet nie zaproponował, że pozmywa naczynia po moim gotowaniu... (...)
Jak już pisałam, dawanie sprawia mi przyjemność ale z drugiej strony nie chcę skończyć jak usługiwaczka

Być może robisz za dużo, ale przede wszystkim może za bardzo to analizujesz, co Ty jemu, co on Tobie. To nie rachunek który musi być wyrównany, oczywiście warto by i jedna i druga strona dawała od siebie, masz tu rację. Przede wszystkim rozmowa i powiedz mu, że masz trochę inne oczekiwania ale nie na zasadzie: były robił tak a Ty tak nie robisz, w poprzednim związku miałam to a teraz tego nie mam. To jest już inny związek, to już inny chłopak.

Jak nie chcesz być usługiwaczką to się tak nie zachowuj Od początku trzeba zacząć ustalać reguły masz rację więc nie podtykaj mu od razu wszystkiego pod nos, jak zrobisz obiad to po obiedzie powiedz: kochanie miło by było jakbyś umył naczynia...

[xxxagusiaqxxx]

To jest dopiero formowanie sie związku ,a wię nie szukaj dziury w całym , bo zostaniesz sama ... daj mu trochę czasu

[meginnia]

Wg mnie moze za mocno sie pospieszylas z dawaniem tak duzo z siebie, z tymi kolacjami, ciastami i masazami. 2 miesiace to bardzo krotko, byc moze mu jeszczenie zalezy na tobie tak jak tobie na nim, nie zakochal sie jeszcze i nie odczuwa takiej potrzeby uszczesliwienia cie. Ewentualnie on tak sobie wyobraza zwiazek i mu to w 100% pasuje, to znaczy - ty dajesz, on bierze, i w tym przypadku nalezaloby go jak najszybciej sprowadzic na ziemie, czyli - rozmowa, rozmowa, rozmowa. Tak jak maryanna napisala, sama mu zaproponuj umycie tych naczyn po ugotowanym przez ciebie posilku, to facet, sam sie nie domysli
On placi za ciebie, czy dzielicie sie pol na pol? Jezeli tak, to taki uklad - on stawia, ty 'odwdzieczasz sie' ciastem czy masazem tez wydaje sie byc zrownowazony, byc moze on tez tak uwaza i nie odczuwa potrzeby jakiejkolwiek zmiany

[szara_orchidea]

A może to rozpieszczony synek mamusi, co to mamusia wszystko dla niego i za niego żeby się syneczek nie zmęczył. Tobie się wydaje że dajesz dużo a on sobie myśli że jeszcze słabo nadskakujesz...
Ty mu faktycznie te zmywanie naczyń zaproponuj, przynajmniej się dowiesz czy to przypadkiem nie jest zajęcie niegodne jaśnie pana. Ja na przykład od swojego ex słyszałam że on u mnie zmywał nie będzie bo mojej kuchni nie zna i by się nieswojo czół ale jak zamieszkamy razem to on będzie zmywał i sprzątał. No cóż, wyszło na to że nawet śnieci do zsypu nie wynosił bo ON takich rzeczy nigdy nie robił i robić nie zamierza.

Ale oby nie, bo szkoda by było żeby się taki czarny scenariusz rozwinął.

[keight]

Napisane przez meginnia

Wg mnie moze za mocno sie pospieszylas z dawaniem tak duzo z siebie, z tymi kolacjami, ciastami i masazami. 2 miesiace to bardzo krotko, byc moze mu jeszczenie zalezy na tobie tak jak tobie na nim, nie zakochal sie jeszcze i nie odczuwa takiej potrzeby uszczesliwienia cie.

Ja również w moim związku byłam adorowana i obdarowywana na potęgę, a po tym związku oczekiwałam tego samego od każdego. Błędne koło. Dopiero jak przestałam oczekiwać dostałam naprawdę coś super - mojego obecnego Tż.

Rozmowa jest najważniejsza. Facet się nie domyśli nigdy. Po drugie: też byś chciała się domyślać?

I czy czasem nie chcesz stworzyć udanego związku, być z kimś kto Ciebie kocha a nie tylko adoruje i daje prezenty? Tu zahaczamy o pytanie: jak powinno się okazywać miłość.

[anna_]

Napisane przez martiniątko

Póki co, ja zdecydowanie więcej dla niego robię, np. gotuję, sprawiam mu przyjemność na różne sposoby, on właściwie tylko codziennie dzwoni i jest miły i sympatyczny, ale moim zdaniem specjalnie się nie wysila. Chciałabym, żeby też wykazał się trochę inwencją twórczą i inicjatywą, bo powoli zaczynam czuć się wykorzystywana. Myślicie, że powinnam mu o tym powiedzieć? Może on po prostu nie wie, czego się od niego oczekuje w związku. Ale moim zdaniem narzekanie i dopominanie się o swoje przynosi odwrotny rezultat, to powinno wyjść od niego. Mam czekać? Mam przestać być dla niego taka dobra i zobaczyć jak zareaguje? A jak nie zareaguje? Nie satysfakcjonuje mnie taki układ, ja lubię być dobra dla mojego faceta, ale chcę dostawać też coś od niego. Już teraz powoli czuję się zawiedziona i coraz mniej mi się on sam zaczyna podobać

Pewnie wynika to z jego niedoświadczenia...
Lub po prostu taki typ mało twórczy...., ale jeśli codziennie dzwoni, jest miły, lubi rozmawiać z Tobą, to jest przecież fajne...

Jeśli tak bardzo Ci zależy na tych drobnych gestach, może spróbuj mu jakoś delikatnie podpowiedzieć w codziennej rozmowie, przeplatając w rozmowie jakieś pomysły, może się akurat domyśli np.

Dodaj gdzieś (przykładowo) "Uwielbiam białe róże" (być może wpadnie na pomysł by Ci kupić takową, i pomyśli, że to On wpadł na ten pomysł, a Ty do tego go nie zmuszałaś)

"Opowiedz o jakiejs koleżance, której chłopak upiekł coś, zrobil dla niej coś miłego" mów w taki sposób, żeby nie było że Ty tez koniecznie tak chcesz, tylko po prostu opowiadaj naturalnie..

Albo mam jeszcze jeden pomysł na pewną zabawę:

Możesz zaproponować mu zabawę w miłe gesty: " ja Tobie coś dziś miłego , a Ty mi jutro jakąś miłą niepodziankę" moze jak zauważy, że się cieszysz z niespodzianki, będzie Ci sprawiał takie częściej;p

Jeśli takie coś nie poskutkuje, to porozmawiaj z Nim, że chciałabyś właśnie czegoś więcej, drobnych gestów...

Ale jak jesteście 2 miesiące ze sobą to może zbyt wcześnie na takie wielkie zaangażowanie, i właśnie może on tak sobie myśli

[kelia]

Napisane przez martiniątko

Także, on nie ma doświadczenia w związkach, co z jednej strony jest wadą ale z drugiej strony daje mi możliwość "uformowania" go (czy jak kto woli nauczenia bycia w związku) według moich preferencji

Nie pomyliłaś człowieka z plasteliną?

Skoro on nie czuje potrzeby robienia Ci prezentów, to znaczy nic innego jak, że nie czuje potrzeby robienia Ci prezentów. Takie rzeczy mają wartość jeśli są naturalne, spontaniczne i wynikają z potrzeby serca, czyż nie? Co Ci z tego, że zacznie Cię nieco inaczej traktować, przynosić jakieś upominki, nie dlatego, że on sam tego chce, ale z powodu presji i tego, że mu o tym trujesz? Czy będzie to miało jakąś wartość?

Jeśli uważasz, że więcej od siebie dajesz, to zwyczajnie przyhamuj z tym. Jak jest pojętny, to zrozumie

[201608251020]

łomatko, ja TŻowi upiekłam pierwsze ciasto po 10 miesiącach związku, jestem zła? Autorko, myślę że za dużo dajesz od siebie jak na początek i tym samym uważasz że on też tyle powinien dawać...
Fakt jest taki że na początku obie strony zwykle się starają, a jeśli tylko jedna chce nadrabiać za 2, to jest już chyba coś nie halo

[kelia]

Napisane przez paollino

łomatko, ja TŻowi upiekłam pierwsze ciasto po 10 miesiącach związku, jestem zła?

A jak! Toż to pierwsze wypieki powinny pojawić się dokładnie po 14 i 1/3 miesiąca

Swoją drogą martiniątko czy chciałabyś mieć związek z cyklu świadomy barter?

[andzia1989r]

Ja myślę, że tutaj kilka rzeczy trzeba poruszyc.

Po 1: to jak nawiązujesz do byłego zwraca moją uwagę. Mam wrażenie, że tamto uczucie się nie do końca wypaliło. Każdy człowiek jest inny a porównywanie doskonałe do poprzedniego partnera chyba nieco krzywdzące. Nie sądzisz? Wylecz się najpierw z pozostałości po poprzednim związku, przestań porównywac facetów z byłym. Dopiero wtedy jesteś gotowa na nowy związek.

Po 2: od początku dajesz z siebie maksymalne 100%, zabiegasz o tego faceta jak głupia i nadskakujesz mu na każdym kroku. Ok rozumiem, że lubisz od siebie dawac, ale : po 1 wszystko powinno miec swoją granicę, po 2 jak na początek związku to moim zdaniem odkrywasz się i oddajesz za bardzo. Po prostu przystopuj.

Po 3: facet jest wygodnicki. Tego raczej nie zmienisz. Brak pomysłów w stylu: przyniosę Ci lizaka serduszko na spotkanie, albo: kupię ci ulubione ciastko jestem w stanie zrozumiec. Natomiast NIE POZMYWAC po wspólnej kolacji, którą TY ugotowałaś, to po prostu brak kultury, chamstwo i wygodnictwo i ustawienie sobie kobiety w hmm... szeregu: ty gotujesz i zmywasz, ja się nażrę a wieczorę jeszcze porucham (sorry za obrazowośc, ale trochę chyba tak jest?). Cóż... To tylko jedna sytuacja, ale w moim wypadku postawiłaby na facecie znam zapytania. Coś jak sytuacja nie wiem: przyszedł na randkę, którą sam zaproponował bez kasy i oczekiwał, że za niego zapłacę. Wystarczy jedna, by zastanowic się nad całą znajomością.

Podsumowując: przemyśl i swoje zachowanie i to czy na pewno pogodziłaś się z przeszłością, i przemyśl tego pana. Czy nie ma aby więcej wad niż: niedomyślnośc i brak spontanicznych prezentów.

[wisienka_na_torcie]

Napisane przez kelia

Nie pomyliłaś człowieka z plasteliną?

Skoro on nie czuje potrzeby robienia Ci prezentów, to znaczy nic innego jak, że nie czuje potrzeby robienia Ci prezentów. Takie rzeczy mają wartość jeśli są naturalne, spontaniczne i wynikają z potrzeby serca, czyż nie? Co Ci z tego, że zacznie Cię nieco inaczej traktować, przynosić jakieś upominki, nie dlatego, że on sam tego chce, ale z powodu presji i tego, że mu o tym trujesz? Czy będzie to miało jakąś wartość?

Święte słowa. Widocznie chłopak taki już jest i albo to akceptujesz,albo nie. Chcesz go sobie "uformować" tylko po to, żeby był podobny do Twojego byłego, albo żeby było "perfekcyjnie", nawet jeśli to będzie zwyczajnie sztuczne ? Związek, najbardziej zbliżony do perfekcjonizmu to taki, w którym potrafimy zaakceptować drugą osobę z jej osobowością i wszystkimi cechami, także tymi, które może nie do końca nam odpowiadają. Moim zdaniem za dużo oczekujesz i zdecydowanie za bardzo porównujesz, z resztą porównywanie partnera do byłego raczej nigdy nie jest dobre...
Spotykacie się dopiero 2 miesiące, to krótko. Więc moze w tym tkwi kłopot. Pogadaj z nim, bo pewnie nawet nie jest świadomy, ze coś takiego ma miejsce, ale nie zmieniaj nikogo na siłę...

[kelia]

Napisane przez andzia1989r

Po 3: facet jest wygodnicki. Tego raczej nie zmienisz. Brak pomysłów w stylu: przyniosę Ci lizaka serduszko na spotkanie, albo: kupię ci ulubione ciastko jestem w stanie zrozumiec. Natomiast NIE POZMYWAC po wspólnej kolacji, którą TY ugotowałaś, to po prostu brak kultury, chamstwo i wygodnictwo i ustawienie sobie kobiety w hmm... szeregu: ty gotujesz i zmywasz, ja się nażrę a wieczorę jeszcze porucham (sorry za obrazowośc, ale trochę chyba tak jest?). Cóż... To tylko jedna sytuacja, ale w moim wypadku postawiłaby na facecie znam zapytania. Coś jak sytuacja nie wiem: przyszedł na randkę, którą sam zaproponował bez kasy i oczekiwał, że za niego zapłacę. Wystarczy jedna, by zastanowic się nad całą znajomością.

Zakładasz, że sex tylko mu sprawia przyjemność? Dla niej to niby kara jest?

I szczerze, ja po dwóch miesiącach znajomości jak by mnie ktoś na kolacje zaprosił, też bym się sama z siebie nie garnęła do zmywania. Zwyczajnie czułabym się jak gość. Widocznie również bardzo wygodna jestem

[Antilia]

Moim zdaniem próbujesz lepić nowego na wzór i podobieństwo byłego bo były był och ach to zrobię sobie klona - a to nie wróży nic dobrego.
Albo zaczynaj nowy związek od nowa, bez oglądania się wstecz albo daj sobie jeszcze trochę czasu na pobycie samej.

[Juliette88]

Napisane przez paollino

łomatko, ja TŻowi upiekłam pierwsze ciasto po 10 miesiącach związku, jestem zła?

Ja po 57 miesiącach jeszcze tego nie zrobiłam
Chyba czeka mnie rozwód


(Mam nadzieję, że nie uraziłam autorki )



Żeby całkiem nie offtopować...
To fakt, że na początku związku ludzie na wzajem się o sobie starają itp. Widocznie on się skupił na sferze emocjonalnej, a nie materialnej. Jeszcze się chyba za mało znacie, żeby on z dużą łatwością odczytywał czego ty oczekujesz.
Nie podobało Ci się, że nie zaproponował pozmywania naczyń? Trzeba było mu to zasugerować. Niestety wielu facetów zostało przyzwyczajonych przez swoje matki, że to rola kobiety i nawet do głowy im nie wpadnie tak 'szalony' pomysł. Ale to nie znaczy, że on nigdy nie będzie Ci pomagał z domowych obowiązkach. Po prostu go uświadom, że według Ciebie takie obowiązki wykonuje raz jedno, raz drugie.

Krótko się znacie, jeszcze się siebie uczycie. Na pewno szybciej pójdzie jak zaczniecie rozmawiać, a nie oczekiwać, że ledwie poznany facet wyczyta Ci to z oczu

[martiniątko]

Dziękuję za wszystkie wypowiedzi!

Problem nie leży tylko w kupowaniu prezentów. Uczepiłyście się co po niektóre tylko tego. Oczywiście, nie obraziłabym się za kwiatki czy coś ale nie jestem aż taką materialistką żeby tego żądać. Chodzi mi bardziej o "myślenie o drugiej osobie", sprawianie że będzie się czuła dobrze i komfortowo. Jest wiele rzeczy które mnie w tym facecie wkurzają. Czasem zachowuje się jak taki typowy książkowy przykład faceta, kawalera przyzwyczajonego do życia samemu, nie wie jak zadbać o kobietę. Ale to raczej nie jest tak że on mnie specjalnie po chamsku wykorzystuje i widzę że to nie typ zimnego drania.

Wczoraj pod wpływem tego wątku stwierdziłam że spróbuje z nim pogadać, tymczasem on zrobił coś co mnie jeszcze bardziej wkurzyło. Zaprosił mnie do siebie i mieliśmy razem gotować (razem - bo on niby sam nie umie...ja też nie umiem, ale istnieją przepisy w internecie). Zrobiliśmy zakupy i po przyjściu do domu okazało się że on musi coś pilnego załatwić ze współlokatorem i poszedł do niego gadać. Ja siedziałam w kuchni i oglądałam swoje paznokcie Byłam już naprawdę coraz bardziej głodna i poirytowana, minęło z 15 minut i się wkurzyłam. Danie naprawdę nie było trudne w przygotowaniu, wrzuciłam wszystko do garnka, on za jakiś czas wrócił do kuchni i już było wszystko prawie gotowe. Zapytał czy jestem zła. Powiedziałam ze jestem zła jak cholera. Zaczął mnie przepraszać, że tak wyszło i że naprawdę musiał załatwić. Ja do niego - ok, skoro nie masz czasu to po co mnie zapraszałeś. Wygarnęłam mu że ciągle tylko ja wszystko dla niego robię, przy okazji wspomniałam o paru innych rzeczach. Naprawdę tym razem przesadził. No i wreszcie coś się w nim ruszyło, chyba przestraszył się i nagle zaczął się starać... Jak z dzieckiem

Potem trochę porozmawialiśmy i powiedział mi że czuje się trochę zagubiony pierwszy raz od 24 lat będąc na serio z dziewczyną. Jeszcze w dodatku studiuje typowo męski kierunek, uprawia męski sport, obraca się w towarzystwie samych facetów i chyba nie do końca wie, jak ma się odnosić do istoty odmiennej płci (chociaż ma niby 3 siostry więc coś tam powinien w końcu wiedzieć ). Wychodzi na to, że muszę go bardziej poinstruować, czego bym sobie życzyła i jak ma się zachowywać bo on pewnie chciałby dobrze ale nie wie jak.

No i poza tym faktycznie jest tak, że za dużo z siebie daję. Powinnam być bardziej asertywna i więcej wymagać. Ale nie lubię być taką wredną zołzowatą wymagającą babą. Fakt jest taki, że ja nie lubię się kłócić i nie lubię mówić komukolwiek że coś mi nie pasuje...też trochę zbyt dumna jestem na to, żeby się o coś dopraszać.

PS - co do mojego ex. Rozstaliśmy się w zgodzie, z przyczyn trochę niezależnych od nas (różnice światopoglądowe i religijne). Tamten związek dużo mi dał, dużo we mnie zmienił na lepsze, ale miał też swoje wady, jak każdy związek i tamten facet nie był wcale idealny. Przeszłam stadium rozgoryczenia zerwaniem, złości, tęsknoty, potem zaczęłam się spotykać z innymi, odkochałam się z tamtego, przestałam o nim myśleć. I wtedy dopiero spotkałam obecnego faceta. Także myślę, że jestem gotowa na nowy związek... O tamtym myślę z sympatią, ale nic do niego nie czuję.