Strach pzrzed podjeciem pracy

[anastazjajestem]

Czesc dziewczyny, pisze z dosc glupim problemem, ale sama nie wiem jak mam sobie z nim poradzic. Nienawidze stresujacych sytuacji, unikam ich. Teraz sytuacja zmusila mnie do znalezienia i podjecia pracy. Jednak ja sie boje.... Jutro mam miec rozmowe o prace, ale boje sie testu sprawdzajacego znajomosc jezyka, boje sie ze sie zblaznie, ze nie poradze sobie... Boje sie podjac jakiejkolwiek pracy, bo boje sie ze zawale ja... Wiem, ze keidys i tak musi nadejsc taki dzien, ale ja go poprostu odwlekam. Wiem, ze problem jest glupi, moj TZ tlumaczy mi se to zupelnie normalne obway przed czyms nowym, ale nie przekonuje mnie. Jestem zdecydowana nie isc na ta jutzrejsza rozmowe....
Nie wiem co mam robic Z jednje strony chcialabym pracowac i miec wlasne pieniadze, a z drugiej strony bardzo sie tego boje... Jestem osoba, ktora szybko wszytsko nudzi i mam slomiany zapal, moze to tez z winy mojego charakteru?
Co robic?

[Cristinedeville]

Napisane przez anastazjajestem

Czesc dziewczyny, pisze z dosc glupim problemem, ale sama nie wiem jak mam sobie z nim poradzic. Nienawidze stresujacych sytuacji, unikam ich. Teraz sytuacja zmusila mnie do znalezienia i podjecia pracy. Jednak ja sie boje.... Jutro mam miec rozmowe o prace, ale boje sie testu sprawdzajacego znajomosc jezyka, boje sie ze sie zblaznie, ze nie poradze sobie... Boje sie podjac jakiejkolwiek pracy, bo boje sie ze zawale ja... Wiem, ze keidys i tak musi nadejsc taki dzien, ale ja go poprostu odwlekam. Wiem, ze problem jest glupi, moj TZ tlumaczy mi se to zupelnie normalne obway przed czyms nowym, ale nie przekonuje mnie. Jestem zdecydowana nie isc na ta jutzrejsza rozmowe....
Nie wiem co mam robic Z jednje strony chcialabym pracowac i miec wlasne pieniadze, a z drugiej strony bardzo sie tego boje... Jestem osoba, ktora szybko wszytsko nudzi i mam slomiany zapal, moze to tez z winy mojego charakteru?
Co robic?

Idź To pewne Nie pójdziesz teraz...nie pójdziesz następnym razem..i kolejnym... A kiedyś pracować trzeba zacząc(chyba że TŻ jest milionerem:P )
Kiedyś musisz przełamać ten strach tym bardziej że najczęściej na jednej rozmowie kwalifikacyjnej sie nie kończy
A nawet jeśli Ci nie pójdzie(odpukać ) będziesz bogatsza w nowe doświadczenie Powodzenia!

[Clemence]

Nie mysl o tym co będzie.Nie mysl czy się zbłaźnisz.
Po prostu przestań napawać się obawami!
Po prostu idz z myślą ,że zrobisz wsyzystko jak najlepiej- jak sioę nie uda to trudno!
zrobilas wszystko co moglas najlepiej i najlepiej tak mysleć.Jezeli się bedziesz sama stresowała to będzie jeszcze gorzej i zawsze będziesz szła ze złym przekonaniem na każdą rozmowę.. a po co Ci to :P?
skoncentruj się na tym zeby pokazać co umiesz najlepiej.Skoncentrować się na zadaniu

[Kohezja]

Też się często boję nowych wyzwań. Nawet drobiazgów. Ale zawsze sobie wtedy myślę: "A co ja mam do stracenia?" Pewnie, że może się nie udać, albo udać pozornie, tj. dostanie się pracę, ale będzie koszmarna. Zła atmosfera, za duże wymagania, albo nudna jak fali z olejem, albo... Zawsze jednak można zrezygnować i zająć się czymś innym.
Większe poczucie porażki towarzyszy, gdy się nic nie robi. Nawet jak się coś nie uda, to ważne, żeby nie być biernym. Przecież w dalszej perspektywie, w najgorszym przypadku, znów znajdziesz się w punkcie wyjścia. Ale jeśli nie pójdziesz na rozmowę, to nie będziesz tkwić w tym samym punkcie, tylko będziesz miała poczucie uwsteczniania się i dół wynikający ze stagnacji, nierealizacji siebie na dodatek przyprawiony wyrzutami sumienia.
Tak jak napisała Clemence, jak się nie uda, to trudno, przecież każdy ma prawo do porażek. A jak się uda, ludzie będą fajni, zdobędziesz doświadczenie, będziesz miała poczucie niezależności finansowej? Żal byłoby to przegapić ze strachu, co?

[vainilla]

uwierz w siebie i sobie zaufaj - dasz radę na rozmowie i dasz radę w pracy. nie myśl o strachu tylko o tym że się czegoś nauczysz i że czeka Cię coś dobrego

ja mam stresa z kolei że stracę pracę - co zdarza mi się średnio 2 razy w roku. staram się nie popadać w uczucie beznadziei, tylko myśleć że przezcież to nie moja wina - bo tak jest. raz kryzys, raz że kogoś trzeba wywalić a młodą osobę najlepiej etc. i staram się nie załamywać, chociaż mogłabym usiąść i zapłakać, że nigdzie mnie nie chcą.

[bassaticka]

Idź idź, zobaczysz jak będzie czasem nie jest tak źle a może trafi się akurat łatwa praca w której nabierzesz pewności siebie Ja też tak miałam, teraz boję się zmiany pracy tylko ze to inna sytuacja bo zawsze może się gorsza trafić.

[dawidowskasia]

Mam dokładnie to samo

Kiedyś byłam na rozmowie na stanowisko managera w McDonald's
Kobieta spytała czemu chcę tu pracować. Odpowiedziałam "Zawsze chciałam pracować w McDonald's. Przychodziłam z mamą jak byłam mała i miło to wspominam":hahaha :

Nie wiem co mi odbiło, ale do dziś się z tego śmieje

Ps Oczywiście nie przyjęli mnie

[BioIvO]

Dobrze Cie rozumiem. Też mam taki lęk przed nieznanym. W zasadzie nie bałabym sie samej rozmowy ale tego, że mnie juz zatrudnią- bo co będzie gdy sie nie sprawdzę, okaże sie że się kompletnie nie nadaje i że przeceniłam swoje umiejetności. Albo w końcu co będzie, gdy praca okaże się nudna czy zupełnie nie dla mnie?
Oczywiście zawsze warto się przekonać jak faktycznie jest. Tylko, że u mnie takie negatywne doświadczenia (np. krytyka w poprzedniej pracy, że jestem za słaba itp)powoduja jeszcze większy strach, że znowu ktos pojedzie po mojej psychice.

[MysteryMe]

Dobrze trafilam z tym watkiem,bo mam dokldnie taki sam problem.Niedawno mialam rozmowe kwalifikacyjna(o dziwo) poszlo super i nawet manager mnie pochwalil a to juz bylo dla mnie cos!Od nastepnego tygodnia zaczynam ta robote,ciesze sie ale rozniez obawiam,nie wiem nawet ktoro odczucie przewazaBede robic wszystko co w mojej mocy byc sie sprawdzic to wiem napewno,rzeczy niezalezne ode mnie sa niezalezne ode mnie i tyle;-)

[sante]

jedni boję się,że stracą pracę i robią wszystko aby ją utrzymać.Ciągle podnoszą swoje kwalifikacje,a nawet szukają dodatkowej roboty.Dziewczyny dalej się bójcie jest tylu chętnych na wasze miejsca..

[BioIvO]

I tak się kręci wyścig szczurów, niestety...