Strach przed związkiem.

[Sandra0718]

Witam! Otóż od pewnego czasu spotykam się z pewnym chłopakiem. Znamy się już 8 lat ale dopiero w ostatnich miesiącach nasza znajomość się zaczęła rozwijać. Coraz to bardziej czuję, że chciałby ze mną być, stara się, dba o mnie i zachowuję się jak prawdziwy dżentelmen. A ja bardzo dobrze czuję się w jego towarzystwie, dobrze nam się rozmawia. Jednak nigdy z nikim nie byłam. Zawsze gdy znajomość z chłopakiem była coraz bliższa zaczynałam się odsuwać od niego. Chciałabym być z nim, ale przemawia przeze mnie strach, który mnie powstrzymuję i nie daje mi spokoju. Może miałyście podobnie przed związaniem się z kimś ? Z góry dziękuję za pomoc

[normalnyFacet]

Napisane przez Sandra0718

Witam! Otóż od pewnego czasu spotykam się z pewnym chłopakiem. Znamy się już 8 lat ale dopiero w ostatnich miesiącach nasza znajomość się zaczęła rozwijać. Coraz to bardziej czuję, że chciałby ze mną być, stara się, dba o mnie i zachowuję się jak prawdziwy dżentelmen. A ja bardzo dobrze czuję się w jego towarzystwie, dobrze nam się rozmawia. Jednak nigdy z nikim nie byłam. Zawsze gdy znajomość z chłopakiem była coraz bliższa zaczynałam się odsuwać od niego. Chciałabym być z nim, ale przemawia przeze mnie strach, który mnie powstrzymuję i nie daje mi spokoju. Może miałyście podobnie przed związaniem się z kimś ? Z góry dziękuję za pomoc

Dlaczego boisz się... czego dokładnie?

[Sandra0718]

Tego, że ktoś może mnie pokochać. Wiem, że brzmi to tandetnie ale nic nie mogę na to poradzić. Ten strach działa paraliżująco ...

[normalnyFacet]

Napisane przez Sandra0718

Tego, że ktoś może mnie pokochać. Wiem, że brzmi to tandetnie ale nic nie mogę na to poradzić. Ten strach działa paraliżująco ...

No to z jednej strony chcesz z nim być, a z drugiej ten "strach"..

Trzeba się określić nie zwódź go skoro się boisz.
Poza tym myślę, że jakby nagle go zabrakło to momentalnie strach przeszedłby..

[Popstar]

Napisane przez Sandra0718

Tego, że ktoś może mnie pokochać. Wiem, że brzmi to tandetnie ale nic nie mogę na to poradzić. Ten strach działa paraliżująco ...

Hej .
Tez mialam uczucie strachu przed pierwszym zwiazkiem. Jednak moj strach wynikal bardziej ze sposobu w jakim zostalam wychowana (moi rodzice sa bardzo surowi i dopoki nie osiagnelam pelnoletnosci nie mialam praktycznie zadnego kontaktu z chlopakami i bylam w tych tematach zielona ). Jezeli Ci zalezy na chlopaku, to mysle, ze powinnas mu zaufac i przelamac strach. Kazda kobieta zasluguje na milosc . Oczywiscie nic na sile, ale warto stawiac male kroki. Kiedys trzeba sie przemoc !

[Sandra0718]

Napisane przez normalnyFacet

Poza tym myślę, że jakby nagle go zabrakło to momentalnie strach przeszedłby..

Trochę nie rozumiem twojego toku myślenia ?

[the cherry blossom girl]

Doskonale cię rozumiem. I wcale nie jesteś jakaś inna czy cos, bo sądze, że wiele dziewczyn mimo wszystko ma takie obawy. Ja też nikogo nie mialam tak na poważnie i co ci moge radzić to: nie spie* tego.
Sama ostatnio odsuwałam chłopaka, który mi sie bardzo podoba, tylko dlatego , że zobaczyłam, że mógł sie we mnie zakochać Tak tego chcialam , a gdy sie tak stalo, to sie przestraszyłam :/ I jak jest teraz? Boje sie, ze go straciłam i skutecznie odstraszyłam. I fakt, jak go stracisz to nagle ci ten strach ucieknie...Niestety, jak go widziałam to automatycznie sie broniłam, a wracając do domu sie pukałam w glowie, co ja znów zrobiłam? ;/ Także dziewczyno, jeśli chlopak jest fajny to daj mu szanse. Nie zrób tego blędu co ja....

[chwast]

Napisane przez Sandra0718

Tego, że ktoś może mnie pokochać. Wiem, że brzmi to tandetnie ale nic nie mogę na to poradzić. Ten strach działa paraliżująco ...

też tak miałam jak miałam 16 lat.

[normalnyFacet]

Napisane przez Sandra0718

Trochę nie rozumiem twojego toku myślenia ?

Odp. masz w cytacie poniżej.
Chodzi mi, że jak jemu cierpliwość się skończy to będzie koniec relacji, a wtedy tak to już jest.. kobiety wariują więc strach przed związkiem przeszedłby w próbę naprawienia tego wszystkiego. Jego "odejście" to byłby dla Ciebie SOLIDNY bodziec do działania i zrozumienia tego wszystkiego. Staraj się wyobrazić sytuację, w której nagle go brakuje, jak go nie ma..

Napisane przez the cherry blossom girl

. I fakt, jak go stracisz to nagle ci ten strach ucieknie...Niestety, jak go widziałam to automatycznie sie broniłam, a wracając do domu sie pukałam w glowie, co ja znów zrobiłam? ;/ Także dziewczyno, jeśli chlopak jest fajny to daj mu szanse. Nie zrób tego blędu co ja....

[Sandra0718]

Dziękuję za wytłumaczenie

[the cherry blossom girl]

Po co masz potem siedzieć i główkować (jak ja) co tutaj zrobić, żeby znów mieć z nim kontakt. Ja jak go już teraz nie mam okazji widywać, to czuje PUSTKĘ i chciałabym to wszystko naprawić. To nie był mój chłopak. Chociaż może chciał i mam nadzieję, że może wciąż będzie mnie chciał, ale przez to że nie byliśmy razem może sobie mnie zawsze odpuścić. A ja dość skutecznie go od siebie odsuwałam,przez swój glupi strach, jakieś dziwactwa itd

[Sandra0718]

Wiem co czujesz, życzę tobie żebyś znalazła w sobie siłę i odnowiła z nim kontakt a ja postaram się zniwelować strach i dać mu szansę. Dziękuję bardzo za odpowiedzi

[just_me]

moze powiedz mu o swoim strachu, że tak masz? razem będzie wam łatwiej go pokonać, a on Twoje dziwne zachowania nie bedize opatrznie interpretował

[angiee0902]

Tez tak miałam. Może wielce zakompleksiona nie jestem, przynajmniej staram ise sobie z tym radzić, mimo, że mialoam jakieś tam powodzenie, z kilkoma sie spotykalam, to jak przyszło co do czego, przestraszyłam się. Znalazł sie jeden jedyny facet, który potraktował mnei powazniej, który mnie zaakceptowal, ktory po prostu chciał ze mną być i mnie pokochał. Nie ogarniałam. Mówiłam mu, że nie wiem czy to by wyszło, wyjaśniłam mu to wszystko jak tu piszę, że nie wierzę, że ktoś może mnie pokocha, ze sie boję, bo nigdy z nikim nie byłam, ale zaryzykowalam. Spędzilismy prawie dwa lata ze sobą.

Ale wiesz? Nie jesteśmy ze sobą. Okazało się, ze mimo wszelkich starań, nie potrafię z nim być, i nie chcę na razie z nikim być, mam wrażenie, ze nie potrafię trwać w związku bo m.in. zbyt cenie sobie niezależność. Sporo mnie kosztowała ta decyzja, ale myślę, ze koniec końcem to wyjdzie nam na dobre.

Podsumowując - jak nie spróbujesz, to się nie dowiesz. Myślę, ze powinnaś z nim szczerze porozmawiać o Twoich wątpliwościach, mozecie oboje zaryzykować i postarać się je zniwelować. A moze akurat sie uda

[elwiraradlak]

Jeżeli tak się dzieje z każdym facetem którego poznajesz, może to być syndrom DDA. Wiele ludzi którzy nigdy nie mieli w domu problemów alkoholowych także posiadają taki schemat myślenia. Oczywiście Ty wcale nie musisz mieć tego syndromu, aczkolwiek ja bym sobie trochę o tym poczytała

[Sandra0718]

Nie posiadam problemu alkoholowego w domu więc nie jestem pewna czy to można odnieść do mojej osoby ale chętnie przeczytam, dziękuję

[zzzielona]

Miałam identyczną sytuację w wieku... 16 lat! Koniec końców zdecydowałam, że jednak nie chcę być z jednym chłopakiem, bo... Sama nie wiedziałam dlaczego. Mimo tego, że zanim podjęłam tę decyzję byłam w nim zakochana, to jednak nie zdecydowałam się na związek. Byłam młoda i głupia, a później żałowałam. W tym roku skończę 24 lata i czasami wciąż się zastanawiam jak by było, gdybym wtedy podjęła inną decyzję...

Wiesz... Mówią, że lepiej żałować, że się coś zrobiło, aniżeli, że czegoś się nie zrobiło, więc daj temu szansę. Związek to fajna sprawa i naprawdę nie ma się czego bać .

[the cherry blossom girl]

Napisane przez zzzielona

Miałam identyczną sytuację w wieku... 16 lat! Koniec końców zdecydowałam, że jednak nie chcę być z jednym chłopakiem, bo... Sama nie wiedziałam dlaczego. Mimo tego, że zanim podjęłam tę decyzję byłam w nim zakochana, to jednak nie zdecydowałam się na związek. Byłam młoda i głupia, a później żałowałam. W tym roku skończę 24 lata i czasami wciąż się zastanawiam jak by było, gdybym wtedy podjęła inną decyzję...

Wiesz... Mówią, że lepiej żałować, że się coś zrobiło, aniżeli, że czegoś się nie zrobiło, więc daj temu szansę. Związek to fajna sprawa i naprawdę nie ma się czego bać .

Zastanawiam się, czy niedługo ja nie będe żałować Mam cichą nadzieje, że jeszcze coś uda mi sie naprawić. Na pewno nie jest fajnie potem za kilka lat tak myśleć i żałować właśnie...Najgorzej jak właśnie chłopak ci sie podoba, jesteś zakochana ;/

[ALL for LOVE]

ile masz lat?

[Sandra0718]

Chciałam powiedzieć, że dałam mu szansę Jestem naprawdę szczęśliwa i dziękuję wam serdecznie za pomoc