Boje się pracy

[Storczyk12s]

Mam 28 lat i myśl o pracy mnie dosłownie przeraża. Skończyłam studia, na nich nie pracowałam. Miałam rodziców, którzy zawsze mówili, żebym się uczyła, a w życiu się jeszcze napracuję. Studia okazały się porażką, nie ma po nich pracy i ja się w tym nie czuję dobrze.

Pracowałam w swoim życiu właściwie rok. Był to roczny staż, który zdobyłam w pewnym konkursie. Pracy po tym nie dostałam ( co nie jest dziwne, bo co rok jest konkurs, nowy stażysta). Czułam się wtedy świetnie. Samodzielna, wystarczająca.

Potem szukałam pracy pół roku. Robiłam to naprawdę aktywnie chodziłam, wysyłałam cv. Odpowiedzi praktycznie zero, a rekrutowałam na stanowiska w sklepach. Byłam na 2 rozmowach kwalifikacyjnych i nie zostałam zatrudniona. Ostatecznie zakończyłam poszukiwania przez propozycję pomocy w rodzinnej firmie.

Żałuję, że się na to zgodziłam. Inne były zapewnienia, a inna rzeczywistość. Pensja uzależniona od tego ile firma przynosi dochodów. Niestety, od wybuchu wojny na ukrainie jest do dupy, a lato to teoretycznie najlepszy okres. Wszystko oczywiście na czarno

Muszę szukać pracy. Chciałabym pracować w jakimś normalnym miejscu z normalną wypłatą. Tylko boje się. Panicznie się boję. Powinnam mieć doświadczenie, umiejętności, a nic z tego nie posiadam. Umiem paragon wybić, czy napisać fakturę. Nie umiem pracować z ludźmi, do biura nie mam wykształcenia ( chociaż wcześniej wysyłałam cv). Moja samoocena jest na etapie mułu. Mam dziwne mgły. Zapominam o najprostszych sprawach. Czuje się jak totalny debil i przegryw.

Nie jestem leniwa. Podejmowałam pracę przy różnych zbiorach, pracowałam fizycznie itp. W domu ogarniam wszystko, zajmuje się rękodziełem. Po prostu paraliżuje mnie strach. Jak widzę młodziutkie dziewczyny w różnych miejscach, które są w pracy to po prostu im zazdroszczę. Jednocześnie nie rozumiem jak one bez doświadczenia zdobywają pracę, a ja nie skoro nie rekrutowałam na jakieś wielkie stanowiska.

Mam męża, który mnie wspiera. Nie powie nic złego, ale czuje się z tym źle, że nie "przynoszę pieniędzy" skoro mam dwie sprawne ręce. Mamy marzenia, które ciężko jest zrealizować właśnie przeze mnie.

Jak poradzić sobie z tym irracjonalnym strachem? Boje się wysyłać cv, chociaż wiem że i tak praktycznie nikt na nie nie odpowie. Na myśl o rozmowie kawitacyjnej i pytaniach "opisz sobie" robi mi się słabo. Czuje się jak totalny nieudacznik.

[chwast]

Musisz po prostu iść do jakiejś pracy i jak się wdrozysz to Ci przejdzie.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Krystal_26]

Skończyłaś studia, a do biura nie masz wykształcenia? Myślę że przydałby ci się psycholog, to brzmi jak jakaś depresja i "dziwne mgły"?? powinnaś iść do lekarza :/

Poza tym nie ma innej rady niż po prostu wysyłac CV i chodzic na rozmowy. Z czasem będziesz się tym stresować coraz mniej, bo się przyzwyczaisz. Ja tam nie widzę jakiegoś wielkiego problemu z pracą, jest masa ofert choćby do prac na recepcji, najwyżej wez na początek coś na umowę zlecenie, żeby się obyć z pracą.

[kici88]

A może doktorat? Środowisko uczelniane znasz, to będzie mniejszy szok, niż praca tak "typowa".

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[undecided_1994]

Napisane przez Storczyk12s

Mam 28 lat i myśl o pracy mnie dosłownie przeraża. Skończyłam studia, na nich nie pracowałam. Miałam rodziców, którzy zawsze mówili, żebym się uczyła, a w życiu się jeszcze napracuję. Studia okazały się porażką, nie ma po nich pracy i ja się w tym nie czuję dobrze.

Pracowałam w swoim życiu właściwie rok. Był to roczny staż, który zdobyłam w pewnym konkursie. Pracy po tym nie dostałam ( co nie jest dziwne, bo co rok jest konkurs, nowy stażysta). Czułam się wtedy świetnie. Samodzielna, wystarczająca.

Potem szukałam pracy pół roku. Robiłam to naprawdę aktywnie chodziłam, wysyłałam cv. Odpowiedzi praktycznie zero, a rekrutowałam na stanowiska w sklepach. Byłam na 2 rozmowach kwalifikacyjnych i nie zostałam zatrudniona. Ostatecznie zakończyłam poszukiwania przez propozycję pomocy w rodzinnej firmie.

Żałuję, że się na to zgodziłam. Inne były zapewnienia, a inna rzeczywistość. Pensja uzależniona od tego ile firma przynosi dochodów. Niestety, od wybuchu wojny na ukrainie jest do dupy, a lato to teoretycznie najlepszy okres. Wszystko oczywiście na czarno

Muszę szukać pracy. Chciałabym pracować w jakimś normalnym miejscu z normalną wypłatą. Tylko boje się. Panicznie się boję. Powinnam mieć doświadczenie, umiejętności, a nic z tego nie posiadam. Umiem paragon wybić, czy napisać fakturę. Nie umiem pracować z ludźmi, do biura nie mam wykształcenia ( chociaż wcześniej wysyłałam cv). Moja samoocena jest na etapie mułu. Mam dziwne mgły. Zapominam o najprostszych sprawach. Czuje się jak totalny debil i przegryw.

Nie jestem leniwa. Podejmowałam pracę przy różnych zbiorach, pracowałam fizycznie itp. W domu ogarniam wszystko, zajmuje się rękodziełem. Po prostu paraliżuje mnie strach. Jak widzę młodziutkie dziewczyny w różnych miejscach, które są w pracy to po prostu im zazdroszczę. Jednocześnie nie rozumiem jak one bez doświadczenia zdobywają pracę, a ja nie skoro nie rekrutowałam na jakieś wielkie stanowiska.

Mam męża, który mnie wspiera. Nie powie nic złego, ale czuje się z tym źle, że nie "przynoszę pieniędzy" skoro mam dwie sprawne ręce. Mamy marzenia, które ciężko jest zrealizować właśnie przeze mnie.

Jak poradzić sobie z tym irracjonalnym strachem? Boje się wysyłać cv, chociaż wiem że i tak praktycznie nikt na nie nie odpowie. Na myśl o rozmowie kawitacyjnej i pytaniach "opisz sobie" robi mi się słabo. Czuje się jak totalny nieudacznik.

Przede wszystkim pytanie czy mieszkasz w jakimś małym miasteczku, czy dużym?

[alexandraaa09]

Jaki kierunek skończyłaś?

[Paprotka_]

Jakie wykształcenie trzeba mieć do biura?

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

chyba wiekszosc ludzi przechodzi w stresie poczatki zawodowe, strach przed wysylaniem cv, kontaktem telefonicznym z potencjalnym pracodawca, jezdzenie na spotkania rekrutacyjne, itp.

tu nie ma zadnej lepszej rady niz po prostu sie zmusic i zaczac.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hermiona83]

Na takie paniczne, paraliżujące lęki to psycholog by pomógł. On ci doradzi bardziej fachowo, jak z nimi walczyć.

Do biura, jak już tu pisano, nie trzeba mieć jakiegoś szczególnego wykształcenia, a ty masz skończone studia, więc czytać, pisać i myśleć umiesz, to wystarczy.

No i tak, trzeba się przełamać. Zresztą raz piszesz, że pracowałaś tylko rok, a potem wychodzą jakieś prace fizyczne, teraz coś na czarno - to też prace. Więc pracowałaś nie tak mało. Czego się w zasadzie boisz?

[squirrelqa]

Tylko w zakresie pracy reagujesz tak intensywnie? Nie masz problemu z codziennością, załatwianiem spraw, samodzielnym wyjazdem w nowe miejsce, nową sytuacją?
Nie dostawałaś odpowiedzi na swoje CV, bo aplikowałaś w miejsca, gdzie szukali kogoś innego. Konsultowalas CV z kimś ogarniętym? Może jest kiepskie technicznie?
No i przede wszystkim nie pakuj się w dziecko z nudów, bo później już z tej stagnacji zawodowej będzie znacznie trudniej wyjść.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chwast]

Napisane przez Paprotka_

Jakie wykształcenie trzeba mieć do biura?

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

Przeważnie wyższe, ale średnie też. Bardziej chyba liczy się doświadczenie np w administracji.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Hermiona83]

Przejrzałam teraz kilka ogłoszeń o pracy biurowej: zero informacji o doświadczeniu w administracji. Obsługa kompa i umiejętność pracy w zespole.

[squirrelqa]

Napisane przez Hermiona83

Przejrzałam teraz kilka ogłoszeń o pracy biurowej: zero informacji o doświadczeniu w administracji. Obsługa kompa i umiejętność pracy w zespole.

Na takie stanowiska jest masa chętnych, dlatego osoba niczym się niewyróżniająca ma mikre szanse na choćby zaproszenie na rozmowę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chwast]

Napisane przez Hermiona83

Przejrzałam teraz kilka ogłoszeń o pracy biurowej: zero informacji o doświadczeniu w administracji. Obsługa kompa i umiejętność pracy w zespole.

No rozumiem, może miałam na myśli trochę bardziej zaawansowane, w mojej firmie trzeba mieć 2 lata takiego doświadczenia, ale praca jest bardziej odpowiedzialna mimo, ze z papierami.

Na takie to jest tyle chętnych, ze…. No dość ciężko się przebić zwłaszcza komuś, kto ma zerowe doświadczenie w cv.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Krystal_26]

Ale takich stanowisk też jest masa, gdzie nie pójdę na siłownię czy do ośrodka sportowego to szukają kogoś na recepcję, albo do obsługi klienta w kawiarni. Na początek można zacząć od czegoś takiego i za chwilę już będzie coś sensownego w CV. Gorzej, jak autorka ma faktycznie jakieś napady paniki, "mgły" i stany lękowe, no to trzeba najpierw się podleczyć :/

[road_rage]

Myślę, że trochę się autorko nie doceniasz. Piszesz, że w życiu przepracowałaś tylko rok i to był ten staż. A potem dodajesz, że jednak robiłaś coś w rodzinnej firmie, miałaś prace fizyczne itp. To wszystko też jest przecież praca.
Może powinnaś popracować nad prezentowaniem swojego doświadczenia potencjalnym pracodawcom i wtedy odzew będzie większy? Masz profil na LinkedIn? Masz ciekawe CV?
A jeśli bardzo stresujesz się przed rozmową, to warto sobie przygotować odpowiedzi na te najbardziej popularne pytania. Nawet na takie typu opowiedz coś o sobie.

[Storczyk12s]

Napisane przez Krystal_26

Ja tam nie widzę jakiegoś wielkiego problemu z pracą, jest masa ofert choćby do prac na recepcji, najwyżej wez na początek coś na umowę zlecenie, żeby się obyć z pracą.

Ofert jest sporo, lecz co po tym skoro nikt nie oddzwania na wysłane cv.

Napisane przez undecided_1994

Przede wszystkim pytanie czy mieszkasz w jakimś małym miasteczku, czy dużym?

Małe miasteczko, ale zwykle rekrutowałam do większego obok.

Napisane przez Hermiona83

Czego się w zasadzie boisz?

Że sobie nie poradzę. Ze stresu zapominam wszystko, że mówię durnoty. Że jestem "za głupia na pracę", że nie umiem niczego konkretnego.

Napisane przez squirrelqa

Tylko w zakresie pracy reagujesz tak intensywnie? Nie masz problemu z codziennością, załatwianiem spraw, samodzielnym wyjazdem w nowe miejsce, nową sytuacją?
Nie dostawałaś odpowiedzi na swoje CV, bo aplikowałaś w miejsca, gdzie szukali kogoś innego. Konsultowalas CV z kimś ogarniętym? Może jest kiepskie technicznie?

Głównie tak intensywnie reaguje w kwestii pracy. Po za tym wydaje mi się, że jestem osobą ogarniętą. Pójdę do urzędu, załatwię wszystko jak trzeba. Wiadomo bez żadnej radości, ale bez paraliżującego strachu. Nigdy nie potrzebowałam, aby "mama zapisywała mnie do lekarza", nawet jak byłam nastolatką.

Aplikowałam w najrózniejsze miejsca. Mnóstwo sklepów ( z wyłączeniem spożywczych, bo tam nie chce), jakieś fakturzystki, biurowe, nawet do jakiś pracowni artystycznych... i odzew miałam jedynie z sieciówki z sprzętem sportowym i sklepu z bielizną.

Nie konsultowałam CV, ale nie wydaje mi się, by było tragiczne. Pod względem estetycznym ładne, pisane z różnymi poradnikami.

Napisane przez road_rage

A jeśli bardzo stresujesz się przed rozmową, to warto sobie przygotować odpowiedzi na te najbardziej popularne pytania. Nawet na takie typu opowiedz coś o sobie.

Przygotowywałam sobie różne odpowiedzi, ale dochodzi stres i połowy zapominam. Pomijając fakt, że jak słyszę "opowiedz coś o sobie" to dostaje palpitacji. Bo co mam powiedzieć, ani nie mam świetnego doświadczenia ani nic.

[squirrelqa]

Możesz chociażby mówić o tym, jak zdobyłaś staż w konkursie. To jest coś nietuzinkowego. Możesz opisać, co konkretnie tam zrobiłaś, czym się wykazalas, ilu kandydatów pokonalas. I wspomnienia z pracy na tym stażu. Czy ten konkurs to było coś, co Cię pasjonuje? Super, jakbyś aplikowała do branży z nim związanej, bo osoby mające prawdziwego szczerego bzika w danej dziedzinie są z góry na wysokiej pozycji w procesie rekrutacji niż taka osoba bez tego kręciołka.

Poćwicz rozmowy rekrutacyjne z kimś - z siostrą, mamą, koleżanką. Postaw na profesjonalizm i rzeczowe odpowiedzi, a nie odegranie scenki. Zachowuj się, jakby to naprawdę była rozmowa o pracę. I na koniec poproś o feedback. Są nawet osoby z HR, które świadczą takie usługi i jeśli chcesz trochę zapłacić, to mogą Ci pomóc przygotować się na rozmowy, przeprowadzić testowe itd. Warto się nad tym pochylić, jeśli jest to dla Ciebie tak ciężkie, jak opisujesz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez Storczyk12s

Ofert jest sporo, lecz co po tym skoro nikt nie oddzwania na wysłane cv.



Małe miasteczko, ale zwykle rekrutowałam do większego obok.



Że sobie nie poradzę. Ze stresu zapominam wszystko, że mówię durnoty. Że jestem "za głupia na pracę", że nie umiem niczego konkretnego.



Głównie tak intensywnie reaguje w kwestii pracy. Po za tym wydaje mi się, że jestem osobą ogarniętą. Pójdę do urzędu, załatwię wszystko jak trzeba. Wiadomo bez żadnej radości, ale bez paraliżującego strachu. Nigdy nie potrzebowałam, aby "mama zapisywała mnie do lekarza", nawet jak byłam nastolatką.

Aplikowałam w najrózniejsze miejsca. Mnóstwo sklepów ( z wyłączeniem spożywczych, bo tam nie chce), jakieś fakturzystki, biurowe, nawet do jakiś pracowni artystycznych... i odzew miałam jedynie z sieciówki z sprzętem sportowym i sklepu z bielizną.

Nie konsultowałam CV, ale nie wydaje mi się, by było tragiczne. Pod względem estetycznym ładne, pisane z różnymi poradnikami.



Przygotowywałam sobie różne odpowiedzi, ale dochodzi stres i połowy zapominam. Pomijając fakt, że jak słyszę "opowiedz coś o sobie" to dostaje palpitacji. Bo co mam powiedzieć, ani nie mam świetnego doświadczenia ani nic.

Jak dostajesz pytanie "powiedz coś o sobie" to się mówi o sobie a raczej o swoich zaletach np. jestem osobą punktualną, dobrze czuję się pracując w grupie, szybko się uczę itp. Można też coś dorzucić w zakresie hobby które w jakimś stopniu pokrywa się z pracą o którą aplikujesz tzn. Jeżeli np starasz się o stanowisko sprzedawcy w księgarni to warto zaznaczyć że lubisz czytać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Ellen_Ripley]

Napisane przez chwast

No rozumiem, może miałam na myśli trochę bardziej zaawansowane, w mojej firmie trzeba mieć 2 lata takiego doświadczenia, ale praca jest bardziej odpowiedzialna mimo, ze z papierami.
(...)

Ludzie strasznie umniejszają te "prace biurowe", gdzie w Polsce często pod tym hasłem kryje się nawet mała księgowość, czy bycie częściowo kadrowym. I nieraz obsługa kilku programów komputerowych. Ba, żeby sklecić przyzwoity, czytelny email to jednak również trzeba mieć nieco oleju w głowie. I znać "trudna język polska". Poza tym praca w zespole, umiejętność zorganizowania sobie stanowiska, pamięć do 100 rzeczy na raz, to też nie takie ooo.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

[/COLOR][1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89313733]Treść usunięta[/QUOTE]

A bo to nikt inny nie szuka zawodu innego niż nauczonego.

[Ellen_Ripley]

Może w przypadku Autorki po prostu serio nie ma pracy w danym zawodzie lub musiałaby (ryzykując, bo może to guzik dać) się jeszcze dokształcać. Czasami tak bywa. Po moim kierunku to się swego czasu głównie ulice zamiatało.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Storczyk12s]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89313783]Treść usunięta[/QUOTE]

Popełniłam błąd idąc na te studia.

Aplikowałam na różne miejsca, chociażby jak sklep, by mieć pracę jakąkolwiek. Przecież żeby sprzedawać ciuchy nie potrzeba wykształcenia, a niestety i tak przegrywam.

Dlaczego czuje się jak totalny nieudacznik i boje się, że jeśli ktoś się nade mną zlituje to i tak okaże się głupkiem, który nic nie będzie ogarniał.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Myślę, że więcej jest kobiet w podobnej sytuacji do ciebie niż ci się wydaje. Jeśli masz wsparcie bliskich to na twoim miejscu bym korzystała, a nie zadręczała się. Skoro nie możesz się wyróżnić na rynku pracy to może czas się dokształcić. Zdobyć jakieś bardziej pożądane umiejętności. W dobie Internetu można się uczyć nawet samemu, ewentualnie jakieś kursy albo studia podyplomowe. Tylko zastanów się dobrze co by ci odpowiadało i z czym miałabyś większe szanse na rynku pracy.

[squirrelqa]

Nie dostawałaś pracy w sklepie, bo albo nie masz predyspozycji do sprzedania siebie i nie zaskoczyło na rozmowie, albo nie masz skilli sprzedażowych, co wychodziło na rozmowie (łatwość podtrzymania rozmowy, zainteresowanie rozmówcy określonym tematem, produktem itd), albo jawilas się jako kandydatka na chwilę, dla której ta praca będzie tylko na przeczekanie i gdy tylko znajdziesz coś innego, to odejdziesz, a pracodawca wolał stawiać na pewniejszych i bardziej stałych (przynajmniej w teorii) kandydatów.
Coś Cię trzyma w tej małej miejscowości? Aplikuj w całej Polsce i stawiaj na pierwsze rozmowy online i w końcu uda się złapać jakąś ciekawą i wnosząca coś do CV pracę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Storczyk12s]

Napisane przez squirrelqa

Coś Cię trzyma w tej małej miejscowości? Aplikuj w całej Polsce i stawiaj na pierwsze rozmowy online i w końcu uda się złapać jakąś ciekawą i wnosząca coś do CV pracę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale ja nie aplikowałam do małej miejscowości. Napisałam, że mieszkam w małej, ale obok mam duże miasto ( 500 tys mieszkańców) i tam składałam.

[squirrelqa]

Napisane przez Storczyk12s

Ale ja nie aplikowałam do małej miejscowości. Napisałam, że mieszkam w małej, ale obok mam duże miasto ( 500 tys mieszkańców) i tam składałam.

Ok, myślałam, że to takie średniej wielkości miasto, a nie duże duże. Ale mimo wszystko nie szkodzi poszerzyć zakres poszukiwań, jeśli w tym jednym mieście masz znikomy odzew.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz