Problem z zazdrosnym facetem. Czy on jest tego wart?

[anula46]

Witam, mam problem ze swoim chłopakiem. Mam 20 lat a on 21. Oboje studiujemy-jesteśmy w tej samej grupie. Ze swoim chłopakiem jestem od 7 miesięcy. Juz w czerwcu pojawiały się u nas kłotnie wynikajace z tego ze mój chłopak zarzucał mi iż podoba mi sie ktos inny a jego stawiam na 2 miejscu. Uważał się za gorszego od tamtego chłopaka. Póżniej wymyślił sobie kolejnego mojego kolegę. W lipcu problem znaczaco sie nasilił. Mój chlopak zmienił obiekt zazdrości. Teraz był nim moj kolega z praktyk. Zaznaczam, ze ja i mój chłopak cały lipiec spędzilismy razem, gdyz praktyki robiliśmy w tym samym miejscu. Gdy dochodziło do poważnych kłotni mój chłopak nie przebierał w slowach i nazywał mnie np. beznadziejna, albo mówił "kto by taką chciał". Ale gdy ochłonął to później przepraszał. I mówił, ze to sie juz wiecej nie powtórzy. Ponadto gdy się całowaliśmy to wszystko niby było dobrze, ale gdy tylko skończylismy pieszczoty mój chłopak zarzucał mi ze podoba mi się ten kolega z praktyk. Po lipcu gdy oboej wrócilismy do swoich miast to wszystko sie uspokoiło, i nawet gdy pojechalismy razem na wakacje ten problem juz sie nie pojawił. Moj chłopak powiedział, że wie, że zachowywal się jak głupek i że już mi zaufa. Opowiedział mi też o tym ze przede mna miał dziewczyne która zerwała z nim a tydzien pozniej była juz z innym chłopakiem i dlatego sądzil, że ze mna bedzie tak samo. Ale ja nie wiem czy to wystarczający powod do tego by się tak zachowywać. Zaznaczam, że ani razu gdy od momentu gdy jestesmy razem nawet nie pomyslałam o innym chłopaku. Ale nie wiem co robić.Czy jest sens to dalej ciągnąc?
Jest jeszcze jeden problem o którym nie wspomniałam-jego mama. Pomimo tego iz ma on już 21 lat jego mama ciągle do niego dzwoni i zawsze musi wiedzieć gdzie on jest i co robi. Czasem dzwoni do niego nawet na zajęciach. 5 rozmów dziennie lub smsy to norma. Dodam, ze jest jedynakiem. Nie wiem czy jestem przewrażliwiona albo za bardzo się czepiam, ale wydaje mi się, że jego matka za bardzo go kontroluje. Gdy z nim o tym rozmawiałam delikatnie to mi powiedział, że jeżeli jego mama poprosi go o telefon to on jej nie odmówi. A ona ciągle prosi go o smsy albo telefony. Bo on sam może zadzwoni raz dziennie.
raz gdy odpisywał na smsa zobaczyłam że jego matka napisała "kochasz mnie czy nie? dlaczego sie synku nie odzywasz? " czy to jest normalne?
od razu zaznaczam, ze nigdy nie przegladałam jego smsów, a ten jeden zobaczylam przez przypadek, bo blisko siebie siedzieliśmy i mój wzrok zsunąl sie na sekundke na tel . Bardzo proszę o porady i opinie.

[loloona_79]

NIe to nie jest normalna i nie tłumacz go tym, że miał jakąś tam sytuację z poprzednią dziewczyną. Może być podejrzliwy ale nie powienien Ciebie tym obarczać, zwłaszcza, że z tego co piszesz robi to w co najmniej nieodpowiedniej chwili.
Zastanów się, czy życie pod ciągłą kontrolą CI odpowiada na dłuższą metę. Ja bym nie umiała

[LatteLady]

co jak co ale normalnym tego nie nazwę. Chłopak ewidentnie ma problem i będzię Cię tym zamęczał coraz bardziej. A co do mamy...dziwne bardzo. Wyznawanie uczuc, ok, to że ma kontakt też w sumie dobrze ale ten sms który zacytowałaś zjeżył mi włosy na głowie. Mama go sama wychowywała może?

[201604301943]

zakomunikowałaś mu jasno że ta zazdrość jest przesadzona? niech wie że ci to przeszkadza i albo niech zachowa takie uwagi dal siebie albo jeszcze lepiej popracuje nad tym. można się "wyleczyć" z takiej chorej zazdrości tylko trzeba chcieć.

a co do kwestii jego mamy, to chyba jest to jeszcze bardziej nienormalne. i nie, to wcale nie kwestia tego że jest jedynakiem i to może jeszcze samotnie wychowanym przez matkę. to po prostu kwestia tego jaka to kobieta. mówię to z autopsji - nawet w takiej sytuacji matka nie musi się tak zachowywać wobec swojego jedynaka. jeśli jemu to nie przeszkadza, to niestety może być problemem w waszym przyszłym związku... a jeżeli przeszkadza to cóż, musi zebrać się w sobie, powiedzieć to mamie i nie być na każde jej zawołanie.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez anula46

Witam, mam problem ze swoim chłopakiem. Mam 20 lat a on 21. Oboje studiujemy-jesteśmy w tej samej grupie. Ze swoim chłopakiem jestem od 7 miesięcy. Juz w czerwcu pojawiały się u nas kłotnie wynikajace z tego ze mój chłopak zarzucał mi iż podoba mi sie ktos inny a jego stawiam na 2 miejscu. Uważał się za gorszego od tamtego chłopaka. Póżniej wymyślił sobie kolejnego mojego kolegę. W lipcu problem znaczaco sie nasilił. Mój chlopak zmienił obiekt zazdrości. Teraz był nim moj kolega z praktyk. Zaznaczam, ze ja i mój chłopak cały lipiec spędzilismy razem, gdyz praktyki robiliśmy w tym samym miejscu. Gdy dochodziło do poważnych kłotni mój chłopak nie przebierał w slowach i nazywał mnie np. beznadziejna, albo mówił "kto by taką chciał". Ale gdy ochłonął to później przepraszał. I mówił, ze to sie juz wiecej nie powtórzy. Ponadto gdy się całowaliśmy to wszystko niby było dobrze, ale gdy tylko skończylismy pieszczoty mój chłopak zarzucał mi ze podoba mi się ten kolega z praktyk. Po lipcu gdy oboej wrócilismy do swoich miast to wszystko sie uspokoiło, i nawet gdy pojechalismy razem na wakacje ten problem juz sie nie pojawił. Moj chłopak powiedział, że wie, że zachowywal się jak głupek i że już mi zaufa. Opowiedział mi też o tym ze przede mna miał dziewczyne która zerwała z nim a tydzien pozniej była juz z innym chłopakiem i dlatego sądzil, że ze mna bedzie tak samo. Ale ja nie wiem czy to wystarczający powod do tego by się tak zachowywać. Zaznaczam, że ani razu gdy od momentu gdy jestesmy razem nawet nie pomyslałam o innym chłopaku. Ale nie wiem co robić.Czy jest sens to dalej ciągnąc?
Jest jeszcze jeden problem o którym nie wspomniałam-jego mama. Pomimo tego iz ma on już 21 lat jego mama ciągle do niego dzwoni i zawsze musi wiedzieć gdzie on jest i co robi. Czasem dzwoni do niego nawet na zajęciach. 5 rozmów dziennie lub smsy to norma. Dodam, ze jest jedynakiem. Nie wiem czy jestem przewrażliwiona albo za bardzo się czepiam, ale wydaje mi się, że jego matka za bardzo go kontroluje. Gdy z nim o tym rozmawiałam delikatnie to mi powiedział, że jeżeli jego mama poprosi go o telefon to on jej nie odmówi. A ona ciągle prosi go o smsy albo telefony. Bo on sam może zadzwoni raz dziennie.
raz gdy odpisywał na smsa zobaczyłam że jego matka napisała "kochasz mnie czy nie? dlaczego sie synku nie odzywasz? " czy to jest normalne?
od razu zaznaczam, ze nigdy nie przegladałam jego smsów, a ten jeden zobaczylam przez przypadek, bo blisko siebie siedzieliśmy i mój wzrok zsunąl sie na sekundke na tel . Bardzo proszę o porady i opinie.

zazdroscnik i mamisynek - no way, ja bym sie w to* nie pakowala.



*czyt. powazniejszy zwiazek

[ulicznica]

Nie rozumiem, dlaczego kobiety męczą się w takich związkach.

[anula46]

tak, matka wychowuje go samotnie.

---------- Dopisano o 11:05 ---------- Poprzedni post napisano o 11:03 ----------

ale gdy próbowałam mu uzmysłowić że wychowanie jego matki tak na niego wpływa on stwierdził że nie i na tym się dyskusja zakończyła.

[LatteLady]

pokazał ze nie ma zamirau się zmienić;(

[anula46]

tak, wiele razy mówiłam mu że jego zazdrość jest chora, że to normalne nie jest.

[LatteLady]

Napisane przez anula46

tak, wiele razy mówiłam mu że jego zazdrość jest chora, że to normalne nie jest.

i nic na niego nie działa więc? Z tego co piszesz Autorko, jesteś inteligentną dziewczyną wiec może pora wyciągnąć wnioski

[paulin_bee]

Napisane przez LatteLady

i nic na niego nie działa więc? Z tego co piszesz Autorko, jesteś inteligentną dziewczyną wiec może pora wyciągnąć wnioski

Popieram. Z opisu wynika, że to naprawdę toksyczna sytuacja: mama kontroluje chłopaka, a chłopak Ciebie. Oni powinni iść na jakąś terapię

[lady17]

Maminsynka nie zmienisz.

Zazdrosć- próbowałaś - nie wyszło. I co teraz zamierzasz zrobić? Będziesz sie dalej męczyła? Ja nie potrafiłabym być z kimś kto rzuca mi takie teksty tylko dlatego,że mam kolegów.

[LatteLady]

Decyzje o rozstanich zawsze są trudne, i musisz sama je zawsze podejmować ale chyba zależy Ci na własnym szczęściu?

[sereniti]

zazdrośnik i maminsynek - wystarczający powód żeby wiać

[anula46]

a czy warto próbować namówic go na wizyte u psychologa? czy to coś zmieni?

[elvegirl]

Problem z zazdrością już jest rozwiązany, tak? Więc w tej kwestii dałabym mu szansę.

Co do jego Mamy...trochę za mało danych, czy zauważyłaś jeszcze jakiś jej wpływ na niego, czy tylko te telefony? Bo same telefony to za mało, żeby go od mamisynków wyzywać...

[leniwca]

Napisane przez anula46

a czy warto próbować namówic go na wizyte u psychologa? czy to coś zmieni?

Przecież wg niego nie ma żadnego problemu, to czemu miałby iść do psychologa?

To jest dobre wyjście, nie zaprzeczam, ale gdy ktoś zdaje sobie sprawę, że ma problem, w relacjach z ludźmi, rodziną etc. i chce to zmienić, naprawić.

[kangu]

spróbowac mozna, na pewno warto z nim szczerze i dosadnie porozmawiąc i powiedziec , że niepokoi cię jego bliska relacja z matką i to na tyle mocno, że nie jestes pewna czy na dluższa metę jestes wstanie to wytrzymać- pewnie się oburzy na początku, ale tez da mu to do myslenia