rozstanie na 2 miesiące przed ślubem

[agnieszkaczer]

Mam 28 lat. Do śluby 2 miesiące. Wszystko załatwione i kupione. Miałam całą masę wątpliwości, ale liczyłam na to, że się zmieni. Wszystko zmieniło się w momęcie, gdy załatwiliśmy już wszystkie formalności. Zmieniło się na gorzej. W ubiegłym tygodniu zrobił awanturę. Pomijąc wszystko (że obraził całą moją rodzinę itd), powiedział mi, że to mi powinno zależeń na walce o niego, bo ja jestem już stara i nie znajdę nikogo, a on (35 lat) w 5 minut znajdzie inną.
Co wg Was powinnam zrobić? Rozmawiać dalej? Walczyć - nawet gdy ja już nie widzę sensu w naszym związku. Brać ślub ze względu na ludzi?

[Martka87]

Nie polecam brać ślubu zw na pozory ludzi i kogo tam jeszcze. Sama odwoływałam swoje wesele na 3 tyg przed terminem i dziś po 2 latach mogę z czystym sumieniem stwierdzic że to najlepsza decyzja jaką mogłam podjąć. Choć będzie Ci bardzo ciężko na początku (pytania, "dobre rady" i przede wszystkim rozstanie) po jakimś czasie wszystko się ułoży (wiem brzmi banalnie ale taka jest prawda). A jego argument na temat starości, no cóż, jeśli teraz mówi takie rzeczy to później będzie już tylko gorzej. Ale decyzja niestety należy tylko i wyłącznie do Ciebie i prawda jest taka że musisz ją podjąć sama.

[agawoo]

Napisane przez agnieszkaczer

Mam 28 lat. Do śluby 2 miesiące. Wszystko załatwione i kupione. Miałam całą masę wątpliwości, ale liczyłam na to, że się zmieni. Wszystko zmieniło się w momęcie, gdy załatwiliśmy już wszystkie formalności. Zmieniło się na gorzej. W ubiegłym tygodniu zrobił awanturę. Pomijąc wszystko (że obraził całą moją rodzinę itd), powiedział mi, że to mi powinno zależeń na walce o niego, bo ja jestem już stara i nie znajdę nikogo, a on (35 lat) w 5 minut znajdzie inną.
Co wg Was powinnam zrobić? Rozmawiać dalej? Walczyć - nawet gdy ja już nie widzę sensu w naszym związku. Brać ślub ze względu na ludzi?

Moja koleżanka też odwołała ślub na 3 tyg przed i jest bardzo szczęśliwa z tego powodu.
Decyzja należy do Ciebie, ale moim zdaniem po ślubie może być już tylko gorzej, a wtedy decyzja o rozstaniu będzie o wiele trudniejsza ...

Nie przejmuj się tym, ze już wszystko załatwione, kupione - Twoje szczęście jest warte więcej, niż pieniądze wydane na ten ślub.

[chilanes]

o co tu walczyć? Ten facet to jakiś burak! Nie przejmujs ię ludźmi, ludzie Ci po slubie nie pomogą, jeśli np Jaśnie mąż zacznie Cię bić, itd! No i ten tekst... szczerze powiedziawszy, to prędzej Ty w przeciągu roku staniesz na ślubym kobiercu, niż 35 letni stary kawaler z dąsami i chamskim zachowaniem

[mordziula]

twoj facet to jakis skonczony burak a ty wcale nie jestes stara..nawet 30 lat nie masz jeszcze...do 30 mozesz byc juz żoną i martka dwojki dzieci i to twoj facet jest starym frajerem...

[Undercia]

Skoro teraz nie szanuje ani Ciebie ani Twojej rodziny to nie masz co liczyć na cudowną przemianę po ślubie. Powinnaś teraz myśleć o SWOIM szczęściu, a nie o tym, co ludzie powiedzą. Co do faktu, że wszystko zapłacone - już bym chyba wolała stracić na zaliczkach (tym bardziej, że sama piszesz, że nie widzisz sensu tego związku). Zresztą, może by się znalazł ktoś chętny na termin i udałoby się odzyskać choć część zaliczek? Oczywiście decyzje musisz podjąć sama, ale pamiętaj o tym, że to Ty spędzisz z nim większość życia a nie ludzie. Powodzenia!

Swoją drogą, trzeba mu było odpowiedzieć, żeby sobie tej innej poszukał i za 5 min ją przyprowadził. Ciekawe czy dalej byłby z niego taki cwaniak

[mijaaaa]

nie warto stawiać własnego życia, w zamian za ślub z taką osobą. Tutaj Ty jesteś najważniejsza , a nie to co ludzie powiedzą.

[Agnes1906]

nie marnuj sobie z nim życia dziewczyno.
Jeżeli przed ślubem już jest taki dla Ciebie, to pomyśl co będzie po?
Ślub da się odwołać, przeciez to nie zbrodnia. Porozmawiaj z rodzicami, powiedz co i jak, na pewno postarają się Cię zrozumieć

[magolina]

Jestem tego samego zdania co moje poprzedniczki. Nienawidzę facetów którzy gnoją swoje partnerki a siebie wynoszą na wyżyny. Zwykły dupek z niego i tyle. Wiej z tego związku dziewczyno bo potem będziesz żałować całe życie i męczyć się - z jak to ładnie określiły dziewczyny wyżej - burakiem

[madmuazelle]

Omg,co za burak z tego twego przyszłego męża. Po takich słowach,wystarczająco dosadnie powiedział co myli o tobie ( obraził też twą rodzine) Współczuje Ci bardzo,decyzja nalezy do ciebie czy odwołać slub,no ja bym czuła niesmak po takich słowach. :/

[daafnee]

Podziękowałabym mu za współprace.. Bardzo nieładnie Ci powiedział, nie podoba mi się to, oj nie.. a skoro już obraża Twoją rodzine, to po ślubie będzie bardzo cięzko, bo on będzie to robić przy każdej okazji..
Ciesz się, że powiedział to teraz i możesz uciekać, i poszukać kogoś kto jest Ciebie wart.. Gorzej jakby to powiedział dzień po ślubie..

Ale weź na poprawke to, że on też może sie denerwuje przed ślubem itd. Jeśli zrobił to po raz 1 i bardzo żałuje to jeszcze go nie skreślaj.. Nie wiemy co Ty mu odpowiedziałaś i o co poszło, ale jesli to 1 takie słowa to jeszcze nie tragedia. Gorzej jeśli zrobił to po raz któryś i w ogóle nie żałuje i uważa, że jest idealny..

Troche paradoks, doradzam Tobie, a sama mam podobny problem no tyle, że nie jesteśmy nawet jeszcze zaręczeni.. Też widze, że dla mojego faceta liczy się tylko i wyłącznie on i czubek jego nosa.. Za każdym razem obiecuje sobie, że odejde, ale nie umiem tego zrobić. Ostatnie 2 dni to koszmar.

[agnieszkaczer]

Dziewczyny, dziękuję bardzo za ciepłe słowa. To, że rozstaliśmy się spowodowane było wieloma sprawami. Ja od dawna zastanawiałam się nad sensem, ale liczyłam na to,że może będzie dobrze. Nie jest. Ja nie płaczę, jest mi tylko smutno, że byłam taka naiwna i przymykałam oczy na pewne sprawy.

[arrakis]

kochana po slubie moze sie zmienic tylko na gorzej wiec uciekaj poki mozesz

[nieznajoma77]

Napisane przez agnieszkaczer

Mam 28 lat. Do śluby 2 miesiące. Wszystko załatwione i kupione. Miałam całą masę wątpliwości, ale liczyłam na to, że się zmieni. Wszystko zmieniło się w momęcie, gdy załatwiliśmy już wszystkie formalności. Zmieniło się na gorzej. W ubiegłym tygodniu zrobił awanturę. Pomijąc wszystko (że obraził całą moją rodzinę itd), powiedział mi, że to mi powinno zależeń na walce o niego, bo ja jestem już stara i nie znajdę nikogo, a on (35 lat) w 5 minut znajdzie inną.
Co wg Was powinnam zrobić? Rozmawiać dalej? Walczyć - nawet gdy ja już nie widzę sensu w naszym związku. Brać ślub ze względu na ludzi?

Witaj,
bardzo współczuję takiej...niezręcznej sytuacji i zachowania twojego narzeczonego. Ale dziewczyno!!! co jest ważniejsze? twoje szczęście czy męczenie się z takim człowiekiem przez całe życie???
A jeśli chodzi o gości i że wszystko jest już załatwione to rozumiem ten ból ale nie warto czegoś robic na siłę i męćzyc sie po to by...ludzie nie gadali!!!
ps.jakis czas temu fryzjerka opowiadała mi jak czesała pannę młodą w Dniu jej Ślubu, którym sie nie obył ponieważ młody uciekł do...innej!
to jest dopiero przykre ;-(
Ty masz 2 m-ce, jeśli jestes pewna że to jednak nie ''TEN'' to nie warto się zmuszac do ślubu tylklo i wyłącznie dla gości....
pozdrawiam cieplutko

[madmuazelle]

Napisane przez agnieszkaczer

Dziewczyny, dziękuję bardzo za ciepłe słowa. To, że rozstaliśmy się spowodowane było wieloma sprawami. Ja od dawna zastanawiałam się nad sensem, ale liczyłam na to,że może będzie dobrze. Nie jest. Ja nie płaczę, jest mi tylko smutno, że byłam taka naiwna i przymykałam oczy na pewne sprawy.

Eh,ciężka sprawa.Życze Ci wytwałości a z biegiem czasu,być może stwierdzisz,co ja w nim widziałam i dobrze,że to tak się skończyło ( zwłaszcza/pewnie wtedy gdy spotkasz tego odpowiedniego )

---------- Dopisano o 22:27 ---------- Poprzedni post napisano o 22:24 ----------

Napisane przez nieznajoma77

ps.jakis czas temu fryzjerka opowiadała mi jak czesała pannę młodą w Dniu jej Ślubu, którym sie nie obył ponieważ młody uciekł do...innej!
to jest dopiero przykre ;-(

No to nieźle.

[metkaa]

ja tez uwazam ze nie ma najmniejszego sensu "walczyc", jak teraz jest zle to po slubie na pewno sie nie poprawi

[Taverney]

przykro mi Agnieszko, ale tak jak mówisz, nie ma sensu, jeśli od dłuższego czasu się zastanawiałaś... walcz o własne szczęście, bo każda z nas zasłużyła na to, żeby być szczęśliwą. Głowa do góry! Gratuluję odwagi, gratuluję decyzji i życzę dużo miłości i szczęścia

[magolina]

Napisane przez agnieszkaczer

Dziewczyny, dziękuję bardzo za ciepłe słowa. To, że rozstaliśmy się spowodowane było wieloma sprawami. Ja od dawna zastanawiałam się nad sensem, ale liczyłam na to,że może będzie dobrze. Nie jest. Ja nie płaczę, jest mi tylko smutno, że byłam taka naiwna i przymykałam oczy na pewne sprawy.

Agnieszko pamiętaj o tym, że człowiek całe życie uczy się na własnych błędach i przez ten związek bogata jesteś o nową mądrość i nowe doświadczenia. W przyszłości będziesz wiedziała już czego starać się unikać.Życzę Ci dużo siły i wytrwałości a szczęście prędzej czy później na pewno się szeroko do Ciebie uśmiechnie

[Strazaksam]

...postanowiłem napisac cos w tym wątku bo ...sam wiem jak to jest kiedy praktycznie wszystko już zaklepane a nagle....rozstałem się z narzeczoną po 6 latach związku w tym dwóch narzeczeństwa na pół roku przed ślubem....wyjechała a kiedy wróciła poparu miesiącach stwierdziłą że jednak to pomyłka że poznała innego....cóż 6 lat pomyłki ....i nie powiem Ci że wszystko odrazu będzie dobrze...Ja nie mogłem sie podnieśc prawie dwa lata po tym...ale z perspektywy czasu patrząc(mineło 4,5 roku) wiem ze lepiej że tak się stało ...więc jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości...najlepszym przykładem jest zdanie które wypowiedział mój tato kiedy brałem ślub...powiedział "nie mów że kochasz Ją najbardziej na świecie ,jeżeli nie jesteś pewien że jutro będziesz kochał Ją jeszcze bardziej niż dziś to nie jest prawdziwa miłość na całe życie...myślę że to powinno powiedzieć Ci jakie jest mojezdanie na ten temat...

[naked21]

Jestem w bardzo podobnej sytuacji.. Tylko u nas doszła jeszcze ciąża. Ślub miał się odbyć niedługo, ale jakiś miesiąc temu odwołałam wszystko. Fakt, było ciężko, ale na szczęście w porę opadły mi klapki, do tego pomoc i wparcie rodziców spowodowały, że zdecydowałam się na ten krok. Warto sobie uświadomić, upewnić się czy TEN facet to rzeczywiście ten, z którym chcemy spędzić resztę zycia, w doborbycie czy biedzie/ zdrowiu czy chorobie. Ja miałam nie tyle wątpliwości, co pewność, że nam się nie uda.

Ze swojej strony wiem, że zrobiłam wszystko, aby ratować nasz związek- wspólna wizyta u terapeuty, mnóstwo rozmów, nic nie pomogło. I choć trudno mi było odwoływać wszystko, tłumaczyć się gościom, oglądać wiszącą w szafie wymarzoną suknię- teraz jestem z siebie dumna.

Co do strat materialnych. Wiadomo suknia poczeka na innego kandydata bądż sprzedam ją kiedyś Jeśli chodzi o zaliczki- tutaj okazano się wielką wyrozumiałością. Właściciel restauracji zgodził się przenieść zadatek (w wysokości 1000zl) na inna imprezę np. chrzciny lub wyślę tam rodziców na sylwestra następnego Pani od zdjęć zgodziła się wykorzystać zaliczkę 400 zł np na sesję ciążową lub potem dzidziusia.

Życzę trafnej decyzji.
Pozdrawiam

[marronelle]

Nad czym tu się rozwodzić?
Facet to palant i tyle, powinien się cieszyć, że z nim tyle wytrzymałaś.

[kasia2629]

Napisane przez Strazaksam

...postanowiłem napisac cos w tym wątku bo ...sam wiem jak to jest kiedy praktycznie wszystko już zaklepane a nagle....rozstałem się z narzeczoną po 6 latach związku w tym dwóch narzeczeństwa na pół roku przed ślubem....wyjechała a kiedy wróciła poparu miesiącach stwierdziłą że jednak to pomyłka że poznała innego....cóż 6 lat pomyłki ....i nie powiem Ci że wszystko odrazu będzie dobrze...Ja nie mogłem sie podnieśc prawie dwa lata po tym...ale z perspektywy czasu patrząc(mineło 4,5 roku) wiem ze lepiej że tak się stało ...więc jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości...najlepszym przykładem jest zdanie które wypowiedział mój tato kiedy brałem ślub...powiedział "nie mów że kochasz Ją najbardziej na świecie ,jeżeli nie jesteś pewien że jutro będziesz kochał Ją jeszcze bardziej niż dziś to nie jest prawdziwa miłość na całe życie...myślę że to powinno powiedzieć Ci jakie jest mojezdanie na ten temat...

Jestem pod wrażeniem, słów jakie powiedział Twój tato. No i oczywiście mam takie samo zdanie na ten temat

Napisane przez naked21

Jestem w bardzo podobnej sytuacji.. Tylko u nas doszła jeszcze ciąża. Ślub miał się odbyć niedługo, ale jakiś miesiąc temu odwołałam wszystko. Fakt, było ciężko, ale na szczęście w porę opadły mi klapki, do tego pomoc i wparcie rodziców spowodowały, że zdecydowałam się na ten krok. Warto sobie uświadomić, upewnić się czy TEN facet to rzeczywiście ten, z którym chcemy spędzić resztę zycia, w doborbycie czy biedzie/ zdrowiu czy chorobie. Ja miałam nie tyle wątpliwości, co pewność, że nam się nie uda.

Ze swojej strony wiem, że zrobiłam wszystko, aby ratować nasz związek- wspólna wizyta u terapeuty, mnóstwo rozmów, nic nie pomogło. I choć trudno mi było odwoływać wszystko, tłumaczyć się gościom, oglądać wiszącą w szafie wymarzoną suknię- teraz jestem z siebie dumna.

Co do strat materialnych. Wiadomo suknia poczeka na innego kandydata bądż sprzedam ją kiedyś Jeśli chodzi o zaliczki- tutaj okazano się wielką wyrozumiałością. Właściciel restauracji zgodził się przenieść zadatek (w wysokości 1000zl) na inna imprezę np. chrzciny lub wyślę tam rodziców na sylwestra następnego Pani od zdjęć zgodziła się wykorzystać zaliczkę 400 zł np na sesję ciążową lub potem dzidziusia.

Życzę trafnej decyzji.
Pozdrawiam

gratuluję odwagi!! bo jak ostatnio można zauważyć , ciąża jest częstym powodem beznadziejnej decyzji , jaką jest ślub z facetem który nie nadaje się na męża... agnieszkaczer trzymam za Ciebie kciuki... ludzie którzy dzisiaj na Ciebie patrzą z niedowierzaniem jutro poklepią Cie po ramieniu i będą mówić że podjęłaś najlepszą decyzję. To jest Twoje życie i przeżyj je po swojemu powodzenia

[agnieszkaczer]

Dziewczyny, gdzie ja miałam oczy przez tyle lat????
Spotkaliśmy się, bo był grzeczny przez telefon, bo chiał porozmawiać, bo kocha. No może i kocha, ale ma takie problemy sam ze sobą, że ja sobie już nie umiem poradzić z tym. No i znowu były rozmowy typu.... "to tobie powinno zależeć, ja nie musze", jak chcesz wesela, to niech mamusia kupi mieszkanie, jak chce, żeby córeczka była szczęśliwa" itp.

---------- Dopisano o 22:19 ---------- Poprzedni post napisano o 22:16 ----------

Zadzwoniłam do dawnego kumpla z którym nie rozmawiałam kilka lat. Powiedział, że jak się wymaga szacunku od kogoś, to trzeba szanować siebie. Więc jak bym mu pozwoliła teraz na to wszystko miałabym przesrane życie. Albo rybka albo akwarium. Nie dam się szantażować.

---------- Dopisano o 22:23 ---------- Poprzedni post napisano o 22:19 ----------

Napisane przez magolina

Agnieszko pamiętaj o tym, że człowiek całe życie uczy się na własnych błędach i przez ten związek bogata jesteś o nową mądrość i nowe doświadczenia. W przyszłości będziesz wiedziała już czego starać się unikać.Życzę Ci dużo siły i wytrwałości a szczęście prędzej czy później na pewno się szeroko do Ciebie uśmiechnie

Oj boję się, że nie jest tak łatwo znaleśćdobrego partera. To nie był pierwszy niewypał.

[arrakis]

Napisane przez agnieszkaczer

Oj boję się, że nie jest tak łatwo znaleśćdobrego partera. To nie był pierwszy niewypał.

kochana lepszy zaden niz taki co nie bedzie cie szanowal

[naked21]

no dokładnie, ja też od jakiś 7 lat wybierałam sobie imbecyli na TŻ ale zgadza się - lepiej żaden niż byle jaki... a takich typów jakich my mamy/miałyśmy, to nic tylko pogonić

[niezapomniane]

dylemat nie do pozazdroszczenia, z drugiej strony ślubny stres widać dałmu sie we znaki.... powodzenia

[agnieszkaczer]

a może popełniam błąd? możepowinnam dać kolejną szansę? może byłoby dobrze? może małżeństwo wymaga rezygnacji z ideałów? Dylko ja nie wiem jak on sobie to wyobraża. Że ja wyprę się rodziców? Że biorąc sobie jego za mężą, poza nim nie będę miała nikogo - żadnej rodziny? Ja nie mogę zrozumieć co nim kierowało, gdy mówił, że nie będzie tolerować mojej matki, że ona to nierób, a onciec frajer bo daje się wykożystywać. Mi wydawało się zawsze to normalne, że mąż pomaga żonie w domowych obowiązkach, że szanuje teściową (mój ojciec kochał babcię) i rozmawia o problemach. Czy facet ma prawo stawiać wymagania "albo ja, albo twoja matka" "albo kup mieszkanie, albo nie będzie wesela" "albo będziesz ze mną, albo starą panną, - bo nikt inny cie nie zechce"

[enter code]

Napisane przez agnieszkaczer

a może popełniam błąd? możepowinnam dać kolejną szansę? może byłoby dobrze? może małżeństwo wymaga rezygnacji z ideałów? Dylko ja nie wiem jak on sobie to wyobraża. Że ja wyprę się rodziców? Że biorąc sobie jego za mężą, poza nim nie będę miała nikogo - żadnej rodziny? Ja nie mogę zrozumieć co nim kierowało, gdy mówił, że nie będzie tolerować mojej matki, że ona to nierób, a onciec frajer bo daje się wykożystywać. Mi wydawało się zawsze to normalne, że mąż pomaga żonie w domowych obowiązkach, że szanuje teściową (mój ojciec kochał babcię) i rozmawia o problemach. Czy facet ma prawo stawiać wymagania "albo ja, albo twoja matka" "albo kup mieszkanie, albo nie będzie wesela" "albo będziesz ze mną, albo starą panną, - bo nikt inny cie nie zechce"

rezygnacji z jakiś ideałów na pewno wymaga. kompromisów i akceptacji drugiej osoby na pewno też. ale litości, nie wymaga rezygnacji z szacunku do samej siebie!
skoro on teraz tak mówi to co będzie za kilka/kilkanaście lat? lepiej zrezygnowac teraz niz rozwieść się za 10 lat!
facet zdecydowanie nie ma prawa stawiac takich wymagań nie moze wymagac mieszkania stawiając je wyżej niż Ciebie! a on to niby co, nie dołoży sie do wspolnych 4 kątów? a jego mamusia to nie może mu kupić? skoro on żąda to teoretycznie ty moglabys zadac BMW 6 , bo jak nie to ślubu nie będzie

co za typ

na pewno jest na swiecie ktos kto na Ciebie czeka, nie daj sie ponizac

[arrakis]

Napisane przez agnieszkaczer

Czy facet ma prawo stawiać wymagania "albo ja, albo twoja matka" "albo kup mieszkanie, albo nie będzie wesela" "albo będziesz ze mną, albo starą panną, - bo nikt inny cie nie zechce"

NIE MA PRAWA!!!!
dziewczyno - uciekaj poki jest czas - i nie daj sobie wmowic ze jak z nim nie bedziesz to nikt inny cie nie zechce - niech on sie lepiej martwi czy jego ktos zechce - nie zastanawiaj sie nawet bo zmarnujesz sobie zycie - jak on teraz nie szanuje ciebie ani twojej rodziny to po slubie nagle nie zacznie - wrecz przeciwnie - bedzie gorzej, bo pan i wladca bedzie wymagal a ty bedziesz musiala sie podporzadkowywac

[magolina]

Agnieszko nie możesz myśleć w ten sposób że nigdy nie znajdziesz dobrego i wartościowego faceta, który będzie Cię kochał i szanował. Mam wrażenie że ten facet zniszczył w Tobie pewność siebie i wiarę w to, że warta jesteś poświecenia i miłości - takiej bezinteresownej.
Ja też mam za sobą trudny związek - przez długi czas miałam klapki na oczach ale pewnego dnia one spadły i znalazłam w sobie siłę żeby skończyć związek choć nadal kochałam tego faceta - ale szanuje też siebie a wiem że z nim dobrego życia bym nie miała.
Znajdź w sobie siłę żeby to przetrwać i wiarę w to że kiedyś będzie lepiej.

Napisane przez agnieszkaczer

a może popełniam błąd? możepowinnam dać kolejną szansę? może byłoby dobrze? może małżeństwo wymaga rezygnacji z ideałów? Dylko ja nie wiem jak on sobie to wyobraża. Że ja wyprę się rodziców? Że biorąc sobie jego za mężą, poza nim nie będę miała nikogo - żadnej rodziny? Ja nie mogę zrozumieć co nim kierowało, gdy mówił, że nie będzie tolerować mojej matki, że ona to nierób, a onciec frajer bo daje się wykożystywać. Mi wydawało się zawsze to normalne, że mąż pomaga żonie w domowych obowiązkach, że szanuje teściową (mój ojciec kochał babcię) i rozmawia o problemach. Czy facet ma prawo stawiać wymagania "albo ja, albo twoja matka" "albo kup mieszkanie, albo nie będzie wesela" "albo będziesz ze mną, albo starą panną, - bo nikt inny cie nie zechce"

Nie ma prawa stawiać takich wymagań i Ty dobrze o tym wiesz. Niezły manipulant z tego faceta, szantaż emocjonalny - bo to nic innego, stopniowo ale skutecznie podcinanie skrzydeł i pozbawianie poczucia własnej wartości. Przeczytaj to co napisałaś i postaraj się stanąć przez chwilę z boku, jako osoba której to nie dotyczy a czyta tylko czyjąś wypowiedz. Czy uważasz że to jest normalne co on mówi, co robi i czego wymaga?