Co robić?

[Maliette]

Mam taka sytuację, że musiałam już na początku studiowania zrezygnować ze studiów, musiałam pilnie wyjechać do Niemiec (sprawy rodzinne, osobiste), wróciłam dopiero niedawno i w efekcie studiów nawet nie zaczęłam. Teraz zastanawiam się co z tym fantem zrobić, nie chcę wracać na ten sam kierunek (historia) bo zastanawiałam się nad tym i stwierdziłam, że jednak nie chcę poświęcić pięciu lat na pogłębianie wiedzy czysto historycznej. Myślałam nad filologią angielską, ale obawiam się że mój język nie jest perfekcyjny a na forach straszą, że trzeba mówić po angielsku perfect, żeby po kilku pierwszych tygodniach nie wywalili..
Z drugiej strony, jak ktoś idzie np. na prawo albo psychologię, nie jest też na początku studiów od razu prawnikiem czy psychologiem. Zawsze myślałam że na studia idzie się po to żeby się czegoś nowego nauczyć, ale ludzie straszą i teraz już sama nie wiem co wybrać. Największy problem w tym, że nie mam wielkiego wyboru bo na maturze zdawałam tylko historię na podstawie i angielski na rozszerzeniu z przedmiotów dodatkowych. Dodatkowo mam depresję i cukrzycę, ostatnio dowiedziałam się, że to może być duża przeszkoda w podjęciu studiów. Wcześniej o tym nie myślałam, teraz się obudziłam. Co proponujecie? Chodzi o zaproponowanie mi jakiegoś kierunku z uwzględnieniem przedmiotów, jakie zdawałam na maturze. Albo wybicie mi z głowy studiów i zaproponowanie czegoś innego.

[pfffh]

Napisane przez Maliette

Teraz zastanawiam się co z tym fantem zrobić, nie chcę wracać na ten sam kierunek (historia) bo zastanawiałam się nad tym i stwierdziłam, że jednak nie chcę poświęcić pięciu lat na pogłębianie wiedzy czysto historycznej. Myślałam nad filologią angielską, ale obawiam się że mój język nie jest perfekcyjny a na forach straszą, że trzeba mówić po angielsku perfect, żeby po kilku pierwszych tygodniach nie wywalili..
Z drugiej strony, jak ktoś idzie np. na prawo albo psychologię, nie jest też na początku studiów od razu prawnikiem czy psychologiem. Zawsze myślałam że na studia idzie się po to żeby się czegoś nowego nauczyć, ale ludzie straszą i teraz już sama nie wiem co wybrać. Największy problem w tym, że nie mam wielkiego wyboru bo na maturze zdawałam tylko historię na podstawie i angielski na rozszerzeniu z przedmiotów dodatkowych. Dodatkowo mam depresję i cukrzycę, ostatnio dowiedziałam się, że to może być duża przeszkoda w podjęciu studiów. Wcześniej o tym nie myślałam, teraz się obudziłam. Co proponujecie? Chodzi o zaproponowanie mi jakiegoś kierunku z uwzględnieniem przedmiotów, jakie zdawałam na maturze. Albo wybicie mi z głowy studiów i zaproponowanie czegoś innego.

Po 1. Nie chcesz studiować historii to nie studiuj. Wolisz angielski to idź na filologię angielską. O ile się orientuję to nie pójdziesz na studia od jutra tylko ewentualnie od października więc masz trochę czasu na podszkolenie swojego angielskiego
Po 2. Nie rozumiem w czym na studiach ma ci przeszkadzać depresja i cukrzyca? Jeżeli się leczysz to chyba nie ma znaczenia, że chorujesz i studiujesz prawda? Tysiące ludzi (jeśli nie miliony) ma i depresję i cukrzycę i żyją w miarę normalnie (wiadomo ograniczenia są ale bez przesady).
Po 3. Jeżeli nie wiesz co wybrać i czy w ogóle iść na studia to idź do doradcy zawodowego (czy jak to się nazywa) on Ci na pewno pomoże. Chociaż ja uważam, że filologia angielska jest super

[milionmalychkawalkow]

A po co chcesz iść na studia? Bo jeśli chcesz isc na studia tylko po to, by isć na studia, to pomysł jest głupi. Sama jestem na studiach filologicznych (polonistyce i bohemistyce) i takie studia to nie tylko język, ale też literatura, kultura i inne takie.
Więc jeśli w żadnym stopniu Cię anglosasi nie interesują, to lepiej sobie to odpuść.

[201604181004]

obawiam się że mój język nie jest perfekcyjny a na forach straszą, że trzeba mówić po angielsku perfect, żeby po kilku pierwszych tygodniach nie wywalili..

Gdyby wszyscy idący na anglistykę znali język perfekcyjnie, studia nie miałyby sensu.
Zawsze warto iść. Na niektórych (co prawda prywatnych) uczelniach są prowadzone kursy doszkalające gdzie możesz iść i się podciągnąć.

Zawsze myślałam że na studia idzie się po to żeby się czegoś nowego nauczyć

Idź na filologię obcojęzyczną od zera skoro rozważasz anglistykę to może iberystyka, czy rusycystyka, romanistyka od zera - przychodzisz bez żadnej znajomości języka i lecisz od początku.

I ja bym nie straszyła tak tą kulturą. Tak naprawdę ja przedmiot pt "kultura kraju x" miałam tylko jeden semestr. Literatura - chyba na to jest gotowa? Poza tym dużo jest też bardzo ogólnych literaturoznawstwa językoznawstwa, a dopiero na specjalizacji jest ciekawiej. Skąd wiesz że cię coś nie interesuje skoro nie miałaś z tym styczności (to taka uwaga do ogółu)

A depresja i cukrzyca to żadna przeszkoda na studiach.

[biia]

na UŁ wystarczy first i daje się radę. oczywiście potem trzeba zakuwać, ale nie trzeba mieć profa

[common]

Ja jestem na filologii ang. i myślę, że jednak język trzeba umieć dość dobrze. Studia to nie jest kurs językowy, jak nie masz podstaw to dalej nie pójdziesz. Albo będzie Ci bardzo ciężko, chociaż z tego co widzę, bardzo słabi ludzie są przesiewani na egzaminach praktycznych.

Warto próbowac to co naprawdę chce się robić, ale myslę ze trzeba też rozważyć wszystkie za i przeciw. Może jak pisały inne dziewczyny, lepiej zacząć jakiś język od zera. Tylko czy na pewno chcesz?

[Maliette]

Drabineczka - zastanawiałam się nad filologią od zera, ale kiedy naczytałam się, że na takie filologie idą też ludzie, którzy znają język, albo co gorsza, native speakerzy, tylko "dla papierka" a ludzie nie znający języka wcześniej zostają w tyle, to mi się odechciało. Poza tym żaden język nie jest tak piękny jak angielski, nie wiem, czy hiszpański czy rosyjski byłby mi w stanie zastąpić to, o czym marzyłam od zawsze, chociaż żałuję, że wcześniej myślałam mało realnie i dopiero teraz się obudziłam, w mojej szkole poziom angielskiego był dość słaby i większość rzeczy sama nadrabiałam, douczałam się, mimo to obawiam się, że to może być za mało na filologię angielską.

---------- Dopisano o 09:42 ---------- Poprzedni post napisano o 09:39 ----------

Napisane przez biia

na UŁ wystarczy first i daje się radę. oczywiście potem trzeba zakuwać, ale nie trzeba mieć profa

FCE to poziom matury rozszerzonej. Niby tyle wystarczy, żeby dostać się na anglistykę, ale na każdym forum ludzie straszą, że wszystko takie trudne, że tam trzeba znać język perfect, że języka tam nie uczą, większa uwaga skupia się na historii, literaturze etc.
Już sama nie wiem czy w to wierzyć, bo wydaje mi się, że aż tak tragicznie być nie może. Ale z drugiej strony, gdybym znowu miała być rok do tyłu i odpaść na samym początku to ja podziękuję.
A swoją drogą, myślałam raczej nad UŚ, UO, albo o Wrocławiu, Łódź nie wchodzi w grę raczej.

---------- Dopisano o 09:44 ---------- Poprzedni post napisano o 09:42 ----------

Napisane przez common

Ja jestem na filologii ang. i myślę, że jednak język trzeba umieć dość dobrze. Studia to nie jest kurs językowy, jak nie masz podstaw to dalej nie pójdziesz. Albo będzie Ci bardzo ciężko, chociaż z tego co widzę, bardzo słabi ludzie są przesiewani na egzaminach praktycznych.

Warto próbowac to co naprawdę chce się robić, ale myslę ze trzeba też rozważyć wszystkie za i przeciw. Może jak pisały inne dziewczyny, lepiej zacząć jakiś język od zera. Tylko czy na pewno chcesz?

Zależy co kto rozumie jako dobrze.
Materiał z liceum mam dobrze opanowany. Ale czy to wystarczy? Mam duży zakres słownictwa, gramatyka też dobrze opanowana, za to mam trochę problemów z płynnym mówieniem.

[de_wu]

Ja byłam rok na filologii angielskiej i z mojego punktu widzenia jest to kierunek nieopłacalny (jest naprawdę dużo filologów, jeśli miałabym iść na filologię, to ewentualnie j. niemiecki).
Jeżeli Twój język nie jest dość rozwinięty, to nie ma co się na ten kierunek wybierać. Dlaczego ? Dokładnie jak ktoś tu pisał. Na te studia wybierają się ludzie, którzy powracali z Anglii, innych krajów anglojęzycznych i potrafią rozmawiać perfect, z idealnym wręcz akcentem. Wiem, bo pamiętam, że po pierwszych zajęciach wróciłam zszokowana poziomem języka prezentowanym przez studentów. I przyznam szczerze, że choć mój język jest komunikatywny, to nie dałam sobie rady. Wolałam zrezygnować, niż się męczyć. Nie żałuję, wreszcie studiuję coś, co mi się podoba i wiem, że chcę to w przyszłości robić. Trzeba się zastanowić co się lubi, co się chce robić i jakie są perspektywy na znalezienie pracy po danym kierunku. Powodzenia!

[ALL for LOVE]

Ja studiuję filologię germańską i nie jest tak, że idąc na ten kierunek studiów trzeba PERFEKCYJNIE znać język. Na moim kierunku były różnice w poziomie znajomości języka, lecz po jakimś czasie te różnice się zmniejszyły. Jestem na ostatnim roku i choć są lepsi ode mnie, nie wyrzucili mnie już po pierwszym semestrze.

[common]

Napisane przez de_wu

Ja byłam rok na filologii angielskiej i z mojego punktu widzenia jest to kierunek nieopłacalny (jest naprawdę dużo filologów, jeśli miałabym iść na filologię, to ewentualnie j. niemiecki).
Jeżeli Twój język nie jest dość rozwinięty, to nie ma co się na ten kierunek wybierać. Dlaczego ? Dokładnie jak ktoś tu pisał. Na te studia wybierają się ludzie, którzy powracali z Anglii, innych krajów anglojęzycznych i potrafią rozmawiać perfect, z idealnym wręcz akcentem. Wiem, bo pamiętam, że po pierwszych zajęciach wróciłam zszokowana poziomem języka prezentowanym przez studentów. I przyznam szczerze, że choć mój język jest komunikatywny, to nie dałam sobie rady. Wolałam zrezygnować, niż się męczyć. Nie żałuję, wreszcie studiuję coś, co mi się podoba i wiem, że chcę to w przyszłości robić. Trzeba się zastanowić co się lubi, co się chce robić i jakie są perspektywy na znalezienie pracy po danym kierunku. Powodzenia!

Bzdury. Są pojedyncze przypadki, ale na pewno nie większość. Nie wiem, dlaczego tak piszesz. Co do przydatności przedmiotu to jak kto uważa, ale myslę, że filologia obca wcale nie jest takim złym rozwiązaniem, bo nabywasz konkretną umiejętność. Jak dla mnie są inne kierunki, które z mojego punktu widzenia ( osoby, która w zyciu tego nie studiowała) wydają się bezsensowne, np. politologia. Proszę się nie obrażać, studentki politologii, to tylko moja opinia bazuje na własnych odczuciach.

Jeśli chodzi o statystyki, to ( biorąc pod uwagę tylko tłumaczów) więcej jest stłumaczów niemieckiego niż ang. Ale to taka informacja, trochę odchodząc od tematu.

Co do autorki Jak masz ochotę iść na jakieś studia to nie kieruj sie tym, że ktoś powiedział, że cos jest głupie. Może dla Ciebie to akurat będzie spełnienie marzeń!

Poza tym studia, a przyszła praca to też wydaje się być dość rozbierzna kwestia w wielu przypadkach.

[de_wu]

Napisane przez common

Bzdury. Są pojedyncze przypadki, ale na pewno nie większość. Nie wiem, dlaczego tak piszesz. Co do przydatności przedmiotu to jak kto uważa, ale myslę, że filologia obca wcale nie jest takim złym rozwiązaniem, bo nabywasz konkretną umiejętność. Jak dla mnie są inne kierunki, które z mojego punktu widzenia ( osoby, która w zyciu tego nie studiowała) wydają się bezsensowne, np. politologia. Proszę się nie obrażać, studentki politologii, to tylko moja opinia bazuje na własnych odczuciach.

Jeśli chodzi o statystyki, to ( biorąc pod uwagę tylko tłumaczów) więcej jest stłumaczów niemieckiego niż ang. Ale to taka informacja, trochę odchodząc od tematu.

Co do autorki Jak masz ochotę iść na jakieś studia to nie kieruj sie tym, że ktoś powiedział, że cos jest głupie. Może dla Ciebie to akurat będzie spełnienie marzeń!

Poza tym studia, a przyszła praca to też wydaje się być dość rozbierzna kwestia w wielu przypadkach.

Dlaczego mówisz, że coś co wyciągam z autopsji (jako osoba, która miała bezpośredni kontakt z kierunkiem) jest bzdurą? Z Twojego punktu widzenia może wyglądać to inaczej. Być może Ty również studiujesz/studiowałaś filologię i masz inne przeświadczenia Natomiast to jest moja subiektywna opinia i autorka zrobi z nią co chce. Chcę tylko, żeby dobrze wybrała i nie żałowała w przyszłości.
BTW: U mnie połowę grupy tworzyli Polacy, którzy wyjechali za pracą i byli w danym kraju kilkanaście lat, a ich angielski naprawdę zdumiewał.

Co do pogrubionego zgadzam się. Oczywiście nie ujmując nikomu. Niektóre osoby przy wyborze studiów kierują się zainteresowaniami, a nie perspektywami na przyszłą pracę.