Problem z ojcem.

[PsychoMarionetka]

Przejdę od razu do rzeczy.
Odkąd pamiętam byłam dla ojca czymś niepotrzebnym. Mama zaszła w ciążę kiedy miała 16 lat i czasem myślę, że mnie on nienawidzi tylko dlatego, że się urodziłam. Mama wpadła w ciężką depresję, leczy się u psychiatry, nie wychodzi w ogóle z domu - tylko do pracy. Nie robi zakupów, nie załatwia spraw urzędowych.
Ja obecnie studiuję, nie pracuję. Intensywnie tej pracy szukam. Wczoraj ojciec zagroził, że jeśli nie znajdę w ciągu tygodnia pracy to mnie tak zbije, że nie wyjdę z domu. Żąda pieniędzy za czynsz bo już nie chce mnie utrzymywać. Zdecydowałam, że się raz na zawsze stąd wyprowadzę. Zacznę żyć na własną rękę. Nie wiem czy dobrze robię zostawiając z nim mamę. On nie rozumie jej choroby, twierdzi, że po prostu jej się nie chce. Mama się leczy u psychiatry.
Nie wiem już co mam robić. Nie śpię po nocach bo wciąż zastanawiam się co mam robić.

[dominiczkab]

wyprowadz sie jak najszybciej !

[vainilla]

Napisane przez PsychoMarionetka

Przejdę od razu do rzeczy.
Odkąd pamiętam byłam dla ojca czymś niepotrzebnym. Mama zaszła w ciążę kiedy miała 16 lat i czasem myślę, że mnie on nienawidzi tylko dlatego, że się urodziłam. Mama wpadła w ciężką depresję, leczy się u psychiatry, nie wychodzi w ogóle z domu - tylko do pracy. Nie robi zakupów, nie załatwia spraw urzędowych.
Ja obecnie studiuję, nie pracuję. Intensywnie tej pracy szukam. Wczoraj ojciec zagroził, że jeśli nie znajdę w ciągu tygodnia pracy to mnie tak zbije, że nie wyjdę z domu. Żąda pieniędzy za czynsz bo już nie chce mnie utrzymywać. Zdecydowałam, że się raz na zawsze stąd wyprowadzę. Zacznę żyć na własną rękę. Nie wiem czy dobrze robię zostawiając z nim mamę. On nie rozumie jej choroby, twierdzi, że po prostu jej się nie chce. Mama się leczy u psychiatry.
Nie wiem już co mam robić. Nie śpię po nocach bo wciąż zastanawiam się co mam robić.

jasne że się wyprowadzaj. to w ogóle nie ma o czym mówić. idź gdziekolwiek, masz dziadków? może dopóki czegoś nie znajdziesz to tam?
możesz zażądać alimentów od rodziców jeśli nie będą chcieli Cię utrzymywać - maja taki obowiązek czy tego chcą czy nie. Nie mogą mieć do Ciebie pretensji, że się urodziłaś, a jedynie do siebie że rozpoczęli współżycie będąc nieodpowiedzialnymi gówniarzami(co ojcu niestety zostało) i nie umieli ponieść tego konsekwencji.

[PsychoMarionetka]

Mam babcię, która chętnie by mnie przyjęła bo wie jaka jest sytuacja ale sama mieszka w 16m2 i nawet nie byłoby gdzie rozłożyć głupiego materaca.
Siostra jest młodsza o dwa lata a ją traktuje cudownie. Wszyscy widzą w tym moją winę. Przedstawię sytuację. Wchodzę do swojego pokoju, zamykam drzwi. Ojciec w tym czasie akurat wchodził do kuchni (gdzie właśnie mam wejście do pokoju) i zrobił mi awanture, że zatrzaskuje mu przed nosem drzwi. Gdyby jeszcze chciał wejść do mojego pokoju! Ale ja chyba powinnam patrzeć co robi i łaskawie czekać aż wróci do swojego pokoju i wtedy zamknąć drzwi?!

[CytrynowaPannica]

Wyprowadź się jak najszybciej. Zabierz ze sobą przede wszystkim mamę.
Razem z babcią, we trójkę, możecie znaleźć nowe, małe mieszkanie, w którym będziecie żyć spokojniej.

[Sour]

Napisane przez PsychoMarionetka

Przejdę od razu do rzeczy.
Odkąd pamiętam byłam dla ojca czymś niepotrzebnym. Mama zaszła w ciążę kiedy miała 16 lat i czasem myślę, że mnie on nienawidzi tylko dlatego, że się urodziłam. Mama wpadła w ciężką depresję, leczy się u psychiatry, nie wychodzi w ogóle z domu - tylko do pracy. Nie robi zakupów, nie załatwia spraw urzędowych.
Ja obecnie studiuję, nie pracuję. Intensywnie tej pracy szukam. Wczoraj ojciec zagroził, że jeśli nie znajdę w ciągu tygodnia pracy to mnie tak zbije, że nie wyjdę z domu. Żąda pieniędzy za czynsz bo już nie chce mnie utrzymywać. Zdecydowałam, że się raz na zawsze stąd wyprowadzę. Zacznę żyć na własną rękę. Nie wiem czy dobrze robię zostawiając z nim mamę. On nie rozumie jej choroby, twierdzi, że po prostu jej się nie chce. Mama się leczy u psychiatry.
Nie wiem już co mam robić. Nie śpię po nocach bo wciąż zastanawiam się co mam robić.

jeżeli sama sobie nie pomożesz, to nikt za Ciebie tego nie zrobi.

Twoja mama jest dorosłą kobietą, pod opieką psychiatry- skoro się leczy to jest na dobrej drodze do wyjścia na prostą Najpierw powinnaś zatroszczyć się o siebie, znaleźć pracę, wyprowadzić się, stanąć na nogi.

-----
po Twoim opisie widzę, że jesteś studentką- może akademik na początek?

[niusia_87]

Napisane przez vainilla

możesz zażądać alimentów od rodziców jeśli nie będą chcieli Cię utrzymywać - maja taki obowiązek czy tego chcą czy nie.

Dopóki się uczysz, tzn do 25 roku życia, chyba, że jest to przedostatni rok nauki, to do 26 roku życia, ale musisz się uczyć

[PsychoMarionetka]

Napisane przez CytrynowaPannica

Wyprowadź się jak najszybciej. Zabierz ze sobą przede wszystkim mamę.
Razem z babcią, we trójkę, możecie znaleźć nowe, małe mieszkanie, w którym będziecie żyć spokojniej.

W tym problem, że jeśli mama by tego chciała to już dawno by się wyprowadziła od niego. Ale ona nie chce. Ślepo zakochana? Uzależniona? Nie mam pojęcia.

Dziś rozmawiałam z babcią, poparła moją wyprowadzkę i pomoże jak tylko będzie mogła. Trochę mnie to na duchu podniosło.

[madana]

Masz do przeżycia SWOJE ŻYCIE, nie matki, babci czy ojca. SWOJE.

[new woman in town]

Dokładnie. Matka rozporządza swoim zyciem, jeśli do tej pory nie chciała niczego zmienić to jej do tego nie zmuszaj.
Sama szukaj pracy, usamodzielnij się i wyprowadź.

[Annie1441]

ja bym nawet z ojcem nie dyskutowala tylko wyprowadziła się jak najszybciej, jeśli nie jest chory psychicznie to może nawet trochę nim to wstrząśnie

[Gwiazdeczka1978]

Wyprowadz sie, wnies do sadu o alimenty na siebie, jak nie bedzie płacił, to komornik sciagnie z wypłaty, lub MOPS bedzie wypłacał.

[jagodowa90]

Jak najszybciej wyprowadz sie do babci. Nie tlumacz sie przed rodzicami, tylko wez swoje rzeczy i wiej stamtad.
Bedac u niej odpocznij od tej chorej sytuacji, poszukaj pracy, wnies o alimenty.

Innego wyjscia nie ma.

[la'Mbria]

Napisane przez Gwiazdeczka1978

Wyprowadz sie, wnies do sadu o alimenty na siebie, jak nie bedzie płacił, to komornik sciagnie z wypłaty, lub MOPS bedzie wypłacał.

popieram w 100%
a studiujące dziecko (o ile sąd okaże sie normalny) naprawdę sporo może uzyskać
powodzenia

[ola280]

Napisane przez dominiczkab

wyprowadz sie jak najszybciej !

Ale co z matką?
Mysle że powinnas z nia o tym porozmawiać. Jej zdanie tez powinno sie liczyć. Myśle że skoro sie leczy to tym bardziej potrzebuje twojego wsparcia teraz.

[little.b.blue]

Jeśli nie masz skończonych 25 lat i studiujesz należą Ci się alimenty.
Wiem, że to cholernie trudny krok bo sama kiedyś musiałam go zrobić, ale jak najbardziej masz podstawy do tego, żeby to zrobić.

[Nie mam nicku]

Wszyscy piszą, że to Twoje życie, że nie mamy, taty czy babci... Ale ja rozumiem, że chcesz zabrać ze sobą chorą matkę, skoro ojciec nie zauważa jej złego stanu. Osoba chora na depresję nie jest w pełni poczytalna, nie można mówić tu, że skoro tak chce, to niech zostanie - to nie sprawiedliwe, bo ona sama nie wie co jest dla niej dobre.
Na początek jednak babcia, może zatrzymaj się u niej, w końcu na jakiś czas można przespać się na podłodze zanim coś się znajdzie. Pamiętaj, że nie możesz całkowicie odciąć się od mamy - ona nie jest winna tej sytuacji i gdyby mogła, z pewnością broniłaby Cię przed ojcem. Może wybierz się do jej psychiatry i porozmawiaj z nim, by ten wyjaśnił jej, że wyprowadzka od męża nie jest niczym strasznym i że lepiej będzie jej z Tobą, bo Ty dostrzegasz jej problemy.
Bardzo Ci współczuję tej sytuacji, ale mam nadzieję, że szybko się coś wyjaśni.

[Chatul]

Napisane przez vainilla

możesz zażądać alimentów od rodziców jeśli nie będą chcieli Cię utrzymywać - maja taki obowiązek czy tego chcą czy nie. Nie mogą mieć do Ciebie pretensji, że się urodziłaś, a jedynie do siebie że rozpoczęli współżycie będąc nieodpowiedzialnymi gówniarzami(co ojcu niestety zostało) i nie umieli ponieść tego konsekwencji.

Zgadzam się w 100%

PsychoMarionetka, wyprowadź się do babci A poza tym porozmawiaj z jakimś prawnikiem, i spróbuj uzyskać w sądzie alimenty od rodziców
Najpierw zatroszcz się o siebie. Jak już wyjdziesz na prostą i będziesz czuła, że dasz radę - możesz spróbować pomóc mamie. Ale najpierw zajmij się sobą. To Twoje życie, walcz o nie

[skazana_na_bluesa]

wyprowadz sie i podaj rodzicow do sadu o alimenty. dopoki sie uczysz i nie masz skonczonych 26 lat rodzice MUSZA Cie utrzymywac. walcz o swoje i nie daj sobie niszczyc psychiki

[aniolecek89]

Wyprowadź się, zamieszkaj z babcią jak na razie, jakoś się pomieścicie w tym mieszkanku Może babcia się zgodzi i znajdziecie coś większego i może Twoja mama też zdecyduje się do was przenieść...A ojciec będzie ci musiał płacić alimenty jeśli go podasz do sądu, bo jesteś osobą uczącą się...

Jeśli byś nie miała lokum, a on przypadkiem wyrzuciłby Cię z domu to też mogłabyś mu nieźle zrobić koło dupy...

[klempaa]

Napisane przez ola280

Ale co z matką?
Mysle że powinnas z nia o tym porozmawiać. Jej zdanie tez powinno sie liczyć. Myśle że skoro sie leczy to tym bardziej potrzebuje twojego wsparcia teraz.

A co z matką? NIC! Jest dorosłą osobą. Skoro nie widzi i nie reaguje na to, jak ojciec traktuje córkę -> to trzeba matkę zostawic i zadbać o siebie samą.

[Arrianna]

Napisane przez klempaa

A co z matką? NIC! Jest dorosłą osobą. Skoro nie widzi i nie reaguje na to, jak ojciec traktuje córkę -> to trzeba matkę zostawic i zadbać o siebie samą.

Mnie też to zawsze dziwi że kobiety znoszą takie traktowanie siebie i swoich dzieci. Zwłaszcza dzieci...
Swoją droga autorko też radzę najpierw zadbać o siebie. Twoja mama przeżyła swoje życie jak przeżyła. Związała sie z takim a nie innym facetem i jej wina w tym że nie posłała go do diabła dawno temu. Wyprowadź się a dopiero potem myśl o tym jak pomóc mamie.
A jak ojciec cie uderzy dzwoń na policję, nie powtarzaj błędów matki