boję się strasznie...

[melodiaulotna]

Nie mam nawet z kim o tym pogadać za bardzo,więc chociaż tutaj się trochę wyżalę.Zacznę od tego,że od jakiegoś czasu nia ma mnie w PL, wyjechalam, zrobiłam to tylko dla mojego chłopaka, ponieważ on nie chcial zostać w kraju,wiec chyba nie miałam wyboru,a nie chciałam,zebysmy zyli na odległość. Wiem,ze w w Polsce nie jest za dobrze i ciężko się żyję,niektórzy pewnie mi zazdroszczą,ale tutaj po prostu jest mi tak zle...czuje się obco,zwłaszcza,ze nikogo nie znam,mam tutaj tylko chłopaka. nie mam narazie pracy,język znam słabo,ciagle sie stresuje,nawet jak ide po zakupy.Do tego jest to wielkie miasto,a ja cale zycie bylam w małym.Cały dzień prawie siedze sama,poniewaz on pracuje wiekszosc dnia. Wydaje mi sie,ze spędzamy ze sobą mniej czasu,niz jak bylismy w PL,mimo,ze tam nie mieszkalismy razem.Praktcznie nic nie robimy razem,zaden spacer,czy chociazby jakis film.tak bardzo bym chciala,zeby bylo tak jak kiedys,kiedy bylismy w kraju,wydaje mi sie,ze sie od siebie oddalilismy,ze sie zmienil jakos. boje sie tego co bedzie,od kilku dni ciagle płaczę,nie moge sie powstrzymać,nie spie w nocy.Powiedzial mi,ze jesli bede miec juz tego wszystkiego dosyć,to moge wrócić do domu i nie bedzie mnie trzymał,ale on nie ma zamiaru wracac... myslałam,ze jesli sie kogos kocha to sie zrobi wszystko,zeby z nim byc,ale teraz widze,ze on by wybrał życie za granicą i kasę...ciężko mi bardzo,zwłaszcza,ze zblizaja się świeta,nawet nie mam ochoty ich obchodzic w tym roku.

[Olenka_16]

No wiesz wiedzialas co robisz nikt nic Ci nie narzucał to był ywoj wlasny wybor..a raczej trudno zyc za granicą jak się nie zna języka a co gorsze nie ma pracy.i byc uzaleznionym od kogos . masz jakąs szkołe w ogole?? zastanawia mnie jeszcze jeden fakt po co kazal Ci jechac skoro w ogole się Tobą nie interesuje no chyba ze boi się samotnosci a Ty jestes bo jestes....... rob to co uwzasz za sluszne a nie to co ktos ci kaze..

[GoodNight]

Napisane przez melodiaulotna

Nie mam nawet z kim o tym pogadać za bardzo,więc chociaż tutaj się trochę wyżalę.Zacznę od tego,że od jakiegoś czasu nia ma mnie w PL, wyjechalam, zrobiłam to tylko dla mojego chłopaka, ponieważ on nie chcial zostać w kraju,wiec chyba nie miałam wyboru,a nie chciałam,zebysmy zyli na odległość. Wiem,ze w w Polsce nie jest za dobrze i ciężko się żyję,niektórzy pewnie mi zazdroszczą,ale tutaj po prostu jest mi tak zle...czuje się obco,zwłaszcza,ze nikogo nie znam,mam tutaj tylko chłopaka. nie mam narazie pracy,język znam słabo,ciagle sie stresuje,nawet jak ide po zakupy.Do tego jest to wielkie miasto,a ja cale zycie bylam w małym.Cały dzień prawie siedze sama,poniewaz on pracuje wiekszosc dnia. Wydaje mi sie,ze spędzamy ze sobą mniej czasu,niz jak bylismy w PL,mimo,ze tam nie mieszkalismy razem.Praktcznie nic nie robimy razem,zaden spacer,czy chociazby jakis film.tak bardzo bym chciala,zeby bylo tak jak kiedys,kiedy bylismy w kraju,wydaje mi sie,ze sie od siebie oddalilismy,ze sie zmienil jakos. boje sie tego co bedzie,od kilku dni ciagle płaczę,nie moge sie powstrzymać,nie spie w nocy.Powiedzial mi,ze jesli bede miec juz tego wszystkiego dosyć,to moge wrócić do domu i nie bedzie mnie trzymał,ale on nie ma zamiaru wracac... myslałam,ze jesli sie kogos kocha to sie zrobi wszystko,zeby z nim byc,ale teraz widze,ze on by wybrał życie za granicą i kasę...ciężko mi bardzo,zwłaszcza,ze zblizaja się świeta,nawet nie mam ochoty ich obchodzic w tym roku.

Skoro tak ci tam źle, skoro źle ci z chłopakiem to wracaj do kraju i po kłopocie. Po co się tak meczyc? W imię czego? Miłosci, której i tak tu nie ma? Bez sensu.

[niebieskie_oczko]

A masz jakiś znajomych tam? Wychodzisz sama do ludzi? Może znajdź sobie jakieś zajęcie, prace, ucz się języka. To możesz zrobić dla siebie w ramach inwestycji w samą siebie.

Natomiast grubo bym się zastanowiła nad twoim Tż. Skoro teraz już tak jest, to jak będzie wyglądał wasz związek później? Mam wrażenie, że on jest pewny, że od niego nie odejdziesz, więc się nie stara i się nie boi, że podjęłabyś jakieś zdecydowane kroki. Dałaś mu się urobić na cacy.

[201610310857]

moim zdaniem, Twój TŻ też nie czuję się komfortowo. siedzisz w domu i się nudzisz, zamiast wziąć się sama do roboty. ucz się języka.
poza tym podziwiam ludzi, ktorzy bez języka wyjeżdżają do obcego kraju, naprawdę podziwiam.

Sama pracuję, TŻ się uczy, i uwierz, po 9 godzinach pracy marze tylko o obejrzeniu jakiegoś serialu i kąpieli.
Znajdź sobie koleżanki, to ważne!!! Wiem, bo sama cierpaiłam na samotność, jak miałam nadmiar wolnego czasu.
a jesli tak Ci źle to wracaj do domu

[Clemence]

Rozmawiałaś z Nim o tym?

[maszToCoChcesz]

musisz sobie znalezc jakąś pracę, ale zastanów się wcześniej nad jednym: czy Ty nie chcesz być tam ze względu na chłopaka czy ogólnie chcesz wrócić do kraju? Bo jeśli to tęsknota za krajem to szukaj pracy i po jakimś czasie lepiej Ci tam będzie, a jeśli chłopak Cię już irytuje to pakuj walizki

[martynka89]

Kolejny juz dzis watek zalozony przez nowego uzytkownika. Czyzby kolejna prowo?

[mesta93]

moim zdaniem - wracaj do domu, po co i w imię czego masz się tam męczyć? Ty pojechałaś tam dla swojego TŻ-a a on ma to głęboko w d... i nawet nie spędza z Tobą czasu... Pakuj się i wracaj do Polski

[nevergiveup19]

Napisane przez melodiaulotna

Nie mam nawet z kim o tym pogadać za bardzo,więc chociaż tutaj się trochę wyżalę.Zacznę od tego,że od jakiegoś czasu nia ma mnie w PL, wyjechalam, zrobiłam to tylko dla mojego chłopaka, ponieważ on nie chcial zostać w kraju,wiec chyba nie miałam wyboru,a nie chciałam,zebysmy zyli na odległość. Wiem,ze w w Polsce nie jest za dobrze i ciężko się żyję,niektórzy pewnie mi zazdroszczą,ale tutaj po prostu jest mi tak zle...czuje się obco,zwłaszcza,ze nikogo nie znam,mam tutaj tylko chłopaka. nie mam narazie pracy,język znam słabo,ciagle sie stresuje,nawet jak ide po zakupy.Do tego jest to wielkie miasto,a ja cale zycie bylam w małym.Cały dzień prawie siedze sama,poniewaz on pracuje wiekszosc dnia. Wydaje mi sie,ze spędzamy ze sobą mniej czasu,niz jak bylismy w PL,mimo,ze tam nie mieszkalismy razem.Praktcznie nic nie robimy razem,zaden spacer,czy chociazby jakis film.tak bardzo bym chciala,zeby bylo tak jak kiedys,kiedy bylismy w kraju,wydaje mi sie,ze sie od siebie oddalilismy,ze sie zmienil jakos. boje sie tego co bedzie,od kilku dni ciagle płaczę,nie moge sie powstrzymać,nie spie w nocy.Powiedzial mi,ze jesli bede miec juz tego wszystkiego dosyć,to moge wrócić do domu i nie bedzie mnie trzymał,ale on nie ma zamiaru wracac... myslałam,ze jesli sie kogos kocha to sie zrobi wszystko,zeby z nim byc,ale teraz widze,ze on by wybrał życie za granicą i kasę...ciężko mi bardzo,zwłaszcza,ze zblizaja się świeta,nawet nie mam ochoty ich obchodzic w tym roku.

Witaj melodiaulotna, czuje sie jakbym czytala o sobie. Jestem w prawie identycznej sytuacji. Moj chlopak przebywa tutaj od stycznia, ja wzielam urlop dziekanski i przylecialam we wrzesniu. Bylam przekonana, ze to swietna decyzja ( studiuje anglistyke i bylam pewna, ze z praca nie bedzie problemu). Niestety, srogo sie pomylilam. Do tej pory pracowalam "az" tydzien, ale staram sie nie poddawac
, caly czas czegos szukam.Czy w kraju w ktorym przebywasz sa agencje pracy?Jesli tak to zarejestruj sie tam koniecznie, czesto zatrudniaja ludzi ktorzy nie znaja jezyka. Rozumiem Cie doskonale, moj chlopak rowniez duzo pracuje, i mamy malo czasu dla siebie, wiekszosc dnia spedzam sama i wiem jakie to jest dolujace Jak pomysle o Swietach to lzy same naplywaja do oczu .. Apropos chlopaka to moze to chwilowy kryzys? Dlugo jestescie razem?

[ewa102]

A nie pomyslałyscie ze skoro dziewczyna nie pracuje,to chłopak haruje za ich oboje i jak wraca do mieszkania to jeszcze widzi dziewczyne jęczącą jak jej źle? I on ma ją jeszcze pocieszac? Czy wyście zwariowały?

Wyjechała za granice,nie znając jezyka wiec rozumem,ze nastawiala sie na jego nauke,o czym tutaj nie wspomina. Skoro z pracą ciężko,to powinna tym bardziej sie uczyc,a nie narzekac ,ze jej jeszcze chlopak nie wspiera... Znajac nawet tylko angielski da sie zatrudnic - tylko jak sie wybrzydza to sie nie znajdzie...
Chłopak pracuje,przychodzi do domu zmęczony i ma jeszcze wymyślać jak jej czas umilić? Nawet nie wiemy jak ona tej pracy szuka... cięzko to nawet do polskiej agencji sprzatającej ktora w jej panstwie prace zalatwia ze jest na miejscu i chetnie by się najeła?

Poza tym co ma jej powiedziec? zostan tutaj,bądz coraz bardziej sfrustrowana, ja coraz bardziej zmeczony w imie milosci? Jak ma się męczyć,to niech wraca do Polski faktycznie.Jej chłopak woli być związku na odleglosc i miec kase,niż klepac wspolnie biede w Polsce. A co jeśli wrócą oboje do Polski i żadne nie znajdzie pracy? Chłopak myśli perspektywicznie.

[paulinka1128]

Pojechalam za granice, nie znasz jezyka, nie pracujesz i siedzisz ciagle sama w domu.....i dokad to ma zmierzac?

Mieszkanie za granica moze byc wspaniale i otwiera wiele nowych mozliwosci ale wszytko wymaga CIEZKIEJ PRACY.

1.Zapisz sie na kurs jezykowy. Jak to duze miasto to na pewno sa organizacje organizujace darmowe kursy dla obcokrajowcow.

2. Z osobami poznanymi na kursie lub w innych miejscach mozesz nawiazac nowe znajomosci.

3. Poszukaj pracy


Z nieba nic nie spada na wszystko trzeba zapracowac.

[leniwca]

Zamiast zamulać w domu mogłabyś chociaż sama spróbować pouczyć się tego języka. Nabierzesz pewności siebie, łatwiej będzie ci porozumiewać się z ludźmi, odżyjesz. Potraktuj to jako pierwszy krok ku zadomowieniu się w obcym kraju. Bo siedząc na tyłku i nic nie robiąc ciągle będziesz tkwiła w tym samym miejscu. Czasem szczęściu trzeba pomóc.

[Silence_]

Napisane przez niebieskie_oczko

A masz jakiś znajomych tam? Wychodzisz sama do ludzi? Może znajdź sobie jakieś zajęcie, prace, ucz się języka. To możesz zrobić dla siebie w ramach inwestycji w samą siebie.

Natomiast grubo bym się zastanowiła nad twoim Tż. Skoro teraz już tak jest, to jak będzie wyglądał wasz związek później? Mam wrażenie, że on jest pewny, że od niego nie odejdziesz, więc się nie stara i się nie boi, że podjęłabyś jakieś zdecydowane kroki. Dałaś mu się urobić na cacy.

Jak dla mnie to TŻ po prostu podjął decyzję o wyjeździe i trzyma się jej. Nie widział perspektyw dla siebie w PL i wyjechał. Zagranicą znalazł pracę, zapewne zarabia na tyle dobrze, ze moze sobie pozwolić na w miarę wygodne życie. Nie dziwię się, ze nie chce wracać do PL, bo ja też wiedząc że tutaj czeka mnie ciężka praca za grosze nie chciałabym wracać.
A autorka zamiast zacząć uczyć się języka, poszukać jakiejś pracy narzeka, że TŻ nie jest taki jak kiedyś. Tylko, że on póki co pracuje na ich oboje. Zapewne jest przemęczony i wracając do mieszkania myśli tylko o tym żeby odpocząć. A autorka co robi? Ma pretensje, że nie spędzają razem czasu. Skoro ma tyle wolnego to niech zaplanuje coś fajnego na weekend, bo ja to tak widzę, że ona tylko czeka na inicjatywę faceta.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez Silence_

Jak dla mnie to TŻ po prostu podjął decyzję o wyjeździe i trzyma się jej. Nie widział perspektyw dla siebie w PL i wyjechał. Zagranicą znalazł pracę, zapewne zarabia na tyle dobrze, ze moze sobie pozwolić na w miarę wygodne życie. Nie dziwię się, ze nie chce wracać do PL, bo ja też wiedząc że tutaj czeka mnie ciężka praca za grosze nie chciałabym wracać.
A autorka zamiast zacząć uczyć się języka, poszukać jakiejś pracy narzeka, że TŻ nie jest taki jak kiedyś. Tylko, że on póki co pracuje na ich oboje. Zapewne jest przemęczony i wracając do mieszkania myśli tylko o tym żeby odpocząć. A autorka co robi? Ma pretensje, że nie spędzają razem czasu. Skoro ma tyle wolnego to niech zaplanuje coś fajnego na weekend, bo ja to tak widzę, że ona tylko czeka na inicjatywę faceta.

W sumie jak tak się dłużej zastanowiłam, to macie rację w większości. Skupiłam się tylko na tym, co napisała Autorka, ale faktycznie jak facet pracuje, utrzymuje ich, a Autorka siedzi w domu i nic nie robi tylko ubolewa nad swoim losem, to coś tu nie gra. Uważam, że ten związek i tak może się szybko posypać, jeśli Autorka nie podejmie pewnych decyzji np. nie zacznie sama szukać pracy, by odciążyć Tż. W przeciwnym razie i ją i jego zje frustracja nad swoim losem.

[8c5e47fe6e48fd89bc9c227f1239fe5b9f79e095_5edd71729ccf0]

Napisane przez melodiaulotna

Nie mam nawet z kim o tym pogadać za bardzo,więc chociaż tutaj się trochę wyżalę.Zacznę od tego,że od jakiegoś czasu nia ma mnie w PL, wyjechalam, zrobiłam to tylko dla mojego chłopaka, ponieważ on nie chcial zostać w kraju,wiec chyba nie miałam wyboru,a nie chciałam,zebysmy zyli na odległość. Wiem,ze w w Polsce nie jest za dobrze i ciężko się żyję,niektórzy pewnie mi zazdroszczą,ale tutaj po prostu jest mi tak zle...czuje się obco,zwłaszcza,ze nikogo nie znam,mam tutaj tylko chłopaka. nie mam narazie pracy,język znam słabo,ciagle sie stresuje,nawet jak ide po zakupy.Do tego jest to wielkie miasto,a ja cale zycie bylam w małym.Cały dzień prawie siedze sama,poniewaz on pracuje wiekszosc dnia. Wydaje mi sie,ze spędzamy ze sobą mniej czasu,niz jak bylismy w PL,mimo,ze tam nie mieszkalismy razem.Praktcznie nic nie robimy razem,zaden spacer,czy chociazby jakis film.tak bardzo bym chciala,zeby bylo tak jak kiedys,kiedy bylismy w kraju,wydaje mi sie,ze sie od siebie oddalilismy,ze sie zmienil jakos. boje sie tego co bedzie,od kilku dni ciagle płaczę,nie moge sie powstrzymać,nie spie w nocy.Powiedzial mi,ze jesli bede miec juz tego wszystkiego dosyć,to moge wrócić do domu i nie bedzie mnie trzymał,ale on nie ma zamiaru wracac... myslałam,ze jesli sie kogos kocha to sie zrobi wszystko,zeby z nim byc,ale teraz widze,ze on by wybrał życie za granicą i kasę...ciężko mi bardzo,zwłaszcza,ze zblizaja się świeta,nawet nie mam ochoty ich obchodzic w tym roku.

Weź się za naukę języka i za pracę, bo będziesz niedlugo pisac ze zostalas sama bo chlopak mial dosyc uzalajacej sie panienki, ktore nie pojdzie nawet do pracy

[Kwiatuszek133]

Napisane przez melodiaulotna

Nie mam nawet z kim o tym pogadać za bardzo,więc chociaż tutaj się trochę wyżalę.Zacznę od tego,że od jakiegoś czasu nia ma mnie w PL, wyjechalam, zrobiłam to tylko dla mojego chłopaka, ponieważ on nie chcial zostać w kraju,wiec chyba nie miałam wyboru,a nie chciałam,zebysmy zyli na odległość. Wiem,ze w w Polsce nie jest za dobrze i ciężko się żyję,niektórzy pewnie mi zazdroszczą,ale tutaj po prostu jest mi tak zle...czuje się obco,zwłaszcza,ze nikogo nie znam,mam tutaj tylko chłopaka. nie mam narazie pracy,język znam słabo,ciagle sie stresuje,nawet jak ide po zakupy.Do tego jest to wielkie miasto,a ja cale zycie bylam w małym.Cały dzień prawie siedze sama,poniewaz on pracuje wiekszosc dnia. Wydaje mi sie,ze spędzamy ze sobą mniej czasu,niz jak bylismy w PL,mimo,ze tam nie mieszkalismy razem.Praktcznie nic nie robimy razem,zaden spacer,czy chociazby jakis film.tak bardzo bym chciala,zeby bylo tak jak kiedys,kiedy bylismy w kraju,wydaje mi sie,ze sie od siebie oddalilismy,ze sie zmienil jakos. boje sie tego co bedzie,od kilku dni ciagle płaczę,nie moge sie powstrzymać,nie spie w nocy.Powiedzial mi,ze jesli bede miec juz tego wszystkiego dosyć,to moge wrócić do domu i nie bedzie mnie trzymał,ale on nie ma zamiaru wracac... myslałam,ze jesli sie kogos kocha to sie zrobi wszystko,zeby z nim byc,ale teraz widze,ze on by wybrał życie za granicą i kasę...ciężko mi bardzo,zwłaszcza,ze zblizaja się świeta,nawet nie mam ochoty ich obchodzic w tym roku.

Czujesz, ze spedzacie mniej czasu, bo w polsce mialas swoje zajecia

Ja nie wiem, albo wracasz albo starasz sie zyc to jest troche na zasadzi jakbys zaczynala nowe zycie, widac, ze bedziesz miala z tym ciezko. Nie wiem ile masz lat ale takie wyjazdy troche usamodzielniaja, chociaz po moim doswiadczeniu moge stwierdzic, ze stalam sie bardziej otwarta, nauczylam sie jezyka, ale na miejscu, w polsce jestem taka jaka bylam przed wyjazdem. Zastanow se czego chcesz

[vaness886]

zapisz się na jakiś kurs języka , wyjdziesz do ludzi , poznasz kogoś a przy okazji się jeszcze poduczysz

[mary_poppins]

A w jakim jesteście kraju? To by ułatwiło trochę doradzenie Ci.

W niemal każdym kraju, do którego wyjeżdżają obcokrajowcy, w większych miastach są organizowane kursy językowe dla obcokrajowców. Możesz też poszukać polskiej agencji pracy która często umożliwia zatrudnienie bez dobrej znajomości języka, ale to bez sensu, bo nie umiejąc mówić w języku kraju w którym jesteś masz utrudnione poszukiwania, zawieranie znajomości, czy nawet zwykłą wizytę w urzędzie. Dlatego kurs to najlepsze wyjście - przecież masz dużo wolnego czasu, a tam co prawda jesteś rzucona na głęboką wodę, ale za to efekty są bardzo dobre.

Chyba każdy ma na początku uczucie pt. "chcę do domu". Ale zastanów się tak w ogóle, czy nie podjęłaś pochopnej decyzji - sam jeden chłopak nie może decydować o tym gdzie będziesz żyła, gdzie pracowała i w jakim języku mówiła. Jeśli to była Twoja jedyna motywacja do wyjazdu, to może być ciężko, bo po jakimś czasie możesz mieć do niego pretensje. A to była przecież Twoja decyzja, tylko podjęta pod wpływem strachu o związek.

[201706121151]

Możesz albo się zapisać na kurs, na którym poznasz ludzi, poszukać pracy, spiąć się i spróbować dać radę, albo wrócić do Polski, tam gdzie Twoje miejsce. Cokolwiek zrobisz, myślę, że Twojego chłopaka i tak nie będzie to obchodzić. Przepraszam, że walę tak prostu z mostu, ale tak wynika z Twojego opisu. On bardziej troszczy się o pracę niż o Ciebie.

[ewa102]

Napisane przez LaFleurBlanche

Możesz albo się zapisać na kurs, na którym poznasz ludzi, poszukać pracy, spiąć się i spróbować dać radę, albo wrócić do Polski, tam gdzie Twoje miejsce. Cokolwiek zrobisz, myślę, że Twojego chłopaka i tak nie będzie to obchodzić. Przepraszam, że walę tak prostu z mostu, ale tak wynika z Twojego opisu. On bardziej troszczy się o pracę niż o Ciebie.

Nie no lepiej klepac biede chłopak wybrał zagranice o czym dziewczyna wie,ma prace i najwyrażniej mieszkanie.ALE ma to rzucić bo jego dziewczynka czuje się źle i wracać z nią do Polski? To jest jego DZIEWCZYNA,a nie żona czy narzeczona.Chłopak myśli logicznie,a nie emocjonlanie i nigdzie nie jest napisane,że jak ona wróci do Polski to on z nią zerwie... są i pary żyjące na odległosc

[201706121151]

Napisane przez ewa102

Nie no lepiej klepac biede chłopak wybrał zagranice o czym dziewczyna wie,ma prace i najwyrażniej mieszkanie.ALE ma to rzucić bo jego dziewczynka czuje się źle i wracać z nią do Polski? To jest jego DZIEWCZYNA,a nie żona czy narzeczona.Chłopak myśli logicznie,a nie emocjonlanie i nigdzie nie jest napisane,że jak ona wróci do Polski to on z nią zerwie... są i pary żyjące na odległosc

Nie, nie jest lepiej klepać biedę, ale z tego co przeczytałam, wywnioskowałam, że chłopak będąc w związku z dziewczyną, postanowił sobie "jadę za granicę", nie uwzględniając w tym związku dziewczyny. Bo wybór "możesz jechać ze mną lub zostać" nie daje zbytnio do zrozumienia, żeby on się o nią troszczył.

[preetamsingh]

Napisane przez leniwca

Zamiast zamulać w domu mogłabyś chociaż sama spróbować pouczyć się tego języka. Nabierzesz pewności siebie, łatwiej będzie ci porozumiewać się z ludźmi, odżyjesz. Potraktuj to jako pierwszy krok ku zadomowieniu się w obcym kraju. Bo siedząc na tyłku i nic nie robiąc ciągle będziesz tkwiła w tym samym miejscu. Czasem szczęściu trzeba pomóc.

o to to

[ewa102]

Napisane przez LaFleurBlanche

Nie, nie jest lepiej klepać biedę, ale z tego co przeczytałam, wywnioskowałam, że chłopak będąc w związku z dziewczyną, postanowił sobie "jadę za granicę", nie uwzględniając w tym związku dziewczyny. Bo wybór "możesz jechać ze mną lub zostać" nie daje zbytnio do zrozumienia, żeby on się o nią troszczył.

Moj tez postanowil jechac za granice na rok na studia i w porównaniu do dziewczyny ja nie moglam jechac z nim,więc mam rozumiec,że sie o mnie nie troszczy bo sobie wyjechal?
Żeby bawić się w związek też trzeba mieć za co... gdybym miala miec lepszą prace za granicą też bym mojemu zaproponowała,by jechał ze mną,a gdyby mi jęczał jak autorka to bym również dała mu wybór powrotu,żeby później nie było,że to przez poświecenie dla mnie chłopak się tak męczy...
Jak dla mnie chłopak wziął dziewczyne ze sobą [ z resztą nie ma nic,ze jakby z nim nie wyjechala to by sie rozstali...] bo mial nadzieje na lepsze wspólne życie - dla mnie to objaw troski o związek i wspólne życie,a tu nagle się okazało ze jednak rzeczywistość jest inna i stad te problemy,bo dziewczyna nie umie się odnaleźć.Nikt nie jest w stanie przewidziec wszystkiego

[melodiaulotna]

zazdrosze tym,którzy nie muszą podejmować takich decyzji,
pewnego dnia mój chłopak do mnie przyszedł i po prostu powiedział : za kilka tygodni wylatuję za granice, nie wiem kiedy sie spotkamy...
i co ja mialam zrobić?bardzo tego nie chcialam,ale nie mialam na to wpływu zbytnio, nie stawialam mu warunku,ze jak wyjedzie to z nami koniec. nic wtedy nie wiedzialam...
a on teraz mi mówi,ze nie bedzie mnie tu trzymać na siłę,skoro mi sie nie podoba,ale on nie wróci do PL,bo nie tylko dla pracy tu jest,ale chce tu po prostu żyć w tym kraju. dla mnie to chyba zrozumiale,ze jak bym wrócila,to ten związek by sie zakonczyl,

[Silence_]

Napisane przez melodiaulotna

zazdrosze tym,którzy nie muszą podejmować takich decyzji,
pewnego dnia mój chłopak do mnie przyszedł i po prostu powiedział : za kilka tygodni wylatuję za granice, nie wiem kiedy sie spotkamy...
i co ja mialam zrobić?bardzo tego nie chcialam,ale nie mialam na to wpływu zbytnio, nie stawialam mu warunku,ze jak wyjedzie to z nami koniec. nic wtedy nie wiedzialam...
a on teraz mi mówi,ze nie bedzie mnie tu trzymać na siłę,skoro mi sie nie podoba,ale on nie wróci do PL,bo nie tylko dla pracy tu jest,ale chce tu po prostu żyć w tym kraju. dla mnie to chyba zrozumiale,ze jak bym wrócila,to ten związek by sie zakonczyl,

Co miałaś zrobić? Mogłaś zostać w PL.
Mój TŻ przyjechał do mnie powiedział, że musi jechać (różne czynniki na to złożyły się), a 2 dni później wyjechał do UK. Nawet nie zdążyliśmy się pożegnać. I co? Też miałam z nim jechać, bo nie wiem kiedy się znowu spotkamy? Mam tutaj studia i co najmniej przez najbliższe 2 lata będziemy żyć w związku na odległość. Ja do niego będę latać, on przyjeżdżać do PL. Łatwo nie jest, ale kochamy się i nie mamy zamiaru rezygnować z siebie.

A Ty autorko chyba nawet nie dopuściłaś do siebie takiej myśli, że wystarczy jak on na razie wyjedzie, a Ty zostaniesz w PL, oswoisz się z tą myślą, być może jakoś przygotujesz do wyjazdu pod względem np. językowym i dopiero potem przyjedziesz do niego.

[mala19881]

Pojdziesz do pracy, zajmiesz sie czyms, z czasem kogos poznasz i bedzie dobrze. Mialam podobna sytuacje jak nie mialam pracy, moj chlopak pracowal wiekszosc dnia do tego dorabial weekendami bo z jednej pensji ciezko utrzymac 2 osoby w wynajmowanym mieszkaniu a ja mialam wiecznie pretensje ze nic razem nie robimy i ze on jest zmeczony. Dostalam prace i wszystko sie unormowalo

[rousse]

Napisane przez melodiaulotna

Nie mam nawet z kim o tym pogadać za bardzo,więc chociaż tutaj się trochę wyżalę.Zacznę od tego,że od jakiegoś czasu nia ma mnie w PL, wyjechalam, zrobiłam to tylko dla mojego chłopaka, ponieważ on nie chcial zostać w kraju,wiec chyba nie miałam wyboru,a nie chciałam,zebysmy zyli na odległość. Wiem,ze w w Polsce nie jest za dobrze i ciężko się żyję,niektórzy pewnie mi zazdroszczą,ale tutaj po prostu jest mi tak zle...czuje się obco,zwłaszcza,ze nikogo nie znam,mam tutaj tylko chłopaka. nie mam narazie pracy,język znam słabo,ciagle sie stresuje,nawet jak ide po zakupy.Do tego jest to wielkie miasto,a ja cale zycie bylam w małym.Cały dzień prawie siedze sama,poniewaz on pracuje wiekszosc dnia. Wydaje mi sie,ze spędzamy ze sobą mniej czasu,niz jak bylismy w PL,mimo,ze tam nie mieszkalismy razem.Praktcznie nic nie robimy razem,zaden spacer,czy chociazby jakis film.tak bardzo bym chciala,zeby bylo tak jak kiedys,kiedy bylismy w kraju,wydaje mi sie,ze sie od siebie oddalilismy,ze sie zmienil jakos. boje sie tego co bedzie,od kilku dni ciagle płaczę,nie moge sie powstrzymać,nie spie w nocy.Powiedzial mi,ze jesli bede miec juz tego wszystkiego dosyć,to moge wrócić do domu i nie bedzie mnie trzymał,ale on nie ma zamiaru wracac... myslałam,ze jesli sie kogos kocha to sie zrobi wszystko,zeby z nim byc,ale teraz widze,ze on by wybrał życie za granicą i kasę...ciężko mi bardzo,zwłaszcza,ze zblizaja się świeta,nawet nie mam ochoty ich obchodzic w tym roku.

na Wizażu jest dużo wątków (chyba nawet całe podforum) dla emigrantek, gdzie możesz sobie poszukać nowych znajomych w Twoim mieście. Skoro to duże miasto to pewnie nie będzie kłopotu