Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć?

martabeata · 2012-05-12, 11:12

Witam.
Po krótce sie przedstawię. Nazywam sie Marta, mam 18 lat, choruje na anoreksję bulimiczną od ponad dwóch lat. Ponad miesiąc temu wyszlam ze szpitala. Przez pierwsze dwa tygodnie było wszystko ok, jadłam w miarę normalnie. 5-6 posiłków, kanapki, budynie, mięso, ryż, owoce, warzywa. W koncu znow zaczelam ograniczac i doszlo do 300kcal dziennie. Schudłam 6kg. Moje BMI jest cholernie niskie, wygladam okropnie, nie podobam sie sobie. I UWAGA UWAGA!;P Chcę PRZYTYC! I tu pojawia sie pytanie do was dziewczyny. Jak wy zaczynałyście jesc? Z dnia na dzień BACH - i normalne jedzenie? Z głodówki na ponad 1500kcal? Ja na poczatku mialam pomysl zwiększania kcal o 50 co trzeci dzien ale doszlam do wniosku ze zanim dobije do normalnej ilości kcal zdaze schudnąć kolejne 6kg wiec teraz mam taki system: jeden dzien 50kcal, drugi 40kcal, nastepny 50 i znow 40 itd itd. Czy to dobre rozwiazanie? Staram sie zeby nie byly to puste kcal tylko np kurczak, pieczywo pełnoziarniste, twaróg, owoce, warzywa gotowane, soki warzywne. Chce jesc normalnie ale boje reakcji organizmu (dziewczyny w szpitalu po takim skoku z głodówki na normalne, w tym smazone i niezadko tłuste rzeczy miały ogromne bole brzucha, zaparcia, zatwardzenia. Choc np ja przez to ze tak mało jadłam również mialam problem z wyróżnianiem i to bardzo poważny). Powiedzcie jak wy zaczynałyście jesc?

haziness · 2012-05-12, 12:31

jaka jest różnica między 40 a 50kcal?... aż tak dokładnie wszystko wyliczasz?

zwiększanie dziennie dostarczanej energii o 50kcal jest jakimś pomysłem, a tak naprawdę mogłabyś zwiększać ilość o 100kcal, naprawdę nic by się nie stało... zresztą - wydaje mi się, że aby uniknąć tych efektów ubocznych, o których piszesz, to nie musisz wyliczać kaloryczności, tylko po prostu ze dwa razy dziennie zjeść coś nawet gdy nie czujesz głodu (po pewnie już oduczyłaś organizm reagowania na brak jedzenia) - jakiś owoc, jogurt, serek , małą kanapkę.
te bóle brzucha czy zaparcia były spowodowane nie nagłym skokiem kaloryczności, a objętością zjedzonych pokarmów, które wypchały skurczony żołądek i jelita. dlatego koniecznie wybieraj produkty wysokokaloryczne (ale nadal zdrowe!), które dostarczą ci więcej energii przy mniejszej objętości - np. orzechy, tłuste ryby jak łosoś czy tuńczyk, awokado, bakalie... i kategorycznie nie wybieraj produktów typu light!

martabeata · 2012-05-12, 14:04

Tylko ze wlasnie u mnie jest odwrotny problem. Ja mialam zaparcia przez to ze jadłam za mało i zamiast przepchać to wszystko przez jelita ja tylko dokładalam... Skonczylo sie na lewatywach (najgorsze doświadczenie w zyciu)

I tu jak widac pojawia sie absurd, bo ja zdaje sobie sprawe z tego ze powtarzam ten błąd, wiem ze robię źle ale z drugiej strony tak bardzo sie boje ze przytyje nagle 15kg (wspomnienie z wakacji) że sie bronie i próbuje usprawiedliwić słowami typu: przeciez jem wiecej (czyli te 50kcal wiecej na dzien) i zwalam wszystko na organizm, oskarżając moje jelita o złą pracę... Paranoja

Bellamy · 2012-05-12, 14:13

Cytat:

Napisane przez martabeata

Witam.
Po krótce sie przedstawię. Nazywam sie Marta, mam 18 lat, choruje na anoreksję bulimiczną od ponad dwóch lat. Ponad miesiąc temu wyszlam ze szpitala. Przez pierwsze dwa tygodnie było wszystko ok, jadłam w miarę normalnie. 5-6 posiłków, kanapki, budynie, mięso, ryż, owoce, warzywa. W koncu znow zaczelam ograniczac i doszlo do 300kcal dziennie. Schudłam 6kg. Moje BMI jest cholernie niskie, wygladam okropnie, nie podobam sie sobie. I UWAGA UWAGA!;P Chcę PRZYTYC! I tu pojawia sie pytanie do was dziewczyny. Jak wy zaczynałyście jesc? Z dnia na dzień BACH - i normalne jedzenie? < tak Z głodówki na ponad 1500kcal? <dokładnie tak Ja na poczatku mialam pomysl zwiększania kcal o 50 co trzeci dzien ale doszlam do wniosku ze zanim dobije do normalnej ilości kcal zdaze schudnąć kolejne 6kg wiec teraz mam taki system: jeden dzien 50kcal, drugi 40kcal, nastepny 50 i znow 40 itd itd. Czy to dobre rozwiazanie? Staram sie zeby nie byly to puste kcal tylko np kurczak, pieczywo pełnoziarniste, twaróg, owoce, warzywa gotowane, soki warzywne. Chce jesc normalnie ale boje reakcji organizmu (dziewczyny w szpitalu po takim skoku z głodówki na normalne, w tym smazone i niezadko tłuste rzeczy miały ogromne bole brzucha, zaparcia, zatwardzenia. Choc np ja przez to ze tak mało jadłam również mialam problem z wyróżnianiem i to bardzo poważny).< i ja miałam, jak zaczęłam jeść normalnie wszystko sie unormowalo. Powiedzcie jak wy zaczynałyście jesc?

zajrzyj w wątek "Przykładowe jadłospisy" albo "Nasze codzienne jadłospisy" i szukaj jadłospisów oznaczonych literką P - Przytycie.
przeanalizuj co dziewczyny jedzą i porównaj, inspiruj się, wzoruj

oczywiście na tych dobrze ocenionych. wiedz też że nie przytyjesz nawet i 5 kg z dnia na dzień, dziewczyny przez bardzo długi czas walczą o odzyskanie wagi, aczkolwiek znam ten lęk, sama tak miałam

nie masz się czym przejmować, nie jest to tak straszne na jakie wygląda, ważne że chcesz wyzdrowieć chociaż umówmy się - samo przytycie dużo nie da - chodzisz na terapię?

martabeata · 2012-05-12, 14:24

Kurcze. Nie wiem teraz co zrobic. Nie chce juz schudnąć bo wygladam okropnie. Wstydze sie wyjsc do ludzi. Ale z drugiej strony nawiedza mnie wizja "otłuszczenia" sie (w wakacje jak przytylam ponad 10kg w 1,5 miesiaca nie moglam na siebie patrzec. Byl to okres kompulsow).

A powiedz mi, zaczęłaś tak jesc w domu czy trafiłas do szpitala?

Mam terapie. Wczoraj sie zaczęła. Niestety wczesniej mialam problemy ze znalezieniem terapeuty. Poszlam do jednej pani, następnie ona odwołala wizyte, a pozniej okazalo sie ze zmienia miejsce pracy.

Bellamy · 2012-05-12, 16:10

Cytat:

Napisane przez martabeata

Kurcze. Nie wiem teraz co zrobic. Nie chce juz schudnąć bo wygladam okropnie. Wstydze sie wyjsc do ludzi. Ale z drugiej strony nawiedza mnie wizja "otłuszczenia" sie (w wakacje jak przytylam ponad 10kg w 1,5 miesiaca nie moglam na siebie patrzec. Byl to okres kompulsow).

sama więc wiesz, jak kompulsy działają na organizm. natomiast trzymając się porządnego jadłospisu na zdrowe przytycie będziesz odzyskiwać wagę stopniowo, przy okazji odzyskując niedobory i normując przyswajanie składników/witamin

Cytat:

Napisane przez martabeata

A powiedz mi, zaczęłaś tak jesc w domu czy trafiłas do szpitala?

w domu

miałam szczęście trafiając na wizaż, który, czasem mam wrażenie że nauczył mnie więcej zdrowych jedzeniowych nawyków aniżeli dietetycy których odwiedzają moje koleżanki

martabeata · 2012-05-12, 17:19

A jak jest u Ciebie teraz? Wyszłas z tego bagna??
I powiedz jak dalas rade znieść taki przeskok z głodówki do normalnego jedzenia? Bo ja takiej zmiany z dnia na dzien bym sie bała. Bałabym sie ze mialabym chęć wymiotować

Bellamy · 2012-05-12, 17:33

Cytat:

Napisane przez martabeata

A jak jest u Ciebie teraz? Wyszłas z tego bagna??
I powiedz jak dalas rade znieść taki przeskok z głodówki do normalnego jedzenia? Bo ja takiej zmiany z dnia na dzien bym sie bała. Bałabym sie ze mialabym chęć wymiotować

owszem, wyszłam
jakoś dałam radę przeskoczyć, po prostu zaczęłam jeść 5 zdrowych posiłków dziennie i to w sumie tyle. nie bałam się tego a wręcz bardzo tego chciałam

chciałam po prostu zacząć normalnie funkcjonować, tak jak przed chorobą. a chęci wymiotowania nie miałam chyba tylko ze względu na emetofobię...

martabeata · 2012-05-12, 20:15

Jestem pod wrażeniem:-D I gratuluje i zazdroszczę;-) Kurde. U mnie jest troche gorzej bo anoreksja przeplata sie z bulimią. Choc JA TEZ CHCE ZEBY JUZ BYLO normalnie. Normalnie jesc, normalnie żyć.

Bellamy · 2012-05-12, 20:34

Cytat:

Napisane przez martabeata

Jestem pod wrażeniem:-D I gratuluje i zazdroszczę;-) Kurde. U mnie jest troche gorzej bo anoreksja przeplata sie z bulimią. Choc JA TEZ CHCE ZEBY JUZ BYLO normalnie. Normalnie jesc, normalnie żyć.

u mnie też to sie przeplatało, bo byłam uzależniona od przeczyszczaczy i to jest rownie uzależniające jak wymiotowanie

ale wyszłam z tego, w sumie nawet sama nie wiem jak, znalazłam pasje, mam lepszy nastrój i objawy ed same ustąpiły

taki sobie happyend. życze tego samego - i żeby terapia przyniosła skutki

martabeata · 2012-05-12, 20:44

Dziekuje i dziekuje tez za pomoc. Dalas mi do myślenia i chyba troche podniose poprzeczkę;P zwiekszam o 100kcal a nie 50, nie ma sie co rozdrabniać, mam dość.

asiatt · 2012-05-13, 09:26

Cytat:

Napisane przez Bellamy

u mnie też to sie przeplatało, bo byłam uzależniona od przeczyszczaczy i to jest rownie uzależniające jak wymiotowanie

ale wyszłam z tego, w sumie nawet sama nie wiem jak, znalazłam pasje, mam lepszy nastrój i objawy ed same ustąpiły

taki sobie happyend. życze tego samego - i żeby terapia przyniosła skutki

A jak udało ci się uwolnić od przeczyszczaczy z dnia na dzień czy stopniowo odstawiałaś?

chwast · 2012-05-13, 09:31

Witam, ja jeszcze dwa lata temu jadalam po 300 kcal dziennie. Czasem dochodziło do tego, że za zjedzenie wafla ryzowego bilam się po głowie i płakałam. Nieważne. Zaczęłam jeść normalnie bo poznałam mojego faceta i jego grupę znajomych. Wychodzilismy codziennie gdzieś, powoli zaczęłam jeść więcej, później rzeczy z cukrem itd. Gdyby nie oni to nie wiem czy wyladowalabym w grobie czy w psychiatryku. Super, ze chcesz wyzdrowiec, mam nadzieję, że się uda.
Chociaż ja do dziś potrafię kilka dni nic nie jeść.

Ja nie zwracalam później uwagi na to co jem i ile to miało kalorii, a przecież kiedyś to były jedyne myśli w mojej głowie. Przytylam w pół roku dziesięć kilo, ale wyglądam normalnie bo wtedy miałam 43/170

Sent from my SK17i using Tapatalk

martabeata · 2012-05-13, 09:51

Cytat:

Napisane przez chwast

Witam, ja jeszcze dwa lata temu jadalam po 300 kcal dziennie. Czasem dochodziło do tego, że za zjedzenie wafla ryzowego bilam się po głowie i płakałam. Nieważne. Zaczęłam jeść normalnie bo poznałam mojego faceta i jego grupę znajomych. Wychodzilismy codziennie gdzieś, powoli zaczęłam jeść więcej, później rzeczy z cukrem itd. Gdyby nie oni to nie wiem czy wyladowalabym w grobie czy w psychiatryku. Super, ze chcesz wyzdrowiec, mam nadzieję, że się uda.
Chociaż ja do dziś potrafię kilka dni nic nie jeść.

Ja nie zwracalam później uwagi na to co jem i ile to miało kalorii, a przecież kiedyś to były jedyne myśli w mojej głowie. Przytylam w pół roku dziesięć kilo, ale wyglądam normalnie bo wtedy miałam 43/170

Sent from my SK17i using Tapatalk

A jak zaczynałas jeść? Tez z dnia na dzien z tych 300kcal na jakas normalna ilość?

A teraz czym spowodowane sa głodówki? Stres?? Tego wlasnie boje sie najbardziej, ze ten syf zostanie ze mna (albo we mnie) juz do końca.

Bellamy · 2012-05-13, 09:55

Cytat:

Napisane przez asiatt

A jak udało ci się uwolnić od przeczyszczaczy z dnia na dzień czy stopniowo odstawiałaś?

stopniowo miałam odstawiać dawki sięgające dwóch opakowań na raz? proszę Cię. z dnia na dzień odebrali mi wszystkie przeczyszczacze, z dnia na dzień zaczęłam jeść normalnie i większość rzeczy się unormowała, ot co

to nie jest niemożliwe.

chwast · 2012-05-13, 10:35

Cytat:

Napisane przez martabeata

A jak zaczynałas jeść? Tez z dnia na dzien z tych 300kcal na jakas normalna ilość?

A teraz czym spowodowane sa głodówki? Stres?? Tego wlasnie boje sie najbardziej, ze ten syf zostanie ze mna (albo we mnie) juz do końca.

Zaczynałam jeść tak, że np w ciągu dnia zjadłam już te moje nieszczęsne 300kcal, wychodziłam gdzieś i jadłam coś małego... obojętnie co, jabłko pomidora cokolwiek. I tak powoli zaczęło to się zmieniać np w piwo, które również ma dużo kalorii, a do piwa kilka paluszków.... i tak to się toczyło. Co nie znaczy, że nie miałam później wyrzutów sumienia, katowałam się później w domu różnymi rzeczami, ale po pół roku takie objawy przeszły do minimum, po roku jadłam już zupełnie normalnie.

Głodówki są spowodowane właściwie nie wiem czym. Nie chciałabym być taka chuda jaka byłam wtedy, ale kiedy np zjem wielki obiad i mam brzuch jak kobieta w ciąży, to mam ochotę się porzygać i wtedy nie jem. Wtedy znów wracają mi myśli, że może kupię jakieś tabletki, może wypiję jakiś syropek. Ale później przypominam sobie, że zmarnuję sobie w taki sposób życie.
Z resztą nie pomaga mi chłopak, który w żartach mówi o moim grubym brzuchu czy coś, wiem, że nie jest gruby, ale czasem gdy patrzę w lustro i nie widzę żeber... Nie wiem, to chyba nigdy z człowieka nie wyjdzie, każda stresująca w życiu sytuacja zmusza nas do kolejnej walki, tak mi się wydaje

martabeata · 2012-05-13, 11:46

Bellamy jestes niemożliwa!!

Cytat:

Napisane przez chwast

Zaczynałam jeść tak, że np w ciągu dnia zjadłam już te moje nieszczęsne 300kcal, wychodziłam gdzieś i jadłam coś małego... obojętnie co, jabłko pomidora cokolwiek. I tak powoli zaczęło to się zmieniać np w piwo, które również ma dużo kalorii, a do piwa kilka paluszków.... i tak to się toczyło. Co nie znaczy, że nie miałam później wyrzutów sumienia, katowałam się później w domu różnymi rzeczami, ale po pół roku takie objawy przeszły do minimum, po roku jadłam już zupełnie normalnie.

Głodówki są spowodowane właściwie nie wiem czym. Nie chciałabym być taka chuda jaka byłam wtedy, ale kiedy np zjem wielki obiad i mam brzuch jak kobieta w ciąży, to mam ochotę się porzygać i wtedy nie jem. Wtedy znów wracają mi myśli, że może kupię jakieś tabletki, może wypiję jakiś syropek. Ale później przypominam sobie, że zmarnuję sobie w taki sposób życie.
Z resztą nie pomaga mi chłopak, który w żartach mówi o moim grubym brzuchu czy coś, wiem, że nie jest gruby, ale czasem gdy patrzę w lustro i nie widzę żeber... Nie wiem, to chyba nigdy z człowieka nie wyjdzie, każda stresująca w życiu sytuacja zmusza nas do kolejnej walki, tak mi się wydaje

Ty przynajmniej nie mialas manii "zdrowego odżywiania sie". Ja teraz jak zwiekszam ilość kcal to sa to tylko jakies super zdrowe produkty... Nawet z chleba zrezygnowalam i jem go tylko na kolację, bo boje sie zaparc.
A terapie obecnie masz?

chwast · 2012-05-13, 12:03

Cytat:

Napisane przez martabeata

Bellamy jestes niemożliwa!!

Ty przynajmniej nie mialas manii "zdrowego odżywiania sie". Ja teraz jak zwiekszam ilość kcal to sa to tylko jakies super zdrowe produkty... Nawet z chleba zrezygnowalam i jem go tylko na kolację, bo boje sie zaparc.
A terapie obecnie masz?

nie nigdy nie miałam terapii

martabeata · 2012-05-13, 17:40

Mysle ze powinnas miec. Nawet i teraz. Skoro mowisz ze zdaża Ci sie ze masz objawy to znaczy ze cos jest nie tak. Moze nie radzisz sobie z emocjami albo ze stresem, a tak na prawde podstawą leczenia jest terapia.

Dziunia0710 · 2012-05-14, 07:23

Cytat:

Napisane przez martabeata

Bellamy jestes niemożliwa!!

Ty przynajmniej nie mialas manii "zdrowego odżywiania sie". Ja teraz jak zwiekszam ilość kcal to sa to tylko jakies super zdrowe produkty... Nawet z chleba zrezygnowalam i jem go tylko na kolację, bo boje sie zaparc.
A terapie obecnie masz?

Ta cała mania zdrowego odżywiania jest chyba jeszcze bardziej męcząca niż odchudzanie, przynajmniej dla mnie. Jak się odchudzałam to przynajmniej nie planowałam co zjem na obiad za dwa dni i nie musiałam lecieć do sklepu jak nie było sera koziego tylko żółty. Chociaż o dziwo ostatnio zaczęłam jeść chleb, oczywiście najpierw muszę przeczytać jego skład czy nie jest zabarwiony karmelem albo jakimś innym dziadostwem... A prawda jest taka, że na tych zdrowych produktach ciężkoo jest przytyć. Ja przy tym ile jadłam teraz jem dość dużo a waga ani drgnie i wszystko dlatego że są to produkty które nawet w większych ilościach szybko się trawią. Więc niestety podejrzewam, że jeśli będziesz dokładać po 100 kcal dziennie przeliczając to na powiedzmy serek wiejski plasterek szynki czy kromkę ciemnego pieczywa to też szybko nie przytyjesz...

martabeata · 2012-05-14, 13:56

Cytat:

Napisane przez Dziunia0710

Ta cała mania zdrowego odżywiania jest chyba jeszcze bardziej męcząca niż odchudzanie, przynajmniej dla mnie. Jak się odchudzałam to przynajmniej nie planowałam co zjem na obiad za dwa dni i nie musiałam lecieć do sklepu jak nie było sera koziego tylko żółty. Chociaż o dziwo ostatnio zaczęłam jeść chleb, oczywiście najpierw muszę przeczytać jego skład czy nie jest zabarwiony karmelem albo jakimś innym dziadostwem... A prawda jest taka, że na tych zdrowych produktach ciężkoo jest przytyć. Ja przy tym ile jadłam teraz jem dość dużo a waga ani drgnie i wszystko dlatego że są to produkty które nawet w większych ilościach szybko się trawią. Więc niestety podejrzewam, że jeśli będziesz dokładać po 100 kcal dziennie przeliczając to na powiedzmy serek wiejski plasterek szynki czy kromkę ciemnego pieczywa to też szybko nie przytyjesz...

Oj tak, latanie po sklepach to jest to... Kompletna masakra.
A co do tycia, to u mnie nie bedzie tak trudno bo wagę mam na prawde niska (BMI ponizej 16) i jak sie ważyłam wczoraj to waga stała, dzis juz jest wiecej o 100g (waze sie codziennie)
A np chleb jem tylko raz dziennie, na kolację, choc od jutra zaczynam jesc kanapki tez na sniadanie.

Dziunia0710 · 2012-05-14, 14:33

Cytat:

Napisane przez martabeata

Oj tak, latanie po sklepach to jest to... Kompletna masakra.
A co do tycia, to u mnie nie bedzie tak trudno bo wagę mam na prawde niska (BMI ponizej 16) i jak sie ważyłam wczoraj to waga stała, dzis juz jest wiecej o 100g (waze sie codziennie)
A np chleb jem tylko raz dziennie, na kolację, choc od jutra zaczynam jesc kanapki tez na sniadanie.

ja mam poniżej 15... ale to nie ważne. To 100 g może być dlatego że nie zdążyłaś wszystkiego strawić albo się nie załatwiłaś, oczywiście oby w Twoim przypadku było to przybieranie na wadze

to ważenie się codziennie nie zawsze jest takie dokładne i do tego doprowadza do kolejnej obsesji ;/

Naka_Mika · 2012-05-14, 14:37

No proszę...widzę, że jest nas więcej..Mam bardzo podobny problem... Też anoreksja bulimiczna, stanowczo za niskie bmi i szukanie sposoby by jakoś zacząć i ruszyć z miejsca. U mnie największym problem jest ilość posiłków...Kalorii nie liczę wcale(co nie znaczy, że jest mi obojętne co zjem;p), na wagę staję bardzo rzadko. Nie wyobrażam sobie zacząć jeść z dnia na dzień 5 posiłków, to jest wręcz abstrakcyjne...Zamierzam zacząć najpierw od 3 małych posiłków, potem je zwiększać i urozmaicać, aż dojdę do 5 i też coraz bogatszych..Mam nadzieję, że dam rade.. Sporym problem są wspomniane przeczyszczacze..szkoda słów :/

Duży respekt dla tych, którym się udało, Bellamy jesteś od teraz moim mistrzem i inspiracją

martabeata · 2012-05-14, 14:50

Cytat:

Napisane przez Dziunia0710

ja mam poniżej 15... ale to nie ważne. To 100 g może być dlatego że nie zdążyłaś wszystkiego strawić albo się nie załatwiłaś, oczywiście oby w Twoim przypadku było to przybieranie na wadze

to ważenie się codziennie nie zawsze jest takie dokładne i do tego doprowadza do kolejnej obsesji ;/

Wiem wlasnie ze z tym ważeniem to nie jest dobry pomysl, zwlaszcza dlatego ze mam ogromne problemy z załatwianiem sie (raz na dobre 2tygodnie ze wspomagaczami) no i woda w organizmie tez sie zatrzymuje itd. Ale strasznie chce wiedziec czy te moje codzienne 100kcal cos daje ;P

Mam taka straszna ochotę olac to wszystko (to cale planowanie posiłków, wymyslanie co ma 100kcal zeby dodać to do diety) i juz od jutra jesc bez tego wszystkiego, bez planu, tylko to na co mam ochotę... A powstrzymuje mnie jedno. Wcale nie to ze przytyje, bo przytyc chce ale to ze wszystko "pójdzie" mi w brzuch. Mam na jego punkcie obsesje! Nigdy tak na prawde nie chodzilo mi o wagę. Zaczelam sie odchudzać bo chcialam miec IDEALNIE PŁASKI BRZUCHOL...

jagoda1616 · 2012-05-14, 15:19

mogę do Was dołączyć? choruje 2 lata jestem po klinice ale nic mi nie pomogła;(

martabeata · 2012-05-14, 15:28

Oczywiście, ze możesz

Cytat:

Napisane przez jagoda1616

mogę do Was dołączyć? choruje 2 lata jestem po klinice ale nic mi nie pomogła;(

Klinika to dopiero poczatek. Ja strasznie żałuję ze nie zaczelam terapii od razu po wyjsciu. Moze gdybym ją miala nie cofnelabym sie praktycznie do samego poczatku, bo choc po wyjsciu ze szpitala jadłam normalne jedzenie, nie light itd. to jednak wszystko strasznie planowalam, tez tak macie? Z reszta teraz tez tak planuję... To straszne

jagoda1616 · 2012-05-14, 15:55

ja ostatnio jadła bardzo mało ale od roboty próbuję sama walczyć;(

martabeata · 2012-05-14, 16:07

I jak te Twoje próby wyglądają?

**ilcia089** · 2012-05-14, 18:13

mam tak jak martabeta... chce przytyć, ale się boję że wszystko mi pojdzie w brzuch.. i tak mam go wystający (chyba z natury) mam wystajace "jelita" ze tak powiem...

martabeata · 2012-05-14, 19:03

Cytat:

Napisane przez ilcia089

mam tak jak martabeta... chce przytyć, ale się boję że wszystko mi pojdzie w brzuch.. i tak mam go wystający (chyba z natury) mam wystajace "jelita" ze tak powiem...

No ja obecnie mam płaski, ale za jaką cenę? BMI ponizej 15!(tam wyżej jest błąd. Obliczyłam na nowo)
A jak jesz? (a raczej ile;P)
Ja zwiekszam te kcal ale i tak jestem glodna, a brzuchol mam dzis na wieczór jakby wypchany...

2012-05-12, 11:12	#1
martabeata Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-11 Wiadomości: 281	Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? Witam. Po krótce sie przedstawię. Nazywam sie Marta, mam 18 lat, choruje na anoreksję bulimiczną od ponad dwóch lat. Ponad miesiąc temu wyszlam ze szpitala. Przez pierwsze dwa tygodnie było wszystko ok, jadłam w miarę normalnie. 5-6 posiłków, kanapki, budynie, mięso, ryż, owoce, warzywa. W koncu znow zaczelam ograniczac i doszlo do 300kcal dziennie. Schudłam 6kg. Moje BMI jest cholernie niskie, wygladam okropnie, nie podobam sie sobie. I UWAGA UWAGA!;P Chcę PRZYTYC! I tu pojawia sie pytanie do was dziewczyny. Jak wy zaczynałyście jesc? Z dnia na dzień BACH - i normalne jedzenie? Z głodówki na ponad 1500kcal? Ja na poczatku mialam pomysl zwiększania kcal o 50 co trzeci dzien ale doszlam do wniosku ze zanim dobije do normalnej ilości kcal zdaze schudnąć kolejne 6kg wiec teraz mam taki system: jeden dzien 50kcal, drugi 40kcal, nastepny 50 i znow 40 itd itd. Czy to dobre rozwiazanie? Staram sie zeby nie byly to puste kcal tylko np kurczak, pieczywo pełnoziarniste, twaróg, owoce, warzywa gotowane, soki warzywne. Chce jesc normalnie ale boje reakcji organizmu (dziewczyny w szpitalu po takim skoku z głodówki na normalne, w tym smazone i niezadko tłuste rzeczy miały ogromne bole brzucha, zaparcia, zatwardzenia. Choc np ja przez to ze tak mało jadłam również mialam problem z wyróżnianiem i to bardzo poważny). Powiedzcie jak wy zaczynałyście jesc?

2012-05-12, 12:31	#2
haziness Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-09 Lokalizacja: Warszawa Wiadomości: 41	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? jaka jest różnica między 40 a 50kcal?... aż tak dokładnie wszystko wyliczasz? zwiększanie dziennie dostarczanej energii o 50kcal jest jakimś pomysłem, a tak naprawdę mogłabyś zwiększać ilość o 100kcal, naprawdę nic by się nie stało... zresztą - wydaje mi się, że aby uniknąć tych efektów ubocznych, o których piszesz, to nie musisz wyliczać kaloryczności, tylko po prostu ze dwa razy dziennie zjeść coś nawet gdy nie czujesz głodu (po pewnie już oduczyłaś organizm reagowania na brak jedzenia) - jakiś owoc, jogurt, serek , małą kanapkę. te bóle brzucha czy zaparcia były spowodowane nie nagłym skokiem kaloryczności, a objętością zjedzonych pokarmów, które wypchały skurczony żołądek i jelita. dlatego koniecznie wybieraj produkty wysokokaloryczne (ale nadal zdrowe!), które dostarczą ci więcej energii przy mniejszej objętości - np. orzechy, tłuste ryby jak łosoś czy tuńczyk, awokado, bakalie... i kategorycznie nie wybieraj produktów typu light!

2012-05-12, 14:04	#3
martabeata Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-11 Wiadomości: 281	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? Tylko ze wlasnie u mnie jest odwrotny problem. Ja mialam zaparcia przez to ze jadłam za mało i zamiast przepchać to wszystko przez jelita ja tylko dokładalam... Skonczylo sie na lewatywach (najgorsze doświadczenie w zyciu) I tu jak widac pojawia sie absurd, bo ja zdaje sobie sprawe z tego ze powtarzam ten błąd, wiem ze robię źle ale z drugiej strony tak bardzo sie boje ze przytyje nagle 15kg (wspomnienie z wakacji) że sie bronie i próbuje usprawiedliwić słowami typu: przeciez jem wiecej (czyli te 50kcal wiecej na dzien) i zwalam wszystko na organizm, oskarżając moje jelita o złą pracę... Paranoja

2012-05-12, 14:24	#5
martabeata Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-11 Wiadomości: 281	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? Kurcze. Nie wiem teraz co zrobic. Nie chce juz schudnąć bo wygladam okropnie. Wstydze sie wyjsc do ludzi. Ale z drugiej strony nawiedza mnie wizja "otłuszczenia" sie (w wakacje jak przytylam ponad 10kg w 1,5 miesiaca nie moglam na siebie patrzec. Byl to okres kompulsow). A powiedz mi, zaczęłaś tak jesc w domu czy trafiłas do szpitala? Mam terapie. Wczoraj sie zaczęła. Niestety wczesniej mialam problemy ze znalezieniem terapeuty. Poszlam do jednej pani, następnie ona odwołala wizyte, a pozniej okazalo sie ze zmienia miejsce pracy.

2012-05-12, 17:19	#7
martabeata Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-11 Wiadomości: 281	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? A jak jest u Ciebie teraz? Wyszłas z tego bagna?? I powiedz jak dalas rade znieść taki przeskok z głodówki do normalnego jedzenia? Bo ja takiej zmiany z dnia na dzien bym sie bała. Bałabym sie ze mialabym chęć wymiotować

2012-05-12, 20:15	#9
martabeata Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-11 Wiadomości: 281	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? Jestem pod wrażeniem:-D I gratuluje i zazdroszczę;-) Kurde. U mnie jest troche gorzej bo anoreksja przeplata sie z bulimią. Choc JA TEZ CHCE ZEBY JUZ BYLO normalnie. Normalnie jesc, normalnie żyć.

2012-05-12, 20:44	#11
martabeata Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-11 Wiadomości: 281	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? Dziekuje i dziekuje tez za pomoc. Dalas mi do myślenia i chyba troche podniose poprzeczkę;P zwiekszam o 100kcal a nie 50, nie ma sie co rozdrabniać, mam dość.

2012-05-13, 09:31	#13
chwast Zakorzenienie Zarejestrowany: 2010-11 Wiadomości: 24 367	Witam, ja jeszcze dwa lata temu jadalam po 300 kcal dziennie. Czasem dochodziło do tego, że za zjedzenie wafla ryzowego bilam się po głowie i płakałam. Nieważne. Zaczęłam jeść normalnie bo poznałam mojego faceta i jego grupę znajomych. Wychodzilismy codziennie gdzieś, powoli zaczęłam jeść więcej, później rzeczy z cukrem itd. Gdyby nie oni to nie wiem czy wyladowalabym w grobie czy w psychiatryku. Super, ze chcesz wyzdrowiec, mam nadzieję, że się uda. Chociaż ja do dziś potrafię kilka dni nic nie jeść. Ja nie zwracalam później uwagi na to co jem i ile to miało kalorii, a przecież kiedyś to były jedyne myśli w mojej głowie. Przytylam w pół roku dziesięć kilo, ale wyglądam normalnie bo wtedy miałam 43/170 Sent from my SK17i using Tapatalk

2012-05-13, 17:40	#19
martabeata Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-11 Wiadomości: 281	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? Mysle ze powinnas miec. Nawet i teraz. Skoro mowisz ze zdaża Ci sie ze masz objawy to znaczy ze cos jest nie tak. Moze nie radzisz sobie z emocjami albo ze stresem, a tak na prawde podstawą leczenia jest terapia.

2012-05-14, 14:37	#23
Naka_Mika Rozeznanie Zarejestrowany: 2012-03 Wiadomości: 814	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? No proszę...widzę, że jest nas więcej..Mam bardzo podobny problem... Też anoreksja bulimiczna, stanowczo za niskie bmi i szukanie sposoby by jakoś zacząć i ruszyć z miejsca. U mnie największym problem jest ilość posiłków...Kalorii nie liczę wcale(co nie znaczy, że jest mi obojętne co zjem;p), na wagę staję bardzo rzadko. Nie wyobrażam sobie zacząć jeść z dnia na dzień 5 posiłków, to jest wręcz abstrakcyjne...Zamierzam zacząć najpierw od 3 małych posiłków, potem je zwiększać i urozmaicać, aż dojdę do 5 i też coraz bogatszych..Mam nadzieję, że dam rade.. Sporym problem są wspomniane przeczyszczacze..szkoda słów :/ Duży respekt dla tych, którym się udało, Bellamy jesteś od teraz moim mistrzem i inspiracją __________________ "Przyjdź, śmierci, lecz tak skrycie, żebym nie czuł twego nadejścia, ponieważ przyjemność umierania mogłaby mnie przywrócić jeszcze do życia." -Salvador Dali "Spieszmy się sądzić ludzi tak szybko odchodzą Srebrem słów ich darzmy lub zamilczmy złotem" -Martin Lechowicz

2012-05-14, 15:19	#25
jagoda1616 Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-01 Lokalizacja: Zimna Woda Wiadomości: 134	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? mogę do Was dołączyć? choruje 2 lata jestem po klinice ale nic mi nie pomogła;(

2012-05-14, 15:55	#27
jagoda1616 Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-01 Lokalizacja: Zimna Woda Wiadomości: 134	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? ja ostatnio jadła bardzo mało ale od roboty próbuję sama walczyć;(

2012-05-14, 16:07	#28
martabeata Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-11 Wiadomości: 281	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? I jak te Twoje próby wyglądają?

2012-05-14, 18:13	#29
ilcia089 BAN stały Zarejestrowany: 2011-06 Wiadomości: 202	Dot.: Najgorsze są początki. Wiec jak zacząć? mam tak jak martabeta... chce przytyć, ale się boję że wszystko mi pojdzie w brzuch.. i tak mam go wystający (chyba z natury) mam wystajace "jelita" ze tak powiem...

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)