czy osoba z zaburzeniami odżywiania może być dobrą matką?

[madleine89]

tak się zastanawiam. czy osoba z zaburzeniami odżywiania może być dobrą matką?

[Ilta]

A co rozumiesz pod pojęciem "dobra matka" ?

[anjuta]

a co rozumiesz pod pojęciem "zaburzenia odżywiania"?

[VI4]

Podejrzewam, że chodzi o anoreksję, bulimię, ortoreksję etc. Nie jestem i nie zamierzam być matką, ale mając takie problemy, próbowałam bym z nimi walczyć przed zdecydowaniem się na dziecko - dla małego dziecka to bez różnicy, ale im większe - tym bardziej obserwuje rodziców. Poza tym - problemu rodziców odbijają się na dzieciach, czy się tego chce, czy nie (sama mam rodziców i teściów z problemami).

Ale - każdy ma większe czy mniejsze problemy czy słabości, więc gdyby każdy tak myślał, o by ludzie w ogóle nie mieli dzieci...

[anjuta]

Napisane przez VI4

Podejrzewam, że chodzi o anoreksję, bulimię, ortoreksję etc. Nie jestem i nie zamierzam być matką, ale mając takie problemy, próbowałam bym z nimi walczyć przed zdecydowaniem się na dziecko - dla małego dziecka to bez różnicy, ale im większe - tym bardziej obserwuje rodziców. Poza tym - problemu rodziców odbijają się na dzieciach, czy się tego chce, czy nie (sama mam rodziców i teściów z problemami).

Ale - każdy ma większe czy mniejsze problemy czy słabości, więc gdyby każdy tak myślał, o by ludzie w ogóle nie mieli dzieci...

tak, masz rację, dzieci są doskonałymi obserwatorami i doskonałymi naśladowcami
a przy mocno rozwiniętej anoreksji może być problem z zajściem w ciążę.

[mickey_mouse]

A można zajść w ciążę nie miesiączkując?

[anjuta]

tak, ale przy anoreksji brak miesiączki jest wynikiem osłabienia organizmu i tym, że organizm przestawia się na przezycie, a nie na rozmnażanie.

[Ilta]

Ciekawi mnie techniczna strona stwierdzenia: "można zajść w ciąże nie miesiączkując" Chyba że chodzi Ci o stan, gdzie miesiączka ustała, ale właśnie ma zamiar wracać. Ty o tym nie wiesz i współżyjesz bez zabezpieczenia, a tymczasem jajeczko wesoło wędruje ku plemnikom
Bo inaczej się nie da.

Autorka postu jeszcze się nie wypowiedziała, a szkoda.

Generalnie każdy ma inne pojęcie terminu "dobra matka" i to jest kluczowe. Jeśli zaś chodzi o suche fakty, to każda choroba rodzica, czy to alkoholizm, czy zaburzenia odżywiania czy nawet inne choroby, jak cukrzyca czy nadciśnienie, rzutują na dzieci w jakiś sposób. Mówiąc jakiś nie dziele tego na "zły" i "dobry", po prostu jakiś. Zależy to od wielu rzeczy, np. czy rodzic podjął leczenie i nie pozwala, aby choroba stanęła mu na przeszkodzie wychowania dziecka, czy też przesłoniła mu cały świat.
I co jeszcze to cytując książkę pani Józefik (specjalistka od zaburzeń odżywiania - polecam !) - zaburzenia odżywiania u dzieci częściej pojawiają się u osób, u których w rodzinie był ktoś z zaburzeniami odżywiania. Z wielu przyczyn. Np. tego, że ktoś nie podejmuje terapii i leczenia przez co przekazuje swoje nawyki żywieniowe i spojrzenie na świat dziecku. Nic więc dziwnego, że dziecko zaczyna chorować także.
Lub też zbiór pewnych cech osobowości jak nadambicja i wrażliwość mogą zwiększyć ryzyko pojawienia się takiej choroby, zwłaszcza jeśli w rodzinie już występowały...i tak dalej.

To tak w ramach ciekawostek.

Widziałam kiedyś program, gdzie były dwie matki osób z zaburzeniami odżywiania. Jedna starała się za wszelką cenę wyglądać młodziej, szczuplej i lepiej niż córka. Druga miała anoreksję i nią karała się właśnie za bycie "złą matką". Inna zaś usłyszała od lekarza, że jeśli nie wyzdrowieje nie doczeka dnia, kiedy jej dzieci dorosną i dla nich zaczęła się leczyć. Z korzyścią dla całej rodziny. I bardzo mi się dziewczyna podobała - twarda, zmotywowana, rzetelna w leczeniu
Jeśli znajdę te odcinki to podrzucę link, bo był kiedyś ten program na VODzie, ale już go nie ma.

Edit :

http://vod.onet.pl/kobiece-tajemnice...2,odcinek.html -> o tu jest ta mama nr.1 i mama nr.2 o której pisałam.

[Ibbie]

Uważam, ze kobieta z ED moze być dobrą matką. Ale...
Zawsze jest jakieś ale.... Otóż... Takie osoby nie chcą za nic w świecie, zeby któregoś z ich bliskich spotkało coś podobnego. Wiem to sama po sobie, nikomu nie życzę, żeby wpadł w ED - 2 lata mojego życia minął w listopadzie kiedy w tym siedzę, a jedyne co pamiętam to ciemność i strach.
Więc taka kobieta chcąc "uchronić" swoje dziecko przed podobnymi problemami mogłaby za bardzo.... mogłaby być nadopiekuńcza, zbyt rozpieszczać itd, co rownież skończyłoby się dla dziecka źle.

W wypadku kiedy matka mając już to dziecko ciągle choruje na ED.... cóż dzieci właśnie bacznie obserwują rodziców, a takie poważne zaburzenia rodzica miałyby poważny pośredni wpływ na psychikę dziecka. Nie można jednak powiedzieć, ze matka mająca wciąż ED byłaby złą matką. Przecież mogłaby kochać swoje dziecko i troszczyć się o nie. Jednak uraz psychiczny w dziecku pozostaje.

I tak jak napisała któraś z Was - dziecko które miało rodzica z ED jest bardziej podatne na tę chorobę.

[macerata]

mowa jest tu o zaburzeniach psychicznych, problemach które prowadzą do izolacji przed światem czy nawet bliskimi i skupieniu na sobie(codzienne zmaganie się z tego typu problemami to ciągłe skupienie na sobie)

jak w tym przypadku być dobrą matką?

jak już ktoś napisał-zależy co dla kogoś znaczy bycie "dobrą matką"

podobno by naprawdę móc kochać innych, trzeba umieć kochać samych siebie
a tego tutaj raczej brak

[Ilta]

Z powiązanych z macierzyństwem i ED faktów z sieci znalazłam dla zainteresowanych coś takiego :

Ciąża

Niekiedy zaburzenia odżywiania mają początek w okresie ciąży, choć częstsze są przypadki zachodzenia w ciąże przez pacjentki z już aktywnymi objawami takich zaburzeń.
Niewłaściwa dieta, niedożywienie lub objadanie się oraz przeczyszczanie różnymi sposobami, także z użyciem niektórych teratogennych leków mogą prowadzić do różnego rodzaju powikłań w przebiegu ciąży oraz rozwoju płodu. Opieka nad ciężarną pacjentką, u której zdiagnozowana zaburzenia odżywiania wymaga ścisłej kontroli jej zachowań oraz stałej współpracy z psychiatrą oraz ginekologiem.


U ciężarnych bulimiczek lub anorektyczek częściej niżu zdrowych kobiet występują wymioty, a urodzone przez nie dzieci mają zwykle niższą wagą urodzeniową, mniejszy obwód główki (czasem występuje u nich mikrocefalia).


U spodziewających się dziecka kobiet z zaburzeniami odżywiania występuje ponadto wyższe ryzyko konieczności cesarskiego cięcia oraz wystąpienia depresji poporodowej. Prawdopodobieństwo powikłań ciąży i porodu jest tym wyższe, im bardzie objawy choroby utrzymują się podczas czasu trwania ciąży.


U niektórych pacjentek ciąża jest czynnikiem wyraźnie łagodzącym objawy zaburzeń odżywiania, a taka poprawa może utrzymywać się także po porodzie.


Matki z zaburzeniami odżywiania mają zazwyczaj większe trudności z prawidłowym karmieniem dzieci, dlatego wymagają większej kontroli w okresie poporodowym.


U kobiet ze stwierdzoną bulimią często występuje też zespół policystycznych jajników, który utrzymuje się w czasie choroby i ustępuje zwykle wraz z wyleczeniem pierwszej choroby.


Żródło: http://www.narkotyki.pl/zaburzenia-o...niapsychiczne/

Plus, dla znających j.angielski :

http://www.eating-disorder.org/mothers.html
http://www.empoweredparents.com/1par...parents_01.htm

z czego generalnie wynikają proste fakty, że dzieci naśladują rodziców i ich rytuały. Można więc łatwo dojść do tego co się dzieje, jeśli mama ma zaburzenia odżywiania i ich nie leczy.

[anekania]

Ja wątpię, że będę dobra matką z moimi kompulsami i wcale nie planuję nią być, boję się że moje huśtawki mogłyby zrujnować dziecku życie.