Związek kobiety z kobietą

[misiopysiu]

Jest to konto jednopostowe, także proszę nie pytać o nic, bo i tak nie odpiszę
Jestem młoda, mam 20 lat... Zakochałam się w kobiecie, chociaż zawsze byłam heteroseksualna. Nie mam z tym problemu, problem tkwi w czymś innym..

żyjemy w takim kraju, że musimy się ukrywać, ukrywać nasz związek.. Bardzo irytuje mnie, że nie mogę mojej ukochanej złapać za rękę, przytulić... Że nie będę mogła iść z nią na wesele, ani na sale na sylwestra. Wiedzą o nas tylko najbliżsi przyjaciele.

I teraz pytanie do wizażanek :
a) do tych, które są w takiej sytuacji : powiedziałyście o Waszym szczęściu rodzinie? Po jakim czasie? Jak zareagowali?
b) do pozostałych - co o tym myślicie? Można być w tym kraju szczęśliwym żyjąc w homoseksualnym związku?

Pozdrawiam.

[Capresse]

Napisane przez misiopysiu

Jest to konto jednopostowe, także proszę nie pytać o nic, bo i tak nie odpiszę
Jestem młoda, mam 20 lat... Zakochałam się w kobiecie, chociaż zawsze byłam heteroseksualna. Nie mam z tym problemu, problem tkwi w czymś innym..

żyjemy w takim kraju, że musimy się ukrywać, ukrywać nasz związek.. Bardzo irytuje mnie, że nie mogę mojej ukochanej złapać za rękę, przytulić... Że nie będę mogła iść z nią na wesele, ani na sale na sylwestra. Wiedzą o nas tylko najbliżsi przyjaciele.

I teraz pytanie do wizażanek :
a) do tych, które są w takiej sytuacji : powiedziałyście o Waszym szczęściu rodzinie? Po jakim czasie? Jak zareagowali?
b) do pozostałych - co o tym myślicie? Można być w tym kraju szczęśliwym żyjąc w homoseksualnym związku?

Pozdrawiam.

Bez przesady, aż tak zacofani nie jesteśmy, żeby się ukrywać w naszym kraju. W mojej pracy mam często styczność z parami homoseksualnymi, znam nawet młode 18letnie dziewczyny, które okazują sobie czułość w każdej sytuacji. Nie zauważyłam by był to problem dla kogokolwiek. Raz tylko widziałam dziwną reakcje młodego Pana - przyglądał się tym dziewczynom z taką miną jakby widział siebie między nimi. Cudowne rozmarzenie na twarzy A rodzice - oczywiście powiedzieć, jeżeli są inteligentnymi osobami zaakceptują.

[Vilqa]

W mojej rodzinie jest taka para. Na weselu były laski razem, na chrzcinach i na rodzinnym zjeździe. A rodzina u mnie różna. Od skrajnych liberałów po rydzykowe mohery. Nikt palpitacji i omdleń nie doznał.
Gadać, przynajmniej oficjalnie, nie gadali. Ręce podali, buzi-buzi na przywitanie. Żadnych scen i darcia szat nie było.

Myślę, że już jesteśmy nieco bardziej cywilizowanym i tolerancyjnym krajem.

[Dotka90]

Napisane przez misiopysiu

Jest to konto jednopostowe, także proszę nie pytać o nic, bo i tak nie odpiszę
Jestem młoda, mam 20 lat... Zakochałam się w kobiecie, chociaż zawsze byłam heteroseksualna. Nie mam z tym problemu, problem tkwi w czymś innym..

żyjemy w takim kraju, że musimy się ukrywać, ukrywać nasz związek.. Bardzo irytuje mnie, że nie mogę mojej ukochanej złapać za rękę, przytulić... Że nie będę mogła iść z nią na wesele, ani na sale na sylwestra. Wiedzą o nas tylko najbliżsi przyjaciele.

I teraz pytanie do wizażanek :
a) do tych, które są w takiej sytuacji : powiedziałyście o Waszym szczęściu rodzinie? Po jakim czasie? Jak zareagowali?
b) do pozostałych - co o tym myślicie? Można być w tym kraju szczęśliwym żyjąc w homoseksualnym związku?

Pozdrawiam.

Można.
Znam kilka par homoseksualnych. Są szczęśliwi.

[1c3a9668cb473eb00ec0f3dce65be5361e74cda4_63d1c28200398]

Napisane przez misiopysiu

Jest to konto jednopostowe, także proszę nie pytać o nic, bo i tak nie odpiszę
Jestem młoda, mam 20 lat... Zakochałam się w kobiecie, chociaż zawsze byłam heteroseksualna. Nie mam z tym problemu, problem tkwi w czymś innym..

żyjemy w takim kraju, że musimy się ukrywać, ukrywać nasz związek.. Bardzo irytuje mnie, że nie mogę mojej ukochanej złapać za rękę, przytulić... Że nie będę mogła iść z nią na wesele, ani na sale na sylwestra. Wiedzą o nas tylko najbliżsi przyjaciele.

I teraz pytanie do wizażanek :
a) do tych, które są w takiej sytuacji : powiedziałyście o Waszym szczęściu rodzinie? Po jakim czasie? Jak zareagowali?
b) do pozostałych - co o tym myślicie? Można być w tym kraju szczęśliwym żyjąc w homoseksualnym związku?

Pozdrawiam.

No pewnie, że można. Nie raz widzę takie dziewczyny na ulicy, uczelni, nikt za nimi nie krzyczy i nie wytyka palcami. Ja mówię za siebie - jestem tolerancyjna w tej kwestii i nie mam nic przeciwko takim dziewczynom jak Ty. Każdy ma prawo żyć tak jak chce, byle szczęśliwie.

[ulicznica]

Napisane przez misiopysiu

Jest to konto jednopostowe, także proszę nie pytać o nic, bo i tak nie odpiszę
Jestem młoda, mam 20 lat... Zakochałam się w kobiecie, chociaż zawsze byłam heteroseksualna. Nie mam z tym problemu, problem tkwi w czymś innym..

żyjemy w takim kraju, że musimy się ukrywać, ukrywać nasz związek.. Bardzo irytuje mnie, że nie mogę mojej ukochanej złapać za rękę, przytulić... Że nie będę mogła iść z nią na wesele, ani na sale na sylwestra. Wiedzą o nas tylko najbliżsi przyjaciele.

I teraz pytanie do wizażanek :
a) do tych, które są w takiej sytuacji : powiedziałyście o Waszym szczęściu rodzinie? Po jakim czasie? Jak zareagowali?
b) do pozostałych - co o tym myślicie? Można być w tym kraju szczęśliwym żyjąc w homoseksualnym związku?

Pozdrawiam.

No chyba jednak nie do końca w 100% hetero To było takie bum znienacka, czy jednak wcześniej miałaś chociażby homo-myśli?

Możesz złapać za rękę i przytulić - w mieście na pewno. Już nieraz widziałam takie scenki i na nikim raczej nie robi to wrażenia. Sama sobie narzucasz ograniczenie, że nie możesz.
Dziewczyny w mieście mają lepiej, te ich "czułości" są bardziej akceptowane i bardziej niejednoznaczne, niż w przypadku mężczyzn.
Chyba, że mieszkasz na wsi : http://spoleczenstwo.newsweek.pl/les...97702,1,1.html

a) Znając moją rodzinę, pewnie nie - nie mam z nią na tyle zażyłych kontaktów, żeby raczyć ich historiami z mojego życia intymnego. No i nie warto w taki sposób palić za sobą wszystkich mostów.
Najbliższej - w moim przypadku mamie i siostrze, pewnie bym powiedziała.
b) Myślę, że jeśli jesteś szczęśliwa, to tylko plus dla Ciebie i fajnie, i naprawdę nieważne jest dla mnie w jaki sposób się bzykasz - bo głównie na tym polega różnica w tej "miłości" - nie do zaakceptowania przez innych. Reszta to narzucane sztucznie przez politykę, religię i społeczeństwo ograniczenia.

[la'Mbria]

ee tam, a ja uważam, że jesteśmy już teraz naprawdę cywilizowani i tolerancyjni (mam na myśli Polaków jako naród), przynajmniej w miastach nie jest to niczym nienormalnym, że idą sobie geje/lesbijki na równi z heteroseksualnymi parami i np. trzymają się za ręce, czy obejmują się.
Osobiście lubię tak samo patrzeć na szczerze zakochane, zapatrzone w siebie pary czy to hetero- czy homoseksualne- grunt, że są szczęśliwi ze sobą. To naprawdę podnosi na duchu. Za to nie lubię i pewnie nigdy nie polubię obnażania się ze swoją seksualnością publicznie- czy to śliniące się heteroseksualne nastolatki, czy 40-latkowie którzy "wyrwali" się od opieki nad dziećmi i imprezują, heteroseksualni czy geje, lesbijki...nie ważne- jak się nie umie uszanować innych ludzi i np. obmacuje w komunikacji miejskiej czy ślini w miejscach publicznych, jest to tak samo niefajne. Bez względu na płeć. Za to wesołe, zakochane pary, trzymające się za ręce- sama radość

[201610310857]

Mam koleżanki homoseksualne. kolegów też.

Jedna z nich po tym, jak przyznała się w domu do "tego", została z neigo wyrzucona...
po chyba 3 miechach rodzicom przeszło. wróciła do domu.

[olenkasz]

jasne, że można
wiem z autopsji.

[martynusia222]

Co za zwrot - konto jednopostowe

Ja znam chłopaka, ok. 25 lat, który mieszka w dosyć małym mieście i się ze swoją orientacją nie kryje, może niektórzy śmieją się z niego po kątach, ale ogólnie jest bardzo lubiany i ma dużo znajomych.

[kisielova]

mam w swoim otoczeniu kilka par homoseksualnych i nigdy od znajomych nie usłyszeli niczego złego na temat swoich związków. Chodzą za ręce, przytulają się ...
Chcieć, to móc. Nie rób sobie pod górkę na siłę.
Pewnie- ludzie zawsze będą gadać, gdyby nie gadali nie byliby sobą. Ale co Ciebie to obchodzi, jeśli masz takie samo prawo do szczęścia jak osoby hetero ?

[zoyap]

Mam dwoje znajomych o orientacji homoseksualnej. Oboje długo ukrywali swoją orientację bojąc się odrzucenia, czy wyśmiania. Kiedy każde z nich ogłosiło światu że nie są heteroseksualni i okazało się, że żyje im się dużo lepiej po coming oucie, niż wcześniej.
Ten strach przed oceną był gorszy i mimo, że nie którzy z członkowie rodziny mieli początkowo problem z akceptacją sytuacji, po kilki miesiącach nikt nie miał już z tym problemu.
Dla niektórych może to być po prostu szok, ale szybko się ogarną. Ja bym cię zachęcała do wyjawienia swojej orientacji, bo straszne musi być życie w ukryciu.

[booombelek]

również znam takie pary i nie kryją się z tym, bo napewno nie warto.
znajomi ich akceptują, rodzina też.

[Ziaja89]

Napisane przez misiopysiu

Jest to konto jednopostowe, także proszę nie pytać o nic, bo i tak nie odpiszę
Jestem młoda, mam 20 lat... Zakochałam się w kobiecie, chociaż zawsze byłam heteroseksualna. Nie mam z tym problemu, problem tkwi w czymś innym..

żyjemy w takim kraju, że musimy się ukrywać, ukrywać nasz związek.. Bardzo irytuje mnie, że nie mogę mojej ukochanej złapać za rękę, przytulić... Że nie będę mogła iść z nią na wesele, ani na sale na sylwestra. Wiedzą o nas tylko najbliżsi przyjaciele.

I teraz pytanie do wizażanek :
a) do tych, które są w takiej sytuacji : powiedziałyście o Waszym szczęściu rodzinie? Po jakim czasie? Jak zareagowali?
b) do pozostałych - co o tym myślicie? Można być w tym kraju szczęśliwym żyjąc w homoseksualnym związku?

Pozdrawiam.

Pewnie że można, wystarczy chcieć i samemu siebie zaakceptować
Także znam wiele par homoseksualnych i nic w tym dziwnego.
Żyją razem, rodzina o tym wie i nie potępia ich nikt za to.
Jesteś w nieco lepszej sytuacji niż mężczyźni, bo z reguły jak już ktoś tego nie akceptuje, to na pierwszy ogień idą faceci. Na kobiety żyjące w związkach homoseksualnych zawsze, wydaje mi się, "opinia publiczna" patrzyła przychylniej.

Także ciesz się życiem i czerp jak najwięcej radości z waszej miłości

[atram01]

Nie to chodzi ,że społeczeństwo tego nie akceptuje ale czuje się niezręcznie. Moja bliska przyjaciółka okazała się niedawno bi i choć to toleruje czuję się dziwnie kiedy mizia się ze swoją dziewczyną przymnie. Obie lubię ale obraz w głowie podpowiada mi ,że coś nie pasuje do obrazka.
a)niepowiedziala ale raczej zauważyli skoro z nią sypia w jednym łóżku i zaakceptowali to
b)każdy mam prawo do szczęścia mało komu to przeszkadza ,aż tak w tych czasach.

[rochelle_]

Statystyki jakieś zbierasz, że już na wstępie uprzedzasz, że nie będziesz odpisywać?

Można żyć, znam dwa związki homoseksualne: dwie kobietki i dwóch panów. Staż: ponad 3 lata razem (panowie chyba już 4). I co? I nico. Mieszkają razem, chodzą razem na imprezy, prowadzą normalne życie. Oczywiście, że mamy homofobów w Polsce, ale mamy ten komfort, że znajomych można sobie wybierać. Rodziny nie, ale w przypadku znanych mi par - owszem, rodzice byli w szoku, jednak z czasem zaakceptowali.

[Melanchton]

Przesada. Przyjaźnię się z parą gejów. Wprawdzie za ręce na ulicy się nie trzymają, ale wszyscy znajomi i przyjaciele oraz obie rodziny o nich wiedzą, więc nie ma problemu z imprezami, weselami i tak dalej.Tak samo jest w przypadku moich wszystkich innych homoseksualnych znajomych (także dziewczyn!); a mam ich bardzo wielu. Laski ode mnie z uczelni na facebooku mają zaznaczone "interesują mnie kobiety" i obywa się bez zbędnych spekulacji.
Wyjdźcie z szafy i tyle. Jeśli nie obracacie się wśród jakichś ONRowców nie powinno być problemów.

---------- Dopisano o 20:53 ---------- Poprzedni post napisano o 20:48 ----------

Napisane przez atram01

Nie to chodzi ,że społeczeństwo tego nie akceptuje ale czuje się niezręcznie. Moja bliska przyjaciółka okazała się niedawno bi i choć to toleruje czuję się dziwnie kiedy mizia się ze swoją dziewczyną przymnie. Obie lubię ale obraz w głowie podpowiada mi ,że coś nie pasuje do obrazka.
a)niepowiedziala ale raczej zauważyli skoro z nią sypia w jednym łóżku i zaakceptowali to
b)każdy mam prawo do szczęścia mało komu to przeszkadza ,aż tak w tych czasach.

Znam ten typ reakcji, zauważyłam, że ludzie stosunkowo często reagują tak na niepełnosprawnych, okaleczonych czy oszpeconych jakąś chorobą. Nie wiedzą, gdzie oczy podziać. Poniekąd to rozumiem, dużo osób nie miało nigdy z niepełnosprawnością do czynienia i nie wiedzą, jak się zachować (od razu wtedy poznać, kto chodził do integracyjnej klasy ), ale mówienie czy myślenie, że to dlatego, iż "coś nie pasuje do obrazka" to moim zdaniem lekkie przegięcie. Czas pogodzić się z faktem, że nie wszyscy jesteśmy tacy sami i tyle.

[olenkasz]

no, prawdziwy śmiech budzi to, że hetero para całująca się publicznie jest okej, para homo robiąca zupełnie to samo jest niesmaczna i nie na miejscu.
to przykre.

[201605300922]

Napisane przez olenkasz

no, prawdziwy śmiech budzi to, że hetero para całująca się publicznie jest okej, para homo robiąca zupełnie to samo jest niesmaczna i nie na miejscu.
to przykre.

Najbardziej wkurzający są ci pseudotolerancyjni, że ,,geje i lesbijki mi nie przeszkadzają, ale lizać się publicznie nie mogą, bo mnie to obrzydza" - a mnie, choć jestem raczej hetero, obrzydza jak w autobusie czy na przystanku te hetero parki penetrują swoje gardziele. Takie podwójne standardy niestety są bardzo popularne. Swoją drogą, już powiedzenie, że ,,toleruje się" osoby homoseksualne moim zdaniem jest pejoratywne, jakby się akceptowało coś gorszego, a nie alternatywnego dla bycia hetero. Pomijając fakt, że co to w ogóle jest mówienie, że ,,toleruję" albo ,,nie przeszkadzają mi". Uwielbiam, jak takie niby wyzwolone światopoglądowo osoby z takimi kwiatkami wyskakują.

Związek kobiety z kobietą - na pewno jest dużo łatwiej, niż między mężczyznami, bo na dobrą sprawę - jak dziewczyny idą razem za rękę, to nikt nic zdrożnego w tym nie widzi, bo biorą je za przyjaciółki. To samo ze wspólnym mieszkaniem, chodzeniem na imprezy. Przytulenie - ileż to ja razy przytulałam moje jak najbardziej hetero koleżanki, gdy mi się z jakiegoś powodu żaliły. I właśnie z tych powodów uważam, że taki związek jak najbardziej może się nawet w naszym kraju udać.

[TheKey]

Napisane przez atram01

ale obraz w głowie podpowiada mi ,że coś nie pasuje do obrazka.

Też miałam kiedyś takie wrażenie, ale przemyślałam to sobie i stwierdziłam, że jest kompletnie irracjonalne
I teraz "do obrazka" nie pasuje mi np. coś takiego: oglądałam jakiś teledysk parę dni temu, jakaś impreza, ludzie tańczą, piją, całują się - babki z facetami pokazane normalnie, w pełnej krasie, tymczasem dwóch facetów całujących się - i tu cenzura - zniekształcony obraz w miejscu ich ust - No dlaczego, ja się pytam? Zszkowało mnie to lekko.

[olenkasz]

tak naprawdę to często jest tak, że jak człowiek się całkowicie podda 'wyjściu z szafy', to ludzie z czasem się przyzwyczajają, i to że kobieta ma dziewczynę przestaje kłuć w uszy. ja tam zawsze wyznawałam zasadę, ze jak ktoś mnie nie toleruje, to niech się chrzani, ja się nie zmienię.

[jesienny_lisc]

Bzdury piszesz Szczególnie tu:

żyjemy w takim kraju, że musimy się ukrywać, ukrywać nasz związek.. Bardzo irytuje mnie, że nie mogę mojej ukochanej złapać za rękę, przytulić... Że nie będę mogła iść z nią na wesele, ani na sale na sylwestra. Wiedzą o nas tylko najbliżsi przyjaciele.

Mam znajomą lesbijkę (no w sumie to kilkoro znajomych homoseksulanych, ale dalszych ), w liceum się przyjaźniłyśmy - organizowałyśmy wspólną 18kę, jechałyśmy na wakacje stopem itp. - od pierwszej klasy wiedziałam o jej orientacji, potem reszta klasy się dowiedziała. Była bardzo lubiana, baaardzo - przez uczniów i nauczycieli. W maturalnej klasie zamieszkała ze swoją dziewczyną. Chodziły razem na imprezy, sylwestra, po mieście za rękę. Nigdy się nie kryła z niczym. A to tzw. miasto od 120 tys. mieszkańców.
W większych miastach to już chyba nikogo zupełnie nie szokuje, nie przeszkadza.

A jeśli chodzi o całowanie - mnie tak samo obrzydzają parki homo jak parki hetero, które w miejscach publicznych dają się za bardzo ponieść Te języki, te ręce na pupie lub cycku, te ocieranie się kroczem - bleeee!

[Clemence]

Tolerancji mało w polakach.. ale trzeba próbowac;p