"Nie lubi cie moja przyjaciółka, więc ja ciebie też nie lubię!"

[201605091007]

Zakładam ten wątek, bo chcę poznać Wasze zdanie.

Czy osoba, za którą (mając powód, lub nie) nie przepada Twoją przyjaciółka/TŻ/inna bliską osoba, staje się też automatycznie Twoim wrogiem?
Czy praktykujecie takie "nie lubię jej, bo Kaśka ma z nią jakiś problem"?

Jakiś czas temu pokłóciłam się ze znajomą (błahostka, nie dotknęło to nikogo poza naszą dwójką) i dokładnie od tego czasu, nie odzywa się do mnie jej narzeczony, a jej siostra na ulicy udaje, że mnie nie zna

Zawsze sądziłam, że takie zachowania są typowe dla osób w wieku szkolnym i wyrasta się z tego wraz z końcem edukacji średniej, ale jak widać myliłam się.

Jak jest z Wami?

[khloe]

Napisane przez M917

Zawsze sądziłam, że takie zachowania są typowe dla osób w wieku szkolnym i wyrasta się z tego wraz z końcem edukacji średniej, ale jak widać myliłam się.

Jak jest z Wami?

takie 'zachowania' nei przechodzą z wiekiem.
Świadczą one tylko i wyłącznie o głupocie osób je praktykujących.

Przykłąd z mojego otoczenia: od kilku lat nie gadam z koleżanką. Odkąd się z nią pokłóciłam, to żaden członek jej rodziny nie odpowiada mi 'dzień dobry'. Żenada totalna

[poshh]

Bez względu na wiek to się zdarza, strasznie niedojrzałe i głupie zachowanie. Znam wiele takich przypadków, a sama byłam zawsze przeciwna. Chociaż nie powiem zdarzyła się sytuacja i to nie raz, gdy moja przyjaciółka chciała na mnie wywrzeć nacisk, bym również "nie lubiła" osoby, z która się pokłóciła.. Bezskutecznie Po co sobie robić na siłę wrogów? Lepiej w takiej sytuacji pozostać neutralnym.

[Magda114]

Mnie denerwowałaby sytuacja jakby jakaś osoba po mnie jeździła bez powodu, a mojej przyjaciółki by to nie obchodziło, nie próbowała mnie bronić i jeszcze by się z tą osobą kolegowała. Nie czułabym się z tym najlepiej

[jyyli]

Ja wiem, czy głupota? Gdyby mój narzeczony przyjaźnił się z moim arcywrogiem, byłoby mi po prostu przykro. Nazwałabym to raczej lojalnością.
Oczywiście nie mówię o sytuacjach typu "Kaśka się na mnie krzywo spojrzała, więc masz jej nienawidzić!", ale tego typu konflikty chyba nie zdarzają się dorosłym ludziom.

[Maalinkaaaa]

Niestety tak jest. W moim przypadku również. Przez kilka lat przyjaźniłam się z X. Pokłóciłyśmy się i od 3 lat nie utrzymujemy kontaktów-jakbyśmy się nie znały. a jej rodzina zawsze patrzy na mnie spod byka i nie ma nawet mowy by ktoś odpowiedział mi "dzień dobry" . To świadczy tylko i wyłacznie o tym jakie te osoby są,nie ma co się przejmować takim kimś.

[201605091007]

Napisane przez jyyli

Ja wiem, czy głupota? Gdyby mój narzeczony przyjaźnił się z moim arcywrogiem, byłoby mi po prostu przykro. Nazwałabym to raczej lojalnością.
Oczywiście nie mówię o sytuacjach typu "Kaśka się na mnie krzywo spojrzała, więc masz jej nienawidzić!", ale tego typu konflikty chyba nie zdarzają się dorosłym ludziom.

Ale z drugiej strony, zalozmy, ze Twoj arcywrog nie zrobil niczego zlego Twojemu TZtowi, wiec takie "nie lubie go" dla zasady, tez jest troche dziwne. I wiem, ze w gre wchodza tutaj rozne emocje, ale powinno sie tez zachowac troche racjonalności. Co innego, jesli para ustali miedzy soba jakies 10 przykazan postępowania w związku

Ja na przyklad nie cierpię wręcz pewnego faceta. Ale mój TŻ rozmawia z nim, maja częsty kontakt, bo są kolegami. I nawet nie wyobrażam sobie wymagać od TŻta, żeby w imię lojalności "zerwał" z kolegą.

[chwast]

Hm no nie wiem to zależy.

Np jeśli mój tż i ja mamy wspólnego znajomego, który powie mi, że jestem gruba, że jestem po***, a taka, a siaka zupełnie bez przyczyny większej - to byłoby dziwne gdyby mój tż nadal z nim chodził na piwko, bo przecież to nie z nim się pokłócił :P

Ale jeśli ja i jakaś osoba po prostu się nie lubimy, ale lubi ją mój tż, no to spoko nie ma problemu:P

To samo tyczy się przyjaciół

Mam takiego znajomego, który ma chyba jakiś problem ze sobą i to ostry, zerwałam z nim kontakt bo stał się taki toksyczny, opowiada moim dalszym znajomym bzdury o mnie - przez co ich tracę bo mu wierzą - pare razy zadzwonił do mojego tż czy się spotkają.
No poczułabym się urażona

[jyyli]

Napisane przez M917

Ale z drugiej strony, zalozmy, ze Twoj arcywrog nie zrobil niczego zlego Twojemu TZtowi, wiec takie "nie lubie go" dla zasady, tez jest troche dziwne. I wiem, ze w gre wchodza tutaj rozne emocje, ale powinno sie tez zachowac troche racjonalności. Co innego, jesli para ustali miedzy soba jakies 10 przykazan postępowania w związku

Ja na przyklad nie cierpię wręcz pewnego faceta. Ale mój TŻ rozmawia z nim, maja częsty kontakt, bo są kolegami. I nawet nie wyobrażam sobie wymagać od TŻta, żeby w imię lojalności "zerwał" z kolegą.

No ja sobie nie wyobrażam, żeby mój facet przyjaźnił się z kimś, kto mnie pobił czy okradł, bo przecież jemu ten ktoś nic nie zrobił Ale może jestem jakaś dziwna.

[10256707ec776820308db4c1f0d79c3a6390beb4_5dfabd9430a8d]

..............

[Luba]

Napisane przez M917

Zakładam ten wątek, bo chcę poznać Wasze zdanie.

Czy osoba, za którą (mając powód, lub nie) nie przepada Twoją przyjaciółka/TŻ/inna bliską osoba, staje się też automatycznie Twoim wrogiem?
Czy praktykujecie takie "nie lubię jej, bo Kaśka ma z nią jakiś problem"?

Jakiś czas temu pokłóciłam się ze znajomą (błahostka, nie dotknęło to nikogo poza naszą dwójką) i dokładnie od tego czasu, nie odzywa się do mnie jej narzeczony, a jej siostra na ulicy udaje, że mnie nie zna

Zawsze sądziłam, że takie zachowania są typowe dla osób w wieku szkolnym i wyrasta się z tego wraz z końcem edukacji średniej, ale jak widać myliłam się.

Jak jest z Wami?

Napisane przez khloe

takie 'zachowania' nei przechodzą z wiekiem.
Świadczą one tylko i wyłącznie o głupocie osób je praktykujących.

Przykłąd z mojego otoczenia: od kilku lat nie gadam z koleżanką. Odkąd się z nią pokłóciłam, to żaden członek jej rodziny nie odpowiada mi 'dzień dobry'. Żenada totalna

Ale przecież kłótnie z kimś o błahostki to też dziecinne zachowanie.

Odpowiadając na pytanie: Mam od wielu lat dwie przyjaciólki i jesli one powiedzą mi, że ktoś im zrobił krzywdę, przykrość, ktos jest ich wrogiem czy coś w tym rodzaju, to tak staje się i moim wrogiem.
Na szczęście wyrosłyśmy już z dziecinnych kłotni, nie rozmawiania z kims itd dlatego wiem, że faktycznie musiałoby się stac coś złego, żeby ktoś stał się ich wrogiem.
Ale ogólnie to na tyle ufam przyjaciółkom i na tyle są dla mnie ważne, że ich wrogowie byliby moimi.

[jyyli]

Napisane przez Luba

Ale przecież kłótnie z kimś o błahostki to też dziecinne zachowanie.

Odpowiadając na pytanie: Mam od wielu lat dwie przyjaciólki i jesli one powiedzą mi, że ktoś im zrobił krzywdę, przykrość, ktos jest ich wrogiem czy coś w tym rodzaju, to tak staje się i moim wrogiem.
Na szczęście wyrosłyśmy już z dziecinnych kłotni, nie rozmawiania z kims itd dlatego wiem, że faktycznie musiałoby się stac coś złego, żeby ktoś stał się ich wrogiem.
Ale ogólnie to na tyle ufam przyjaciółkom i na tyle są dla mnie ważne, że ich wrogowie byliby moimi.

Zgadzam się
Zresztą ja nie wyobrażam sobie przyjaźnić się z kimś, kto jest na tyle podły i złośliwy, żeby celowo robić drugiej osobie krzywdę bez powodu. A jak jest powód? No kurczę, to chyba normalne ludzkie zachowanie, że mimo wszystko staje się po stronie rodziny i przyjaciół.

[Bananalama]

Nie stosuję tego, bo to dla mnie dziecinada. Dzięki temu mam fajnych przyjaciół, którzy siebie wzajemnie nie trawią, ale wobec mnie są w porządku.

[Kolor Bzu]

To zależy.

Generalnie nie interesuje mnie czy mój bliski znajomy A nie lubi mojego bliskiego znajomego B. To ich broszka i ich sprawa, a nie moja.

Z drugiej strony miałam sytuację (niestety nie jedną) że pokłóciłam się z 'koleżaneczką' TŻ-a. Mam tego pecha (a może szczęście), że mój facet się podoba innym a że oboje jesteśmy dość swobodni to taka jedna z drugą pomyślały sobie, że to świetny powód, żeby na mnie za plecami wjeżdżać albo wręcz prosto w twarz sypać mi obelgami. Dla TŻ-a oczywiście były cały czas milusie i ach i och. Przez konflikt ze mną TŻ zerwał z nimi kontakt (zgodnie z zasadą, że nie będzie się kumplował z kimś kto do jego kobiety mówi 'jesteś brzydka i głupia i twój Cię niedługo zostawi dla mnie- zobaczysz już ja się o to postaram).

Więc w sumie to i tak i nie.

[manymanyways]

ja to zauważyłam coś takiego, że jak kogoś nie lubię, to podle i egoistycznie wolałabym, żeby kumpela też tej osoby nie lubiła nie wiem, może dlatego, że nic tak nie jednoczy jak wspólny wróg . Przy czym rzecz jasna nie "nastawiam" kumpeli przeciwko tej drugiej i w ogóle trzymam język za zębami (nie mówię, że tej osoby nie lubię, nie obgaduję). Na słowa trzeba bardzo uważać, i dziś się jest czyimś przyjacielem a jutro już niekoniecznie.

[9bcd8d6a9691606220db279acbf81f81b2ccc931_62ddcef27e2e2]

Jak zobaczyłam tytuł to pomyślałam, że taki tekst usłyszała twoja córka w szkole...

Ale żeby w takim wieku... Ludzie są różni

[Nyappy]

Napisane przez jyyli

Ja wiem, czy głupota? Gdyby mój narzeczony przyjaźnił się z moim arcywrogiem, byłoby mi po prostu przykro. Nazwałabym to raczej lojalnością.

Coś w tym jest.
Ładnie to podsumowałaś: to chyba normalne ludzkie zachowanie, że mimo wszystko staje się po stronie rodziny i przyjaciół.

Oczywiście nie ma co dramatyzować z powodu jakiejś tam kłótni. Ale gdyby moja przyjaciółka przyjaźniłaby się z osobą, której nie trawię, zamiast mnie wspierać to byłoby mi z tym dziwnie i czułabym ogromny niesmak gdybym np. spotkała je razem na ulicy. Jeżeli ja kogoś 'znielubię', to muszę mieć naprawdę dobry powód. A jeżeli ktoś zrobi mi świństwo to nie ma bata, żeby moi przyjaciele byli z taką osobą w przyjaznych relacjach i ja też nigdy bym im tego nie zrobiła. Nigdy nie darzyłabym szacunkiem kogoś, kto zranił moich bliskich.
Fakt, że bywają też sytuacje naprawdę błahe, ale myślę, że nikt normalny nie znienawidziłby kogoś z powodu byle kłótni.

[atram01]

Może nie tyle powinni cię unikać co zachować się neutralnie.
Ja miałam kiedyś sytuację ,że nie lubiłam się z jedną dziewczyną. I kiedyś podeszłą jej "przyjaciółka" i powiedziała ,że jest po mojej stronie i ,że mam dać tamtej popalić. Strasznie dziwnie się czułam ,bo było to cholernie nielojalne z jej strony. Nie wyobrażam sobie by moja kumpela zrobiłą mi coś takiego.
Nie tyle bym była wrogiem osoby ,którą nielubi przyjaciółka ale nie pokazała bym ,że ją lubię ,a raczej ,że tylko akceptuje.
Przynajmniej wiesz ,że ma lojalnego TŻ a może kiedyś się pogodzicie i sytuacja się rozwiąże.

[booombelek]

a ja osobiście nie mam takiego podejścia "nie lubię Cię, bo ona Cię nie lubi". Ludzie są różni, różnie reagują. Spotkałam wielu ludzi którzy właśnie tak traktowali innych, nie rozumiem tego, co inni mają wspólnego z "problemami" pomiędzy kimś, i nie dotyczy to ich osoby.

[martiniątko]

w szoku jestem a co z lojalnością wobec bliskich nam osób? Jakby jakaś koleżanka obgadała moją przyjaciółkę lub zrobiła jej coś złego to przecież nie będę się z głupią krową (koleżanką) dalej przyjaźnić dla mnie ktoś kto stara się zachować "neutralność" to zwykły tchórz

[shyla]

u mnie było odwrotnie: "Nie lubię twojej przyjaciółki, to nie lubię również ciebie". Kolegowałam się w liceum z bardzo fajną, ładną i zgrabną dziewczyną, której większość dziewczyn w szkole nie lubiła (pewnie z zazdrości), co również odbiło się na mnie... ale uważam, że nie ma co się przejmować takim czymś. Taka jest ludzka mentalność i trzeba się do tego przyzwyczaić, co uważam że normalne nie jest i to świadczy tylko i wyłącznie o tych, którzy tak postępują.

[Corvette]

Z tą lojalnością wobec rodziny/bliskich/przyjaciółek jest różnie. Stanęła bym murem za kimś tylko wtedy, gdybym na 100% znała sytuację i fakty.

[Nyappy]

Napisane przez Corvette

Z tą lojalnością wobec rodziny/bliskich/przyjaciółek jest różnie. Stanęła bym murem za kimś tylko wtedy, gdybym na 100% znała sytuację i fakty.

To oczywiste.
Sytuacje mogą być naprawdę różne i Ci, którzy mówią o neutralności zawsze i wszędzie, niech się chwilę zastanowią czy to zawsze jest fair.

[201605091007]

Napisane przez martiniątko

w szoku jestem a co z lojalnością wobec bliskich nam osób? Jakby jakaś koleżanka obgadała moją przyjaciółkę lub zrobiła jej coś złego to przecież nie będę się z głupią krową (koleżanką) dalej przyjaźnić dla mnie ktoś kto stara się zachować "neutralność" to zwykły tchórz

Ale to tez zależy od sytuacji.

Gdyby jakaś moja znajoma obgadała moją przyjaciółkę przy mnie, to oczywiście, że bym zareagowała. Ale gdybym dowiedziała się o tym rzekomym obgadywaniu, z trzeciej ręki, to przecież nie urwę kontaktu ze znajomą. Ma prawo nie lubić mojej przyjaciółki i to niekoniecznie musi odbijać się na mnie.

Ciekawą sytuacje miałam z własną przyjaciółką. Miałam znajomą, która jak się później (po czasie dość długim) okazało, była EX dziewczyną ówczesnego partnera mojej przyjaciółki.
Przyjaciółka wymagała ode mnie natychmiastowego "znielubienia" koleżanki, a już najlepiej, jakbym ją wywaliła z nk (bo facebooka nie było jeszcze), na imprezach nie odpowiadała na "cześć" i w ogóle udawała, że jej nie znam... Na szczęście przyjaciółce przeszło po chwili, dziś tłumaczymy to chwilowym odpływem krwi z mózgu, na skutek zakochania

Ale najlepszą sytuację ma moja znajoma. Aby najprzejrzyściej to opisać:
Znajoma ma przyjaciółkę.
Przyjaciółka znajomej przyjaźni się z dziewczyną
Dziewczyna przespała się z facetem znajomej (zdrada)

I tak sobie żyją radośnie

[solll]

Napisane przez jyyli

Ja wiem, czy głupota? Gdyby mój narzeczony przyjaźnił się z moim arcywrogiem, byłoby mi po prostu przykro. Nazwałabym to raczej lojalnością.
Oczywiście nie mówię o sytuacjach typu "Kaśka się na mnie krzywo spojrzała, więc masz jej nienawidzić!", ale tego typu konflikty chyba nie zdarzają się dorosłym ludziom.