Bardzo dziwny facet...

[maxmara27]

Pół roku temu poznałam fajnego faceta,miłego,inteligentn ego i ogólnie cud malina.Wracając myślami do czasu,gdy pierwszy raz spotkaliśmy się na zajęciach,przypominam sobie,że sprawiał wrażenie pewnego siebie,gadatliwego i takiego,który wie czego chce,ma plan na życie i uparcie dąży do celu.Rozmawiając z nim dowiedziałam się wielu interesujacych rzeczy np.,że pięknie rysuje (chłopak z politechniki),ma talent ogólnie artystyczny,tańczy,jest wrażliwy,jeździ na motorze,słucha mocnego rocka i lubi dużo wypić na imprezie (to akurat w jego wieku nic dziwnego).Dla mnie to facet pełen sprzeczności,i tutaj pojawia się problem. Z jednej strony to typ samotnika (często widzę go przemierzającego miasto z twarzą tępo wbitą w chodnik) -z drugiej imprezowicz,jakich mało.Sama już nie wiem jaki jest.Ale wiem,że powoli,bardzo stopniowo się w nim zakochuję.

W którejś z rozmów na tematy osobiste,typu religia,nastawienie do innych osób,związki...zapytał mnie czy z kimś jestem.Odpowiedziałam,że nie i na razie nikogo nie szukam,bo chyba nie potrafię uporać się z przeszłoscią. Od razu odgadł,że boję się odrzucenia,że zwiodło mnie wiele osób w życiu-powiedział,że świetnie to rozumie....I na tym poprzestał.Rozmawiamy ze sobą prawie codziennie,ale od tego czasu zauważyłam,że zaczęły mu się trzęsąć ręce (dorosłemu facetowi,na Boga!),zrobił się bardzo nieśmiały,do mało kogo podchodzi pogadać.Tylko moją przyjaciółkę z roku raz zaczepił( zna ją dłużej ode mnie),pytał czemu mnie nie ma na wykładach i pokazał jej mój portret,niby nic takiego,rysuje wiele osób,jednak gdy go spytała dlaczego rysuje,powiedział,że to jego pasja i tak teraz wyraża swoje emocje,bo odnalazł w życiu sens(użył słów ''pół roku temu'')...w jego zachowaniu zmieniło się bardzo dużo,nie umiem tego opisać,po prostu niby ten sam przyjaciel,z którym mogę porozmawiać na kazdy temat a z drugiej strony jakiś bardziej nieśmiały,spokojny..

Sama nie wiem czy on coś do mnie czuje,czy zmienił sie tak z innych powodów.Dodam tylko,że jest na tyle dziwny,ze nigdy sam nie wyszedł z propozycją,żeby mnie gdzieś zaprosić i pogadać,nie ma mojego numeru telefonu...Próbowałam go jakoś zachecić ale bez skutku.pomóżcie dziewczyny,bo ja juz nie wiem,czy czegos sobie nie uroiłam ...

[mpt]

Napisane przez maxmara27

Pół roku temu poznałam fajnego faceta,miłego,inteligentn ego i ogólnie cud malina.Wracając myślami do czasu,gdy pierwszy raz spotkaliśmy się na zajęciach,przypominam sobie,że sprawiał wrażenie pewnego siebie,gadatliwego i takiego,który wie czego chce,ma plan na życie i uparcie dąży do celu.Rozmawiając z nim dowiedziałam się wielu interesujacych rzeczy np.,że pięknie rysuje (chłopak z politechniki),ma talent ogólnie artystyczny,tańczy,jest wrażliwy,jeździ na motorze,słucha mocnego rocka i lubi dużo wypić na imprezie (to akurat w jego wieku nic dziwnego).Dla mnie to facet pełen sprzeczności,i tutaj pojawia się problem. Z jednej strony to typ samotnika (często widzę go przemierzającego miasto z twarzą tępo wbitą w chodnik) -z drugiej imprezowicz,jakich mało.Sama już nie wiem jaki jest.Ale wiem,że powoli,bardzo stopniowo się w nim zakochuję.

W którejś z rozmów na tematy osobiste,typu religia,nastawienie do innych osób,związki...zapytał mnie czy z kimś jestem.Odpowiedziałam,że nie i na razie nikogo nie szukam,bo chyba nie potrafię uporać się z przeszłoscią. Od razu odgadł,że boję się odrzucenia,że zwiodło mnie wiele osób w życiu-powiedział,że świetnie to rozumie....I na tym poprzestał.Rozmawiamy ze sobą prawie codziennie,ale od tego czasu zauważyłam,że zaczęły mu się trzęsąć ręce (dorosłemu facetowi,na Boga!),zrobił się bardzo nieśmiały,do mało kogo podchodzi pogadać.Tylko moją przyjaciółkę z roku raz zaczepił( zna ją dłużej ode mnie),pytał czemu mnie nie ma na wykładach i pokazał jej mój portret,niby nic takiego,rysuje wiele osób,jednak gdy go spytała dlaczego rysuje,powiedział,że to jego pasja i tak teraz wyraża swoje emocje,bo odnalazł w życiu sens(użył słów ''pół roku temu'')...w jego zachowaniu zmieniło się bardzo dużo,nie umiem tego opisać,po prostu niby ten sam przyjaciel,z którym mogę porozmawiać na kazdy temat a z drugiej strony jakiś bardziej nieśmiały,spokojny..

Sama nie wiem czy on coś do mnie czuje,czy zmienił sie tak z innych powodów.Dodam tylko,że jest na tyle dziwny,ze nigdy sam nie wyszedł z propozycją,żeby mnie gdzieś zaprosić i pogadać,nie ma mojego numeru telefonu...Próbowałam go jakoś zachecić ale bez skutku.pomóżcie dziewczyny,bo ja juz nie wiem,czy czegos sobie nie uroiłam ...

Skoro nie zadziałało, to chyba nie ma ochoty na bliższe kontakty

[Melanchton]

A nie możesz normalnie iść z nim na kawę?

[skazana_na_bluesa]

no to sama wyjdź z inicjatywą i go gdzieś zaproś - na jakąś kawę czy piwo.

[201607050913]

Lepiej się nie zakochuj w takim facecie.

[Magdallen]

Z doświadczenia oraz wątków na Wizażu wiem, że dziwni faceci nie nadają się do niedziwnych związków. Jak chcesz się zakochiwać, to poszukaj mniej dziwnego

[_Matilde_]

Wyciagnij go na ta kawe i powiedz ze zauwazylas ze sie zmienil, moze sie otworzy.

Ale wiesz ze zwiazek dwojga takich niepewnych siebie, bojacych sie odrzucenia moze latwy nie byc?

A moze byc po prostu wrazliwym chlopakiem i jego zachowanie moze nie miec wiele wspolnego z Toba

Trudno powiedziec po tym co piszesz, musisz wybadac

[Andrzeej]

Pewnie jest nieśmiały. No a co za tym idzie nie miał zbyt wielu kobiet. No a co za tym idzie, to co kobiety czasem palną traktuje jak prawdę objawioną ("nie szukam nikogo") i się tego słucha , co jest w 90 % błędem. Trochę jest w tym prawdy, że na początku, facet powinien być w jakimś stopniu głuchy na to co kobieta mówi. Bardziej powinien patrzeć na to co robi. Czyli np. mówi, że "nie, nie szukam nikogo", a codziennie godzinami z nim rozmawia, przebywa itd.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez maxmara27

Pół roku temu poznałam fajnego faceta,miłego,inteligentn ego i ogólnie cud malina.Wracając myślami do czasu,gdy pierwszy raz spotkaliśmy się na zajęciach,przypominam sobie,że sprawiał wrażenie pewnego siebie,gadatliwego i takiego,który wie czego chce,ma plan na życie i uparcie dąży do celu.Rozmawiając z nim dowiedziałam się wielu interesujacych rzeczy np.,że pięknie rysuje (chłopak z politechniki),ma talent ogólnie artystyczny,tańczy,jest wrażliwy,jeździ na motorze,słucha mocnego rocka i lubi dużo wypić na imprezie (to akurat w jego wieku nic dziwnego).Dla mnie to facet pełen sprzeczności,i tutaj pojawia się problem. Z jednej strony to typ samotnika (często widzę go przemierzającego miasto z twarzą tępo wbitą w chodnik) -z drugiej imprezowicz,jakich mało.Sama już nie wiem jaki jest.Ale wiem,że powoli,bardzo stopniowo się w nim zakochuję.

W którejś z rozmów na tematy osobiste,typu religia,nastawienie do innych osób,związki...zapytał mnie czy z kimś jestem.Odpowiedziałam,że nie i na razie nikogo nie szukam,bo chyba nie potrafię uporać się z przeszłoscią. Od razu odgadł,że boję się odrzucenia,że zwiodło mnie wiele osób w życiu-powiedział,że świetnie to rozumie....I na tym poprzestał.Rozmawiamy ze sobą prawie codziennie,ale od tego czasu,zrobił zauważyłam,że zaczęły mu się trzęsąć ręce (dorosłemu facetowi,na Boga!)się bardzo nieśmiały,do mało kogo podchodzi pogadać.Tylko moją przyjaciółkę z roku raz zaczepił( zna ją dłużej ode mnie),pytał czemu mnie nie ma na wykładach i pokazał jej mój portret,niby nic takiego,rysuje wiele osób,jednak gdy go spytała dlaczego rysuje,powiedział,że to jego pasja i tak teraz wyraża swoje emocje,bo odnalazł w życiu sens(użył słów ''pół roku temu'')...w jego zachowaniu zmieniło się bardzo dużo,nie umiem tego opisać,po prostu niby ten sam przyjaciel,z którym mogę porozmawiać na kazdy temat a z drugiej strony jakiś bardziej nieśmiały,spokojny..

Sama nie wiem czy on coś do mnie czuje,czy zmienił sie tak z innych powodów.Dodam tylko,że jest na tyle dziwny,ze nigdy sam nie wyszedł z propozycją,żeby mnie gdzieś zaprosić i pogadać,nie ma mojego numeru telefonu...Próbowałam go jakoś zachecić ale bez skutku.pomóżcie dziewczyny,bo ja juz nie wiem,czy czegos sobie nie uroiłam ...

To podkreslone, to moga byc skutki uboczne chlania.

A tak na marginesie, to nie zastanowilo tej Twojej przyjaciolki z roku dlaczego to akurat Twoj portret ma? Zamiast pytac "dlaczego rysuje", mogla zapytac: "dlaczego narysowales X?". Moze wtedy wiecej by bylo wiadomo. Ja bym cos za posrednictwem tej kolezanki postarala sie wybadac, a pozniej - jak juz by bylo cos wiadomo - zapraszala na kawe.

[Lui1234]

Napisane przez Magdallen

Z doświadczenia oraz wątków na Wizażu wiem, że dziwni faceci nie nadają się do niedziwnych związków. Jak chcesz się zakochiwać, to poszukaj mniej dziwnego

Moze chciał uchodzic za towarzyskiego, twardego goscia. A naprawdę jest niesmiałym nerwowym chlopakiem. Sama go zaproś na kawkę albo cos mocniejszego Przekonasz się

[patusia12110]

Moje poprzedniczki mają rację - wyjdź z inicjatywą! Mam XXI wiek, kobiety też mogą zrobić pierwszy krok I co najważniejsze - delikatnie podpytaj go, co się z nim dzieje. Może faktycznie ma jakieś problemy? Np. rodzinne? Gdy nie chodziłaś na wykłady zainteresował się tym, pytał dlaczego Cię nie ma, więc to dobry znak. Myślę, że bardzo prawdopodobne, że mógł się w Tobie zauroczyć lub nawet zakochać... Spędzaliście trochę czasu razem, mówił, że rozumie to, że boisz się odrzucenia itp. Może sam to przeżył i teraz się zmienił, bo ma rozterkę (ze względu na to, że jest wrażliwy) czy czasem się w Tobie nie kocha, a powiedziałaś, że nie chcesz się na razie wiązać... Moim zdaniem najlepszym wyjściem będzie zaproszenie go na kawę i szczera (ale delikatna!) rozmowa

[Clemence]

Napisane przez mineralka bez gazu

Lepiej się nie zakochuj w takim facecie.

Tez mi sie tak skojarzyło..

Ale ja bym go zaprosila na kawe,a co ;p

[MasterOfPupets]

Zaproś go gdzieś i zobaczysz :P