Czy choroba jest czymś wstydliwym?

[201708160922]

Nie raz, nie dwa słyszałam, że nie powinno się wstydzić choroby, w końcu to nie nasza wina, że zachorowaliśmy (choć pewnie czasem się do tego przyłożyliśmy). Jednak jakoś tak jest, że ludzie raczej o tym nie mówią, a dokumentacja medyczna jest tajemnicą. W jakimś stopniu jest to problemem, skoro ludzie borykają się z problemem: kiedy powiedzieć partnerowi o chorobie? Z czego to wynika? Czy są choroby mniej lub bardziej wstydliwe?

[WhiteCherry]

Napisane przez CzasKomety

Czy są choroby mniej lub bardziej wstydliwe?

no to chyba oczywiste, że przykładowo aids lub rzeżączka będzie bardziej wstydliwa od nadczynności tarczycy

[Kretka666]

Napisane przez WhiteCherry

no to chyba oczywiste, że przykładowo aids lub rzeżączka będzie bardziej wstydliwa od nadczynności tarczycy

Według mnie AIDS nie jest tak wstydliwe jak rzeżączka. Poza tym sądzę, że ktoś chory na AIDS mało przejmuje się tym, że jego choroba jest 'wstydliwa", ma ogromne szanse, że szybko umrze. Co innego HIV.

Są choroby bardziej wstydliwe - np. mało kto na spotkaniu towarzyskim chwali się, że ma hemoroidy lub grzybicę; są też mniej wstydliwe - jak popularna teraz choroba tarczycy. Czy np. astma, dyskopatia, itd.

[madzioszka5]

Moim zdaniem często chodzi o to, że chora osoba boi się/nie chce/wstydzi powiedzieć o chorobie, bo może to zmienić stosunek innych osób do niej.

[Mijanou]

Moim zdaniem choroba, żadna choroba, nie jest rzeczą wstydliwą. Nawet te weneryczne (one jeszcze istnieją?)- jak mawiali przedwojenni lekarze: "Jeden miał, drugi ma a jeszcze inny będzie miał".

Inna sprawa, że ktoś, z róznych przyczyn nie chce informować otoczenia i rodziny o swojej chorobie. O chorobach też nie zawsze wypada rozmawiać: nie wyobrażam sobie obiadu, podczas ktorego wujek Zdzisio opowiada o czyrakach i hemoroidach.

Dokumentacja medyczna jest tajna i to też jest uzasadnione. Na przyklad, jeśli ktoś jest nosicielem wirusa HIV a dajmy na to dowiedziałby się o tym nieuświadomiony szef to taki pracownik nie miałby latwego życia w pracy.

Mi się wydaje, że ludzie są rózni. Jeden będzie opowiadać o swojej chorobie i to mu przyniesie ulgę, że się wygada a ktoś go wyslucha chociaż. Inny woli wejść do swojej skorupki i przetrawiać w samotności.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[201605161006]

Ja myślę, że wstyd przed niektórymi chorobami np. grzybica jest naturalny, a nie wymuszony przez społeczeństwo.

[beznadziejny123]

Niekontrolowane wydalanie moczu jest całkiem wstydliwe na mój gust.
Szczególnie jak złapie cię w teatrze.

[ellish]

Stomia- skutek choroby jelit. Znam kilka osób i naprawdę współczuję.

[Duszaniola]

Napisane przez takasobie93

Ja myślę, że wstyd przed niektórymi chorobami np. grzybica jest naturalny, a nie wymuszony przez społeczeństwo.

Dlaczego? Grzybica jest wywołana bardzo często spadkiem odporności, co tu wstydliwego?

Napisane przez Mijanou

Moim zdaniem choroba, żadna choroba, nie jest rzeczą wstydliwą. Nawet te weneryczne (one jeszcze istnieją?)- jak mawiali przedwojenni lekarze: "Jeden miał, drugi ma a jeszcze inny będzie miał".

Oczywiście, że są. Ostatnimi czasy jest wzrost zachorowań na kiłę.

A co do samej wstydliwości. Może nie tyle sama choroba jest wstydliwa, co niektóre objawy. Myślę, że większość osób nie będzie się kwapiła do opowiadania postronnym osobom o dolegliwościach narządów intymnych.
A jeśli chodzi o jakieś poważniejsze przewlekłe choroby, to ja bym chyba nie chciała, żeby ludzie wiedzieli. Zaczęliby współczuć, traktować inaczej, wyręczać mnie, itd. a ja nie lubię użalania się nade mną.

[ajah]

Napisane przez CzasKomety

Nie raz, nie dwa słyszałam, że nie powinno się wstydzić choroby, w końcu to nie nasza wina, że zachorowaliśmy (choć pewnie czasem się do tego przyłożyliśmy). Jednak jakoś tak jest, że ludzie raczej o tym nie mówią, a dokumentacja medyczna jest tajemnicą. W jakimś stopniu jest to problemem, skoro ludzie borykają się z problemem: kiedy powiedzieć partnerowi o chorobie? Z czego to wynika? Czy są choroby mniej lub bardziej wstydliwe?

Mylę,że wynika to z lęku przed orzuceniem. Jesli chodzi o choroby psychiczne, przewlekłe postępujące- to obciążone one są masą stereotypów i legend. Mówiąc krótko horzy boją się ignorancji, której pełno w społeczeństwie i tego,że osoba im bliska przestanie nią być i okaże się być jednym wielkim rozczarowaniem.

Inna sprawa,że istnieją chorzy, którzy do swojej choroby się w jakiś sposób przyczynili/ podwyzszyli ryzyko zachorowania.

[CarmineRose]

Zdrowie jest dobrem osobistym, prawnie chronionym, objętym tajemnicą, bo jednak dotyczy dość intymnej sfery życia. Jeżeli ktoś chce, to ma prawo opowiadać o swojej karcie chorobowej - a im ludzie starsi tym większe mają ku temu ciągoty.

Moim zdaniem to żaden problem: jeżeli zachorowałabym na coś, co partner mógłby podłapać to bym mu powiedziała, a co do innych chorób nie muszę mieć potrzeby się przed nikim spowiadać. To samo z chorobami przewlekłymi czy wymuszającymi systematyczne branie leków czy robienie badań.

I oczywiście, że są choroby bardziej i mniej wstydliwe I różne choroby wywołują różne reakcje u ludzi. A jeżeli nie wiadomo z jaką się reakcja spotkasz - to po co ryzykować

[coffee]

Napisane przez Duszaniola

Dlaczego? Grzybica jest wywołana bardzo często spadkiem odporności, co tu wstydliwego?

Też mnie to zdziwiło.
I jeszcze okraszone słowem "naturalny".

Wstyd dot. chorób wenerycznych jestem w stanie zrozumieć. Wciąż spora część społeczeństwa nie ma problemu z wyzwaniem pierwszej lepszej osoby od puszczalskiej, więc w przypadku kiły czy rzeżączki mają od razu w głowie wizję szybkiego seksu w brudnym kiblu w klubie, z osobą pijaną/naćpaną, która nie wie co się dzieje i z kim ten seks uprawia.
Przykre. Tym bardziej dla osób, które z tych właśnie względów mają opory, by iść do lekarza.

[201604181004]

No dla mnie to dość oczywiste że są mniej lub bardziej wstydliwe choroby. Oczywiście nie wiem: cukrzyca, niedoczynność, łuszczyca przytoczona tutaj to zdecydowanie inne choroby niż... wszawica...
podobnie też choroby psychiczne - nie mówię ze są wstydliwe, jednak takich informacji raczej nie rozgłaszam na prawo i lewo i średnio chciałabym być nimi raczona przez świeżo poznane osoby. co innego pierwszy dzień na studiach i "poczekajcie, muszę zmierzyć cukier" a co innego "poczekajcie, muszę wziąć metadon bo ostatnie lata przećpałem". no jednak pewne rzeczy powinno się zostawić na późniejszy etap relacji :P
i to nawet nie chodzi o wstyd, ale o to że no jednak pewne rzeczy lepiej zachować dla siebie lub dawkować w rozsądnej ilości, a inne są czymś tak przeciętnie przeciętnym że nie widzę powodu by tego unikac w jakikolwiek sposób.

[grubella]

Niektóre choroby uważane są za wstydliwe.
Te np. , które są uważane jako konsekwencja niehigienicznego i rozwiązłego trybu życia, mające ogniska wśród najbiedniejszej części społeczeństwa i jednocześnie zakaźne jak właśnie choroby weneryczne, pasożytnicze, grzybica, gruźlica.
A także te dotyczące intymnych części ciała jak hemoroidy, choroby kobiece i u mężczyzn choroby układu płciowego.
I oczywiście część chorób psychicznych.

[Kretka666]

Napisane przez Duszaniola

Dlaczego? Grzybica jest wywołana bardzo często spadkiem odporności, co tu wstydliwego?

Z jednego, przynajmniej dla mnie, powodu - ludzie obawiają się, że się zarażą

---------- Dopisano o 07:04 ---------- Poprzedni post napisano o 07:03 ----------

Napisane przez drabineczka

No dla mnie to dość oczywiste że są mniej lub bardziej wstydliwe choroby. Oczywiście nie wiem: cukrzyca, niedoczynność, łuszczyca przytoczona tutaj to zdecydowanie inne choroby niż... wszawica...
podobnie też choroby psychiczne - nie mówię ze są wstydliwe, jednak takich informacji raczej nie rozgłaszam na prawo i lewo i średnio chciałabym być nimi raczona przez świeżo poznane osoby. co innego pierwszy dzień na studiach i "poczekajcie, muszę zmierzyć cukier" a co innego "poczekajcie, muszę wziąć metadon bo ostatnie lata przećpałem". no jednak pewne rzeczy powinno się zostawić na późniejszy etap relacji :P
i to nawet nie chodzi o wstyd, ale o to że no jednak pewne rzeczy lepiej zachować dla siebie lub dawkować w rozsądnej ilości, a inne są czymś tak przeciętnie przeciętnym że nie widzę powodu by tego unikac w jakikolwiek sposób.

Dokładnie

[Mijanou]

Napisane przez grubella

Niektóre choroby uważane są za wstydliwe.
Te np. , które są uważane jako konsekwencja niehigienicznego i rozwiązłego trybu życia, mające ogniska wśród najbiedniejszej części społeczeństwa i jednocześnie zakaźne jak właśnie choroby weneryczne, pasożytnicze, grzybica, gruźlica.
A także te dotyczące intymnych części ciała jak hemoroidy, choroby kobiece i u mężczyzn choroby układu płciowego.
I oczywiście część chorób psychicznych.

To akurat moja działka poniekąd. Bardzo często bowiem chory nie korzysta z pomocy lekarskiej własnie ze strachu przed reakcją otoczenia i rodziny. Wokół wizyt u psychologa/psychiatry wciąż jest wiele mitów i uprzedzeń. Psychologa ogólnego ludzie jeszcze jako tako akceptują i uważają za normę, ale już mnie, czyli klinicystę albo psychiatrę już nie bardzo. Wciąż pokutuje przesąd, że do tych lekarzy chodzą "wariaci" i ten punkt widzenia spotykam częściej, niż by należalo się spodziewać w 21 wieku. A tymczasem stan początkowy choroby mija i przechodzi w stan utrwalony i pogłębiony (tak to po laicku określę) a z takim trudniej sobie poradzić. Podobnie z chorobami psychicznymi- schizofrenią, cyklofrenią. Jeśli chory jest pod stałą opieką lekarza psychiatry, otrzymuje odpowiednią farmakologię, wtedy jest w stanie normalnie funkcjonować w społeczeństwie, pracować itp.

Tymczasem tempo naszego życia niestety nie jest po naszej stronie. Żyjemy szybko, w trudnej sytuacji ekonomicznej, w stałym postępie cywilizacyjnym i płacimy tego cenę. Ale wciąż boimy się przyklejenia etykietki "słaby", gdy przestajemy radzić sobie w trudnych sytuacjach. I tak powstaje błędne koło: nie jesteśmy w stanie sami sobie już radzić, ale pomocy wstydzimy się szukać.

[sine.ira]

Choroby i w ogóle sprawy związane ze zdrowiem, to sprawy osobiste. Z automatu staja sie kwestiami, z ktorymi ludzie nie obnosza sie gdzie byle. Chociaz sa i tacy, ktorzy owszem, maja takie ekshibicjonistyczne sklonnosci. wielu np. ciezko chorych ludzi boi sie wspolczucia i predzej sczezna niz sie poskarza na swoje zdrowie.
Wstyd to krasc, a nie chorowac

[Duszaniola]

Napisane przez Kretka666

Z jednego, przynajmniej dla mnie, powodu - ludzie obawiają się, że się zarażą

Grypa też jest zaraźliwa, a jakoś nikt się nie wstydzi, że grypę ma

[Kretka666]

Napisane przez Duszaniola

Grypa też jest zaraźliwa, a jakoś nikt się nie wstydzi, że grypę ma

Z grypą się raczej nie wychodzi do ludzi

[grubella]

Napisane przez Duszaniola

Grypa też jest zaraźliwa, a jakoś nikt się nie wstydzi, że grypę ma

Ale grypę powoduje wirus, którego nie da się uniknąć. Wprawdzie nieleczona też jest groźna, ma nawet śmiertelne powikłania ale nie powoduje zmian skórnych , szybciej znika.
A grzybica postrzegana jest jako choroba obrzydliwa bo taka jest.
Zmiany skórne i inne są wizualnie nieestetyczne. I jest trudna do wyleczenia, nawraca.Ludzie w obawie przed zarażeniem odsuwają się od takiej osoby.
Gdyby zrobić ankietę co kto woli to chyba 99,9 procent ludzi wybrałoby grypę a nie grzybicę.

[201708160922]

Napisane przez madzioszka5

Moim zdaniem często chodzi o to, że chora osoba boi się/nie chce/wstydzi powiedzieć o chorobie, bo może to zmienić stosunek innych osób do niej.

No właśnie, ale dlaczego czyjaś choroba, ma zmienić nasz stosunek do kogoś?

Napisane przez sine.ira

Choroby i w ogóle sprawy związane ze zdrowiem, to sprawy osobiste. Z automatu staja sie kwestiami, z ktorymi ludzie nie obnosza sie gdzie byle. Chociaz sa i tacy, ktorzy owszem, maja takie ekshibicjonistyczne sklonnosci. wielu np. ciezko chorych ludzi boi sie wspolczucia i predzej sczezna niz sie poskarza na swoje zdrowie.
Wstyd to krasc, a nie chorowac

Skoro wstyd to kraść, to czemu ludzie tak ochoczo kategoryzują choroby na mniej/bardziej wstydliwe?

Dawno cię nie widziałam.

[grubella]

Napisane przez Mijanou

To akurat moja działka poniekąd. Bardzo często bowiem chory nie korzysta z pomocy lekarskiej własnie ze strachu przed reakcją otoczenia i rodziny. Wokół wizyt u psychologa/psychiatry wciąż jest wiele mitów i uprzedzeń. Psychologa ogólnego ludzie jeszcze jako tako akceptują i uważają za normę, ale już mnie, czyli klinicystę albo psychiatrę już nie bardzo. Wciąż pokutuje przesąd, że do tych lekarzy chodzą "wariaci" i ten punkt widzenia spotykam częściej, niż by należalo się spodziewać w 21 wieku. A tymczasem stan początkowy choroby mija i przechodzi w stan utrwalony i pogłębiony (tak to po laicku określę) a z takim trudniej sobie poradzić. Podobnie z chorobami psychicznymi- schizofrenią, cyklofrenią. Jeśli chory jest pod stałą opieką lekarza psychiatry, otrzymuje odpowiednią farmakologię, wtedy jest w stanie normalnie funkcjonować w społeczeństwie, pracować itp.

Tymczasem tempo naszego życia niestety nie jest po naszej stronie. Żyjemy szybko, w trudnej sytuacji ekonomicznej, w stałym postępie cywilizacyjnym i płacimy tego cenę. Ale wciąż boimy się przyklejenia etykietki "słaby", gdy przestajemy radzić sobie w trudnych sytuacjach. I tak powstaje błędne koło: nie jesteśmy w stanie sami sobie już radzić, ale pomocy wstydzimy się szukać.

Trochę się zmieniło ostatnio za przyczyną celebrytów.
Sporo znanych osób przyznaje się do depresji, nerwic.
Zwykłym ludziom jest więc łatwiej też do tego się przyznać, mniej się wstydzą gdy ktoś ze znajomych zobaczy ich w poradni zdrowia psychicznego.

---------- Dopisano o 12:05 ---------- Poprzedni post napisano o 12:03 ----------

Napisane przez CzasKomety

No właśnie, ale dlaczego czyjaś choroba, ma zmienić nasz stosunek do kogoś?




Skoro wstyd to kraść, to czemu ludzie tak ochoczo kategoryzują choroby na mniej/bardziej wstydliwe?

Dawno cię nie widziałam.

Bo się odsuniemy od niej z powodu strachu przed zakażeniem, będziemy snuć domysły gdzie i dlaczego wstydliwej choroby się nabawiła.

[Kretka666]

Napisane przez CzasKomety

No właśnie, ale dlaczego czyjaś choroba, ma zmienić nasz stosunek do kogoś?

W momencie jak ludzie dowiadywali się, że mam chory kręgosłup - chcieli mi automatycznie pomagać we wszystkim. To jest w porządku, bardzo miło z ich strony, jednak wolę poprosić o pomoc, a nie być wyręczana we wszystkim
Jak dowiadują się, że kolega ma cukrzycę - straszne współczucie i ubolewanie nad tym. A kolega niespecjalnie się tym afiszuje nawet, po prostu ma bransoletkę.
Jeśli ktoś powie, że jest bezpłodny - nawet nie chcę wiedzieć jaki szum smutku by poszedł w tłumie. Chyba otoczenie stałoby się czarno-białe z tego smutku.
Zmienia się postrzeganie ludzi. Ale może to być pozytywna rzecz. Nagle z robotów robią się zwykłymi, mającymi problemy i choroby ludźmi, zmagającymi się z tym samym co cała reszta

[201604181004]

Autorka watku na sile chce byc przepoprawna politycznie. Ale nie. Niektore choroby sa wstydliwe. Wiekszosc rzeczy to nasza prywatna sprawa. Koniec kropka.

[grubella]

Żółtaczka typu A jest chorobą brudnych rąk. Ale nie jest chorobą wstydliwą. Ludzie mówią wprost, że chorują , chorowali, sami czy ich dziecko .
A gruźlica jest. Ukrywa się to , mówi o innej chorobie płuc. Bo w pewnym okresie była uznawana jako choroba biedoty, na skutek zaniedbań, niedożywienia.

[Duszaniola]

Napisane przez grubella

Ale grypę powoduje wirus, którego nie da się uniknąć. Wprawdzie nieleczona też jest groźna, ma nawet śmiertelne powikłania ale nie powoduje zmian skórnych , szybciej znika.
A grzybica postrzegana jest jako choroba obrzydliwa bo taka jest.
Zmiany skórne i inne są wizualnie nieestetyczne. I jest trudna do wyleczenia, nawraca.Ludzie w obawie przed zarażeniem odsuwają się od takiej osoby.
Gdyby zrobić ankietę co kto woli to chyba 99,9 procent ludzi wybrałoby grypę a nie grzybicę.

Ale grzybicy, np. kandydozy też się nieraz nie da uniknąć, bo candida należy przecież do naturalnej flory człowieka, jak spada odporność to nietrudno o zachorowanie.
Co do estetyczności, to chociażby łuszczyca też jest nieestetyczna, a jakoś nie wywołuje złych skojarzeń o chorującym, tak jak grzybica.
I ok, rozumiem, że nieraz ciężko wyleczyć, ale dla mnie to i tak nie jest powód do wstydu. Niczyja wina, że na grzybicę zachorował, a przeważnie mam wrażenie, że ludzie grzybicę kojarzą z brudem i syfem.

Napisane przez Kretka666

Z grypą się raczej nie wychodzi do ludzi

No tak, ale z przeziębieniem już często ludzie chodzą. Po prostu dla mnie grzybica to taka sama choroba, jak te wirusowe czy bakteryjne, tak samo związana po prostu ze spadkiem odporności, tak samo zaraźliwa, przy czym tamtych jakoś nikt się nie wstydzi, tylko o tą grzybicę taka "afera" zawsze.

[201604181004]

Albo nie wiem. Wypadajacy odbyt. Nie widze najmniejszego powodu dlaczego ktokolwiek mialby sie ze mna dzielic ta informacja.

[grubella]

Napisane przez Kretka666

W momencie jak ludzie dowiadywali się, że mam chory kręgosłup - chcieli mi automatycznie pomagać we wszystkim. To jest w porządku, bardzo miło z ich strony, jednak wolę poprosić o pomoc, a nie być wyręczana we wszystkim
Jak dowiadują się, że kolega ma cukrzycę - straszne współczucie i ubolewanie nad tym. A kolega niespecjalnie się tym afiszuje nawet, po prostu ma bransoletkę.
Jeśli ktoś powie, że jest bezpłodny - nawet nie chcę wiedzieć jaki szum smutku by poszedł w tłumie. Chyba otoczenie stałoby się czarno-białe z tego smutku.
Zmienia się postrzeganie ludzi. Ale może to być pozytywna rzecz. Nagle z robotów robią się zwykłymi, mającymi problemy i choroby ludźmi, zmagającymi się z tym samym co cała reszta

Bezpłodności ludzie się wstydzą, szczególnie mężczyźni jeśli ich bezpłodność dotyczy.
O ile kobiety już potrafią o tym mówić, że się leczą, co jest powodem bezpłodności, jak przyczyna w organizmie
to panowie mają ogromną traumę gdy to wyjdzie na jaw.
I w przypadku panów nadal taki stan jest powodem do żartów nieokrzesanych kolegów.
Męska bezpłodność traktowana jest niemal jak całkowita impotencja.

[Kretka666]

Napisane przez drabineczka

Albo nie wiem. Wypadajacy odbyt. Nie widze najmniejszego powodu dlaczego ktokolwiek mialby sie ze mna dzielic ta informacja.

- Hej, co tam u Ciebie?
- A w porządku, wypada mi odbyt, ale chodźmy, pogadamy o tym przy kawie.

Mmm!