Za mało pewności siebie

[Franceska]

Witam wizazanki!
To mój pierwszy post i pisze go w dość konkretnym celu. Mianowicie, chcialabym prosic o radę odnośnie mojego zachowania. Otóż mam lat 19, jestem młodą kobietką studiującą i pracującą, która twardo stąpa po ziemi. Niestety choć z mojej rozwijającej się kariery jestem bardzo zadowolona to moje życie prywatne to totalna klapa. Mam 19 lat, a nigdy nie miałam stałego chłopaka. Zdaje sobie sprawę, że dla niektórych może to głupio brzmi, ale narazie nie zanosi się abym w najbliższym czasie też go miała. Zarówno w pracy jak i na studiach potrafię kłócić się o swoje, a kiedy jestem na imprezie i podchodzi do mnie facet, który mi się spodoba to po prostu głupieje. Inna sprawa jak mi sie nie podoba, to potrafie z nim wtedy normalnie pogadac, pozartowac, ale co z tego jak mi sie nie podoba? Mi po prostu grzęźnie język w gardle, nie umiem się w ogóle zachować, uśmiecham się głupio i często po prostu nic nie mówię, bo tak boję się, ze walnę coś głupiego. Ja nawet nie mogę się zdobyś na to, żeby popatrzeć koledze w oczy, bo boję się, że od razu posądzi mnie o to, że go podrywam i jestem nachalna. Czy mogłybyście mi coś poradzić, żebym chociaż przez 10 minut potrafiła zachować poker face?

[lily92920]

Napisane przez Franceska

Witam wizazanki!
To mój pierwszy post i pisze go w dość konkretnym celu. Mianowicie, chcialabym prosic o radę odnośnie mojego zachowania. Otóż mam lat 19, jestem młodą kobietką studiującą i pracującą, która twardo stąpa po ziemi. Niestety choć z mojej rozwijającej się kariery jestem bardzo zadowolona to moje życie prywatne to totalna klapa. Mam 19 lat, a nigdy nie miałam stałego chłopaka. Zdaje sobie sprawę, że dla niektórych może to głupio brzmi, ale narazie nie zanosi się abym w najbliższym czasie też go miała. Zarówno w pracy jak i na studiach potrafię kłócić się o swoje, a kiedy jestem na imprezie i podchodzi do mnie facet, który mi się spodoba to po prostu głupieje. Inna sprawa jak mi sie nie podoba, to potrafie z nim wtedy normalnie pogadac, pozartowac, ale co z tego jak mi sie nie podoba? Mi po prostu grzęźnie język w gardle, nie umiem się w ogóle zachować, uśmiecham się głupio i często po prostu nic nie mówię, bo tak boję się, ze walnę coś głupiego. Ja nawet nie mogę się zdobyś na to, żeby popatrzeć koledze w oczy, bo boję się, że od razu posądzi mnie o to, że go podrywam i jestem nachalna. Czy mogłybyście mi coś poradzić, żebym chociaż przez 10 minut potrafiła zachować poker face?

Dorosnąć

[wampir]

Wyluzować przede wszystkim

[syklamen]

Czegoś tu nie rozumiem...chcesz zachować pokerową twarz przed facetem...?
A po co chcesz udawać coś przed nim? przecież prędzej czy później i tak wszystko się wyda
Bądź po prostu sobą. I nie dramatyzuj, nie masz 40 na karku...tragedii nie ma. Jak spotkasz kogoś i między Wami zaiskrzy to nie będziesz się denerwować, bo po prostu o tym zapomnisz, tak dobrze będzie się Wam gadało

[findsomething]

A nie możesz trenować obycia z męzczyznami na swoich współpracownikach i kolegach z grupy na studiach?

Przecież nikt nie da Ci gotowej recepty - musisz ćwiczyć, ćwiczenie czyni mistrza. Jeśli nie ćwiczysz - nie osiągniesz sukcesu, nie oswoisz się.

Zwiększ ilość sytuacji w których poznajesz mężczyzn (np. częściej chodź na imprezy). I rozmawiaj, rozmawiaj, rozmawiaj. W końcu będziesz miała skill'a i zaczniesz bardziej kontrolować swoje zachowanie.

[lily92920]

Napisane przez wampir

Wyluzować przede wszystkim

"lubie to"

[Personal_Jesus]

Napisane przez wampir

Wyluzować przede wszystkim

Też to lubię

[lala2506]

Napisane przez lily92920

Dorosnąć

Otóż to

[babcia_miecia]

Franceska, mam dokładnie tak samo, tyle że nieco więcej lat na karku

To nie jest kwestia dorośnięcia czy wyluzowania, tylko pewna bariera psychiczna przed zaufaniem komuś Dopóki nie myślisz o chłopaku jako o potencjalnym partnerze wszystko jest w porządku, bo nie możesz się z nim pośmiać, pogadać, ale nie masz obowiązku odkrywania siebie i swojego charakteru.

Mnie się wydaje, że po prostu nie osoby takie jak ja czy ty nie są jeszcze gotowe na związek i stworzenie jakiejś trwałej więzi. Wiek nie ma tutaj żadnego znaczenia. Trzeba najpierw poukładać sobie życie, zrobić miejsce dla kogoś, a on sam pojawi się prędzej czy później Szukanie na siłę nic nie da, a można tylko skrzywdzić inne osoby.

Być może jesteś osobą bujającą w obłokach, która ma swój ułożony scenariusz, marzysz o idealnym związku, wyobrażasz sobie jak ktoś Cię dotyka i jaki jest wspaniały i trudno Ci zejść na ziemię, bo tak jest bezpieczniej. Wyimaginowany człowiek nie może przecież Cię zranić czy porzucić

[Salomeasoul]

Napisane przez babcia_miecia

Franceska, mam dokładnie tak samo, tyle że nieco więcej lat na karku

To nie jest kwestia dorośnięcia czy wyluzowania, tylko pewna bariera psychiczna przed zaufaniem komuś Dopóki nie myślisz o chłopaku jako o potencjalnym partnerze wszystko jest w porządku, bo nie możesz się z nim pośmiać, pogadać, ale nie masz obowiązku odkrywania siebie i swojego charakteru.

Mnie się wydaje, że po prostu nie osoby takie jak ja czy ty nie są jeszcze gotowe na związek i stworzenie jakiejś trwałej więzi. Wiek nie ma tutaj żadnego znaczenia. Trzeba najpierw poukładać sobie życie, zrobić miejsce dla kogoś, a on sam pojawi się prędzej czy później Szukanie na siłę nic nie da, a można tylko skrzywdzić inne osoby.

Być może jesteś osobą bujającą w obłokach, która ma swój ułożony scenariusz, marzysz o idealnym związku, wyobrażasz sobie jak ktoś Cię dotyka i jaki jest wspaniały i trudno Ci zejść na ziemię, bo tak jest bezpieczniej. Wyimaginowany człowiek nie może przecież Cię zranić czy porzucić

Oj tam, oj tam.

Ja w sumie miałam ten sam problem co autorka wątku i pierwszego chłopaka miałam chyba dopiero w wieku 20 lat (ranyyy, jak to było dawno).
I w sumie nie musiałam sobie radzić z tym kłopotem, bo okazało się, że moim facetem został mój kumpel. Na początku po prostu nie miałam na niego ciśnienia, bo nie oszołomił mnie swoim wyglądem, choć spodobał mi się, ale potem okazał się super kolesiem, a jak już się zakochałam, to jest dla mnie najcudniejszy na świecie.

A jeśli je taka taktyka, to po prostu traktować wszystkich facetów jak kolegów, a nie jako jakieś cuda świata, które są nieosiągalne.

[Sandra86]

1) Utrzymuj kontakt wzrokowy z rozmówcą. Kontakt wzrokowy to oznaka zainteresowania i pewności siebie.
2)Staraj się uśmiechać przy każdej okazji. Ludzie lubią osoby, które się uśmiechają.
3) Najlepszym sposobem na lęk, jest jego przezwyciężenie.

[kaja2301]

Napisane przez Sandra86

1) Utrzymuj kontakt wzrokowy z rozmówcą. Kontakt wzrokowy to oznaka zainteresowania i pewności siebie.
2)Staraj się uśmiechać przy każdej okazji. Ludzie lubią osoby, które się uśmiechają.
3) Najlepszym sposobem na lęk, jest jego przezwyciężenie.

te 2 pierwsze, to jakbym slyszala swoje rady dla kolezanek
zawsze jak ktos Ci sie podoba PATRZ W OCZY, ja mialam takie sytuacje ze z odleglosci kilku metrów w klubie patrzylam jakiemus co mi sie spodobal wlasnie w oczy i podchodzili przedstawiali sie brali numer itd. to zawsze dziala!
a jak sie gada juz z kims to usmiechanie sie tez jest niezawodne

[Clemence]

Napisane przez lily92920

Dorosnąć

chamskie ale też prawdziwe po cześci :P

Ja nie rozumiem czemu następuje kult szukania faceta w wieku najmłodszym jak się da..
To ,ze masz 19 lat oznacza,ze MUSISZ miec faceta.Bo?
Ja czasami tego nie rozumiem.. ok mozesz czuć sie zdruzgotana.Ale chyba chcesz miec kogos na stal wartego uwagi.. na imprezie MOIM ZDANIEM czesto ciezko znaleźć ideał.Jednak tam jest jedna wielka gorzelnia,albo zboczency przynajmniej ja mam takie odczucia,chociaz nie zawsze.
Poza tym na razie rozwijaj się.W zwiazku jest fajnie,ale takze czlowiek jest nieco inaczej nastawiony,mysli za dwoje potem za troje itd..
Takze ja bym korzystala z wolnosci ,patrzac czy moze gdzies sie nie czai ten MÓJ.A kazdy teraz na sile szuka faceta i po czesci problemow ..