całkowicie przeciwny odbiór - problemy komunikacyjne

[szokobon]

Witajcie Wizażanki . Liczę na wasze ciepłe serducho i surową krytyke.

Ostatnio męczy mnie moja osoba. Ludzie od jakiegoś czasu rozumieją mnie zupełnie na opak. Okazuje się, że zupełnie inaczej, na dodatek w tym negatywnym kontekście. Pół biedy gdyby były to jakieś błahostki, pierdoły, ale chodzi o ważne dla mnie sprawy.

Dziś dowiedziałam się, że nawet przez swoją mimike daję do myślenia w ten, a nie inny sposób. W ogóle nie jestem tego świadoma, nie zdaję sobie z tego sprawy, nie wiem jak nad tym zapanować. Moje myśli nie są adekwatne do mojego wyrazu twarzy jak widać . Wytłumaczyliśmy sobie z osobą wszystko, ale mimo to zdołowało mnie to okropnie, nie miałam pojęcia, iż jestem widziana w ten sposób, bo bardzo się staram .

Byliście może kiedyś w podobnej sytuacji? Ogólnie jestem bardzo towarzyska, nie aspołeczna, mówię sporo, zazwyczaj jestem odbierana pozytywnie, ale zdarzają mi się coraz częściej wpadki tego rodzaju i jak już to na całej lini . Jest mi przykro tym bardziej, że całe życie chciałam mieć pracę z ludźmi, ale coraz bardziej się przekonuję, iż powinna być to zdecydowania praca z przedmiotami.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez szokobon

Witajcie Wizażanki . Liczę na wasze ciepłe serducho i surową krytyke.

Ostatnio męczy mnie moja osoba. Ludzie od jakiegoś czasu rozumieją mnie zupełnie na opak. Okazuje się, że zupełnie inaczej, na dodatek w tym negatywnym kontekście. Pół biedy gdyby były to jakieś błahostki, pierdoły, ale chodzi o ważne dla mnie sprawy.

Dziś dowiedziałam się, że nawet przez swoją mimike daję do myślenia w ten, a nie inny sposób. W ogóle nie jestem tego świadoma, nie zdaję sobie z tego sprawy, nie wiem jak nad tym zapanować. Moje myśli nie są adekwatne do mojego wyrazu twarzy jak widać . Wytłumaczyliśmy sobie z osobą wszystko, ale mimo to zdołowało mnie to okropnie, nie miałam pojęcia, iż jestem widziana w ten sposób, bo bardzo się staram .

Byliście może kiedyś w podobnej sytuacji? Ogólnie jestem bardzo towarzyska, nie aspołeczna, mówię sporo, zazwyczaj jestem odbierana pozytywnie, ale zdarzają mi się coraz częściej wpadki tego rodzaju i jak już to na całej lini . Jest mi przykro tym bardziej, że całe życie chciałam mieć pracę z ludźmi, ale coraz bardziej się przekonuję, iż powinna być to zdecydowania praca z przedmiotami.

jakies przyklady? 2, 3... ?

[rybkie]

trudno tak "na sucho" rozmawiac, jakies przyklady?

[lunatique]

Chyba wiem o co Ci chodzi bo też bardzo często moje miny są odczytywane przez innych opacznie, podobnie zresztą jak moje zachowanie . Ale niestety nie wiem jak sobie z tym dać radę

[bubastis]

Ja nie potrzebuję przykładów - doskonale Cię rozumiem, bo często mam to samo:/ Dodatkowo mam problem z odczytywaniem, czy ktoś żartuje czy nie - zawsze odczytuje odwrotnie i zawsze wychodzą jakieś hocki-klocki

[anjuta]

zależy czy dotyczy to 1-2-3 osób czy większości ludzi, z którymi się spotykasz. Mam podobnie w stosunku do jednej osoby: ja się zagapię w okno bo o czymś intensywnie myślę, a ona do mnie, że mam się na nia nie gapić spodełba

[la'Mbria]

Napisane przez anjuta

zależy czy dotyczy to 1-2-3 osób czy większości ludzi, z którymi się spotykasz. Mam podobnie w stosunku do jednej osoby: ja się zagapię w okno bo o czymś intensywnie myślę, a ona do mnie, że mam się na nia nie gapić spodełba

o to to, dokładnie...
ja raczej z większością ludzi się dogaduję, raczej odbierana jestem pozytywnie lub ewentualnie czasem jako strasznie pewna siebie osoba (która nie jestem aż tak bardzo..no ale cicho-sza ...za to mam w rodzinie TŻa jedną osobę, z którą nie bardzo się lubię i ona zawsze zobaczy mój "złośliwy uśmieszek" nawet jak stoję do niej tyłem to "stoję arogancko i złośliwie" więc wszystko zalezy czy sprawa dotyczy w przypadku autorki jednej osoby (która może się z autorką najzwyczajniej nie lubić) czy jednak dotyczy większości ludzi z którymi autorka ma styczność ?

[vanniaa]

Napisane przez szokobon

Witajcie Wizażanki . Liczę na wasze ciepłe serducho i surową krytyke.

Ostatnio męczy mnie moja osoba. Ludzie od jakiegoś czasu rozumieją mnie zupełnie na opak. Okazuje się, że zupełnie inaczej, na dodatek w tym negatywnym kontekście. Pół biedy gdyby były to jakieś błahostki, pierdoły, ale chodzi o ważne dla mnie sprawy.

Dziś dowiedziałam się, że nawet przez swoją mimike daję do myślenia w ten, a nie inny sposób. W ogóle nie jestem tego świadoma, nie zdaję sobie z tego sprawy, nie wiem jak nad tym zapanować. Moje myśli nie są adekwatne do mojego wyrazu twarzy jak widać . Wytłumaczyliśmy sobie z osobą wszystko, ale mimo to zdołowało mnie to okropnie, nie miałam pojęcia, iż jestem widziana w ten sposób, bo bardzo się staram .

Byliście może kiedyś w podobnej sytuacji? Ogólnie jestem bardzo towarzyska, nie aspołeczna, mówię sporo, zazwyczaj jestem odbierana pozytywnie, ale zdarzają mi się coraz częściej wpadki tego rodzaju i jak już to na całej lini . Jest mi przykro tym bardziej, że całe życie chciałam mieć pracę z ludźmi, ale coraz bardziej się przekonuję, iż powinna być to zdecydowania praca z przedmiotami.

jakbym o sobie czytala.
ja zartem, a tu obraza.
mam ironiczno- sarkastyczny sposob wyrazania sie i nie wszyscy go rozumieja, ale czy to moj problem?

[33owieczka]

Z żartami trzeba uważać- nie kązdy ma podobne poczucie humoru i może miły żart odebrać bardzo negatywnie.

Co do mowy ciała, może warto spróbowac potrenowac przed lustrem zeby wypowiadac się z miłym wyrazem twarzy? Politycy tez to trenuja- znaczy- da się. Widocznie coś jest na rzeczy skoro inni ludzie to zauważaja.

[Einode]

Ja bym się tym nie przejmowała.
Mam podobny problem i nic z nim nie robię, bo uważam ,że to nie moja sprawa. Przez prawie 30 lat kształtowal się we mnie sposob mówienia, żartowania, mimika twarzy itp. i tak już mi zostało, taka już jestem, wiec dlaczego mam to zmieniać.?
Nie narzekam na brak znajomych. Ludzie mnie akceptują, jak są odważni to chcą poznać i przekonują się,że jestem dobrym człowiekiem, mimo,że czasami powiem coś złym tonem, albo nieudolnie zażartuję sobie z jakiejś sytuacji.
Gdybym to chciała zmieniać nie byłabym sobą, byłabym sztuczna i myślę,że to zostałoby odebrane jeszcze gorzej.
Moja nowa rodzina,w którą weszlam, przez zamążpójście, już mnie poznała na tyle,że nawet czasami śmieje się z tego co mówię. Na początku mieli dystans, ale teraz wiedzą,że jestem całkiem ok i niegroźna..a przy tym pomocna i przyjemna.
Nie przejmuj się tym...za tydzień o tym zapomnisz.
A jak Ci znowu ktoś zwróci uwagę to spytaj wprost o co chodzi.

[shirleyyy]

well, mój tż też ma ten problem albo raczej ludzie mają z nim problem. często ludzie go odbierają jako złośliwego i wywższającego się, a on po prostu ma cyniczny żarcik, z siebie samego tez tak żartuje, a jego rzekome wywywżaszanie jest tylko zwyczajną chęcią podpowiedzenia jakiegoś rozwiązania albo pomocy.....kto go lepiej zna ten nie ma problemu. On osobiście się tym nie przejmuje. Może też dlatego,że jest typem raczej nie zależnym od innych ludzi