Nie wiem jak dalej żyć... Alkoholizm matki

Bloodly · 2012-10-15, 18:59

Bardzo długi, obszerny wątek.
Mam problem, ogromny problem którego nie umiem rozwiązać. Mam 17 lat, więc moje życie dzieli się na 3 etapy: szkoła, dom/rodzina, chłopak. Znajomi też, ale nie przywiązuję do nich zbyt dużej wagi. W każdym etapie jest problem, każdy łączy się z każdym, ale największy jest w domu....
Moja matka jest alkoholiczką od kiedy pamiętam. Nie jest to rodzaj alkoholizmu, w którym człowiek leży zawalony na kanapie, ale według mnie jeszcze gorszy czyli taki, gdzie po niej widać , że jest pijana (4 piwa dziennie/0,5 wódki, lub mieszanie) ale funkcjonuje normalnie czyli umawia się na spotkania, idzie na zebranie, przyjmuje gości. Ona nie pracuje, bo twierdzi ,że w tym wieku trudno znaleźć pracę. Z tym , że w ogóle nie szuka, a pracą typu sprzątaczka/ekspedientka po prostu gardzi (gdzie, ona z wyższym wykształceniem na kasie sprzedawać?!). W ciągu dnia robi obiad, czeka aż przyjdę ze szkoły , a jak nie ma mnie 1,5h po lekcjach to dzwoni gdzie jestem. Kiedy wracam skądś do domu, martwię się już wtedy kiedy jest 5 minut po czasie a ja dopiero w drodze, że będzie zła. Czas zazwyczaj w weekend mam do 22, imprezy max do 1 (a i tak musi to być specjalna okazja). Niedługo mój chłopak ma urodziny i zastanawiam się jak jej oznajmić, że chcę żebym została u niego na noc (wraz z pozostałymi 15 osobami). Ludzie dziwią się, a ja się wiecznie boję. Boję się każdej wywiadówki, boję się wracać do domu, nigdy przenigdy nie mówię jej o złych ocenach bo ona traktuje to jak koniec świata - dopiero dowiaduje się na zebraniu. Kiedy jestem chora i tak muszę iść do szkoły, nawet teraz kiedy chcę iść do koleżanki na noc to ona bawi się w dzwonienie (!) do rodziców z pytaniem o zgodę. Co zrobiła dzisiaj ? Przeszukała moje rzeczy i znalazła jakieś durnowate plany na przyszłość które pisałam w głębokiej euforii typu "może kiedyś jakieś wypady na piwko w nocy - jest tak romantycznie" , no totalne głupoty , ale nawet gdybym tam napisała najgorsze rzeczy to jest MOJA PRYWATNOŚĆ i nie ma prawa jej naruszać. Dodatkowo zawsze podkreśla , że to JEJ dom, JEJ zasady, ONA płaci rachunki, ONA zarabia (?), JEJ się wszystko należy. Prawda- sprząta, gotuje, pierze, ale co ma innego robić? szczególnie, że ja kiedyś także będę musiała to robić i nie jest to niestety nie lada wyczyn. Ot,codzienne czynności.
Moje wspomnienia związane z domem ? Pijana mama przyprowadziła nowego teraz mojego ukochanego psa, pijana mama przyjmuje gości, którzy widzą, że jest pijana, pijana mama wysyła tatę na wywiadówkę bo nie może iść w takim stanie, pijana mama idzie po kolejną butelkę do sklepu o 22, ja macam z zewnątrz jej torebkę czy czegoś nie kupiła, ja muszę iść z nią do sklepu bo martwię się , że coś kupi. Pijana mama.
Tata mówi, że jestem przewrażliwioną nastolatką, oczywiście potwierdza, że jest alkoholiczką i nie może jej znieść , jej awantur i czepiania się o totalnie wyimaginowane sytuacje których nigdy nazajutrz nie pamięta, ale nic nie może zrobić. Że mam nie histeryzować, bo mam wszystko. Przecież nie robi mi krzywdy, nie bije mnie to co mnie to obchodzi czy pije? Widok jej pijanej wywołuje u mnie odruch wymiotny. Kiedyś mnie uderzyła, nawet nie raz, potrafi tak podnieść głos, że można zwariować, ale nie mam żadnych dowodów więc nie ważne. Oddałabym wszystko za normalną, trzeźwą mamę. Moim marzeniem jest spokojne życie... Mam 17 lat i chce żyć jak 17-latka, mam poukładane w głowie, uczę się w jednym z najlepszych liceów, mam średnią na poziomie 4,0. Chciałabym normalnie żyć, a nie wiem co mam robić.
Nie wiem czy to już depresja, ale przez ostatni miesiąc nie było dnia żebym nie płakała. Moim marzeniem największym z największych to usamodzielnienie się, bo mnie przelatuje strach jak pomyślę o samodzielnej podróży z miasta do miasta, a przede wszystkim kolejne marzenie to MIESZKANIE BEZ MAMY. Co mam robić?

Juli_Juli · 2012-10-15, 19:05

A gdzie chcesz iść na studia? Do innego miasta niż te, w którym mieszkasz?

Ja bym proponowała jak najszybciej się da wyprowadzkę z domu+ psycholog.

Bloodly · 2012-10-15, 19:08

Cytat:

Napisane przez Juli_Juli

A gdzie chcesz iść na studia? Do innego miasta niż te, w którym mieszkasz?

Ja bym proponowała jak najszybciej się da wyprowadzkę z domu+ psycholog.

Na wyprowadzkę z domu i tak będę musiała trochę poczekać. A studiuje w bardzo dużym mieście pełnym możliwości, więc tutaj pewnie zostanę....

Juli_Juli · 2012-10-15, 19:12

Innego wyjścia raczej nie masz, niż poczekać na studia. Wtedy możesz np. studiować i pracować jednocześnie wynajmując gdzieś mieszkanie itp.

A próbował ktoś namówić Twoją mamę na terapię? Jaki był tego skutek?

Marionna · 2012-10-15, 19:20

Posłuchaj, w każdym mieście jest poradnia zdrowia psychicznego lub Poradnia Uzależnień. TAm zupełnie za darmo udziela sie pomocy nie tylko osobom pijącym, ale też rodzinom. Alkoholizm to choroba, która dotyczy też członków rodziny, sam sobie nie pomożesz, szukaj jej i nie czekaj.

Bloodly · 2012-10-15, 19:26

Ona twierdzi, że nie ma problemu. Ja mam 17 lat, a czuję się jakbym miała 10, nic nie robię sama, nie mam swojego zdania, pijana mama wpycha mi jakieś kanapki , na co ja mówię, że nie chce to ona odchodzi i bełkocze "doigrasz się, poprzewracało ci się w głowie". jak ja mam czekać jeszcze parę lat ? jest coraz gorzej.. nie chce mi się żyć, nie umiem , nie mogę..

zuz123 · 2012-10-15, 19:31

Cytat:

Napisane przez Bloodly

Ona twierdzi, że nie ma problemu. Ja mam 17 lat, a czuję się jakbym miała 10, nic nie robię sama, nie mam swojego zdania, pijana mama wpycha mi jakieś kanapki , na co ja mówię, że nie chce to ona odchodzi i bełkocze "doigrasz się, poprzewracało ci się w głowie". jak ja mam czekać jeszcze parę lat ? jest coraz gorzej.. nie chce mi się żyć, nie umiem , nie mogę..

A może masz jakąś rodzinę w okolicy do której mogłabyś się przenieść? Ciocię, babcie z którymi jesteś w dobrych stosunkach?

Trudno pomóc swojemu rodzicowi, szczególnie gdy ten tej pomocy nie chce.
Stanowczo pomyśl o studiach w innym mieście. Jeszcze parę lat takiej sytuacji może Cię wykończyć psychicznie(przepraszam, że tak nieładnie to ujmuję...)
Trzymaj się

GagaFace · 2012-10-15, 19:33

Ciężka sprawa. Też niestety jestem DDA. Tyle że nie mieszkam z ojcem.

W każdym razie, masz w kimś oparcie w ogóle ? Chłopak, ktoś inny z rodziny ?

2012-10-15, 18:59	#1
Bloodly Przyczajenie Zarejestrowany: 2009-04 Lokalizacja: zza rogu :) Wiadomości: 29	Nie wiem jak dalej żyć... Alkoholizm matki Bardzo długi, obszerny wątek. Mam problem, ogromny problem którego nie umiem rozwiązać. Mam 17 lat, więc moje życie dzieli się na 3 etapy: szkoła, dom/rodzina, chłopak. Znajomi też, ale nie przywiązuję do nich zbyt dużej wagi. W każdym etapie jest problem, każdy łączy się z każdym, ale największy jest w domu.... Moja matka jest alkoholiczką od kiedy pamiętam. Nie jest to rodzaj alkoholizmu, w którym człowiek leży zawalony na kanapie, ale według mnie jeszcze gorszy czyli taki, gdzie po niej widać , że jest pijana (4 piwa dziennie/0,5 wódki, lub mieszanie) ale funkcjonuje normalnie czyli umawia się na spotkania, idzie na zebranie, przyjmuje gości. Ona nie pracuje, bo twierdzi ,że w tym wieku trudno znaleźć pracę. Z tym , że w ogóle nie szuka, a pracą typu sprzątaczka/ekspedientka po prostu gardzi (gdzie, ona z wyższym wykształceniem na kasie sprzedawać?!). W ciągu dnia robi obiad, czeka aż przyjdę ze szkoły , a jak nie ma mnie 1,5h po lekcjach to dzwoni gdzie jestem. Kiedy wracam skądś do domu, martwię się już wtedy kiedy jest 5 minut po czasie a ja dopiero w drodze, że będzie zła. Czas zazwyczaj w weekend mam do 22, imprezy max do 1 (a i tak musi to być specjalna okazja). Niedługo mój chłopak ma urodziny i zastanawiam się jak jej oznajmić, że chcę żebym została u niego na noc (wraz z pozostałymi 15 osobami). Ludzie dziwią się, a ja się wiecznie boję. Boję się każdej wywiadówki, boję się wracać do domu, nigdy przenigdy nie mówię jej o złych ocenach bo ona traktuje to jak koniec świata - dopiero dowiaduje się na zebraniu. Kiedy jestem chora i tak muszę iść do szkoły, nawet teraz kiedy chcę iść do koleżanki na noc to ona bawi się w dzwonienie (!) do rodziców z pytaniem o zgodę. Co zrobiła dzisiaj ? Przeszukała moje rzeczy i znalazła jakieś durnowate plany na przyszłość które pisałam w głębokiej euforii typu "może kiedyś jakieś wypady na piwko w nocy - jest tak romantycznie" , no totalne głupoty , ale nawet gdybym tam napisała najgorsze rzeczy to jest MOJA PRYWATNOŚĆ i nie ma prawa jej naruszać. Dodatkowo zawsze podkreśla , że to JEJ dom, JEJ zasady, ONA płaci rachunki, ONA zarabia (?), JEJ się wszystko należy. Prawda- sprząta, gotuje, pierze, ale co ma innego robić? szczególnie, że ja kiedyś także będę musiała to robić i nie jest to niestety nie lada wyczyn. Ot,codzienne czynności. Moje wspomnienia związane z domem ? Pijana mama przyprowadziła nowego teraz mojego ukochanego psa, pijana mama przyjmuje gości, którzy widzą, że jest pijana, pijana mama wysyła tatę na wywiadówkę bo nie może iść w takim stanie, pijana mama idzie po kolejną butelkę do sklepu o 22, ja macam z zewnątrz jej torebkę czy czegoś nie kupiła, ja muszę iść z nią do sklepu bo martwię się , że coś kupi. Pijana mama. Tata mówi, że jestem przewrażliwioną nastolatką, oczywiście potwierdza, że jest alkoholiczką i nie może jej znieść , jej awantur i czepiania się o totalnie wyimaginowane sytuacje których nigdy nazajutrz nie pamięta, ale nic nie może zrobić. Że mam nie histeryzować, bo mam wszystko. Przecież nie robi mi krzywdy, nie bije mnie to co mnie to obchodzi czy pije? Widok jej pijanej wywołuje u mnie odruch wymiotny. Kiedyś mnie uderzyła, nawet nie raz, potrafi tak podnieść głos, że można zwariować, ale nie mam żadnych dowodów więc nie ważne. Oddałabym wszystko za normalną, trzeźwą mamę. Moim marzeniem jest spokojne życie... Mam 17 lat i chce żyć jak 17-latka, mam poukładane w głowie, uczę się w jednym z najlepszych liceów, mam średnią na poziomie 4,0. Chciałabym normalnie żyć, a nie wiem co mam robić. Nie wiem czy to już depresja, ale przez ostatni miesiąc nie było dnia żebym nie płakała. Moim marzeniem największym z największych to usamodzielnienie się, bo mnie przelatuje strach jak pomyślę o samodzielnej podróży z miasta do miasta, a przede wszystkim kolejne marzenie to MIESZKANIE BEZ MAMY. Co mam robić? __________________ Szukamy wymarzonej fryzury ! If you die when there's no one watching and your ratings drop and you're forgotten if they kill you on their TV you're a martyr and a lamb of god Edytowane przez Bloodly Czas edycji: 2012-10-15 o 19:07

2012-10-15, 19:05	#2
Juli_Juli Zadomowienie Zarejestrowany: 2012-07 Wiadomości: 1 223	Dot.: Nie wiem jak dalej żyć... Alkoholizm matki A gdzie chcesz iść na studia? Do innego miasta niż te, w którym mieszkasz? Ja bym proponowała jak najszybciej się da wyprowadzkę z domu+ psycholog.

2012-10-15, 19:12	#4
Juli_Juli Zadomowienie Zarejestrowany: 2012-07 Wiadomości: 1 223	Dot.: Nie wiem jak dalej żyć... Alkoholizm matki Innego wyjścia raczej nie masz, niż poczekać na studia. Wtedy możesz np. studiować i pracować jednocześnie wynajmując gdzieś mieszkanie itp. A próbował ktoś namówić Twoją mamę na terapię? Jaki był tego skutek?

2012-10-15, 19:20	#5
Marionna Przyczajenie Zarejestrowany: 2012-10 Wiadomości: 5	Dot.: Nie wiem jak dalej żyć... Alkoholizm matki Posłuchaj, w każdym mieście jest poradnia zdrowia psychicznego lub Poradnia Uzależnień. TAm zupełnie za darmo udziela sie pomocy nie tylko osobom pijącym, ale też rodzinom. Alkoholizm to choroba, która dotyczy też członków rodziny, sam sobie nie pomożesz, szukaj jej i nie czekaj.

2012-10-15, 19:26	#6
Bloodly Przyczajenie Zarejestrowany: 2009-04 Lokalizacja: zza rogu :) Wiadomości: 29	Dot.: Nie wiem jak dalej żyć... Alkoholizm matki Ona twierdzi, że nie ma problemu. Ja mam 17 lat, a czuję się jakbym miała 10, nic nie robię sama, nie mam swojego zdania, pijana mama wpycha mi jakieś kanapki , na co ja mówię, że nie chce to ona odchodzi i bełkocze "doigrasz się, poprzewracało ci się w głowie". jak ja mam czekać jeszcze parę lat ? jest coraz gorzej.. nie chce mi się żyć, nie umiem , nie mogę.. __________________ Szukamy wymarzonej fryzury ! If you die when there's no one watching and your ratings drop and you're forgotten if they kill you on their TV you're a martyr and a lamb of god

2012-10-15, 19:33	#8
GagaFace Zadomowienie Zarejestrowany: 2010-12 Wiadomości: 1 262	Dot.: Nie wiem jak dalej żyć... Alkoholizm matki Ciężka sprawa. Też niestety jestem DDA. Tyle że nie mieszkam z ojcem. W każdym razie, masz w kimś oparcie w ogóle ? Chłopak, ktoś inny z rodziny ? __________________ Sztywny moralny kodeks z dala od chorych podniet.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)