rzucić? brnąć dalej? STUDIA :(

[Mikulinka17]

Mam problem, niestety z własnej winy. Dokonałam niewłaściwego wyboru odnośnie kierunku studiów, mianowicie jest to Inżynieria Środowiska na zaocznej Politechnice. Przedmioty tj geometria wykreślna, rysunek techniczny, fizyka, mechanika są dla mnie przerażające i nieprzyjemne. Skończyłam LO o profilu matematyczno-biologiczno-chemicznym, na maturze zdawałam przedmioty dodatkowe na poziomie podstawowym biologię i chemię w br.
Inzynieria Środowiska to nie moja bajka, nie interesuje mnie to kompletnie
Nie wiem co robić, żal mi straconego roku,
Chciałabym zdawać przedmioty rozszerzone biol i chem aby startowac na bardziej biol-chem kierunek
Myslałam o chemii , farmacji ( o ktorej myslalam zawsze, ale moja zbytnia niepewnosc siebie dala za wygrana i zrezygnowalam ze zdawania rozszerzonych przedmiotow dlatego nawet nie startowałam)
Czuję się zagubiona i zdołowana,
Wielokrotne rozmowy z rodzicami konczyly się nerwówką i łzami
Wiem ze to ja muszę podjąć decyzję, ale wciąż w glowie mam stracony czas...
Co myslicie? Moze jakies wasze sugestie?
Z gory dziękuję za odpowiedzi...

[mm444]

Treść usunięta

[infante]

już wiesz czego nie chcesz robić,-w takim razie nie brnij w to dalej.
Na większości kierunków technicznych znajdziesz podobne przedmioty. A na każdych studiach znajdziesz coś co Ci się nie spodoba
Jeśli chodzi o farmację to nie ma czegoś takiego jak studia zaoczne, pozostają Ci wyłącznie dzienne, na które dostać się nie jest łatwo.
Jeśli chcesz poprawiać maturę jak najszybciej złóż podanie.

Szkoda Ci roku.. nie Ty jedna zmieniasz/rezygnujesz
Może warto dokończyć ten rok by jakby co mieć drogę powrotną .

[mad86]

nie rzucaj studiow, dopoki nie dostaniesz sie na nastepne. Ja swoje pierwsze studia rzucialam po 1,5roku i to bylo najlepsze co zrobilam. Teraz jestem zadowolona i studiuje wlasnie IS
IS jest fajny jak dobrniesz w koncu do przedmiotow zawodowych

[mivol]

Ciągnij ten kierunek i jednocześnie podejdź jeszcze raz do matury/próbuj na farmację. Też zmieniałam kierunek i jestem bardzo zadowolona z tej decyzji Rodzice pozrzędzą i przestaną

[esfira]

jeśli nie jesteś przekonana do tych studiów, to zrezygnuj albo weź urlop dziekański i spróbuj się dostać na ten swój wymarzony kierunek, w końcu stracisz tylko rok, to nic tak naprawdę, sama mam rok w plecy ale teraz jeste bardzo zadowolona ze studiów Jak będziesz studiować coś czego nie lubisz (chyba, ze polubisz ten aktualny kierunek) to stracisz kilka lat, a potem całe życie zawodowe :/

[Meitsa]

Po pierwsze dowiedz się od starszych roczników jakie są przedmioty i jak wygląda ten kierunek. Potem odpowiedz sobie na pytanie czy to coś zmienia, czy strasznie jest tylko na początku czy będzie tak do końca. Jeden stracony rok to nic, ja po dwóch latach na Mechanice i Budowe Maszyn zmieniłam kierunek na Informatykę ze specjalizacją Grafika Komputerowa i na drugim roku okazało się, że prawie też z tych studiów zrezygnowałam kiedy zobaczyłam pierwsze przedmioty od specjalizacji. Przeryczałam cały dzień z tego powodu, bo myślałam, że to nie to co chciałam się uczyć, ale znalazłam chłopaka, który jest na ostatnim roku tych studiów i się go o wszystko wypytałam i okazało się, że tylko 2 rok tak wygląda a potem tak jak sobie wyobrażałam. Zostałam i cieszę się z tego

[nicRu]

Tak czy inaczej radze Ci spróbować dociągnąć ten semestr chociaż, bo może jak poprawisz wyniki z matury i pójdziesz na inny kierunek, to Ci się któraś ocena przyda

[Mikulinka17]

Dziękuję Wam dziewczyny, naprawdę cieszę się, że zostałam obsypana mądrymi radami i wsparciem, muszę jeszcze raz to wszystko przemyśleć
Macie rację, lepiej mieć jakieś koło zapasowe, niż iść w ciemno...

[layla_lbn]

Też tak kiedyś myślałam, też studiuję IŚ na Politechnice, tylko dziennie, w LO byłam w klasie humanistycznej,a obecnie jestem na V roku, piszę pracę i nie zmieniłabym studiów na żadne inne.
Chociaż na pierwszym roku to była masakra
Później już było lepiej, chociaż nie łatwo.

I też straciłam rok

Jak chcesz pogadać o studiach to pisz na PW, może Ci coś podpowiem, tylko wyjeżdżam za dwa dni i trochę zabiegana jestem, w PL będę 4.01

[eyo]

politechniki mają to do siebie, że pierwszy rok trzeba przeżyć i praktycznie na każdym kierunku męczą tym samym i do tego nie uciekniesz
powiem ci tylko, ze później jest przyjemniej i zaczynają się przedmioty typowo kierunkowe
sprawdź sobie na stronie uczelni listy przedmiotów na kolejne lata bo na pewno będą dostępne, poczytaj opisy przedmiotów i dopiero zdecyduj

[Mikulinka17]

Napisane przez layla_lbn

Też tak kiedyś myślałam, też studiuję IŚ na Politechnice, tylko dziennie, w LO byłam w klasie humanistycznej,a obecnie jestem na V roku, piszę pracę i nie zmieniłabym studiów na żadne inne.
Chociaż na pierwszym roku to była masakra
Później już było lepiej, chociaż nie łatwo.

I też straciłam rok

Jak chcesz pogadać o studiach to pisz na PW, może Ci coś podpowiem, tylko wyjeżdżam za dwa dni i trochę zabiegana jestem, w PL będę 4.01

Oki, dziękuję
To w takim razie odezwę się po 4.01

[Kitka:)]

Napisane przez mm444

Treść usunięta

autorko- ja też miałam tak że jak poszłam na swoją uczelnię pierwszy rok był dla mnie koszmarem, nie podobało mi się, cięzko było mi zaliczyć te przedmioty na sesji itp... tez myślałam żeby rzucić to wszystko ale... przyszedł IIgi rok, zaczęły się przedmioty kierunkowe , specjalistyczne i spodobało mi się... na wielu uczelniach jest tak że pierwszy rok nie obfituje w ciekawe przedmioty a potem jest lepiej więc na razie nie rezygnuj, spróbuj przetrwać ten rok , potem będzie lepiej

[martuskaa2]

Dziewczyny dobrze radzą, spróbuj podejść do sesji, popraw maturę i startuj na to co Cię interesuje (farmacja czemu nie?) Nie rezygnuj z tego tylko dlatego, że uważasz, że może Ci się nie udać ; ) Ja rzuciłam studia, rok się uczyłam do poprawienia matury, ale zabrakło mi 1 pkt na wymarzoną psychologię... Więc poszłam na inne studia pokrewne psychologii i znów poprawiam maturę by startować na psycho. Nie jesteś sama, dużo ludzi w naszym wieku ma te same dylematy, a tak na prawdę czym jest rok czy dwa lata "stracone" na poszukiwanie właściwych studiów w stosunku do całego życia? ; ) Lepiej uczyć się i potem pracować w zawodzie, który się lubi, a nie który jest z przymusu.

[Mikulinka17]

Napisane przez martuskaa2

Dziewczyny dobrze radzą, spróbuj podejść do sesji, popraw maturę i startuj na to co Cię interesuje (farmacja czemu nie?) Nie rezygnuj z tego tylko dlatego, że uważasz, że może Ci się nie udać ; ) Ja rzuciłam studia, rok się uczyłam do poprawienia matury, ale zabrakło mi 1 pkt na wymarzoną psychologię... Więc poszłam na inne studia pokrewne psychologii i znów poprawiam maturę by startować na psycho. Nie jesteś sama, dużo ludzi w naszym wieku ma te same dylematy, a tak na prawdę czym jest rok czy dwa lata "stracone" na poszukiwanie właściwych studiów w stosunku do całego życia? ; ) Lepiej uczyć się i potem pracować w zawodzie, który się lubi, a nie który jest z przymusu.

No właśnie z tym mam czasami problem...

[Mikulinka17]

Dziś złożyłam deklarację poprawy matury

[Mikulinka17]

Witajcie, minęło już sporo czasu od ostatniego postu, dziś mam po prostu totalne załamanie.
A więc z maturą nie wyszło nic, wyniki kiepskie, nawet nie brałam udziału w rekrutacji na farmację. Egzaminy były trudne, choć gdybym się bardziej przygotowywała...
Na studiach jakoś poszło, wyszłam na prostą...
Niestety doskwiera mi brak pracy, w moim małym mieście trudno znaleźć cokolwiek, poza tym nie mam kwalifikacji, doświadczenia.
Ostatnio myślałam o tym, żeby spróbować zapisać się na 2 letnią szkołę policealną na technika farmaceutycznego, ale moi rodzice stwierdzili, że nie dam rady Wyszła z tego ogromna kłótnia... Mam niskie poczucie wartości, ale nie potrafię z tym walczyc, nie chcę marnować życia siedząc w domu, a z drugiej strony boję się podejmować decyzje. Cały czas się zastanawiam, czy jednak spróbować... Czuję się naprawdę kiepsko...
Przepraszam za długi post...
Może jakoś pomożecie? Nie wiem co mam robić...

[Gosia2011]

Hej Mikulinka17 rozumiem Ciebie, presję Twoich rodziców!
Mam 23 lata skończyłam filologię polską z historią lic. od października zacznę 2 rok mgr, wpadłam na pomysł, żeby iść na technika farmacji 2 letnie policealne! No ale tatuś mój switerdził, że powinnam do pracy iść skoro na zaoczne, w gruncie rzeczy wyszlo tak, że byłam tylko przez ten rok 3 miesiące na stażu ;/ gdzie płacili mi po 750 zł miesięcznie a tato i tak płacił za dojazdy i szkołę Żałuję teraz, że od początku mgr nie poszłam na technika farmacji bo to tylko dziennie a mgr miałabym zaocznie. Teraz mam plan za rok wyjechać z narzeczonym za granicę, także nie chcę zaczynać, bo tak naprawdę te 2 lata nauki nie gwarantują mi pracy a chcemy jakoś razem układać sobie życie Moim zdaniem kontynuuj studia a z farmacją rób jak ty uważasz żebyś potem nie żałowała jak jaa. Bałam się chyba sprzeciwić rodzicom i jakiegoś glupiego gadania

[Mikulinka17]

Dziękuję za odpowiedź Gosiu, cały czas myślę co dalej...

[Pluma_]

Jeśli nie spróbujesz, to się nie przekonasz.
Jeśli zostaniesz przy studiach i poszukiwaniach pracy, coś się zmieni?
Jeśli zostaniesz przy studiach i spróbujesz podjąć się drugiego kierunku kształcenia (o którym zawsze marzyłaś), coś się zmieni?

Podpowiadając W pierwszym przypadku nic (chyba, że znajdziesz pracę, ale czy wtedy potrzeba kształcenia w kierunki farmacji zniknie?).
W drugim, spróbujesz spełnić swoja potrzebę, podejmiesz samodzielnie ważną decyzję, odetniesz trochę życie(kształcenie) pod dyktando rodziców, zyskasz większą pewność siebie.

Co innego kwestie finansowe. Na to też trzeba wziąć jakąś poprawkę. Rodzina uważa, że Ty nie dasz sobie rady z inżynierią i farmacją, czy wspólnie nie dacie sobie rady z wydatkami, gdybyś się zdecydowała?

Najlepsze co możesz zrobić, to słuchać siebie. Po prostu

[Mikulinka17]

Napisane przez Pluma_

Jeśli nie spróbujesz, to się nie przekonasz.
Jeśli zostaniesz przy studiach i poszukiwaniach pracy, coś się zmieni?
Jeśli zostaniesz przy studiach i spróbujesz podjąć się drugiego kierunku kształcenia (o którym zawsze marzyłaś), coś się zmieni?

Podpowiadając W pierwszym przypadku nic (chyba, że znajdziesz pracę, ale czy wtedy potrzeba kształcenia w kierunki farmacji zniknie?).
W drugim, spróbujesz spełnić swoja potrzebę, podejmiesz samodzielnie ważną decyzję, odetniesz trochę życie(kształcenie) pod dyktando rodziców, zyskasz większą pewność siebie.

Co innego kwestie finansowe. Na to też trzeba wziąć jakąś poprawkę. Rodzina uważa, że Ty nie dasz sobie rady z inżynierią i farmacją, czy wspólnie nie dacie sobie rady z wydatkami, gdybyś się zdecydowała?

Najlepsze co możesz zrobić, to słuchać siebie. Po prostu

Rodzina uważa, że nie dam sobie rady z nauką, dojazdami (70km) - chyba, że byłaby opcja zamieszkania w miejscu kształcenia, kwestia finansowania- tu akurat mam wsparcie, bo nie pozwalają na to, żebym przejmowała się, że ich obciążam- choć często o tym myślę i mnie to przytłacza...
Sama chyba też w siebie nie wierzę, że to mogłoby się udać, boję się podjąć decyzję...

[Pluma_]

Napisane przez Mikulinka17

Rodzina uważa, że nie dam sobie rady z nauką, dojazdami (70km) - chyba, że byłaby opcja zamieszkania w miejscu kształcenia, kwestia finansowania- tu akurat mam wsparcie, bo nie pozwalają na to, żebym przejmowała się, że ich obciążam- choć często o tym myślę i mnie to przytłacza...
Sama chyba też w siebie nie wierzę, że to mogłoby się udać, boję się podjąć decyzję...

Jakiej byś nie podjęła, to bardzo ważne, żebyś miała świadomość, że jest tylko Twoja. Nie boisz się podjęcia decyzji, a jej następstw/konsekwencji.
Nie idąc na farmację, zostajesz z bagażem, którego zawartość znasz i wiesz, czego się spodziewać, otwierając go.
Idąc- bierzesz jeszcze jeden bagaż, nie wiedząc co jest w środku. Może okazać się, że jest to coś, co jest Ci bardzo potrzebne i pomocne. A może okazać się, że jest zbyt ciężki i zostawisz go gdzieś po drodze.
Zawsze masz wentyl bezpieczeństwa w postaci rezygnacji z jednego bagażu, prawda?

[LadyI]

jeśli dostałaś się na farmację to idź to tylko rok 'w plecy' a zdążyłaś nabrać już nowych doświadczeń i jesteś 'o rok mądrzejsza'. Trzeba realizować swoje marzenia. U mnie na pierwszym roku w mojej grupie było dwóch inżynierów, jedna osoba po 4 latach studiów, mgr farmacji, mgr biochemii i kilka osób po skończonym roku innych studiów nadal kontynuują swoje 'wymarzone' studia jesteś młodziutka więc nie rezygnuj tylko podejmij nowe wyzwanie

[Mikulinka17]

Napisane przez LadyI

jeśli dostałaś się na farmację to idź to tylko rok 'w plecy' a zdążyłaś nabrać już nowych doświadczeń i jesteś 'o rok mądrzejsza'. Trzeba realizować swoje marzenia. U mnie na pierwszym roku w mojej grupie było dwóch inżynierów, jedna osoba po 4 latach studiów, mgr farmacji, mgr biochemii i kilka osób po skończonym roku innych studiów nadal kontynuują swoje 'wymarzone' studia jesteś młodziutka więc nie rezygnuj tylko podejmij nowe wyzwanie

Masz rację, mogłabym spróbować...

Napisane przez Pluma_

Jakiej byś nie podjęła, to bardzo ważne, żebyś miała świadomość, że jest tylko Twoja. Nie boisz się podjęcia decyzji, a jej następstw/konsekwencji.
Nie idąc na farmację, zostajesz z bagażem, którego zawartość znasz i wiesz, czego się spodziewać, otwierając go.
Idąc- bierzesz jeszcze jeden bagaż, nie wiedząc co jest w środku. Może okazać się, że jest to coś, co jest Ci bardzo potrzebne i pomocne. A może okazać się, że jest zbyt ciężki i zostawisz go gdzieś po drodze.
Zawsze masz wentyl bezpieczeństwa w postaci rezygnacji z jednego bagażu, prawda?

To prawda, zawsze mogę zrezygnować, nie patrzyłam na to w ten sposób, dziękuję Ci za takie przedstawienie sprawy, teraz jest mi łatwiej i nie myślę o tym tak poważnie...

Dla mnie trudne jest odkrywanie własnej drogi, wiem, że to dopiero początek.