Miłość i praca w konkurencji

[alikj]

Witam
Mam taki problem, mój chłopak jesteśmy razem pół roku chce zrezygnować ze swojej pracy i podjąć lepiej płątną ambitniejszą prace na stanowisku managera w firmie konkurencyjnej firmy gdzie ja pracuje. Tak się składa, że moja ścieżka rozwoju idzie w tym kierunku, że prawdopodobnie w przyszłym roku bede miałą funkcje decyzyjną w swojej firmie, jestem bardzo zadowolona z tej pracy. Powiedziałąm mu o tym, że nie jestem za tym żeby tak robił bo to nie jest dobre dla nas a on powiedział, że jakby tam pracował to nie będziemy rozmawiać o pracy i tyle i że musi spróbować bo tak został nauczony, że zawsze warto próbować. Nie mieszkamy jeszcze razem. Czuje strach i smutek nie wiem co mnie czeka. Co myslicie o tym? Prosze wyrazcie swoją opinię bo ciężko mi obiektywnie spojrzeć na tą sytuacje.

[201608040942]

Dla mnie nie ma problemu. Dlaczego nie moze pracowac u konkurencji? Nie bedziecie gadac o tajemnicach swoich firm i tyle, zreszta pewnie was i tak tajemnica zawodowa dotyczy i z osobami z poza firmy gadac o tym nie mozecie.
A jak bys go poznala i on juz by pracowal u tej konkurencji to dalabys mu kosza tylko dlatego ze nie pracuje w tej samej firmie co ty?

[Kattie7]

Ja również nie widzę problemu. On bedzie się zajmował swoja robotą, a Ty swoją i po prostu nie bedziecie o pracy rozmawiać. Jest tyle ciekawszych tematow w życiu na rozmowy
A nie wydaje mi się żebyście się nawzajem szpiegowali
Głowa do góry

[alikj]

Dzieki wielkie za odpowiedzi..No tak ale argumenty ambicja, utracona szansa mnie nie bardzo przekonują a tak to tłumaczy.. czy nie powinien myslec w kategoriach my? a nie tylko on..., to ja rozpoczelam z nim rozmowe bo on nie widzial zadnego problemu tylko mnie poinformował , ze idzie na rozmowe. Co innego gdyby powiedział: kochanie to dla nas żeby nam było lepiej itd...Powinien sie mnie spytac i porozmawiac jak ja sie czuje w tej sytuacji..bo mi w jakis sposob tez blokuje rozwoj i stawia w jakiejs niejasnej, dziwnej sytuacji. Jesli dla niego praca jest tak istotna, widać że po widać, po trupach do celu to jak ja mam sobie wyobrazić bycie z kimś takim bez rozmów o pracy...

[evela28]

on ma szansę teraz a ty być moze w przyszłości, po co gdybać, za pół roku może się wszystko zmienić

[new woman in town]

TAKI problem to nie problem.

[hihi]

Napisane przez alikj

Dzieki wielkie za odpowiedzi..No tak ale argumenty ambicja, utracona szansa mnie nie bardzo przekonują a tak to tłumaczy.. czy nie powinien myslec w kategoriach my? a nie tylko on..., to ja rozpoczelam z nim rozmowe bo on nie widzial zadnego problemu tylko mnie poinformował , ze idzie na rozmowe. Co innego gdyby powiedział: kochanie to dla nas żeby nam było lepiej itd...Powinien sie mnie spytac i porozmawiac jak ja sie czuje w tej sytuacji..bo mi w jakis sposob tez blokuje rozwoj i stawia w jakiejs niejasnej, dziwnej sytuacji. Jesli dla niego praca jest tak istotna, widać że po widać, po trupach do celu to jak ja mam sobie wyobrazić bycie z kimś takim bez rozmów o pracy...

Nie łapię. On Ci blokuje rozwój, bo chce iść do innej pracy, ale jak Ty mu blokujesz rozwój nie wyrażając zgody na zmianę pracy to jest ok, tak?

Pół roku związku, nie mieszkacie razem, a on ma życiowe decyzje podejmować na podstawie tego co Ty uważasz, bo Tobie się nie widzi, żeby on pracował u konkurencji i miał lepiej płatną i ambitniejszą pracę...?

No i jeszcze jeden drobiazg - facet tam idzie na rozmowę kwalifikacyjną, a nie podpisywać dokumenty, więc wydaje mi się, że trochę za wcześnie na takie problemy, bo póki co to sytuacji jeszcze nie ma i nie wiadomo czy będzie.

[kalincia]

Nie rozumiem cię, kobieto. Jakie blokowanie rozwoju? Praca to praca, związek, to związek. Ty też masz swoje ambicje i nie rezygnujesz ze swoich możliwości awansu dla niego. Czemu tego wymagasz od niego? Facet ma szanse na dobrą pracę, ty masz dobrą pracę. W czym problem?

[Heledore]

Napisane przez alikj

Dzieki wielkie za odpowiedzi..No tak ale argumenty ambicja, utracona szansa mnie nie bardzo przekonują a tak to tłumaczy.. czy nie powinien myslec w kategoriach my? a nie tylko on..., to ja rozpoczelam z nim rozmowe bo on nie widzial zadnego problemu tylko mnie poinformował , ze idzie na rozmowe. Co innego gdyby powiedział: kochanie to dla nas żeby nam było lepiej itd...Powinien sie mnie spytac i porozmawiac jak ja sie czuje w tej sytuacji..bo mi w jakis sposob tez blokuje rozwoj i stawia w jakiejs niejasnej, dziwnej sytuacji. Jesli dla niego praca jest tak istotna, widać że po widać, po trupach do celu to jak ja mam sobie wyobrazić bycie z kimś takim bez rozmów o pracy...

Nie moja droga, to ty powinnaś zmienić myślenie.
Myśl o sobie i swoim szczęściu a nie o chorej lojalności wobec firmy. Nie warto

widziałam już taką jedną - główna kadrową - dla pracy, stołka, rozwoju i w imię lojalności wobec firmy poświęciła życie prywatne. Mąż ją w końcu zostawił, sąd odebrał jej dzieci a ona skończyła wyprowadzona przez ochronę, cała we łzach, tylnymi drzwiami. Nic źle nie zrobiła, po prostu zarząd uznał że jest za stara i nie przedłużyli jej umowy. A ta ochrona to po to aby tajnych danych nie wyniosła. Milusio, co? Taka czasem jest wdzięczność pracodawcy po latach pracy.