jakie jest moje prawdziwe ja?

[serek_wiejski]

Cześć,
Założyłam ten wątek, ponieważ potrzebuję rady, wskazówki (pomocy).
Czuje się źle sama ze sobą. Konkretnie, czuję, że jestem nieatrakcyjna dla innych ludzi. Ale nie chodzi tylko o wygląd zewnętrzny.
Nie potrafię się komunikować z ludźmi. W grupie kilkuosobowej, czuję się w miarę OK, ale strach ogarnia mnie na samą myśl, że mam z kimś zostać sama. Nie umiem prowadzić ciekawych konwersacji, ba... ja mam wrażenie, że w ogóle nie potrafię rozmawiać. Zawsze po takich sytuacjach nachodzi mnie refleksja, że jestem po prostu mało inteligentna, głupia...
Chciałabym nawet zrobić coś w tym kierunku, ale na prawdę nie wiem z czym mogłabym podziałać. Mam wrażenie, że ludzie mnie nie lubią, nie lubią ze mną rozmawiać.
Czasem nachodzi mnie też refleksja, że może jak nie rozmową, to nadrobię "wyglądem". Wiem baaaardzo głupie myślenie, ale ja na prawdę jestem w rozpaczy... Ale na tym polu też jest u mnie kiepsko... Ani nie jestem piękna, ani nie mm super ciuchów, własnego stylu...
To wszystko powoduje we mnie frustracje... Może któraś z Wizażanek miała podobny problem?

[miaursula]

Trudno cokolwiek doradzić, nie znając Cię osobiście. Jakie są Twoje zainteresowania? Co lubisz robić (hobby, pasje)? Może po prostu przebywasz z ludźmi, z którymi nic Cię nie łączy i stąd wynika trudność w komunikacji.

[FatalRed]

Bo ty nie masz się czuć atrakcyjna dla innych ludzi, ty masz lubić samą siebie. Wtedy to kim jesteś w oczach innych ludzi nei będzie juz zaprzątać twojej głowy ;-) Ale jak do tego dojść - niestety nie wiem, u mnie to przyszło z wiekiem. Po prostu w pewnym momencie zrozumiałam, że najważniejsze jak ja siebie widzę - i skończyła się fobia społeczna

[Kamyk456]

Napisane przez FatalRed

Bo ty nie masz się czuć atrakcyjna dla innych ludzi, ty masz lubić samą siebie. Wtedy to kim jesteś w oczach innych ludzi nei będzie juz zaprzątać twojej głowy ;-) Ale jak do tego dojść - niestety nie wiem, u mnie to przyszło z wiekiem. Po prostu w pewnym momencie zrozumiałam, że najważniejsze jak ja siebie widzę - i skończyła się fobia społeczna

Ejjj, bardzo fajnie zabrzmiało dało mi trochę nadziei, że moja fobia też się skończy, kiedyś może.. bo mimo, że próbuję ją poskromić, to ona dalej szyderczo szczerzy przy mnie zęby..
FatalRed - a jak długo trwały u Ciebie takie zahamowania? I ile miałaś lat, jak odmieniło Ci się Twoje myślenie o sobie?

[serek_wiejski]

Napisane przez miaursula

Trudno cokolwiek doradzić, nie znając Cię osobiście. Jakie są Twoje zainteresowania? Co lubisz robić (hobby, pasje)? Może po prostu przebywasz z ludźmi, z którymi nic Cię nie łączy i stąd wynika trudność w komunikacji.

tutaj też leży problem, bo ja jestem takim szarakiem bez hobby. Pomimo tego, że chciałabym mieć pasję, która pochłania mnie do reszty, nie znalazłam takiego obszaru w moim życiu

Napisane przez FatalRed

Bo ty nie masz się czuć atrakcyjna dla
innych ludzi, ty masz lubić samą siebie. Wtedy to kim jesteś w oczach innych ludzi nei będzie juz zaprzątać twojej głowy ;-) Ale jak do tego dojść - niestety nie wiem, u mnie to przyszło z wiekiem. Po prostu w pewnym momencie zrozumiałam, że najważniejsze jak ja siebie widzę - i skończyła się fobia społeczna

tylko ze to jjest takie błędne koło, nie mam przyjaciół, więc jak mam lubić siebie

nie wiem z czego to wynika, aczkolwiek jestem postrzegana raczej jako wesoła osoba, lecz małomówna. W pracy często słyszę, pytania dlaczego się nie odzywam, ale to też nie jest tak, że nic nie mówię...

[miaursula]

Niekoniecznie miałam na myśli pasję, która bez reszty Cię pochłania. Ot, zwykłe, ludzkie zainteresowania - z pewnością oglądasz jakieś filmy i seriale, słuchasz muzyki, być może posiadasz zwierzęta. Nie uwierzę, że absolutnie nic Cię nie interesuje

W tym lubieniu siebie rzeczywiście tkwi podstawa samoakceptacji. Bez tego ani rusz. Bywa jednak, że nasza psychika działa odwrotnie: gdy czujemy się lubiani, dopiero wówczas wzrasta nasz poziom samoakceptacji. Innymi słowy - gdy inni nas lubią, my wtedy w pełni lubimy samych siebie (przynajmniej u mnie tak to działa).

[GrumpyCat]

Też tak mam

[arszeniks]

Też tak mam, osoby które nie mają tego problemu często nie potrafią się wczuć w sytuację takiej osoby, widziałam to wiele razy w różnych wątkach. To naprawdę nie jest nic przyjemnego i ot tak do przeskoczenia.. Z przyjaciółmi nie mam tego problemu, ale jak jest jakaś nowa osoba to po prostu mam jakąś blokadę w psychice, bywa to okropnie męczące. Przywykłam trochę do tego i staram się na to nie zwracać uwagi, wierzę, że może z wiekiem mi przejdzie. Jak ktoś ma jakieś rady to chętnie poczytam, ale najczęściej zwykłe "otwórz się na ludzi", "myśl pozytywnie" nie wystarczy .. cóż, pozdrawiam

[miaursula]

Dziewczyny, ale uwierzcie, że nigdy nie będzie tak, że z każdym będziemy się super komunikować. Obyśmy radziły sobie z przyjaciółmi i osobami nam bliskimi. Po co wmawiać sobie, że mamy bez problemów dogadywać się z każdym, kogo napotkamy? To niemożliwe i sztuczne na dłuższą metę. Są różnice między ludźmi: charakter, osobowość, zachowanie, wartości, światopogląd. Czasami te różnice są na tyle ogromne, że to one tworzą tę blokadę, a nasza psychika jedynie broni się przed bezowocnym kontaktem.

[201607040946]

Ile masz lat?

[serek_wiejski]

Napisane przez miaursula

Dziewczyny, ale uwierzcie, że nigdy nie będzie tak, że z każdym będziemy się super komunikować. Obyśmy radziły sobie z przyjaciółmi i osobami nam bliskimi. Po co wmawiać sobie, że mamy bez problemów dogadywać się z każdym, kogo napotkamy? To niemożliwe i sztuczne na dłuższą metę. Są różnice między ludźmi: charakter, osobowość, zachowanie, wartości, światopogląd. Czasami te różnice są na tyle ogromne, że to one tworzą tę blokadę, a nasza psychika jedynie broni się przed bezowocnym kontaktem.

ja nie oczekuję, że z każdym będę się super dogadywać, bo tak się nie da. Nie mam przyjaciół, poza TŻtem, a rodzina? ostatnio widziałam się z moim bratem ciotecznym, przyjechał z daleka, a ja co? przez caaałe spotkanie powiedziałam może 3 zdania, a spotkanie nie trwało 20 minut.
To nie jest tak, że ja oczekuję, że wszyscy będą mnie lubić itp. Ja po prostu czuję się bardzo samotna w tym wszystkim...

Napisane przez kaguya

Ile masz lat?

czy to istotne? skończyłam szkołę, studia, pracuję... jestem dorosłą osobą

[UwazajGryze1]

Witam,
Uważam że nie powinnaś szukać jakiś trendów i nowych stylów, każdy jest wyjątkowy i interesujący, ponieważ każdy jest inny i to jest fajne. Masz może jakąś przyjaciółkę, przyjaciela lub kogoś z rodziny z kim mogłabyś porozmawiać ?
A jeżeli uwarzasz że jesteś "głupią" to zacznij czytać jakies wiadomości, książki, artykuły, w ten sposób zdobędziesz tematy do rozmów, którymi zainteresujesz odbiorców, i staniesz się bardziej interesujące i inteligentna.
Pozdrawiam

[FatalRed]

......

[Lexie]

Wiesz, jeśli nie będziesz sama siebie lubić, albo będziesz miała poczucie że jesteś głupia i nieciekawa, to prawdopodobnie będziesz się zachowywać w taki sposób. Nie chodzi o to, że musisz mieć jakąś pasję - ludzi z prawdziwą pasją jest nie aż tak wielu, większość ma po prostu normalne zainteresowania. Większość z nas to "szaraki" Co nie zmienia faktu, że każdy człowiek jest inny.
Z ludźmi zazwyczaj rozmawia się o zwyczajnych sprawach, o codziennych rzeczach. Możesz mówić o swoim hobby, albo o czymś co ostatnio przeczytałaś czy usłyszałaś. Rozmowa rozwija się naturalnie kiedy się w nią wkręci.

No i spróbuj nie nakładać na siebie takiej wielkiej presji, że musisz prowadzić ciekawą konwersację o nie wiadomo czym, by nie wyjść na nudną To Cię pewnie tylko bardziej stresuje. Nie każdy musi Cię lubić, tak jak ty nie musisz każdego lubić. Nie każda para ludzi się ze sobą dogada i będzie mieć ciekawe tematy. Każdy czasem strzeli jakieś głupstwo albo powiedzieć nieudany żart, więc nawet jeśli coś takiego się stanie, to nie koniec świata.

Może zacznij od małych kroczków, spróbuj czasem się odezwać do kogoś w pracy, włączyć w rozmowę albo coś skomentować.

[Darkoz]

Jeśli uważasz się za mało inteligentną... inteligencję łatwo pomylić z wiedzą. Zastanów się, jakich rodzajów muzyki i zespołów lubisz słuchać, jakie są Twoje ulubione filmy, książki. Znajdź sobie jakieś hobby. Nie mów o sobie szarak bez zainteresowań, tylko próbuj! Założę się, że wielu rzeczy nawet nie rozważałaś. Fotografia? Robienie biżuterii? Bieganie? Jachty? Nurkowanie? Sztuki walki? Origami? Pieczenie? Wspinaczka?