Kiedy mój Tż ma przyjaciółkę.

[Mariilenka]

Może byłyście w takiej sytuacji? A Może same macie faceta i przyjaciela??
Czy wierzycie w przyjaźń tego typu?

[Madzialenka_21]

Ja mam przyjaciela faceta nie zamieniłabym go na nikogo innego, bo wiem, że moge powiedzieć mu o wszystkim i zawsze liczyć na jego pomoc.
Kiedy miałam chłopaka zdarzało się, że był o tego przyjaciela lekko zazdrosny, ale większego problemu nigdy nie było.

[klempaa]

Napisane przez Mariilenka

Może byłyście w takiej sytuacji? A Może same macie faceta i przyjaciela??
Czy wierzycie w przyjaźń tego typu?

Ja mam przyjaciela- znamy się juz z 9 lat... mój TŻ nie jest o niego zazdrosny

i ja tez nie mam nic przeciwko koleżankom TŻta

[fleur_bleue]

Mam może nie tyle przyjaciela, co kolegę. Czasem chodzę z nim na piwo, on ma swoją dziewczynę, ja mam swojego tżta i jest ok
Generalnie rozmawiałam kiedyś z tżtem na ten temat i powiedział, że nie jest zazdrosny, bo mi ufa.

Kiedyś po dłuugiej dyskusji z kolegą spotkałam się z tżtem i zwróciłam się do niego imieniem kolegi Było mi strasznie głupio, po prostu wciąż myślami byłam przy tamtej dyskusji Ale mój chłopak obrócił wszysko w żart

[vainilla]

tż ma przyjaciółkę. jestem trochę zazdrosna - ale cóż. nie zabronię mu, poza tym ufam

[kropka75]

Najpierw trzeba rozdzielić kumpla (takiego od piwka i ble ble) od przyjaciela, który potrafi zadzwonić o 3 w nocy, że coś potrzebuje, albo musi się wypłakać, bo mu kuku zrobiono właśnie...

Koleżanki to koleżanki. A jak stają się zbyt bliskie to przestaje być fajnie.
Znam przypadek, gdy taka koleżanka potrafiła prosić faceta raz na tydzień o podwiezienie gdzieś w b. ważnej sprawie, a jego kobieta w tym czasie zapier... na piechotę do domu z pracy w 8 miesiącu ciąży, bo pan nie zdążył wrócić z wycieczki w bardzo ważnej sprawie innej pani.
Laska tak się zapędziła, że o 24 w nocy żaliła się w sms'ach na swój los i wypłakiwała żale. A potem przychodziła sobota, robiła imprezę i kolegę zapraszała, bo to przecież super kumpel jest...

W takich "przyjaźniach" w 99% przypadków jest niezdrowy klimat i ktoś, kto oczekuje nieco więcej niż by się wydawało...

Tak przynajmniej wyglądają znane mi przykłady.

[mystery20]

mam przyjaciela juz od ładnych paru lat. on ma dziewczynę - teraz już nawet narzeczoną W wakacje biorą ślub a ja nawet mam byc świadkową.
Nie było nigdy żadnych kłótni z tego powodu ze strony jego dziewczyny. Tylko mój były chłopak na początku był trochę zazdrosny o to, że spędzam z przyjacielem tyle czasu.. Ale jak już się poznali to wszystko było ok

Przyjaźń damsko - męska jest możliwa, naprawdę i wcale nie musi ona prowadzić do łóżka, mimo, że wiele osób jest właśnie takiego zdania ( choć nie powiem, takie przypadki również się zdarzają.. ).

[szmyrk]

Mam przyjaciela i nie rozumiem tego typu rozkminek.

A co, jak dziewczyna jest bi? W ogóle wszelkie przyjaźnie zabronione?

[Lexie]

Mój TŻ miał przyjaciółkę. Ja nie miałam z nią problemu, ale... chyba ona miała problem ze mną Nagle ograniczyła kontakty do minimum. Cóż...

[Lea_ny]

Mój narzeczony stwierdził, że nie potrzebuje nawet koleżanek, bo ma mnie. Dla mnie to nieco dziwne podejście, ale to jego sprawa - ja tam mu na siłę koleżanek podsuwać nie będę

Ja z kolei mam przyjaciela - i jest to zupełnie czysta więź bez żadnych podtekstów.

[kalincia]

Mam dwóch przyjaciół, jeden jest gejem i znamy się od 15 lat. Drugi jest moim byłym facetem, znamy się 11 i pół z czego 2 i pół po rozstaniu. No i co w związku z tym? Mój obecny TŻ ma koleżankę. Czasem się widują beze mnie. Normalne.

[szczesciaraaa089]

nie ma jednej odpowiedzi. zalezy od ludzi. jezeli tz ma przyjaciółke z którą się znasz, masz dobry kontakt , która dobrze wam życzy , spędzacie razem czas , jestescie sobie prawdziwie życzliwe to moim zdaniem jest to fajna sprawa.
jednak kiedy taka ,,przyjaciołeczka'' nienawidzi cie z szczerego serca bo ,,tak'' i w glebi duszy marzy o tym aby wasz zwiazek sie skonczył, to do niczego to nie prowadzi. Trzeba miec wtedy mnostwo dystansu, cierpliwosci.

[Madeleeeine]

wierze w przyjazn damsko-meska ale powiem wam szczerze ze nie jest ona dla wszystkich...



TRZEBA MIEĆ W CH*J DYSTANSU BY NIE UTRACIĆ SENSU

[prettysimple]

Jak dla mnie takie coś nie istnieje. Nie mam przyjaciela-faceta. Przyjaciel to ktoś, do kogo mam zaufanie, komu mogę się wypłakać, z kim spędza się czas.
Mój facet jest moim przyjacielem. On z kolei ma przyjaciółki, jednak na początku znajomości nawciskał mi bajeczki o tym, że przespał się ze swoją przyjaciółką, że to był najlepszy seks jego życia. Nie było to prawdą, ale mimo wszystko do dzisiaj mam dosyć sceptyczne podejście do takich przyjaźni damsko-męskich...

[Diversification]

Ja mam Tż i dwóch bardzo dobrych kolegów. Początkowo były drobne nieporozumienia, ale już wytłumaczyłam mojemu ukochanemu, że Rafał i Tomek byli, są i będą bliskimi mi osobami, ale tylko i wyłącznie w relacjach koleżanka-kolega.

[201803290936]

Napisane przez Mariilenka

Może byłyście w takiej sytuacji? A Może same macie faceta i przyjaciela??
Czy wierzycie w przyjaźń tego typu?

Tak, jak najbardziej. Mam i facet i przyjaciela (oraz kilku dobrych kolegów).

[Amazoniak]

ja mam przyjaciela od przedszkola i z mojej strony czy moich facetów nigdy nie było z tym problemu. Jedyny problem z tą nasza więzią miały jego dziewczyny ale jedynie te niepewne siebie i jego uczuć-te widziały we mnie rywalkę. Teraźniejsza dziewczyna mojego przyjaciela jest pewną siebie osobą, czuje się dobrze w tym związku i nigdy nie robiła problemów odnoście naszej przyjaźni, wręcz chętnie sama uczestniczy w tych naszych spotkaniach

[asiula1306]

mój TŻ miał kiedyś koleżankę, która zapędziła się na tyle, że go pocałowała. TŻ nie utrzymuje już z nią kontaktu. Ma przyjaciółkę którą znam i lubię. Kilka lat temu próbowali być ze sobą ale nie wyszło i stwierdzili że znacznie lepiej dogadują się jako przyjaciele. Ja mam kolegę/przyjaciela, o którego TŻ był zazdrosny ale gdy go poznał to go polubił i mu przeszło

[golgie]

Swego czasu miałam kilku przyjaciół facetów, okazało się, ze każdy z nich chce czegoś więcej:/Po wyjaśnieniu sytuacji, ulotnili się i nie bardzo mam z nimi kontakt, pozostał tylko jeden, który już od paru lat jest w stanie spotykać się i ze mną osobno i ze mną razem z moim mężem, nie czyniąc żadnych zbędnych, dwuznacznych kroków.Mam nadzieję, ze mu naprawdę przeszło i nie będę musiała się i z nim kiedyś pożegnać
Reasumując, nie mówię ,że to niemożliwe, ale baaardzo rzadkie, no chyba ,że przyjaciółka Twojego tż jest zdeklarowaną lesbijkąJa bym jednak miała się na baczności, ale, oczywiście nie zabraniała spotkań, oboje zrobią co zechcą, taka prawda

---------- Dopisano o 18:24 ---------- Poprzedni post napisano o 18:23 ----------

fajnie, gdyby nie tylko on się z nią spotykał ,ale żebyś Ty też miała okazję ją widywać, spotykać się na wspólnych imprezach itp.

[Navika]

Ja tam nigdy nie zastanawiałam się, czy taka przyjaźń jest możliwa. Nie liczy się płeć tylko człowiek I mam najlepszego przyjaciela- mężczyznę na świecie - jest nim mój TŻ Ale wiem, że nie do końca o to chodzi w tym wątku Miałam kiedyś przyjaciela-chłopaka, znaliśmy się od przedszkola, mówiłąm mu o wszystkim, przyjaźń rozpadła się w momencie, kiedy okazało się, że on od dawna się we mnie podkochuje... Ale są to stare dzieje, byliśmy dzieciakami, które do końca nie potrafiły określić swoich uczuć. Parę lat temu nasza znajomość się odnowiła, bo zamieszkaliśmy na tym samym osiedlu Teraz widujemy się od czasu do czasu, czasem prosi mnie o radę czy o pomoc, ale określiłabym go jako bardzo dobrego kolegę, a nie przyjaciela.
Mój TŻ natomiast miał nawyk nazywania każdej swojej koleżanki ze studiów przyjaciółką, co strasznie mnie irytowało Problem pojawił się, kiedy zaczął z jedną z przyjaciółek spędzać więcej czasu niż ze mną, co było związane z projektem na studia, ja zaczęłam być zazdrosna, czułam się zaniedbywana i bałam się, że może ona stać się dla niego ważniejsza ode mnie... Na szczęście po kilku rozmowach ze mną trochę się ograniczył w spotkaniach z nią, a w tej chwili spotykają się tylko od czasu do czasu.

[solll]

Ja mam przyjaciela, który od 3 lat jest moim Tż Osobiście nie wierzę w przyjaźń damsko- męską, a to dlatego, że w moim otoczeniu wszystkie takie przyjaźnie skończyły się związkiem bądź co najmniej chwilowym zerwaniem kontaktu w wyniku zakochania się jednej ze stron
Jesli chodzi o byłe dziewczyny mojego Tż, to były o mnie lekko zazdrosne, ale żadna nie zabraniała mu się ze mną spotykac, to, że ma bliską koleżankę było dla nich normalne, z jedną zresztą bardzo dobrze się znałam

[201608251020]

TŻ ma przyjaciółkę. Powiedzmy, bo przyjaźnią bym nie nazwała znajomości z tak interesowną osobą, która jak coś nie pójdzie po jej myśli to zwyzywa i zarzuci fochem

No i jak jej pochwalił się że się zakochał to naaaaagle dostrzegła że tyle czasu miała obok siebie fajnego faceta i tradycyjnie - też poszedł foch

[Melanchton]

Mój Tż miał przyjaciółkę i do tego same koleżanki. Wydawało mi się, że mam z tą przyjaciółką niezły kontakt, ale ona pewnego dnia zarzuciła fochem (doszliśmy do wniosku, że z zazdrości, że nie może mieć go już tylko dla siebie: chwilę wcześniej sypnął się jej związek i on pomagał jej jak mógł, ja chyba w sumie też, ale może to było za mało? albo za dużo?), wysłała mu znienacka i bez żadnej przyczyny SMSa, że nie chce go już w swoim życiu, on jej odpisał, że jak nie to nie i przestali się kontaktować w ogóle. Za to kontakt z jej ex mogliśmy wznowić i byliśmy nawet niedawno na jego weselu
W przyjaźń damsko-męską jak najbardziej wierzę, on jakichś bliższych przyjaciółek teraz nie ma ale z koleżankami ze studiów i jego byłą współlokatorką się widujemy. Z tą ostatnią więcej nawet on sam bo ona jest artystką i mają wspólną pasję, która mnie aż tak nie pasjonuje
Sama zawsze otoczona jestem przede wszytkom chłopakami, na każdym kursie, studiach (dokształcam się z dużą werwą ) mam jakichś bliższych kolegów, jednego z moich przyjaciół zabrał sobie mój facet, tak że teraz to jest bardziej jego przyjaciel niż mój i oni częściej się widują. Podejrzewam, że dziewczynę tego przyjaciela, która (mam wrażenie) organicznie mnie nie znosi dosyć to cieszy.
Mój najbliższy-najbliższy przyjaciel, najukochańszy na świecie, jedyny, cudowny, który zawsze mi pomaga, wierzy we mnie, komplementuje, zabiega, pociesza, radzi i w ogóle wszystko-wszystko jest gejem, więc żadnego specjalnego konfliktu interesów z nikim nie tworzy. Do tego dochodzi jego facet, z którym jestem w równie zażyłych stosunkach (jestem, a właściwie jesteśmy, bo mój Tż też bardzo ich lubi) i jeszcze kilka osób z którymi nie mam ciągłego kontaktu, ale które również mogę z całą odpowiedzialnością nazwać przyjaciółmi - to też faceci, też nieheteroseksualni

[zagubionaMIMI]

Ja mam przyjaciele, który jest moim byłym facetem, zawsze łączyła nas przyjaźń wiele razem przeszliśmy, nie odzywaliśmy się do siebie przez pół roku ze 2 razy ale nie zamienię go na nikogo innego. Znamy się baaardzo dobrze, rozumiemy czasem bez słów. I po pierwsze przyjaźń damsko męska musi być aseksualna i tak jest u nas. Ale mój były tż był szalenie zazdrosny o niego i ciągle słyszałam tylko, że on na pewno chce mnie przelecieć albo dalej się we mnie podkochuje (ale ma swoją miłość). Może to dla tego że sam nie miał takich przyjaciół. Ale znam taką przyjaźń i z drugiej strony gdy taki związek nie jest pozbawiony podtekstów seksualnych i tak czy inaczej ląduje się w końcu w łóżku, myślę że nie ma na to silnych...

[Frreja]

Mój TŻ miał przyjaciółkę, którą traktował jak siostrę. Ona była z związku, ale mimo to namieszała w naszym. Była fałszywa, super miła i słodka dla mnie, jak potem się okazało, za jej sprawą doszło do kryzysu w naszym związku. Wmówiła mu, że z różnych powodów to nie ma sensu, nie może się udać. Manipulowała nim, długo był pod jej wpływem. W końcu jakoś się pogodziliśmy, on po pewnym czasie przejrzał na oczy i dostrzegł to, że przez jej gierki mógł mnie stracić. Jestem teraz na nie jeśli chodzi o taką bardzo bliską przyjaźń pomiędzy moim facetem a jakąś laską. Gdzieś czytałam, że przyjaciółka TŻta jest najgorszym co może nas spotkać, bo "sama nie może go mieć, ale nie chce też, żeby miała go inna kobieta". I kurcze niestety coś w tym jest, sama się o tym przekonałam.

[Magdutka]

Ja mam przyjaciela. Ale nie powiem, że nie mieliśmy epizodu "może by było z tego coś więcej", ale tylko w momencie, gdy oboje raptownie przestaliśmy mieć partnerów, więc sama do końca nie wiem, czy to nie było takie odreagowanie... Teraz dalej jesteśmy na przyjacielskiej stopie, dalej mogę z nim gadać o wszystkim i jest zawsze kiedy potrzeba. Oboje jesteśmy w związkach i za nic na świecie nie zamienilibyśmy ich na wspólny razem.

Jeżeli chodzi o mojego partnera - ma przyjaciółkę. Twierdzi, że nigdy go do niej nie ciągnęło i na odwrót. Ja nie dociekam.

Ale uważam, że istnieje taka przyjaźń, i że najzdrowsza jest wtedy gdy chłopak i dziewczyna są w zdrowych związkach. Aczkolwiek nie wykluczam przyjaźni damsko-męskiej w momencie bycia samym.

[kadu87]

nie wierzę w przyjaźń damsko-męską... w żadnym przypadku. nie wiem czy to ja miałam takiego pecha ale moje przyjaźnie z facetami kończyły się wyznaniem uczuć z ich strony. moje znajome miały podobnie. na studiach na zajęciach z psychologi mieliśmy nawet zajęcia poświęcone przyjaźniom damsko-męskim i wniosek był jednej: takie coś nie istnieje bo prędzej czy później któreś z dwojga zacznie czuć do drugiej osoby coś więcej, może to wyzna a może nie. ale to nie jest czysta i szczera platoniczna "przyjaźń".

[em_naobcasach]

ja opisałam swoje story w zazdrośnicach, ale tu w sumie też by pasowało...
nie miałam nic przeciwko "przyjaciółce" TŻta, dopóki ona nie miała nic do mnie. Teraz wkurza mnie samo wspomnienie o niej

Co do moich przyjaciół, miałam dwóch, został jeden.
Jeden był przyjacielem kilka ładnych lat, dopóki miałam faceta. Jak tylko zaczęły się moje problemy z eksem powiedział, że to mu już nie wystarcza i mam wybrać wóz albo przewóz. I tyle było z wielkiej przyjaźni.
Ale nie ma się co oszukiwać, w takich sytuacjach sygnały pojawiają się wcześniej tylko często nie chcemy ich widzieć.

Z drugim przyjaźnię się od lat szczenięcych i myślę, że to jest klucz do zdrowej przyaźni damsko-męskiej, poznaliśmy się i zaprzyjaźniliśmy w czasach kiedy żadne z nas nie było dla tego drugiego atrakcyjne . I tak już nam zostało

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Napisane przez kadu87

nie wierzę w przyjaźń damsko-męską... w żadnym przypadku. nie wiem czy to ja miałam takiego pecha ale moje przyjaźnie z facetami kończyły się wyznaniem uczuć z ich strony. moje znajome miały podobnie. na studiach na zajęciach z psychologi mieliśmy nawet zajęcia poświęcone przyjaźniom damsko-męskim i wniosek był jednej: takie coś nie istnieje bo prędzej czy później któreś z dwojga zacznie czuć do drugiej osoby coś więcej, może to wyzna a może nie. ale to nie jest czysta i szczera platoniczna "przyjaźń".

glupoty wedlug mnie gadasz.
Mam trzy bliskie osoby- w tym dwoch facetow. Jednego znam 7 lat i nigdy nic miedzy nami nie bylo. Drugiego znam tylko 2, ale tutaj juz w ogole jestem pewna na sto procent, ze nic z tego nie bedzie wiecej. Owszem przytulam sie czasami do nich, siadam na kolanach itp. rzeczy, ale to naprawde nic nie znaczy. Oczywiscie takie zachowania maja miejsce, jak zadne z nas nie jest w zwiazkach, po co prowokowac nieprzyjemne sytuacje. A naprawde wskoczylabym za nimi w ogien, nigdy mnie nie zawiedli.
Chociaz w ogole ja mam taka ekipe, ze jestesmy ze soba dosc blisko. Przytulanie, wyplakiwanie sie to cos normalnego, nie tylko z nimi.
I jak ktos by mi powiedzial, ze oni wszyscy maja jakies podteksty do mnie, to chyba bym padla. Znam ich przeciez na wylot.

[la'Mbria]

ja miałam jednego przyjaciela- znaliśmy sie "od pieluchy" bo byliśmy z tego samego rocznika, wychowani na jednym osiedlu, potem ta sama podstawówka (ale inne klasy) i w ogólniaku trafiliśmy do jednej klasy, były wspólne przygotowywania do matury, odrabianie lekcji itp.
On mi się zwierzał z miłosnych uniesień i niepowodzeń, a ja jemu...niestety w pewnym momencie zaczął fiksować na tematy religijne. Nie mam nic przeciwko ludziom wierzącym, ale jak ktoś mnie na siłę próbuje zaciągnąć na spotkanie oazowe to dostaję wysypki...no i jakoś się oddaliliśmy
a szkoda bo naprawdę był super fajnym człowiekiem

Obecnie próbuję "zrobić" przyjaciela z mojego byłego.
Bardzo mi zależy na kontakcie z nim i bardzo ale to baaaaardzo bym chciała miec w nim przyjaciela, no ale, żeby to mogło nastąpić to musi się on we mnie odkochać...na razie jeszcze długa droga przede mną
bardzo bym chciała, zeby się udało- on w sumie też deklaruje, że chciałby miec ze mną kontakt, ale jak sam mówi- na razie to niemożliwe bo za bardzo go boli jak się ze mną widzi ..no ale u nas to strasznie skomplikowana sytuacja była