wielkie oszustwo na całą Polske :/?

[Hayley__]

Hej dziewczyny. Jestem na studiach dziennych, V rok, przede mna ostatnia sesja i pisanie magisterki.

Niestety, wybrałam taki kierunek (już pomińmy jaki;p) po którym praktycznie nie ma szans na pracę w zawodzie (zrobiłam 2 długie staże w zawodzie, oczywiście darmowe, które tylko utwierdziły mnie w tym przekonaniu) i w ogóle może być problem z jakąkolwiek dobrą, normalną (czytaj nie na umowie śmieciowej i za konkretna kase..) pracą (koncze kierunek że tak powiem typowo humanistyczny, nie dajacy żadnych umiejetnosci, nie dajacy w sumie nic poza fajnym papierkiem.. życiowy błąd..)

Chciałam po magisterce zrobić sobie fajne wakacje miesiąc i potem intensywnie szukać pracy, mam świadomość że nie bedzie to na 99% nic zwiazanego z zawodem i pewnie za nie wiecej niż 2 tysiące , ale nie o tym chciałam pisać.

Bardzo chciałam iść na drugi kierunek. Po pierwsze żeby poprawić swoja sytuacje na rynku pracy, ale też nie tylko. Na obecnych studiach bardzo się zawiodłam, w ogóle mnie nie interesuja, nawet jakbym jakims cudem dostała prace w zawodzie, to nie jest to cos, co lubie.
Interesuje sie medycyna (nie dostałam sie, probowałam kilka razy:/) i psychologia.

Znalazłam "psychologię dla magistrów" na SWPS gdzie mozna zrobic psychologie ogólna ale tez kliniczna (na nia chciałam isc) w 3-3,5 roku.
Juz myslalam ze mam konkretny plan i ze od wrzesnia bede pracowała + zaocznie ta psychologia kliniczna dla magistrów ale.. ostatnio rozmawiałam ze znajoma po psychologii i ona mi powiedziala ze to sciema.. ze po 5 latach normalnej psychologii kliniczna jest dopiero 4 letnia specjalizacja a wiec 8 lat nauki.

Czyli 8 lat w 3-3,5 roku? to faktycznie wydaje sie az za piekne zeby było prawdziwe
chociaz czytalam od deski do deski wszystkie informacje i regulamin na stronach SWPS i wg tych informacji dla psychologia kliniczna dla magistrów jest juz ze specjalizacja.
Ale to chyba za piekne studia kosztuja majatek (bede pół pensji co miesiac wywalać:/) ale mimo to wydaje sie to byc az niemozliwe..

Cały dzien szukałam opinii na necie, jest mnóstwo (90% pozytywnych a reszta negatywnych dotycza tylko tego, np bałaganiu w dziekanacie czy ze jakies tam ćwiczenia były słabe) ale osób ktore dopiero studiuja a zero opinii osob ktore to skonczyły.
Stad moj watek..

Czy jest tu ktos po takich studiach lub kto zna kogos po nich?
albo chociaz dobrze orientuje sie w sytuacji?
nie chce popełnic kolejnego zyciowego bledu... wiec wole byc 100% zorientowana..

jesli ta psychologia kliniczna okaze sie jedna, wielka sciema (chociaz niby w kilku miastach w Polsce to jest...) to wtedy myslalam nad fizjoterapia zaocznie + rok podyplomówki z dietetyki (jest taka podobno na uniwersytecie medycznym) chociaz juz byłam psychicznie od ponad roku nastawiona na te psychologie


pomozecie ?

[201604191001]

Napisane przez Hayley__

Hej dziewczyny. Jestem na studiach dziennych, V rok, przede mna ostatnia sesja i pisanie magisterki.

Niestety, wybrałam taki kierunek (już pomińmy jaki;p) po którym praktycznie nie ma szans na pracę w zawodzie (zrobiłam 2 długie staże w zawodzie, oczywiście darmowe, które tylko utwierdziły mnie w tym przekonaniu) i w ogóle może być problem z jakąkolwiek dobrą, normalną (czytaj nie na umowie śmieciowej i za konkretna kase..) pracą (koncze kierunek że tak powiem typowo humanistyczny, nie dajacy żadnych umiejetnosci, nie dajacy w sumie nic poza fajnym papierkiem.. życiowy błąd..)

Chciałam po magisterce zrobić sobie fajne wakacje miesiąc i potem intensywnie szukać pracy, mam świadomość że nie bedzie to na 99% nic zwiazanego z zawodem i pewnie za nie wiecej niż 2 tysiące , ale nie o tym chciałam pisać.

Bardzo chciałam iść na drugi kierunek. Po pierwsze żeby poprawić swoja sytuacje na rynku pracy, ale też nie tylko. Na obecnych studiach bardzo się zawiodłam, w ogóle mnie nie interesuja, nawet jakbym jakims cudem dostała prace w zawodzie, to nie jest to cos, co lubie.
Interesuje sie medycyna (nie dostałam sie, probowałam kilka razy:/) i psychologia.

Znalazłam "psychologię dla magistrów" na SWPS gdzie mozna zrobic psychologie ogólna ale tez kliniczna (na nia chciałam isc) w 3-3,5 roku.
Juz myslalam ze mam konkretny plan i ze od wrzesnia bede pracowała + zaocznie ta psychologia kliniczna dla magistrów ale.. ostatnio rozmawiałam ze znajoma po psychologii i ona mi powiedziala ze to sciema.. ze po 5 latach normalnej psychologii kliniczna jest dopiero 4 letnia specjalizacja a wiec 8 lat nauki.

Czyli 8 lat w 3-3,5 roku? to faktycznie wydaje sie az za piekne zeby było prawdziwe
chociaz czytalam od deski do deski wszystkie informacje i regulamin na stronach SWPS i wg tych informacji dla psychologia kliniczna dla magistrów jest juz ze specjalizacja.
Ale to chyba za piekne studia kosztuja majatek (bede pół pensji co miesiac wywalać:/) ale mimo to wydaje sie to byc az niemozliwe..

Cały dzien szukałam opinii na necie, jest mnóstwo (90% pozytywnych a reszta negatywnych dotycza tylko tego, np bałaganiu w dziekanacie czy ze jakies tam ćwiczenia były słabe) ale osób ktore dopiero studiuja a zero opinii osob ktore to skonczyły.
Stad moj watek..

Czy jest tu ktos po takich studiach lub kto zna kogos po nich?
albo chociaz dobrze orientuje sie w sytuacji?
nie chce popełnic kolejnego zyciowego bledu... wiec wole byc 100% zorientowana..

jesli ta psychologia kliniczna okaze sie jedna, wielka sciema (chociaz niby w kilku miastach w Polsce to jest...) to wtedy myslalam nad fizjoterapia zaocznie + rok podyplomówki z dietetyki (jest taka podobno na uniwersytecie medycznym) chociaz juz byłam psychicznie od ponad roku nastawiona na te psychologie


pomozecie ?

Eee... Idąc na psychologię dla magistrów studiujesz w indywidualnym toku. Po tych 3,5 roku jesteś magistrem psychologii ze specjalnością psychologia kliniczna. Nie wiem o czym mówiła twoja koleżanka. Może o tym, że po psychologii jesteś tylko magistrem a nie terapeutą. Żeby być terapeutą trzeba iść na studia podyplomowe i uczyć się kolejne lata, wtedy dostaje się uprawnienia.
Rany boskie, jakie oszustwo, gdzie?

[Suvienka]

Wprawdzie nie odpowiem konkretnie na Twoje pytanie, ale czytając Twój post zastanawiałam się, skąd jesteś taka pewna, że ten drugi kierunek rzeczywiście da Ci lepszą pracę? Mam wrażenie, że wiążesz z tym za duże nadzieje zwłaszcza, że pochłonie to sporo Twojego czasu i energii - czy to Ci się w ogóle będzie opłacać?
Zauważ, że nie jesteś zadowolona z kierunku studiów jaki wybrałaś (twierdzisz, że po nim "nie ma praktycznie szans na pracę w zawodzie"), a teraz chcesz iść na psychologię - która jest jednym z najbardziej zatłoczonych kierunków w Polsce. Rozumiem, że Cię to interesuje, ale może lepiej zainwestować najbliższe miesiące w naukę języków i zakładając, że staże, które miałaś w przeszłości coś znaczą (chociażby na papierku), może mimo wszystko masz szansę na satysfakcjonującą (choćby po czasie) pracę, bez wyrzucania kasy i czasu w kolejne kierunki studiów, które w efekcie nic Ci nie dadzą oprócz zabrania energii, którą mogłabyś wykorzystać na skupienie się na pracy i doskonalenie umiejętności praktycznych (np. języków).

[Hayley__]

Napisane przez Suvienka

Wprawdzie nie odpowiem konkretnie na Twoje pytanie, ale czytając Twój post zastanawiałam się, skąd jesteś taka pewna, że ten drugi kierunek rzeczywiście da Ci lepszą pracę? Mam wrażenie, że wiążesz z tym za duże nadzieje zwłaszcza, że pochłonie to sporo Twojego czasu i energii - czy to Ci się w ogóle będzie opłacać?
Zauważ, że nie jesteś zadowolona z kierunku studiów jaki wybrałaś (twierdzisz, że po nim "nie ma praktycznie szans na pracę w zawodzie"), a teraz chcesz iść na psychologię - która jest jednym z najbardziej zatłoczonych kierunków w Polsce. Rozumiem, że Cię to interesuje, ale może lepiej zainwestować najbliższe miesiące w naukę języków i zakładając, że staże, które miałaś w przeszłości coś znaczą (chociażby na papierku), może mimo wszystko masz szansę na satysfakcjonującą (choćby po czasie) pracę, bez wyrzucania kasy i czasu w kolejne kierunki studiów, które w efekcie nic Ci nie dadzą oprócz zabrania energii, którą mogłabyś wykorzystać na skupienie się na pracy i doskonalenie umiejętności praktycznych (np. języków).

co do psychologii po klinicznej może dostałabym prace w jakimś szpitalu, a to nawet jakby nie dawalo kokosów, to chociaż robiłabym coś, co mnie interesuje i co lubie, a to jednak jest ważne, czasem równie ważne jak kasa..
umiem biegle angielski, ale fakt, chciałam jeszcze jakiegos jezyka sie nauczyc
no własnie moje staże nie znacza zupełnie nic niestety w szukaniu pracy innej niz w zawodzie.. ani na papierku, ani pod katem umiejetnosci..
tyle że wiesz, jak znajde prace np w hipermarkecie czy spożywczaku (wiadomo ze zadna praca nie hanbi) to jednak wolałabym zaocznie miec szkołe, cos co dawaloby mi nie tylko duzo radosci, z tego, ze studiuje cos, co lubie, to jeszcze jakas nadzieje na prace w zawodzie, nawet jakby miala nie przynosić kokosów..
tyle że nie chciałabym zeby te studia okazały sie jakaś ściemą

---------- Dopisano o 21:41 ---------- Poprzedni post napisano o 21:39 ----------

Napisane przez _Judith_

Eee... Idąc na psychologię dla magistrów studiujesz w indywidualnym toku. Po tych 3,5 roku jesteś magistrem psychologii ze specjalnością psychologia kliniczna. Nie wiem o czym mówiła twoja koleżanka. Może o tym, że po psychologii jesteś tylko magistrem a nie terapeutą. Żeby być terapeutą trzeba iść na studia podyplomowe i uczyć się kolejne lata, wtedy dostaje się uprawnienia.
Rany boskie, jakie oszustwo, gdzie?

może o to jej chodziło a ja to źle zrozumiałam.
czyli tak, jestem magistrem psychologii ze specjalizacja psychologia kliniczna, ale nie moge jeszcze pracować jako psycholog np w szpitalach, dobrze rozumiem?
a te podyplomowe to jakieś konkretne? bo nie orientuje sie zupełnie jak miałoby to wygladac, zebym mogła z tym mgr.pracowac w zawodzie..

[pixies20]

Napisane przez _Judith_

Eee... Idąc na psychologię dla magistrów studiujesz w indywidualnym toku. Po tych 3,5 roku jesteś magistrem psychologii ze specjalnością psychologia kliniczna. Nie wiem o czym mówiła twoja koleżanka. Może o tym, że po psychologii jesteś tylko magistrem a nie terapeutą. Żeby być terapeutą trzeba iść na studia podyplomowe i uczyć się kolejne lata, wtedy dostaje się uprawnienia.
Rany boskie, jakie oszustwo, gdzie?

specjalizacja wybrana na studiach nie świadczy o tym, że jest się psychologiem klinicznym. jest jeszcze coś takiego, co własnie nazywa się specjalizacją z psychologii klinicznej i u mnie najpierw robisz roczną podyplomówkę na uczelni medycznej, a potem odbyważ 4 lata stażu na różnych oddziałach szpitalnych i na końcu zdajesz egzamin.

tak to wygląda w Krakowie na przykład : http://www.babinski.pl/specjalizacja...ogia-kliniczna

oczywiście żeby być psychoterapeutą certyfikowanym tez trzeba dodatkowo po psychologii najlepiej skończyć dodatkową szkołę psychoterapii.

[Hayley__]

Napisane przez pixies20

specjalizacja wybrana na studiach nie świadczy o tym, że jest się psychologiem klinicznym. jest jeszcze coś takiego, co własnie nazywa się specjalizacją z psychologii klinicznej i u mnie najpierw robisz roczną podyplomówkę na uczelni medycznej, a potem odbyważ 4 lata stażu na różnych oddziałach szpitalnych i na końcu zdajesz egzamin.

Dziękuje za odpowiedź chyba właśnie o to chodziło znajomej, bo wspominała cos o 4 latach.
A powiedz mi prosze, czy te staze sa w jakikolwiek sposób płatne, czy na zasadzie wolontariatu?

[pixies20]

Napisane przez Hayley__

Dziękuje za odpowiedź chyba właśnie o to chodziło znajomej, bo wspominała cos o 4 latach.
A powiedz mi prosze, czy te staze sa w jakikolwiek sposób płatne, czy na zasadzie wolontariatu?

tak, płatne. Ty płacisz za możliwośc odbywania stażu. natomiast, nie obraź się, ale nie nastawiałabym się na Twoim miejscu na taką specjalizację, ponieważ bardzo cięzko sie na nią dostać, zwykle jest mało miejsc i musisz JUŻ pracować w zawodzie, tj. w służbie zdrowia MINIMUM rok i mieć jakieś dodatkowe atuty np. grubą teczkę z dorobkiem naukowym.
dodam, że sama studiuję psychologię, znam osoby na takiej specjalizacji, znam tez takie, które nie mogą się dostać.

[201604191001]

Ale właśnie na tym polega różnica, że na SWPS jest specjalność. Oni cały czas piszą o specjalności. To jest taka ścieżka przedmiotów jaką się wybiera. I po tym jest się tylko magistrem psychologii.
Nie specjalizacja.

[pixies20]

Napisane przez _Judith_

Ale właśnie na tym polega różnica, że na SWPS jest specjalność. Oni cały czas piszą o specjalności. To jest taka ścieżka przedmiotów jaką się wybiera. I po tym jest się tylko magistrem psychologii.
Nie specjalizacja.

bo oni nawet jakby trochę oferują tą specjalizację, ale tylko teorię. stazy w szpitalu nie zapewniają. ale te słowa specjalizacja i specjalnośc sa mylone. ja np. studiuję psychologię ze specjalizacją kliniczną i to będe miała na dyplomie. ale to nadal nie jest ta specjalizacja medyczna, bo ją trzeba dodatkowo.

[Hayley__]

Napisane przez _Judith_

Ale właśnie na tym polega różnica, że na SWPS jest specjalność. Oni cały czas piszą o specjalności. To jest taka ścieżka przedmiotów jaką się wybiera. I po tym jest się tylko magistrem psychologii.
Nie specjalizacja.

Fakt, dwa podobne wyrazy a jaka różnica.
Dziekuje !
A majac magistra psychologii moge w jakikolwiek sposób pracować juz w zawodzie, czy musze koniecznie zrobić jakas specjalizacje, zebym mogla zacząć robic w zawodzie cokolwiek?

[cholernarejestracja]

Napisane przez Hayley__

Fakt, dwa podobne wyrazy a jaka różnica.
Dziekuje !
A majac magistra psychologii moge w jakikolwiek sposób pracować juz w zawodzie, czy musze koniecznie zrobić jakas specjalizacje, zebym mogla zacząć robic w zawodzie cokolwiek?

Mozesz zostac bylejakim terapeuta bez uprawnien, tj. jak otworzysz wlasny gabinet, bo zatrudnic Cie raczej nikt nie zatrudni. Ale umiejetnosci raczej po takich studiach nie bedziesz miala odpowiednich do bycia terapeutka, i mowie to jako magister psychologii.

Masz dosc naiwne podejscie do tematu, prace po psychologii i nawet specjalizacji dostac BARDZO trudno. I tak jak mowia dziewczyny - 3,5 roku studiow + 4 lata szkolenia stricte w zawodzie i stazow i dopiero mozesz zaczac cos probowac szukac, a i tak nikt Ci nie obieca, ze znajdziesz.

[019cbfde5cc6e455fa19b011903180c9b735c7f6]

Napisane przez Hayley__

Hej dziewczyny. Jestem na studiach dziennych, V rok, przede mna ostatnia sesja i pisanie magisterki.

Niestety, wybrałam taki kierunek (już pomińmy jaki;p) po którym praktycznie nie ma szans na pracę w zawodzie (zrobiłam 2 długie staże w zawodzie, oczywiście darmowe, które tylko utwierdziły mnie w tym przekonaniu) i w ogóle może być problem z jakąkolwiek dobrą, normalną (czytaj nie na umowie śmieciowej i za konkretna kase..) pracą (koncze kierunek że tak powiem typowo humanistyczny, nie dajacy żadnych umiejetnosci, nie dajacy w sumie nic poza fajnym papierkiem.. życiowy błąd..)


Chciałam po magisterce zrobić sobie fajne wakacje miesiąc i potem intensywnie szukać pracy, mam świadomość że nie bedzie to na 99% nic zwiazanego z zawodem i pewnie za nie wiecej niż 2 tysiące , ale nie o tym chciałam pisać.

Nie lepiej od razu szukać pracy?
Zależy skąd jesteś? Ja skończyłam dobry ścisły kierunek i roznoszę ulotki, jakaś inwentaryzacja się trafi czasem, saksy itp po 5 latach studiów ukończonych z wyróżnieniem.
Nie wiem czy tobie będzie tak łatwo znaleźć pracę.
Nie wiem jakie u Ciebie zarobki ale u mnie góra 1200 i to z doświadczeniem. Przygotuj się na to że szukanie pracy do łatwych nie należy.

Napisane przez Hayley__

Bardzo chciałam iść na drugi kierunek. Po pierwsze żeby poprawić swoja sytuacje na rynku pracy, ale też nie tylko. Na obecnych studiach bardzo się zawiodłam, w ogóle mnie nie interesuja, nawet jakbym jakims cudem dostała prace w zawodzie, to nie jest to cos, co lubie.
Interesuje sie medycyna (nie dostałam sie, probowałam kilka razy:/) i psychologia.

To dlaczego skończyłaś studia, które Cię nie interesują? Nie lepiej było zrezygnować po pierwszym roku?

Napisane przez Hayley__

Znalazłam "psychologię dla magistrów" na SWPS gdzie mozna zrobic psychologie ogólna ale tez kliniczna (na nia chciałam isc) w 3-3,5 roku.
Juz myslalam ze mam konkretny plan i ze od wrzesnia bede pracowała + zaocznie ta psychologia kliniczna dla magistrów ale.. ostatnio rozmawiałam ze znajoma po psychologii i ona mi powiedziala ze to sciema.. ze po 5 latach normalnej psychologii kliniczna jest dopiero 4 letnia specjalizacja a wiec 8 lat nauki.

Czyli 8 lat w 3-3,5 roku? to faktycznie wydaje sie az za piekne zeby było prawdziwe
chociaz czytalam od deski do deski wszystkie informacje i regulamin na stronach SWPS i wg tych informacji dla psychologia kliniczna dla magistrów jest juz ze specjalizacja.

A jesteś pewna że po tych studiach znajdziesz zatrudnienie?

Napisane przez Hayley__

jesli ta psychologia kliniczna okaze sie jedna, wielka sciema (chociaz niby w kilku miastach w Polsce to jest...) to wtedy myslalam nad fizjoterapia zaocznie + rok podyplomówki z dietetyki (jest taka podobno na uniwersytecie medycznym) chociaz juz byłam psychicznie od ponad roku nastawiona na te psychologie


pomozecie ?

W moim regionie fizjoterapeuci są bezrobotni. Chyba że mają umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Nie wiem czy kolejne studia pomogą ci znaleźć pracę w zawodzie. Prędzej odłożą jej szukanie w czasie.
Chyba sama nie wiesz czego chcesz.

Z mojego doświadczenia wynika że studia które zrobiłam tylko przeszkadzają w znalezieniu pracy.
Najchętniej wymazałabym je z CV.

A tak właściwie to gdzie tu oszustwo?

[Hayley__]

[1=019cbfde5cc6e455fa19b01 1903180c9b735c7f6;4431137 7]Nie lepiej od razu szukać pracy?
Zależy skąd jesteś? Ja skończyłam dobry ścisły kierunek i roznoszę ulotki, jakaś inwentaryzacja się trafi czasem, saksy itp po 5 latach studiów ukończonych z wyróżnieniem.
Nie wiem czy tobie będzie tak łatwo znaleźć pracę.
Nie wiem jakie u Ciebie zarobki ale u mnie góra 1200 i to z doświadczeniem. Przygotuj się na to że szukanie pracy do łatwych nie należy.



To dlaczego skończyłaś studia, które Cię nie interesują? Nie lepiej było zrezygnować po pierwszym roku?



A jesteś pewna że po tych studiach znajdziesz zatrudnienie?





W moim regionie fizjoterapeuci są bezrobotni. Chyba że mają umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Nie wiem czy kolejne studia pomogą ci znaleźć pracę w zawodzie. Prędzej odłożą jej szukanie w czasie.
Chyba sama nie wiesz czego chcesz.

Z mojego doświadczenia wynika że studia które zrobiłam tylko przeszkadzają w znalezieniu pracy.
Najchętniej wymazałabym je z CV.

A tak właściwie to gdzie tu oszustwo?[/QUOTE]

Od razu nie moge, bo a nóż znajde i troche głupio, bo mimo ze to ostatni rok, to mam zajecia od pon - pt i praktycznie od rana do wieczora na uczelni
w czerwcu sie bronie i wtedy zaczne szukać..

co do zarobków.. zalezy w jakim zawodzie, wsród moich znajomych sa osoby tyrające za własnie 1200, sa tez osoby zarabiajace po 10 tysiecy, to zalezy od zawodu plus znajomosci niestety..
w moim zawodzie zarobki sa koło 3 tysiecy, ale jest to tak waski zawód ze dostaje sie go głównie po znajomosciach, ktorych nie mam .
jak składałam papiery byłam pełna nadziei co do tych studiow, wydawaly mi sie byc zupełnie inne niz sa, rzeczywistosc to zweryfikowała.. chciałam zrezygnowac po 2 roku (zrobilam juz wtedy 1 staz i tylko utwierdzilam sie w przekonaniu ze nic mnie po nich nie czeka..) to rodzice powiedzieli mi ze jak zrezygnuje ze studiow to mam sie wyprowadzic szukałam pracy ktora dalaby mi taka mozliwosc (nie miałam do kogo) znalazłam jedynie dorywczo (jedyna co dalo sie pogodzic z planem) na "wysepce" odziezowej w markecie za 600-700 zl na miesiac, co nie starczyłoby mi nawet na wynajecie pokoju.. takze strasznie podcieli mi skrzydła niestety i o to mam do nich żal.

Mysle ze po psychologii predzej znajde niz po tych co mam, a przynajmniej bede studiowala cos, co bardzo mnie interesuje.
wiem czego chce

aha, ja tez najchetniej bym wykresliła moje z cv, zdarzało mi sie, ze jak szukałam pracy tak chociazby dorywczo, to potencjalny pracodawca na rozmowie kwalifikacyjnej jak przegladał moje cv, to wybuchał śmiechem i z niedowierzaniem pytał "jak w ogole mozna to studiowac?" 3x mi sie zdarzyła taka sytuacja


p.s. mam takie techniczne pytanie, jak można odpowiadać na post, cytując poszczególne zdania, tak jak Ty odpowiedziałaś na mój?

---------- Dopisano o 22:42 ---------- Poprzedni post napisano o 22:42 ----------

aha, oszustwo, bo mi sie wydawalo że to chodzi o specjalizacje, nie specjalność, zatem, mój błąd .

[pixies20]

Napisane przez cholernarejestracja

Mozesz zostac bylejakim terapeuta bez uprawnien, tj. jak otworzysz wlasny gabinet, bo zatrudnic Cie raczej nikt nie zatrudni. Ale umiejetnosci raczej po takich studiach nie bedziesz miala odpowiednich do bycia terapeutka, i mowie to jako magister psychologii.

Masz dosc naiwne podejscie do tematu, prace po psychologii i nawet specjalizacji dostac BARDZO trudno. I tak jak mowia dziewczyny - 3,5 roku studiow + 4 lata szkolenia stricte w zawodzie i stazow i dopiero mozesz zaczac cos probowac szukac, a i tak nikt Ci nie obieca, ze znajdziesz.

w 100% się zgadzam. ale jako terapeuta bez certyfikatu nie liczyłabym na rzesze klientów... no i z punktu widzenia studentki, przyszłego psychologa jest to nieetyczne.

autorko, a tak z ciekawości jakie studia skończyłaś i co konkretnie chcesz robić po psychologii?

[bowszystkotoiluzjajest]

(koncze kierunek że tak powiem typowo humanistyczny, nie dajacy żadnych umiejetnosci, nie dajacy w sumie nic poza fajnym papierkiem.. życiowy błąd..)

aha, ja tez najchetniej bym wykresliła moje z cv, zdarzało mi sie, ze jak szukałam pracy tak chociazby dorywczo, to potencjalny pracodawca na rozmowie kwalifikacyjnej jak przegladał moje cv, to wybuchał śmiechem i z niedowierzaniem pytał "jak w ogole mozna to studiowac?" 3x mi sie zdarzyła taka sytuacja

Kulturoznawstwo czy polonistyka?

[.Lu.]

Jeśli chcesz mieć pracę, to odradzałabym studiowanie psychologii, nawet 5-letniej. Nie dlatego, że nie ma po niej pracy, ale dlatego, że studia magisterskie nie przygotowują do wykonywania zawodu. One kształcą akademicką umiejętność analizy treści w dziedzinie psychologii (cytuję za osobą odpowiedzialną za program dydaktyczny psychologii klinicznej na SWPS).

Specjalność, czy specjalizacja na studiach magisterskich oznacza tylko tyle, że w siatce dobrane są zajęcia z danej subdyscypliny. Czyli nie uczysz się psychologii organizacji i pracy, czy psychometrii, a psychologii klinicznej. Ale nie przygotowujesz się do wykonywania zawodu. Od przygotowania do wykonywania zawodu (otrzymania konkretnych narzędzi) są studia podyplomowe - bardzo różne, a szkoły terapeutyczne to nie do końca studia podyplomowe.

Jeśli chcesz mieć pracę, to odradzam Ci studiowania psychologii. Po tych 3,5 roku ślizgania się weekendowego po psychologii, jeśli masz olej w głowie, to będziesz widziała, że jeszcze długa droga przed tobą i nie będziesz szukała z miejsca pracy w tym zawodzie. Bo to jest praca ciężka i odpowiedzialna, i trzeba mieć do niej przygotowanie. Studia magisterskie do niej nie przygotowują. Mam nadzieję, że uświadamiają to coraz większym rzeszom absolwentów....

[pixies20]

Napisane przez .Lu.

Jeśli chcesz mieć pracę, to odradzałabym studiowanie psychologii, nawet 5-letniej. Nie dlatego, że nie ma po niej pracy, ale dlatego, że studia magisterskie nie przygotowują do wykonywania zawodu. One kształcą akademicką umiejętność analizy treści w dziedzinie psychologii (cytuję za osobą odpowiedzialną za program dydaktyczny psychologii klinicznej na SWPS).

Specjalność, czy specjalizacja na studiach magisterskich oznacza tylko tyle, że w siatce dobrane są zajęcia z danej subdyscypliny. Czyli nie uczysz się psychologii organizacji i pracy, czy psychometrii, a psychologii klinicznej. Ale nie przygotowujesz się do wykonywania zawodu. Od przygotowania do wykonywania zawodu (otrzymania konkretnych narzędzi) są studia podyplomowe - bardzo różne, a szkoły terapeutyczne to nie do końca studia podyplomowe.

Jeśli chcesz mieć pracę, to odradzam Ci studiowania psychologii. Po tych 3,5 roku ślizgania się weekendowego po psychologii, jeśli masz olej w głowie, to będziesz widziała, że jeszcze długa droga przed tobą i nie będziesz szukała z miejsca pracy w tym zawodzie. Bo to jest praca ciężka i odpowiedzialna, i trzeba mieć do niej przygotowanie. Studia magisterskie do niej nie przygotowują. Mam nadzieję, że uświadamiają to coraz większym rzeszom absolwentów....

ale też bez przesady. może ja to wszystko wypieram ( ), ale ok, kryzys, bezrobocie, dużo absolwentów, ale skłamałabym mówiąc, że nie znam osób, ktore w 2012/2013 się obroniły i nie mają pracy. no znam. więc są. praca też jest, ale nie dla wszystkich.

[.Lu.]

ale ja nie mówię, że pracy nie ma

[Hayley__]

Napisane przez pixies20

w 100% się zgadzam. ale jako terapeuta bez certyfikatu nie liczyłabym na rzesze klientów... no i z punktu widzenia studentki, przyszłego psychologa jest to nieetyczne.

autorko, a tak z ciekawości jakie studia skończyłaś i co konkretnie chcesz robić po psychologii?

majac magistra chciałabym juz pracować, żeby mieć pieniadze na specjalizacje, skoro tak jak ktos napisał, trzeba za nia płacić ..
a dokształcac sie ciagle wiadomo ze tak.
nie skonczyłam, jestem na ost roku
a po psychologii chciałabym gabinet + po zrobieniu specjalizacji w szpitalu

---------- Dopisano o 00:28 ---------- Poprzedni post napisano o 00:22 ----------

Napisane przez bowszystkotoiluzjajest

Kulturoznawstwo czy polonistyka?

jeszcze gorzej

[cholernarejestracja]

Napisane przez Hayley__

Od razu nie moge, bo a nóż znajde i troche głupio, bo mimo ze to ostatni rok, to mam zajecia od pon - pt i praktycznie od rana do wieczora na uczelni
w czerwcu sie bronie i wtedy zaczne szukać..

co do zarobków.. zalezy w jakim zawodzie, wsród moich znajomych sa osoby tyrające za własnie 1200, sa tez osoby zarabiajace po 10 tysiecy, to zalezy od zawodu plus znajomosci niestety..
w moim zawodzie zarobki sa koło 3 tysiecy, ale jest to tak waski zawód ze dostaje sie go głównie po znajomosciach, ktorych nie mam .
jak składałam papiery byłam pełna nadziei co do tych studiow, wydawaly mi sie byc zupełnie inne niz sa, rzeczywistosc to zweryfikowała.. chciałam zrezygnowac po 2 roku (zrobilam juz wtedy 1 staz i tylko utwierdzilam sie w przekonaniu ze nic mnie po nich nie czeka..) .

To samo mozna powiedziec o psychologii.

Moim zdaniem wymyslilas sobie kolejny cel ale nie znasz realiow, podoba Ci sie idea i pomysl, wydaje Ci sie, ze to idealne wyjscie, ale to moze byc kolejny slepy zaulek, bo nawet na te praktyki w szpitalu dostac sie bywa cholernie ciezko i to po znajomosci.

[kaludia91]

Napisane przez Hayley__

jeszcze gorzej

co do tematu się nie wypowiem bo się nie znam, dziewczyny już mądrze radzą, a zaciekawił mnie bardzo Twój kierunek mi się skojarzyło jeszcze zarządzanie, stosunki międzynarodowe i europeistyka ja się z tych trzech śmieję ale pewnie studiujesz jakiś kierunek o jakim nawet nie słyszałam... (żeby nie było, mój też średni i już czarno widzę moją przyszłość...)

[nuotatrice]

co do zarobków.. zalezy w jakim zawodzie, wsród moich znajomych sa osoby tyrające za własnie 1200, sa tez osoby zarabiajace po 10 tysiecy, to zalezy od zawodu plus znajomosci niestety..
w moim zawodzie zarobki sa koło 3 tysiecy, ale jest to tak waski zawód ze dostaje sie go głównie po znajomosciach, ktorych nie mam .

to jest tak, że kim by się nie było można zarabiać najniższą krajową, albo kilkanaście tysięcy.
można być fizjoterapeutą w szpitalu i tyrać za grosze, a można być fizjoterapeutą sportowców i zarabiać dużo kasy, albo wyjechać za granicę i mieć godną wypłatę.

ale to też właśnie zależy od tego ile się poświęci na studiach, na kursach itd.
myślę, że akurat po zaocznej fizjoterapii ciężko być dobrym specjalistą i raczej nie wybiera się tego kierunku jako drugi zaoczny, jeśli chce być się dobrym w tym co się robi.

[Suqub]

Napisane przez kaludia91

co do tematu się nie wypowiem bo się nie znam, dziewczyny już mądrze radzą, a zaciekawił mnie bardzo Twój kierunek mi się skojarzyło jeszcze zarządzanie, stosunki międzynarodowe i europeistyka ja się z tych trzech śmieję ale pewnie studiujesz jakiś kierunek o jakim nawet nie słyszałam... (żeby nie było, mój też średni i już czarno widzę moją przyszłość...)

Ja bym stawiała na pedagogike pracy socjalnej

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[CzarnyElf]

Autorko,jezeli czujesz ze psychologia to jest to to idz na te studia.Tylko tak jak dziewczyny radza ,upewnij sie ze te studia dadza Ci pozadane przez pracodawcow uprawnienia.Aby zdobyc uprawnienia i miec szanse na prace w zawodzie trzeba studiowac sporo lat i ciagle sie doksztalcac jezeli chodzi o psychologie.Tak jak Pixies zauwazyla praca jest po tym kierunku ale nie dla wszystkich
Powodzenia

Ps.A jezeli chcesz poczytac o realiach tego zawodu to zapraszam do drugiego linka w podpisie

[Jigoku]

Napisane przez Suvienka

Wprawdzie nie odpowiem konkretnie na Twoje pytanie, ale czytając Twój post zastanawiałam się, skąd jesteś taka pewna, że ten drugi kierunek rzeczywiście da Ci lepszą pracę? Mam wrażenie, że wiążesz z tym za duże nadzieje zwłaszcza, że pochłonie to sporo Twojego czasu i energii - czy to Ci się w ogóle będzie opłacać?
Zauważ, że nie jesteś zadowolona z kierunku studiów jaki wybrałaś (twierdzisz, że po nim "nie ma praktycznie szans na pracę w zawodzie"), a teraz chcesz iść na psychologię - która jest jednym z najbardziej zatłoczonych kierunków w Polsce. Rozumiem, że Cię to interesuje, ale może lepiej zainwestować najbliższe miesiące w naukę języków i zakładając, że staże, które miałaś w przeszłości coś znaczą (chociażby na papierku), może mimo wszystko masz szansę na satysfakcjonującą (choćby po czasie) pracę, bez wyrzucania kasy i czasu w kolejne kierunki studiów, które w efekcie nic Ci nie dadzą oprócz zabrania energii, którą mogłabyś wykorzystać na skupienie się na pracy i doskonalenie umiejętności praktycznych (np. języków).

Zgadzam się całkowicie.
Poza tym dużo osób, które idą na psychologię myśli o klinicznej, a studia mocno to weryfikują, okazuje się, że nie jest tak jak się spodziewali, więc uważałabym z wypowiedziami, że przynajmniej będziesz robiła coś, co Cię interesuje, bo po tych 3 latach może się okazać, że to zupełnie nie to. Dla mnie tez to tak wygląda, że nie znasz realów i nie za bardzo wiesz na co się piszesz.
Na czym polega Twoje zainteresowanie psychologią tak konkretnie?

[019cbfde5cc6e455fa19b011903180c9b735c7f6]

Napisane przez Hayley__

Od razu nie moge, bo a nóż znajde i troche głupio, bo mimo ze to ostatni rok, to mam zajecia od pon - pt i praktycznie od rana do wieczora na uczelni
w czerwcu sie bronie i wtedy zaczne szukać..

Z doświadczenia wiem, że każdy pracodawca najchętniej zatrudnia studentów- wiadome przyczyny. Na ostatnim semestrze powinnaś mieć trochę luzu. Albo pracować w weekendy gdzieś. Moi znajomi tak robili. I teraz mają pracę. A głupia edytka_13 robiła drugą specjalności i teraz nie ma normalnej pracy.

Napisane przez Hayley__

co do zarobków.. zalezy w jakim zawodzie, wsród moich znajomych sa osoby tyrające za własnie 1200, sa tez osoby zarabiajace po 10 tysiecy, to zalezy od zawodu plus znajomosci niestety..
w moim zawodzie zarobki sa koło 3 tysiecy, ale jest to tak waski zawód ze dostaje sie go głównie po znajomosciach, ktorych nie mam .
jak składałam papiery byłam pełna nadziei co do tych studiow, wydawaly mi sie byc zupełnie inne niz sa, rzeczywistosc to zweryfikowała.. chciałam zrezygnowac po 2 roku (zrobilam juz wtedy 1 staz i tylko utwierdzilam sie w przekonaniu ze nic mnie po nich nie czeka..) to rodzice powiedzieli mi ze jak zrezygnuje ze studiow to mam sie wyprowadzic szukałam pracy ktora dalaby mi taka mozliwosc (nie miałam do kogo) znalazłam jedynie dorywczo (jedyna co dalo sie pogodzic z planem) na "wysepce" odziezowej w markecie za 600-700 zl na miesiac, co nie starczyłoby mi nawet na wynajecie pokoju.. takze strasznie podcieli mi skrzydła niestety i o to mam do nich żal.

co to za kierunek?
Takie są i w moim regionie realia. Jak masz znajomości masz pracę.

Napisane przez Hayley__

Mysle ze po psychologii predzej znajde niz po tych co mam, a przynajmniej bede studiowala cos, co bardzo mnie interesuje.
wiem czego chce

Napisane przez Hayley__

aha, ja tez najchetniej bym wykresliła moje z cv, zdarzało mi sie, ze jak szukałam pracy tak chociazby dorywczo, to potencjalny pracodawca na rozmowie kwalifikacyjnej jak przegladał moje cv, to wybuchał śmiechem i z niedowierzaniem pytał "jak w ogole mozna to studiowac?" 3x mi sie zdarzyła taka sytuacja

co to za kierunek?
Mi się wydawało że mogę wszędzie pracować w moim mieście. W końcu mam wykształcenie wielokierunkowe, certyfikaty itd. . I co? i jedna wielka d. nawet kursy które teraz porobiłam żeby móc chociaż w sklepie pracować nic mi nie dały.

Napisane przez Hayley__

p.s. mam takie techniczne pytanie, jak można odpowiadać na post, cytując poszczególne zdania, tak jak Ty odpowiedziałaś na mój?

używam przycisku cytat (ten dymek) wklejając w niego poszczególne zdania

---------- Dopisano o 22:42 ---------- Poprzedni post napisano o 22:42 ----------

Napisane przez Hayley__

aha, oszustwo, bo mi sie wydawalo że to chodzi o specjalizacje, nie specjalność, zatem, mój błąd .

Oszustwo to jest Polska. I to co się dzieje na rynku pracy.

Napisane przez cholernarejestracja

To samo mozna powiedziec o psychologii.

Moim zdaniem wymyslilas sobie kolejny cel ale nie znasz realiow, podoba Ci sie idea i pomysl, wydaje Ci sie, ze to idealne wyjscie, ale to moze byc kolejny slepy zaulek, bo nawet na te praktyki w szpitalu dostac sie bywa cholernie ciezko i to po znajomosci.

też tak uważam.

[mpt]

Napisane przez Hayley__

Od razu nie moge, bo a nóż znajde i troche głupio, bo mimo ze to ostatni rok, to mam zajecia od pon - pt i praktycznie od rana do wieczora na uczelni
w czerwcu sie bronie i wtedy zaczne szukać.. [...]

I tu wychodzi cały Twój bląd rozumowania.
Poza tym - studia humanistyczne i zajęcia na V roku od rana do wieczora?
Nie interesują Cię, wstydzisz się ich i na nich siedzisz?

Nie znajdziesz w internecie absolwentów nowootwartego kierunku studiów. To już zupełnie na marginesie.

[bowszystkotoiluzjajest]

jeszcze gorzej

To może być coś gorszego od tego?

[pixies20]

Napisane przez Hayley__

majac magistra chciałabym juz pracować, żeby mieć pieniadze na specjalizacje, skoro tak jak ktos napisał, trzeba za nia płacić ..
a dokształcac sie ciagle wiadomo ze tak.
nie skonczyłam, jestem na ost roku
a po psychologii chciałabym gabinet + po zrobieniu specjalizacji w szpitalu

ale po psychologii to żadnego gabinetu raczej nie zrobisz. gabinet posiada psychoterapeuta, a to wcale nie jest takie dobre wyjście. moim zdaniem nie warto - szczególnie pracować samemu, ale to inna kwestia. rzecz w tym, że psycholog to nie jest z marszu psychoterapeuta. aby być psychoterapeutą trzeba zrobić SZKOŁĘ PSYCHOTERAPII również dodatkowo, osobno. psychologia niewiele daje podstaw do bycia psychoterapeutą poza ewentualnie znajomoscią nurtów, ale na pewno nie technik pracy w danym nurcie. to sa dodatkowe pieniądze. np. moja szkoła za 4 lata nauki kosztuje niecałe 30 tysięcy....

Napisane przez cholernarejestracja

To samo mozna powiedziec o psychologii.

Moim zdaniem wymyslilas sobie kolejny cel ale nie znasz realiow, podoba Ci sie idea i pomysl, wydaje Ci sie, ze to idealne wyjscie, ale to moze byc kolejny slepy zaulek, bo nawet na te praktyki w szpitalu dostac sie bywa cholernie ciezko i to po znajomosci.

mocno zgadzam się z Cholerką we wszystkim co napisała. realia po psychologii wcale nie są jakieś super.

[Tutli]

Zastanawia mnie, dlaczego osoby, które wybrały kierunek po którym nie można znaleźć pracy, zamiast zacząć pracować normalnie poza zawodem (bo w zawodzie się nie da), chcą zmarnować następne lata na kierunku, który TEŻ nie daje realnych perspektyw? Serio, nie można wejść na pracuj.pl i zobaczyć, jakie zawody są poszukiwane i jakich umiejętności chcą pracodawcy i przyjąć do wiadomości, że ani kierunki humanistyczne ani jakieś nowoczesne dziwolągi nie dają większych szans na znalezienie pracy? Na rynku np. ciągle brakuje analityków i informatyków, ale jakoś studenci się nie garną na tego typu studia, chociaż zarobki (przynajmniej w Warszawie) już na początku są rzędu średniej krajowej. Za to nic nie dające humanistyczne podyplomówki kwitną, bo ludzie wierzą, że skończone 2 czy 3 bezsensowne kierunki są lepsze niż 1, otóż nie, to tylko pogarsza sytuację. Jeśli już się popełniło błąd i zmarnowało 5 lat, to teraz należałoby się zastanowić nad przyszłością poważnie a nie "marzy mi się gabinet".
Gdyby okazało się, że moje studia nie mają przyszłości, to szczerze mówiąc zostałabym kosmetyczką/wizażystką. Gabinety w Warszawie otwierają się w zasadzie na każdym rogu a ja i tak nigdy nie jestem w stanie umówić się na manicure dzień wcześniej, więc widać, że rynek nadal jest nienasycony. Trzeba się rozglądać, patrzeć, jakich usług brakuje i zacząć normalną pracę a nie dumać nad następnym kierunkiem bez przyszłości.