poszłam na medycynę a jestem na to za tępa

[friable]

Cały dzień płaczę... poszłam na lekarski z 3 letnim opóźnieniem (ale tylko raz poprawiałam wynik matury żeby nie było ) i moje marzenie zmieniło się w koszmar, okazuje się że ja sobie po prostu nie radzę. Mieliśmy tydzień zajęć i widzę jak bardzo odstaję od innych. Mam wrażenie że jestem najgłupsza w grupie a może nawet na roku... Nie umiem się uczyć tak szybko jak inni, inteligencja też jest na dużo niższym poziomie Dzisiaj to narobiłam sobie takiego wstydu że nawet prowadzący mnie wyśmiali, aż mnie skręca w żołądku jak sobie o tym przypomnę... Już jest za późno na zmianę kierunku, nie chcę mieć 4tego roku do tyłu co byście zrobiły na moim miejscu?

[Mileva_]

Nie zrażałabym się od razu. Może po prostu masz gorszy okres.

Tak czy owak, teraz dać za wygraną z powodu jednej początkowej wtopy to głupota.

[7ae4e73d4b096fedcc3cca3dacf09e293fa96405_68a3b071c8cd0]

Podstawowe pytanie, czy naprawdę chcesz studiować ten kierunek i być potem lekarzem. Jeśli odpowiedź to "TAK, CHCĘ" to trzeba spiąć poślady, uczyć się ze świadomością, że to, czego nauczysz się przez pierwsze 3 lata nie bardzo ci się przyda, a nie po tygodniu wpadać w doła, bo coś tam na anatomii czy innej biofizyce poszło nie tak i ktoś spojrzał krzywo. Te 3 pierwsze lata to tak naprawdę czas żeby nauczyć się jak się uczyć. Dopiero kolejne 3 lata to wiedza i umiejętności, która przydadzą się w praktyce.

[friable]

[1=7ae4e73d4b096fedcc3cca3 dacf09e293fa96405_68a3b07 1c8cd0;65894836]Podstawowe pytanie, czy naprawdę chcesz studiować ten kierunek i być potem lekarzem. Jeśli odpowiedź to "TAK, CHCĘ" to trzeba spiąć poślady, uczyć się ze świadomością, że to, czego nauczysz się przez pierwsze 3 lata nie bardzo ci się przyda, a nie po tygodniu wpadać w doła, bo coś tam na anatomii czy innej biofizyce poszło nie tak i ktoś spojrzał krzywo. Te 3 pierwsze lata to tak naprawdę czas żeby nauczyć się jak się uczyć. Dopiero kolejne 3 lata to wiedza i umiejętności, która przydadzą się w praktyce.[/QUOTE]

Naprawdę nie chodzi mi o to że ktoś spojrzał krzywo tylko o to że znacznie odstaję od grupy. Profesor coś tłumaczy i jestem jedyną osobą która nie rozumie. Mam wrażenie że jestem po prostu zbyt mało inteligentna

[trzyrazypiec]

Ale skąd wiesz, że od CAŁEJ grupy odstajesz i tylko Ty czegoś nie wiesz? Już wszyscy zdążyli się zaprezentować? Nie sądzę. Czytasz ludziom w myślach i wiesz, że wszyscy prócz Ciebie wszystko jarzą?

[7ae4e73d4b096fedcc3cca3dacf09e293fa96405_68a3b071c8cd0]

Napisane przez friable

Naprawdę nie chodzi mi o to że ktoś spojrzał krzywo tylko o to że znacznie odstaję od grupy. Profesor coś tłumaczy i jestem jedyną osobą która nie rozumie. Mam wrażenie że jestem po prostu zbyt mało inteligentna

Skąd wiesz, że jesteś jedyną, która nie rozumie?
U mnie każdy robił mądrą minę, a tak naprawdę prawie każdy miał w głowie "boszszsz, co ja tu robię...?"
A najgłupsze pytania zadawały zawsze dwie laski, które przez kolejne lata miały stypendium.

[friable]

Napisane przez trzyrazypiec

Ale skąd wiesz, że od CAŁEJ grupy odstajesz i tylko Ty czegoś nie wiesz? Już wszyscy zdążyli się zaprezentować? Nie sądzę. Czytasz ludziom w myślach i wiesz, że wszyscy prócz Ciebie wszystko jarzą?

Nie trzeba czytać w myślach, już nas kilka razy odpytali Byłam jedyną osobą która nie umiała poprawnie odpowiedzieć na pytania


[1=7ae4e73d4b096fedcc3cca3 dacf09e293fa96405_68a3b07 1c8cd0;65895206]Skąd wiesz, że jesteś jedyną, która nie rozumie?
U mnie każdy robił mądrą minę, a tak naprawdę prawie każdy miał w głowie "boszszsz, co ja tu robię...?"
A najgłupsze pytania zadawały zawsze dwie laski, które przez kolejne lata miały stypendium.[/QUOTE]

Niestety były już zajęcia gdzie podchodziliśmy do tablicy i rozwiazywaliśmy proste zadanie, każdy to robił z palcem w nosie, tylko ja stałam i nie miałam pojęcia jak to ugryźć

[kennedy]

Pociesze cie: na roku mialam kolezanke ktora obiektywnie byla najslabsza. I ona to widziala

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 22:36 ---------- Poprzedni post napisano o 22:36 ----------

Spiela sie bo sie wstydzila. Dostala stypendium

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Cytokina]

Pierwsze 2-3 lata to niestety takie typowe rycie informacji z książki, które niekoniecznie się przydadzą. Jeżeli chcesz być lekarzem to musisz ten okres po prsotu przeżyć.
Też na pierwszym roku zastanawiałam się "co ja tu robię?", dopiero ćwiczenia w szpitalu zweryfikowały fakt, że znalazłam sie w najlepszym miejscu dla siebie, a szczegół, że uwalałam prawie wszystko z tej paskudnej teroii na pierwszym roku (potem nauczyłam się uczyć, ale do tego trzeba czasu, mi to zajęło prawie rok, a potem całe wakacje żeby wygrzebać się z poprawek prawie wszystkiego) nie miał żadnego znaczenia. Często ci, którym gorzej szło na tej teorii lepiej sobie radzili na ćwiczeniach i w kontaktach z pacjentem czy też na kolokwiach/egzaminach z bardziej praktycznych rzeczy, które sprawdzają po prostu inny rodzaj wiedzy.

Pewnie sporo zależy od grupy. U mnie nikt nikogo nie oceniał, nie było śmieszków i porównywania się czy podcinania skrzydeł tekstami, że "ty tu jesteś za głupia, nie pasujesz" (a w innych grupach zdarzało i zdarza sie to nagminnie).
W każdym razie czasem wspominamy nasze pierwsze lata i okazuje się, że większość z nas miała takie myśli, że jest za głupia na te studia. Albo osoby, które wydawały sie najmądrzejsze obryły się po prostu na pierwsze zajęcia "bo pewnie każdy taki będzie", a potem zweryfikowały rzeczywistość i przystopowały.

Jeżeli chcesz być lekarzem to pamiętaj: to nie są studia dla wybitnych, supermądrych czy niesamowicie zdolnych. To są przede wszystkim studia dla wytrwałych. Trzymaj się swojego marzenia!

Pozdrawia 5 rok

[eyo]

a co robiłaś w tak zwanym międzyczasie i kiedy tą maturę poprawiałaś? może zwyczajnie za dużo czasu minęło od kiedy się regularnie uczyłaś i zwyczajnie wypadłaś z rytmu
inna sprawa to jest jeszcze kwestia czy przygotowywałaś się do tych studiów poza tym, że miałaś wyniki z matury pozwalające się dostać? sprawy mają się tak, że wiedza z matury - nawet przy wynikach na 100% - to jest często drobna część tego czego wymagają na dzień dobry na studiach i niestety taki urok pierwszego roku, że albo ktoś to sobie we własnym zakresie ogarnął wcześniej albo teraz ma rok wyjęty z życia i będzie nadganiać

[friable]

Napisane przez eyo

a co robiłaś w tak zwanym międzyczasie i kiedy tą maturę poprawiałaś? może zwyczajnie za dużo czasu minęło od kiedy się regularnie uczyłaś i zwyczajnie wypadłaś z rytmu
inna sprawa to jest jeszcze kwestia czy przygotowywałaś się do tych studiów poza tym, że miałaś wyniki z matury pozwalające się dostać? sprawy mają się tak, że wiedza z matury - nawet przy wynikach na 100% - to jest często drobna część tego czego wymagają na dzień dobry na studiach i niestety taki urok pierwszego roku, że albo ktoś to sobie we własnym zakresie ogarnął wcześniej albo teraz ma rok wyjęty z życia i będzie nadganiać

Nie uczyłam się w tym czasie a maturę poprawiałam rok temu. Ale ja nigdy nie uczyłam się jakoś "hardkorowo" chyba miałam też dużo szczęścia na maturze...

[eyo]

Napisane przez friable

Nie uczyłam się w tym czasie a maturę poprawiałam rok temu. Ale ja nigdy nie uczyłam się jakoś "hardkorowo" chyba miałam też dużo szczęścia na maturze...

no cóż - wybrałaś sobie kierunek na którym się trzeba uczyć hardcorowo, także albo to rzucasz albo nos w książki

[Cytokina]

Napisane przez friable

Niestety były już zajęcia gdzie podchodziliśmy do tablicy i rozwiazywaliśmy proste zadanie, każdy to robił z palcem w nosie, tylko ja stałam i nie miałam pojęcia jak to ugryźć

To nic złego przyznać się, że czegoś nie umiesz, nie dałaś rady się nauczyć, nie rozumiesz.
Podpytaj się ludzi z jakich podręczników czy notatek korzystają, może mają informację na temat prowadzących i wiedzą o co dana osoba lubi pytać albo poproś kogoś lepiej ogarniającego o pomoc.
Możesz też zwrócić się o pomoc profesora/prowadzącego. Uwierz mi, że z checią pomoże jeżeli zobaczy, że ci zależy i się przykładasz, ale po prostu nie rozumiesz materiału, a nie olewasz naukę i dlatego nie potrafiłaś rozwiazać zadania.

Zamiast się umartwiać i samej sobie wmawiać, że jesteś gorsza musisz się ogarnąć. Ja w ciebie wierzę

[201803290936]

Napisane przez friable

Nie uczyłam się w tym czasie a maturę poprawiałam rok temu. Ale ja nigdy nie uczyłam się jakoś "hardkorowo" chyba miałam też dużo szczęścia na maturze...

Wybrałaś kierunek, na którym będziesz musiała nauczyć się uczyć regularnie, dużo, przyswajać często spore fragmenty wiedzy. Są studia, na których często da się szczęśliwie prześlizgiwać przez niejeden egzamin mają niewiele wiedzy, ale na medycynie to nie przejdzie w przypadku przedmiotów, gdzie po prostu trzeba mieć - brzydko mówiąc - wykute. Tak, jak już kilka osób napisało: spięcie pośladów i nos w książki. Chyba, że Ci się po prostu, po ludzku nie chce, bo może przyzwyczaiłaś się do tego, że "coś tam poczytam, raz powtórzę i już dobra ocena". Tak bywa, ale na na takim kierunku.

---------- Dopisano o 23:46 ---------- Poprzedni post napisano o 23:43 ----------

Napisane przez Cytokina

To nic złego przyznać się, że czegoś nie umiesz, nie dałaś rady się nauczyć, nie rozumiesz.
(...)
Zamiast się umartwiać i samej sobie wmawiać, że jesteś gorsza musisz się ogarnąć. Ja w ciebie wierzę

Nie rozumiesz - OK. Jeszcze nie umiesz - też ewentualnie OK, o ile to nie jakiś ostateczny termin. Natomiast "nie dałaś rady się nauczyć" - w przypadku takiego kierunku to może być duży problem, jeżeli dotyczy umiejętności przyswajania wiedzy, zapamiętywania. Bez tego ani rusz. Pytanie, czy to jest problem Autorki i czy potrafi to wypracować.

Co do wmawiania sobie bycia gorszą, to masz całkowitą rację: bezsensowne demotywowanie się, do niczego nie prowadzące.

[2016103100900]

Napisane przez friable

Nie uczyłam się w tym czasie a maturę poprawiałam rok temu. Ale ja nigdy nie uczyłam się jakoś "hardkorowo" chyba miałam też dużo szczęścia na maturze...

inni (np ja ) pomimo nauki nie mogę się w ogóle odstać na ten kierunek... a ty uważasz że jesteś tępa...

[Cytokina]

Napisane przez Doris1981

Nie rozumiesz - OK. Jeszcze nie umiesz - też ewentualnie OK, o ile to nie jakiś ostateczny termin. Natomiast "nie dałaś rady się nauczyć" - w przypadku takiego kierunku to może być duży problem, jeżeli dotyczy umiejętności przyswajania wiedzy, zapamiętywania. Bez tego ani rusz. Pytanie, czy to jest problem Autorki i czy potrafi to wypracować.

Co do wmawiania sobie bycia gorszą, to masz całkowitą rację: bezsensowne demotywowanie się, do niczego nie prowadzące.

Póki co mówimy o pierwszym tygodniu zajęć, a więc podstawach i początkach. Do tej pory autorka mogła mieć po dwa ćwiczenia z anatomii i histologii, jedno czy dwa z biofizyki, jakąś chemię czy biochemię, gdzie na tych pierwszych spora część zajeć przypada na BHP.
Po tygodniu zajeć nie mamy też co mówić o "zmęczeniu materiału" na zasadzie, że się siedzi i się uczy, ale i tak nic już do głowy nie wchodzi.

Zakładam, że autorce zależy i mniej lub bardziej się przykłada, ale po prostu nie do końca jej to wychodzi.
Wspomniane było o liczeniu jakiś zadań, więc myślę, że może chodzić o chemię albo biofizykę, gdzie jeszcze są potrzebne wiadomosci z liceum i tu faktycznie bez tych podstaw nie da się nauczyć tych bardziej zaawansowanych rzeczy, a autorce mogło umknąć trochę wiedzy skoro liceum ma za sobą od 3 lat. Albo po prostu ktoś ma niematematyczny umysł i nie ważne ile będzie się wgapiał we wzory i przykłady rozwiazań - samemu nie da sobie rady i potrzebuje pomocnej dłoni, która wytłumaczy.
Nie każdy podręcznik jest zrozumiale napisany dla osoby, która wcześniej nie miała stuczności z tematem, może wystarczy zmienić książkę i nagle się da.

Na anatomii profesor potrafił nam rozrysowywać budowę jednej kości po kilka razy na różne sposoby, bo co chwilę ktoś się odzywał, że on jeszcze tego nie rozumie i nie jest w stanie zrozumieć poprzez patrzenie w podręcznik i atlas. Grunt żeby przyznać się do tego od razu, a nie obudzić się tuż przed albo co gorsza po egzaminie albo po ostatnim możliwym terminie poprawy.

Są to studia specyficzne i trzeba przyjąć i zaakceptować to, że jeszcze duuuużo rzeczy nie będziesz wiedzieć, autorko. I sporej części z nich nie dasz rady ogarnać tylko z podręcznika. Za tą wyuczoną wiedzą musi iść zrozumienie, a tego nie zawsze da się wyczytać. I to nic złego. Od tego są zajęcia, od tego prowadzący mają określone godziny konsultacji dla studentów żeby do nich przychodzić jeżeli sama sobie z danym materiałem nie dajesz rady.

[poshh]

Z anatomii masz problem? Miej na uwadze to, że niektórzy już w wakacje, od momentu gdy zostali zakwalifikowani uczą się naprzód Bochena

Człowiek się wbija w rytm w końcu, tak jak ktoś wspomniał - kierunek lekarski to nie są studia dla jakiś wybitnych, tylko dla wytrwałych i pracowitych. Trochę szczęścia też się przydaje.
Też nie jest tak, że odpadają hordy osób, u mnie sporo zrezygnowało z własnej woli, sporo migrowało między lek a lek-dent, sporo osób zmienia uczelnie

Kwestia grupy w jakiej jesteś też ma znaczenie, w jednej grupie są sami pospinani ludzie i nakręca się karuzela strachu i stresu, w innej jest więcej luzu

[friable]

Napisane przez nikaonaa

inni (np ja ) pomimo nauki nie mogę się w ogóle odstać na ten kierunek... a ty uważasz że jesteś tępa...

Właśnie dlatego uważam że samo dostanie się nie świadczy o tym że jestem inteligentna. Chyba trafiłam na proste arkusze, bo nigdy się dużo nie uczyłam...

Napisane przez Cytokina

Póki co mówimy o pierwszym tygodniu zajęć, a więc podstawach i początkach. Do tej pory autorka mogła mieć po dwa ćwiczenia z anatomii i histologii, jedno czy dwa z biofizyki, jakąś chemię czy biochemię, gdzie na tych pierwszych spora część zajeć przypada na BHP.
Po tygodniu zajeć nie mamy też co mówić o "zmęczeniu materiału" na zasadzie, że się siedzi i się uczy, ale i tak nic już do głowy nie wchodzi.

Zakładam, że autorce zależy i mniej lub bardziej się przykłada, ale po prostu nie do końca jej to wychodzi.
Wspomniane było o liczeniu jakiś zadań, więc myślę, że może chodzić o chemię albo biofizykę, gdzie jeszcze są potrzebne wiadomosci z liceum i tu faktycznie bez tych podstaw nie da się nauczyć tych bardziej zaawansowanych rzeczy, a autorce mogło umknąć trochę wiedzy skoro liceum ma za sobą od 3 lat. Albo po prostu ktoś ma niematematyczny umysł i nie ważne ile będzie się wgapiał we wzory i przykłady rozwiazań - samemu nie da sobie rady i potrzebuje pomocnej dłoni, która wytłumaczy.
Nie każdy podręcznik jest zrozumiale napisany dla osoby, która wcześniej nie miała stuczności z tematem, może wystarczy zmienić książkę i nagle się da.

Na anatomii profesor potrafił nam rozrysowywać budowę jednej kości po kilka razy na różne sposoby, bo co chwilę ktoś się odzywał, że on jeszcze tego nie rozumie i nie jest w stanie zrozumieć poprzez patrzenie w podręcznik i atlas. Grunt żeby przyznać się do tego od razu, a nie obudzić się tuż przed albo co gorsza po egzaminie albo po ostatnim możliwym terminie poprawy.

Są to studia specyficzne i trzeba przyjąć i zaakceptować to, że jeszcze duuuużo rzeczy nie będziesz wiedzieć, autorko. I sporej części z nich nie dasz rady ogarnać tylko z podręcznika. Za tą wyuczoną wiedzą musi iść zrozumienie, a tego nie zawsze da się wyczytać. I to nic złego. Od tego są zajęcia, od tego prowadzący mają określone godziny konsultacji dla studentów żeby do nich przychodzić jeżeli sama sobie z danym materiałem nie dajesz rady.

To z tym liczeniem było na biofizyce ale to nie miało żadnego związku z materiałem z liceum, po prostu zostało nam to przedstawione na szybko bo to było bardzo proste, teraz mam wrażenie że nawet małpa by to zrozumiała tylko oczywiście nie ja...

A co do anatomii to zazdroszczę, bo nasz doktor nie nastawia się na tłumaczenie tylko wymaga. No i wszyscy ładnie mu odpowiadają oprócz mnie, dzisiaj to mnie dwa razy po prostu wyśmiał a ja myślałam że spłonę ze wstydu.

[Cytokina]

Napisane przez friable

To z tym liczeniem było na biofizyce ale to nie miało żadnego związku z materiałem z liceum, po prostu zostało nam to przedstawione na szybko bo to było bardzo proste, teraz mam wrażenie że nawet małpa by to zrozumiała tylko oczywiście nie ja...

A co do anatomii to zazdroszczę, bo nasz doktor nie nastawia się na tłumaczenie tylko wymaga. No i wszyscy ładnie mu odpowiadają oprócz mnie, dzisiaj to mnie dwa razy po prostu wyśmiał a ja myślałam że spłonę ze wstydu.

Nie wyrzucaj sobie, że od razu nie zrozumiałaś czegoś, z czym miałaś styczność pierwszy raz w życiu.

Co do anatomii: może zorientuj się jacy są jeszcze prowadzący, z którymi nie masz ćwiczeń, a są bardziej chętni do przekazywania wiedzy studentom.
I nie przejmuj się takimi sytuacjami, bo fakt, że prowadzący wyśmiewa studenta wcale nie świadczy źle o studencie.

[friable]

Napisane przez Cytokina

Nie wyrzucaj sobie, że od razu nie zrozumiałaś czegoś, z czym miałaś styczność pierwszy raz w życiu.

Co do anatomii: może zorientuj się jacy są jeszcze prowadzący, z którymi nie masz ćwiczeń, a są bardziej chętni do przekazywania wiedzy studentom.
I nie przejmuj się takimi sytuacjami, bo fakt, że prowadzący wyśmiewa studenta wcale nie świadczy źle o studencie.

Ale chyba inni prowadzący nie prowadzą żadnych konsultacji ani nic, jedyne co nam zaproponowali to oglądanie preparatów jak mamy czas wolny szczerze mówiąc nawet nie wiem czy by mi to pomogło, mi po prostu brakuje wiedzy, uczyłam się 6 stronnicowego tematu prawie 8 godzin i praktycznie nic z tego nie zapamiętałam
A co do wyśmiewania - z jednej strony racja, ale z drugiej powiedziałam coś tak durnego że chyba sama bym się wysmiała. I to dwa razy. Chyba brakuje mi jakiegoś ogarnięcia i z moich ust wychodzą słowa bez wcześniejszej analizy w głowie...

[Cytokina]

Napisane przez friable

Ale chyba inni prowadzący nie prowadzą żadnych konsultacji ani nic, jedyne co nam zaproponowali to oglądanie preparatów jak mamy czas wolny szczerze mówiąc nawet nie wiem czy by mi to pomogło, mi po prostu brakuje wiedzy, uczyłam się 6 stronnicowego tematu prawie 8 godzin i praktycznie nic z tego nie zapamiętałam
A co do wyśmiewania - z jednej strony racja, ale z drugiej powiedziałam coś tak durnego że chyba sama bym się wysmiała. I to dwa razy. Chyba brakuje mi jakiegoś ogarnięcia i z moich ust wychodzą słowa bez wcześniejszej analizy w głowie...

Stres też swoje robi i jezyk nie raz się plącze, a z głowy wylatują banalne informacje.
Mam nadzieję, że nie próbujesz męczyć Bochenka. To jedne z tych ksiażek, których nie powinno się ruszać jeżeli nie ma się już jakiejś wiedzy.
Zgadaj sie z kimś z grupy i razem pójdźcie do prosektorium, dzień wcześniej poczytaj i pogap się w atlas.Ona ci coś powie i pokaże, ty coś powiesz i nawet jeżeli mniej to nie przejmuj się. To naprawdę dużo daje, bo każdy zwróci uwagę na inny szczegół i zapamięta co innego gdy się uczy, a w ten sposób douczycie się i utrwalicie wiedzę razem. Z resztą ktoś w tym prosektorium musi być i go pilnować, więc nie raz będzie szansa żeby o coś dopytać jakiegoś doktora. Polecam celować w tych młodszych, im częściej jeszcze sie chce. Albo kogoś ze starszego roku (u nas pozwalają przychodzić i pobawić się w samodzielne preparowanie. Zazwyczaj przychodzą ci, którzy myślą o chirurgii)

[friable]

Na Bochenka to nawet nie spojrzałam :P uczę się ze Skawiny i nawet tak skondensowanych wiadomości nie umiem ogarnąć



Poproszę kogoś żeby że mną poszedł (o ile będzie czas bo nie tylko anatomia jest dla mnie problemem, z każdego przedmiotu już mam zaległości) ale niestety nie wszystko widać na preparatach a takie rzeczy jak przebieg więzadeł itp chyba po prostu trzeba wkuć na pamięć a ja nie byłam w stanie nauczyć się tych kilku stron ze Skawiny przez tyle czasu. Wydaje mi się że to jest już poważniejszy problem :/

[Cytokina]

Mi osobiście Skawina nie leżała. Niby wiedza skondensowana, ale żeby się tego nauczyć trzeba było wkuć podręcznik słowo w słowo. Znacznie bardziej podpasował mi Moryś. Merytorycznie podobnie, ale za to znacznie przystępniej napisane.

Cóż, niektóre rzeczy trzeba po prostu zapamietać. Początki są trudne, bo jest to bardzo dużo materiału do opanowania w któtkim czasie, ale pamięć na szczęście szybko sie ćwiczy. Teraz masz wrażenie, że nic ci w głowie nie zostaje, niedługo złapiesz się na tym, że przeczytasz i już zapamietujesz

Naprawdę nie jesteś jedyna, pierwsza ani ostatnia, której wydaje się, że jest to niemożliwe. Ale jak to już ktoś napisał: gdy przychodzi co do czego większość sobie radzi. Nie widzę powodu dlaczego ty miałabyś być gorsza skoro jedynie jesteś zagubiona po pierwszym tygodniu.
Po prostu się nie poddawaj nawet jeżeli ci nie wszystko od razu wychodzi.

Tydzień zaległości to nie tragedia. Tym bardziej, że nie olewasz nauki. Może ci się wydawać, że nic nie zapamiętujesz, ale zawsze coś tam bedziesz kojarzyć, coś w pamięci zaświta. Powtórzysz przed kolokwium, uporządkujesz. Do tego trzeba czasu i wytrwałości. Niekoniecznie nadludzkiej pamięci.

[extragirl]

Hej tak jak dziewczyny już wcześniej pisały - nie zrażaj się! To są bardzo wymagające studia, początki są bardzo trudne, trzeba się przyzwyczaić i nauczyć "jak się uczyć". Tydzień to naprawdę nic, miałaś dopiero kilka zajęć. Dużo też zależy od konkretnego asystenta i jego podejścia do studentów (nie wiem, gdzie studiujesz, ale pewnie Poznań? :d).
Ja przez pierwsze dwa lata ciagle zadawałam sobie pytanie "co ja tutaj robię?" i miałam poprawki prawie ze wszystkiego. Dopiero jak przyszły kliniki, to medycyna zaczęła mi się podobać i poczułam się jak ryba w wodzie :d
To tylko tydzień zajęć, nie ma co tak łatwo odpuszczać, zwłaszcza, że jesteś na kierunki, na którym masa osób chciałaby być, a nie może.
Weź pod uwagę też to, że pewnie zdecydowana większość studentów jest albo zaraz po liceum, gdzie ostatnie dwa lata spędzili na systematycznym uczeniu się do matury albo są to osoby już po roku, dwóch innych studiów (zazwyczaj jakichś o tematyce biologicznej), więc w ogóle są "przystosowani" do takiego trybu nauki. A Ty miałaś sporą przerwę, to też ma duże znaczenie, musisz się na mowię wdrożyć.

Ja na Twoim miejscu postarałabym się poznać ludzi z wyższych lat. Oni zawsze mają jakieś bazy pytań, jakieś ulubione szczegóły danego prowadzącego, przykłady zadań właśnie z biofizyki czy biostatystyki itd. Takie rzeczy potrafią czasami bardzo pomóc .

Także głowa do góry! dasz radę, poświęć na naukę po prostu więcej czasu na początek. I uwierz, że pózniej, jak przyjdą naprawdę trudne przedmioty, to będziesz się z tego śmiać

[lily92920]

Napisane przez extragirl

nie wiem, gdzie studiujesz, ale pewnie Poznań? :d

Ma ustawione Zabrze, więc pewnie Katowice

[raczek06]

Ludzie nie dostają się na medycynę, bo mają szczęście, nie ma takiej opcji. Dostałaś się dzięki ciężkiej pracy i inteligencji i nie wmawiaj nam, że jest inaczej. Też Ci radzę żebyś nie tykała Bochenka, o ile nie startujesz na chirurga. Lepiej pozostań przy Skawinie i znajdź podręcznik, który się dobrze czyta, ja bardzo polubiłam Pituchową. A co do asystenta, zawsze znajdzie się cham, który lubi pośmiać się ze studentów, to jest normalne.

[extragirl]

Napisane przez lily92920

Ma ustawione Zabrze, więc pewnie Katowice

Nie zauważyłam :d zmyliło mnie to, że już miała tydzień zajęć, bo wiem że Poznań tak ma

[skazana_na_bluesa]

jeśli masz braki w wiedzy z danego przedmiotu to zwyczajnie - nadrób je. ucz się regularnie, przysiądź nad książkami a efekty na pewno będą. po tak długiej przerwie w nauce musisz pewnie się rozruszać, żeby wbić w odpowiedni rytm.

[friable]

Napisane przez raczek06

Ludzie nie dostają się na medycynę, bo mają szczęście, nie ma takiej opcji. Dostałaś się dzięki ciężkiej pracy i inteligencji i nie wmawiaj nam, że jest inaczej. Też Ci radzę żebyś nie tykała Bochenka, o ile nie startujesz na chirurga. Lepiej pozostań przy Skawinie i znajdź podręcznik, który się dobrze czyta, ja bardzo polubiłam Pituchową. A co do asystenta, zawsze znajdzie się cham, który lubi pośmiać się ze studentów, to jest normalne.

No ja uważam że miałam szczęście... uczyłam się bardzo mało, nigdy w całym moim życiu nie zdarzyło się tak żebym usiadła z książką i się uczyła chociaż pół godziny, naprawdę nie umiem się uczyć. Jedyne co robiłam to rozwiązywałam zadania.

Szkoda tylko że ten asystent się śmiał tylko i wyłącznie ze mnie, bo inni studenci nie gadają takich głupot

Napisane przez extragirl

Nie zauważyłam :d zmyliło mnie to, że już miała tydzień zajęć, bo wiem że Poznań tak ma

Studiuję w Poznaniu, po prostu jestem z Zabrza. Ale już żałuję wyboru, może trzeba było iść na trochę "gorszą" uczelnię

[trzyrazypiec]

Napisane przez friable

No ja uważam że miałam szczęście... uczyłam się bardzo mało, nigdy w całym moim życiu nie zdarzyło się tak żebym usiadła z książką i się uczyła chociaż pół godziny, naprawdę nie umiem się uczyć.

Więc dlaczego ta medycyna? Przecież chyba zdawałaś sobie sprawę z tego, jak będzie?