Psychodietetyka

[Ulamog]

Witam

jestem psychologiem - psychodietetykiem.

Jeśli wyrażenia:

"odchudzam się od poniedziałku"
"złamałam dietę- dzień stracony"
"to tak pięknie wygląda, pachnie - nic się nie stanie jak zjem"
"nie wytrzymam bez słodyczy"
"nie mam czasu na odchudzanie"

zapraszam do uczestniczenia w wątku, może razem coś wymyślimy

pozdrawiam

[thenerdqueen]

cóż mogłybyśmy wymyślić? samozaparcia więcej, wiary w siebie więcej i pracy więcej.
i mniej marudzenia, patrzenia na to, że oponka znowu rośnie, a nie spada, jak miało być wcześniej i jak było wcześniej.
sama się ostatnio wściekam na siebie, że zatracam osiągnięte cele, ale mimo wszystko doskonale zdaję sobie sprawę z tego, dlaczego tak jest. tylko nie potrafię przestać, nie potrafię wrócić na te "dobre" tory.
i co z takim beznadziejnym przypadkiem?

[abre90]

dokładnie, wiara i samozaparcie plus czerpanie z diety przyjemności, aby nie była karą, bo inaczej ciężko o sukces. komponowanie posiłków tak, aby nie było wielkiej ochoty na niezdrowe rzeczy.
wszystko siedzi w naszej głowie i tylko od nas zależy jak tym wszystkim pokierujemy.

[Ulamog]

Hej

tak to jest z odchudzaniem, że wszystko idzie dobrze, żeby potem szło gorzej

dzieje się tak dlatego, że nasz organizm buntuje się na wszelkie ograniczenia jakie chcemy mu narzucić, zarówno ograniczenia płynące z zewnątrz jak również z nas samych, odpowiada za to mechanizm reaktancji.
Druga problematyczna kwestia przy odchudzaniu to fakt, że nową -niższą wagę nasz organizm traktuje jako przejściową i dąży do osiągnięcia atraktora czyli najwyższej wagi. Wszystko to przekłada się oczywiście na nasze zachowania jedzeniowe i myślenie o jedzeniu. O ile na początku odchudzania mamy motywację, wyniki i wszystko idzie dobrze, skupiamy się na tym co jemy ile się ruszamy itp. Jednak przy najmniejszym kryzysie (spadku motywacji, stresie, zbyt wielu spraw na głowie) do głosu dochodzi myślenie i zachowania zwyczajowe, które są dla nas automatyczne i szybko wypierają to co postanowiliśmy zmienić i zaczynamy funkcjonować tak jak przed rozpoczęciem diety (czy zmiany nawyków żywieniowych). Wtedy szybko wpadamy w błędne koło - im bardziej się skupiamy co zjeść a czego nie bardziej o tym myślimy i znowu dochodzi do głosu to co było dawniej czyli nadmierne jedzenie.

Aby je przerwać należy pamiętać o zasadzie, że łatwiej jest nie podejmować czynności niż przerwać czynność, którą rozpoczęliśmy. Jak nie sięgniemy po pierwsze ciasteczko to przetrwamy dzień bez słodyczy, jak zjemy coś zakazanego ciężko będzie przestać i mamy tzw. "dzień stracony" jemy bez opamiętania i myślą - zacznę od jutra
W takiej sytuacji jeśli to możliwe najlepiej usunąć wszystkie pokusy z zasięgu wzroku i rąk

Bardzo dobre efekty daje planowanie jadłospisu z dnia na dzień (zajmuje max. 5 minut i prowadzenie dzienniczka tego co się zjadło danego dnia oraz myśli i sytuacji, które wyzwalają epizody nadmiernego jedzenia. Analiza tych zapisów znacznie podwyższa skuteczność odchudzania. Chociaż spotyka się początkowo z dużym oporem wśród osób odchudzających się.
Warto też raz w tygodniu nagradzać się za osiągnięte rezultaty, chociaż niekoniecznie zjedzeniem czegoś słodkiego
Warto też zdiagnozować styl jedzenia, który jest dla nas przeważający.
Jeśli będziecie zainteresowane tę tematykę rozwinę następnym razem.


pozdrawiam, Ula

[sharlota]

A ja chętnie dołączę. Od pewnego czasu sama szukam kogoś kto by się znał na diecie i psychice jednocześnie pomału pojawia się coś w rodzaju psychodietetyki ale to na razie jeszcze kuleje.
No ale ja bym się w temacie chętnie zagnieździła Zdrowy chorego nie zrozumie, więc jak ktoś ma dobrą sylwetkę, świetny metabolizm, cudowne zycie, silną wolę itd itd to może niech się tu jednak nie wypowiada. No chyba że z prawdziwą radą a nie szyderstwem.
Ja właśnie od kilku tyg próbuję zrzucić kilka kg, jem nabiał, mieso, ryby, warzywa, biegam co rano.... i gucio! Zakładając że fizycznie jestem zdrowa to jedyny problem znajduję w psychice
Mi nawet nie chodzi o kwestie motywacji ale również o wpływ jedzenia na psychikę, wpływ nastroju na wybierane produkty no i oczywiście samo nastawienie/motywacja/silna wola również.
Pozdrawiam

[_Ulcia_]

Hej!
Wczoraj w swoim pamiętniku zapisałam sobie żeby panować nad swoim życiem trzeba panować nad sobą. Mam za sobą jeden dzień nie jedzenia słodyczy . Uważam że jedzenie to forma zastępczej miłości.
Dążę do wagi 49,9 kg

[Ulamog]

Napisane przez _Ulcia_

Hej!
Wczoraj w swoim pamiętniku zapisałam sobie żeby panować nad swoim życiem trzeba panować nad sobą. Mam za sobą jeden dzień nie jedzenia słodyczy . Uważam że jedzenie to forma zastępczej miłości.
Dążę do wagi 49,9 kg

Czy udało się wytrzymać bez słodyczy więcej niż 1 dzień?
Zgadzam się jedzenie może próbować zastąpić wiele ...miłość też..

[Kama_Siwa]

Oh też jestem psychologiem, chętnie dołączę do tego wątku

[_Ulcia_]

Hej!
Bez słodyczy można wytrzymać jak się jest studentką i wysłuchało się wykładu z biochemii. Cukry proste to właśnie słodycze które są "putymi" węglami. Bez słodyczy można wytrzymać ale tylko wtedy jeśli uświadomimy sobie czym grozi ich spożywanie .Szlachetne zdrowie nikt się nie dowie jako smakujesz aż się zepsujesz

[atojaxd]

O ! cudowny wątek <3
potrzebna mi porada dietetyka bo lekarz pomóc nie chce .. ok miesiąc temu byłam u lekarza z badaniami . okazało się , że mam za niski cukier i mam jeść więcej słodyczy i cukru pić w herbacie/kawie . wszystko by było okeej gdyby nie to , że muszę schudnąć ok 10 kg ; o a to nie idzie w parze z moją dietą . w ciągu miesiąca przytyłam 2 kg właśnie przez słodycze . szukałam na internecie ale nigdzie nie mogę znaleźć diety dla niskocukrowców czy tabletek które uzupełnią ten cukier i nie będą kolidować z moją dietą ..

[kwiatuszek2 3]

fajny wątek. ja jestem na diecie dopiero 2 tygodnie( dla mnie to aż) i powiem że jest ok. nie podżeram, trzymam się 5 posiłków i zgadzam się z ulamog że po pokusy lepiej nie sięgać, bo dla mnie mówienie że zjem tylko 1 ciasteczko nie sprawdza się w życiu, po zjedzeniu 1 sięgam po całą paczkę bo powstrzymać się nie moge. więc lepiej nie próbować wcale.
moją jedyną piętą achillesową są ćwiczenia, totalnie brak mi motywacji żeby ćwiczyć

[atojaxd]

problemu nie mam z jedzeniem słodyczy , mogę ich wcale nie jeść ; d . ale ten cukier .. bez niego ciągle bym spała , a czasami z jego braku robi mi się słabo i niedobrze ale jak już chociaż trzy okruszki cukru położę na język jest lepiej .

[Ulamog]

Dziewczyny teraz idą Święta, więc pewnie raczej odchudzanie zejdzie na dalszy plan do ....postanowienia odchudzam się od stycznia.
A może macie jakieś patenty jak przetrwać Święta bez dodatkowego chociażby kilograma? bo to czasem nie jest łatwe, zwłaszcza dla osób będących na diecie.
pozdrawiam,U.

[thenerdqueen]

_Ulcia_ mi niestety wykłady z biochemii nie przeszkadzają w tym, żeby sięgnąć od czasu do czasu po jakieś cukry proste.. ale nie częściej niż raz na tydzien/dwa tygodnie. Chociaż tyle sobie ogarnęłam w jedzeniu ich

[Ulamog]

Wszystkiego co najlepsze w 2013) oby nie trzeba się było odchudzać

Czy wśród postanowień macie "muszę schudnąć"? pozdrawiam

[thenerdqueen]

u mnie raczej "chcę" zamiast "muszę"

[Ulamog]

A może zamiast pisać co się nie udaje i co trzeba zmienić, żeby wreszcie skutecznie schudnąć , podzieli się z nami swoimi sukcesami ktoś komu ta sztuka się udała, czyli udało się schudnąć i przez min. 2 lata nie odzyskać utraconych kilogramów
pozdrawiam serdecznie Ula

[Ulamog]

Hej
nikt nie chce się podzielić doświadczeniem jak udało się schudnąć bez efektu jo-jo?
Rozumiem, że ostatnie mroźne tygodnie i zbliżający się Tłusty Czwartek nie nastrajają do myślenia o zbędnych kilogramach a może ktoś planuje rozpoczęcie odchudzania niedługo ?
zawsze w grupie raźniej pozdrawiam

[atojaxd]

cześć ; )
ja wciąż próbuje się odchudzić , ale im bardziej zaczynam tym waga zamiast mi lecieć w dół idzie odwrotnie - w górę nie mam pojęcia czym to jest spowodowane bo nigdy tak nie miała ..

[atojaxd]

czy ktoś może pomóc mi rozpisać dietę , żebym chudła a nie jeszcze tyła ?

[Ulamog]

a od kiedy się odchudzasz i jakie miałaś wcześniej efekty?
Ile dni udaje Ci się wytrzymać na diecie?

[atojaxd]

od 1.02 jestem teraz na diecie . waga ciągle waha się do dwóch kg w górę zamiast w dół . po tłustym czwartku osiągnęłam najniższą wagę 57,4 czy 57,6 . ale wszystko spowrotem wróciło . wcześniej odchudzałam się głownie na dukanie , szybko spadałam . w ciągu 3 miesięcy ( w sumie niecałych ) spadłam 14 kg . przed ciążą najniższą wagę jaką osiągnęłam to 52 kg , a po ciąży 56 kg . nie mam problemów z podjadanie , z nietrzymaniem się diety . jedyne czego potrzebuje to z rana kawę z mlekiem i łyżeczką cukru . dużo się ruszam jak to przy dziecku , biegam ciągle po schodach , robię przysiady przy usypianiu jej , dodatkowo robię brzuszki ok 100 -150 dziennie .

[Ulamog]

z tego co piszesz to nie ważysz dużo a ile byś chciała schudnąć?
a czy jesz śniadania oprócz picia słodzonej kawki? pozdrawiam,ULA

[atojaxd]

chciałabym schudnąć do jakiś 50 kg (choć moją wymarzoną jest 48 kg ; d .) czyli ok 8 kg do schudnięcia . śniadania jadam sporadycznie , raczej po wypiciu kawy nie jestem głodna , po za tym nie przepadam za śniadaniami .

[Ulamog]

Witaj
to ambitny plan, mam nadzieję, że osiągniesz swoją wymarzoną wagę
tylko z tego co przeczytałam w poprzednich postach masz problemy z niskim poziomem cukru, więc nie jedzenie śniadań nie pomoże Ci w tym problemie. Poza tym to co zjesz rano - spalisz w ciągu dnia. Druga sprawa to jeśli nie zjesz śniadania funkcjonujesz na niskim poziomie cukru i w końcu zjesz więcej później a im później tym wolniej spalasz.
Spróbuj przyzwyczaić się do śniadań np. płatków zbożowych z owocem i jogurtem - dają fajną energię i są sycące. Nie powodują też gwałtownego wzrostu poziomu cukru. pozdrawiam